به ایرانشهر و آتش ورجاوند باز می‌گردیم 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه

#شب_چله (یلدا) ایرانی را به همه عزیزان در سراسر جهان شادباش عرض می‌کنیم
#ارتش_سری
#جاویدشاه
#شب_چله
#شب_یلدا

جشن خُره روز یا خرم روز (زادروز خورشید) در نخستین #روز زمستان، پس از جشن شب #چله..


ابوریحان بیرونی در نسک آثارالباقیه درباره این جشن چنین می‌گوید :

« .. و در این روز عادت ایرانیان چنین بود که پادشاه از تخت شاهی به زیر می‌آمد و جامه سپید می‌پوشید و بر فرش‌های سپید می‌نشست و دربان‌ها را که هیبت ملک بدان‌ هاست بکنار میراند و در امور دنیا فارغ بال نظر می نمود و هر کس نیازمند می‌شد که با پادشاه سخن بگوید، خواه گدا باشد یا دارا و شریف باشد یا وضیع، بدون هیچ حاجب و دربانی به نزد پادشاه می رفت و بدون هیچ مانعی با او گفتگو می کرد و در این روز پادشاه با دهقانان و برزیگران مجالست میکرد و در يک سفره با ایشان غذا میخورد و می گفت: من امروز مانند یکی از شما هستم و من با شما برادر هستم زیرا قوام دنیا به کارهایی است که بدست شما میشود و قوام عمارت آن هم به پادشاه است، و نه پادشاه را از رعیت گریزی است و نه رعیت را از پادشاه و چون حقیقت امر چنین شد پس من که پادشاه هستم با شما برزیگران برادر خواهم بود و مانند دو برادر مهربان خواهیم بود بخصوص که دو برادر مهربان هوشنگ و ويكرد چنین بودند»

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی

مهدی خلجی کج و کوله، بچه زالوی بی پدر و مادر، تخم حروم آخوندی، تو یکی از اون مادرقحبه هایی هستی که تو گونی می‌کنیمت و برت میگردونیم. جاکش

#مرگ_بر_سه_فاسد_ملا_چپی_مجاهد

در زیر بخوانید 👇🏻

روزیکه مردم ایران در کف خیابانها #رضاشاه_روحت_شاد را طنین انداز میکردند و جوانان با خونشان " جاویدشاه " را بر سنگفرش خیابانها مینوشتند و ایران یکپارچه #بازگشت_به_پادشاهی را فریاد می زد ، یک توله چریک خارکسده بر روی صفحه تلویزیون ظاهر شد و چشم در چشم همان ایرانیان وقیحانه گفت اگر بخواهید پادشاهی را بازگردانید من هم چریک خواهم شد و دست بر اسلحه خواهم برد !
این دقیقا ذات چپ مادرقحبه است که امروز سیاهه ای از اپوزیسیون جعلی را در برون مرزها شکل داده اند تا اینبار سدی در برابر بازگشت پادشاهی به ایران باشند .

#پادشاهیخواهی لفظ قلم صحبت کردن و ادای روشنفکران و صلح طلبان را درآوردن نیست .
داستان برای ما میهن پرستان پادشاهیخواه امروز خیلی متفاوت است زیرا که امروز ما در یک جنگ نابرابر با چپ ها و جمهوریخواهان هستیم و امروز زمان جنگ و لباس رزم بر تن کردن است .
پادشاهیخواهی امروز ، فریاد و خشم و پیکار است ،زیرا همانگونه که میبینید ارتجاع شوم سرخ و سیاه، وقیحانه و بیرحمانه به خواست تاریخی ملت دهان کژی میکنند و با هرچه در توان دارند در برابر خواست ملت که بازگشت پادشاهی با #پهلوی است ایستاده اند .
امروز همه شان از ترس کونشان اپوزیسیون پهلوی و شاهنشاه ایران رضاشاه دوم شده اند .
چپ مادرقحبه چهل و اندی سال پیش با خیانت و دسیسه پادشاهی را سرنگون کرد و امروز تمام قد در برابر بازگشت پادشاهی ایستاده است .
ما پادشاهیخواهان بایست شمشیر در دست گرفته و بر صفوف دشمن ارتجاعی سرخ و سیاه بتازیم و بی هیچ رحم و مماشات هست و نیست شان را بر باد دهیم .
امروز اگر با مموش بازی و من نمیرم تو بمیری و ایتیحاد، کوتاهی کنیم و میدان را برای چپ ها خالی کنیم ، اینبار بلایی بر سرمان خواهند آورد که نه دیگر اثری از ایران بماند و نه تخمه ایرانی !

