زنان سیستان و بلوچستان فاتح شوراهای شهر و روستا
goo.gl/JKY3Z1
زمانی که نام سیستان و بلوچستان به گوشمان میخورد، احتمالا اولین چیزی که به ذهنمان میرسد، محرومیت این استان است. اما خبرهای چند سال اخیر حاکی از حضور گسترده زنان در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی دارد. در تازه ترین خبر ۴۱۵ زن به شوراهای شهر و روستا در این استان راه یافتهاند. این زنان آگاهند که اگر می خواهند تغییری در زندگی خود و زنان دیگر به وجود آورند، باید خود آستین بالا بزنند و عرصههای مختلف اجتماع را فتح کنند.
استان سیستان و بلوچستان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و دارا بودن کشاورزی و باغبانی (به ویژه میوههای استوایی و گرمسیری) و همچنین جاذبههای فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت فوقالعادهای برای توسعه و آبادانی برخوردار است.
در برخی نقاط استان افراد برای دستیابی به آب باید حدود چهار کیلومتر راه طی کنند تا بتوانند از آب شرب استفاده کنند. سیستان و بلوچستان تنها استانی ست که مرکز آن هم گاز ندارد.
با وجود تمام این محرومیت ها و گستردگی فقر در این استان، اما خبرها حکایت از عنصر دیگری در زندگی این مردمان دارد که آن آگاهی ست. زنان این استان ثابت کرده اند که به حقوق خود آگاهند و پشت زنان دیگری که می خواهند وضعیت موجود را بهبود بخشند، می ایستند.
راه یابی بیش از ۴۱۵ زن به شوراهای شهر و روستا
استاندار سیستان و بلوچستان اعلام کرده که ۴۱۵ زن در این استان به پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا وارد شدهاند. در شهرها و روستاهای دیگر هم زنان به شوراها راه پیدا کردهاند؛ روندی رو به افزایش در مسیری دشوار اما هیچ استانی چنین تجربه ای از حضور گسترده زنان در شوراها را ندارد.
آنطور که از خبرهای این سالها پیدا است، در چینش ردههای مدیریتی استان سیستانوبلوچستان تغییراتی ایجاد شده است؛ زنان فرماندار، زنان شهردار و شوراهای زنانه. البته محمد اکبرچاکرزهی، فرماندار خاش یکی از دلایل ورود زنان به این عرصه را تحصیلات دانشگاهی دانست: «وضعیت حالا با گذشتههای دور که زنان حق تحصیل نداشتند، تفاوت دارد و این محدویتها الان برداشته شده است. زنان بلوچ در دانشگاههای معتبر بدون هیچ محدودیتی درس میخوانند و تعصباتی که در گذشته بوده از بین رفته است.»
او درباره میزان حضور زنان در ردههای مدیریتی سیستانوبلوچستان هم گفت که اگر دهیاران زن را هم حساب کنیم، جمعا بیش از ١٥٠ زن در سطوح مدیریتی استان فعالیت دارند که همین موضوع تشویقی برای سایر زنان استان است. حالا ٩٨ شورای روستای شهرستان خاش دارای عضو زن است و همچنین هر سه عضو روستای افضلآباد خاش هم بهطور کامل زن هستند. برای شورای ١٩ روستای خاش هم از هر ٣ عضو ٢ نفر زن انتخاب شدهاند.
مرضیه اعلم یکی از اعضای منتخب شورا درهامون سیستانوبلوچستان است. سالها بود که شورای شهر درهامون دست مردان ریشسفید بود، کسانی که احتمالا کمتر با نیازهای جامعه زنان و جوانان آشنایی داشتند. وقتی مرضیه اعلم در انتخابات شورای هامون ثبتنام کرد، خیلیها مثل همسرش او را از این کار منع کردند، چون معتقد بودند که درکنار مردان ریشسفید شانس کمی برای انتخاب دارد: «بعضی ازجمله شوهرم میگفتند که با وجود این افراد احتمال رأی خیلی پایین است اما زنان و جوانها مشوق من بودند و بارها درخواست کردند که در انتخابات شورا شرکت کنم. شوهرم هم که این اصرارها را دید، موافقت کرد و تا جایی که توانست همکاری کرد.»
https://goo.gl/7KQrNQ
#انتخابات
@Tavaana_TavaanaTech
goo.gl/JKY3Z1
زمانی که نام سیستان و بلوچستان به گوشمان میخورد، احتمالا اولین چیزی که به ذهنمان میرسد، محرومیت این استان است. اما خبرهای چند سال اخیر حاکی از حضور گسترده زنان در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی دارد. در تازه ترین خبر ۴۱۵ زن به شوراهای شهر و روستا در این استان راه یافتهاند. این زنان آگاهند که اگر می خواهند تغییری در زندگی خود و زنان دیگر به وجود آورند، باید خود آستین بالا بزنند و عرصههای مختلف اجتماع را فتح کنند.
