«نیمه‌شب در کاخ خورشید»☀️
#کمونیسم
#کرۀ_شمالی
نام فریبنده و افسون‌کننده‌ای دارد... «کاخ خورشید»... اما شاید فقط تا وقتی که می‌فهمیم منظور از کاخ خورشید کجاست و متوجه می‌شویم «خورشید» استعاره از چیست. در شمال‌شرق شهر پیونگ‌یانگ، پایتخت کرۀ شمالی، عمارت بزرگی ــ بزرگ البته برای آن کم است، عمارت مهیبی ــ است، به رنگ بتون و با نوعی معماری نئوکلاسیستی. این عمارت عظیم محل زندگی مردگان است. در این عمارت، دو نفر بیشتر ساکن نیستند، که البته هر دو سال‌ها پیش مرده‌اند و پیکر مومیایی‌شده‌شان در محفظه‌ای شیشه‌ای آرمیده است. پرچم حزب کارگری ملحفه‌شان است و بالش سنتی کره‌ای زیر سرشان، و آن یونیفورم معروف رهبران کمونیست را هم بر تن دارند. این عمارت سالن‌های بی‌انتهایی دارد، حتی سالنی دارد که طول آن یک کیلومتر است. صاحبخانه‌ها مهمان هم نمی‌پذیرند، برای دیدار از آنها باید اجازۀ رسمی داشت، کره‌ای و خارجی فرق نمی‌کند، ورود به کاخ خورشید مجوز رسمی می‌خواهد.
همین توضیح کافی است تا بدانیم منظور از «کاخ» چیست و «خورشید» کیست. آری، اینجا آرامگاه «رهبران ابدی» کرۀ شمالی است: کیم ایل سونگ، بنیانگذار کرۀ شمالی، و پسرش کیم جونگ ایل. البته تعبیر «رهبران ابدی» را من به عنوان صنعتی ادبی به کار نبردم، بلکه این دو رهبر فقید کره در قانون‌اساسی این کشور دقیقاً چنین عنوانی دارند و باید با چنین عنوانی از آنها نام برد: «رهبران ابدی». این عنوان در 2016 وارد قانون اساسی کره شد. البته این وارد کردن تعبیر عجیب «ابد» در عنوان رسمی سابقه داشت. 1998، وقتی کیم جونگ ایل (پدر رهبر امروز کرۀ شمالی) زنده بود، تعبیر «رئیس‌جمهور ابدی» را برای خود به قانون‌اساسی کشور افزود. بازگردیم به کاخ خورشید...
این عمارت در زمانی ساخته شد که هنوز بخش بزرگی از جهان زیر سلطۀ نظام‌های سوسیالیستی بود و رقابت نانوشته و بیان‌نشده‌ای میان کشورهای بلوک شرق وجود داشت تا شکوه رهبران خود را به رخ مهمانان سیاسی خارجی خود کشند. این کاخ با نام کومسوسان (Kumsusan) در سال 1976 ساخته شد و در واقع اقامتگاه و دفتر کار کیم ایل سونگ، رهبر و بنیانگذار کره، بود. او از 1948 تا 1994، به مدت چهل‌وشش سال، رهبر کرۀ شمالی بود. پس از مرگ او، پسرش کیم جونگ ایل، کاخ کومسوسان را بازسازی کرد و کاربری آن را تغییر داد و در واقع به «آرامگاه» پدرش تبدیل شد. چیزهایی هم به آنجا منتقل شد تا این آرامگاه، به محل یادبود هم تبدیل شود؛ چشمگیرترین موارد، یک خودرو مرسدس بنز (اس.ای.ال 600) است که ماشین شخصی ــ در واقع خودرو اداری ــ کیم ایل سونگ بود و همچنین یک واگن قطار که این رهبر فقید با آن به گوشه و کنار کشور سفر میکرد.
کیم جونگ ایل هم گرچه رئیس‌جمهور «ابدی» خوانده می‌شد، اما با عنوان و لقب نمی‌توان فناناپذیر شد و مرگ گریبان رهبران «ابدی» را هم میگیرد. پس از درگذشت او در 2011، متخصصان روسی به پیونگ‌یانگ رفتند و پیکرش را مومیایی کردند تا مانند پدرش، در محفظۀ مخصوص شیشه‌ای، ماندگار شود و زیارت‌کنندگان بتوانند رهبر را در همان شمایل همیشگی‌اش ببینند. به این ترتیب، کاخ کومسوسان دوباره بازسازی شد و تالار دیگری به تابوت شیشه‌ای او اختصاص داده شد و پس از بازگشایی در 2012 نام آن را «کاخ خورشید» نهادند.