با هر چه در توان دارید و هرگونه که میتوانید با چپ های مادرقحبه و خارکسده بجنگید و هیچگونه مماشاتی در کارتان نباشد .
بر فرق سرشان بکوبید و بر دهانشان بزنید تا دندانهایشان خرد شود .
ما در جنگیم ، اینرا درک کنید .

#مرگ_بر_سه_فاسد_ملا_چپی_مجاهد

تلنگر !

نیازی نیست در گردهمایی ها و قیام ها ، فریادهای تحولخواهانه همچون مرگ بر خامنه ای و مرگ بر جمهوری اسلامی و مرگ بر دیکتاتور و از این دست شعارها سر بدهید و انرژی خود را تلف کنید .
تنها کافیست فریادهای ایرانگرایانه را طنین انداز کنید ، زیرا این فریادها نشان از یک خواسته مردمی است و این چیزیست که دنیا بایست بداند .
شما بگویید مرگ بر خامنه ای خوب بعدش چی ؟!
خامنه ای ، چه بگوییم مرگ بر و چه نگوییم ، حذف و کنار گذاشته شدن او بخشی از پروژه مافیای جهانی در مسیر #پوست_اندازی است !
ولی هنگامیکه " جاویدشاه " را فریاد بزنید ، دقیقا خواسته پیش و حتی پس از براندازی را فریاد زده اید .
فریادهای ایرانگرایانه ، در برگیرنده هرآنچیزی است که امروز خواست ملت ایران است .
هم نشان از براندازی در تمامیت این رژیم اشغالگر است و هم نشان از بازپس گیری ایران
با این فریادها دنیای بی شرافت و اخلاق خواهد دانست که دیگر نمیتوانند ما ملت ایران را فریب و بازی دهند و این فریادها نیز نشانی از بیداری ملت است .

پس بلند فریاد بزن جاویدشاه
#ای_شاه_ایران_برگرد_به_ایران
هر ایرانی یک شاه پهلوی شاهنشاهه
ایران بدون پهلوی یعنی سرای اجنبی

بی دلیل نیست که ملت فریاد میزنند " ایران بدون پهلوی یعنی سرای اجنبی "
اگر شاهنشاهی با #پهلوی را به ایران بازنگردانیم ،بی گمان می بایست منتظر باشیم این جک و جانوران پست و پتیاره از طیف چپ بر ما حکمرانی کنند !
در یک جمهوری ویرانگر دیگر ، ولی اینبار فدرالی و برای تجزیه ایران .. !

به این ویدیو ، جمیع ارسالی ها و اپوزیسیون را نیز اضافه کنید که نظرشان به نظر آغایشان نزدیک است .
بارها فریاد زدیم امروز چیزی به نام اپوزیسیون نداریم و هرچه و هرکه هست ، #اپوزیسیون_ایران و #اپوزیسیون_پهلوی است .

#مرگ_بر_سه_فاسد_ملا_چپی_مجاهد

🔸جشن دیگان از جشن های ایران باستان به مناسبت همنام شدن روز و ماه در گاهشمار ایرانیان

جشن دیگان چیست؟
جشن دیگان در روزهای دوم و نهم و هفدهم ماه دی در گاهشمار رسمی كشور از جشن‌هایی است كه به مناسبت همنام شدن روز و ماه در گاهشمار ایرانیان برگزار می‌شد.
ایرانیان گذشته، گذشته از جشن‌هایی كه به مناسبت‌های گوناگون برگزار می‌كردند، همنام شدن روز و ماه را هم در هر ماه جشن می‌گرفتند. همانند جشن دیگان در ماه‌های پیش، جشن‌ تیرگان و جشن مهرگان را نیز داشتیم. اما ماه دی تفاوتی اساسی با ماه‌های دیگر دارد.

از یك سو، «دی» نام هیچ یك از امشاسپندان یا ایزدان آیین زرتشت نیست، در حالی كه دیگر ماه‌های سال و بیشتر روزهای ماه با نام این نیروهای مینوی نامگذاری شده‌اند كه هنوز هم این نام‌ها در گاهشمار ایرانی باقی است. از سوی دیگر، در هر ماه، سه روز به نام «دی» نامگذاری شده است و به این ترتیب، در ماه دی سه جشن دیگان داریم.

دی از چنان ارزشمندی برخوردار بوده كه سه روز در هر ماه را به نام خود اختصاص داده است.
دی درحقیقت صفت خدای یگانه و بزرگ در آیین زرتشت، اهورامزدا است. دی از صورت پهلوی «دَی» و اوستایی «دَذوَه» به معنی آفریننده است. در سراسر ادبیات زرتشتی، اهورامزدا با صفت دادار یا آفریننده نامیده شده، زرتشت هم در گاهان او را «آفریننده زندگی» می‌خواند.

