🔹#جشن_مهرگان در زمان حاضر
امروز، جشن مهرگان، به شیوهای که در کتابهای تاریخی سدههای چهارم و پنجم و ششم آمده، نه در دستگاه دولتی و حکومتی برگزار میشود و نه در گردهماییهای غیر رسمی، نزد عامهً مردم. دست کم، در دو سده اخیر نیز از برگزاری آن آگاهی در دست نیست. جشن و آیین مهرگان، از نظر زمانی نیز، با تغییر تقویم، در سال ۱۳۰۴ هجری شمسی، تغییر کرد. بدین معنی که ۵ روز “پنجه = خمسه” (که پس از ۱۲ ماه سی روزه برای رسیدن به ۳۶۵ میآمد) حذف و شش ماه اول سال ۳۱ روز گردیدهاست. از آن پس، در بسی از تقویمها، مهرگان، به جای ۱۶ مهر در دهم مهر آمده، یعنی در صد و نود و ششمین روز سال براساس تقویم پیشین. در ماهنامهها و هفته نامههای ادبی و اجتماعی سدهً اخیر، مهرگان حضور دارد. بدین معنی که مقاله، پژوهش، شعر به مناسبت مهر و مهرگان – به ویژه در نشریههایی که در ماه مهر منتشر میشود – کم نیست.
دکتر بهرام فره وشی از برگزاری مهرگان به عنوان جشنی خانوادگی، در بین زرتشتیان یزد و کرمان و نیز ” از آیین قربانی کردن گوسفند، در برخی از روستاهای زردشتی نشین یزد، برای ایزد مهر ” خبر میدهد. تا سی سال پیش، زردشتیان کرمان، در این روز، به یاد مردگان، مرغی را کشته و شکمش را با حبوبات و آلو انباشته و به عنوان خوراک ویژه، یادمان مردگان میپختند.
جشن آغاز سال تحصیلی دانشگاه تهران، که در نیمه اول مهرماه است، در برخی از سالها در دهم یا شانزدهم مهر ( مهرگان ) برگزار میشد.
زمان برگزاری آیین قالی شویان در مشهد اردهال را جلال ال احمد، با مهرگان هم پیوند میداند. صدرالدین عینی در یادداشتها، از جشنی در تاجیکستان و سمرقند یاد میکند که هر سال در ماه میزان (مهر ماه) برگزار میشد. جشنی که میتواند، با همهً دگرگونیها، بازماندهً جشن مهرگان باشد. از زبان او بشنویم، که فارسی تاجیکی است : … حکایت این سیر (جشن) به کسانی که وی را ندیدهاند، مانند حکایههای ” هزار و یک شب ” دلکش و عجیب مینمود. حکایههایی درباره طرفبازی (آتش بازی)، موشک بازی، خر تازی، تگل جنگ اندازی (به جنگ انداختن قوچهای جنگی ) آن جا میکردند. در ریان (منطقه) غجدوان کم کس یافت میشد، که هیچ نباشد، سالی یک بار رفته، آن را سیر تماشا نکند. دهقان بچگان کم بغل (تنگدست) هم، که پدرشان برای سیر خرجی داده نمیتوانستند، کوشش میکردند، که کاری کرده، دو سه تنگه (واحد پول) پول یابند تا که به آن سیر رفته، تماشا کرده توانند. کسانی نیز پخته (پنبه) و خوره چینی میکردند، به خربزه کشانی و دهقانان بای (ارباب) به مرد کاری میدر آمدند. و اگر هیچ کار نیابند از کشتزارها دزدی میکردند. و مانند اینها.