🚫ورود به آرامگاه برای عموم ممنوع است. خارجی‌ها نیز باید با مجوز رسمی وارد شوند و برای ورود لباس رسمی الزامی است، ضمن اینکه کفش‌ها برس کشیده و لباس‌ها ضدعفونی میشود. هر نوع عکسبرداری از داخل کاخ ممنوع است. تعداد اندکی از رهبران جهان هستند که پیکرشان چنین مومیایی شده و میتوان جسدشان را دید؛ که از قضا همگی ــ به جز استثنائاتی ــ رهبران کمونیست بودند: هو شی مینه (رهبر حزب کمونیست ویتنام)، لنین (رهبر و پایه‌گذار روسیۀ شوروی)، مائو (رهبر کمونیست چین) از جملۀ این افرادند. البته هیچ‌یک آرامگاهی در چنین ابعادی و با چنین تشریفاتی ندارد که کیم‌ها دارند... زیرا اختران آرمیده در کاخ خورشید به هیچ قیمتی نباید غروب کنند
📚م.تدینی
♡ ㅤ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
#کمونیسم
#کرۀ_شمالی
نام فریبنده و افسون‌کننده‌ای دارد... «کاخ خورشید»... اما شاید فقط تا وقتی که می‌فهمیم منظور از کاخ خورشید کجاست و متوجه می‌شویم «خورشید» استعاره از چیست. در شمال‌شرق شهر پیونگ‌یانگ، پایتخت کرۀ شمالی، عمارت بزرگی ــ بزرگ البته برای آن کم است، عمارت مهیبی ــ است، به رنگ بتون و با نوعی معماری نئوکلاسیستی. این عمارت عظیم محل زندگی مردگان است. در این عمارت، دو نفر بیشتر ساکن نیستند، که البته هر دو سال‌ها پیش مرده‌اند و پیکر مومیایی‌شده‌شان در محفظه‌ای شیشه‌ای آرمیده است. پرچم حزب کارگری ملحفه‌شان است و بالش سنتی کره‌ای زیر سرشان، و آن یونیفورم معروف رهبران کمونیست را هم بر تن دارند. این عمارت سالن‌های بی‌انتهایی دارد، حتی سالنی دارد که طول آن یک کیلومتر است. صاحبخانه‌ها مهمان هم نمی‌پذیرند، برای دیدار از آنها باید اجازۀ رسمی داشت، کره‌ای و خارجی فرق نمی‌کند، ورود به کاخ خورشید مجوز رسمی می‌خواهد.
همین توضیح کافی است تا بدانیم منظور از «کاخ» چیست و «خورشید» کیست. آری، اینجا آرامگاه «رهبران ابدی» کرۀ شمالی است: کیم ایل سونگ، بنیانگذار کرۀ شمالی، و پسرش کیم جونگ ایل. البته تعبیر «رهبران ابدی» را من به عنوان صنعتی ادبی به کار نبردم، بلکه این دو رهبر فقید کره در قانون‌اساسی این کشور دقیقاً چنین عنوانی دارند و باید با چنین عنوانی از آنها نام برد: «رهبران ابدی». این عنوان در 2016 وارد قانون اساسی کره شد. البته این وارد کردن تعبیر عجیب «ابد» در عنوان رسمی سابقه داشت. 1998، وقتی کیم جونگ ایل (پدر رهبر امروز کرۀ شمالی) زنده بود، تعبیر «رئیس‌جمهور ابدی» را برای خود به قانون‌اساسی کشور افزود. بازگردیم به کاخ خورشید...
این عمارت در زمانی ساخته شد که هنوز بخش بزرگی از جهان زیر سلطۀ نظام‌های سوسیالیستی بود و رقابت نانوشته و بیان‌نشده‌ای میان کشورهای بلوک شرق وجود داشت تا شکوه رهبران خود را به رخ مهمانان سیاسی خارجی خود کشند. این کاخ با نام کومسوسان (Kumsusan) در سال 1976 ساخته شد و در واقع اقامتگاه و دفتر کار کیم ایل سونگ، رهبر و بنیانگذار کره، بود. او از 1948 تا 1994، به مدت چهل‌وشش سال، رهبر کرۀ شمالی بود. پس از مرگ او، پسرش کیم جونگ ایل، کاخ کومسوسان را بازسازی کرد و کاربری آن را تغییر داد و در واقع به «آرامگاه» پدرش تبدیل شد. چیزهایی هم به آنجا منتقل شد تا این آرامگاه، به محل یادبود هم تبدیل شود؛ چشمگیرترین موارد، یک خودرو مرسدس بنز (اس.ای.ال 600) است که ماشین شخصی ــ در واقع خودرو اداری ــ کیم ایل سونگ بود و همچنین یک واگن قطار که این رهبر فقید با آن به گوشه و کنار کشور سفر میکرد.
