#تلنگر
خاطره ای از يکی از استادان ايرانی دانشگاه در استراليا را شنیدم که جالب بود ، اين استاد دانشگاه ميگفت : برای شرکت در کنفرانسی راهی کشور آمريکا بودم که ناگهان در فرودگاه سیدنی يادم افتاد که يک کار اداری بسيار مهم را انجام ندادم و از طرفی نیم ساعت بعد بايد پرواز ميکردم . در حالی که هيچ اميدی نداشتم به ادارۀ مربوطه تلفن زدم و مشکلم را گفتم ، کسی که جواب تلفن من را داد وقتی متوجه شرایط شد گفت : ما سعی ميکنيم کارتان را انجام دهيم ولی شما حتما چند دقيقه ديگر تماس بگيريد تا نتيجه را بگويم ، چند دقيقه بعد وقتی تماس گرفتم همان کارمندی که در عمرش حتی يکبار هم من را نديده بود گفت : نگران نباشيد کارتان انجام شد و سفر خوبی را برایم آرزو کرد
آن کارمند استراليايی اين تبعه ايرانی را هرگز ملاقات نکرده بود در نتیجه وظيفه‌ای هم برای پيگيری نداشت و می‌توانست مثل اکثر ما بگويد : بايد خودتان بياييد و مشکل خودتان است بعد زارت تلفن را قطع کند . ولی چه چيزی باعث میشود او بر خلاف ما رفتاری انسانی را از خود نشان دهد ؟ چون او برای هم‌نوعان خود احترام قائل است و مثل ما به ارباب رجوع به چشم #مزاحم نگاه نميکند، کافیست به اداره‌ای مراجعه کنید تا ببينيد اساساً به شما به عنوان يک انسان ذی‌شعور و دارای شخصيت فردی نگاه نميشود چه برسد به اينکه آن ورميزی به احترام شما بخواهد تکانی هم به باسن مبارک خود دهد و کارتان را به فرداها موکول نکند ، در حالی که اگر آن کارمنو به عنوان يک هم‌نوع برای دیگران احترام قائل بود هرگز به خود اجازه نميداد کسی را سر بدواند
ما #احترام_گذاشتن به یکدیگر را فراموش کرده‌ايم یا شاید هم اصلا بلد نبوده‌ایم، فقط کافيست تعداد فحش‌هایی را که در طول روز رانندگان ايرانی به مردم ميدهند بشمارید تا ببينيد که احترام گذاشتن تا چه اندازه در رفتارهای ما نهادينه شده، در تولید و صنعت هم وضع مشابهی داریم، مثلا اگر خودروساز برای مشتری‌هایش به اندازۀ یک انسان احترام قائل باشد هرگز خودروهای تولیدیش را با برداشتن لوازمی مانند کیسه هوا و ترمز ABS به حداقل ممکن ایمنی نمی‌رساند و خدا میداند تاکنون چند انسان ایرانی از رهگذر همین بی‌احترامی جان خود را از دست داده و در قبرستان خوابیده‌اند
اگر ما به یکدیگر از صمیم قلب احترام بگذاریم قطعا بسیاری از رفتارهای ما تغییر خواهد کرد ، مثلا مهندس سازندۀ یک برج مسکونی هرگز در ساخت آن خیانت نمی‌کند چون میداند در نهایت انسان‌هایی قابل احترام در آن زندگی خواهند کرد. اگر به هم احترام بگذاریم هیچ رستورانی غذای آلوده به مشتری نخواهد داد، هیچ پزشکی برای گرفتن حق ویزیت نبض بیمار را نخواهد گرفت ، هیچ کارگر و کارمندی کم‌کاری نخواهد کرد و ... ما یعنی مردم ایران تا یاد نگیریم برای هم احترام متقابل قائل شویم پیشرفت نخواهیم کرد چون، زاویۀ دید ما به انسان یکی از مهم‌ترین شاخصه‌ها در مسیر توسعه است
@Library_Telegram
