#منزوی نشوید
وقتی تلفن زنگ می‌زند چه احساسی دارید؟ وقتی شما را به مهمانی دعوت می‌کنند چه احساسی دارید؟ اگر کسی از شما همکاری و توجه می‌خواهد به واکنش خودتان دقت کنید. اگر مقاومت می‌کنید، ضربان قلب‌تان بالا می‌رود، عرق می‌کنید و نفس‌تان حبس می‌شود، این‌ها می‌تواند علائم هراس اجتماعی یا تروما باشد. چیزی که باید بدانید این است که بین پاسخ ندادن به دیگران به‌خاطر یک درگیری فکری یا جسمی و امتناع از دیگران به خاطر #ترس تفاوت زیادی وجود دارد.
وقتی گاهی تنها می‌شوید چه احساسی دارید؟ اگر احساس نشاط و شادابی می‌کنید، از تنهایی #انرژی می‌گیرید یا هر احساس خوشایند دیگری را تجربه می‌کنید، نشان دهنده روحیه درونگرای شماست. در مقابل اگر احساس تنها ماندن می‌کنید و با خودتان می‌گویید «دلم نمی‌خواهد به آن مهمانی بروم، کسی به من توجهی نمی‌کند، دلم نمی‌خواهد با کسی حرف بزنم و وجود من در مهمانی برای کسی مهم نیست…» خوب است بدانید که این احساسات تا اندازه‌ای طبیعی هستند اما اگر یک احساس دائمی و ریشه یافته در وجودتان است این نشانه‌ای از #انزواطلبی است.
موقعیت دیگری هم وجود دارد: اگر فقط در خلوت تنهایی‌تان می‌توانید خود واقعی‌تان باشید باید از خودتان بپرسید که «اگر بقیه من واقعی را بشناسند چه اتفاقی می‌افتد؟» هر جواب منفی‌ای به این پرسش به معنای آن است که کار، دوستان، شریک زندگی یا هر چیزی که به‌خاطرش #نقش بازی می‌کنید با خود واقعی شما هماهنگ نیست. از سوی دیگر این احساس که نشان دادن من واقعی برایتان ضرر دارد یا خطرناک است. نمایشی از این احساس درونی است که فکر می‌کنید آدمی دوست نداشتنی، بی ارزش و به درد نخور هستید. رفتن به خلوت تنهایی و برداشتن #نقاب در واقع نوع معیوبی از تنهایی است. پیشنهاد من این است که به یک #مشاور یا روان شناس مراجعه کنید تا اعتماد به نفس از دست رفته را بازیابی کنید.
از همه مهم‌تر، بزرگ‌ترین سوالی که می‌توانید از خودتان بپرسید این است که «آیا تنها ماندن، شما را از زندگی عادی دور نگه می‌دارد؟» در صورتی که تنهایی برای شما راهی برای #فرار از دنیا و آدم‌هاست این می‌تواند نشانه خطرناکی باشد. اما اگر خلوت #تنهایی به شما کمک می‌کند که #زندگی عادی را بهتر پیش ببرید از این #فرصت استفاده کنید و هر کاری که دوست دارید در اوقات تنهایی‌تان انجام بدهید.
رادیو زمانه
#توانا
https://goo.gl/67AdbM
@Tavaana_Tavaanatech
وقتی تلفن زنگ می‌زند چه احساسی دارید؟ وقتی شما را به مهمانی دعوت می‌کنند چه احساسی دارید؟ اگر کسی از شما همکاری و توجه می‌خواهد به واکنش خودتان دقت کنید. اگر مقاومت می‌کنید، ضربان قلب‌تان بالا می‌رود، عرق می‌کنید و نفس‌تان حبس می‌شود، این‌ها می‌تواند علائم هراس اجتماعی یا تروما باشد. چیزی که باید بدانید این است که بین پاسخ ندادن به دیگران به‌خاطر یک درگیری فکری یا جسمی و امتناع از دیگران به خاطر #ترس تفاوت زیادی وجود دارد.