ماه مهر و مهرگان، در جامعه کشاورزی، فصل و زمان برداشت، انباشتن فراوردهها، پرداختن خراج و مالیات، اندوختن نیازمندیهای زمستانی و گرمی بازارهای موسمی بوده که هنوز – هر چند نه به نام مهرگان – برگزار میشود. و نیز با تحول و دگرگونی ای که با گذشت سدهها و هزارهها در برگزاری جشنها و آیینها – مانند همهً پد یدهها و زمینههای فرهنگی – روی داده و میدهد، جشن مهرگان تنها به این عنوان که نام روز با نام ماه یکی است برگزار نمیشود، بلکه بیشتر داستان و اسطورهً قیام کاوه آهنگر در برابر بیدادگریهای ضحاک است که یادمان این جشن نمادین میباشد. بی گمان، باور و اعتقاد به ایزد مهر و آیینهای مهری ( میترایی ) که پیش از زرتشت، در هند و ایران وجود داشته، به ماه مهر و جشن مهرگان سیمای دینی بیشتری افزوده بود.
#راه_نوید_ادامه_دارد
#۷آبان
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#پیمان_نوین
🔥
💎
امروز، جشن مهرگان، به شیوهای که در کتابهای تاریخی سدههای چهارم و پنجم و ششم آمده، نه در دستگاه دولتی و حکومتی برگزار میشود و نه در گردهماییهای غیر رسمی، نزد عامهً مردم. دست کم، در دو سده اخیر نیز از برگزاری آن آگاهی در دست نیست. جشن و آیین مهرگان، از نظر زمانی نیز، با تغییر تقویم، در سال ۱۳۰۴ هجری شمسی، تغییر کرد. بدین معنی که ۵ روز “پنجه = خمسه” (که پس از ۱۲ ماه سی روزه برای رسیدن به ۳۶۵ میآمد) حذف و شش ماه اول سال ۳۱ روز گردیدهاست. از آن پس، در بسی از تقویمها، مهرگان، به جای ۱۶ مهر در دهم مهر آمده، یعنی در صد و نود و ششمین روز سال براساس تقویم پیشین. در ماهنامهها و هفته نامههای ادبی و اجتماعی سدهً اخیر، مهرگان حضور دارد. بدین معنی که مقاله، پژوهش، شعر به مناسبت مهر و مهرگان – به ویژه در نشریههایی که در ماه مهر منتشر میشود – کم نیست.
دکتر بهرام فره وشی از برگزاری مهرگان به عنوان جشنی خانوادگی، در بین زرتشتیان یزد و کرمان و نیز ” از آیین قربانی کردن گوسفند، در برخی از روستاهای زردشتی نشین یزد، برای ایزد مهر ” خبر میدهد. تا سی سال پیش، زردشتیان کرمان، در این روز، به یاد مردگان، مرغی را کشته و شکمش را با حبوبات و آلو انباشته و به عنوان خوراک ویژه، یادمان مردگان میپختند.
جشن آغاز سال تحصیلی دانشگاه تهران، که در نیمه اول مهرماه است، در برخی از سالها در دهم یا شانزدهم مهر ( مهرگان ) برگزار میشد.
زمان برگزاری آیین قالی شویان در مشهد اردهال را جلال ال احمد، با مهرگان هم پیوند میداند. صدرالدین عینی در یادداشتها، از جشنی در تاجیکستان و سمرقند یاد میکند که هر سال در ماه میزان (مهر ماه) برگزار میشد. جشنی که میتواند، با همهً دگرگونیها، بازماندهً جشن مهرگان باشد. از زبان او بشنویم، که فارسی تاجیکی است : … حکایت این سیر (جشن) به کسانی که وی را ندیدهاند، مانند حکایههای ” هزار و یک شب ” دلکش و عجیب مینمود. حکایههایی درباره طرفبازی (آتش بازی)، موشک بازی، خر تازی، تگل جنگ اندازی (به جنگ انداختن قوچهای جنگی ) آن جا میکردند. در ریان (منطقه) غجدوان کم کس یافت میشد، که هیچ نباشد، سالی یک بار رفته، آن را سیر تماشا نکند. دهقان بچگان کم بغل (تنگدست) هم، که پدرشان برای سیر خرجی داده نمیتوانستند، کوشش میکردند، که کاری کرده، دو سه تنگه (واحد پول) پول یابند تا که به آن سیر رفته، تماشا کرده توانند. کسانی نیز پخته (پنبه) و خوره چینی میکردند، به خربزه کشانی و دهقانان بای (ارباب) به مرد کاری میدر آمدند. و اگر هیچ کار نیابند از کشتزارها دزدی میکردند. و مانند اینها.
