🔴 "فرهنگ در جامعه" به مثابه "اخلاق در فرد"

1️⃣ #فرهنگ در جامعه به‌مثابه #اخلاق برای فرد است.
2️⃣ اگر کسی دارای اخلاق خوب باشد، انجام کارهای بد برای او سخت است؛ و او نیاز به ناظر و قانون و آیین‌نامه ندارد. چراکه از او جز اخلاق خوب سر نمی‌زند.
3️⃣ جامعه‌ای هم که دارای فرهنگ خوبی باشد، در آن جامعه رفتار خوب به سهولت انجام می‌شود؛ و اگر دارای فرهنگ بد شد، دیگر نمی‌توان رفتار این جامعه را هم با قانون و ناظران قوه قهریه و قضائیه کنترل کرد.

#حجت_الاسلام_پناهیان #گزیده(1)
#بیت_رهبری #فاطمیه 95.12.12
bayanmanavi.ir/post/3728
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

📚 متن‌های خلاصه ویژۀ #انتخابات | استاد پناهیان
goo.gl/VGwlB4


1️⃣ 👇👇 بیانیه‌ها و اطلاعیه‌ها دربارۀ انتخابات 👇👇

⭕️ یادداشت در آخرین ساعات چهارشنبه/چرا آمریکا حتی در ایام انتخابات حاضر به حذف تحریم بانکی نشد؟
t.me/Panahian_ir/3795
⭕️برای شورای شهر لیست آقای چمران یا همان #لیست_خدمت را تبلیغ کنید
t.me/Panahian_ir/3770
⭕️فردی با نام علیرضا پناهیان در لیست شورای شهر تهران، نسبتی با حجت الاسلام علیرضا پناهیان ندارد
t.me/Panahian_ir/3782
⭕️ چرا برخی از رجال سیاسی که قبلاً صاحب منصب بودند؛ رد صلاحیت می‌شوند؟
t.me/Panahian_ir/3635



2️⃣ 👇👇 امتیازهای آقای رئیسی و لزوم تغییر وضع موجود 👇👇

⭕️آیت‌الله رئیسی یک شخصیت برجستۀ فرهنگی و یک مدیر قاطع/ ایشان در امور فرهنگی و اجرایی آستان قدس تحول ایجاد کرده...
t.me/Panahian_ir/3421
⭕️ آیا اتحاد دو کاندیدای طرفدار تغییر وضع موجود ضرورت دارد؟
t.me/Panahian_ir/3654



3️⃣ 👇👇راهبرد آرامش و ضرر هیجانات سیاسی 👇👇
⭕️نیروهای انقلابی باید فضای انتخابات را #آرام و #منطقی نگه دارند/ فضای آرام و منطقی شرط پیروزی عقلانیت
#کرج-96.1.26
t.me/Panahian_ir/3577
⭕️کار انقلاب فقط با «آرامش» پیش می‌رود!
🔹فضای ناآرام در نهایت به‌نفع انقلاب نیست؛ حرف حق ما در بستر آرامش پیش می‌رود
🔹حفظ آرامش یک راهبرد مهم دربرابر سخنان جنجالی درآستانۀ انتخابات است
#مسجد_سید_اصفهان- 95.12.15
t.me/Panahian_ir/3391



4️⃣ 👇👇 ضرورت روشنگری و شیوۀ گفتگو با مردم 👇👇

⭕️ شیوۀ روشنگری؟
🔹خستنگی‌ناپذیری در فعالیت‌های سیاسی مثل حضرت زهرا(س)
🔹لزوم گفتگوی چهره به چهره
🔹استفاده از ادبیات همه فهم/عدم استفاده از ادبیات انقلابی سنتی که موجب سوءتفاهم می‌شود
#تهران
t.me/Panahian_ir/3521
⭕️ روشنگری و افزایش شفافیت؛ مهمترین وظیفۀ آخرالزمانی ما
🔹اگر با روشنگری بیدار نشویم، با رنج و بلا و جنایات دشمن بیدار می‌شویم
🔹باید چهره به چهره روشنگری کنیم؛ حضوری یا در فضای مجازی
#قم
t.me/Panahian_ir/3562
⭕️پاسخ به «6 سوال» دربارۀ فعالیت روحانیون در فضای انتخابات
🔹 آیا لازم است به‌نفع کاندیداهای خوب حرف بزنیم؟
🔹اگر کاندیدایی که تبلیغش کردیم، رأی نیاورد، لطمه به دین مردم و حوزه نمی‌خورد؟
t.me/Panahian_ir/3750
⭕️چرا روشنگری باید به‌صورت "چهره به چهره" باشد؟
#کرج
t.me/Panahian_ir/3591
⭕️ چگونه روشنگری کنیم و چه بگوییم؟
🔹ادبیات همه‌فهم نه ادبیات انقلابی رایج
🔹 غرب‌گرایی مسوولین عامل تداوم و افزایش مشکلات
#کرج
t.me/Panahian_ir/3598




5️⃣ 👇👇انتخابات و امتحانات سیاسی جامعه👇👇
⭕️جلسه 1 | در هر امتحان الهی، آگاهی‌های نجات‌بخشی هست/ خط تبلیغاتی ترس از جنگ موهوم
t.me/Panahian_ir/3576
⭕️جلسه 2
🔻بخش اول | یقیناً خدا از ما خواهد پرسید: چرا این فرد را انتخاب کردی؟ / حدود 30 سال در این کشور کار شده که به انتخابات، #دینی نگاه نشود!/ چه کسانی از نگاه دینی مردم به انتخابات ضرر می‌کنند؟
t.me/Panahian_ir/3620
🔻بخش دوم | «امتحان انتخابات» هم مثل امتحان فردی، متناسب با هر کسی گرفته می‌شود / گاهی بهرۀ سکوت تو برای دشمن، از ضدانقلابی‌گری بیشتر است
t.me/Panahian_mp3/3701
⭕️جلسه 3 | عرصۀ سیاست محل امتحان همۀ مردم است؛ نه فقط سیاسیون/ اگر جامعه در امتحان سیاسی نمرۀ منفی بگیرد، بلاهای اجتماعی پیش می‌آید
t.me/Panahian_ir/3707