وقتی گاهی تنها می‌شوید چه احساسی دارید؟ اگر احساس نشاط و شادابی می‌کنید، از تنهایی #انرژی می‌گیرید یا هر احساس خوشایند دیگری را تجربه می‌کنید، نشان دهنده روحیه درونگرای شماست. در مقابل اگر احساس تنها ماندن می‌کنید و با خودتان می‌گویید «دلم نمی‌خواهد به آن مهمانی بروم، کسی به من توجهی نمی‌کند، دلم نمی‌خواهد با کسی حرف بزنم و وجود من در مهمانی برای کسی مهم نیست…» خوب است بدانید که این احساسات تا اندازه‌ای طبیعی هستند اما اگر یک احساس دائمی و ریشه یافته در وجودتان است این نشانه‌ای از #انزواطلبی است.
موقعیت دیگری هم وجود دارد: اگر فقط در خلوت تنهایی‌تان می‌توانید خود واقعی‌تان باشید باید از خودتان بپرسید که «اگر بقیه من واقعی را بشناسند چه اتفاقی می‌افتد؟» هر جواب منفی‌ای به این پرسش به معنای آن است که کار، دوستان، شریک زندگی یا هر چیزی که به‌خاطرش #نقش بازی می‌کنید با خود واقعی شما هماهنگ نیست. از سوی دیگر این احساس که نشان دادن من واقعی برایتان ضرر دارد یا خطرناک است. نمایشی از این احساس درونی است که فکر می‌کنید آدمی دوست نداشتنی، بی ارزش و به درد نخور هستید. رفتن به خلوت تنهایی و برداشتن #نقاب در واقع نوع معیوبی از تنهایی است. پیشنهاد من این است که به یک #مشاور یا روان شناس مراجعه کنید تا اعتماد به نفس از دست رفته را بازیابی کنید.
از همه مهم‌تر، بزرگ‌ترین سوالی که می‌توانید از خودتان بپرسید این است که «آیا تنها ماندن، شما را از زندگی عادی دور نگه می‌دارد؟» در صورتی که تنهایی برای شما راهی برای #فرار از دنیا و آدم‌هاست این می‌تواند نشانه خطرناکی باشد. اما اگر خلوت #تنهایی به شما کمک می‌کند که #زندگی عادی را بهتر پیش ببرید از این #فرصت استفاده کنید و هر کاری که دوست دارید در اوقات تنهایی‌تان انجام بدهید.
رادیو زمانه
#توانا
https://goo.gl/67AdbM
@Tavaana_Tavaanatech
tavaana.org
منزوی نشوید | Tavaana Article
برگردان: نیلوفر جعفری
December 15, 2015
«روز ۱۴ فروردین ۱۳۵۹ گروه شیعه عراقی حزب‌الدعوه که پایگاه‌های نظامیش در خاک ایران قرار داشت، با انفجار بمبی که در دوربین یک خبرنگار جاسازی شده بود، تلاش کرد طارق عزیز مرد شماره ۲ رژیم عراق را ترور کند. طارق عزیز زخمی شد و جان به در برد. صدام در واکنش به سازمان امنیت عراق دستور داد آیت‌الله محمد باقر صدر پیشوای حزب‌الدعوه و خواهرش بنت‌الهدی را دستگیر کرده و چند روز بعد در زندان به قتل برسانند.
آیت‌الله خمینی پس از باخبر شدن از این واقعه، در سخنانی که از رادیو ایران پخش شد، از ارتش عراق خواست قیام کنند و رژیم بعثی را سرنگون نمایند. او صراحتا از مردم عراق خواست طبق الگوی انقلاب اسلامی ایران به‌پا خیزند. این حوادث تنش میان ایران و عراق را که پیشتر آغاز شده بود، به بالاترین مرحله رساند و درگیری‌های مرزی با حضور نیروهای زرهی و هوایی دو طرف شدت گرفت. درخواست‌های محمود دعایی سفیر ایران در عراق برای ترتیب یک مذاکره اضطراری میان نمایندگان بلند پایه‌ی دو کشور گوش شنوایی در تهران نیافت و جنگ سراسری در ۳۱ شهریور آغاز شد.
