@Naeene_Ma
#آداب_رمضان_نایین
💫 قسمت آخر
۱۰- مهمانی و پذیرایی
مرسوم بود که در هر محله و هر فامیل فردی که تمکنی داشت و به اصطلاح دستش به دهانش می رسید یک شب فقرای محله یا افراد فامیل را به افطاری و شام دعوت کند، و همچنین خانواده هایی که تازه با هم وصلت کرده بودند رسم بر این بود که ابتدا خانواده داماد خانواده عروس را به صرف افطاری و شام دعوت کند. در این پذیرایی جای عروس خانم خالی بود چرا که دختر تا انجام عروسی حق خروج از خانه پدری برای رفتن به مهمانی را نداشت بلکه سهم افطاری و شام او همراه با خلعتی برای او فرستاده میشد. این مهمانی متقابلاً شبی دیگر توسط خانواده عروس با دعوت از خانواده داماد برگزار می شد.
۱۱- دوخت و دوز جهیزیه
چون این ماه را ماه مبارک و پر برکت می دانستند خانواده هایی که قرار عروسی بعد از اتمام این ماه را داشتند سعی می کردند لوازم دوختنی عروس چون لباس و لحاف و پرده را در این ماه تهیه و آماده کنند.
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#آداب_رمضان_نایین
💫 قسمت آخر
۱۰- مهمانی و پذیرایی
مرسوم بود که در هر محله و هر فامیل فردی که تمکنی داشت و به اصطلاح دستش به دهانش می رسید یک شب فقرای محله یا افراد فامیل را به افطاری و شام دعوت کند، و همچنین خانواده هایی که تازه با هم وصلت کرده بودند رسم بر این بود که ابتدا خانواده داماد خانواده عروس را به صرف افطاری و شام دعوت کند. در این پذیرایی جای عروس خانم خالی بود چرا که دختر تا انجام عروسی حق خروج از خانه پدری برای رفتن به مهمانی را نداشت بلکه سهم افطاری و شام او همراه با خلعتی برای او فرستاده میشد. این مهمانی متقابلاً شبی دیگر توسط خانواده عروس با دعوت از خانواده داماد برگزار می شد.
۱۱- دوخت و دوز جهیزیه
چون این ماه را ماه مبارک و پر برکت می دانستند خانواده هایی که قرار عروسی بعد از اتمام این ماه را داشتند سعی می کردند لوازم دوختنی عروس چون لباس و لحاف و پرده را در این ماه تهیه و آماده کنند.
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
💫نخل عزا در خور و بیابانک
🏴 نخل شخصیتی است که در شهادت قافله سالار عشق فریاد یا حسین بر می آورد.
آویخت چون عدو سر پاک تو بر سنان
فریاد یا حسین بر آمد ز نخل طور
در شهر خور و روستاهای آن، همه ساله در ماه سوگ و ماتم مراسم «برپایی نخل» یعنی آراستن آن با جامه‌های رنگارنگ که مردم بر آن نذر کرده‌اند برگزار می شود. جلو نخل آینه بندی و بر فراز آن خنجر ها و شمشیر هایی که نوک هر یک با اناری قرمز رنگ آذین شده است، به آن شکوهی خاص می بخشد. درون نخل زنگهایی می آویزند که هنگام حرکت طنین انداز می شود.
نخل آراسته از شب ششم تا دهم محرم الحرام بر دوش جوانان در حسینیه به گردش در می آید در حالی که بانگ چاووش آن را همراهی می‌کند. هر بیت که چاوش می‌خواند حاملان نخل آن را تکان می‌دهند و دنباله پویان آن خروش یا حسین سر می‌دهند.
در روز عاشورا جامه از تن نخل برمی‌دارند و بر آن پوششی سیاه راست می کنند. طنین زنگ ها و بانگ چاووش حرکت کاروان را به خاطر می آورد.
شگفت آنکه در خور و بیابانک هنگام حمل جنازه دو شاخه سبز نخل پیشاپیش تابوت حمل می‌شود و این دو شاخه را در گور وی می‌نهند.
اسماعیل هنر جندقی شاعر و مرثیه سرای نامی خطه کویر نخل را نشانه تابوت حضرت حسین «ع» و شمشیر ها و خنجر هایی را که بر آن می آویزند نمادی از زخم‌ها و جراحات شهیدان می‌داند.
دیوان اسماعیل هنر
✍زنده یاد عبدالکریم حکمت یغمایی
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#خوروبیابانک
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
💫نخل عزا در خور و بیابانک
🏴 نخل شخصیتی است که در شهادت قافله سالار عشق فریاد یا حسین بر می آورد.
آویخت چون عدو سر پاک تو بر سنان
فریاد یا حسین بر آمد ز نخل طور
در شهر خور و روستاهای آن، همه ساله در ماه سوگ و ماتم مراسم «برپایی نخل» یعنی آراستن آن با جامه‌های رنگارنگ که مردم بر آن نذر کرده‌اند برگزار می شود. جلو نخل آینه بندی و بر فراز آن خنجر ها و شمشیر هایی که نوک هر یک با اناری قرمز رنگ آذین شده است، به آن شکوهی خاص می بخشد. درون نخل زنگهایی می آویزند که هنگام حرکت طنین انداز می شود.
نخل آراسته از شب ششم تا دهم محرم الحرام بر دوش جوانان در حسینیه به گردش در می آید در حالی که بانگ چاووش آن را همراهی می‌کند. هر بیت که چاوش می‌خواند حاملان نخل آن را تکان می‌دهند و دنباله پویان آن خروش یا حسین سر می‌دهند.
در روز عاشورا جامه از تن نخل برمی‌دارند و بر آن پوششی سیاه راست می کنند. طنین زنگ ها و بانگ چاووش حرکت کاروان را به خاطر می آورد.
شگفت آنکه در خور و بیابانک هنگام حمل جنازه دو شاخه سبز نخل پیشاپیش تابوت حمل می‌شود و این دو شاخه را در گور وی می‌نهند.
اسماعیل هنر جندقی شاعر و مرثیه سرای نامی خطه کویر نخل را نشانه تابوت حضرت حسین «ع» و شمشیر ها و خنجر هایی را که بر آن می آویزند نمادی از زخم‌ها و جراحات شهیدان می‌داند.
