🔴 "پیکر #محسن_لنگرنشین به خانواده تحویل داده نشد"
حوالی ساعت ۳ بامداد پیش از اذان صبح به خانواده محسن گفته شد که او را از زندان قزلحصار به نقطه نامعلومی منتقل کرده اند. با این جمله امید را در دل خانواده کاشتند.
حوالی ساعت ۸ و نیم صبح با خانواده تماس گرفتند و گفتند با کارت شناسایی به زندان قزلحصار مراجعه کنند. بعد از مراجعه به آنها اعلام کردند که محسن بعد از اذان صبح در زندان قزلحصار اعدام شده است و طبق نظر دستگاه امنیتی پیکر او به خانواده تحویل داده نمیشود و در نقطه نامعلومی به خاک سپرده خواهد شد.
🔗 Ryma Sheermohammadi (@Rsheermohammadi)
#اتحاد_ملی_ایران
🌐 خبرهای بیشتر را از اینجا دنبال کنید👇👇
@OmidIranAzad
حوالی ساعت ۳ بامداد پیش از اذان صبح به خانواده محسن گفته شد که او را از زندان قزلحصار به نقطه نامعلومی منتقل کرده اند. با این جمله امید را در دل خانواده کاشتند.
حوالی ساعت ۸ و نیم صبح با خانواده تماس گرفتند و گفتند با کارت شناسایی به زندان قزلحصار مراجعه کنند. بعد از مراجعه به آنها اعلام کردند که محسن بعد از اذان صبح در زندان قزلحصار اعدام شده است و طبق نظر دستگاه امنیتی پیکر او به خانواده تحویل داده نمیشود و در نقطه نامعلومی به خاک سپرده خواهد شد.
🔗 Ryma Sheermohammadi (@Rsheermohammadi)
#اتحاد_ملی_ایران
🌐 خبرهای بیشتر را از اینجا دنبال کنید👇👇
@OmidIranAzad
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
همه ما در صف اعدام هستیم ، چرا که متوجه فساد سیستماتیک و ناکارآمدی رژیم ملایان هستیم.
تمام ارگان ها ، اصناف و بازاریان، کارگران با اعتصاب سراسری رژیم را باید در شرایط سخت قرار بدهند .
#محسن_لنگرنشین
#اتحاد_ملی_ایران
🌐 خبرهای بیشتر را از اینجا دنبال کنید👇👇
@OmidIranAzad
تمام ارگان ها ، اصناف و بازاریان، کارگران با اعتصاب سراسری رژیم را باید در شرایط سخت قرار بدهند .
#محسن_لنگرنشین
#اتحاد_ملی_ایران
🌐 خبرهای بیشتر را از اینجا دنبال کنید👇👇
@OmidIranAzad
❇️✴️ گامی دیگر به سوی خاورمیانه‌ی جدید
🔰در هفته گذشته آمریکا و اروپا به طور تصادفی و یا با هماهنگی، مقدمات فعال‌سازی مکانیسم ماشه را چیدند.
✍ #محسن_زینلی‌پور
خاورمیانه‌ی جدید، بدون حضور دشمن اسرائیل، به دور از تنش‌های منطقه‌ای، امن و مطمئن برای سرمایه‌گذاری، تامین کننده‌ی منافع آمریکا و ایفاگر نقش فعلی اروپا برای آمریکا با کمترین میزان نفوذ چین و بستن راه سواستفاده‌ی چینی‌ها، به احتمال فراوان شکل خواهد گرفت. هدفی که ترامپ نهایت تلاش خود را به کار می‌گیرد که بدون استفاده از گزینه‌ی نظامی بدان دست یابد، اما اگر مطمئن شود که بدون جنگ به این هدف نمی‌رسد، در استفاده از گزینه‌ی نظامی و به راه انداختن حمله‌ی محدود تردید نخواهد کرد.
هفته ای که گذشت، همزمان با آنکه ایرانیان صاحب عزایی دیگر شده و بیشتر افکار عمومی و محافل رسانه‌ای متمرکز بر انفجار بندرعباس بودند، در آمریکا بحث مذاکرات با جمهوری اسلامی بسیار داغ‌تر از پیش بوده و رویدادهای مرتبط با آن شتاب بیشتری پیدا کرده است.
به نظر می‌رسد که رافائل گروسی در سفر اخیر خود و معاونش به ایران، دسترسی لازم به تمام ابعاد برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی پیدا نکرده و پاسخ سوالاتش را آن گونه که مدنظرش بوده نگرفته و گزارش فنی او به شورای حکام آژانس و به تبع آن به آمریکا و تروئیکای اروپایی، چندان مثبت و خوش‌بینانه نبوده است. اگر این‌گونه باشد، این گزارش چند پیامد فوری در همین هفته به دنبال داشته است:
۱.لغو چهارمین جلسه از مذاکرات جاری از سوی آمریکا
۲. لغو جلسه‌ی ملاقات عراقچی با مقامات عالی سه کشور اروپایی در روز جمعه
۳. ابراز نگرانی اروپا از کمک نظامی جمهوری اسلامی به روسیه در جنگ اوکراین در نشست مقدماتی کنوانسیون منع اشاعه‌ی سلاح‌های اتمی
۴. تاکید صریح ترامپ بر تحریم‌های ثانویه و تهدید به قطع تجارت آمریکا با هر کشوری که نفت یا محصولات پتروشیمی ایران را بخرد
۵. هشدار شدید و کم‌سابقه‌ی وزیر دفاع آمریکا به جمهوری اسلامی و وعده‌ی تلافی حمایت از حوثی‌ها
۶. گماشتن مایک والتز به نمایندگی آمریکا در سازمان ملل با دو هدف: الف)دور کردن او از کابینه به جهت ناراحتی ترامپ از ماجرای "سیگنال گیت" و ب) حضور یک چهره جنگ‌طلب و ضد جمهوری اسلامی در سازمان ملل و شورای امنیت جهت توجیه و پشتیبانی دیپلماتیک هر گونه حمله‌ی احتمالی از جانب آمریکا یا اسرائیل در آینده.
۷. دو سخنرانی نتانیاهو که طی آنها با تشریح رویارویی با هواپیماهای جمهوری اسلامی در جریان سقوط اسد در سوریه و روند انجام حمله به محل حضور سیدحسن نصرالله، کوشیده است تا این گونه وانمود کند که اسرائیلی‌ها لزوما تصمیم‌گیری‌های حساس خود را با آمریکا هماهنگ نمی‌کنند و توان حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را بدون هماهنگی و حتی اطلاع آمریکا را دارد. (دو موضوعی که بعید و دور از واقعیت به نظر می‌رسد) این حرفهای نتانیاهو ممکن است دست پیشی باشد که او گرفته تا اگر حمله‌ای انجام داد، پس نیفتد و بتواند مسئولیت آن را به تمامی بر عهده بگیرد تا خدشه‌ای به جایگاه ترامپی که خود را ضد جنگ و طرفدار دیپلماسی جا زده، نیفتد.
۸. انتشار مقاله‌ای در روزنامه‌ی نیویورک‌پست که علیه ویتکاف بوده و سیاست‌های مسالمت‌آمیز او در قبال جمهوری اسلامی را به شدت مورد انتقاد قرار داده است. ( نیویورک پست رسانه‌ی مهمی نیست اما بسیارنزدیک به ترامپ بوده و مورد توجه اوست)
هرچند به طور حتم نمی‌توان این رویدادها را با برنامه‌ریزی قبلی و بخشی از یک طرح بزرگتر ارزیابی کرد اما به هر حال، چه از روی تصادف و چه با طرح و برنامه‌ی قبلی، در پایان هفته‌ای که گذشت، پازل مورد نظر آمریکا و اسرائیل برای خاورمیانه جدید، یک گام تکمیل‌تر شده و خطر بحرانی‌ترشدن شرایط با فعال شدن مکانیسم افزایش یافته است.