کیم جونگ ایل هم گرچه رئیس‌جمهور «ابدی» خوانده می‌شد، اما با عنوان و لقب نمی‌توان فناناپذیر شد و مرگ گریبان رهبران «ابدی» را هم میگیرد. پس از درگذشت او در 2011، متخصصان روسی به پیونگ‌یانگ رفتند و پیکرش را مومیایی کردند تا مانند پدرش، در محفظۀ مخصوص شیشه‌ای، ماندگار شود و زیارت‌کنندگان بتوانند رهبر را در همان شمایل همیشگی‌اش ببینند. به این ترتیب، کاخ کومسوسان دوباره بازسازی شد و تالار دیگری به تابوت شیشه‌ای او اختصاص داده شد و پس از بازگشایی در 2012 نام آن را «کاخ خورشید» نهادند.
🚫ورود به آرامگاه برای عموم ممنوع است. خارجی‌ها نیز باید با مجوز رسمی وارد شوند و برای ورود لباس رسمی الزامی است، ضمن اینکه کفش‌ها برس کشیده و لباس‌ها ضدعفونی میشود. هر نوع عکسبرداری از داخل کاخ ممنوع است. تعداد اندکی از رهبران جهان هستند که پیکرشان چنین مومیایی شده و میتوان جسدشان را دید؛ که از قضا همگی ــ به جز استثنائاتی ــ رهبران کمونیست بودند: هو شی مینه (رهبر حزب کمونیست ویتنام)، لنین (رهبر و پایه‌گذار روسیۀ شوروی)، مائو (رهبر کمونیست چین) از جملۀ این افرادند. البته هیچ‌یک آرامگاهی در چنین ابعادی و با چنین تشریفاتی ندارد که کیم‌ها دارند... زیرا اختران آرمیده در کاخ خورشید به هیچ قیمتی نباید غروب کنند
📚م.تدینی
♡ ㅤ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
🤬32👍3❤1
⏺ چقدر درباره #عقده‌ی_مسیح می دانید؟
🔸 در روانشناسی اصطلاحی با نام "عقده‌ی مسیح" وجود دارد که احتمالا کمتر کسی نام آن را شنیده است و نسبت به عقده‌های دیگری مانند #عقده‌ی_ادیپ یا #عقده‌ی_الکترا بسیار کمتر به آن پرداخته شده است.
🔸 "عقده‌ی مسیح" حالت روانی خاصی است که در آن فرد مبتلا عمیقاً بر این باور است که برگزیده شده تا نقش "ناجی" یا "یاری رساننده" به دیگران را ایفا کند. اما تعریف فوق را میتوان به این شکل کامل‌تر بیان کرد:
ذهن افرادی که دچار "عقده‌ی مسیح" شده‌اند، همیشه بین دو حالت در نوسان است؛ یا در توهم این امر هستند که از سوی نیرویی برتر برگزیده شده‌اند تا "ناجی" و "قهرمان" دیگران (ملت، سرزمین و ...) شوند و موجبات رهایی مظلوم از دست ظالم را فراهم آورند و دسته‌ی دوم در این توهم‌اند که چون از سوی نیرویی برتر برگزیده شده‌اند، پس به‌ناچار می‌بایست در زندگی دنیوی، بسیار بیشتر از دیگر افراد متحمل رنج و عذاب‌های بی‌شمار و گوناگون شوند و البته مصائب فوق را برای رسیدن به هدفی خاص با جان و دل پذیرا باشند.
🔸 بسیاری از دیکتاتورها و رهبران تندروی کشورهای دارای نظام‌های سیاسی توتالیتر، کمونیست، فاشیست و ... (قریب به اکثریت کشورهای جهان سوم) دچار عقده‌ی مسیح نوع اول‌اند و البته بسیاری از پیروان و هواخواهان آنها در چنین کشورهایی مبتلا به بیماری عقده‌ی مسیح نوع دوم هستند.
