💠 محدودیت گزینی: چگونه والدی هم مهربان و هم قاطع باشیم؟
(قسمت ۱)

⏪ سبک های مختلف فرزندپروری

اگرچه همگی ما گاهی بین والدی قاطع، والدی سخت گیر (مستبد) و والدی آسان گیر تغییرِ موضع می دهیم، اما واقعیت این است که محدودیت گزینی گاهی می تواند ما را به سمت والدی سخت گیر ببرد "تو این کار رو انجام می دی چون من بهت می گم!!!"

از آنجایی که هدف ما این است که والدی قاطع باشیم (تا جایی که امکان دارد)، این ممکن است برای بسیاری از والدین چالش برانگیز باشد، که دریابند چطور محدودیت تعیین کنند به نحوی که مهربان و در عین حال چارچوب مند باشند.

👈 ارتباط توأم با S.E.T (حمایت-همدلی-بیان حقیقت) یک روشی بسیار مثبت و کارآمد برای محدودیت گزینی است. این مفهوم ابتدا توسط دکتر کرایسمن و هال اشتراوس بیان شد.

1⃣ حمایت

✳️ گام اول این فرایند اینست که با عباراتی حمایتگرانه آغاز کنید. این بسیار مهم است که بتوانید نگرانی، مراقبت و قصد کمک تان را به او منتقل کنید. به عنوان مثال، "من حواسم به تو هست و می خوام کمکت کنم، و می دونم تو چقدر دوست داری که تمام روز رو تووی پارک بمونی"، یا "من درک می کنم که تو واقعاً می خواستی بنشینی پای تلوزیون و تا آخر بازی فوتبال رو ببینی".

✳️ در گام اول، فرد احساس می کند که نیازها و خواسته هایش به رسمیت شناخته می شوند و درک می شوند. همانطور که #دکتر_گاتمن بیان می کند، در روابط بین فردی این نکته بسیار اهمیت دارد، که تمایل یا خواستۀ طرف مقابل مورد تأیید و اعتبار قرار بگیرد.

#فرزند_پروری
#راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

💠 محدودیت گزینی: چگونه والدی هم مهربان و هم قاطع باشیم؟
(قسمت ۲)

2⃣ همدلی

❇️ همدلی مفهومی متفاوت از همدردی است و در آن ترحم وجود ندارد. همدلی، درک این مسأله را نشان می دهد که شما می توانید خود را جای طرف مقابل قرار دهید. همدلی احساسات طرف مقابل را شناسایی می کند. به عنوان مثال، "من می فهمم که تو الان عصبانی/ناراحت هستی که زمان کافی برای تماشای کامل بازی فوتبال نداری". "من می دونم که عصبانی هستی، و متوجهم که دلت می خواد تووی پارک بمونی".

✳️ در گام دوم، این مسأله بسیار مهم است که احساساتِ طرف مقابل را مورد اعتبار قرار بدهید. شناسایی و تأیید احساسات فرد، به این معنا نیست که شما با واکنش و رفتار او موافقید، بلکه نشان می دهد که شما احساسات او را درک می کنید.

3⃣ بیان حقیقت

✳️ این مسأله بسیار مهم است که دو گام قبلی را از قلم نیاندازید. با استفاده از عبارات حمایتگرانه و همدلانه در ابتدا، شما به مغز طرف مقابل کمک می کنید که در حالت آرام و منطقی بماند. اگر احساس فرد مورد اعتبار قرار نگیرد، حالت هیجانی اش تشدید خواهد شد و بخش هیجانی مغزش بر ناحیه تفکر مسلط خواهد شد. اگر فرد نتواند از بخش تفکرش کمک بگیرد و از توانایی های این قسمتِ مغز استفاده کند، گفتگو و ارتباط امری دشوار خواهد شد و احتمالاً به جنگ تبدیل می شود. اگر طرف مقابل احساس کند شنیده می شود، حمایت می شود و به رسمیت شناخته می شود، آنگاه شما برای گام سوم آماده اید؛ بیان حقیقت.