دیوان اسماعیل هنر
✍زنده یاد عبدالکریم حکمت یغمایی
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#خوروبیابانک
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت اول،
پنج روز آخر سال را در گذشته پنجه دزدیده یا خمسه مسترفه می نامیدند، چون در ایران باستان سال را ۳۶۰ روز یعنی ۱۲ ماه سی روزه حساب میکردند و پنج روزه آخر سال را به حساب نمی آوردند.
مردم نایین نیز این محاسبه را داشتند و این پنج روز را در زندگی خود لحاظ می داشتند و به شادی و نشاط می پرداختند و در انتظار تحویل سال هر روز آن را به یکی از کارهای تدارکاتی ایام عید اختصاص داده به این ترتیب که:
روز اول، اختصاص داشت به تهیه نان مصرفی ایام عید هر خانواده همه در خانه خود بساط نانوایی برپا میکردند.
روز دوم، روز آب ریختن یا خیساندن گردو، بادام، انجیر، برگه های زرد آلو و هلو و قیسی بود. این مواد جزء مجمعه هفت آجیل بود، این مجمعه در نایین هم به مرور زمان تبدیل به سفره هفت سین شد که اکنون معمول می باشد.
روز سوم، روز اصلاح سر بود و این کار را دلاکان حمام که به آنها سلمانی می‌گفتند انجام می دادند.
روز چهارم، اختصاص داشت به حمام رفتن و شستن سر و تن در آن زمان حمام رفتن درد سر داشت چرا که در همه محله ها حمام وجود نداشت و بسیاری از افراد از ترس مبتلا شدن به تراخم و کچلی و بیماری‌های پوستی از رفتن به حمام که خزینه ای بود امتناع میکردند و در خانه به نحوی خود را می شستند.
روز پنجم، روز عرفه که آخرین روز از سال بود اختصاص داشت به صلح و آشتی بین افرادی که باهم کدورتی داشتند و توسط یکی از بزرگان محله که آنها را باهم آشتی میداد اختلاف از دل خانواده ها و طایفه ها زدوده می شد.
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت اول،
پنج روز آخر سال را در گذشته پنجه دزدیده یا خمسه مسترفه می نامیدند، چون در ایران باستان سال را ۳۶۰ روز یعنی ۱۲ ماه سی روزه حساب میکردند و پنج روزه آخر سال را به حساب نمی آوردند.
مردم نایین نیز این محاسبه را داشتند و این پنج روز را در زندگی خود لحاظ می داشتند و به شادی و نشاط می پرداختند و در انتظار تحویل سال هر روز آن را به یکی از کارهای تدارکاتی ایام عید اختصاص داده به این ترتیب که:
روز اول، اختصاص داشت به تهیه نان مصرفی ایام عید هر خانواده همه در خانه خود بساط نانوایی برپا میکردند.
روز دوم، روز آب ریختن یا خیساندن گردو، بادام، انجیر، برگه های زرد آلو و هلو و قیسی بود. این مواد جزء مجمعه هفت آجیل بود، این مجمعه در نایین هم به مرور زمان تبدیل به سفره هفت سین شد که اکنون معمول می باشد.
روز سوم، روز اصلاح سر بود و این کار را دلاکان حمام که به آنها سلمانی می‌گفتند انجام می دادند.
روز چهارم، اختصاص داشت به حمام رفتن و شستن سر و تن در آن زمان حمام رفتن درد سر داشت چرا که در همه محله ها حمام وجود نداشت و بسیاری از افراد از ترس مبتلا شدن به تراخم و کچلی و بیماری‌های پوستی از رفتن به حمام که خزینه ای بود امتناع میکردند و در خانه به نحوی خود را می شستند.
روز پنجم، روز عرفه که آخرین روز از سال بود اختصاص داشت به صلح و آشتی بین افرادی که باهم کدورتی داشتند و توسط یکی از بزرگان محله که آنها را باهم آشتی میداد اختلاف از دل خانواده ها و طایفه ها زدوده می شد.
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت دوم،
تحویل سال و رسومات آن
روز عرفه، روز انتظار هم بود. انتظار تحویل سال و آن بستگی داشت به ساعت‌تحویل.
سابقاً اهالی هر محله در نایین بخصوص مردان سعی می کردند هنگام تحویل سال در حرم امامزاده سلطان سید علی باشند، برای همین با پوشیدن لباس نو به حرم رفته و به نماز، زیارت و قرائت قرآن مشغول بودند اگر تحویل سال در ساعتی از آخر شب بود به خانه بر می گشتند و اگر در روز اتفاق می‌افتاد از همان لحظه دید و بازدیدها شروع میشد و به دیدن پدربزرگ ها و مادربزرگ ها و بزرگترهای فامیل برای عرض تبریک می‌رفتند. بزرگان هر محله در روز اول عید در خانه می‌نشستند و اهل محل برای تبریک عید به خانه آنها می رفتند و با چای و شیرینی و آجیل پذیرایی می شدند. بزرگان محله به زیردستان خود عیدی می دادند که بیشتر به صورت کالا بود جوانان و بچه های هر محله نیز در میدان محل جمع می‌شدند و به انواع بازی های مخصوص چون تخم مرغ بازی و گردو بازی می‌پرداختند.
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت دوم،
تحویل سال و رسومات آن
روز عرفه، روز انتظار هم بود. انتظار تحویل سال و آن بستگی داشت به ساعت‌تحویل.
سابقاً اهالی هر محله در نایین بخصوص مردان سعی می کردند هنگام تحویل سال در حرم امامزاده سلطان سید علی باشند، برای همین با پوشیدن لباس نو به حرم رفته و به نماز، زیارت و قرائت قرآن مشغول بودند اگر تحویل سال در ساعتی از آخر شب بود به خانه بر می گشتند و اگر در روز اتفاق می‌افتاد از همان لحظه دید و بازدیدها شروع میشد و به دیدن پدربزرگ ها و مادربزرگ ها و بزرگترهای فامیل برای عرض تبریک می‌رفتند. بزرگان هر محله در روز اول عید در خانه می‌نشستند و اهل محل برای تبریک عید به خانه آنها می رفتند و با چای و شیرینی و آجیل پذیرایی می شدند. بزرگان محله به زیردستان خود عیدی می دادند که بیشتر به صورت کالا بود جوانان و بچه های هر محله نیز در میدان محل جمع می‌شدند و به انواع بازی های مخصوص چون تخم مرغ بازی و گردو بازی می‌پرداختند.