🔸 افراد گروه دوم همان کسانی هستند که به قول برخی سیاستمداران، "خودشان انتخاب کرده‌اند تا این‌گونه زندگی کنند!"
به زعم این سیاستمداران، گروه دوم برگزیده شده‌اند تا علاوه بر رنج و مصیبت‌های بی‌پایان خود، رنج ملل دیگر را هم با هر کیفیتی - ولو به قیمت نابودی خود و خانواده و جامعه‌شان - متحمل شوند!
🔸 در این میان نکته‌ی قابل توجه، تعداد فراوان افراد مبتلا به عقده‌ی مسیح نوع دوم نسبت به نوع اول است. آنها از گروه اول بسیار خطرناک‌ترند؛ از این‌رو که گروه دوم بی‌تردید بوجود آورنده‌ی افرادی با عقده‌های مسیح نوع اول‌اند.
🔸 اما باید دانست که درمان عقده‌ی مسیح به‌ویژه نوع دوم آن، بسیار ساده و کم هزینه است: مطالعه، آگاهی، رهایی از توهمات خرافی، پذیرش اشتباهات و جبران و همچنین "مواجهه با واقعیت امور" از جمله راهکارهای اساسی و موثر در درمان فرد مبتلا است.
🔸 اغلب مبتلایان به عقده‌ی مسیح نوع اول همچون معمر قذافی، صدام حسین، انور خوجه، نیکلای چائوشسکو و بسیاری از نام‌های آشنا برای ما، شوربختانه تنها در واپسین لحظات عمر، هنگام تنبیه توسط ملت‌های تحت فرمان خود و یا مواجهه با شدیدترین مجازات‌ها و کیفرها، متوجه حاد بودن بیماری ویرانگر خود میشوند و در حقیقت باید گفت که در مراحل پیشرفته، این بیماری روانی واقعاً غیرقابل درمان است.
🔸 آنچه که بیشتر از هرچیز قابل تأمل می‌نماید، هزینه ها و آسیب‌های جبران‌ناپذیر و نابودکننده‌ی این بیماری برای اطرافیان فرد مبتلا است و قرار گرفتن افرادی از این دست در سطوح بالای مدیریتی کلان و یا حکومتی، منجر به نابودی منابع مالی، سیاسی و اجتماعی یک کشور و تباه ساختن زندگی نسل‌های بی‌شمار می‌گردد!
#توتالیتاریسم
#فاشیسم
#کمونیسم #حکومت_ایدئولوژیک
♡ ㅤ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
🔸 در روانشناسی اصطلاحی با نام "عقده‌ی مسیح" وجود دارد که احتمالا کمتر کسی نام آن را شنیده است و نسبت به عقده‌های دیگری مانند #عقده‌ی_ادیپ یا #عقده‌ی_الکترا بسیار کمتر به آن پرداخته شده است.
🔸 "عقده‌ی مسیح" حالت روانی خاصی است که در آن فرد مبتلا عمیقاً بر این باور است که برگزیده شده تا نقش "ناجی" یا "یاری رساننده" به دیگران را ایفا کند. اما تعریف فوق را میتوان به این شکل کامل‌تر بیان کرد:
ذهن افرادی که دچار "عقده‌ی مسیح" شده‌اند، همیشه بین دو حالت در نوسان است؛ یا در توهم این امر هستند که از سوی نیرویی برتر برگزیده شده‌اند تا "ناجی" و "قهرمان" دیگران (ملت، سرزمین و ...) شوند و موجبات رهایی مظلوم از دست ظالم را فراهم آورند و دسته‌ی دوم در این توهم‌اند که چون از سوی نیرویی برتر برگزیده شده‌اند، پس به‌ناچار می‌بایست در زندگی دنیوی، بسیار بیشتر از دیگر افراد متحمل رنج و عذاب‌های بی‌شمار و گوناگون شوند و البته مصائب فوق را برای رسیدن به هدفی خاص با جان و دل پذیرا باشند.
🔸 بسیاری از دیکتاتورها و رهبران تندروی کشورهای دارای نظام‌های سیاسی توتالیتر، کمونیست، فاشیست و ... (قریب به اکثریت کشورهای جهان سوم) دچار عقده‌ی مسیح نوع اول‌اند و البته بسیاری از پیروان و هواخواهان آنها در چنین کشورهایی مبتلا به بیماری عقده‌ی مسیح نوع دوم هستند.