❇️ برای مثال، "الان زمان خاموش کردن تلوزیون و رفتن به رختخوابِ. ما نتیجۀ بازی و صحنه های مهمش رو فردا نگاه می کنیم"

✳️ شاید نیاز داشته باشید که هر سه گام خلاصه و تکرار بشود. "من درک می کنم که تو واقعاً می خواستی بنشینی پای تلوزیون و تا آخر بازی فوتبال رو ببینی، و می فهمم که تو الان عصبانی هستی که زمان کافی برای تماشای کامل بازی فوتبال نداری، الان وقت خاموش کردن تلوزیونِ، ولی می تونیم فردا نتیجه رو چک کنیم. قبل از اینکه بری بخوابی بیا بغلت کنم"
اگر کودک تمایل داشت، آنگاه می توانید او را در آغوش بگیرید، و با هم به اتاق خواب او بروید.

فراموش نکنید 👈 کودکی که احساس تعلق و درک را از سمتِ شما دریافت می کند بیشتر تمایل به مشارکت خواهد داشت.

#فرزند_پروری
#راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

✳️ هیچگاه فرزندانتان را از انجام کارهای زیر منع نکنید، در کنار فرزندتان باشید!

#راهکارهای_تربیتی #فرزند_پروری

🌐 منبع انیمیشن: وب سایت www.chetor.com

✅ Channel: @happinessnet

💠 نکاتی کلیدی برای موفقیت در امر فرزندپروری (قسمت اول)

✳️ از لحظات با هم بودن استفاده كنید

 عزت نفس كودكان شدیداً تحت تأثیر كیفیت اوقاتی است كه با آن ها می گذرانید؛ نه مقدار زمانی كه می گذرانید. زندگی پرمشغله باعث شده بسیاری از والدین به جای توجه به فرزندان شان تنها به این فكر كنند كه كار بعدی كه باید بكنند چیست. اگر كودكان اوقات باكیفیتی را در طول روز با والدین خود نگذرانند، ممكن است سوء رفتار از خود نشان دهند، چون احساس می كنند توجه منفی والدین به آن ها بهتر از بی توجهی است. #زمان_کیفی

✳️ عمل بلندتر از حرف سخن می گوید

آمارها نشان می دهد كه كودكان در روز بیش از دو هزار درخواست از سوی بزرگسالان دریافت می كنند كه باید اجابت كنند. نتیجتاً بسیاری از آن ها دیگر گوش شنوایی برای حرف های والدین خود ندارند. ولی آنها همیشه آگاهانه به اعمال والدینشان نگاه می کنند. شما می توانید از این مسئله برای هدایت و تربیتشان به خوبی استفاده کنید.  

✳️ روش هایی برای احساس اقتدار و توانایی به كودكان ارایه دهید.

به کودکان خود کمک کنید که ابراز وجود کنند و احساس اقتدار نمایند.

 اگر والدین چنین كاری نكنند، كودكان خود راه های نامناسبی برای احساس اقتدار خواهند یافت. بعضی روش ها برای این كه فرزندان احساس اقتدار و توانایی كنند عبارتند از: نظرخواهی از آن ها، دادن حق انتخاب، كمك كردن در امور خانه (حتی در صورتی كه خودتان با دردسر كم تری می توانید كارهای مزبور را انجام دهید).


✳️ از پیامدهای طبیعی استفاده كنید.

 بسیاری از اوقات وقتی والدین در موضوعی مستقیماً مداخله می كنند، فرصت های یادگیری را از فرزندان خود می دزدند. به جای عیب جویی و یادآوری های مداوم اجازه دهید پیامدهای طبیعی رفتار بچه ها با آن ها سخن بگوید، مانند اینکه اگر فرزندتان نامنظم است و وسایل اش را در جای مشخص قرار نمی دهد، پیامد طبیعی اش این است که صبح پیش از رفتن به مدرسه باید زمان زیادی را صرف پیدا کردن جوراب هایش کند و ممکن است دیر به مدرسه برسد و آنجا توبیخ شود.

#فرزند_پروری #راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

💠 نکات کلیدی برای موفقیت در امر فرزندپروری (قسمت دوم - آخر)

✳️ از پیامدهای منطقی استفاده كنید.