6️⃣ 👇👇مدیریت انقلابی و اهمیت مدیران میانی لایق👇👇
⭕️ #مدیران_میانی_دولت ، مهم تر از برنامه خوب! / سوال مهمی که در مناظره‌ها پرسیده نشد...
#حرم_امام_رضا(ع)
t.me/Panahian_ir/3769
⭕️چگونه از مدیریت «دفاع مقدس» برای انتخاب صحیح در انتخابات الهام بگیریم
🔹تفاوت «مدیریت #عافیت_طلبانه» و «مدیریت مجاهدانه و #انقلابی»
t.me/Panahian_ir/3781


7️⃣ 👇👇آفات قبیله‌گرایی و گروه‌بازی👇👇
⭕️رأی بر اساس قبیله‌گرایی یا ضابطه‌گرایی؟| اصوگرا-اصلاحطلب
🔹امام(ره): امتحان انتخابات معلوم می‌کند ما #گروه_گرا هستیم یا #ضابطه_گرا؟
#جمکران
t.me/Panahian_ir/3759
#گزیده_متن #انتخابات
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

📕راه رسیدن به عشق واقعی خدا چیست؟

⭕️ راهی که احتمالا برای #اولین_بار آن را می‌شنوید!

⭕️ چرا این راه را تاکنون نشنیده بودیم؟

🔸آیا ما نیاز داریم خدا در دلمان عظمت داشته باشد یا نه؟ اگر سؤال کنم که «آیا لازم است ما عاشق خدا شویم؟»، همه با طیب خاطر تأیید می‌کنند، ولی اگر بپرسم «آیا لازم است خدا در قلب ما عظمت داشته باشد؟»، بعضی‌ها به فکر فرو می‌روند و می‌گویند: «حاج آقا! شما منظورتان از همۀ بحث‌ها و گفتگوها و سخنرانی‌هایتان، این است که ما در نهایت عاشق خدا شویم، فدای خدا شویم، مال خدا شویم و حرفش را گوش کنیم، خُب طبیعی است که به این سمت برویم ولی این بحث عظمت خدا دیگر برای چیست؟!»

🔻خیلی‌ها نمی‌دانند کوچه‌ای که باید از آن عبور کنند تا به خانۀ «عشق به خدا» برسند، کوچه‌ای است که در آن کوچه باید اول احساس عظمت خدا در دلشان بنشیند. هر کسی عظمت خدا به دلش نشست، عشق و علاقه‌ای به خدا پیدا می‌کند که دیگران فقط حرفش را می‌زنند.

🔸می‌دانید چرا این‌قدر عاشق علی‌بن‌ابیطالب(ع) هستی؟ چون از ذوالفقار علی(ع) و از غضب و هیبت علی(ع) هم خبر داری. چرا از بین شهدای کربلا و اصحاب امام حسین(ع)، از همه بیشتر به اباالفضل العباس(ع) علاقمندی؟ چون قدرت او، هیبت او و علمداری او از همه بیشتر بود. این شدت علاقه به حضرت عباس(ع)، بعد از شدت عظمت و هیبت او در دل‌های ما پدید می‌آید.

🔻یکی از دعاهایی که در ماه رمضان بعد از هر نماز می‌خوانیم و همه تقریباً حفظ هستند، جملۀ اولش این است: «یا عَلِیُّ یا عَظیمُ» ، بعد می‌فرماید: «یا غَفُورُ یا رَحیمُ». اول از عظمت خدا سخن می‌گوید و بعد از آن در مورد رحمت خدا سخن می‌گوید. اگر کسی بخواهد از «یا غَفُورُ یا رَحیمُ» لذت ببرد ، اول باید «یا عَلِیُّ یا عَظیمُ» برای او جا افتاده باشد.

🔸اگر خدا به ما محبت کند، اگر خدا حاجت ما را برآورده کند، ما می‌فهمیم خدا «غَفُورُ» و «رَحیمُ» است. امّا خداوند متعال، باید چه‌کار کند، تا ما بفهمیم که او واقعاً باعظمت است؟

🔻 آیا می‌خواهی تا روز قیامت صبر کنی تا عظمت خدا را در آنجا ببینی؟ که می‌فرماید: «یا مَن فِی الحِسابِ هَیبَتُهُ» آیا آنجا می‌خواهی بفهمی؟ آدم در این دنیا چگونه می‌تواند عظمت خدا را بفهمد؟ به کمک «نماز خوب»!


👈🏻قسمت قبل:
t.me/Panahian_ir/3096

📚 بخشی از کتاب "چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟" اثر علیرضا پناهیان
🔻قسمت ۱۸

@Panahian_ir | #گزیده_کتاب

📕مشکل عرفان جهان مسیحیت چیست؟ چرا مسیحیت امروز نمی‌تواند عشق به خدا تولید کند؟

🌀حاج آقا، اشکالی دارد بدون اینکه خدا در دل ما عظمت پیدا کند، همین جوری دوستش داشته باشیم؟

🔻نمی‌شود عزیز دل من! اگر می‌شد، که حرفی نداشتیم. تا حالا ما چقدر نشسته‌ایم پای داستان‌ها و صحبت‌هایی از عشق و محبت و لطف و مهربانی خدا و اشک ریخته‌ایم، حسابی هم گریه کرده‌ایم، امّا بعدش که از جلسه بیرون رفته‌ایم، باز هم اوضاع‌مان مثل قبل بوده و تغییر چندانی در ما ایجاد نشده است؟

🔶 چرا از بین اصحاب امام حسین(ع)، از همه بیشتر به اباالفضل العباس(ع) علاقمندی؟ چون قدرت او، هیبت او و علمداری او از همه بیشتر بود. این شدت علاقه به حضرت عباس(ع)، بعد از شدت عظمت و هیبت او در دل‌های ما پدید می‌آید. اگر به شما بگویند: «اباالفضل العباس(ع) یک آقایی بود که خیلی خوب بود و خیلی به برادرش امام حسین(ع) وفادار بود، امّا حیف که ضعیف و نحیف و لاغر بود؛ به حدّی که هر کسی به او تنه می‌زد، درجا زمین می‌خورد! و همان اول جنگ هم شهید شد!» در این صورت آیا باز هم عباس(ع) این‌قدر پیش شما عزیز می‌شد؟!