🔸 افراد گروه دوم همان کسانی هستند که به قول برخی سیاستمداران، "خودشان انتخاب کرده‌اند تا این‌گونه زندگی کنند!"
به زعم این سیاستمداران، گروه دوم برگزیده شده‌اند تا علاوه بر رنج و مصیبت‌های بی‌پایان خود، رنج ملل دیگر را هم با هر کیفیتی - ولو به قیمت نابودی خود و خانواده و جامعه‌شان - متحمل شوند!
🔸 در این میان نکته‌ی قابل توجه، تعداد فراوان افراد مبتلا به عقده‌ی مسیح نوع دوم نسبت به نوع اول است. آنها از گروه اول بسیار خطرناک‌ترند؛ از این‌رو که گروه دوم بی‌تردید بوجود آورنده‌ی افرادی با عقده‌های مسیح نوع اول‌اند.
🔸 اما باید دانست که درمان عقده‌ی مسیح به‌ویژه نوع دوم آن، بسیار ساده و کم هزینه است: مطالعه، آگاهی، رهایی از توهمات خرافی، پذیرش اشتباهات و جبران و همچنین "مواجهه با واقعیت امور" از جمله راهکارهای اساسی و موثر در درمان فرد مبتلا است.
🔸 اغلب مبتلایان به عقده‌ی مسیح نوع اول همچون معمر قذافی، صدام حسین، انور خوجه، نیکلای چائوشسکو و بسیاری از نام‌های آشنا برای ما، شوربختانه تنها در واپسین لحظات عمر، هنگام تنبیه توسط ملت‌های تحت فرمان خود و یا مواجهه با شدیدترین مجازات‌ها و کیفرها، متوجه حاد بودن بیماری ویرانگر خود میشوند و در حقیقت باید گفت که در مراحل پیشرفته، این بیماری روانی واقعاً غیرقابل درمان است.
🔸 آنچه که بیشتر از هرچیز قابل تأمل می‌نماید، هزینه ها و آسیب‌های جبران‌ناپذیر و نابودکننده‌ی این بیماری برای اطرافیان فرد مبتلا است و قرار گرفتن افرادی از این دست در سطوح بالای مدیریتی کلان و یا حکومتی، منجر به نابودی منابع مالی، سیاسی و اجتماعی یک کشور و تباه ساختن زندگی نسل‌های بی‌شمار می‌گردد!
#توتالیتاریسم
#فاشیسم
#کمونیسم #حکومت_ایدئولوژیک
♡ ㅤ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
👍53
#مارکس را پدر سیستم فکری #کمونیسم میدانند و #لنین به عنوان #بنیانگذار_اتحادجماهیرشوروی شناخته میشود. نکته جالبی که اورول مد نظر داشته است این بوده که میجر پیر به هیچ وجه در اثنای سخنان ابتدایی اش حرفی از ناپلئون و اسنوبال نمیزند. لنین هم در وصیتنامه خودش به همگان هشدار داده بود که نگذارند استالین قدرت را دردست بگیرد.
او دراین سخنرانی از ظلمی که انسان بر حیوانات روا داشته برای آنان سخن میگوید. خوابی که درآن همه حیوانات بدون سلطه و تسلط و زورگویی انسان ها، بخوبی و خوشی در کنار هم زندگی میکنند. بعد از آن در یک گردهمایی میجر به حیوانات دیگر میگوید که آنها باید برای رسیدن به چنین بهشتی کار کنند و زحمت بکشند. وی سپس یک سرود قدیمی به نام جانوران انگلستان را به آنان یاد میدهد که بعدا به سرودی انقلابی در بین حیوانات مزرعه تبدیل میشود. حیوانات با شوق شدید از رویای میجر استقبال میکنند.
" حالا رفقا، ماهیت زندگی ما چیست؟ بیایید با خودمان روراست باشیم. زندگی ما ادبار کوتاه و پر از درماندگی است. به دنیا می آییم، فقط به اندازه بخور و نمیر به ما میدهند و تا جان داریم از گرده مان کار می کشند و به درد نخور که شدیم با بی رحمی تمام از دم تیغ میگذرانندمان... پس رفقا، آیا مثل روز روشن نیست که همه بلاهای زندگی ما از خودکامگی انسان دو پا آب میحورد؟ کافی است که از شر انسان دو پا خلاص شویم..."