🔰همچنین سه مورد زیر به صورت فزاینده‌ای احتمال استفاده از مکانیسم ماشه و حمله به تاسیسات هسته‌ای را افزایش می‌دهد:
۱. فشار بخش عمده‌ای از جمهوری‌خواهان و نئوکان‌ها و حتی طیفی از دموکرات‌ها که توافقی شبیه برجام را به صراحت رد کرده و توافق احتمالی را بسیار محکم‌تر از برجام می‌خواهند به گونه‌ای که امکان دسترسی جمهوری اسلامی به سلاح اتمی را برای همیشه از میان بردارد. (خواسته‌ای که شدنی نیست و با رفتن ترامپ ممکن است توافق او نیز به سرنوشت برجام مبتلا شود)
۲. تمایل و تلاش وافر اسرائیل برای برهم‌زدن مذاکرات و توافق احتمالی و استفاده از گزینه‌ی نظامی. آتش‌سوزی این هفته در اورشلیم هم بهانه خوبی است
۳. روزنامه جروزالم‌پست در اسرائیل ادعا کرده که عربستان سعودی از حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران به شرطی استقبال می‌کند که این حمله کاملا موفقیت‌آمیز بوده و راه دسترسی به سلاح اتمی را برای همیشه ببندد، نه اینکه این حمله باعث تلاش بیشتر جمهوری اسلامی برای رسیدن به بمب هسته‌ای شود
🔰در هفته گذشته آمریکا و اروپا به طور تصادفی و یا با هماهنگی، مقدمات فعال‌سازی مکانیسم ماشه را چیدند.
✍ #محسن_زینلی‌پور
خاورمیانه‌ی جدید، بدون حضور دشمن اسرائیل، به دور از تنش‌های منطقه‌ای، امن و مطمئن برای سرمایه‌گذاری، تامین کننده‌ی منافع آمریکا و ایفاگر نقش فعلی اروپا برای آمریکا با کمترین میزان نفوذ چین و بستن راه سواستفاده‌ی چینی‌ها، به احتمال فراوان شکل خواهد گرفت. هدفی که ترامپ نهایت تلاش خود را به کار می‌گیرد که بدون استفاده از گزینه‌ی نظامی بدان دست یابد، اما اگر مطمئن شود که بدون جنگ به این هدف نمی‌رسد، در استفاده از گزینه‌ی نظامی و به راه انداختن حمله‌ی محدود تردید نخواهد کرد.
هفته ای که گذشت، همزمان با آنکه ایرانیان صاحب عزایی دیگر شده و بیشتر افکار عمومی و محافل رسانه‌ای متمرکز بر انفجار بندرعباس بودند، در آمریکا بحث مذاکرات با جمهوری اسلامی بسیار داغ‌تر از پیش بوده و رویدادهای مرتبط با آن شتاب بیشتری پیدا کرده است.
به نظر می‌رسد که رافائل گروسی در سفر اخیر خود و معاونش به ایران، دسترسی لازم به تمام ابعاد برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی پیدا نکرده و پاسخ سوالاتش را آن گونه که مدنظرش بوده نگرفته و گزارش فنی او به شورای حکام آژانس و به تبع آن به آمریکا و تروئیکای اروپایی، چندان مثبت و خوش‌بینانه نبوده است. اگر این‌گونه باشد، این گزارش چند پیامد فوری در همین هفته به دنبال داشته است:
۱.لغو چهارمین جلسه از مذاکرات جاری از سوی آمریکا
۲. لغو جلسه‌ی ملاقات عراقچی با مقامات عالی سه کشور اروپایی در روز جمعه
۳. ابراز نگرانی اروپا از کمک نظامی جمهوری اسلامی به روسیه در جنگ اوکراین در نشست مقدماتی کنوانسیون منع اشاعه‌ی سلاح‌های اتمی
۴. تاکید صریح ترامپ بر تحریم‌های ثانویه و تهدید به قطع تجارت آمریکا با هر کشوری که نفت یا محصولات پتروشیمی ایران را بخرد
۵. هشدار شدید و کم‌سابقه‌ی وزیر دفاع آمریکا به جمهوری اسلامی و وعده‌ی تلافی حمایت از حوثی‌ها
۶. گماشتن مایک والتز به نمایندگی آمریکا در سازمان ملل با دو هدف: الف)دور کردن او از کابینه به جهت ناراحتی ترامپ از ماجرای "سیگنال گیت" و ب) حضور یک چهره جنگ‌طلب و ضد جمهوری اسلامی در سازمان ملل و شورای امنیت جهت توجیه و پشتیبانی دیپلماتیک هر گونه حمله‌ی احتمالی از جانب آمریکا یا اسرائیل در آینده.
