Radio Zamaneh
#ناصر_مسعودی ، از برجستهترین چهرههای #موسیقی_گیلکی و از آخرین بازماندگان نسل طلایی برنامه «گلها»، صبح امروز، پنجشنبه ۶ آذر ۱۴۰۴ پس از تحمل چند ماه بیماری در سن ۹۰ سالگی در بیمارستان آریای #رشت درگذشت. @RadioZamaneh | رادیو زمانه
ناصر مسعودی نهتنها خوانندهای محبوب، بلکه بخشی از هویت فرهنگی #شمال ایران بود. جامعه هنری کشور و بهویژه مردم #گیلان خبر درگذشت او را با اندوهی عمیق دریافت کردند.
ناصر مسعودی ۵ فروردین ۱۳۱۴ در محله #صیقلان رشت به دنیا آمد؛ شهری که تا پایان عمر، ریشههای عاطفی و هنری خود را از آن جدا نکرد. او در سالهای نوجوانی همراه خانوادهاش به تهران مهاجرت کرد و نزد استادانی چون علیاکبرخان شهنازی شیوه صحیح نغمهپردازی و ردیفخوانی را آموخت؛ آموختههایی که بعدها بر کیفیت اجراهایش در موسیقی ایرانی تأثیر گذاشت. بازگشت او به گیلان در سال ۱۳۳۴ نقطه عطفی در زندگیاش بود؛ زیرا با آغاز فعالیت رادیو گیلان در سال ۱۳۳۶، بهعنوان یکی از نخستین خوانندگان رسمی این رادیو وارد صحنه حرفهای شد.
آشنایی مسعودی با احمد عبادی و ملوک ضرابی در سال ۱۳۳۹ زندگی هنری او را وارد مرحلهای تازه کرد. حضور او در رادیو ملی ایران و برنامه «گلها»، همکاری با موسیقیدانان برجستهای چون جلیل شهناز، فرهنگ شریف، فرهاد فخرالدینی، مرتضی حنانه، اصغر بهاری، رضا ورزنده، اسفندیار منفردزاده، مجید درخشانی و دیگر بزرگان موسیقی، جایگاه او را بهعنوان خوانندهای توانا و خوشصدا تثبیت کرد.
ناصر مسعودی در طول بیش از پنج دهه فعالیت هنری، بیش از ۵۰۰ اثر در کارنامه خود بر جای گذاشت که شامل ۲۰۰ آهنگ فارسی و حدود ۵۰ آواز در برنامههای مختلف «گلها»ست.
با اینهمه، نقطه اوج محبوبیت مسعودی در گیلکیخوانی بود؛ حوزهای که در آن بهعنوان تأثیرگذارترین چهره شناخته میشود. او بیش از ۲۵۰ #ترانه_گیلکی را اجرا کرد؛ آثاری که بسیاری از آنها با آهنگسازی خودش به قطعاتی ماندگار در حافظه مردم تبدیل شدند. ترانههایی چون #بنفشهگول، اللهتیتی، گل پامچال، چقدر جنگلا خوسی و کوراشیم سالهاست در شمار نمادهای موسیقی بومی گیلان قرار دارند و نسلهای مختلف با آنها خاطره دارند.
خانه فرهنگ گیلان در پیام تسلیتی، مسعودی را «صدای ماندگار شمال» و «بلبل گیلان» خواند و گفت: «آواز او نهتنها بخشی از حافظه جمعی مردم این سرزمین، بلکه ضرباهنگ لطیف فرهنگ گیلان بود».
ناصر مسعودی با صدای نافذ و شخصیت متواضع خود، برای چند نسل از ایرانیان هنرمندی عزیز و قابل احترام بود. صدای او بخشی از تاریخ موسیقی ایران است و میراثی که بر جای گذاشت، همچنان زنده خواهد ماند.
ویدئو: بی بی سی
@RadioZamaneh | رادیو زمانه
ناصر مسعودی ۵ فروردین ۱۳۱۴ در محله #صیقلان رشت به دنیا آمد؛ شهری که تا پایان عمر، ریشههای عاطفی و هنری خود را از آن جدا نکرد. او در سالهای نوجوانی همراه خانوادهاش به تهران مهاجرت کرد و نزد استادانی چون علیاکبرخان شهنازی شیوه صحیح نغمهپردازی و ردیفخوانی را آموخت؛ آموختههایی که بعدها بر کیفیت اجراهایش در موسیقی ایرانی تأثیر گذاشت. بازگشت او به گیلان در سال ۱۳۳۴ نقطه عطفی در زندگیاش بود؛ زیرا با آغاز فعالیت رادیو گیلان در سال ۱۳۳۶، بهعنوان یکی از نخستین خوانندگان رسمی این رادیو وارد صحنه حرفهای شد.
آشنایی مسعودی با احمد عبادی و ملوک ضرابی در سال ۱۳۳۹ زندگی هنری او را وارد مرحلهای تازه کرد. حضور او در رادیو ملی ایران و برنامه «گلها»، همکاری با موسیقیدانان برجستهای چون جلیل شهناز، فرهنگ شریف، فرهاد فخرالدینی، مرتضی حنانه، اصغر بهاری، رضا ورزنده، اسفندیار منفردزاده، مجید درخشانی و دیگر بزرگان موسیقی، جایگاه او را بهعنوان خوانندهای توانا و خوشصدا تثبیت کرد.
ناصر مسعودی در طول بیش از پنج دهه فعالیت هنری، بیش از ۵۰۰ اثر در کارنامه خود بر جای گذاشت که شامل ۲۰۰ آهنگ فارسی و حدود ۵۰ آواز در برنامههای مختلف «گلها»ست.
با اینهمه، نقطه اوج محبوبیت مسعودی در گیلکیخوانی بود؛ حوزهای که در آن بهعنوان تأثیرگذارترین چهره شناخته میشود. او بیش از ۲۵۰ #ترانه_گیلکی را اجرا کرد؛ آثاری که بسیاری از آنها با آهنگسازی خودش به قطعاتی ماندگار در حافظه مردم تبدیل شدند. ترانههایی چون #بنفشهگول، اللهتیتی، گل پامچال، چقدر جنگلا خوسی و کوراشیم سالهاست در شمار نمادهای موسیقی بومی گیلان قرار دارند و نسلهای مختلف با آنها خاطره دارند.
خانه فرهنگ گیلان در پیام تسلیتی، مسعودی را «صدای ماندگار شمال» و «بلبل گیلان» خواند و گفت: «آواز او نهتنها بخشی از حافظه جمعی مردم این سرزمین، بلکه ضرباهنگ لطیف فرهنگ گیلان بود».
ناصر مسعودی با صدای نافذ و شخصیت متواضع خود، برای چند نسل از ایرانیان هنرمندی عزیز و قابل احترام بود. صدای او بخشی از تاریخ موسیقی ایران است و میراثی که بر جای گذاشت، همچنان زنده خواهد ماند.
ویدئو: بی بی سی
@RadioZamaneh | رادیو زمانه