روزهای سخت تلاش برای آزادی سپری میشود و حیوانات با تلاش بسیار موفق می شوند آقای جونز را از مزرعه بیرون کنند و مزرعه حیوانات را بعد از سال ها از بردگی نجات دهند. در این میان، میجر پیر موفق نمیشود مدینه فاضله ای را که همگان را به آن دعوت کرده بود ببیند و پیش از شکل گیری مزرعه حیوانات، می میرد. بعد از مرگ میجر، سه خوک جوان به نام های #اسنوبال، #ناپلئون، و #اسکوئیلر، اصول اساسی میجر را در قالب فلسفه #حیوان_دوستی، معرفی میکنند. این قوانین عبارتند از:
۱. همه آنها که روی دوپا راه میروند دشمن هستند.
۲. همه آنها که چهارپا یا بالدار هستند، دوستند.
۳. هیچ حیوانی حق پوشیدن لباس را ندارد.
۴. هیچ حیوانی حق خوابیدن در تخت را ندارد.
۵. هیچ حیوانی حق نوشیدن الکل را ندارد.
۶. هیچ حیوانی حق کشتن حیوان دیگری را ندارد.
۷. همه حیوانات با هم برابرند.
#ناپلئون، که در آخر، حکومت توتالیتر را حکم فرما میکند، نمادی به جا از ژوزف استالین است. او هم چون استالین با اراده ای پولادین قدرت را در دست میگیرد. ناپلئون تعداد زیادی از حیوانات را که گمان میکرد در صدد مقابله با او هستند بی رحمانه می کشد. او برای رسیدن به قدرت از سگ های تربیت شده توسط خود بهره می جوید. #اسکوییلر هم در این میان با زبان‌آوری خود سعی دارد حکومت باطل ناپلئون را حق جلوه دهد. سگ ها، نمادی از #ارتش_وفادار_استالین هستند. #اسکوییلر هم در این میان سمبل تبلیغاتی است که استالین برای حفظ قدرتش به آن تمسک می جوید. عده ای هم اسکوییلر را نماد #روزنامه_دولتی_شوروی، #پراودا، میدانند. این روزنامه در سال های ۱۹۳۰ مشغول به کار بود.
بالاخره مزرعه آقای جونز به مزرعه حیوانات تبدیل میشود و حیوانات مزرعه خود را وقف به رسیدن به رویای میجر میکنند.
#باکسر، اسب گاریچی با اشتیاق زیاد، تمام وقت خودش را پای رسیدن به رویای بهشت میگذارد و از قدرت زیادش در جهت رفاه و پیشرفت مزرعه استفاده میکند. باکسر، عقیده" #بیشتر_کار_خواهم_کرد " را به عنوان شعار خودش در نظر میگیرد.
#اسنوبال به حیوانات خواندن یاد میدهد و #ناپلئون به گروهی سگ جوان اصول #حیوان_دوستی را می آموزد. وضع مزرعه حیوانات خوب و روبراه است. تا وقتی که آقای جونز دوباره برای پس گرفتن مزرعه اش پیدایش میشود، حیوانات در نبردی به نام #جنگ_گاودانی او را شکست میدهند و تفنگ جامانده آقای جونز را به عنوان یادگار این نبرد بر میدارند.
در ادامه داستان، میان #ناپلئون و #اسنوبال بر سر آینده مزرعه اختلاف بوجود می آید و این دو بر سرقدرت با همدیگر وارد رقابت سخت با یکدیگر میشوند. اسنوبال، رقیب ناپلئون، شیوه حکومتی متفاوت تر از ناپلئون را پیشنهاد میکند:
" به نظر ناپلئون، کاری که حیوانات باید انجام میدادند این بود که تسلیحات جنگی جور کنند و راه و چاه استفاده از آنرا یاد بگیرند. ولی اسنوبال میگفت باید کبوتر پشت کبوتر به مزارع دیگر بفرستیم و حیوانات آنجا را به شورش برانگیزیم. این یکی میگفت اگر حیوانات نتوانند از خود دفاع کنند، انسانها پیروز میشوند و دیگری میگفت اگر همه حیوانات دیگر هم شورش کنند دیگر لازم نیست از خودمان دفاع کنیم ".