روز ۱۸ نوامبر ۱۹۸۳ گروه حزب‌الله لبنان کامیونی مملو از نهصد کیلوگرم مواد منفجره را به ساختمان اصلی سفارت آمریکا در بیروت کوبید. در نتیجه انفجار شدید، بخش اصلی ساختمان هفت طبقه سفارت فرو ریخت و ۶۳ کشته و ۱۲۰ زخمی به جا ماند. انفجار در زمانی صورت گرفت که تمام مدیران خاورمیانه‌ای سیا برای جلسه‌ای در آنجا حضور داشتند. چند نفر از آنان از جمله رابرت کلینتون ایمز مدیرکل سیا در خاورمیانه در این انفجار کشته شدند.
روز ۲۳ اکتبر ۱۹۸۳ حزب‌الله لبنان با دو کامیون انتحاری دیگر مقرهای تفنگداران آمریکایی و فرانسوی نیروی چند ملیتی پاسدار صلح در لبنان را منفجر کرد. در نتیجه این حمله ۲۴۱ تفنگدار آمریکایی و ۵۸ سرباز فرانسوی کشته شدند. این حملات سبب خروج نیروهای آمریکایی و فرانسوی از لبنان گردید. اما مهمترین نتیجه این حملات تغییر اساسی در سیاست آمریکا در جنگ ایران و عراق به سود عراق بود. آمریکا گرچه اسلحه‌ای به عراق نفروخت اما اعتباری سه میلیارد دلاری در زمینه خرید غله برای دولت عراق باز کرد که برای صدام حسین بسیار ارزشمند بود. واشنگتن علاوه بر تحویل عکس‌ها و اطلاعات ماهواره‌ها و آواکس های آمریکایی به عراق، در سال ۱۹۸۴ عملیات استانچ را باهدف قطع صدور اسلحه به ایران در سطح جهان آغاز کرد.
در روزهای آغاز خرداد ۱۳۶۱ دولت شوروی به رهبری ایران اطلاع داد که اگر نیروهای ایرانی آتش بس را نپذیرفته و برای ورود به خاک ایران تلاش کنند، شوروی ناچار خواهد بود تحریم تسلیحاتی عراق را که با وجود قرارداد دوستی و همکاری ۱۹۷۲ با بغداد، از آغاز پاییز ۵۹ اعمال کرده، لغو کند. دولت ایران اعتنایی به اخطار شوروی نکرد. محموله‌های عظیم سلاح‌های ارسالی شوروی که در خرداد و تیر ۶۱ از راه بندر عقبه‌ی اردن به دست عراق رسید مهمترین نقش را در شکست عملیات بزرگ هجومی ایران موسوم به رمضان در تیر ۱۳۶۱ ایفا کرد. در این عملیات سی‌هزار نیروی ایرانی کشته شدند.
انقلاب ایران آغازگر فرایند تضعیف نظام دولت-ملت نوپا و دست ساز غرب در خاورمیانه بود. این فرایند در نتیجه کاهش نسبی نفوذ غرب در خاورمیانه، گسترش هویت گرایی عظمت طلبانه شیعی و سنی و دستیابی کشورهای منطقه به قدرت و ثروت ناشی از نفت، اکنون به اوج خود رسیده‌است. کاهش نسبی نفوذ غرب سبب شد شکاف‌های مذهبی- ژئوپلتیک مربوط به عصر صفوی-عثمانی و ماقبل دوباره در منطقه زنده شود. این فرایند در بدبینانه‌ترین برآورد تا تمام شدن #انرژی و منابعش ادامه خواهد یافت. سه یا چهار دهه بیشتر از دوران اهمیت محوری نفت در #اقتصاد جهانی باقی نمانده است. به احتمال قریب به یقین روند نزولی قیمت #نفت که از سال گذشته آغاز شده، برگشت ناپذیر است.»
برگرفته از فیس‌بوک «طوس طهماسبی»
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آیت‌الله خمینی پس از باخبر شدن از این واقعه، در سخنانی که از رادیو ایران پخش شد، از ارتش عراق خواست قیام کنند و رژیم بعثی را سرنگون نمایند. او صراحتا از مردم عراق خواست طبق الگوی انقلاب اسلامی ایران به‌پا خیزند. این حوادث تنش میان ایران و عراق را که پیشتر آغاز شده بود، به بالاترین مرحله رساند و درگیری‌های مرزی با حضور نیروهای زرهی و هوایی دو طرف شدت گرفت. درخواست‌های محمود دعایی سفیر ایران در عراق برای ترتیب یک مذاکره اضطراری میان نمایندگان بلند پایه‌ی دو کشور گوش شنوایی در تهران نیافت و جنگ سراسری در ۳۱ شهریور آغاز شد.