ماه مهر و مهرگان، در جامعه کشاورزی، فصل و زمان برداشت، انباشتن فراوردهها، پرداختن خراج و مالیات، اندوختن نیازمندیهای زمستانی و گرمی بازارهای موسمی بوده که هنوز – هر چند نه به نام مهرگان – برگزار میشود. و نیز با تحول و دگرگونی ای که با گذشت سدهها و هزارهها در برگزاری جشنها و آیینها – مانند همهً پد یدهها و زمینههای فرهنگی – روی داده و میدهد، جشن مهرگان تنها به این عنوان که نام روز با نام ماه یکی است برگزار نمیشود، بلکه بیشتر داستان و اسطورهً قیام کاوه آهنگر در برابر بیدادگریهای ضحاک است که یادمان این جشن نمادین میباشد. بی گمان، باور و اعتقاد به ایزد مهر و آیینهای مهری ( میترایی ) که پیش از زرتشت، در هند و ایران وجود داشته، به ماه مهر و جشن مهرگان سیمای دینی بیشتری افزوده بود.
#راه_نوید_ادامه_دارد
#۷آبان
پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#پیمان_نوین
🔥
💎
ImgBB
Iranian-Renaissance hosted at ImgBB
Image Iranian-Renaissance hosted in ImgBB
گاهشماری که چهار دهه است بوی #ایران نمی دهد !!
#ایرانیان تنها مردم جهان هستند که، در
تقویم رسمی کشورشان:
❌روز مرد: تولد علی
❌روز زن: تولد فاطمه
❌روز جوان: تولد علی اکبر
❌روز پرستار: تولد زینب
❌روز جانباز: تولد ابوالفضل
❌ روز دختر: تولد معصومه
❌ روز کودک: تولد علی اصغر
❌ روز کرامت: تولد حسن
❌ روز پاسدار: تولد حسین
❌ روز نوجوان: تولد قاسم
❌ روز سالخوردگان: تولد حبیب مظاهر
❌ روز عشق: ازدواج علی و فاطمه
اساسا در تاریخ سرزمین #ایران نه مردی وجود داشته و نه بانویی و جالبتر و شگفتانگیزتر آنکه این افراد در بین مردمان سرزمین خودشان ( تازیان ) چنین جایگاهی ندارند!!!!!
تعطیلات رسمی کشور ما به جز #نوروز همگی مذهبیِ #اسلامی ، ما تعطیلی ملی نداریم که به خاطرش جشن بگیریم گویی اصلا اسطورهای در این خاک کهن نداشتهایم!!! (سپس میگوییم چرا مردم ایران مغولپرست و عربپرست و یهودپرست شدند، همین سیاستها مردم را بیگانه پرست باور آورده است، و ملت منشی ایران را در نطفه خفه کرده است)
روز زن از تازیان ! روز مرد از تازیان! روز دختر از تازیان! روز جوان روز ازدواج روز... و روز رگذشت آنها هم روز ماتم ماست و عزای این مرز و بوم است!
ولیکن زادروز #زرتشت بزرگ بزرگداشت #کوروش_بزرگ که تمام دنیا با افتخار و سربلندی برخود میبالند که چنین انسانهایی بر این کره خاکی قدم نهاده اند و همچنین حماسه #آریوبرزن و #بابک #مازیار و... هیچ گاه در تقویم رسمی ما نبوده و نیست!!! گویی اینجا ایران نیست!!! و ما اصلا هویت ایرانی نداریم!!!
