@Naeene_Ma
#یک_جرعه_کتاب 📚
#تاریخ_ایران
نخستین پادشاهان ساسانی سالی دوبار در عیدهای نوروز و مهرگان #بارعام می دادند و ورود همه کس را از کوچک و بزرگ آزاد می کردند. چند روز قبل از آن موعد، اعلام می‌شد که پادشاه بارعام خواهد بود تا اصحاب دعوی خود را آماده کنند. آنگاه شاهنشاه امر می‌داد که مردمانی امین و مطمئن در مدخل قصر مراقبت کنند که کسی را از دخول ممنوع نسازند. پس از ورود اشخاص، نخست به شکایاتی که طرف آن شخص شاه بود رسیدگی می‌شد ، شاه شخصاً از تخت فرود می‌آمد و تاج از سر بر می گرفت و پیش قاضی دو زانو می نشست و می گفت:
«هیچ گناهی نیست نزد خدای تعالی بزرگتر از گناه پادشاهان، و حق گذاردن پادشاهان نعمت ایزدتعالی نگه داشتن رعیت است و داد ایشان دادن و دست ستمکاران از ایشان کوتاه کردن. »
آنگاه پس از بیان چند جمله از طرفین در باب ستایش دادگستری، به دعوی رسیدگی می‌شد.
اگر حکم به قصور پادشاه صادر می‌شد، بایستی جبران کند و اگر شاکی محکوم می‌شد او را به زندان می فرستادند. پس از ختم این کار شاه بر می خواست و خدا را شکر و ثنا می‌گفت و آنگاه مجددأ تاج بر سر می نهاد و بر تخت می نشست و از شاکیان دیگر دعوت می‌کرد که شکایت خود را معروض دارند.
شاید بتوان گفت که اقدامات و تصمیمات عادلانه ی عده قابل ملاحظه‌ای از شاهنشاهان مهربان و عادل عهد باستان که در سطحی فوق قانون و محاکم قضایی اجرا و اتخاذ می‌شد، بزرگ‌ترین عامل شهرت اجرای عدالت در ایران باستان به شمار می‌آمد.
📖 تربیت ایرانیان در شاهنشاهی پیش از اسلام، برگه ۹۱
#تاریخ
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#یک_جرعه_کتاب 📚
#تاریخ_ایران
نخستین پادشاهان ساسانی سالی دوبار در عیدهای نوروز و مهرگان #بارعام می دادند و ورود همه کس را از کوچک و بزرگ آزاد می کردند. چند روز قبل از آن موعد، اعلام می‌شد که پادشاه بارعام خواهد بود تا اصحاب دعوی خود را آماده کنند. آنگاه شاهنشاه امر می‌داد که مردمانی امین و مطمئن در مدخل قصر مراقبت کنند که کسی را از دخول ممنوع نسازند. پس از ورود اشخاص، نخست به شکایاتی که طرف آن شخص شاه بود رسیدگی می‌شد ، شاه شخصاً از تخت فرود می‌آمد و تاج از سر بر می گرفت و پیش قاضی دو زانو می نشست و می گفت:
«هیچ گناهی نیست نزد خدای تعالی بزرگتر از گناه پادشاهان، و حق گذاردن پادشاهان نعمت ایزدتعالی نگه داشتن رعیت است و داد ایشان دادن و دست ستمکاران از ایشان کوتاه کردن. »
آنگاه پس از بیان چند جمله از طرفین در باب ستایش دادگستری، به دعوی رسیدگی می‌شد.
اگر حکم به قصور پادشاه صادر می‌شد، بایستی جبران کند و اگر شاکی محکوم می‌شد او را به زندان می فرستادند. پس از ختم این کار شاه بر می خواست و خدا را شکر و ثنا می‌گفت و آنگاه مجددأ تاج بر سر می نهاد و بر تخت می نشست و از شاکیان دیگر دعوت می‌کرد که شکایت خود را معروض دارند.
شاید بتوان گفت که اقدامات و تصمیمات عادلانه ی عده قابل ملاحظه‌ای از شاهنشاهان مهربان و عادل عهد باستان که در سطحی فوق قانون و محاکم قضایی اجرا و اتخاذ می‌شد، بزرگ‌ترین عامل شهرت اجرای عدالت در ایران باستان به شمار می‌آمد.
📖 تربیت ایرانیان در شاهنشاهی پیش از اسلام، برگه ۹۱
#تاریخ
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma