حاکمیت مردمی

حاکمیت مردمی به چه معنی است و چه زمانی محقق می‌شود؟
این انیمیشن کوتاه از مجموعه درس‌گفتارهای مدنی است.
http://bit.ly/34N7Xzd

لینک یوتیوب:
http://bit.ly/34RxOWW

#انیمیشن #درس_گفتار_مدنی

@Tavaana_TavaanaTech

مسعود هاشمی، شهروند ایرانی - آلمانی که رستورانش در آلمان مورد حمله نئونازی‌ها قرار گرفت، از تجربه‌اش می‌گوید.
این حمله همدلی جامعه‌ی آلمان را برانگیخت. از جمله خانم مرکل صدراعظم آلمان به دیدار او رفت.
آقای هاشمی که جانباز جنگ است و هنوز ترکش‌های جنگ را در بدنش دارد، از تشریفات و مشکلات دیدار با رئیس‌جمهور ایران می‌گوید و آن را مقایسه می‌کند با دیدار خانم مرکل.

آقای هاشمی که نگران رشد یافتن نازیست‌ها است، می‌گوید محکم می‌ایستد تا نازیست‌ها رشد نکنند. او خطر نازیست‌ها را تنها برای آلمان نمی‌داند بلکه خطری برای جهان و انسانیت می‌شمارد.

مرتبط:
جنگ و هولوکاست
https://goo.gl/qEQb4H
منابع توانا درباره رواداری:
http://bit.ly/1RtZYec

@Tavaana_TavaanaTech

سلام
در سال‌های گذشته که شبکه‌های اجتماعی رونق گرفته‌اند، بارها از سوی دوستان مختلفی مورد پرسش و حتی نقد قرار گرفته‌ام که چرا در شبکه‌های اجتماعی که مکانی برای ارتباط بی‌واسطه مردم با هم است، حضور ندارم. حتی یک بار که مهمان برنامه‌ای در امریکا به میزبانی کمپانی فیسبوک بودم، از طرف آنها مورد سوال قرار گرفتم که چرا در این شبکه صفحه شخصی خودم را ندارم. دلیل و توضیحم همیشه یک کلمه بوده؛ «وقت».
شبکه‌های اجتماعی عرصه تبادل نظر، گفت و گو و بحث، و علاوه‌برآن محلی برای خوش و بش افراد و تعامل است، که از شما چه پنهان برای من هم بسیار جذاب و اغواکننده است. اما در عین حال باید فرصت و امکان آن را هم داشته باشم.
از طرف دیگر من این شانس را هم داشته ام که زیاد سفر کنم و نه در دنیای مجازی، که در دنیای واقعی از مناطق مختلف دنیا دیدن و با مردم (به‌خصوص مردم هموطن و هم‌زبانم) در ارتباط مستقیم باشم. درواقع با وجود اینکه همیشه اهل سفر بوده‌ام، اما بعد از سال ۱۳۸۸ زندگی عادی من دگرگون شد و از آن پس بیشتر عمرم در این سفرها می گذرد (در این‌باره بیشتر خواهم گفت).

سال‌ها علاوه بر کار وکالت و دفاع از موکلانم، به گزارشگری و مستندسازی نقض حقوق بشر در ایران، که متاسفانه در طول چهار دهه بعد از انقلاب به طور مستمر و سیستماتیک رخ داده، مشغول بوده‌ام و به همین‌ سبب، به محافل مختلف حقوقی، سیاسی و فرهنگی دعوت می‌شوم. بخشی از این اعتبار نیز به دلیل دریافت جایزه صلح نوبل است که طبیعتا از افراد چهره‌ای آشنا برای نهادهای مختلف می‌سازد. به همه اینها باید لطف ستم جمهوری اسلامی! را اضافه کنم که با غصب کردن خانه و زندگی، دفتر کار و حتی دفتر کانون مدافعان حقوق بشر، خواست تا مرا بی‌خانمان کند. اما غافل از اینکه حس خانه داشتن یک وابستگی عاطفی است و هیچ ربطی به سقف یک خانه و چندمتر زمین ندارد. من هرجای دنیا که باشم وطنم، ایران، خانه اول من است و برای آبادانی و عدالتش تلاش می‌کنم. بنابراین همانطور که گفتم این لطف! حکومت ایران باعث شده تا به جای بی‌قراری برای از دست دادن همه این چیزهایی که از اساس ازدست‌رفتنی هستند، بیشتر عمرم را در این سفرها سپری کنم و در کار زیاد، قرار و آرامش پیدا کنم. منتظر باشید تا گاهی نیز با شما از خاطرات سفرهایم تعریف کنم.

