❇️✴️ گامی دیگر به سوی خاورمیانه‌ی جدید
🔰در هفته گذشته آمریکا و اروپا به طور تصادفی و یا با هماهنگی، مقدمات فعال‌سازی مکانیسم ماشه را چیدند.
✍ #محسن_زینلی‌پور
خاورمیانه‌ی جدید، بدون حضور دشمن اسرائیل، به دور از تنش‌های منطقه‌ای، امن و مطمئن برای سرمایه‌گذاری، تامین کننده‌ی منافع آمریکا و ایفاگر نقش فعلی اروپا برای آمریکا با کمترین میزان نفوذ چین و بستن راه سواستفاده‌ی چینی‌ها، به احتمال فراوان شکل خواهد گرفت. هدفی که ترامپ نهایت تلاش خود را به کار می‌گیرد که بدون استفاده از گزینه‌ی نظامی بدان دست یابد، اما اگر مطمئن شود که بدون جنگ به این هدف نمی‌رسد، در استفاده از گزینه‌ی نظامی و به راه انداختن حمله‌ی محدود تردید نخواهد کرد.
هفته ای که گذشت، همزمان با آنکه ایرانیان صاحب عزایی دیگر شده و بیشتر افکار عمومی و محافل رسانه‌ای متمرکز بر انفجار بندرعباس بودند، در آمریکا بحث مذاکرات با جمهوری اسلامی بسیار داغ‌تر از پیش بوده و رویدادهای مرتبط با آن شتاب بیشتری پیدا کرده است.
به نظر می‌رسد که رافائل گروسی در سفر اخیر خود و معاونش به ایران، دسترسی لازم به تمام ابعاد برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی پیدا نکرده و پاسخ سوالاتش را آن گونه که مدنظرش بوده نگرفته و گزارش فنی او به شورای حکام آژانس و به تبع آن به آمریکا و تروئیکای اروپایی، چندان مثبت و خوش‌بینانه نبوده است. اگر این‌گونه باشد، این گزارش چند پیامد فوری در همین هفته به دنبال داشته است:
۱.لغو چهارمین جلسه از مذاکرات جاری از سوی آمریکا
۲. لغو جلسه‌ی ملاقات عراقچی با مقامات عالی سه کشور اروپایی در روز جمعه
۳. ابراز نگرانی اروپا از کمک نظامی جمهوری اسلامی به روسیه در جنگ اوکراین در نشست مقدماتی کنوانسیون منع اشاعه‌ی سلاح‌های اتمی
۴. تاکید صریح ترامپ بر تحریم‌های ثانویه و تهدید به قطع تجارت آمریکا با هر کشوری که نفت یا محصولات پتروشیمی ایران را بخرد
۵. هشدار شدید و کم‌سابقه‌ی وزیر دفاع آمریکا به جمهوری اسلامی و وعده‌ی تلافی حمایت از حوثی‌ها
۶. گماشتن مایک والتز به نمایندگی آمریکا در سازمان ملل با دو هدف: الف)دور کردن او از کابینه به جهت ناراحتی ترامپ از ماجرای "سیگنال گیت" و ب) حضور یک چهره جنگ‌طلب و ضد جمهوری اسلامی در سازمان ملل و شورای امنیت جهت توجیه و پشتیبانی دیپلماتیک هر گونه حمله‌ی احتمالی از جانب آمریکا یا اسرائیل در آینده.
۷. دو سخنرانی نتانیاهو که طی آنها با تشریح رویارویی با هواپیماهای جمهوری اسلامی در جریان سقوط اسد در سوریه و روند انجام حمله به محل حضور سیدحسن نصرالله، کوشیده است تا این گونه وانمود کند که اسرائیلی‌ها لزوما تصمیم‌گیری‌های حساس خود را با آمریکا هماهنگ نمی‌کنند و توان حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را بدون هماهنگی و حتی اطلاع آمریکا را دارد. (دو موضوعی که بعید و دور از واقعیت به نظر می‌رسد) این حرفهای نتانیاهو ممکن است دست پیشی باشد که او گرفته تا اگر حمله‌ای انجام داد، پس نیفتد و بتواند مسئولیت آن را به تمامی بر عهده بگیرد تا خدشه‌ای به جایگاه ترامپی که خود را ضد جنگ و طرفدار دیپلماسی جا زده، نیفتد.