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت سوم،
پلو پزون ، در شب عید رسم بر این بود که در هر خانه حتماً پلو پخته شود این برای اکثر خانواده‌ها تازگی داشت چرا که در آن دوره پلو غذای استثنایی بود و فقط سالی یکی دو بار پخته می شد (شب اول اسفند و شب اول عید) پخت پلو یک ضرورت بود پس باید به اطلاع اهل محل می رسید و به همین جهت برای اثبات این رسم، قاعده بر این بود که آب برنج آبکشی شده را حتماً به در خانه خود در کوچه بریزند که اگر نمی ریختند دلیل بر این بود که در آن خانه پلو نپختند و تکلیف میشد برای همسایگان که هرکدام بشقابی از برنج و کاسه ای از خورشت که معمولاً قورمه سبزی بود می بردند.
می گویند در آن دوره خیلی از خانواده ها توانایی تهیه مواد و پخت آن را نداشتند و برای حفظ آبرو کمی برنج خیس کرده و به در خانه می ریختند و به این معنا بود که ما پلو خورده ایم، در طول سال شام و نهار بسیار محدود بود بیشتر غذاهایی چون آش جو، آش ترش، کله‌جوش، ماقوت، اشکنه و بعضی فراورده های لبنی محلی بود، تنها شاهکار هر خانواده این بود که آبگوشتی تهیه کنند و نانی در آن خیس کنند و بخورند.
👌 که البته اکنون آبگوشت، یکی از گرانترین غذاها بحساب می آید.😉
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت سوم،
پلو پزون ، در شب عید رسم بر این بود که در هر خانه حتماً پلو پخته شود این برای اکثر خانواده‌ها تازگی داشت چرا که در آن دوره پلو غذای استثنایی بود و فقط سالی یکی دو بار پخته می شد (شب اول اسفند و شب اول عید) پخت پلو یک ضرورت بود پس باید به اطلاع اهل محل می رسید و به همین جهت برای اثبات این رسم، قاعده بر این بود که آب برنج آبکشی شده را حتماً به در خانه خود در کوچه بریزند که اگر نمی ریختند دلیل بر این بود که در آن خانه پلو نپختند و تکلیف میشد برای همسایگان که هرکدام بشقابی از برنج و کاسه ای از خورشت که معمولاً قورمه سبزی بود می بردند.
می گویند در آن دوره خیلی از خانواده ها توانایی تهیه مواد و پخت آن را نداشتند و برای حفظ آبرو کمی برنج خیس کرده و به در خانه می ریختند و به این معنا بود که ما پلو خورده ایم، در طول سال شام و نهار بسیار محدود بود بیشتر غذاهایی چون آش جو، آش ترش، کله‌جوش، ماقوت، اشکنه و بعضی فراورده های لبنی محلی بود، تنها شاهکار هر خانواده این بود که آبگوشتی تهیه کنند و نانی در آن خیس کنند و بخورند.
👌 که البته اکنون آبگوشت، یکی از گرانترین غذاها بحساب می آید.😉
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت چهارم،
میر نوروزی در نایین قدیم،
یکی از جشن هایی که ایرانیان در ایام نوروز برگزار می کردند جشن میرنوروزی بود که در ادب فارسی به آن (دولت زودگذر) نیز می‌گفتند و آن این گونه بود که در ایام عید در هر شهر و دیاری برای تفریح و نشاط و شادی اهالی موقتاً امیر یا حاکم وقت شهر را به ظاهر از امارت خلع و به جای او میرنوروزی برای چند روزی انتخاب میشد، این مراسم در بیشتر شهرهای ایران برگزار می شده چنان که حافظ نیز در یکی از غزلیات خود اشاره به آن دارد آنجا که می گوید؛
سخن در پرده می گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی
در نایین هم این جشن برگزار می شده و آن به این گونه بوده که ابتدا شخصی را به عنوان حاکم یا شاه موقت از بین افراد شاخصی با داشتن شرایط خاص انتخاب می کردند او به محض انتخاب دو نفر را به عنوان وزیر دست راست و وزیر دست چپ و یک میرزا که فرد باسوادی بوده و همچنین هفت نفر که هر کدام نماینده هفت محله نایین بودند تعیین می‌کرد این حاکم در نایین به شاه معروف بود.
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت چهارم،
میر نوروزی در نایین قدیم،
یکی از جشن هایی که ایرانیان در ایام نوروز برگزار می کردند جشن میرنوروزی بود که در ادب فارسی به آن (دولت زودگذر) نیز می‌گفتند و آن این گونه بود که در ایام عید در هر شهر و دیاری برای تفریح و نشاط و شادی اهالی موقتاً امیر یا حاکم وقت شهر را به ظاهر از امارت خلع و به جای او میرنوروزی برای چند روزی انتخاب میشد، این مراسم در بیشتر شهرهای ایران برگزار می شده چنان که حافظ نیز در یکی از غزلیات خود اشاره به آن دارد آنجا که می گوید؛
سخن در پرده می گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی
در نایین هم این جشن برگزار می شده و آن به این گونه بوده که ابتدا شخصی را به عنوان حاکم یا شاه موقت از بین افراد شاخصی با داشتن شرایط خاص انتخاب می کردند او به محض انتخاب دو نفر را به عنوان وزیر دست راست و وزیر دست چپ و یک میرزا که فرد باسوادی بوده و همچنین هفت نفر که هر کدام نماینده هفت محله نایین بودند تعیین می‌کرد این حاکم در نایین به شاه معروف بود.
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت پنجم،
میر نوروز نایین، از روز سوم عید به مدت ۷ روز در محله پنجاهه بر کرسی حکومت می نشست، حکم شاه بدون چون و چرا به وسیله یکی از وزیران اجرا میشد و اگر کسی سرپیچی می کرد برای او حکم حبس و جریمه صادر میشد، نمایندگان هر محله وظیفه داشتند که اگر در محله ای بین افراد یا خانواده‌ای کدورتی بود گزارش نمایند. شاه دستور می داد تا آنها را احضار کنند و پس از شنیدن مشکل آنها دستور به صلح و آشتی میداد. یا اگر در محله ای فردی در طول سال باج‌خواهی کرده بود و شاکی داشت باید مقدار پول یا جنسی که گرفته بود بازپرداخت نماید از این رو هر شهروندی سعی می‌کرد که در طول سال مرتکب خلاف نشود یا خاطر کسی را بی‌جهت آزرده نسازد چرا که به یقین در ایام حکومت میر نوروزی در حضور تماشاچیان جریمه میشد و یا اگر کسی بدهکار بود و نمی توانست بدهی خود را پرداخت نماید یکی از وزیران می بایست به طور محرمانه به یکی از ثروتمندان شهر مراجعه و تقاضای کمک برای شخص مقروض نماید که بسیاری از آن انجام می شد. متاسفانه این جشن امروز کاملاً مطرود شده و کمتر کسی آن را به یاد دارد.