۷. دو سخنرانی نتانیاهو که طی آنها با تشریح رویارویی با هواپیماهای جمهوری اسلامی در جریان سقوط اسد در سوریه و روند انجام حمله به محل حضور سیدحسن نصرالله، کوشیده است تا این گونه وانمود کند که اسرائیلی‌ها لزوما تصمیم‌گیری‌های حساس خود را با آمریکا هماهنگ نمی‌کنند و توان حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را بدون هماهنگی و حتی اطلاع آمریکا را دارد. (دو موضوعی که بعید و دور از واقعیت به نظر می‌رسد) این حرفهای نتانیاهو ممکن است دست پیشی باشد که او گرفته تا اگر حمله‌ای انجام داد، پس نیفتد و بتواند مسئولیت آن را به تمامی بر عهده بگیرد تا خدشه‌ای به جایگاه ترامپی که خود را ضد جنگ و طرفدار دیپلماسی جا زده، نیفتد.
۸. انتشار مقاله‌ای در روزنامه‌ی نیویورک‌پست که علیه ویتکاف بوده و سیاست‌های مسالمت‌آمیز او در قبال جمهوری اسلامی را به شدت مورد انتقاد قرار داده است. ( نیویورک پست رسانه‌ی مهمی نیست اما بسیارنزدیک به ترامپ بوده و مورد توجه اوست)
هرچند به طور حتم نمی‌توان این رویدادها را با برنامه‌ریزی قبلی و بخشی از یک طرح بزرگتر ارزیابی کرد اما به هر حال، چه از روی تصادف و چه با طرح و برنامه‌ی قبلی، در پایان هفته‌ای که گذشت، پازل مورد نظر آمریکا و اسرائیل برای خاورمیانه جدید، یک گام تکمیل‌تر شده و خطر بحرانی‌ترشدن شرایط با فعال شدن مکانیسم افزایش یافته است.
🔰همچنین سه مورد زیر به صورت فزاینده‌ای احتمال استفاده از مکانیسم ماشه و حمله به تاسیسات هسته‌ای را افزایش می‌دهد:
۱. فشار بخش عمده‌ای از جمهوری‌خواهان و نئوکان‌ها و حتی طیفی از دموکرات‌ها که توافقی شبیه برجام را به صراحت رد کرده و توافق احتمالی را بسیار محکم‌تر از برجام می‌خواهند به گونه‌ای که امکان دسترسی جمهوری اسلامی به سلاح اتمی را برای همیشه از میان بردارد. (خواسته‌ای که شدنی نیست و با رفتن ترامپ ممکن است توافق او نیز به سرنوشت برجام مبتلا شود)
۲. تمایل و تلاش وافر اسرائیل برای برهم‌زدن مذاکرات و توافق احتمالی و استفاده از گزینه‌ی نظامی. آتش‌سوزی این هفته در اورشلیم هم بهانه خوبی است
۳. روزنامه جروزالم‌پست در اسرائیل ادعا کرده که عربستان سعودی از حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران به شرطی استقبال می‌کند که این حمله کاملا موفقیت‌آمیز بوده و راه دسترسی به سلاح اتمی را برای همیشه ببندد، نه اینکه این حمله باعث تلاش بیشتر جمهوری اسلامی برای رسیدن به بمب هسته‌ای شود
❇️✴️ فرسایشی شدن مذاکرات؛ چرا و با چه هدفی؟!
آوردگاه مذاکرات فعلی، میدان دستاورد دندان‌گیر برای جمهوری اسلامی نخواهد بود و با توجه به عدم توازن دو طرف مذاکره، تحمیل خواسته‌های طرف قدرتمند کاملا قابل پیش‌بینی است حال چه با توافق و چه بدون توافق.