۸. انتشار مقاله‌ای در روزنامه‌ی نیویورک‌پست که علیه ویتکاف بوده و سیاست‌های مسالمت‌آمیز او در قبال جمهوری اسلامی را به شدت مورد انتقاد قرار داده است. ( نیویورک پست رسانه‌ی مهمی نیست اما بسیارنزدیک به ترامپ بوده و مورد توجه اوست)
هرچند به طور حتم نمی‌توان این رویدادها را با برنامه‌ریزی قبلی و بخشی از یک طرح بزرگتر ارزیابی کرد اما به هر حال، چه از روی تصادف و چه با طرح و برنامه‌ی قبلی، در پایان هفته‌ای که گذشت، پازل مورد نظر آمریکا و اسرائیل برای خاورمیانه جدید، یک گام تکمیل‌تر شده و خطر بحرانی‌ترشدن شرایط با فعال شدن مکانیسم افزایش یافته است.
🔰همچنین سه مورد زیر به صورت فزاینده‌ای احتمال استفاده از مکانیسم ماشه و حمله به تاسیسات هسته‌ای را افزایش می‌دهد:
۱. فشار بخش عمده‌ای از جمهوری‌خواهان و نئوکان‌ها و حتی طیفی از دموکرات‌ها که توافقی شبیه برجام را به صراحت رد کرده و توافق احتمالی را بسیار محکم‌تر از برجام می‌خواهند به گونه‌ای که امکان دسترسی جمهوری اسلامی به سلاح اتمی را برای همیشه از میان بردارد. (خواسته‌ای که شدنی نیست و با رفتن ترامپ ممکن است توافق او نیز به سرنوشت برجام مبتلا شود)
۲. تمایل و تلاش وافر اسرائیل برای برهم‌زدن مذاکرات و توافق احتمالی و استفاده از گزینه‌ی نظامی. آتش‌سوزی این هفته در اورشلیم هم بهانه خوبی است
۳. روزنامه جروزالم‌پست در اسرائیل ادعا کرده که عربستان سعودی از حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران به شرطی استقبال می‌کند که این حمله کاملا موفقیت‌آمیز بوده و راه دسترسی به سلاح اتمی را برای همیشه ببندد، نه اینکه این حمله باعث تلاش بیشتر جمهوری اسلامی برای رسیدن به بمب هسته‌ای شود
🔰در هفته گذشته آمریکا و اروپا به طور تصادفی و یا با هماهنگی، مقدمات فعال‌سازی مکانیسم ماشه را چیدند.
✍ #محسن_زینلی‌پور
خاورمیانه‌ی جدید، بدون حضور دشمن اسرائیل، به دور از تنش‌های منطقه‌ای، امن و مطمئن برای سرمایه‌گذاری، تامین کننده‌ی منافع آمریکا و ایفاگر نقش فعلی اروپا برای آمریکا با کمترین میزان نفوذ چین و بستن راه سواستفاده‌ی چینی‌ها، به احتمال فراوان شکل خواهد گرفت. هدفی که ترامپ نهایت تلاش خود را به کار می‌گیرد که بدون استفاده از گزینه‌ی نظامی بدان دست یابد، اما اگر مطمئن شود که بدون جنگ به این هدف نمی‌رسد، در استفاده از گزینه‌ی نظامی و به راه انداختن حمله‌ی محدود تردید نخواهد کرد.
هفته ای که گذشت، همزمان با آنکه ایرانیان صاحب عزایی دیگر شده و بیشتر افکار عمومی و محافل رسانه‌ای متمرکز بر انفجار بندرعباس بودند، در آمریکا بحث مذاکرات با جمهوری اسلامی بسیار داغ‌تر از پیش بوده و رویدادهای مرتبط با آن شتاب بیشتری پیدا کرده است.