این رسم زیبا، باعث میشد که اربابها و خوانین و عموم مردم به خاطر حفظ آبرویشان کمتر مرتکب خطا شوند و در طول سال حقوق دیگران را رعایت کنند.
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت پنجم،
میر نوروز نایین، از روز سوم عید به مدت ۷ روز در محله پنجاهه بر کرسی حکومت می نشست، حکم شاه بدون چون و چرا به وسیله یکی از وزیران اجرا میشد و اگر کسی سرپیچی می کرد برای او حکم حبس و جریمه صادر میشد، نمایندگان هر محله وظیفه داشتند که اگر در محله ای بین افراد یا خانواده‌ای کدورتی بود گزارش نمایند. شاه دستور می داد تا آنها را احضار کنند و پس از شنیدن مشکل آنها دستور به صلح و آشتی میداد. یا اگر در محله ای فردی در طول سال باج‌خواهی کرده بود و شاکی داشت باید مقدار پول یا جنسی که گرفته بود بازپرداخت نماید از این رو هر شهروندی سعی می‌کرد که در طول سال مرتکب خلاف نشود یا خاطر کسی را بی‌جهت آزرده نسازد چرا که به یقین در ایام حکومت میر نوروزی در حضور تماشاچیان جریمه میشد و یا اگر کسی بدهکار بود و نمی توانست بدهی خود را پرداخت نماید یکی از وزیران می بایست به طور محرمانه به یکی از ثروتمندان شهر مراجعه و تقاضای کمک برای شخص مقروض نماید که بسیاری از آن انجام می شد. متاسفانه این جشن امروز کاملاً مطرود شده و کمتر کسی آن را به یاد دارد.
این رسم زیبا، باعث میشد که اربابها و خوانین و عموم مردم به خاطر حفظ آبرویشان کمتر مرتکب خطا شوند و در طول سال حقوق دیگران را رعایت کنند.
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت ششم،
حال چرا مراسم میرنوروزی در محله پنجاهه نایین برگزار می‌شده علتی داشته که برای روشن شدن آن از مطلبی که مرحوم امامی نایینی در کتاب نایین قدیم نوشته مدد می گیریم. ایشان می نویسد:
« در یکی از سال ها اسماعیل نامی که نوکر یکی از رجال و خوانین محله پنجاه بوده به شاهی انتخاب و به نام شاه اسماعیل معروف می شود او دارای هیبتی مردانه بود لذا در ایام پادشاهی خود به عرایض مردم که بیشتر از طرف رعایا و کسبه بود رسیدگی می‌کرد. اینان از ظلم اربابان و متنفذین شهر شکایت داشتند.
منجمله شخصی به نام حاجی علی از زارعین کوی پنجاهه در میدان آن محله ظاهر می‌شود و از خان بزرگ محل که ساکن آن محل بود شکایت می‌کند و مدعی می شود که خوان مزبور کاهم را برده و وجه آن را نمی دهد شاه اسماعیل فوراً امر به احضار خان می‌دهد خان به ناچار حاضر می‌شود، شاه اسماعیل می‌گوید شما چرا کاه این شخص را برده اید و وجه آن را نمی رسانید.
خان پاسخ می‌دهد: قربان خلاف عرض کرده و من کاه او را نبرده ام، شاه اسماعیل می گوید خان، دروغ چرا ؟ حاملش خودم بودم چرا خلاف عرض می کنید؟
آنگاه به وزیران خود فرمان می دهد که خان را نگه دارید تا موقعی که تمام و کمال پول کاه را بدهد و بعداً مرخص شود خان در می ماند و فوراً ترتیب پرداخت وجه کاه را می دهد تا مرخص شود.
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
✍ مرحوم حسین امامی نایینی
📖 نایین قدیم
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین #نایین_قدیم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت ششم،
حال چرا مراسم میرنوروزی در محله پنجاهه نایین برگزار می‌شده علتی داشته که برای روشن شدن آن از مطلبی که مرحوم امامی نایینی در کتاب نایین قدیم نوشته مدد می گیریم. ایشان می نویسد:
« در یکی از سال ها اسماعیل نامی که نوکر یکی از رجال و خوانین محله پنجاه بوده به شاهی انتخاب و به نام شاه اسماعیل معروف می شود او دارای هیبتی مردانه بود لذا در ایام پادشاهی خود به عرایض مردم که بیشتر از طرف رعایا و کسبه بود رسیدگی می‌کرد. اینان از ظلم اربابان و متنفذین شهر شکایت داشتند.
منجمله شخصی به نام حاجی علی از زارعین کوی پنجاهه در میدان آن محله ظاهر می‌شود و از خان بزرگ محل که ساکن آن محل بود شکایت می‌کند و مدعی می شود که خوان مزبور کاهم را برده و وجه آن را نمی دهد شاه اسماعیل فوراً امر به احضار خان می‌دهد خان به ناچار حاضر می‌شود، شاه اسماعیل می‌گوید شما چرا کاه این شخص را برده اید و وجه آن را نمی رسانید.
خان پاسخ می‌دهد: قربان خلاف عرض کرده و من کاه او را نبرده ام، شاه اسماعیل می گوید خان، دروغ چرا ؟ حاملش خودم بودم چرا خلاف عرض می کنید؟
آنگاه به وزیران خود فرمان می دهد که خان را نگه دارید تا موقعی که تمام و کمال پول کاه را بدهد و بعداً مرخص شود خان در می ماند و فوراً ترتیب پرداخت وجه کاه را می دهد تا مرخص شود.