تجربه‌های پیشین نشان داده که جمهوری اسلامی تبحر و مهارت تام و تمامی در فرسایشی کردن مذاکرات دارد و به رموز پیچیده‌ی بازی دادن طرف مقابل و منتظر گذاردن مجامع و افکار عمومی به خوبی آگاه است. با توجه به فواصل زمانی یک هفته‌ای میان جلسات مذاکره و شواهد و قرائن موجود به نظر می‌رسد که این بار هم تا جای ممکن همین شیوه انتخاب شده و دنبال می‌شود. اینکه طولانی شدن روند مذاکرات چه منفعت‌هایی ممکن است برای این طرف ماجرا داشته باشد، قطعا قابل بررسی دقیق نیست ولی می‌توان حدس‌هایی در این باره زد که برخی از آنها را در اینجا می‌آورم:
۱. انتظار طولانی مدت افکار عمومی، بازارهای مالی و فعالان صنعت و تجارت و در نتیجه بی‌تفاوتی نسبی به نتیجه‌ی نهایی. این بی تفاوتی باعث می‌شود که در صورت توافق، انتظار زیادی از آن برای تغییر اوضاع دهشتناک جاری وجود نداشته باشد و در صورت شکست و عدم مذاکرات، این امر خیلی غیرقابل پذیرش نبوده و شوک بزرگی ایجاد نکند.
۲. بلاتکلیف ماندن اروپایی‌ها و تردید آنها در فعال کردن مکانیسم ماشه تا لحظه‌ی آخر و استفاده از تاکتیک خریدن زمان برای از دست رفتن اندک فرصت باقیمانده برای اروپایی‌ها و حساب کردن بر روی اینکه ممکن است به جهت اختلاف‌نظر آنها با ترامپ و به میان بودن مساله‌ی روسیه و اوکراین ممکن است فرجی بشود. (البته احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه بسیار بالاست و بعید است اروپایی‌ها این فرصت را از دست بدهند.)
۳. حساب کردن بیش از حد روی اختلاف نظرهای موجود میان آمریکا و اسرائیل و اینکه شاید بالاخره با بالا گرفتن این اختلافات، ترامپ عجول و کم‌طاقت، از خواسته‌های خود عقب‌نشینی کرده و اندکی کوتاه بیاید که آن هم غنیمت است.
۴. منفعت کاسبان تحریم در داخل و تندروهایی که خواهان توافق نیستند و هر یک روز ادامه‌ی تحریم‌ها را برابر با ادامه یافتن سواستفاده‌ی بیشتر از تجارت تحریم‌زده می‌بینند و به حیله‌های گوناگون تلاش می‌کنند تا مذاکرات طولانی‌تر شود.
۵. همچنین به زعم جمهوری اسلامی فرسایشی شدن #مذاکرات می‌تواند با نگه داشتن کورسوی امید در #بازار_ارز و بورس، لااقل برای چند صباحی وضعیت ثبات نسبی را در این حوزه رقم بزند و حتی همین روزمرگی هم در شرایط فعلی خودش نعمت کمی نیست.
۶. با وجود انواع ناترازی‌ها و کمبودها به ویژه در حوزه‌ی آب و برق و بالا گرفتن اعتراضات از گوشه و کنار کشور، به هر حال تا هنگامی که بساط مذاکرات به میان باشد، جمهوری اسلامی امیدوار است که بخش بزرگی از وقت و توان مردم، نخبگان، اصحاب رسانه و فعالان سیاسی معطوف به مذاکرات و دنبال کردن اخبار پیرامونی و حواشی آن (که البته کم هم نیستند) می‌گذرد و تمرکز کمتری بر ناکارآمدی ویرانگر و وحشتناک حکومت در تامین نیازهای اولیه‌ی جامعه وجود خواهد داشت یا دست‌کم به موج اعتراضی وسیع تبدیل نمیشود. (تصور کنید اگر خبرهای مربوط به مذاکرات نبود و بحث شیرین خلیج فارس مدد نمی‌کرد، اخبار و پرسش‌ها و مطالبات درباره‌ی فاجعه‌ی بندر رجایی تا کی می‌توانست ادامه پیدا کند؟)
۷. هزینه‌ی سنگین لشکرکشی آمریکا به منطقه و نگهداری آنها، در صورت به درازا کشیده شدن مذاکرات، می‌تواند اهرم فشاری بر دولت ترامپ باشد که با کوتاه آمدن از برخی خواسته‌های اولیه، به توافقی نه چندان ایده‌آل تن بدهد.