خاطره ای از يکی از استادان ايرانی دانشگاه در استراليا را شنیدم که جالب بود ، اين استاد دانشگاه ميگفت : برای شرکت در کنفرانسی راهی کشور آمريکا بودم که ناگهان در فرودگاه سیدنی يادم افتاد که يک کار اداری بسيار مهم را انجام ندادم و از طرفی نیم ساعت بعد بايد پرواز ميکردم . در حالی که هيچ اميدی نداشتم به ادارۀ مربوطه تلفن زدم و مشکلم را گفتم ، کسی که جواب تلفن من را داد وقتی متوجه شرایط شد گفت : ما سعی ميکنيم کارتان را انجام دهيم ولی شما حتما چند دقيقه ديگر تماس بگيريد تا نتيجه را بگويم ، چند دقيقه بعد وقتی تماس گرفتم همان کارمندی که در عمرش حتی يکبار هم من را نديده بود گفت : نگران نباشيد کارتان انجام شد و سفر خوبی را برایم آرزو کرد
آن کارمند استراليايی اين تبعه ايرانی را هرگز ملاقات نکرده بود در نتیجه وظيفه‌ای هم برای پيگيری نداشت و می‌توانست مثل اکثر ما بگويد : بايد خودتان بياييد و مشکل خودتان است بعد زارت تلفن را قطع کند . ولی چه چيزی باعث میشود او بر خلاف ما رفتاری انسانی را از خود نشان دهد ؟ چون او برای هم‌نوعان خود احترام قائل است و مثل ما به ارباب رجوع به چشم #مزاحم نگاه نميکند، کافیست به اداره‌ای مراجعه کنید تا ببينيد اساساً به شما به عنوان يک انسان ذی‌شعور و دارای شخصيت فردی نگاه نميشود چه برسد به اينکه آن ورميزی به احترام شما بخواهد تکانی هم به باسن مبارک خود دهد و کارتان را به فرداها موکول نکند ، در حالی که اگر آن کارمنو به عنوان يک هم‌نوع برای دیگران احترام قائل بود هرگز به خود اجازه نميداد کسی را سر بدواند
ما #احترام_گذاشتن به یکدیگر را فراموش کرده‌ايم یا شاید هم اصلا بلد نبوده‌ایم، فقط کافيست تعداد فحش‌هایی را که در طول روز رانندگان ايرانی به مردم ميدهند بشمارید تا ببينيد که احترام گذاشتن تا چه اندازه در رفتارهای ما نهادينه شده، در تولید و صنعت هم وضع مشابهی داریم، مثلا اگر خودروساز برای مشتری‌هایش به اندازۀ یک انسان احترام قائل باشد هرگز خودروهای تولیدیش را با برداشتن لوازمی مانند کیسه هوا و ترمز ABS به حداقل ممکن ایمنی نمی‌رساند و خدا میداند تاکنون چند انسان ایرانی از رهگذر همین بی‌احترامی جان خود را از دست داده و در قبرستان خوابیده‌اند
اگر ما به یکدیگر از صمیم قلب احترام بگذاریم قطعا بسیاری از رفتارهای ما تغییر خواهد کرد ، مثلا مهندس سازندۀ یک برج مسکونی هرگز در ساخت آن خیانت نمی‌کند چون میداند در نهایت انسان‌هایی قابل احترام در آن زندگی خواهند کرد. اگر به هم احترام بگذاریم هیچ رستورانی غذای آلوده به مشتری نخواهد داد، هیچ پزشکی برای گرفتن حق ویزیت نبض بیمار را نخواهد گرفت ، هیچ کارگر و کارمندی کم‌کاری نخواهد کرد و ... ما یعنی مردم ایران تا یاد نگیریم برای هم احترام متقابل قائل شویم پیشرفت نخواهیم کرد چون، زاویۀ دید ما به انسان یکی از مهم‌ترین شاخصه‌ها در مسیر توسعه است
@Library_Telegram