Forwarded from خيانت چپي ها
١٠٢
#قابل_توجه_محسن_چروكها
در دهه 1320 برخی نمایندگان در مجلس به رضاشاه فحش میدادند و تهمت دزدی و جنایت میزدند.
ولی همان نمایندگان با استفاده از راههای آهن و شوسه رضاشاه به تهران آمده بودند. 🧐➡️
عینا همین موضوع برای پسرش هم تکرار شد. یعنی فارغ التحصیلان دانشگاههایی که پهلوی ساخته بود یا دانشجویانی که با بورس پهلوی به خارج رفته بودند به دشمنی با او پرداختند.
زنانی که اگر پهلوی نبود، چادر به دندان مشغول شکستن حوض یخ به منظور ظرف شستن بودند ولی اکنون کارمند دولت و خبرنگار و شاعر و نویسنده و عکاس و استاد و وکیل و خواننده بودند، و حق راي به زنان رو قانوني كرد كه مورد مخالفت قجر ها و اخونداي رفيق محسن چروك بود
حالا در خیابان مرگ بر شاه میگفتند. که البته یک ماه از انقلاب نگذشته، به غلط کردن افتادند،
(8 مارس 1357) مخملباف مانند بقیه هواداران اسطوره مصدق، رای مجلس شانزدهم به او بابت نخست وزیری را رای مردم میشمارد ولی رای مجلس پنجم به رضاشاه مهم نیست!
رفراندوم مصدق در مرداد 32 معتبر است ولی رفراندوم شاه در بهمن 41 معتبر نیست!
بله شاه احزاب را تعطیل کرد و حزب واحد رستاخیز درست کرد، ولی قبل از این کار آیا پتانسیل انقلاب نبود؟
چه کسی گفته سال 1342 که قیام 15 خرداد آن به مراتب فراگیرتر از قیام 17 شهریور 57 بود، پتانسیل انقلاب نبود؟
چه کسی گفته در 30 تیر 1331 پتانسیل انقلاب نبود؟
در همه این رویدادها روحانیت و احزاب مزدور با دروغ و گول زدن مردم سأده توان بسیج عمومی خود را به رخ حکومت کشاند.
و عناصر غیرروحانی و مثلا روشنفکر (جبهه ملی، حزب توده و ...) هم یا از این حرکات پشتیبانی کردند و یا سکوت.
به هرحال روشن است که اگر قرار بود ایران در سال 57 در پی انقلابی ضد پهلوی به دموکراسی برسد، بستر همین دموکراسی را پهلوی با همان اصلاحات ارضی و توسعه سواد و توسعه شهرنشینی و ایجاد طبقه متوسط جدید به جای نظام ارباب رعیتی هزاران ساله، فراهم کرده بود،،
و اتفاقا اگر ایران دموکراتیک میشد (که امثال مخملباف نگذاشتند)، بی تردید در این دموکراسی پس از گذشت چند سال و خوابیدن شور و هیجانها، یاد و خاطره آن پدر و پسر گرامی داشته شده
و خانواده بازمانده از آنها شامل فرح و ولیعهد سابق هم قطعا در کمال محبوبیت و احترام به ایران بازمیگشتند.
خود مخملباف هم میداند که آنچه اکنون مانع سفر خانواده پهلوی به ایران است، استبداد مذهبی حاکم است، نه کارنامه منفی شاهان پهلوی در نزد مردم!
و به همین دلیل از شنیدن شعارهای مردم در خیزش دیماه 1396 اینقدر عصبی شده که چنین حملات هیستریکی انجام میدهد.
#قابل_توجه_محسن_چروكها
در دهه 1320 برخی نمایندگان در مجلس به رضاشاه فحش میدادند و تهمت دزدی و جنایت میزدند.
ولی همان نمایندگان با استفاده از راههای آهن و شوسه رضاشاه به تهران آمده بودند. 🧐➡️
عینا همین موضوع برای پسرش هم تکرار شد. یعنی فارغ التحصیلان دانشگاههایی که پهلوی ساخته بود یا دانشجویانی که با بورس پهلوی به خارج رفته بودند به دشمنی با او پرداختند.
زنانی که اگر پهلوی نبود، چادر به دندان مشغول شکستن حوض یخ به منظور ظرف شستن بودند ولی اکنون کارمند دولت و خبرنگار و شاعر و نویسنده و عکاس و استاد و وکیل و خواننده بودند، و حق راي به زنان رو قانوني كرد كه مورد مخالفت قجر ها و اخونداي رفيق محسن چروك بود
حالا در خیابان مرگ بر شاه میگفتند. که البته یک ماه از انقلاب نگذشته، به غلط کردن افتادند،
(8 مارس 1357) مخملباف مانند بقیه هواداران اسطوره مصدق، رای مجلس شانزدهم به او بابت نخست وزیری را رای مردم میشمارد ولی رای مجلس پنجم به رضاشاه مهم نیست!
رفراندوم مصدق در مرداد 32 معتبر است ولی رفراندوم شاه در بهمن 41 معتبر نیست!
بله شاه احزاب را تعطیل کرد و حزب واحد رستاخیز درست کرد، ولی قبل از این کار آیا پتانسیل انقلاب نبود؟
چه کسی گفته سال 1342 که قیام 15 خرداد آن به مراتب فراگیرتر از قیام 17 شهریور 57 بود، پتانسیل انقلاب نبود؟
چه کسی گفته در 30 تیر 1331 پتانسیل انقلاب نبود؟
در همه این رویدادها روحانیت و احزاب مزدور با دروغ و گول زدن مردم سأده توان بسیج عمومی خود را به رخ حکومت کشاند.
و عناصر غیرروحانی و مثلا روشنفکر (جبهه ملی، حزب توده و ...) هم یا از این حرکات پشتیبانی کردند و یا سکوت.
به هرحال روشن است که اگر قرار بود ایران در سال 57 در پی انقلابی ضد پهلوی به دموکراسی برسد، بستر همین دموکراسی را پهلوی با همان اصلاحات ارضی و توسعه سواد و توسعه شهرنشینی و ایجاد طبقه متوسط جدید به جای نظام ارباب رعیتی هزاران ساله، فراهم کرده بود،،
و اتفاقا اگر ایران دموکراتیک میشد (که امثال مخملباف نگذاشتند)، بی تردید در این دموکراسی پس از گذشت چند سال و خوابیدن شور و هیجانها، یاد و خاطره آن پدر و پسر گرامی داشته شده
و خانواده بازمانده از آنها شامل فرح و ولیعهد سابق هم قطعا در کمال محبوبیت و احترام به ایران بازمیگشتند.
خود مخملباف هم میداند که آنچه اکنون مانع سفر خانواده پهلوی به ایران است، استبداد مذهبی حاکم است، نه کارنامه منفی شاهان پهلوی در نزد مردم!
و به همین دلیل از شنیدن شعارهای مردم در خیزش دیماه 1396 اینقدر عصبی شده که چنین حملات هیستریکی انجام میدهد.