البته که در کش دادن مذاکرات ممکن است نتایج و هدف‌های دیگری هم برای جمهوری اسلامی نهفته باشد که از ذهن دور مانده باشد همان‌گونه که به نظر می‌رسد فعلا آمریکا هم با این کش دادن موافق است و دلایل آن را باید در جای خود مورد تامل و بررسی قرار داد.
اما آنچه که از کلیت ماجرا برداشت می‌شود، آوردگاه مذاکرات فعلی، میدان دستاورد دندان‌گیر برای جمهوری اسلامی نخواهد بود و با توجه به عدم توازن دو طرف مذاکره، تحمیل خواسته‌های طرف قدرتمند کاملا قابل پیش‌بینی است حال چه با #توافق و چه بدون توافق.
این دفعه و با وجود شرایط حساس کنونی در داخل و خارج، از این ستون تا آن ستون فرجی نمی‌تواند در کار باشد.
✍ #محسن_زینلی‌پور
#اتحاد_ملی_ایران
🌐 خبرهای بیشتر را از اینجا دنبال کنید👇👇
@OmidIranAzad
آوردگاه مذاکرات فعلی، میدان دستاورد دندان‌گیر برای جمهوری اسلامی نخواهد بود و با توجه به عدم توازن دو طرف مذاکره، تحمیل خواسته‌های طرف قدرتمند کاملا قابل پیش‌بینی است حال چه با توافق و چه بدون توافق.
تجربه‌های پیشین نشان داده که جمهوری اسلامی تبحر و مهارت تام و تمامی در فرسایشی کردن مذاکرات دارد و به رموز پیچیده‌ی بازی دادن طرف مقابل و منتظر گذاردن مجامع و افکار عمومی به خوبی آگاه است. با توجه به فواصل زمانی یک هفته‌ای میان جلسات مذاکره و شواهد و قرائن موجود به نظر می‌رسد که این بار هم تا جای ممکن همین شیوه انتخاب شده و دنبال می‌شود. اینکه طولانی شدن روند مذاکرات چه منفعت‌هایی ممکن است برای این طرف ماجرا داشته باشد، قطعا قابل بررسی دقیق نیست ولی می‌توان حدس‌هایی در این باره زد که برخی از آنها را در اینجا می‌آورم:
۱. انتظار طولانی مدت افکار عمومی، بازارهای مالی و فعالان صنعت و تجارت و در نتیجه بی‌تفاوتی نسبی به نتیجه‌ی نهایی. این بی تفاوتی باعث می‌شود که در صورت توافق، انتظار زیادی از آن برای تغییر اوضاع دهشتناک جاری وجود نداشته باشد و در صورت شکست و عدم مذاکرات، این امر خیلی غیرقابل پذیرش نبوده و شوک بزرگی ایجاد نکند.
۲. بلاتکلیف ماندن اروپایی‌ها و تردید آنها در فعال کردن مکانیسم ماشه تا لحظه‌ی آخر و استفاده از تاکتیک خریدن زمان برای از دست رفتن اندک فرصت باقیمانده برای اروپایی‌ها و حساب کردن بر روی اینکه ممکن است به جهت اختلاف‌نظر آنها با ترامپ و به میان بودن مساله‌ی روسیه و اوکراین ممکن است فرجی بشود. (البته احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه بسیار بالاست و بعید است اروپایی‌ها این فرصت را از دست بدهند.)
۳. حساب کردن بیش از حد روی اختلاف نظرهای موجود میان آمریکا و اسرائیل و اینکه شاید بالاخره با بالا گرفتن این اختلافات، ترامپ عجول و کم‌طاقت، از خواسته‌های خود عقب‌نشینی کرده و اندکی کوتاه بیاید که آن هم غنیمت است.
۴. منفعت کاسبان تحریم در داخل و تندروهایی که خواهان توافق نیستند و هر یک روز ادامه‌ی تحریم‌ها را برابر با ادامه یافتن سواستفاده‌ی بیشتر از تجارت تحریم‌زده می‌بینند و به حیله‌های گوناگون تلاش می‌کنند تا مذاکرات طولانی‌تر شود.