اغلب ممكن است پیامدهای طبیعی رفتارها خیلی سخت و شدید باشد یا از نظر زمانی این قدر دیر اتفاق بیفتد كه از نظر تربیتی قابل استفاده نباشد. وقتی موضوع به این شكل است، استفاده از پیامدهای منطقی مؤثر است.

این نكته حایز اهمیت است كه حتماً پیامدهای منطقی، منطقاً با رفتاری كه بچه انجام داده مرتبط باشد، تنها در این صورت پیامد منطقی می تواند از نظر تربیتی كارساز باشد.

شروط پیامد منطقی عبارتند از : الف) عدم مغایرت پیامد با شأن و منزلت و حقوق انسانی، ب) مشارکت فرد در تعیین پیامد (یعنی بایستی با فرزندتان در پیامدِ تعیین شده توافق کنید)، ج) آگاهی فرد از پیامد (فرزندتان بایستی از قبل بداند در صورت رعایت نکردن محدودیت و یا چارچوب تعیین شده با چه پیامدی روبه رو خواهد شد) د) فرد از منافع، سودها و فرصت هایی که دارد، محروم می شود نه از حقوق انسانی، و به محض این که رفتار مسئولانه نشان بدهد، این منافع، سودها، و فرصتها به او بازگردانده می شود (این فرق اساسی بین پیامد و تنبیه است).

دو نکته تکمیلی: ۱) اگر پیامدی را برای مدت خاصی تعیین کردید، حتی در صورت اصلاح شدن رفتار، به سپری شدن آن مدت زمانی که از قبل تعیین شده پایبند باشید؛ ۲) در صورتی که رفتار اصلاح شد و مدت زمانی که برای پیامد تعیین شده هم سپری شد، بلافاصله به پیامد خاتمه دهید.

✳️ از درگیری بپرهیزید.

 اگر فرزندتان در پی قشقرق راه انداختن است تا میزان صبر و شكیبایی شما را آزمایش كند، یا بی ادبانه صحبت می كند، والدین باید اتاق را ترك كنند و بگویند" هر وقت خواستی دوباره مؤدب باشی برگرد تا صحبت كنیم". صحنه را با عصبانیت یا در حالی كه شكست خورده به نظر می رسید ترك نكنید.

✳️ كار انجام شده را از شخص انجام دهنده متمایز كنید.

هرگز به كودكان نگویید "تو بد هستی". به جای این به كودكان كمك كنید تا متوجه شوند چه كاری از كارهای شان نادرست یا غیرقابل قبول بوده است. رفتارهای بچه ها ممكن است نادرست باشند، مهم نیست چه كاری می كنند اما كودكان همچنان نیاز دارند كه دوست داشته شوند.

✳️ ثبات رأی داشته باشید، تا آخر سر حرف خود باشید.

 بچه ها نیاز به پیام های قاطع و صریح دارند. البته این هم مهم است كه به همین اندازه بر سر حرف خودتان مصر باشید. مثلاً اگر كودكی می داند كه بعد از ساعت هشت دیگر آب نبات به او داده نمی شود، مهم نیست چه قدر اخم و گریه و جنجال یا خواهش می كند، به هیچ وجه نباید بعد از ساعت هشت آب نبات داده شود. اغلب والدین به دنبال راه حل های مصلحت آمیز هستند. این كار باعث تربیت بچه هایی می شود كه احساس مغلوب بودن دارند. فراموش نكنید كه می خواهید كودكانتان در بزرگسالی چگونه اشخاصی باشند و در تربیت كودك متفكرانه تر برخورد كنید.

✳️ همزمان مهربان و قاطع باشید.

 والدین اغلب وقتی فرزندانشان درست رفتار نمی كنند یا به حرف شان گوش نمی كنند آزرده می شوند و شكیبایی خود را از كف می دهند. این حالت به آسانی به عصبانیت می انجامد.بسیار مهم است كه حتماً تا حد ممكن آرام بمانید. قاطع بودن نیاز به فریاد كشیدن ندارد.