استان سیستان و بلوچستان با داشتن موقعیت راهبردی بازرگانی و ترانزیتی و دارا بودن کشاورزی و باغبانی (به ویژه میوههای استوایی و گرمسیری) و همچنین جاذبههای فراوان تاریخی و طبیعی و نیز صنعت در حال رشد از توانایی و ظرفیت فوقالعادهای برای توسعه و آبادانی برخوردار است.
در برخی نقاط استان افراد برای دستیابی به آب باید حدود چهار کیلومتر راه طی کنند تا بتوانند از آب شرب استفاده کنند. سیستان و بلوچستان تنها استانی ست که مرکز آن هم گاز ندارد.
با وجود تمام این محرومیت ها و گستردگی فقر در این استان، اما خبرها حکایت از عنصر دیگری در زندگی این مردمان دارد که آن آگاهی ست. زنان این استان ثابت کرده اند که به حقوق خود آگاهند و پشت زنان دیگری که می خواهند وضعیت موجود را بهبود بخشند، می ایستند.
راه یابی بیش از ۴۱۵ زن به شوراهای شهر و روستا
استاندار سیستان و بلوچستان اعلام کرده که ۴۱۵ زن در این استان به پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا وارد شدهاند. در شهرها و روستاهای دیگر هم زنان به شوراها راه پیدا کردهاند؛ روندی رو به افزایش در مسیری دشوار اما هیچ استانی چنین تجربه ای از حضور گسترده زنان در شوراها را ندارد.
آنطور که از خبرهای این سالها پیدا است، در چینش ردههای مدیریتی استان سیستانوبلوچستان تغییراتی ایجاد شده است؛ زنان فرماندار، زنان شهردار و شوراهای زنانه. البته محمد اکبرچاکرزهی، فرماندار خاش یکی از دلایل ورود زنان به این عرصه را تحصیلات دانشگاهی دانست: «وضعیت حالا با گذشتههای دور که زنان حق تحصیل نداشتند، تفاوت دارد و این محدویتها الان برداشته شده است. زنان بلوچ در دانشگاههای معتبر بدون هیچ محدودیتی درس میخوانند و تعصباتی که در گذشته بوده از بین رفته است.»
او درباره میزان حضور زنان در ردههای مدیریتی سیستانوبلوچستان هم گفت که اگر دهیاران زن را هم حساب کنیم، جمعا بیش از ١٥٠ زن در سطوح مدیریتی استان فعالیت دارند که همین موضوع تشویقی برای سایر زنان استان است. حالا ٩٨ شورای روستای شهرستان خاش دارای عضو زن است و همچنین هر سه عضو روستای افضلآباد خاش هم بهطور کامل زن هستند. برای شورای ١٩ روستای خاش هم از هر ٣ عضو ٢ نفر زن انتخاب شدهاند.
مرضیه اعلم یکی از اعضای منتخب شورا درهامون سیستانوبلوچستان است. سالها بود که شورای شهر درهامون دست مردان ریشسفید بود، کسانی که احتمالا کمتر با نیازهای جامعه زنان و جوانان آشنایی داشتند. وقتی مرضیه اعلم در انتخابات شورای هامون ثبتنام کرد، خیلیها مثل همسرش او را از این کار منع کردند، چون معتقد بودند که درکنار مردان ریشسفید شانس کمی برای انتخاب دارد: «بعضی ازجمله شوهرم میگفتند که با وجود این افراد احتمال رأی خیلی پایین است اما زنان و جوانها مشوق من بودند و بارها درخواست کردند که در انتخابات شورا شرکت کنم. شوهرم هم که این اصرارها را دید، موافقت کرد و تا جایی که توانست همکاری کرد.»