به نظر می‌رسد که رافائل گروسی در سفر اخیر خود و معاونش به ایران، دسترسی لازم به تمام ابعاد برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی پیدا نکرده و پاسخ سوالاتش را آن گونه که مدنظرش بوده نگرفته و گزارش فنی او به شورای حکام آژانس و به تبع آن به آمریکا و تروئیکای اروپایی، چندان مثبت و خوش‌بینانه نبوده است. اگر این‌گونه باشد، این گزارش چند پیامد فوری در همین هفته به دنبال داشته است:
۱.لغو چهارمین جلسه از مذاکرات جاری از سوی آمریکا
۲. لغو جلسه‌ی ملاقات عراقچی با مقامات عالی سه کشور اروپایی در روز جمعه
۳. ابراز نگرانی اروپا از کمک نظامی جمهوری اسلامی به روسیه در جنگ اوکراین در نشست مقدماتی کنوانسیون منع اشاعه‌ی سلاح‌های اتمی
۴. تاکید صریح ترامپ بر تحریم‌های ثانویه و تهدید به قطع تجارت آمریکا با هر کشوری که نفت یا محصولات پتروشیمی ایران را بخرد
۵. هشدار شدید و کم‌سابقه‌ی وزیر دفاع آمریکا به جمهوری اسلامی و وعده‌ی تلافی حمایت از حوثی‌ها
۶. گماشتن مایک والتز به نمایندگی آمریکا در سازمان ملل با دو هدف: الف)دور کردن او از کابینه به جهت ناراحتی ترامپ از ماجرای "سیگنال گیت" و ب) حضور یک چهره جنگ‌طلب و ضد جمهوری اسلامی در سازمان ملل و شورای امنیت جهت توجیه و پشتیبانی دیپلماتیک هر گونه حمله‌ی احتمالی از جانب آمریکا یا اسرائیل در آینده.
۷. دو سخنرانی نتانیاهو که طی آنها با تشریح رویارویی با هواپیماهای جمهوری اسلامی در جریان سقوط اسد در سوریه و روند انجام حمله به محل حضور سیدحسن نصرالله، کوشیده است تا این گونه وانمود کند که اسرائیلی‌ها لزوما تصمیم‌گیری‌های حساس خود را با آمریکا هماهنگ نمی‌کنند و توان حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را بدون هماهنگی و حتی اطلاع آمریکا را دارد. (دو موضوعی که بعید و دور از واقعیت به نظر می‌رسد) این حرفهای نتانیاهو ممکن است دست پیشی باشد که او گرفته تا اگر حمله‌ای انجام داد، پس نیفتد و بتواند مسئولیت آن را به تمامی بر عهده بگیرد تا خدشه‌ای به جایگاه ترامپی که خود را ضد جنگ و طرفدار دیپلماسی جا زده، نیفتد.
۸. انتشار مقاله‌ای در روزنامه‌ی نیویورک‌پست که علیه ویتکاف بوده و سیاست‌های مسالمت‌آمیز او در قبال جمهوری اسلامی را به شدت مورد انتقاد قرار داده است. ( نیویورک پست رسانه‌ی مهمی نیست اما بسیارنزدیک به ترامپ بوده و مورد توجه اوست)
هرچند به طور حتم نمی‌توان این رویدادها را با برنامه‌ریزی قبلی و بخشی از یک طرح بزرگتر ارزیابی کرد اما به هر حال، چه از روی تصادف و چه با طرح و برنامه‌ی قبلی، در پایان هفته‌ای که گذشت، پازل مورد نظر آمریکا و اسرائیل برای خاورمیانه جدید، یک گام تکمیل‌تر شده و خطر بحرانی‌ترشدن شرایط با فعال شدن مکانیسم افزایش یافته است.
🔰همچنین سه مورد زیر به صورت فزاینده‌ای احتمال استفاده از مکانیسم ماشه و حمله به تاسیسات هسته‌ای را افزایش می‌دهد:
۱. فشار بخش عمده‌ای از جمهوری‌خواهان و نئوکان‌ها و حتی طیفی از دموکرات‌ها که توافقی شبیه برجام را به صراحت رد کرده و توافق احتمالی را بسیار محکم‌تر از برجام می‌خواهند به گونه‌ای که امکان دسترسی جمهوری اسلامی به سلاح اتمی را برای همیشه از میان بردارد. (خواسته‌ای که شدنی نیست و با رفتن ترامپ ممکن است توافق او نیز به سرنوشت برجام مبتلا شود)
۲. تمایل و تلاش وافر اسرائیل برای برهم‌زدن مذاکرات و توافق احتمالی و استفاده از گزینه‌ی نظامی. آتش‌سوزی این هفته در اورشلیم هم بهانه خوبی است
۳. روزنامه جروزالم‌پست در اسرائیل ادعا کرده که عربستان سعودی از حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران به شرطی استقبال می‌کند که این حمله کاملا موفقیت‌آمیز بوده و راه دسترسی به سلاح اتمی را برای همیشه ببندد، نه اینکه این حمله باعث تلاش بیشتر جمهوری اسلامی برای رسیدن به بمب هسته‌ای شود