#فرزند_پروری #راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

💠 از ما به عنوان والد برای کمک به اضطراب و ترس فرزندانمان چه اقدامی بر می آید؟

👈 به کودک خود گوش دهید تا بفهمید که اضطرابش از کجا ناشی می شود. به او نشان دهید که احساس او را درک می کنید. به او اجازه دهید تا به راحتی احساساتش را بیان کند.
👈 با گفتن حقیقت به او قوت قلب بدهید. به او بگویید که روش هایی وجود دارد که کمک می کند در امنیت باشد.
👈 از کودک خود بپرسید، در این موقعیت خاص چه چیزی باعث می شود احساس امنیت بیشتری بکند. نشان دهید که مشتافانه درگیر یافتن روش هایی برای کمک به او هستید.
👈 در زندگی آیین تکراری و روتین داشته باشید. هنگامی که امور قابل پیش بینی باشند، کودکان احساس اطمینان و امنیت بیشتری می کنند. تغییرات را در زندگی تان به حداقل برسانید، به ویژه بعد از یک تغییر بزرگ در زندگی و یا یک بحران
👈 به او مهارتهای مقابله و راه حل پیدا کردن را آموزش دهید. به عنوان مثال، تکنیک تنفس عمیق، آرام سازی عضلات، یا تصویرسازی ذهنی.
👈 به او بیاموزید که مقداری کنترل بر شرایط و اوضاع دارد. به عنوان مثال، او می تواند شب هرگاه احساس ترس کرد چراغ را روشن کند.
👈 به او نشان دهید که باور دارید او می تواند با این اضطراب یا ترسش مقابله بکند. نگرشی مثبت در مورد غلبه بر ترس داشته باشید.
👈 هنگامی که او می تواند موقعیت های چالش برانگیز را مدیریت کند او را تشویق کنید، حتی اگر برای چند ثانیه قادر باشد مدیریت کند.
👈 با والدین دیگر در مورد ترس ها و اضطراب کودکانتان صحبت کنید و ایده ها و تجاربتان را به اشتراک بگذارید

🔔 به طور کلی اگر ترس یا اضطراب فرزندتان در حدی است که در عملکرد روزانه اش یا روی خانواده اثر گذاشته است، بهتر آن است که به دنبال دریافت کمک از یک متخصص باشید.

#ترس #فرزند_پروری #راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

✳️ ما، به عنوان والدین، تمام تلاشمان رامی کنیم تا فرزندانمان را در برابر خطرات محافظت کنیم و همچنین مجموعه ای از فرصت ها و چالش ها را برای رشدشان فراهم کنیم. صد البته، والدین در سبک های فرزند پروری شان با هم متفاوتند، به ویژه در میزان و درجۀ محافظت کردن و یا فراهم کردن چالش ها با یکدیگر فرق دارند.

❇️ والدین محافظت کننده معمولاً پرورش دهنده هستند و بیشتر تمایل دارند که بخشنده باشند. دستۀ دوم والدین (فراهم کنندۀ چالش ها) بیشتر به مقررات و حد و مرزها توجه می کنند و بیشتر تمایل دارند که مقتدر باشند.

✳️ بیشترِ تعارضات میان والدین نیز به همین اختلاف بین مقتدر و یا مهربان بودن باز می گردد. حقیقت این است که هیچ سبکی لزوماً نسبت به دیگری برتری ندارد. هرکدام از آنها مزایایی دارند و می توانند به رشد درونی فرزندان کمک کنند و در عین حال، هر کدام می تواند رشد درونی کودک را سرکوب کند. این بستگی به این دارد که فلسفۀ کنترلی که زیربنای سبک فرزندپروری است چه باشد.

⚠️ چه والدی "محافظت کننده" و یا "فراهم کنندۀ چالش ها" باشید، در هر صورت هر والدی بایستی خود را در برابر خطرِ استفاده از #کنترل_بیرونی محافظت کند.

#راهکارهای_تربیتی #فرزند_پروری

✅ Channel: @happinessnet

💠 آیا نسلی را پرورش داده‌ایم که با تکنولوژی روز یعنی صفحه‌ نمایش موبایل و کامپیوتر بهتر از انسان‌ها ارتباط برقرار می‌کند؟

✳️ هنگامی که به تکنولوژی متصل می‌شوید، ارتباطتان با دنیای بیرون قطع می‌شود. هر چیزی که ما را از یک محیط استرس‌زا جدا کند می‌تواند مفید باشد. برای مثال گوش دادن به موزیک باعث می‌شود که نفسی تازه کنید و از یک موقعیت طاقت فرسا رهایی یابید و به این ترتیب استرستان کاهش یابد.