- اسنوبال را میتوان نمادی از #تروتسکی دانست. مخالفت های تروتسکی و استالین در سال های ۱۹۲۷ به اوج خودش میرسد. در همین سال ها بود که تروتسکی وادار به ترک شوروی میشود، درست همانند اخراج اسنوبال از مزرعه حیوانات
رضـــا شـــاه روحـــت شــاد
@Rezapahlavism
در ادامه
او دراین سخنرانی از ظلمی که انسان بر حیوانات روا داشته برای آنان سخن میگوید. خوابی که درآن همه حیوانات بدون سلطه و تسلط و زورگویی انسان ها، بخوبی و خوشی در کنار هم زندگی میکنند. بعد از آن در یک گردهمایی میجر به حیوانات دیگر میگوید که آنها باید برای رسیدن به چنین بهشتی کار کنند و زحمت بکشند. وی سپس یک سرود قدیمی به نام جانوران انگلستان را به آنان یاد میدهد که بعدا به سرودی انقلابی در بین حیوانات مزرعه تبدیل میشود. حیوانات با شوق شدید از رویای میجر استقبال میکنند.
" حالا رفقا، ماهیت زندگی ما چیست؟ بیایید با خودمان روراست باشیم. زندگی ما ادبار کوتاه و پر از درماندگی است. به دنیا می آییم، فقط به اندازه بخور و نمیر به ما میدهند و تا جان داریم از گرده مان کار می کشند و به درد نخور که شدیم با بی رحمی تمام از دم تیغ میگذرانندمان... پس رفقا، آیا مثل روز روشن نیست که همه بلاهای زندگی ما از خودکامگی انسان دو پا آب میحورد؟ کافی است که از شر انسان دو پا خلاص شویم..."
روزهای سخت تلاش برای آزادی سپری میشود و حیوانات با تلاش بسیار موفق می شوند آقای جونز را از مزرعه بیرون کنند و مزرعه حیوانات را بعد از سال ها از بردگی نجات دهند. در این میان، میجر پیر موفق نمیشود مدینه فاضله ای را که همگان را به آن دعوت کرده بود ببیند و پیش از شکل گیری مزرعه حیوانات، می میرد. بعد از مرگ میجر، سه خوک جوان به نام های #اسنوبال، #ناپلئون، و #اسکوئیلر، اصول اساسی میجر را در قالب فلسفه #حیوان_دوستی، معرفی میکنند. این قوانین عبارتند از:
۱. همه آنها که روی دوپا راه میروند دشمن هستند.
۲. همه آنها که چهارپا یا بالدار هستند، دوستند.
۳. هیچ حیوانی حق پوشیدن لباس را ندارد.
۴. هیچ حیوانی حق خوابیدن در تخت را ندارد.
۵. هیچ حیوانی حق نوشیدن الکل را ندارد.
۶. هیچ حیوانی حق کشتن حیوان دیگری را ندارد.
۷. همه حیوانات با هم برابرند.
#ناپلئون، که در آخر، حکومت توتالیتر را حکم فرما میکند، نمادی به جا از ژوزف استالین است. او هم چون استالین با اراده ای پولادین قدرت را در دست میگیرد. ناپلئون تعداد زیادی از حیوانات را که گمان میکرد در صدد مقابله با او هستند بی رحمانه می کشد. او برای رسیدن به قدرت از سگ های تربیت شده توسط خود بهره می جوید. #اسکوییلر هم در این میان با زبان‌آوری خود سعی دارد حکومت باطل ناپلئون را حق جلوه دهد. سگ ها، نمادی از #ارتش_وفادار_استالین هستند. #اسکوییلر هم در این میان سمبل تبلیغاتی است که استالین برای حفظ قدرتش به آن تمسک می جوید. عده ای هم اسکوییلر را نماد #روزنامه_دولتی_شوروی، #پراودا، میدانند. این روزنامه در سال های ۱۹۳۰ مشغول به کار بود.
بالاخره مزرعه آقای جونز به مزرعه حیوانات تبدیل میشود و حیوانات مزرعه خود را وقف به رسیدن به رویای میجر میکنند.
#باکسر، اسب گاریچی با اشتیاق زیاد، تمام وقت خودش را پای رسیدن به رویای بهشت میگذارد و از قدرت زیادش در جهت رفاه و پیشرفت مزرعه استفاده میکند. باکسر، عقیده" #بیشتر_کار_خواهم_کرد " را به عنوان شعار خودش در نظر میگیرد.
#اسنوبال به حیوانات خواندن یاد میدهد و #ناپلئون به گروهی سگ جوان اصول #حیوان_دوستی را می آموزد. وضع مزرعه حیوانات خوب و روبراه است. تا وقتی که آقای جونز دوباره برای پس گرفتن مزرعه اش پیدایش میشود، حیوانات در نبردی به نام #جنگ_گاودانی او را شکست میدهند و تفنگ جامانده آقای جونز را به عنوان یادگار این نبرد بر میدارند.
