زندگی عشایر کرمانج

عشایر کرمانج همه ساله در اواسط تیر ماه تا اواخر مهر ماه از مراوه تپه استان گلستان به منطقه قره میدان شهرستان مانه و سملقان در استان خراسان شمالی کوچ میکنند. مهمترین شغل عشایر دامداری است که به دلیل کاهش میزان بارندگی، کمبود مراتع و منابع طبیعی و گرم شدن هوا به مخاطره افتاده است. صمیمیت و دوستی در بین اعضاء خانواده عشایر بزرگترین نعمت برای آنان به شمار می رود.

مردم کردتبار خراسان بنا به منابع تاریخی نوادگان کردهایی هستند که در زمان شاه عباس از منطقه باختری دریاچه ارومیه به این نواحی برای نگاهداری از مرزهای ایران کوچ داده شدند
عشایر کرمانج شامل حدود ۲۲ ایل یا طایفه مهم کُردی هستند. پراکندگی جمعیتی آنان در استان های خراسان شمالی، خراسان رضوی و گلستان است.

عشایر کرمانج با زندگی در کوچ‌ خود جذابیت‌‌های بسیاری برای گردشگران و توریست‌های داخلی یا خارجی دارند.

کرمانج ها، زندگی را با گل‌ها و گون‌ها تقسیم کرده‌ و پای بر جای پای نیاکان دور از غبار زمان، از ییلاق تا قشلاق کوه‌ها و دره‌ها را تا پهن دشت مزارع پیموده‌اند
عشایر کرمانج یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های مردم‌شناختی در خراسان شمالی هستند. تنوع زندگی، معیشت، فرهنگ و هنر سنتی بر این ظرفیت‌ها افزوده است.
بره در فرهنگ کردهای کرمانج نماد برکت و جریان حیات در کالبد ایل است

عکس و متن از ایرنا
goo.gl/LoJhM7

@Tavaana_TavaanaTech