🔶 بعضی‌ها دوست دارند قدرت و عظمت خدا را حذف کنند، و فقط با خدا عشق‌بازی کنند! الان سرزمین نازنین ما که پر است از معنویت و نعمات معنوی، دارد مین‌گذاری می‌شود! عرفان‌های وارداتی و کاذب که از غرب و شرق عالم می‌آیند تا با ظاهر جذاب عرفانی‌های کاذب مانع رسیدن انسان‌ها به عرفان و معنویت واقعی شوند. تا دلتان بخواهد از نویسندگان مختلف غربی و شرقی کتاب فارسی چاپ می‌کنند. نویسندگانی که هیچ دینی ندارند اما با خدا حرف می‌زنند و به اصطلاح خودشان، با خدا عشق‌بازی می‌کنند! کتاب‌هایشان پر است از حرف‌های خوب درباره اینکه: خدا ناز و مهربان است، خدا حرف ما را می‌شنود، خدا ما را دوست دارد و از این‌جور حرف‌ها.

🌀ممکن است سؤال شود که این حرف‌های خوب چه ایرادی دارد؟ می‌دانید مشکل جهان مسیحیت چیست؟ مشکل‌شان این است که خدای‌ آنها عظمت ندارد، فقط مهربان است. تنها کاری که خدایشان بلد است انجام دهد، این است که ببخشد. خدایی که انسان از او حساب نبرد، عاشق او هم نمی‌تواند بشود.

🔶مشکل عرفان‌های کاذب این است که خدای آنها مهربان و بخشنده است ولی عظمت ندارد. می‌دانید این چه فاجعه‌ای درست می‌کند؟ خدایی که عظمت نداشت، همه می‌خواهند دوستش داشته باشند، ولی در عمل هیچ کس دوستش نخواهد داشت. همه دوست دارند عاشق این خدای عشق‌پرور باشند، ولی کسی عاشق خدایی که عظمت ندارد، نخواهد شد.

👈🏻قسمت قبل

📚 بخشی از کتاب "چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟" اثر علیرضا پناهیان
🔻قسمت ۱۹

@Panahian_ir | #گزیده_کتاب

📕آیه‌ای که فقط نیمۀ اولش را بلدیم!

🔸 کسی که عظمت خدا در دلش ننشسته باشد، وقتی از محبت خدا برایش بگویند، یک‌مقدار لذت می‌برد، اما نمی‌تواند این محبت را پاسخ دهد. کسی که عظمت خدا در دلش وارد نشده، نمی‌تواند محبت خدا نسبت به خودش را درست درک کند و جواب این محبت را بدهد. اگر بخواهیم محبت خدا را درک کنیم و این محبت در ما اثر بگذارد، اول باید عظمت خدا در دل ما بنشیند.

🔰 یک آیۀ قرآن هست که نیمۀ اولش را همه شنیده‌اند: «اُدْعُوني‏ أَسْتَجِبْ لَكُمْ؛ مرا بخوانید، جوابتان را می‌دهم.» این قسمت از آیه را همه بلد هستند چون پر از مهربانی است، معمولاً همۀ ما هر چه آیۀ محبت‌آمیز هست بلدیم. اما بقیه این آیه را خیلی‌ها بلد نیستند. چرا؟ چون بقیۀ آیه از عظمت خدا صحبت می‌کند و می‌فرماید: «إِنَّ الَّذينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتي‏ سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرينَ؛ کسانی که نسبت به عبادت من تکبر وزرند، به زودی با کمال ذلت و خواری داخل جهنم خواهند شد.»

🔸 این خداست که در جای‌جای قرآن از عظمت خود سخن می‌گوید. به نظر شما اگر خدا از عظمت خودش سخن بگوید و عظمت خودش را نشان دهد، دیگر کسی طرف او نمی‌رود و عاشق او نمی‌شود؟ اتفاقاً عشق به خدا از رؤیت عظمت مقام ربوبی آغاز می‌شود. چه کسانی خدا را ملاقات می‌کنند؟ «وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ» هر كس از حضور در پيشگاه عزّ ربوبيت بترسد.

🔰حالا دوباره به معنای این آیه توجه کنید. خداوند ابتدا می‌فرماید: «اُدْعُوني‏ أَسْتَجِبْ لَكُمْ؛ مرا بخوانید، من جوابتان را می‌دهم.» بعد بلافاصله می‌فرماید: «کسانی که تکبر کنند و درِ خانه من نیایند و از من چیزی نخواهند، اگر دیگران را عادی به جهنم می‌برم، آنها را به خاطر تکبرشان، با خواری و ذلّت به جهنم خواهم برد.» در واقع معنایش این است: «من خدای تو هستم که دارم به تو می‌گویم مرا صدا بزن تا جوابت را بدهم، آن‌وقت تو سرت را پایین انداخته‌ای و لال شده‌ای! یا اینکه اصلاً اعتنا نمی‌کنی و می‌روی؟» این نوع برخود، نشانۀ تکبر انسان نسبت به خداوند است.

