🔹هفتم آبانماه
فریاد فروخفته یک ملت که "من ایرانی می مانم" و کیستی خویش را نمی بازم، حتی اگر چهل و اندی سال آماج انکار، توهین و سرکوب ایرانستیزان قرار گیرد.

هفتم آبان، دشمن مهر و داد لرزان
پرواز زیبای پیام کوروش، درآسمان
نشان ننگ، بر پیشانی تبهکاران
جهان شاهد پیروزی هفتم ایران

روز میهنی #کوروش_بزرگ بر همه ایرانشهریان نژاده در سرتاسر گیتی همایون باد .

اجرای آهنگ زیبای " کوروش " شاهکاری بی بدیل از هنرمند میهن پرست #شاهکار_بینش_پژوه ، پیشکش به همه میهن پرستان

#آبان_ادامه_دارد ✊🏻

دل جهانست ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#هفتم_آبان
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آری_به_پادشاهی
#زنده_باد_پهلوی
🔥
💎

🔸«کورُوش» یا «کورُش»

"کورُوش" از آن دسته نام‌هایی است که پیرامون ریشه، شیوه‌ی نگارش و چم آن، دیدگاه‌ها بسیار گوناگون‌اند.

- پیشینه:
"کورُوش" یا "کورُش"، نام سه تن از پادشاهان دودمان هخامنشی بود که توانمندترین آن‌ها تخت جمشید را ساخت، سرزمین‌های ایران را گسترش داد و آوازه‌ی دادگری، اندیشه‌ورزی و آزادی‌خواهی‌اش زبانزد جهانیان شد.

- ریشه‌یابی:
در بن‌مایه‌های گوناگون ریشه‌های پارسی، اوستایی، ایلامی(عیلامی)، مادی، کُردی، بابلی، هندوایرانی، هندواروپایی و سانسکریت برای این نام گفته شده است.
به گفته‌ی "استرابو"(کهن‌نگار یونانی)، نام کوروش در آغاز «آگراداتس» بود و «کوروش» نامی است که او پس از رسیدن به پادشاهی و با فَرتابی یافتن (الهام گرفتن) از نام رود «کُر» در نیمروز (جنوب) پاسارگاد بر خود نهاد.

- شیوه‌ی نگارش:
این نام امروزه به دو شیوه "کوروش" و "کورُش" نوشته می‌شود که هر دو شیوه نگارش درست به دید می‌رسد.
دهخدا "کوروش" را به چم کوروار و نابینا دانسته و نام "کورُش" را درست دانسته است ولی باید نگر داشت که این نام "کورُوش" است، نه "کورْوَش"!
بر پایه‌ی ریشه‌ها، آمیختگی این نام و نگاه به بن‌مایه‌های گوناگون، نگارش "کوروش" برای این نام درست‌تر به دید می‌رسد.

همچنین نام‌های "کورُس" و "سیروس" گویش انگلیسی و فرانسوی این نام هستند (Cyrus) که به پارسی برگشته و نام‌های جداگانه‌ای به چم فرمانروا شده‌اند.

- چم‌ها:
نه‌تنها پیرامون ریشه و نگارش، که پیرامون چم این نام نیز دیدگاه‌ها گوناگون است.

"خوروش" ← خور+وش=خورشیدسان، همانند خورشید، دوراندیش، فرمانروا (چم پارسی)

کورا(پسر)+اشا(راستی)= پسر راستی، پناه‌دهنده، رود جهانی (چم اوستایی)

کو+ری= نگهداری کننده، تیماردار (چم ایلامی)

کور+لوش ← کورلوش= تندآبه(سیلاب) جهان‌گیر (چم ایلامی)

کور(پسر)+اوش(روشنایی)= پسر روشنایی (چم مادی)

کور(پسر)+روش(خورشید)= پسر خورشید (چم کُردی)

کور(پسر)+رُش(سیاه)= پسر سیاه (این چم نیز کُردی است و سیاه به چم بزرگ و والاست)
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی

کو+را+اَش= چوپان (چم بابِلی)

#آبان_ادامه_دارد ✊🏻

دل جهانست ایرانشهر 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#هفتم_آبان
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آری_به_پادشاهی
#زنده_باد_پهلوی
🔥
💎