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
✍ مرحوم حسین امامی نایینی
📖 نایین قدیم
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین #نایین_قدیم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت هفتم،
مرحوم امامی در کتاب نایین قدیم درمورد وقایع شاه بازی و همچنین حکومت شاه اسماعیل داستان دیگری نیز دارد،او مینویسد:
« وقتی یک نفر ذغال فروش که از خارج نایین آمده و از دروازه پنجاهه وارد می‌شود نوکران یکی دیگر از خوانین ذغال او را گرفته و وجه آن را نمی دهند. این واقعه در یکی از روزهای حکومت ۱۳ روزه شاه اسماعیل اتفاق می‌افتد. ذغال فروش در میدان پنجاهه حاضر شده و از خوان و نوکران او شکایت می کند، شاه فرمان احضار خان را صادر می‌کند که پس از حاضر شدن شاه اسماعیل به او می‌گوید: شما خان هستید یا دروازه‌بان ، ذغال این مرد را چرا به یغما برده اند فوراً باید وجه یا عین مال را رد کنید و الا... خان فورا وجه را می‌دهد.
شاه ساختگی، بسیار جدی بود حتی بعضی را چوب می‌زد و کسی حق ایرادی بر او نداشت ، این جشن ضمن تفریح و شادی که در بر داشت گاهی بعداً موجب اختلاف و کینه نیز میشد و چه بسا بعد از آنکه حاکم از اریکه قدرت به زیر می‌افتاد سر و کار او به حاکم و داروغه حکومتی شهر می کشید ولی در مجموع این چند روز وسیله تفریح و شادی اهالی فراهم بود.»
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
✍ مرحوم حسین امامی نایینی
📖 نایین قدیم
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین #نایین_قدیم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت هفتم،
مرحوم امامی در کتاب نایین قدیم درمورد وقایع شاه بازی و همچنین حکومت شاه اسماعیل داستان دیگری نیز دارد،او مینویسد:
« وقتی یک نفر ذغال فروش که از خارج نایین آمده و از دروازه پنجاهه وارد می‌شود نوکران یکی دیگر از خوانین ذغال او را گرفته و وجه آن را نمی دهند. این واقعه در یکی از روزهای حکومت ۱۳ روزه شاه اسماعیل اتفاق می‌افتد. ذغال فروش در میدان پنجاهه حاضر شده و از خوان و نوکران او شکایت می کند، شاه فرمان احضار خان را صادر می‌کند که پس از حاضر شدن شاه اسماعیل به او می‌گوید: شما خان هستید یا دروازه‌بان ، ذغال این مرد را چرا به یغما برده اند فوراً باید وجه یا عین مال را رد کنید و الا... خان فورا وجه را می‌دهد.
شاه ساختگی، بسیار جدی بود حتی بعضی را چوب می‌زد و کسی حق ایرادی بر او نداشت ، این جشن ضمن تفریح و شادی که در بر داشت گاهی بعداً موجب اختلاف و کینه نیز میشد و چه بسا بعد از آنکه حاکم از اریکه قدرت به زیر می‌افتاد سر و کار او به حاکم و داروغه حکومتی شهر می کشید ولی در مجموع این چند روز وسیله تفریح و شادی اهالی فراهم بود.»
ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید
✍ مرحوم حسین امامی نایینی
📖 نایین قدیم
👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma
#فرهنگ_نایین #نایین_قدیم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت آخر،
حکایت نوروز شاه نایین
(راوی این حکایت مرحوم میرزا حسین آقا امامی نایینی مولف کتاب گرانقدر تاریخ نایین فرزند مرحوم آقا میرزا محمود امام جمعه است که آقای محمد علی امامی آنرا به شعر درآوردند.)
شنیدم این سخن از راستگویی
حبیبی، نکته سنجی، نیکخویی
که مردم را به رسم و راه دیرین
شه نوروز خواندندش به نایین
که در نوروز باشد حاکم شهر
بگیرند از عدالت مردمان بهر
شکایت برد شخصی نزد آن شاه
که این نوروز شاه معدلت خواه
سراسر سال کسی را دادرس نیست
به مظلومان کسی فریادرس نیست
چواینک حکمتیت آورد برگاه
عدالت ورز، ورنه بگذرد گاه
به رسم پادشاهان آن جوانمرد
نظر فرمود او گفتش چیستت درد؟
بگفتا کشتکاری بی پناهم
که برده خان همه انبار کاهم
چو می‌بردند کاهم را ز انبار
تو گویی جان من می رفت با بار
نه بخت آنکه آرد در حسابم
نه دست آنکه بازویش بتابم
کنم زاری و پروای منش نیست
مرا تاب توان تابیدنش نیست
چوشه بشنید وصف الحال خواهان
بخواند و حاضر آورند آن خان
بدو فرمود شه، ای خان چه گویی
بدین شکوا به گاه دادجویی
بگفت: ای شه به فر دولت تو
خطا رفته است اندر حضرت تو
ندانم زین کلام تهمت آمیز
چه می جوید زمن این فتنه انگیز
چو شه بشنید این پاسخ برآشفت
بدان خان از سر غیرت چنین گفت
نه فَرِّ ما شکن نه حرمت حق
که ما خود شاهد صدقیم مطلق
چون مزدور تو بودم از سر درد
به پشت خود کشیدم کاه این مرد
پس آنگه امر فرمود از ره داد
گرفت و حق ذیحق را بدو داد
بلی بر روی رای مصلحت خیز
بنا شد این رسم حکمت آمیز...
✍ شاعر: محمدعلی امامی نایینی
🌷سپاس از همراهی شما همراهان گرانمهر 🌹
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#آیین_نوروز_نایین_قدیم
قسمت آخر،
حکایت نوروز شاه نایین
(راوی این حکایت مرحوم میرزا حسین آقا امامی نایینی مولف کتاب گرانقدر تاریخ نایین فرزند مرحوم آقا میرزا محمود امام جمعه است که آقای محمد علی امامی آنرا به شعر درآوردند.)
