🔹 روایت‌های زندان؛ بند دارالقرآن در دو پرده: آیت‌الکرسی و فیلم پورن

«روایت‌های زندان»، مجموعه‌‌ای از گزارش‌هایی است که راویان آن‌ها زندانیان هستند؛ گاه از زندان‌های معروف می‌گویند و گاه از زندان‌هایی که شاید نام‌شان را هم نشنیده باشیم.

راویان این مجموعه، زندانی سیاسی و عقیدتی هستند و محکومان جرایم عادی. آن‌ها از زندگی خود در زندان می‌گویند و ما را با خودشان به سلول‌های مختلف می‌برند. در این گزارش، یکی از زندانیان «زندان تهران بزرگ» (فشافویه) «بند دارالقرآن» را در دو پرده روایت می‌کند؛ آیت‌الکرسی‌خوانی و تماشای شبانه فیلم پورن.
***
اگر حکایت هر بند زندان نمایشی تک‌پرده‌ای است، حکایت بند دارالقرآن را تنها می‌توان در نمایش‌نامه‌ای دو پرده‌ای روایت کرد.

پرده‌ی اول: صبح بند دارالقرآن - زندان شماره ۱ (تیپ۱) تهران بزرگ

اذان صبح از پشت پیجر زندان پخش می‌شود. همه می‌بایست از خواب بلند شویم و به سمت نمازخانه برویم. اگر زندانی خوابش سنگین باشد، با اولین ضربه‌های لوله‌‌ پلاستیکی انتظامات به تنش سریع بیدار می‌شود‌.

مقابل در گاردونی (دستشویی زندان) یک به یک به صف می‌ایستیم و به در می‌کوبیم تا سریع‌تر خالی شود و نوبت‌مان برسد.

نماز به امامت فردی اقامه می‌شود که توسط معاونت فرهنگی زندان فرستاده شده است، که اگر سرحال باشد میکروفن را می‌گیرد و از حضور این همه زندانی اهل نماز و عبادت احساس خرسندی می‌کند.

ادامه روایت رضا رضوانی را بخوانید 👇

#اخبار_ایران #اطلاع_رسانی #روایت‌های_زندان #زندان_تهران_بزرگ #زندان_فشافویه #بند_دارالقرآن #زندانیان_سیاسی #زندانیان_عقیدتی
@Farsi_Iranwire

🔹روایت‌های زندان؛ ضرب و شتم زندانیان یکی از مراحل «پذیرایی» است

«روایت‌های زندان»، مجموعه‌‌ای از گزارش‌هایی است که راویان آن‌ها زندانیان هستند. آن‌ها گاه از زندان‌های معروف می‌گویند و گاه از زندان‌هایی که شاید نام‌شان را هم نشنیده باشیم.

راویان این مجموعه، زندانی سیاسی و عقیدتی هستند و محکومان جرایم عادی. آن‌ها از زندگی خود در زندان می‌گویند و ما را با خودشان به سلول‌های مختلف می‌برند. این گزارش، روند ضرب و شتم زندانیان است؛ آن‌چه پشت درهای بسته جریان دارد.

***

اصل ۳۹ «قانون اساسی»: «هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده، به هر صورت که باشد، ممنوع و موجب مجازات است.»
در اجرای اصل ۳۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر منع هتک حیثیت افرادی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده‌اند، مراجع قضایی مکلف هستند موارد زیر را رعایت کند:

الف) اجتناب از هرگونه رفتار تحقیرآمیز و موجب اذیت و آزار جسمی یا روحی و روانی یا بی‌حرمتی به متهمان و محکومان.

ب) اجتناب از هرگونه رفتار غیرقانونی یا سلیقه‌ای مانند تراشیدن سر، استفاده از پابند (جز در مورد مجرمان خطرناک)، چشم‌بند، پوشاندن صورت و یا انتقال وی به اماکن نامعلوم توسط ضابطان دادگستری در جریان بازجویی. (دستورالعمل حفظ کرامت و ارزش‌های انسانی مصوب سال ۱۳۹۸ قوه‌ قضاییه)

اشاره به این اصل قانونی، مقدمه‌ای است برای آن‌چه می‌خواهم روایت کنم. این‌جا زندان است و ما همواره کتک می‌خوریم!

در مهر همین امسال، گردش متهمان در خیابان‌های تهران و ضرب و شتم آن‌ها مقابل دیدگان شهروندان، می‌تواند این سوال را مطرح کند که اگر در ملاءعام با متهمان این‌گونه برخورد می‌شود، در خلوت بازداشتگاه و زندان چه بر سر زندانیان می‌آید؟
آن‌چه در ادامه می‌خوانید، مشاهدات و تجربه‌های فردی من و دیگر زندانیانی است که برای روایت حقیقت، همکاری کرده‌اند؛ از جمله معترضان آبان ۱۳۹۸، دزدها و زندانیان مالی و بسیاری از آن‌ها که سال ۱۳۹۹ را در زندان «تهران بزرگ»(فشافویه) گذرانده‌اند.

ادامه این یادداشت از کوروش پایدار را اینجا بخوانید👇

#اخبار_ایران #اطلاع_رسانی #روایتهای_زندان
@Farsi_Iranwire