https://goo.gl/7KQrNQ
#انتخابات
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. #زنان سیستان و بلوچستان فاتح شوراهای شهر و روستا . زمانی که نام #سیستان و #بلوچستان به گوشمان میخورد، احتمالا اولین چیزی که به ذهنمان میرسد، #محرومیت این استان است. اما خبرهای چند سال اخیر حاکی از حضور گسترده زنان در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی دارد. در…
زنانی که روستای کلپورگان را ثبت جهانی کردهاند اما از تحصیل محرومند
* در حاشیه سفر ارزیابان سازمان جهانی صنایع دستی به این روستا
روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان گفته است که قرار است امسال ارزیابان سازمان جهانی صنایع دستی به روستای کلپورگان سفر و معیارهای جهانی شدن این روستا و به ویژه سفال آن را که یک سفال منحصر به فرد است مورد ارزیابی قرار دهند.
بهروز عیسیزهی با بیان اینکه برای ارزیابی روستای کلپورگان برای ثبت جهانی سه داور به این روستا میآیند که ۲ داور خارجی و یک داور ایرانی خواهند بود، ادامه داد: «بازدید از کارگاههای سفال از مهمترین برنامههای سفر نمایندگان سازمان جهانی صنایع دستی است که در این بازدید فرایند تولید سفال، حجم تولید، ویژگی های سفال و بحث آموزش آن مورد ارزیابی این نمایندگان قرار خواهد گرفت.» او اظهار داشته است: «روستای کلپورگان و به ویژه سفال این روستا به دلیل ویژگی هایی که دارد، مورد توجه قرار گرفته و به همین دلیل پروندهای برای جهانی شدن روستا تنظیم و به سازمان جهانی صنایع دستی فرستادیم.»
با تمام این احوال باید اشاره کرد که گرچه خالق ویژگیهای منحصر بهفرد این روستا زنان هستند اما امکاناتی در اختیار آنها قرار نمیگیرد، تا کلاس ششم میتوانند درس بخوانند و از داشتن دبیرستان برای ادامه تحصیل نیز محروم هستند.
کلپورگان روستایی از توابع شهرستان سراوان در سیستان و بلوچستان است. موزه زنده سفال کلپورگان تنها موزه زنده سفال در جهان است که قدمت آن به هفت هزار سال پیش بر میگردد. آنچه توجه جهانیان را به سفال کلپورگان جلب کرده، ساخت سفال بدون استفاده از چرخ سفالگری است به گونهای که تمام سفالینهها با روشهای سنتی ابتدایی و توسط زنان بلوچ انجام میشود.
این هنر در طول تاریخ بدون هیچ تغییری در شیوه ساخت و نوع مواد اولیه سینه به سینه به نسلهای بعد منتقل شده است و سفالگران به همان شیوه سنتی قدیمی آثار هنری خلق می کنند.
سفال کلپورگان که شاهکار دست هنرمندانه زنان بلوچ است در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران در سازمان یونسکو به ثبت جهانی رسیده است. زنان بلوچ که خالقان اصلی سفال در روستای کلپورگان هستند از گذشته تا به امروز شیوه ساخت این سفال را نسل به نسل به دختران امروزی منتقل کردهاند که چگونه هنرمندانه بدون استفاده از چرخ سفالگری و کاملا دستی و سنتی سفال بی نظیر کلپورگان را به رخ جهانیان کشاندهاند.
طرحها و نقشهای سفال کلپورگان نیز کاملا هندسی است و تداعی نقشهای باستانی بوده، تزیینات روی سفالینهها با نمادهای تجریدی است که از نسلی به نسل دیگر به یادگار مانده و حکایت از راز و رمز و خواهشهای روحی و درونی هنرمند از محیط اطراف و اعتقادات و باورهای او دارد و اغلب نمادها شبیه به نقوش سفال های ماقبل تاریخ و آغاز دوره تاریخی است.
در این سفالینهها لعاب به کار نمیرود بلکه برای تزیین و نقاشی از سنگ "تیتوک" استفاده میشود، این سنگ در منطقه تپه آچار در کهوران مهرستان یافت میشود و رنگ آن معمولا قهوه ای یا سیاه بوده، این سنگ نوعی سنگ منگنز است و رنگی که از آن به دست می آید قهوهای است. از نکات جالب درباره این سفال می توان به دسته آنها اشاره کرد به طوری که این دستهها بر خلاف سفالهای امروزی دیرتر از بخشهای دیگر سفال می شکنند.
goo.gl/qfRfMu
متن کامل را از اینجا بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Kalporgan
@Tavaana_TavaanaTech
* در حاشیه سفر ارزیابان سازمان جهانی صنایع دستی به این روستا
روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان گفته است که قرار است امسال ارزیابان سازمان جهانی صنایع دستی به روستای کلپورگان سفر و معیارهای جهانی شدن این روستا و به ویژه سفال آن را که یک سفال منحصر به فرد است مورد ارزیابی قرار دهند.