شنیدم این سخن از راستگویی
حبیبی، نکته سنجی، نیکخویی
که مردم را به رسم و راه دیرین
شه نوروز خواندندش به نایین
که در نوروز باشد حاکم شهر
بگیرند از عدالت مردمان بهر
شکایت برد شخصی نزد آن شاه
که این نوروز شاه معدلت خواه
سراسر سال کسی را دادرس نیست
به مظلومان کسی فریادرس نیست
چواینک حکمتیت آورد برگاه
عدالت ورز، ورنه بگذرد گاه
به رسم پادشاهان آن جوانمرد
نظر فرمود او گفتش چیستت درد؟
بگفتا کشتکاری بی پناهم
که برده خان همه انبار کاهم
چو می‌بردند کاهم را ز انبار
تو گویی جان من می رفت با بار
نه بخت آنکه آرد در حسابم
نه دست آنکه بازویش بتابم
کنم زاری و پروای منش نیست
مرا تاب توان تابیدنش نیست
چوشه بشنید وصف الحال خواهان
بخواند و حاضر آورند آن خان
بدو فرمود شه، ای خان چه گویی
بدین شکوا به گاه دادجویی
بگفت: ای شه به فر دولت تو
خطا رفته است اندر حضرت تو
ندانم زین کلام تهمت آمیز
چه می جوید زمن این فتنه انگیز
چو شه بشنید این پاسخ برآشفت
بدان خان از سر غیرت چنین گفت
نه فَرِّ ما شکن نه حرمت حق
که ما خود شاهد صدقیم مطلق
چون مزدور تو بودم از سر درد
به پشت خود کشیدم کاه این مرد
پس آنگه امر فرمود از ره داد
گرفت و حق ذیحق را بدو داد
بلی بر روی رای مصلحت خیز
بنا شد این رسم حکمت آمیز...
✍ شاعر: محمدعلی امامی نایینی
🌷سپاس از همراهی شما همراهان گرانمهر 🌹
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#تاریخ_نائین
#نمایندگان_مجلس_شورای_ملی
در راستای مشروطیت، مردم #نائین نیز همچون شهرهای دیگر ایران به جانب دارای از مشروطه برخاستند، پس از استقرار #مشروطیت نایین نیز نمایندگانی اصیل و کارآمد به مجلس شورای ملی فرستاد.
این نمایندگان عبارتند از؛
🔹دوره اول: در این دوره #نایین نماینده اختصاصی نداشت و مرتضی قلی خان نائینی، معروف به #متولی_باشی از مناطق اصفهان و کاشان و قم و نایین به مجلس رفت.
🔹دوره دوم: میرزا رضا خان طباطبایی برادر مرتضی قلی خان
🔹دوره سوم: میرزا سلیمان خان #پیرنیا متوفی به سال ۱۳۱۸هجری
🔹دوره چهارم: در این دوره سلطان محمد عامری متوفی به سال ۱۳۵۱شمسی فرزند #اسدالسلطنه به نمایندگی انتخاب گردید اما اعتبار نامه وی به لحاظ عضویت در کابینه سیدضیاالدین ( #کابینه_سیاه ) رد شد و حاج میرزا تقی خان طباطبایی نائینی متوفی به سال ۱۳۰۶شمسی به جای وی به مجلس رفت.
🔹دوره پنجم: میرزا ابوالحسن خان پیرنیا #معاضدالسلطنه که سال ۱۳۱۸ در شیراز درگذشت.
🔹دوره ششم: سلطان محمد خان عامری
🔹دوره هفتم: میرزا علی نقی خان فاطمی #مصباح_الدوله متوفی به سال ۱۳۳۰ شمسی
🔹دوره هشتم و نهم: معاضدالسلطنه پیرنیا
🔹دوره دهم تا سیزدهم: خانباخان طباطبایی نائینی فرزند حاج مرتضی قلی خان و برادر دکتر طبا متوفی به سال ۱۳۳۰شمسی
🔹دوره چهاردهم: میرزا مهدی خان فاطمی #عمادالسلطنه فرزند حاج مشیرالملک فاطمی متوفی به سال ۱۳۴۳
🔹دوره پانزدهم و شانزدهم: دکتر عبدالحسین خان طبا برادر خانباخان متوفی به سال ۱۳۵۸شمسی
🔹دوره هفدهم: دراین دوره نائین نماینده ای به مجلس نفرستاد
🔹دوره هجدهم و نوزدهم: دکتر حسین پیرنیا فرزند معاضدالسلطنه متوفی به سال ۱۳۷۳
🔹دوره بیستم تا بیست و سوم: سید حسن خان مصطفوی نائینی متوفی به سال ۱۳۵۹شمسی
🔹دوره بیست و چهارم: در این دوره خانم متعالیه طبا نائینی(خواهر دکتر طبا و خانباخان و دختر حاج مرتضی قلی خان نائینی) به نمایندگی مردم نایین انتخابات شد که با پیروزی انقلاب مجلس منحل شد.
❤️یاد وخاطر این بزرگان نائینی، تلاشگران لشکری و کشوری ایران زمین گرامی باد🌷
✅ به زندگینامه برخی از این بزرگان نائینی در بخش #افتخارات_نائین همین کانال پرداخته شده است.
🌺با ما همراه باشید🌺
👈همشهریان گرامی لطفا جهت بزرگداشت یاد این عزیزان نائینی ، در گروهها و کانالها به اشتراک بگذارید🥀
#نائین_بلده_طیبه #فرهنگ_نایین
#مجلس_ملی #اصالت_نائینی #انتخابات #مجلس #تفکر #تامل
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#تاریخ_نائین
#نمایندگان_مجلس_شورای_ملی
در راستای مشروطیت، مردم #نائین نیز همچون شهرهای دیگر ایران به جانب دارای از مشروطه برخاستند، پس از استقرار #مشروطیت نایین نیز نمایندگانی اصیل و کارآمد به مجلس شورای ملی فرستاد.
این نمایندگان عبارتند از؛
🔹دوره اول: در این دوره #نایین نماینده اختصاصی نداشت و مرتضی قلی خان نائینی، معروف به #متولی_باشی از مناطق اصفهان و کاشان و قم و نایین به مجلس رفت.
🔹دوره دوم: میرزا رضا خان طباطبایی برادر مرتضی قلی خان
🔹دوره سوم: میرزا سلیمان خان #پیرنیا متوفی به سال ۱۳۱۸هجری
🔹دوره چهارم: در این دوره سلطان محمد عامری متوفی به سال ۱۳۵۱شمسی فرزند #اسدالسلطنه به نمایندگی انتخاب گردید اما اعتبار نامه وی به لحاظ عضویت در کابینه سیدضیاالدین ( #کابینه_سیاه ) رد شد و حاج میرزا تقی خان طباطبایی نائینی متوفی به سال ۱۳۰۶شمسی به جای وی به مجلس رفت.
🔹دوره پنجم: میرزا ابوالحسن خان پیرنیا #معاضدالسلطنه که سال ۱۳۱۸ در شیراز درگذشت.