روز ۱۸ نوامبر ۱۹۸۳ گروه حزب‌الله لبنان کامیونی مملو از نهصد کیلوگرم مواد منفجره را به ساختمان اصلی سفارت آمریکا در بیروت کوبید. در نتیجه انفجار شدید، بخش اصلی ساختمان هفت طبقه سفارت فرو ریخت و ۶۳ کشته و ۱۲۰ زخمی به جا ماند. انفجار در زمانی صورت گرفت که تمام مدیران خاورمیانه‌ای سیا برای جلسه‌ای در آنجا حضور داشتند. چند نفر از آنان از جمله رابرت کلینتون ایمز مدیرکل سیا در خاورمیانه در این انفجار کشته شدند.
روز ۲۳ اکتبر ۱۹۸۳ حزب‌الله لبنان با دو کامیون انتحاری دیگر مقرهای تفنگداران آمریکایی و فرانسوی نیروی چند ملیتی پاسدار صلح در لبنان را منفجر کرد. در نتیجه این حمله ۲۴۱ تفنگدار آمریکایی و ۵۸ سرباز فرانسوی کشته شدند. این حملات سبب خروج نیروهای آمریکایی و فرانسوی از لبنان گردید. اما مهمترین نتیجه این حملات تغییر اساسی در سیاست آمریکا در جنگ ایران و عراق به سود عراق بود. آمریکا گرچه اسلحه‌ای به عراق نفروخت اما اعتباری سه میلیارد دلاری در زمینه خرید غله برای دولت عراق باز کرد که برای صدام حسین بسیار ارزشمند بود. واشنگتن علاوه بر تحویل عکس‌ها و اطلاعات ماهواره‌ها و آواکس های آمریکایی به عراق، در سال ۱۹۸۴ عملیات استانچ را باهدف قطع صدور اسلحه به ایران در سطح جهان آغاز کرد.
در روزهای آغاز خرداد ۱۳۶۱ دولت شوروی به رهبری ایران اطلاع داد که اگر نیروهای ایرانی آتش بس را نپذیرفته و برای ورود به خاک ایران تلاش کنند، شوروی ناچار خواهد بود تحریم تسلیحاتی عراق را که با وجود قرارداد دوستی و همکاری ۱۹۷۲ با بغداد، از آغاز پاییز ۵۹ اعمال کرده، لغو کند. دولت ایران اعتنایی به اخطار شوروی نکرد. محموله‌های عظیم سلاح‌های ارسالی شوروی که در خرداد و تیر ۶۱ از راه بندر عقبه‌ی اردن به دست عراق رسید مهمترین نقش را در شکست عملیات بزرگ هجومی ایران موسوم به رمضان در تیر ۱۳۶۱ ایفا کرد. در این عملیات سی‌هزار نیروی ایرانی کشته شدند.
انقلاب ایران آغازگر فرایند تضعیف نظام دولت-ملت نوپا و دست ساز غرب در خاورمیانه بود. این فرایند در نتیجه کاهش نسبی نفوذ غرب در خاورمیانه، گسترش هویت گرایی عظمت طلبانه شیعی و سنی و دستیابی کشورهای منطقه به قدرت و ثروت ناشی از نفت، اکنون به اوج خود رسیده‌است. کاهش نسبی نفوذ غرب سبب شد شکاف‌های مذهبی- ژئوپلتیک مربوط به عصر صفوی-عثمانی و ماقبل دوباره در منطقه زنده شود. این فرایند در بدبینانه‌ترین برآورد تا تمام شدن #انرژی و منابعش ادامه خواهد یافت. سه یا چهار دهه بیشتر از دوران اهمیت محوری نفت در #اقتصاد جهانی باقی نمانده است. به احتمال قریب به یقین روند نزولی قیمت #نفت که از سال گذشته آغاز شده، برگشت ناپذیر است.»
برگرفته از فیس‌بوک «طوس طهماسبی»
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
January 5, 2016