با این توضیح، سردترین ماه سال به نام خدای بزرگ نامگذاری شده بود تا در گذراندن سرمای سخت یاری‌ بخش مردمان باشد. در نسک پهلوی (بندهشن) نیز آمده كه در این ماه، زمستان به بیشترین سردی به ایرانویچ رسد.

ماه سی روزه زرتشتی به چهار بخش می‌شده است كه در آغاز نخستین بخش نام اهورامزدا و در آغاز سه بخش دیگر نام «دی»، صفت اهورامزدا قرار داشته است و این چیزی شبیه به تقسیم ماه به هفته سامی است. به این ترتیب، هر بخش ماه به نام خدا آغاز می‌شده است: اول ماه به نام هُرمزد، هشتم و پانزدهم و بیست و سوم ماه به نام دی.

هر یك از این چهار روز شهره آغاز هفته‌ای تازه در ماه است و برای آن كه دی‌ها با هم اشتباه نشوند، هر یك از آنها را با نام روز بعد همراه می‌كنند و بدین گونه، روز هشتم را دی به آذر روز، روز پانزدهم را دی به مهر روز سومین جشن دیگان و روز بیست و سوم را دی به دین روز چهارمین جشن دیگان می‌گویند.

در ماه دی، در هر سه این روزها جشن دیگان در ستایش و نیایش خدای بزرگ برگزار می شد، سه جشن نیایشی در سردترین ماه سال.
برپتایه گاهشمار رسمی كشور، این سه جشن دیگان به روزهای دوم و نهم و هفدهم دی ماه موكول می‌شود. دلیل آن كه همه ماه‌های زرتشتی سی روزه هستند، در حالی كه در گاهشمار رسمی كشور، شش ماه، سی و یك روزه داریم. این شش روز اختلاف سبب شده كه هشتم دی زرتشتی با دوم دی گاهشمار رسمی همسانی شود و به همین ترتیب بنا بر نسک پهلوی بُندهشن (= آغاز آفرینش) این چهار روز ماه كه به نام هورمزد و سه دی است،‌ یكی بر نام، یكی بر گاه، یكی بر دین و یكی بر زمان دلالت می‌كنند كه همیشه بوده‌اند.

همچنین در همین نسک آمده است كه هر گلی از آنِ یكی از آنان است: «مورد و یاسمن هرمزد را خویش است، با درنگ دی به آذر را، كاردَك دی به مهر را، شنبلید دی به دین را.»
اما بسیاری از دانشمندان از این كه «دی» نخستین ماه سال نبوده است، اظهار شگفتی كرده‌اند. به نگر بسیاری از آنان، از جمله ماركوارت، دانشمند آلمانی، در اصل چنین نبوده و انتظار می‌رود كه اهورامزدا جای برجسته‌ای را در سال تقبّل كند، یا در آغاز (چنان كه در مورد روزهای ماه چنین است) یا در وسط.

گایگر (Geiger) دیگر دانشمند آلمانی باور دارد ماه دی در آغاز یا زمانی در دوره ساسانیان است. برابر با اعتدال بهاری بوده است و به همین دلیل در این ماه جشن دیگان برگزار میشده است. «آرتور کریستن سن» ،دانشمند دانمارکی، از مجموع نظریاتی که در خصوص گاهشمار ایرانی ارائه شده، نتیجه می‌گیرد كه ایرانیان دوگاهشمار سالیانه داشته‌اند.

یكی سال عامه كه از انقلاب تابستانی آغاز می‌شده و نخستین ماه آن فروردین بوده و دی، یعنی ماه دهم، از اعتدال بهاری آغاز می‌شده است و یكی سال دینی كه مانند سال بابلیان از اعتدال بهاری آغاز می‌شده و در نتیجه، نخستین ماه آن دی یعنی ماه آفریدگار و اول دی، یعنی خرم روز، روز اول آن بوده است. ماه دی در هر دو گاهشمار نخستین ماه سال بوده. بعدها با تلفیق دو گاهشمار، گاهشمار نوینی به دست آمد كه سال در آن از نخستین فروردین آغاز می‌شد و مانند سال عامه، این تاریخ با اعتدال بهاری برابر به شمار می‌آمد، به طوری كه آغاز نجومی سال دینی حفظ می‌شد.

ادامه 👇🏻

به هر حال، مساله گاهشمار ایرانیان به دلایل گونلگون از جمله مراعات نكردن كبیسه و برخی جا به جایی‌های گاهشماری یا احتمال وجود دو نوع گاهشمار، امروزه به مساله‌ای غامض برای دانشمندان تبدیل شده است. به خصوص كه در منابع قدیم اشاراتی كه به برخی ماه‌ها می‌شود با آب و هوای امروزی آن ماه‌ها مطابقت نمی‌كند و گاه بسیار گیج كننده است. اما آنچه اهمیت دارد، باقی ماندن این گاهشماربا همان نام های اعتقادی آن است.