در ادامه داستان، میان #ناپلئون و #اسنوبال بر سر آینده مزرعه اختلاف بوجود می آید و این دو بر سرقدرت با همدیگر وارد رقابت سخت با یکدیگر میشوند. اسنوبال، رقیب ناپلئون، شیوه حکومتی متفاوت تر از ناپلئون را پیشنهاد میکند:
" به نظر ناپلئون، کاری که حیوانات باید انجام میدادند این بود که تسلیحات جنگی جور کنند و راه و چاه استفاده از آنرا یاد بگیرند. ولی اسنوبال میگفت باید کبوتر پشت کبوتر به مزارع دیگر بفرستیم و حیوانات آنجا را به شورش برانگیزیم. این یکی میگفت اگر حیوانات نتوانند از خود دفاع کنند، انسانها پیروز میشوند و دیگری میگفت اگر همه حیوانات دیگر هم شورش کنند دیگر لازم نیست از خودمان دفاع کنیم ".
- اسنوبال را میتوان نمادی از #تروتسکی دانست. مخالفت های تروتسکی و استالین در سال های ۱۹۲۷ به اوج خودش میرسد. در همین سال ها بود که تروتسکی وادار به ترک شوروی میشود، درست همانند اخراج اسنوبال از مزرعه حیوانات
رضـــا شـــاه روحـــت شــاد
@Rezapahlavism
در ادامه
❤20👍7👎1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
وقایع ۹ اسفند توطئه ای از طرف مصدق برای تغییر حکومت پهلوی و قانون اساسی، بود حتا روزنامه نزدیک به کاشانی، مصدق را فردی خائن جاسوس و نوکر حزب توده معرفی کرد.. مصدق و حزب توده به قصد زمینه چینی برای ایجاد یک دولت کمونیستی در فکر سرنگونی حکومت پهلوی بودند . «سرنوشت ادوارد بنش در چکسلواکی» و دور از انتظار نبود بوجود آمدن یک جمهوری سوسیالیستی شورایی تحت نفوذ شوروی، با آنهمه حزب و سازمان چپ، که در ایران پراکنده بود و ادعا میکنند آزادی سیاسی نداشتند. پس از انقلاب ۵۷ در ایران ۹۷ سازمان چپ ممنوع الفعالیت شدند. ( لیست این سازمان ها موجود است ) با استناد به خاطرات محمد محمدی ری شهری مقام وزیر اطّلاعات.
#کمونیسم
♡ ㅤ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
#کمونیسم
♡ ㅤ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
🤬60👍12👎3❤1🔥1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آرمان مشترک همه تروریست های داخلی و خارجی با سرود و نُتِ مشترک.. ارتجاع سرخ و سیاه همان بلایی که در خاورمیانه زاییده شد و گروههای تروریستی شکل گرفتند.
#کمونیسم
♡ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
#کمونیسم
♡ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
👍69🔥9👌3❤2💯1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مسیر سوسیالیسم از تئوری تا عمل
این الگوی گریز ناپذیر را آشکار میکند ( به عنوان وعده فکری آغاز می شود به تبلیغات تبدیل میشود و با ظلم پایان می یابد.) مارکس ایده آل کرد لنین سازماندهی کرد استالین اعدام کرد سوسیالیسم نه تنها به خاطر عدم توانایی اقتصادی شکست می خورد بلکه بالاتر از همه به خاطر ماهیت اقتدارگرایانه اش با انکار آزادی فردی و تابع یک ایده آل جمعی نتیجه اجتناب ناپذیر شکست اجتماعی بدبختی و مرگ است.
#کمونیسم
♡ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
این الگوی گریز ناپذیر را آشکار میکند ( به عنوان وعده فکری آغاز می شود به تبلیغات تبدیل میشود و با ظلم پایان می یابد.) مارکس ایده آل کرد لنین سازماندهی کرد استالین اعدام کرد سوسیالیسم نه تنها به خاطر عدم توانایی اقتصادی شکست می خورد بلکه بالاتر از همه به خاطر ماهیت اقتدارگرایانه اش با انکار آزادی فردی و تابع یک ایده آل جمعی نتیجه اجتناب ناپذیر شکست اجتماعی بدبختی و مرگ است.
#کمونیسم
♡ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
👍60👌9❤5