Forwarded from شورای مدیریت گذار
🔶 می‌روم زندان اوین پیش دخترم صبا
✍️: شاپرک شجری‌زاده، عضو کارگروه زنان و برابری جنسیتی
🔸راحله احمدی، فعال مدنی و مادر صبا کرد افشاری، بهمن‌ماه سال گذشته، پیش از انتقال به زندان اوین برای سپری کردن دوران محکومیت خود گفته بود: «می‌روم زندان اوین پیش دخترم صبا و دخترم سوگند را در زندان بزرگ‌تری تنها می‌گذارم»
🔸این جمله فریاد تمام مادرانی هست که عزیزی در بند دارند یا خود در زندان اسیرند؛ توصیف دل‌تنگی، دوری و تمام ناحقی‌های روا شده بر خود و فرزندانشان که خواهان آغوش مادران شجاع و مطالبه‌گر خود هستند.
🔸فشار این دل‌تنگی‌ها برای زنانی چون فرنگیس مظلوم، راحله احمدی و منیره عرب‌شاهی در مقابل بقیه زنان آزاده و آزادی‌خواه مضاعف است. هرچند رژیم جمهوری اسلامی همیشه از شگرد سرکوب، آزار خانواده‌ها برای اعتراف‌گیری یا ساکت کردن و فشار بر زندانیان استفاده کرده است ولی این مادران زمانی که فرزندانشان به ناحق و با اتهامات واهی روانه زندان شدند سکوت را جایز ندانسته و خود مطالبه‌گر و دادخواه صدای فرزندانشان شدند. حال که تعداد مادران دادخواه رو به افزایش است، رژیم با گشودن پرونده اتهامات جداگانه برای مادران این زندانیان، اهرم فشار را محکم‌تر از قبل می‌فشارد.
🔸با صدور احکام جدید برای این مادران، فشارهای روانی و عاطفی تازه‌ای بر این خانواده‌ها وارد می‌شود. این مادران، با قرار گرفتن در دوراهی "سکوت و فرزندانی آزاد و طغیان و فرزندانی در بند" قرار می‌گیرند. یک دوراهی پر از درد و سوال، انتخابی طاقت‌فرسا و قدم گذاشتن به راهی پر از دل‌تنگی و چشم به راه بودن.
🔸مادرانی چون راحله احمدی مادر صبا کردافشاری، منیره عرب‌شاهی مادر یاسمن آریانی و فرنگیس مظلوم مادر سهیل عربی به ناچار تن به برگزیدن حبس و همراهی فرزندان دربندشان داده و فرزندان دیگر خود را در زندانی بزرگ‌تر تنها گذاشتند.
🔸«من می روم پیش صبا تا سوگند‌های بیرون از زندان لبخند و آرامش‌شان ابدی شود. ما با هم هستیم و پشت هم را خالی نمی کنیم»
این پیام تمام مادران #چشم_براه است.
لینک مطلب در سایت گذار
#شورای_مدیریت_گذار
@irantc_official
✍️: شاپرک شجری‌زاده، عضو کارگروه زنان و برابری جنسیتی
🔸راحله احمدی، فعال مدنی و مادر صبا کرد افشاری، بهمن‌ماه سال گذشته، پیش از انتقال به زندان اوین برای سپری کردن دوران محکومیت خود گفته بود: «می‌روم زندان اوین پیش دخترم صبا و دخترم سوگند را در زندان بزرگ‌تری تنها می‌گذارم»
🔸این جمله فریاد تمام مادرانی هست که عزیزی در بند دارند یا خود در زندان اسیرند؛ توصیف دل‌تنگی، دوری و تمام ناحقی‌های روا شده بر خود و فرزندانشان که خواهان آغوش مادران شجاع و مطالبه‌گر خود هستند.
🔸فشار این دل‌تنگی‌ها برای زنانی چون فرنگیس مظلوم، راحله احمدی و منیره عرب‌شاهی در مقابل بقیه زنان آزاده و آزادی‌خواه مضاعف است. هرچند رژیم جمهوری اسلامی همیشه از شگرد سرکوب، آزار خانواده‌ها برای اعتراف‌گیری یا ساکت کردن و فشار بر زندانیان استفاده کرده است ولی این مادران زمانی که فرزندانشان به ناحق و با اتهامات واهی روانه زندان شدند سکوت را جایز ندانسته و خود مطالبه‌گر و دادخواه صدای فرزندانشان شدند. حال که تعداد مادران دادخواه رو به افزایش است، رژیم با گشودن پرونده اتهامات جداگانه برای مادران این زندانیان، اهرم فشار را محکم‌تر از قبل می‌فشارد.
🔸با صدور احکام جدید برای این مادران، فشارهای روانی و عاطفی تازه‌ای بر این خانواده‌ها وارد می‌شود. این مادران، با قرار گرفتن در دوراهی "سکوت و فرزندانی آزاد و طغیان و فرزندانی در بند" قرار می‌گیرند. یک دوراهی پر از درد و سوال، انتخابی طاقت‌فرسا و قدم گذاشتن به راهی پر از دل‌تنگی و چشم به راه بودن.
🔸مادرانی چون راحله احمدی مادر صبا کردافشاری، منیره عرب‌شاهی مادر یاسمن آریانی و فرنگیس مظلوم مادر سهیل عربی به ناچار تن به برگزیدن حبس و همراهی فرزندان دربندشان داده و فرزندان دیگر خود را در زندانی بزرگ‌تر تنها گذاشتند.
🔸«من می روم پیش صبا تا سوگند‌های بیرون از زندان لبخند و آرامش‌شان ابدی شود. ما با هم هستیم و پشت هم را خالی نمی کنیم»
این پیام تمام مادران #چشم_براه است.
لینک مطلب در سایت گذار
#شورای_مدیریت_گذار
@irantc_official
Iran Transition Council
مادران چشم براه - Iran Transition Council
فرزندانی که آرزویشان در آغوش کشیدن مادر است، اکنون به لمس شیشه کابین و دیدن دست مادر از پشت شیشه دل خوش کرده اند شاپرک شجری زاده عضو کارگروه زنان و برابری جنسیتی شورای مدیریت گذار در بین کارزارهای شبکه های مجازی که اخیرا به راه افتاده است مثل احکام اعدام…