This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تفکیک مشمئز،به قلم #پسرعاقل_نوح
در جمهوری اسلامی، تفاوت در برخورد با زندانیان سیاسی بر اساس نوع گرایش فکری آن‌ها، از جمله پادشاهی‌خواهی یا جمهوری‌خواهی، بخشی از راهبرد حکومت برای ارسال سیگنالی مشخص و کنترل مخالفان خود است. در این راستا، چند نکته قابل توجه است:
۱-شدت سرکوب پادشاهی‌خواهان: پادشاهی‌خواهان به دلیل پیوند تاریخی با حکومت #پهلوی و نماد مخالفت مستقیم و بی چون و چرا با جمهوری اسلامی و همچنین اصرار به موضوع تمامیت ارضی و برخورد تند در ناکام گذاردن عوامل صادرات غیر نفتی رژیم!!، اغلب با برخوردهای شدیدتر مواجه می‌شوند. حکومت آن‌ها را نمادی از بازگشت به گذشته و تهدیدی جدی تلقی می‌کند و میداند که این دسته به هیچ وجه حاضر به کوتاه امدن نیستند.
اما:
۲-برخورد نرم‌تر با اغلب جمهوری‌خواهان: جمهوری اسلامی در این مدت که شاهد اجرای احکام سنگینش همچو اعدام و حبس های طولانی مدت «فاطمه سپهری »ها و «شکیلا منفرد» و اعدام مجید رضا رهنورد ها هستیم، به جمهوری‌خواهان تخفیف‌هایی می‌دهد، به ویژه اگر آن‌ها با حکومت همکاری موثر کنند و یا از اصلاحات درون نظام حمایت کنند.
این تخفیف‌ها می‌تواند شامل #کاهش_مجازات،مرخصی از زندان،تماس های تلفنی خارجی،ارسال هدایا و مصاحبه با رسانه های اروپایی-امریکایی و یا حتی دسترسی به امکانات بهتر در زندان و اختیار پوشش در روز دادگاه حتی«کت و دامن» از برندهای «گوچی»و «لویی ویتون»میباشد. این رفتار به‌منظور نشان دادن انعطاف‌پذیری نظام با قشری است که تغییر موضع میدهند و حاضر به عذر خواهی و ایجاد بستر جبران سازی حتی در ساخت یک موزیک و ترانه و تبلیغ هستند!!!
و اما استفاده ابزاری از تفکیک ایدئولوژیک که حکومت با ایجاد تمایز بین گروه‌های مخالف، سعی در جلوگیری از شکل‌گیری اتحاد بین نیروهای اپوزیسیون دارد که باز درصد بیشتر این موفقیت حکومت در دستان خود مخالفین محبوس است،یعنی آنانکه همچو پادشاهی خواهان حاضر به معامله با حکومت نمیشوند،دوستان و همفکرانشان را لو نمیدهند و از راه خود کوتاه نخواهند آمد با گروه دیگر که دقیقا رفتاری برعکس مورد اول را انجام میدهند که خود بصورت اتوماتیک ایجاد دشمنی بین جمهوری‌خواهان و پادشاهی‌خواهان را رقم میزند و باعث ایجاد شکاف بیشتر میگردد،شکافی که بی اعتمادی را افزون و گارد ها را مستحکم تر مینماید.
بهره‌برداری تبلیغاتی از اینموضوع که جمهوری اسلامی از برخورد نرم‌تر با برخی مخالفان به عنوان ابزاری تبلیغاتی برای نمایش تسامح استفاده می‌کند، در حالی که این رویکرد در عمل هدفمند و گزینشی است.
لازم به اشاره است که مسئولیت این شکاف و ایجاد ابزار در دست حکومت،با خود افرادیست که حاضر به معامله ای شنیع شده اند،برخی از جمهوری‌خواهان به دلیل ترس و پشیمانی از عملکرد خود و وحشت از حبس بیشتر اینگونه تظاهر میکنند که امید به تغییر تدریجی «اصلاح»درون سیستم پیدا کرده اند و حاضر به تعامل یا همکاری با جمهوری اسلامی می‌شوند و در اول قدم برخی از همقطاران خود را به ارزانترین مبلغ،چوب حراج میزنند و یا حتی همچو مجاهدین خلق در دهه ی ۶۰ خورشیدی،پس از توبه،در صف آتش اعدامیان قرار گرفتند و ماشه ی تفنگ را در روز تیر باران شان میفشارند فقط از بهر آزادی و این اقدام‌ها صرفا به معنای سازش یا مشروعیت‌بخشی به رژیم تعبیر شود.
در نتیجه،
این تفاوت‌ها نشان می‌دهد که برخورد با زندانیان سیاسی نه بر اساس عدالت، بلکه بر اساس ملاحظات سیاسی و امنیتی حکومت تنظیم می‌شود.
پ ن:
فیلم مربوط است به
فریادهای مادر #محسن_شکاری پس از خبر اعدام فرزند فقط بخاطر آتش زدن یک سطل زباله.