۵. همچنین به زعم جمهوری اسلامی فرسایشی شدن #مذاکرات می‌تواند با نگه داشتن کورسوی امید در #بازار_ارز و بورس، لااقل برای چند صباحی وضعیت ثبات نسبی را در این حوزه رقم بزند و حتی همین روزمرگی هم در شرایط فعلی خودش نعمت کمی نیست.
۶. با وجود انواع ناترازی‌ها و کمبودها به ویژه در حوزه‌ی آب و برق و بالا گرفتن اعتراضات از گوشه و کنار کشور، به هر حال تا هنگامی که بساط مذاکرات به میان باشد، جمهوری اسلامی امیدوار است که بخش بزرگی از وقت و توان مردم، نخبگان، اصحاب رسانه و فعالان سیاسی معطوف به مذاکرات و دنبال کردن اخبار پیرامونی و حواشی آن (که البته کم هم نیستند) می‌گذرد و تمرکز کمتری بر ناکارآمدی ویرانگر و وحشتناک حکومت در تامین نیازهای اولیه‌ی جامعه وجود خواهد داشت یا دست‌کم به موج اعتراضی وسیع تبدیل نمیشود. (تصور کنید اگر خبرهای مربوط به مذاکرات نبود و بحث شیرین خلیج فارس مدد نمی‌کرد، اخبار و پرسش‌ها و مطالبات درباره‌ی فاجعه‌ی بندر رجایی تا کی می‌توانست ادامه پیدا کند؟)
۷. هزینه‌ی سنگین لشکرکشی آمریکا به منطقه و نگهداری آنها، در صورت به درازا کشیده شدن مذاکرات، می‌تواند اهرم فشاری بر دولت ترامپ باشد که با کوتاه آمدن از برخی خواسته‌های اولیه، به توافقی نه چندان ایده‌آل تن بدهد.
البته که در کش دادن مذاکرات ممکن است نتایج و هدف‌های دیگری هم برای جمهوری اسلامی نهفته باشد که از ذهن دور مانده باشد همان‌گونه که به نظر می‌رسد فعلا آمریکا هم با این کش دادن موافق است و دلایل آن را باید در جای خود مورد تامل و بررسی قرار داد.
اما آنچه که از کلیت ماجرا برداشت می‌شود، آوردگاه مذاکرات فعلی، میدان دستاورد دندان‌گیر برای جمهوری اسلامی نخواهد بود و با توجه به عدم توازن دو طرف مذاکره، تحمیل خواسته‌های طرف قدرتمند کاملا قابل پیش‌بینی است حال چه با #توافق و چه بدون توافق.
این دفعه و با وجود شرایط حساس کنونی در داخل و خارج، از این ستون تا آن ستون فرجی نمی‌تواند در کار باشد.
✍ #محسن_زینلی‌پور
#اتحاد_ملی_ایران
🌐 خبرهای بیشتر را از اینجا دنبال کنید👇👇
@OmidIranAzad
مرتیکه
چطور برای لغو حکم اعدام #تتلو صدای طرفدارانش رو شنیدی !!!!
ولی برای #محسن_شکاری که به خاطر آتش زدن سطل آشغال اعدام شد نه؟؟!!
پ.ن : البته خبر اعدام تتلو از اول دروغ بود برای به حاشیه بردن خبر جنایت بندرعباس
#اتحاد_ملی_ایران
🌐 خبرهای بیشتر را از اینجا دنبال کنید👇👇
@OmidIranAzad
چطور برای لغو حکم اعدام #تتلو صدای طرفدارانش رو شنیدی !!!!
ولی برای #محسن_شکاری که به خاطر آتش زدن سطل آشغال اعدام شد نه؟؟!!
پ.ن : البته خبر اعدام تتلو از اول دروغ بود برای به حاشیه بردن خبر جنایت بندرعباس
#اتحاد_ملی_ایران
🌐 خبرهای بیشتر را از اینجا دنبال کنید👇👇
@OmidIranAzad