🔸 به مجلس ختم که می‌روی، وقتی بچه‌ای سینی خرما را جلوی شما می‌گیرد و می‌گوید «بفرمایید»، بی‌اعتنا از کنارش رد نمی‌شوی، چون بی‌ادبی محسوب می‌شود، هرچند طرف مقابل شما یک بچه است. اگر هم خرما نخواهی، برمی‌گردی می‌گویی: «خیلی ممنون. میل ندارم. تشکر.» بالاخره یک جوابی می‌دهی. حالا خداوند با آن عظمت و جلال، آمده جلوی شما و می‌فرماید: «از من چیزی بخواهید تا به شما بدهم!» اما تو سرت را پایین انداخته‌ای و بی‌اعتنا رد می‌شوی؟ یعنی داری به خدا تکبر می‌کنی؟ محبت خدا را پس می‌زنی؟ بی‌نیازی خودت را اعلام می‌کنی؟! خدا هم با کسی شوخی ندارد.

🔰 می‌دانی چرا نمازی که تعقیبات نداشته باشد قبول نیست؟ چون خدا بعد از نماز به تو می‌فرماید: «بنده من نماز خواندی؟ از من حساب بردی؟ امر مرا اجرا کردی؟ احسنت! حالا تو یک دعای مستجاب پیش من داری، از من بخواه تا به تو بدهم.» بعد یک دفعه‌ای خدا نگاه می‌کند می‌بیند که بنده‌اش بدون اینکه چیزی بخواهد، دارد از سر سجاده بلند می‌شود و می‌رود! این کار معنایش چیست؟ آیا بی‌اعتنایی به خدا نیست؟ آیا تکبر و اعلان استغناء و بی‌نیازی از خدا نیست؟

🔸 رسول اکرم(ص) فرمود: خداوند در مورد کسی که بعد از نماز تعقیبات نمی‌خواند و از خدا چیزی نمی‌خواهد، به ملائکه‌اش چنین می‌فرماید: «ملائکه من، این بندۀ مرا نگاه کنید. امر مرا انجام داد ولی از من حاجتی نخواست. انگار از من بی‌نیاز است. نمازش را بگیرید و به صورتش بزنید» اصلاً بنده‌ای که به من نیاز ندارد، برای چه آمده امر مرا اجرا می‌کند؟ نکند با این کارش می‌خواهد بگوید «نه تو خدا هستی و نه من بندۀ تو هستم»؟!

🔰دعا نکردن و حاجت نخواستن در جایی که خداوند به ما فرموده است «اگر حاجتی بخواهید جوابتان را می‌دهم»، بی‌ادبی نسبت به پرودگار عالم است.

👈🏻قسمت قبل

📚 بخشی از کتاب "چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟" اثر علیرضا پناهیان
🔻قسمت ۲۰

@Panahian_ir | #گزیده_کتاب

📕چرا در میان رزمندگان این‌قدر چراغ معنویت روشن بود؟

1⃣خوف، کلید رابطۀ عاشقانه با خدا!
2⃣خوف از خدا؛ ثمرۀ باور کردن عظمت خدا

📌 اول باید عظمت خدا را باور کنی و آن را در دل خودت بیاندازی. اول باید از خدا حساب ببری، بعد کم‌کم خوف از خدا هم در دل تو می‌نشیند. در این صورت، کم‌کم خوف از خدا برایت شیرین و لذت‌بخش می‌شود و این خوف، کلید رابطۀ عاشقانه با خداست!

⭐ می‌دانید چرا در دوران جبهه و جنگ‌ و در میان رزمندگان این‌قدر چراغ معنویت روشن بود؟ چون در آنجا مرگ جلو آمده بود و راحت احساس می‌شد، مرگ هم هیبت خدا را به دل انسان می‌افکند. به رزمندگان می‌گفتند: «نزدیک شدن به شب عملیات، یعنی نزدیک شدن ملاقات با خدا، می‌فهمید این یعنی چه؟» یک‌دفعه‌ای خشیت خدا در دلشان می‌نشست، و وقتی که خشیت خدا در دل بنده‌ای نشست، خدا بنده نازنینش را در آغوش می‌گیرد و نوازش می‌کند.

📌 حتماً دیده‌اید مادری که بچه‌اش ترسیده است، سریع او را بغل می‌گیرد و نوازش می‌کند، خداوند هم مانند همان مادر، وقتی ببیند بنده‌اش از او حساب می‌برد، شروع به نوازش کردن می‌کند که «بندۀ من نترس!» و سریع مهر خودش را در دل بنده‌اش خواهد گذاشت و محبتش را به او می‌چشاند.

⭐ به این می‌گویند رابطه عاشقانه با خدا، که کلیدش در خوف است. در روایت فرمود «مؤمن را چیزی جز خوف از خدا اصلاح نمی‌کند.‏» البته الان بحث ما هنوز به خوف نرسیده، فعلاً بحث ما این است که کمی از خدا حساب ببریم و کمی عظمت خدا را باور کنیم.

👈🏻قسمت قبل

📚 بخشی از کتاب "چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟" اثر علیرضا پناهیان
🔻قسمت ۲۱

@Panahian_ir | #گزیده_کتاب

📚با چه چیزی عظمت خدا را در دلمان تولید کنیم؟

📌گفتیم که خوف کلید رابطۀ عاشقانه با خداست، و خود خوف هم ثمرۀ باور کردن عظمت خداست. حالا عظمت خدا را چطور باور کنیم؟

🌟عظمت خدا در این دنیا تولیدی خود انسان است. یعنی خودت باید عظمت خدا را در دلت تولید کنی. حالا با چه چیزی عظمت خدا را در دلمان تولید کنیم؟ با حساب بردن از امر خدا؛ با رعایت ادب در نماز. هر چقدر احکام و آداب نماز را بیشتر و بهتر رعایت کردی نشان می‌دهد که از امر خدا حساب برده‌ای و به این ترتیب خدا در دل تو عظمت پیدا می‌کند. نسبت به هر کسی ادب رعایت کنی، ابهتش به دلت می‌نشیند. آیا دوست نداری ابهت خدا به دلت بنشیند؟

می‌گوید:

ـ حاج آقا من از خدا نمی‌ترسم. چکار کنم؟

ـ حتماً خدا در نظرت ابهت و عظمت ندارد. لابد نمازت را درست نخوانده‌‌ای، لابد در نماز سرت را خارانده‌ای! حتماً در نماز مؤدب نبوده‌ای و چشمت را این طرف و آن طرف گردانده‌ای، لابد کلمات نماز را با دقت ادا نکرده‌ای.