❇️ مشکل زمانی شروع می‌شود که تکنولوژی نسبت به روابط، اولویت پیدا می‌کند. هنگامی که وابستگی به تکنولوژی افزایش پیدا می‌کند، کودکان در حبابی از دنیای خودشیفتگی محدود می‌شوند، بین افکار و احساسات خودشان و دیگران جدایی و تضاد اتفاق می‌افتد. تکنولوژی همچنانکه مهارت‌های برقراری ارتباط و تعاملات مثبت کودکان را تخریب می‌کند، احساسات انسانی آن‌ها را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث می‌شود که نسبت به دیگران کمتر دلسوز و احساساتی ‌شوند و کمتر احساساتشان برانگیخته شود.

💠 ظهور تکنولوژی و کاهش هوش هیجانی

✳️ دنیل گلمن در کتابش به نام هوش هیجانی، آن‌را به عنوان توانایی شناسایی احساسات خود و دیگران تعریف می‌کند و یادآور می‌شود افرادی که دارای درجه بالایی ازهوش هیجانی هستند، روابط سالم‌تری دارند، با محیط اطرافشان بهتر سازگار می‌شوند و برای رسیدن به اهدافشان مهارت بیشتری دارند.

❇️ دکتر گُلمن پنج مؤلفه‌ی هوش هیجانی را مشخص کرد که عبارتند از: خودآگاهی، خودنظم‌دهی (خودمدیریتی)، خودانگیزشی، همدلی و مهارت‌های اجتماعی (تنظیم روابط با دیگران)

 چگونه وابستگی به تکنولوژی می‌تواند به ضرر هوش هیجانی عمل کند؟ 

وابستگی به تکنولوژی:

🔹خودآگاهی را تضعیف می‌کند.

هرچقدر که زمان بیشتری را صرف گذراندن با تکنولوژی کنید، زمان کمتری را برای اختصاص دادن به افکار و احساساتتان خواهید داشت.  این خودبیگانگی کودکان نسبت به هیجانات و احساساتشان، توانایی خودآگاهی را ازآن‌ها می‌گیرد و به جای اینکه متفکرانه تصمیم بگیرند، بیشتر به صورت واکنشی و انفعالی عمل می‌کنند.

🔹خودتنظیمی (خودمدیریتی) را کاهش می‌دهد.

پژوهش‌ها اثبات کرده‌اند که وابستگی به تکنولوژی، برانگیختگی و تکانشوری را افزایش داده و تحمل ناکامی را کاهش می‌دهد.

🔹مهارت‌های اجتماعی را کاهش می‌دهد.

روابطی که کودک از طریق فضای مجازی با دیگران برقرار می‌کند، از نوع روابطی بی روح و مصنوعی است که به ندرت به دوستی واقعی منجر می‌شود و به این ترتیب وابستگی به تکنولوژی منجر به انزوا و گوشه‌گیری می‌شود.

🔹توانایی همدلی کردن را تضعیف می‌کند.

هنگامی که وقت گذرانی با دنیای مجازی و تکنولوژی جایگزین وقت گذرانی با خانواده یا دوستان شود، کودکان دنیا را به صورتی شبیه به حالت خلسه و سرگشتگی، خودشیفتگی و جدا از دیگران تجربه می‌کنند و نمی‌توانند به صورت همدلانه و مشفقانه با دیگران ارتباط برقرار کنند و پایه‌های اصلی شفقت سالم به صورت رشدنایافته باقی می‌مانند.

🔹موجب بی انگیزگی می‌شود.

انگیزه ای که برای دستیابی افراد به اهداف نیازمند نیرویی محرک و کشاننده می‌باشد و توجه پایدار را تقویت کرده و باعث تحمل سطح بالایی از تحمل ناکامی می‌شود، به سرعت کاهش می‌یابد. درنتیجه هنگامی‌که با انتخاب‌ها و تصمیمات دشوار زندگی روبرو می‌شوند، از علائم اضطراب و افسردگی رنج می‌برند.