🔹دوره ششم: سلطان محمد خان عامری
🔹دوره هفتم: میرزا علی نقی خان فاطمی #مصباح_الدوله متوفی به سال ۱۳۳۰ شمسی
🔹دوره هشتم و نهم: معاضدالسلطنه پیرنیا
🔹دوره دهم تا سیزدهم: خانباخان طباطبایی نائینی فرزند حاج مرتضی قلی خان و برادر دکتر طبا متوفی به سال ۱۳۳۰شمسی
🔹دوره چهاردهم: میرزا مهدی خان فاطمی #عمادالسلطنه فرزند حاج مشیرالملک فاطمی متوفی به سال ۱۳۴۳
🔹دوره پانزدهم و شانزدهم: دکتر عبدالحسین خان طبا برادر خانباخان متوفی به سال ۱۳۵۸شمسی
🔹دوره هفدهم: دراین دوره نائین نماینده ای به مجلس نفرستاد
🔹دوره هجدهم و نوزدهم: دکتر حسین پیرنیا فرزند معاضدالسلطنه متوفی به سال ۱۳۷۳
🔹دوره بیستم تا بیست و سوم: سید حسن خان مصطفوی نائینی متوفی به سال ۱۳۵۹شمسی
🔹دوره بیست و چهارم: در این دوره خانم متعالیه طبا نائینی(خواهر دکتر طبا و خانباخان و دختر حاج مرتضی قلی خان نائینی) به نمایندگی مردم نایین انتخابات شد که با پیروزی انقلاب مجلس منحل شد.
❤️یاد وخاطر این بزرگان نائینی، تلاشگران لشکری و کشوری ایران زمین گرامی باد🌷
✅ به زندگینامه برخی از این بزرگان نائینی در بخش #افتخارات_نائین همین کانال پرداخته شده است.
🌺با ما همراه باشید🌺
👈همشهریان گرامی لطفا جهت بزرگداشت یاد این عزیزان نائینی ، در گروهها و کانالها به اشتراک بگذارید🥀
#نائین_بلده_طیبه #فرهنگ_نایین
#مجلس_ملی #اصالت_نائینی #انتخابات #مجلس #تفکر #تامل
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#افتخارات_نائین
میرزا مرتضی قلی خان ( #متولی_باشی )
نماینده دوره اول مجلس شورای ملی از مناطق اصفهان،کاشان،قم و نایین
متولی باشی، فرزند مرحوم میرزا حسن خان بزرگ و برادر بزرگتر مرحوم میرزا رضاخان مدعى العلوم نایینی. ایشان اوان عمر را در نایین بودند و برای ادامه تحصیلات به اصفهان رفتند و مدتها در آنجا بودند در دوره اول مجلس شورای ملی از طرف اهالی اصفهان به نمایندگی انتخاب شدند، همچنین مدتی در عدلیه به عنوان مستشار و قاضی مشغول شدند. در سال حدود
۱۳۰۰ هـ ش از طرف مرحوم سلطان احمدشاه به نیابت تولیت آستان مقدس حضرت رضا برقرار و مدتها در این سمت بودند و به همین مناسبت در نایین ایشان به متولی باشی معروفند.
در سال ۱۳۰۷هـ ش مرحوم داور تشکیلات عدلیه را تجدید کرد و قضات عالی رتبه را به کار دعوت کرد ایشان را که به پاکدامنی و حسن عمل چون برادر والامقامشان (مرحوم میرزا رضاخان مدعی العلوم) و اغلب رجال نایینی میشناخت به مقام مستشاری عالی دیوان تمیز برگزید و تا آخر که سال ۱۳۱۴ ه ش بود در این سمت باقی بودند.
ایشان در هنگام فوت حدود هفتاد سال داشتند و پسران آنجناب عموماً مردان کاری و از فضلاء و استادان عالیقدر هستند. پسر بزرگشان #خان_باباخان_نایینی از فضلاء که از دوره دهم تا سیزدهم از طرف اهالی نایین به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شدند.
دیگر از فرزندان مرحوم متولی باشی #دکترعبدالحسین_خان_طبا وکیل دوره پانزدهم و شانزدهم نایین که خدمات فراموش نشدنی به این شهر نمود. #خانم_متعالیه_طبا اولین نماینده زن نایین در مجلس شورای ملی (آخرین دوره مجلس شورای ملی) و آقای دکتر نایینی از پزشکان معروف تهران که گرد سیاست نرفتند.
از مرحوم مرتضی قلیخان نایب التولیه آثار قلمی و ادبی و شعری به یادگار مانده است در شعر عمان تخلص میکردند و تذکره نویسان از ایشان هم به عنوان شاعر و نویسنده یاد میکنند.
نسب نامه مرتضی خان: فرزند حاج میرزا حسن خان (بزرگ) فرزند حاج میرزا رضاقلیخان فرزند میرزا عبدالوهاب خان فرزند میرزا سیدمحمدخان(بزرگ) فرزند میرزا معصوم خان جد خوانین.
✍مرحوم حسین امامی نایینی
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
میرزا مرتضی قلی خان ( #متولی_باشی )
نماینده دوره اول مجلس شورای ملی از مناطق اصفهان،کاشان،قم و نایین
متولی باشی، فرزند مرحوم میرزا حسن خان بزرگ و برادر بزرگتر مرحوم میرزا رضاخان مدعى العلوم نایینی. ایشان اوان عمر را در نایین بودند و برای ادامه تحصیلات به اصفهان رفتند و مدتها در آنجا بودند در دوره اول مجلس شورای ملی از طرف اهالی اصفهان به نمایندگی انتخاب شدند، همچنین مدتی در عدلیه به عنوان مستشار و قاضی مشغول شدند. در سال حدود
۱۳۰۰ هـ ش از طرف مرحوم سلطان احمدشاه به نیابت تولیت آستان مقدس حضرت رضا برقرار و مدتها در این سمت بودند و به همین مناسبت در نایین ایشان به متولی باشی معروفند.
در سال ۱۳۰۷هـ ش مرحوم داور تشکیلات عدلیه را تجدید کرد و قضات عالی رتبه را به کار دعوت کرد ایشان را که به پاکدامنی و حسن عمل چون برادر والامقامشان (مرحوم میرزا رضاخان مدعی العلوم) و اغلب رجال نایینی میشناخت به مقام مستشاری عالی دیوان تمیز برگزید و تا آخر که سال ۱۳۱۴ ه ش بود در این سمت باقی بودند.