🌟خداوند خیلی راحت می‌تواند یک گوشمالی حسابی به ما بدهد، تا حساب کار دستمان بیاید! اما خدا نازنین است، و به ما فرصت می‌دهد و می‌فرماید: «بندۀ من خودش باید بفهمد و این کار را درست انجام دهد.»

📌 اگر تو سر نماز از خدا حساب بردی، عظمت خدا در دلت بالا می‌رود. آن‌وقت دیگر لازم نیست خدا سر تو داد بزند. می‌گوید: «عزیزم، من از این کار خوشم نمی‌آید.» تو هم می‌گویی: «باشد، انجام نمی‌دهم.» همین‌طوری باید بندگی کرد، و الا اینکه آدم دائماً بخواهد خودش را بکُشد و نفسش را برای امور حداقلی متقاعد کند که «بیا و آن کار را انجام نده یا این کار را انجام بده!» فایده ندارد. خدا هم می‌فرماید: «می‌خواهی دو دقیقه به سمت من بیایی، چرا داری خودت را می‌کُشی؟ اصلاً برو راحت باش، آسوده باش!»

🌟 بعضی‌ها را خداوند آن‌قدر مشغول و گرفتارشان می‌کند که اصلاً وقت و حوصله پیدا نمی‌کنند درِ خانۀ خدا بروند و با او مناجات کنند، ولی بعضی‌ها را خداوند آن‌قدر دوستشان دارد که خودش آنها را صدا می‌زند تا بیایند درِ خانۀ خدا. فرق این دو دسته در چیست؟ در ابهت و عظمتی است که از خدا در دل آنها قرار دارد؛ در حسابی است که از خدا می‌برند. امیرالمؤمنین(ع) دربارۀ متقین می‌فرماید: «عَظُمَ الْخَالِقُ فِي أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِي أَعْيُنِهِم؛ خدا در جان‌هایشان عظمت پیدا کرد، و به همین خاطر هر چیزی غیر از خدا، در چشم‌هايشان خرد و حقير شد.‏»

📌 یکی از مهم‌ترین کارهایی که آیات قرآن با ما انجام می‌دهد این است که ابهت خدا را به دل ما می‌اندازد. به عنوان مثال، خداوند در سورۀ زلزال می‌فرماید: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ؛ هر کس ذره‌ای کار خوب انجام بدهد نتیجۀ آن را می‌بیند، و هر کس ذره‌ای کار بد انجام بدهد، نتیجۀ آن را می‌بیند.» اگر ابهت همین دو آیه در دلت بیفتد، سحرها دیگر نمی‌خوابی.

👈🏻قسمت قبل
📚 بخشی از کتاب "چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟" اثر علیرضا پناهیان

🔻قسمت ۲۲

@Panahian_ir | #گزیده_کتاب

📚 پاسخ یک راز مهم! / چرا باید عظمت خدا در دل ما بیفتد؟!

🔻کارکرد ساده اما بسیار مهم نماز رفع کدام مانع است؟


🌟اولین صفتی از خدا که باید در دل ما بنشیند، با آن انس پیدا کنیم و عمیقاً آن را درک کنیم، عظمت و کبریائی خداوند است. اگر مدتی دقت کنیم و نمازمان را درست بخوانیم و احکام و آداب نماز را بهتر رعایت کنیم، کم‌کم عظمت خدا در دل ما خواهد افتاد.

📌اما چرا باید عظمت خدا در دل ما بیفتد؟ چون مهم‌ترین مانع برای برقراری ارتباط انسان با پروردگارش، تصور اشتباهی است که از خودش، نسبت به خدا دارد. مرکز این تصور اشتباه هم «خودبزرگ‌بینی» انسان است. ما معمولاً آن‌طور که باید، خودمان را در برابر خدا کوچک و حقیر احساس نمی‌کنیم. تا وقتی انسان خودش را بزرگ بداند، و به کوچک بودن خودش در برابر خدا نرسیده باشد و عظمت خداوند را درک نکرده باشد، تمام تلاش‌هایش برای برقراری ارتباط با خدا بی‌ثمر بوده و هیچ ارتباط مؤثری شکل نمی‌گیرد. نه محبتی رد و بدل می‌شود، نه دعایی بالا می‌رود و نه دریافتی صورت می‌گیرد.

🌟 کارکرد ساده اما بسیار مهم نماز رفع همین مانع یعنی تکبر انسان است(حضرت زهرا س: فَرَضَ‏ اللَّهُ‏ الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً عَنِ الْكِبْر) احکام واجب نماز طوری طراحی شده است که با تکرار چندبارۀ آن در هر روز، دو مفهوم کلیدی، یعنی «بزرگی و عظمت خدا» و «حقارت انسان در برابر خدا» را به انسان القاء می‌کند.

📌ذکر محوری نماز «الله اکبر» است، در قسمت‌های دیگر نماز هم که اذکار دیگری غیر از «الله اکبر» بر زبان جاری می‌شود، توجه به عظمت و علوّ خداوند است. در «سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِه‏»، دوباره سخن از عظمت خدا است. در «سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلَى وَ بِحَمْدِه‏» دوباره سخن از علو و عظمت خدا است. در نماز، هم سجده داریم و هم رکوع، که بالاترین نمادهای تعظیم هستند. گویا نماز چیزی جز القاء کبریائی خدا در دل انسان نیست.

🌟 امام رضا(ع) در پاسخ به سؤال یکی از اصحاب که از علّت نماز پرسیده بود، در نامه‌ای برای او چنین مرقوم فرمودند: «نماز، اقرار به ربوبيّت خداوند عزّ و جلّ است و نفی شريك از او و ايستادن در برابر خداوند جبّار، جلّ جلاله، با خواری و مسكنت و خضوع و اعتراف [به عظمت او] و طلب بخشش گناهانِ گذشته، و روزی پنج بار پيشانی بر خاك نهادن برای تعظيم خداوند عزّ و جلّ است. نماز موجب می‌شود كه بنده به ياد خدا باشد و او را فراموش نكند و به ناسپاسی و گردنكشی دچار نشود و خاشع و فروتن باشد و راغب و طالبِ زيادتی در دين و دنيا باشد. علاوه بر اينها، نماز موجب می‌شود كه انسان از گناه باز ايستد و شب و روز پيوسته به ياد خداوند عزّ و جلّ باشد، تا اين كه مبادا انسان، سَروَر و مدبّر و آفريننده خودش را فراموش كند و بر اثر آن، به گردنكشی و طغيان و نافرمانی روی بیاورد. ياد كردن بنده از پروردگارش و ايستادنش در آستان او، وی را از معاصی باز می‌دارد و از هرگونه فساد جلوگيری می‌كند.»

📌بناست ما از خدا حساب ببریم، و یکی از مقدماتش این است که مو به مو احکام و آداب نماز را رعایت ‌کنیم. اگر سرِ نماز نسبت به این مسأله توجه و مراقبت داشته باشیم، کم‌کم عظمت خدا در دلمان می‌نشیند. به محض اینکه عظمت خدا در دلمان نشست، چشمه‌های محبتش هم باز می‌شود.

👈🏻قسمت قبل
📚 بخشی از کتاب "چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟" اثر علیرضا پناهیان

🔻قسمت ۲۳

@Panahian_ir | #گزیده_کتاب

📕 زیبایی‌های "سجده"

✨ اگر بخواهیم نماز در وجود ما تأثیرگذارتر باشد، غیر از رعایت احکام و آداب در کل نماز، قسمتی از نماز که باید آن را با طول دادن و توجه بیشتر اجرا کنیم «سجده» است. سجدۀ طولانی و با توجه، در از بین بردن کبریایی ما و جا انداختن عظمت و کبریایی خدا در دل ما خیلی اثر دارد.

🔰از آنجایی که خدا می‌دانست چه آثار و برکات فوق‌العاده‌ای در سجدۀ نماز وجود دارد و بندگانش در حالت سجده چقدر به او نزدیک هستند، در هر رکعتی دو تا سجده گذاشته است. شما هم از آن ابتدای نماز که «الله اکبر» گفتی، عشقت به آن لحظات سجده باشد. بگو: «جانم! الان یک رکوع می‌روم، بعد می‌روم به سجده.» تا از سجدۀ اول بلند شدی، انگار قلبت دارد از قفسۀ سینه بیرون می‌آید، دلت دارد از جا کنده می‌شود که خدا صدا می‌زند: «صبر کن عزیزم، دوباره برو به سجده» از سجده که می‌خواهی بلند شوی مثل این است که می‌خواهند نفست را بگیرند. این‌قدر سجده را دوست داری!

✨بعد از سجدۀ دوم، دیگر نمی‌توانی بلند شوی. می‌گویی: «خدایا من نمی‌خواهم از سجود در خانه تو سر بردارم» خدا می‌فرماید «دستت را بده به من عزیزم، می‌دانم تو دیگر نمی‌توانی، می‌دانم دیگر دوست نداری سر از خاک در خانه‌ام برداری، می‌دانم چقدر سجده را دوست داری. بیا خودم کمکت می‌کنم» لذا می‌گویی: «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ؛ به یاری و قوت خداوند بلند می‌شوم و می‌نشینم.»

🔰برای همین اثر فوق‌العادۀ سجده است که می‌توانیم ذکر سجده را سه مرتبه و بیشتر بگوییم. سعی کن سجده‌هایت را طولانی‌تر کنی. نگو: «زودتر نماز را تمام کنم تا به فلان کارم برسم!» نگو: «بروم مغازه، دیر شده است؛ الان مشتری‌ها را از دست می‌دهم!» نگران نباش، سجده را کمی طولانی کن، آن مشتری‌ای که باید حسابی تو را به نوا برساند می‌آید، دو دقیقه دیرتر می‌آید؛ همۀ کارها دست خداست. امام صادق(ع) می‌فرماید: «اگر بنده‏اى عجله كند و (از درِ خانۀ خدا زود بلند شود) تا به دنبال حاجتش برود، خداوند می‌گويد: آيا بنده‏ام نمی‌داند كه من بايد حوائج را بر آورده کنم؟!»

✨سجده خیلی قشنگ است. انسان در سجده، نهایت کوچک شدن پیش خدا را تمرین می‌کند. البته این تمرین از اول در دل غوغا نمی‌کند، اما وقتی مدتی این کار را قشنگ انجام می‌دهم، خدا می‌داند که از عشق و عرفان و این مسائل، در دل من خبری نیست، ولی می‌بیند که من خودم را نگه داشته‌ام و می‌گویم «سُبْحانَ رَبّیَ الاَعلی وَ بِحَمدِه» و دوباره می‌گویم: «سُبْحانَ رَبّیَ الاَعلی وَ بِحَمدِه» دلم می‌گوید بلند شو دیگر بس است. اما وقتی من یک‌بار بیشتر بگویم، از یک طرف حال خودم را گرفته‌ام، از طرف دیگر هم خدا دارد نگاهم می‌کند. آن‌وقت خدا به ملائکه‌اش می‌فرماید: این بندۀ مرا نگاه کنید. تازه‌کار است، اما ببینید چگونه از خودش برای من مایه می‌گذارد. هر کسی یک‌‌مقدار وقت بگذارد و کمی به خودش زحمت بدهد، خداوند آن‌قدر تحویلش می‌گیرد که تصورش را هم نکرده باشد.