بهروز عیسیزهی با بیان اینکه برای ارزیابی روستای کلپورگان برای ثبت جهانی سه داور به این روستا میآیند که ۲ داور خارجی و یک داور ایرانی خواهند بود، ادامه داد: «بازدید از کارگاههای سفال از مهمترین برنامههای سفر نمایندگان سازمان جهانی صنایع دستی است که در این بازدید فرایند تولید سفال، حجم تولید، ویژگی های سفال و بحث آموزش آن مورد ارزیابی این نمایندگان قرار خواهد گرفت.» او اظهار داشته است: «روستای کلپورگان و به ویژه سفال این روستا به دلیل ویژگی هایی که دارد، مورد توجه قرار گرفته و به همین دلیل پروندهای برای جهانی شدن روستا تنظیم و به سازمان جهانی صنایع دستی فرستادیم.»
با تمام این احوال باید اشاره کرد که گرچه خالق ویژگیهای منحصر بهفرد این روستا زنان هستند اما امکاناتی در اختیار آنها قرار نمیگیرد، تا کلاس ششم میتوانند درس بخوانند و از داشتن دبیرستان برای ادامه تحصیل نیز محروم هستند.
کلپورگان روستایی از توابع شهرستان سراوان در سیستان و بلوچستان است. موزه زنده سفال کلپورگان تنها موزه زنده سفال در جهان است که قدمت آن به هفت هزار سال پیش بر میگردد. آنچه توجه جهانیان را به سفال کلپورگان جلب کرده، ساخت سفال بدون استفاده از چرخ سفالگری است به گونهای که تمام سفالینهها با روشهای سنتی ابتدایی و توسط زنان بلوچ انجام میشود.
این هنر در طول تاریخ بدون هیچ تغییری در شیوه ساخت و نوع مواد اولیه سینه به سینه به نسلهای بعد منتقل شده است و سفالگران به همان شیوه سنتی قدیمی آثار هنری خلق می کنند.
سفال کلپورگان که شاهکار دست هنرمندانه زنان بلوچ است در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران در سازمان یونسکو به ثبت جهانی رسیده است. زنان بلوچ که خالقان اصلی سفال در روستای کلپورگان هستند از گذشته تا به امروز شیوه ساخت این سفال را نسل به نسل به دختران امروزی منتقل کردهاند که چگونه هنرمندانه بدون استفاده از چرخ سفالگری و کاملا دستی و سنتی سفال بی نظیر کلپورگان را به رخ جهانیان کشاندهاند.
طرحها و نقشهای سفال کلپورگان نیز کاملا هندسی است و تداعی نقشهای باستانی بوده، تزیینات روی سفالینهها با نمادهای تجریدی است که از نسلی به نسل دیگر به یادگار مانده و حکایت از راز و رمز و خواهشهای روحی و درونی هنرمند از محیط اطراف و اعتقادات و باورهای او دارد و اغلب نمادها شبیه به نقوش سفال های ماقبل تاریخ و آغاز دوره تاریخی است.
در این سفالینهها لعاب به کار نمیرود بلکه برای تزیین و نقاشی از سنگ "تیتوک" استفاده میشود، این سنگ در منطقه تپه آچار در کهوران مهرستان یافت میشود و رنگ آن معمولا قهوه ای یا سیاه بوده، این سنگ نوعی سنگ منگنز است و رنگی که از آن به دست می آید قهوهای است. از نکات جالب درباره این سفال می توان به دسته آنها اشاره کرد به طوری که این دستهها بر خلاف سفالهای امروزی دیرتر از بخشهای دیگر سفال می شکنند.
goo.gl/qfRfMu
متن کامل را از اینجا بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Kalporgan
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. زنانی که روستای کلپورگان را ثبت جهانی کردهاند اما از تحصیل محرومند * در حاشیه سفر ارزیابان سازمان جهانی صنایع دستی به این روستا روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان گفته است که قرار است امسال ارزیابان سازمان جهانی صنایع…