راستی ما چه هستیم؟! #جشن_مهرگان ما کجاست؟! جشن #سده #تیرگان و...چه شد؟! هفته بزرگداشت فردوسی، سعدی، حافظ، مولانا، #رضاشاه هزاران هزار پهلوان و اسطوره (رستم، سهراب، پوریای ولی، و ....) و.... کجای گاهشمار ماست؟!
ایام فاطمیه داریم صفر و محرم و اربعین و رمضان و رحلت... اما به یاد #بابک_خرمدین کدام روز گاهشمار کشور ما تعطیل رسمی است؟!!! بابکی که بخاطر جلو گیری از تازش تازیان #مسلمان و وحشی به ناموس و خاک و وجود ایرانی قطعه قطعه شد!!! به یاد جنگ #قادسیه و #نهاوند و بزرگداشت کشته شدگان میهن کدام روز در گاهشمار رسمی ما درج شده؟! آیا ما براستی ایرانی هستیم؟! روشن است که در نبود گرامیداشت این اسطورهها و رخدادها و حقایق تاریخی این سرزمین، حس وطن دوستی میخشکد!!! و آنوقت برای هموطن من پاسداری از حرم اسد مهند تر از دریای مازندران و شاخاب پارس است!!! پای پیاده رفتن به کربلا در اربعین مهم تر از بزرگداشت #کوروش_بزرگ و #بابک و #رستم_فرخزاد است!!! اگرچه کربلا و نجف مهم تر از بوشهر و چابهار است!!! گاهشماری که بوی ایران ندهد بوی بیتفاوتی به میهن خواهد داد....!!!!!
ملت ایران بیدار شوید و از تفعن بیگانهپرستی که ما را نابود کرده است بیدار شوید، میهن شما مکه و مدینه و اسلام و صحرای اورخون مغولستان و اورشلیمِ اسرائیل و غرب و آمریکا نیست، همه پیش به سوی #ایرانگرایی، راهی که پدرمان از در پهنهی این #ایرانشهر بزرگ به دنبال آن بودند. تا کِی باید از دست قومگرایان و اسلامگرایان که سبب تبعیض ایرانیان شده است سکوت کنیم؟ چرا کشورهای تازی امروز پیشرفت کردهاند؟ چون قومگرا در آن وجود ندارد و نیز #اسلام را هم کنار گذاشتند، اونوقت ما در ایران باید بوسیله یک مشت چپِ بیوطن و اسلامیست مکه و کربلاپرست و پانِ نژادستیژِ قومگرا بکشیم!!
برای رهایی از آخوند نخست میبایست از اندیشه و گفتمان و مَسلَک اهریمنی آخوندی خود را برهانیم وگر نه همچنان در بلاتکلیفی و گرداب اندیشه ای و فرهنگی گرفتار خواهیم ماند و ایران هم چنان در بَند .
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایرانشهر بزرگ
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#پیمان_نوین
🔥
💎
#ایرانیان تنها مردم جهان هستند که، در
تقویم رسمی کشورشان:
❌روز مرد: تولد علی
❌روز زن: تولد فاطمه
❌روز جوان: تولد علی اکبر
❌روز پرستار: تولد زینب
❌روز جانباز: تولد ابوالفضل
❌ روز دختر: تولد معصومه
❌ روز کودک: تولد علی اصغر
❌ روز کرامت: تولد حسن
❌ روز پاسدار: تولد حسین
❌ روز نوجوان: تولد قاسم
❌ روز سالخوردگان: تولد حبیب مظاهر
❌ روز عشق: ازدواج علی و فاطمه
اساسا در تاریخ سرزمین #ایران نه مردی وجود داشته و نه بانویی و جالبتر و شگفتانگیزتر آنکه این افراد در بین مردمان سرزمین خودشان ( تازیان ) چنین جایگاهی ندارند!!!!!