🔰امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «اگر نمازگزار بفهمد هنگام سجده چه رحمتی از جانب خداوند او را در برگرفته، دیگر سر از سجده برنمی‌دارد.» نقل شده است که گاهی یک سجدۀ امام کاظم(ع) تا به صبح طول می‌کشید. خدا می‌داند که اگر اهل تقوا فرصت داشته باشند، درِ خانه خدا چه می‌کنند.

👈🏻قسمت قبل
📚 بخشی از کتاب "چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟" اثر علیرضا پناهیان

🔻قسمت ۲۴

@Panahian_ir | #گزیده_کتاب

📌تبلیغ؛ علم یا مهارت؟

🔻این نقیصه باید به‌عنوان یک کمبود مهم و اساسی مورد توجه نظام آموزشی و پژوهشی حوزه قرار گیرد

امروزه تا از تبلیغ در حوزه‌های علمیه سخن به میان می‌آید، ابعاد مهارتی که نقش بسیار اندکی در تأثیرگذاری بر مخاطبان و تربیت عمیق آنها دارد به ذهن عموم اهالی حوزه می‌رسد. درحالی‌که تبلیغِ یک حقیقت، بیشتر وابسته به حقانیت آن است و این تبلیغ باطل است که بیشتر وابسته به مهارت‌های تبلیغی و قدرت تزئینی مبلّغ باطل است. همچنان که به فرمودۀ خداوند متعال این ابلیس است که در مقام تبلیغ باطل مجبور به تزیین است.
معنای اینکه خداوند ایمان را در قلب مؤمنان تزیین می‌کند، تجلی زیبایی حقیقی ایمان توسط خداوند است، نه تزیین تقلبی آن؛ این زیبایی متناسب با زیبایی‌های فطری روح انسانی است که توسط خداوند در اوج زیبایی و زیباپسند آفریده شده است. در واقع خداوند پرده از زیبایی ایمان برمی‌دارد، نه آنکه آن را علی‌رغم نازیبا بودن زیبا جلوه دهد. و این همان کاری است که یک مبلّغ دین نیز باید انجام دهد. ذوق و هنر مبلّغ باید اولاً در خدمت درک و ثانیاً نشان دادن زیبایی دین باشد؛ و الا دین نیازی به تزیین ندارد.
توجه به تبلیغ از حیث محتوایی (نه مهارتی) امری است که در حوزه‌های علمیه مغفول بوده و تاکنون مورد اهتمام نبوده است. این نقیصه باید به‌عنوان یک کمبود مهم و اساسی مورد توجه نظام آموزشی و پژوهشی حوزه قرار گیرد. حوزه باید بتواند علم لازم برای «تأمین محتوای تبلیغ» که مبتنی بر «علم ایجاد انگیزه» است، را تولید کرده و در اختیار مبلغین قرار دهد.

📗گزیده‌هایی از کتاب «حلقۀ مفقوده در تولید علم در حوزه‌های علمیه» اثر علیرضا پناهیان

👈 #گزیده ۱

#معرفی_کتاب #حلقه_مفقوده
@Hawzah_Panahian
@Panahian_ir

📌روش ارزیابی موفقیت فعالیت‌های تبلیغی، یکی از مشکلات اساسی در حوزۀ تبلیغ است

در بسیاری از موارد دیده می‌شود که موفقیت یک فعالیت تبلیغی، بیشتر به ذوق و هنر مبلّغ و توانمندی مهارتی او نسبت داده می‌شود؛ درحالی‌که حقیقت آن است که موفقیت و تأثیر عمیق، به‌جا و ماندگارِ یک فعالیت تبلیغی، بیشتر به محتوا و حکمت جاری در متن پیام بستگی دارد.
البته نحوۀ ارزیابی میزان موفقیت فعالیت‌های تبلیغی یکی از مشکلات اساسی در حوزۀ تبلیغ است که مع‌الأسف به‌هیچ‌وجه عالمانه نیست. به‌گونه‌ای که افراد مختلف نوعاً بر اساس أمارات، سلایق شخصی و برخی آثار سطحی به ارزیابی میزان موفقیت یک سخنرانی یا هر نوع فعالیت تبلیغی می‌پردازند. درحالی‌که ارزیابی میزان موفقیت، نه به میزان سرگرم و یا علاقه‌مند کردن مخاطب است و نه به آثار گذرا و بعضاً تک‌بعدی یک تبلیغ. اما بسیاری از تصورات دربارۀ موفقیت یک سخنرانی، ناشی از رؤیت چنین شاخصه‌هایی است. اگر ارزیابی‌های دقیقی در این زمینه صورت گیرد، متوجه خواهیم شد که ناکامی‌ها و آثار سوء برخی از محتواهای تبلیغی بسیار بیشتر از مقدار موفقیت آنهاست.

📗بخشی از کتاب «حلقۀ مفقوده در تولید علم در حوزه‌های علمیه» اثر علیرضا پناهیان

👈 #گزیده ۲

#معرفی_کتاب #حلقه_مفقوده
@Hawzah_Panahian
@Panahian_ir

📌چرا آموخته‌های طلاب در دوران تحصیل، اکثراً در مقام تبلیغ به کار نمی‌آید؟

«تبلیغ» در حوزه‌های علمیه اساساً از عقبۀ آموزشی و پژوهشی قابل اعتنایی برخوردار نیست و به‌جز تلاش‌های علمی و آموزشی در رشتۀ تخصصی تبلیغ که بخش اندکی از طلاب را در برمی‌گیرد، عموم طلاب با بسیاری از آموزش‌های محتوایی مربوط به تبلیغ هیچ‌گاه آشنا نمی‌شوند. اینکه آنچه طلاب محترم آموزش می‌بینند اکثراً در مقام تبلیغ به‌کار نمی‌آید و آنچه در تبلیغ معارف دینی لازم است، معمولاً در طول مدت تحصیل طلاب محترم فرا گرفته نمی‌شود، امری است که ریشه در برنامۀ آموزشی ناقص حوزه دارد و اصلاح آن، ابتدائاً نیازمند تولید دانش و سپس تدبیر عالمانه است.