ایشان در هنگام فوت حدود هفتاد سال داشتند و پسران آنجناب عموماً مردان کاری و از فضلاء و استادان عالیقدر هستند. پسر بزرگشان #خان_باباخان_نایینی از فضلاء که از دوره دهم تا سیزدهم از طرف اهالی نایین به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شدند.
دیگر از فرزندان مرحوم متولی باشی #دکترعبدالحسین_خان_طبا وکیل دوره پانزدهم و شانزدهم نایین که خدمات فراموش نشدنی به این شهر نمود. #خانم_متعالیه_طبا اولین نماینده زن نایین در مجلس شورای ملی (آخرین دوره مجلس شورای ملی) و آقای دکتر نایینی از پزشکان معروف تهران که گرد سیاست نرفتند.
از مرحوم مرتضی قلیخان نایب التولیه آثار قلمی و ادبی و شعری به یادگار مانده است در شعر عمان تخلص میکردند و تذکره نویسان از ایشان هم به عنوان شاعر و نویسنده یاد میکنند.
نسب نامه مرتضی خان: فرزند حاج میرزا حسن خان (بزرگ) فرزند حاج میرزا رضاقلیخان فرزند میرزا عبدالوهاب خان فرزند میرزا سیدمحمدخان(بزرگ) فرزند میرزا معصوم خان جد خوانین.
✍مرحوم حسین امامی نایینی
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#افتخارات_نائین
#میرزا_رضاخان_طباطبایی_نایینی (مدعی العموم)
نماینده دوره دوم مجلس شورای ملی
میرزا رضاخان فرزند مرحوم میرزا حسن خان بزرگ و از جانب مادر(دختر خانلر میرزا احتشام السلطنه فرزند عباس میرزا) از خاندان قاجار بودند.
میرزا رضاخان اوان عمر را در نایین به سر برده و برای تکمیل تحصیل عربیت و ادبیت به اصفهان رهسپار شدند، چند سالی در آن شهر زندگی کردند و در صدر مشروطیت از طرف اهالی اصفهان به نمایندگی انجمن ایالتی انتخاب و پس از چندی در دوره دوم مجلس شورای ملی از طرف مردم نایین به نمایندگی انتخاب شدند. از آن هنگام به بعد در تهران متوطن شدند. پس از ختم دوره نمایندگی مجلس وارد خدمات قضایی شده و طی مدارج و مقامات مهمه نموده تا بالاخره در سالهای آخر عمر به بالاترین مقام قضایی را در عدلیه جدید که به وسیله مرحوم داور تأسیس شده بود احراز نمودند و به مدعی العمومي ديوان عالي تميز دادستان دیوان کشور برقرار شدند و رتبه ۱۱ قضایی که بالاترین مقام قضایی است (در زمان مرحوم میرزا رضاخان نایینی) مخصوص ایشان بود. مرحوم مزبور به قدری پاکدامن و عفیف بودند که در آن زمان کراراً از طرف اشخاص تقدیمیها و ارمغانیهایی فرستاده می شد، که همیشه از قبول آن امتناع میکردند و فقط به حقوق اداری خود قناعت میکردند. مرحوم میرزا رضاخان پس از عمری نیک نامی و بزرگ منشی در سال ۱۳۱۱ در سن ۶۱ سالگی دارفانی را وداع و اولاد پسری نداشتند و کتابخانه نفیس خود را تقدیم آستانه مبارک حضرت رضا نمودند.
میرزا رضاخان نایینی در سال ۱۲۹۰ ه. ق در قریه حصار متولد شد و در سال ۱۳۵۰ هـ ق پس از ۶۱ سال زندگی با افتخار بدرود زندگی گفتند. آن مرحوم علاوه بر شخصیت سیاسی و قضایی از نویسندگان و همکاران جراید بودند و مؤسس و بنیانگذار روزنامه تأتر بودند.
✍مرحوم حسین امامی نایینی
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#میرزا_رضاخان_طباطبایی_نایینی (مدعی العموم)
نماینده دوره دوم مجلس شورای ملی
میرزا رضاخان فرزند مرحوم میرزا حسن خان بزرگ و از جانب مادر(دختر خانلر میرزا احتشام السلطنه فرزند عباس میرزا) از خاندان قاجار بودند.
میرزا رضاخان اوان عمر را در نایین به سر برده و برای تکمیل تحصیل عربیت و ادبیت به اصفهان رهسپار شدند، چند سالی در آن شهر زندگی کردند و در صدر مشروطیت از طرف اهالی اصفهان به نمایندگی انجمن ایالتی انتخاب و پس از چندی در دوره دوم مجلس شورای ملی از طرف مردم نایین به نمایندگی انتخاب شدند. از آن هنگام به بعد در تهران متوطن شدند. پس از ختم دوره نمایندگی مجلس وارد خدمات قضایی شده و طی مدارج و مقامات مهمه نموده تا بالاخره در سالهای آخر عمر به بالاترین مقام قضایی را در عدلیه جدید که به وسیله مرحوم داور تأسیس شده بود احراز نمودند و به مدعی العمومي ديوان عالي تميز دادستان دیوان کشور برقرار شدند و رتبه ۱۱ قضایی که بالاترین مقام قضایی است (در زمان مرحوم میرزا رضاخان نایینی) مخصوص ایشان بود. مرحوم مزبور به قدری پاکدامن و عفیف بودند که در آن زمان کراراً از طرف اشخاص تقدیمیها و ارمغانیهایی فرستاده می شد، که همیشه از قبول آن امتناع میکردند و فقط به حقوق اداری خود قناعت میکردند. مرحوم میرزا رضاخان پس از عمری نیک نامی و بزرگ منشی در سال ۱۳۱۱ در سن ۶۱ سالگی دارفانی را وداع و اولاد پسری نداشتند و کتابخانه نفیس خود را تقدیم آستانه مبارک حضرت رضا نمودند.
میرزا رضاخان نایینی در سال ۱۲۹۰ ه. ق در قریه حصار متولد شد و در سال ۱۳۵۰ هـ ق پس از ۶۱ سال زندگی با افتخار بدرود زندگی گفتند. آن مرحوم علاوه بر شخصیت سیاسی و قضایی از نویسندگان و همکاران جراید بودند و مؤسس و بنیانگذار روزنامه تأتر بودند.
✍مرحوم حسین امامی نایینی
#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma