آموزشکده توانا
57.9K subscribers
30.1K photos
36.3K videos
2.54K files
18.6K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
درگیری یوسف عمادی، هنرمند زندانی با رییس بند هشت زندان اوین
goo.gl/8kMsPg

براساس اخباری که به توانا رسیده است، یوسف عمادی، هنرمند زندانی که به تازگی از بند ۳۵۰ زندان اوین به بند هشت این زندان منتقل شده روز گذشته با رییس این بند دچار درگیری شده است.

یوسف عمادی که چندی است نسبت به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم اعتراض کرده و خواستار اجرای این اصل است، برای پیگیری رسیدگی خود به مسئولین مراجعه کرد که پس از این پیگری با رییس بند درگیری لفظی پیدا کرد.

پس از بالا گرفتن این درگیری یوسف عمادی دست به تحصن زد که بعد از چند ساعت با حضور مسئولین زندان و قول مساعد آنان مبنی بر پیگیری و انجام خواسته وی به تحصن خود پایان داد.

یوسف عمادی آهنگساز، نوازندهٔ سه‌تار و پژوهشگر موسیقی است.

او آموزش موسیقی ایرانی را نزد اساتید علی یداللهی آموخت و سپس دوره عالی موسیقی سنتی را نزد استاد محمدرضا لطفی طی کرد. وی پس از دستگیری در سال ۱۳۹۲ از ادامه فعالیت موسیقی و پژوهشی بازماند.
او در تاریخ ۱۳ مهر ۱۳۹۲ در ساری دستگیر و به بند دو الف زندان اوین منتقل و متحمل یک ماه زندان انفرادی شد. پروند ایشان در تابستان ۱۳۹۴ در شعبهٔ ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه تحت بررسی و سرانجام به اتهام فعالیت غیرمجاز هنری و توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام حکم شش سال زندان و جریمه نقدی را برایش صادر کردند. در دادگاه تجدید نظر در شعبه ۵۴ دادگاه انقلاب به سه سال زندان تعزیری و سه سال حبس تعلیقی محکوم شد.

وی از آبان ماه ۱۳۹۵ در بند هفت زندان اوین به سر می‌برد.

نگهداری زندانیان بر اساس تفکیک جرائم از حقوق زندانیان است، اما متاسفانه رعایت نمی شود و زندانیان سیاسی را با زندانیان مرتکب جرائم دیگر از جمله قتل، تجاوز و مواد و ... نگهداری می کنند و گاه این زندانیان با تحریک مسئولین زندان با زندانیان سیاسی درگیر می شوند.

برای آشنایی با حقوق زندانی:
http://bit.ly/1XC6UrO

@Tavaana_TavaanaTech
یوسف عمادی به بند دو الف منتقل گردیده

یوسف عمادی هنرمند محبوس در بند هشت زندان اوین روز گذشته به دفتر افسر نگهبانی مراجعه کرده برای پیگیری انتقال سازش اما پس از درگیری شدیدی میان وی و افسر نگهبان صورت میگیرد

در پی این درگیری یوسف عمادی را پس از انتقال به دفتر رییس زندان به بند دو الف سپاه منتقل کرده اند و تاکنون به بند بازنگشته است واین انتقال موجب نگرانی همبندیان وی شده است.

آهنگساز و نوازنده سه تار است اما از آذرماه ۹۵ روزگار خود را در زندان اوین می‌گذراند. اتهام او «تبلیغ علیه نظام و توهین به مقدسات» است و حکمش سه سال حبس تعزیری، سه سال حبس تعلیقی و ۲۰ میلیون تومان جریمه نقدی.

یوسف عمادی نخستین بار در مهرماه سال ۹۲ به همراه مهدی و حسین رجبیان دو برادر هنرمند در رابطه با فعالیت وب‌سایتی با نام برگ موزیک بازداشت شد. وب‌سایتی که به تولید، انتشار و معرفی موسیقی زیرزمینی ایران می‌پرداخت.
goo.gl/mLm5Ex

مطلب مرتبط:
کلاس آموزشکده توانا با موضوع حقوق زندانی:
http://bit.ly/1XC6UrO

@Tavaana_TavaanaTech
زادروز اسدالله ملک

اسدالله ملک، نوازنده ویولون و آهنگساز ایرانی، در ۱۴ مرداد سال ۱۳۲۰در محله «دروازه دولت» تهران متولد شد.
وی در در ایام کودکی و نوجوانی حدود سه سال شاگرد ابولحسن صبا بود و جز شاگردان خاص ایشان محسوب شد.
اسدالله ملک در سن هفده سالگی رسما به رادیو راه یافت و در آن سن با ساختن قطعه «گریه لیلی» در مایه دشتی و اجرای آن با ویولن، اشتهار فراوان یافت.
اسدالله ملک یکی از سلیست های خوب و موفق برنامه«گلها» بود به طوری که هر کس ساز سلوی او را می شنید بی اختیار تحت تاثیر پنجه های شیرین و آرشه سحر آمیزش قرار می گرفت.
از جمله خوانندگانی که ملک با آنها همکاری داشتند می‌توان به اکبر گلپایگانی، محمود محمودی خوانساری، ایرج، بهرام حصیری، محمدرضا شجریان، کوروس سرهنگ زاده و... اشاره نمود که ثمره سالها همکاری آنها با استاد ملک آهنگهای زیبایی چون تک درخت، مرغ شباهنگ، جدایی تو، حکایت دل و... است که سالها مورد اقبال مردم ایران بوده‌است.
جاودان یاد اسدالله ملک پس از سالها خدمت به موسیقی ایران زمین سرانجام در روز سه شنبه ۹ بهمن ۱۳۸۰ بر اثر تومور مغزی در بیمارستان ایران مهر تهران درگذشت.

ویدئو، بخش کوتاهی از نوازندگی اسدالله ملک در سال های اوایل دهه هفتاد در یک بزم خصوصی، همراه تعدادی از اساتید است.
تعدادی ویدئو از دهه شصت و هفتاد از بزم های خصوصی بر جای مانده است که خوانندگانی چون ایرج و دلکش و مرضیه حضور دارند. دورانی که بسیاری از هنرمندان اجازه برگزاری کنسرت نداشتن و به ناچار در محیط های خصوصی و در جمعی محدود از آشنایان هنرنمایی می کردند.
goo.gl/qii5yJ

مطلب مرتبط:
تحسر:تحلیلی بلاغی از اندوه و سرکوب در موسیقی ایران
goo.gl/vBS4hm

@Tavaana_TavaanaTech
سالگرد درگذشت واروژان، موسیقی‌دان و آهنگ‌ساز ِ خاطره‌ساز
goo.gl/hQtLZ7

واروژان در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.

واروژ هاخباندیان که با نام هنری واروژان شناخته می‌شود در ۱۳ آذرماه ۱۳۱۵ در خانواده‌ای ارمنی در قزوین متولد شد. دو ساله بود که مادرش را از دست داد.

واروژان پس از پایان تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه‌ي عالی موسیقی تهران شد و موسیقی را تحت آموزش استادانی هم‌چون روبن گریگوریان و لودویک وازل فراگرفت. پس از این واروژان با بورسیه ی رادیو و تلویزیون برای مدت چهار سال به مدرسه‌ی عالی موسیقی آمریکا رفت.

واروژان از عکس و فیلم بیزار بود و حتا کم‌تر حاضر به مصاحبه بود. او در عمر هنری خود برای ۲۵ فیلم موسیقی ساخت و هم‌چنین برای دو مجموعه‌ی تلویزیونی نیز موسیقی ساخت. آخرین اثر واروژان در آهنگ‌سازی، ساخت ترانه‌ای با نام «اجازه» بود که مرگ اجازه‌ی ساخت به این هنرمندان جوان نداد.او در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.

فعالیت‌های واروژان با گوگوش و شهیار قنبری توانست درخشان‌ترین ترانه‌های تاریخ موسیقی پاپ ایران را به وجود آورد. ترانه‌ی «حرف» یکی از این ترانه‌ها است که در سال ۱۳۵۴ عنوان به‌ترین آهنگ‌ساز سال را برای واروژان به ارمغان آورد.

ایرج جنتی عطایی در مورد آهنگ‌سازی واروژان می‌گوید: «واروژان از آن‌جایی که در تنظیم و ارکستراسیون بی‌همتا بود، خیلی زود به یک آهنگ‌ساز و تنظیم‌کننده‌ی بی‌نظیر بدل شد. در واقع می‌توان گفت واروژان اعتبار ترانه‌ی نوین ایران بود.» شهیار قنبری، ترانه‌سرا، واروزان را هنرمندی می‌شناسد که با زبان موسیقی روز جهان آشنا بود.

داریوش از واروژان با ذکر خاطره‌ای این‌گونه یاد می‌کند: «با آهنگ‌های او ترانه‌های بسیار خواندم و از او چیزهای زیادی آموختم، یک روز برای تمرین ترانه «بوی خوب گندم» به منزل او رفته بودم و در حالی که پیانو می‌نواخت چشمم به قاب عکسی افتاد که بالای پیانو بود. عکس یه پسر بچه‌ای که با چشمان گریان به اطراف خود خیره شده بود نظرم را جلب کرد و به او گفتم: واروژ ببین این بچه هم از نواختن تو به گریه افتاده که او در پاسخ گفت: اتفاقاً این آهنگ از گریه‌های او ساخته شده و واقعاً موسیقی پاپ به او بدهکار است و به راستی جایش خالی است.»

بیش‌تر بخوانید:

https://goo.gl/il5H9O

@Tavaana_TavaanaTech