نام هایی که مفاهیم آن با باورهای ایرانیان مسلمان نیز هماهنگ بوده و نگاهداری شده است. نام «دی» (= آفریننده)، چه در آغاز سال بوده و چه حالا در سردترین ماه سال، به هر حال نام خود را در تقویم رسمی ایرانیان حفظ كرده است. ماهی كه تقدس آن با نام خدا و همچنین با سالگرد آفرینش چهارپای مفید (برابر با باورهای زرتشتی) كامل می‌شود. به جز سه جشن دیگان، جشن دیگری به نام «مِدیاریم گاه» به معنای «میان سال» در این ماه برگزار می‌شد شهره به گاهانبار پنجم كه به یادبود آفرینش چهارپایان بوده است. این جشن از روز دی به مهر (15 دی برابر با نهم دی در گاهشماررسمی) به مدت پنج روز برگزار می‌شد و یكی از اعمال آن، فراهم كردن انبار زمستان برای دام‌ها بوده است.

بیرونی عالوه بر جشن دیگان جشن دیگری را هم در روز پیش از آغاز گاهانبار پنجم، روز چهارده دی ماه (مبرابر با 8 دی در گاهشمار رسمی) كه روز «گوش» باشد، ثبت كرده است به نام «سیر شور». این جشن را در پیوند با سوگواری عمومی برای مرگ جمشید، پادشاه آرمانی ایران می‌دانند.

در این روز مردم سیر می‌خورند و آب انگور می‌نوشند و سبزیجات را با گوشت می‌پزند و با این كار، خود را از شیطان حفظ می‌كنند. دلیل این جشن این بود كه مردم می‌خواستند كه از اندوهی كه پس از كشته شدن جمشید بر آنان رسیده بود، و سوگند خورده بودند كه به هیچ چربی دست نزنند، خویش را برهانند و این رسم در میان آنان برجای ماند و با آن غذا از بیماری‌هایی كه از ارواح بد ناشی می‌شود، خود را شفا می‌بخشند.

اگر دی ماه را در زمان بیرونی در موسم سرما بدانیم، «سیر شور» موجه‌تر می‌نماید. زیرا خوراكی‌هایی كه در این روز مصرف می‌شود، نشان از نوعی مقابله با سرما دارد.

به ایرانشهر و آتش ورجاوند بازمیگردیم 🔥

پاینده ایران
#جاویدشاه
#رنسانس_ایرانی
🔥
💎

چرا اهریمنان امروز بیش از پیش با پادشاهیخواهان و ملتی که خواهان #بازگشت_به_پادشاهی با پهلوی هستند به هر بهانه و دلیل واهی دشمنی و ستیز میکنند !؟
مبارزان از جان گذشته که در خیابانها فریاد آزادیخواهی سر میدهند و با خونشان رضاشاه روحت شاد و جاوید شاه را بر سنگفرش خیابانها مینویسند را ارتش سایبری و فحاش و اوباش پهلوی و ساواکی و چه و چه خطاب میکنند !؟
پاسخ بسیار روشن است .
زیرا که میخواهند گرداگرد شاهنشاه ایران را از سرباز تهی کرده و آرتشی که پشتیبان شاهنشاهی ایران و جلودار شاهنشاه است را پراگنده کنند تا پشت شاهنشاه ایران از یک آرتش میهنی و سترگ خالی شود ، سپس به سراغ شاهنشاه ایران بروند !
چرا رضاشاه دوم از مبارزان کف خیابان و ملت ایران بعنوان آرتش خود یاد کردند .
این همان پیام روشن شاهنشاه به جهان و دشمنان ایران بود .

تمام قد و گردن فراز پشتیبان شاهنشاه تان باشید و نامش را فریاد بزنید که ایشان تنها بخت نیکو و روشن و تاریخی ما ملت ایران هستند .

- سخنرانی شاهنشاه دادمهر در بنیاد ریچارد نیکسون پیش از دریافت جایزه سالانه «معمار صلح

پاینده ایران ⚔️
#جاویدشاه 💎
#رنسانس_ایرانی🌱
🔥
💎

با یک عکس رادیولوژی و می‌توانید شابلون درست کنید و با آن شابلون هزاران فرتور از شهریار ایران آماده کنید برای روزهای حساس پیش رو
#ارتش_سری
#انقلاب_شناسنامه_دار
#جاویدشاه
#باید_برنده_شویم