📗بخشی از کتاب «حلقۀ مفقوده در تولید علم در حوزه‌های علمیه» اثر علیرضا پناهیان

👈 #گزیده ۳

#معرفی_کتاب #حلقه_مفقوده
@Hawzah_Panahian
@Panahian_ir

📌متأسفانه در کارهای فقهی در حوزه، بسیاری از جزئیات سبک زندگی به‌عنوان «منطقة الفراغ» مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته است

متأسفانه بسیاری از جزئیات سبک زندگی به‌عنوان «منطقة الفراغ» مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته است. درحالی‌که دیگران به‌شدت در حال برنامه‌ریزی برای سبک زندگی مردم هستند، ما بیشتر تماشاگر از دست رفتن فرصت‌ها در سبک زندگی هستیم. واقعیت آن است که تأثیرات فراوانی که مردم از سبک زندگی غلط غربی می‌پذیرند، به‌مرور موجب «عدم تحمل دین و دینداری» و «از بین رفتن بستر فهم و درک بخشی از حقایق دین» می‌شود.

📗بخشی از کتاب «حلقۀ مفقوده در تولید علم در حوزه‌های علمیه» اثر علیرضا پناهیان

👈 #گزیده ۴

#حلقه_مفقوده
@Hawzah_Panahian
@Panahian_ir

📌چرا آموزش‌های اعتقادی معمولاً تأثیر چندانی در انگیزه‌سازی برای دینداری ندارند؟

با آنکه این معارف(مربوط به تحکیم اعتقادات) بعضاً به‌گونه‌ای غیرمستقیم به‌منظور تغذیۀ فکری مؤمنان و تحکیم پایه‌های اعتقادی و تربیت روحی ایشان تولید می‌شوند، اما معمولاً به ‌صورتی طراحی، بسته‌بندی و ارائه نمی‌شوند که دقیقاً متناسب با نحوۀ تأثیرپذیری انواع مخاطبان و منطبق با یک نظام تربیتی حساب‌شده باشند. به همین جهت این‌گونه محصولات علمی معمولاً در مخاطبانِ معارف دینی تأثیر چندانی از نظر روحی و انگیزه‌سازی برای دینداری ندارند، و به دلایل مختلف غالباً با نیاز مصرف‌کنندگان نهایی معارف دینی تناسبی پیدا نمی‌کنند.

📗بخشی از کتاب «حلقۀ مفقوده در تولید علم در حوزه‌های علمیه» اثر علیرضا پناهیان

👈 #گزیده ۵

#حلقه_مفقوده
@Hawzah_Panahian
@Panahian_ir

📌چرا بسیاری از شبهات حتی با پاسخ دادن هم برطرف نمی‌شود؟

بسیاری از شبهات حتی با پاسخ دادن به آنها نیز برطرف نمی‌شوند. چون در بسیاری از اوقات شبهه صرفاً یک علامت است؛ یعنی مشکل اصلی مخاطب چیز دیگری است که خودش هم متوجه آن نیست. یا اگر متوجه است، به دلیلی از اظهار و بیان آن خودداری می‌کند.

📗بخشی از کتاب «حلقۀ مفقوده در تولید علم در حوزه‌های علمیه» اثر علیرضا پناهیان

👈 #گزیده ۶

#حلقه_مفقوده
@Hawzah_Panahian
@Panahian_ir

📌حلقۀ مفقوده در تولید علم در حوزه‌های علمیه چیست؟

در حوز‌ه‌های علمیه دو نوع فعالیت علمی به‌ خوبی صورت می‌گیرد. فعالیت نخست، تولید «علم برای عمل» است. این فعالیت بیشتر در جریان فقه به معنای خاصّ کلمه صورت می‌گیرد. آنچه در این بخش تولید می‌شود، با هدف بیرون آوردن مکلّفین از حیرت در مقام عمل است و صرفاً برای کسانی به‌عنوان برنامه‌ای عملی قابلیت ارائه و کارایی دارد که خودشان نوعاً از ایمان و انگیزۀ کافی برخوردار ‌باشند...

دومین فعالیت علمی که در حوزه‌های علمیه دیده می‌شود، تولید علومی است که شاید بتوانیم آن را «تولید علم برای علم» بدانیم. این نوع فعالیت، به‌منظور تغذیۀ میدان اندیشه صورت می‌گیرد و با توجه به آنچه که در بازار علوم نظری می‌گذرد، بیشتر به‌منظور صیانت از حصون دین در مقابل تعرّض‌هایی است که در این عرصه صورت می‌گیرد...

علی‌رغم وجود فعالیت نسبتاً گسترده در دو حوزه‌ای که به آنها اشاره شد، عرصۀ مهم دیگری نیز وجود دارد که مغفول واقع شده و کمتر در آن تولید علم صورت می‌گیرد و یا اصلاً توجهی به آن نمی‌شود و آن «تولید علم برای ایجاد انگیزۀ عمل» در فرد و جامعه است. گویی تصور می‌شود پدید آمدن انگیزه برای عمل نیاز به تلاش علمی خاصی ندارد و خودبه‌خود در اثر هر نوع آگاهی پدید می‌آید.

📗بخشی از کتاب «حلقۀ مفقوده در تولید علم در حوزه‌های علمیه» اثر علیرضا پناهیان

👈 #گزیده ۷

#حلقه_مفقوده
@Hawzah_Panahian
@Panahian_ir