تعطیلات رسمی کشور ما به جز #نوروز همگی مذهبیِ #اسلامی ، ما تعطیلی ملی نداریم که به خاطرش جشن بگیریم گویی اصلا اسطورهای در این خاک کهن نداشتهایم!!! (سپس میگوییم چرا مردم ایران مغولپرست و عربپرست و یهودپرست شدند، همین سیاستها مردم را بیگانه پرست باور آورده است، و ملت منشی ایران را در نطفه خفه کرده است)
روز زن از تازیان ! روز مرد از تازیان! روز دختر از تازیان! روز جوان روز ازدواج روز... و روز رگذشت آنها هم روز ماتم ماست و عزای این مرز و بوم است!
ولیکن زادروز #زرتشت بزرگ بزرگداشت #کوروش_بزرگ که تمام دنیا با افتخار و سربلندی برخود میبالند که چنین انسانهایی بر این کره خاکی قدم نهاده اند و همچنین حماسه #آریوبرزن و #بابک #مازیار و... هیچ گاه در تقویم رسمی ما نبوده و نیست!!! گویی اینجا ایران نیست!!! و ما اصلا هویت ایرانی نداریم!!!
راستی ما چه هستیم؟! #جشن_مهرگان ما کجاست؟! جشن #سده #تیرگان و...چه شد؟! هفته بزرگداشت فردوسی، سعدی، حافظ، مولانا، #رضاشاه هزاران هزار پهلوان و اسطوره (رستم، سهراب، پوریای ولی، و ....) و.... کجای گاهشمار ماست؟!
ایام فاطمیه داریم صفر و محرم و اربعین و رمضان و رحلت... اما به یاد #بابک_خرمدین کدام روز گاهشمار کشور ما تعطیل رسمی است؟!!! بابکی که بخاطر جلو گیری از تازش تازیان #مسلمان و وحشی به ناموس و خاک و وجود ایرانی قطعه قطعه شد!!! به یاد جنگ #قادسیه و #نهاوند و بزرگداشت کشته شدگان میهن کدام روز در گاهشمار رسمی ما درج شده؟! آیا ما براستی ایرانی هستیم؟! روشن است که در نبود گرامیداشت این اسطورهها و رخدادها و حقایق تاریخی این سرزمین، حس وطن دوستی میخشکد!!! و آنوقت برای هموطن من پاسداری از حرم اسد مهند تر از دریای مازندران و شاخاب پارس است!!! پای پیاده رفتن به کربلا در اربعین مهم تر از بزرگداشت #کوروش_بزرگ و #بابک و #رستم_فرخزاد است!!! اگرچه کربلا و نجف مهم تر از بوشهر و چابهار است!!! گاهشماری که بوی ایران ندهد بوی بیتفاوتی به میهن خواهد داد....!!!!!
ملت ایران بیدار شوید و از تفعن بیگانهپرستی که ما را نابود کرده است بیدار شوید، میهن شما مکه و مدینه و اسلام و صحرای اورخون مغولستان و اورشلیمِ اسرائیل و غرب و آمریکا نیست، همه پیش به سوی #ایرانگرایی، راهی که پدرمان از در پهنهی این #ایرانشهر بزرگ به دنبال آن بودند. تا کِی باید از دست قومگرایان و اسلامگرایان که سبب تبعیض ایرانیان شده است سکوت کنیم؟ چرا کشورهای تازی امروز پیشرفت کردهاند؟ چون قومگرا در آن وجود ندارد و نیز #اسلام را هم کنار گذاشتند، اونوقت ما در ایران باید بوسیله یک مشت چپِ بیوطن و اسلامیست مکه و کربلاپرست و پانِ نژادستیژِ قومگرا بکشیم!!
برای رهایی از آخوند نخست میبایست از اندیشه و گفتمان و مَسلَک اهریمنی آخوندی خود را برهانیم وگر نه همچنان در بلاتکلیفی و گرداب اندیشه ای و فرهنگی گرفتار خواهیم ماند و ایران هم چنان در بَند .
دل جهان است ایرانشهر 🔥
پاینده ایرانشهر بزرگ
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
#پیمان_نوین
🔥
💎