💥 جشن #سده در ایران باستان

🔥دهم بهمن‌‌‌‏ماه در تاریخ ایران، روز " جشن #سده " است. "سده" که به معنای جشن نور و روشناییست، بر مبنای ۵۰ شب و روز مانده به نوروز، یا صد روز پس از یکم آبان، در ۱۰ بهمن هر سال جشن گرفته می‌‌‌‏شود و از این رو " سده " نام گرفته است.
🍃مردم ایران و دیگر مناطق پارسی زبان همچون افغانستان، تاجیکستان و پارسیان هند، از دیرباز این روز را با گردهم آمدن و برپاکردن آتش جشن می‎‌‌‌‏گرفتند. این سنت هنوز هم در بسیاری از شهرها مانند یزد، کرمان، نائین و دیگر مناطق جنوب شرقی ایران ادامه دارد.

جشن #سده که به لحاظ اهمیت، هم‌‌‌‏ردیف آئین‌های #نوروز و #مهرگان قرار دارد، جشن پیدایش #آتش است.

🍃ایرانیان معتقدند با رسیدن به دهم بهمن و روز سده، به‌‌‌‏تدریج از شدت سرمای زمستان کاسته شده و با برپایی این آتش بزرگ، قلب زمین گرم می‌‌‌‏شود؛ زمستان کم‌‌‌‏کم رخت بسته و جای خود را به بهار می‌‌‌‏دهد.
🍃در متون کهن ادبیات پارسی از سده و جشن پیدایش آتش بسیار سخن گفته شده‌‌‌‏است.
🔥فردوسی می‌گوید :
« هوشنگ پادشاه پیشدادی، که شیوه‌ی کشت و کار، کندن کاریز، کاشتن درخت … را به او نسبت می‌دهند، روزی در دامنه کوه ماری دید و سنگ برگرفت و به سوی مار انداخت و مار فرار کرد. اما از برخورد سنگها جرقه‌ای زد و آتش پدیدار شد ».

🍃ابوریحان بیرونی ، شیوه‌ی این آئین را، افروختن آتش بر بام‌ها که به دستور فریدون برمی‌‌‌‏شمارد و در" نوروزنامه" می‌‌‌‏گوید :
« آفریدون همان روز که ضحاک بگرفت جشن سده برنهاد و مردمان که از جور و ستم ضحاک رسته بودند، پسندیدند و از جهت فال نیک، آن روز را جشن کردندی و هر سال تا به امروز، آیین آن پادشاهان نیک عهد را در ایران و دور آن به جای می‌آورند».

🍃در حکایتی دیگر آمده‌‌‌‏است :
« در روز ایزد مهر ستاره‌‌‌‏ای که گرما بخش زمین است به زمین می‌‌‌‏آید و به زمین گرما می‌‌‌‏دهد و زمین این‌‌‌‏چنین از خواب برمی خیزد».

🍃محمد علی گلاب زاده مورخ و تاریخ‌‌‌‏نویس کنونی در گفت‌‌‌‏و‌گو با خبرگزاری مهر، می‌‌‌‏گوید :
« بدون شک جشن سده یکی از بزرگ‌‌‌‏ترین جشن‌‌‌‏های کهن ایرانی است که پس از هزاران سال همچنان برگزار می‌‌‌‏شود».

منبع: ایپک تایمز

#جشن_سده
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma