☕️ قطعه ای از کتاب

زن همسایه #آزاد است و رها وقتی #آواز می‌خواند. شبیه پروانه ای است که پیله اش را شکافته و رفته. مدت هاست که جز تکه‌های پاره پاره ی ابریشم چیزی کف خانه اش پیدا نمی‌شود. دلت می‌خواهد الان تهران بودی و او می‌خواند. دلت می‌خواهد از او می‌پرسیدی دستگاه‌های آوازی چه فرقی با هم دارند. از او می‌پرسیدی نفسش را چطور تنظیم می‌کند، که در هر مصراع کم نیاورد موقعی که نت‌های بالا را می‌خواند… صدای زن همسایه واضح و آشکار در گوش هات طنین انداخته است:

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن در آید

باید تهران که رسیدی زن همسایه را بیشتر ببینی و صداش را بیشتر بشنوی.

📗 مورچه در ماه

✍ لادن نیکنام