پیشنهادی برای والدین:

❇️ تکنولوژی به این دلیل ایجاد شده که کیفیت زندگی کودکان را بالا ببرد نه اینکه زندگیشان را تحت سلطه خود دربیاورد. تلاش کنید که برای استفاده از تکنولوژی به صورت نظام‌مند عمل کنید و برای استفاده بیش از حد از آن برای همه اعضای خانواده محدودیت ایجاد کنید. به یاد داشته باشید که تکنولوژی باید برای کودکان ابزار باشد نه اینکه تمام زندگیشان را در‌بر‌بگیرد.

نویسنده: دکتر سین گرور

How Technology Lowers Emotional Intelligence in Kids

#فرزند_پروری #راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

📽 چند نکته مهم در مورد پرخاشگری کودکان

✳️ چطور می توانیم پرخاشگری فرزندان را کاهش دهیم.

🌐 تهیه شده توسط دردونه ها
#فرزند_پروری #راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

📽 چه عواملی به لجبازی کودکان دامن می زند؟!

✳️ با چه رفتارهایی می توان لجبازی فرزندان را تا حد زیادی کاهش داد؟

🌐 تهیه شده توسط دُردونه ها
#فرزند_پروری #راهکارهای_تربیتی

✅ Channel: @happinessnet

✳️ والدینی که حاضر باشند ناراحتی،خشم و قهر شدید فرزند خود را تحمل کنند ولی همچنان محکم او را در مسیر مسئولیت پذیری نگه دارند،در حقیقت درسی به او می دهند که در تمام زندگی کمکش خواهد کرد. والدینی که چنین کاری نمیکنند، در حقیقت سرمشقی برای مسئولیت گریزی آینده او در اختیارش می گذارند؛ الگویی که کودک را از ارضای نیازهایش، و به تبع آن، احساس ارزشمندی باز می دارد.

❇️ والدین نه تنها بايد فرزندان خود را در مسیر درست هدایت کنند، بلکه باید سرمشق باشند و در عمل به کودک نشان دهند که توانایی دارند در مسیر درست مسئولیت پذیری گام بردارند.

✳️ والدینی که خود انضباط ندارند نمی توانند در منضبط کردن فرزند خود موفق شوند. پدر و مادری که وقت خود را پای تلویزیون میگذرانند، هیچ کتاب نمی خوانند یا در رفتار و کردار خود به کارگیری هوش و خرد را به عنوان یک ارزش متجلی نمی کنند، در آموزش درست و نشان دادن ارزش رفتار خوب در مدرسه و تشویق به مطالعه موثر چندان موفق نخواهند بود.

✳️ کودکی که از دو شیوه نمونه عملی یا آموزش مستقیم از والدینش چیزی نیاموزد، به آن ها احترام نخواهد گذاشت. اگر آن ها در قبال فرزند خود همچنان کوتاهی کنند، ممکن است فرزندشان حتی آن ها را دوست هم نداشته باشد؛ زیرا از یک دیدگاه، آن ها او را از فرصت یادگیری ارضای نیازهایش محروم کرده اند.

✳️ هنگامی که انضباط مستدل و برای کودک قابل فهم باشد و هنگامی که رفتار خود والدین با انتظاراتی که از فرزندان دارند همخوانی داشته باشد،فرزندان دوستشان خواهند داشت و به آن ها احترام خواهند گذاشت، هرچند در ظاهر ممکن است این را نشان ندهند.

❇️ والدین باید بدانند فرزندانشان به پدر و مادر مسئولیت پذیر نیاز دارند و این که اگر شیوه مسئولیت پذیرانه را در پیش گیرند هرگز باعث احساس بیگانگی همیشگی فرزندان با خودشان نخواهند شد. درک این واقعیت ساده می تواند کمک بزرگی به والدین برای آموزش مسئولیت پذیری به فرزندان باشد.

#فرزند_پروری #راهکارهای_تربیتی #مسئولیت_پذیری

📚برگرفته از کتاب: واقعیت درمانی

نوشته: #دکتر_ویلیام_گلاسر
ترجمه: #دکتر_علی_صاحبی
ناشر: #سایه_سخن

✅ Channel: @happinessnet