توماج صالحی امشب آزاد شد!
در جمهوری اسلامی، تفاوت در برخورد با زندانیان سیاسی بر اساس نوع گرایش فکری آن‌ها، از جمله پادشاهی‌خواهی یا جمهوری‌خواهی، بخشی از راهبرد حکومت برای ارسال سیگنالی مشخص و کنترل مخالفان خود است. در این راستا، چند نکته قابل توجه است:
۱-شدت سرکوب پادشاهی‌خواهان: پادشاهی‌خواهان به دلیل پیوند تاریخی با حکومت #پهلوی و نماد مخالفت مستقیم و بی چون و چرا با جمهوری اسلامی و همچنین اصرار به موضوع تمامیت ارضی و برخورد تند در ناکام گذاردن عوامل صادرات غیر نفتی رژیم!!، اغلب با برخوردهای شدیدتر مواجه می‌شوند. حکومت آن‌ها را نمادی از بازگشت به گذشته و تهدیدی جدی تلقی می‌کند و میداند که این دسته به هیچ وجه حاضر به کوتاه امدن نیستند.
اما:
۲-برخورد نرم‌تر با اغلب جمهوری‌خواهان: جمهوری اسلامی در این مدت که شاهد اجرای احکام سنگینش همچو اعدام و حبس های طولانی مدت «فاطمه سپهری »ها و «شکیلا منفرد» و اعدام مجید رضا رهنورد ها هستیم، به جمهوری‌خواهان تخفیف‌هایی می‌دهد، به ویژه اگر آن‌ها با حکومت همکاری موثر کنند و یا از اصلاحات درون نظام حمایت کنند.
این تخفیف‌ها می‌تواند شامل #کاهش_مجازات،مرخصی از زندان،تماس های تلفنی خارجی،ارسال هدایا و مصاحبه با رسانه های اروپایی-امریکایی و یا حتی دسترسی به امکانات بهتر در زندان و اختیار پوشش در روز دادگاه حتی«کت و دامن» از برندهای «گوچی»و «لویی ویتون»میباشد. این رفتار به‌منظور نشان دادن انعطاف‌پذیری نظام با قشری است که تغییر موضع میدهند و حاضر به عذر خواهی و ایجاد بستر جبران سازی حتی در ساخت یک موزیک و ترانه و تبلیغ هستند!!!
و اما استفاده ابزاری از تفکیک ایدئولوژیک که حکومت با ایجاد تمایز بین گروه‌های مخالف، سعی در جلوگیری از شکل‌گیری اتحاد بین نیروهای اپوزیسیون دارد که باز درصد بیشتر این موفقیت حکومت در دستان خود مخالفین محبوس است،یعنی آنانکه همچو پادشاهی خواهان حاضر به معامله با حکومت نمیشوند،دوستان و همفکرانشان را لو نمیدهند و از راه خود کوتاه نخواهند آمد با گروه دیگر که دقیقا رفتاری برعکس مورد اول را انجام میدهند که خود بصورت اتوماتیک ایجاد دشمنی بین جمهوری‌خواهان و پادشاهی‌خواهان را رقم میزند و باعث ایجاد شکاف بیشتر میگردد،شکافی که بی اعتمادی را افزون و گارد ها را مستحکم تر مینماید.
بهره‌برداری تبلیغاتی از اینموضوع که جمهوری اسلامی از برخورد نرم‌تر با برخی مخالفان به عنوان ابزاری تبلیغاتی برای نمایش تسامح استفاده می‌کند، در حالی که این رویکرد در عمل هدفمند و گزینشی است.
لازم به اشاره است که مسئولیت این شکاف و ایجاد ابزار در دست حکومت،با خود افرادیست که حاضر به معامله ای شنیع شده اند،برخی از جمهوری‌خواهان به دلیل ترس و پشیمانی از عملکرد خود و وحشت از حبس بیشتر اینگونه تظاهر میکنند که امید به تغییر تدریجی «اصلاح»درون سیستم پیدا کرده اند و حاضر به تعامل یا همکاری با جمهوری اسلامی می‌شوند و در اول قدم برخی از همقطاران خود را به ارزانترین مبلغ،چوب حراج میزنند و یا حتی همچو مجاهدین خلق در دهه ی ۶۰ خورشیدی،پس از توبه،در صف آتش اعدامیان قرار گرفتند و ماشه ی تفنگ را در روز تیر باران شان میفشارند فقط از بهر آزادی و این اقدام‌ها صرفا به معنای سازش یا مشروعیت‌بخشی به رژیم تعبیر شود.
در نتیجه،
این تفاوت‌ها نشان می‌دهد که برخورد با زندانیان سیاسی نه بر اساس عدالت، بلکه بر اساس ملاحظات سیاسی و امنیتی حکومت تنظیم می‌شود.
پ ن:
فیلم مربوط است به
فریادهای مادر #محسن_شکاری پس از خبر اعدام فرزند فقط بخاطر آتش زدن یک سطل زباله.
توماج صالحی امشب آزاد شد!