تو مپندار کز این در به مَلامت بروم
که گرم تیغ زنی بنده بازوی توام...

سعدی / شـــعر پارسی

میان اهل دل و اهل ریا همین فرق است
که داغ ماست به دل، و داغ او به پیشانی!

عارف قزوینی / شـــعر پارسی

گر بر سر نَفس خود امیری، مَردی
بر کور و کر ار نکته نگیری، مَردی

مَردی نبود فتاده را پای زَدن
گر دست فتاده‌ای بگیری، مَردی...

رودکی / شـــعر پارسی

تا دل از آن تو شد
دیده فرودوختم

هر چه پَسند شماست
بر همه عالم حَرام...

سعدی / شـــعر پارسی

من آن نیم که حلال از حرام نشناسم
شراب با تو حَلال است و آب بی تو حَرام...

سعدی / شـــعر پارسی

گویند صَبر کن که بیاید نگار تو
آن روز صبر رفت که رفت از بَرَم نگار...

قاآنی / شـــعر پارسی

مُطرب روح من تویی
کَشتی نوح من تویی

فَتح و فتوح من تویی
یارِ قدیم و اولین...

مولانا / شـــعر پارسی

گفتم مگر زِ رفتن غایب شوی ز چشمم
آن نیستی که رفتی، آنی که در ضمیری

سعدی / شـــعر پارسی

گر من سخن نگویم در وصف روی و مویَت
آیینه‌ات بگوید پنهان که بی‌نظیری...

سعدی / شـــعر پارسی

تلخ بُود غمِ بشر
وین غم عشق چون شکر

این غم عشق را دگر
بیش به چشم غم مبین...

مولانا / شـــعر پارسی

هر کس هَوَسِ سخن فروشی داند
من بندهٔ آنم که خموشی داند

مولانا / شـــعر پارسی

دیدی آرام، آرام، آرام
دلمان به بی‌کَسی
صدایمان به سکوت
و چشم‌هایمان به تاریکی عادت کرده‌اند! ‌

سیدعلی صالحی / شـــعر پارسی

غروب را نتوان، مرگ آفتاب انگاشت
که زندگیش فرو رفتن و سر زدن است

حسین منزوی / شـــعر پارسی

چو عمر رفته ندارم امید برگشتن
غنیمت است که گاهی به ياد می‌آیم

بیدل دهلوی / شـــعر پارسی

گفتمش در وصل خواهی کشتنم یا در فراق؟
گفت بی‌تابی مکن، خواهیم کردن زین دو یَک

فیض کاشانی / شـــعر پارسی

در شهر یکی کس را هشیار نمی‌بینم
هر یک بَتَر از دیگر شوریده و دیوانه

مولانا / شـــعر پارسی

باران که شدى مپرس، اين خانه کيست
سقف حرم و مسجد و ميخانه يکيست

باران که شدى، پياله‌ها را نشمار
جام و قدح و کاسه و پيمانه يکيست

باران! تو که از پيش خدا مى‌آیی
توضيح بده عاقل و فرزانه يکيست

بر درگه او چونکه بيفتند به خاک
شير و شتر و پلنگ و پروانه يکيست

با سوره.ى دل، اگر خدارا خواندى
حمد و فلق و نعره‌ى مستانه يکيست

اين بى‌خردان، خويش، خدا مى‌دانند
اينجا سند و قصه و افسانه يکيست

از قدرت حق، هر چه گرفتند به کار
در خلقت حق، رستم و موریانه يکيست

گر درک کنى خودت خدا را بينى
درکش نکنى، کعبه و بتخانه يکیست

مهدی مختارزاده / شـــعر پارسی

نه ری‌را جان
نامه‌ام بايد کوتاه باشد
ساده باشد
بی حرفی از ابهام و آينه
از نو برايت می‌نويسم
حال همه‌ی ما خوب است
اما تو باور نکن

سیدعلی صالحی / شـــعر پارسی