اما این روزها اتفاق دیگری هم مرا تشویق به راه انداختن صفحه‌ای متعلق به خودم انداخت و آن نیاز به انتقال بی‌واسطه نظرم با مخاطبان بود. من به دلیل اینکه هرگز صدایم را در گلو خفه نکرده‌ام و اعتقاد دارم که با سکوت نمی‌شود به جنگ با ستم رفت، طبیعتا از امکان ارتباطات رسانه‌‌ای، هم برای اطلاع‌رسانی و هم برای ابراز نظر و تحلیل بی‌بهره نبوده‌ام. اما رسانه‌ها همواره واسطه‌اند و گاهی مسائل را از دریچه منافع یا دیدگاه سیاسی خودشان بازتاب می‌دهند. از طرفی گاهی نیز پیش آمده که حرفها و سخنانم در برنامه‌های مختلف، به طور کامل منتشر نمی شود یا عامدانه و به صورت گزینش‌شده از برخی رسانه‌های مدافع سیاست‌های حکومت ایران منتشر می‌شوند که با آنچه منظور من بوده کاملا متفاوت است. این دلایل مرا به این نتیجه رساند که راه‌اندازی یک کانال شخصی را هم به سایر تجربه‌هایم اضافه کنم. امیدوارم این کانال، در کنار سایر رسانه‌هایی که مرتبط به من و البته متعلق به کانون مدافعان حقوق بشر و مرکز حامیان حقپق بشر هستند، به ارتباط بیشتر من و مخاطبانم کمک کند.

البته به دلیل اینکه زندگی شخصی هیچ‌کدام از ما محدود به نظر و تحلیل و خبر سیاسی نیست، گاهی نیز از زندگی شخصی‌ام چیزهایی می‌نویسم تا به یادگار بماند.
از شما که خواننده و مخاطب این متن هستید دعوت می‌کنم تا در معرفی این کانال به سایر هموطنان کمک کنید.

شیرین عبادی
۱۲ سپتامبر ۲۰۱۹- ۲۱ شهریور ۱۳۹۸

https://t.me/joinchat/AAAAAFCHPCcsHkTbsRkNow

‏عباس واحدیان شاهرودی از زندان وکیل آباد با خانواده اش تماس گرفته و خبر داده که در زندان به او حمله شده است!

در تماس تلفنی گفته که او را از قرنطینه به بند 5 اندرزگاه 104 منتقل کردند که بند قاتلان و مجرمان خطرناک است. صبح امروز که زندانیان را برای هواخوری برده بودند، 3-4 نفر دور‏ واحدیان جمع شدند و یک نفر سعی کرد تا با چاقو شاهرگ واحدیان را بزند که خوشبختانه واحدیان دست خود را سریع کشید و فقط یک خراش سطحی برداشت.
رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی سعی می کند تا زندانیان سیاسی را به وسیله مجرمان خطرناک حذف فیزیکی کند مانند آنچه بر سر ‎#علیرضا_شیرمحمدعلی آورد.

از توئیتر اصغر سپهری

@Tavaana_TavaanaTech

بعد از ۳۵ روز بی خبری از وضعیت محمد نوری زاد خانواده و دوستان موفق به ملاقات با او شدند.
.
روز ۲۴ شهریور ماه ۱۳۹۸ با هماهنگی علی سلیمانی بازپرس شعبه ۹۰۳ علی نوری زاد و داود فرهادپور و تعدادی از افراد خانواده سپهری با آقای محمد نوری زاد ملاقات و گفتگو کردند، این دیدار از ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه تا ۱۱:۳۰ دقیقه در راهرو دادگاه انقلاب انجام پذیرفت.
.
آقای نوریزاد از نحوه بازداشت خود و دیگر همراهنش چنین گفت:
روز بیست مرداد ماه ۱۳۹۸ تعدادی از اعضای بیانیه ۱۴ و تعدادی دیگر از دوستان آقای دکتر جعفری یزدی برای اعتراض به صدور حکم ناعادلانه ۱۳ سال زندان برای ایشان مقابل دادگاه انقلاب مشهد حضور پیدا کرده بودند، قبل از اینکه تجمعی صورت گیرد نیروهای امنیتی آقای لعل محمدی را با ضرب و شتم سوار خودرو ون میکنند که آقای نوریزاد و همراهنشان به این نحوه برخورد اعتراض نموده و آنان نیز سوار ون میشوند و میگویند ما همه با هم هستیم و اگر قرار است کسی بازداشت شود، ما را نیز بازداشت کنید.
.
بازداشت شدگان که ۱۶ نفر بودند مستقیماً به زندان وکیل آباد تحویل میشوند و فردای آن روز وزارت اطلاعات آنان را تحویل گرفته و به بازداشگاه اطلاعات منتقل میکند.
بازداشتی‌ها را جدا از هم و به سلول انفرادی می‌فرستند.
تعدادی از بازداشت شدگان از بدو ورود به زندان دست به اعتصاب غذای تر میزنند که در دیدار با محمد نوری زاد گفتند، تا کنون در اعتصاب غذا هستم.

آقای نوری‌زاد مانند سرو استوار و مقاوم می‌نمود و همچنان بر مواضع قبلی خود تاکید داشت و مردم را به فعالیت‌های مدنی مسالمت‌آمیز فراخواند.
تنها نگرانی و دغدغه این مرد بزرگ کمک‌هایی بود که به خانواده زندانیان سیاسی و عقیدتی میشد که با دستگیریش در این امور اختلال ایجاد شده و موجب بروز مشکلات معیشتی برای برخی از خانواده های تحت پوشش بوجود آمده است، همچنین گفتند قرار بود برای خانواده‌ای در آق قلا که سیل خانه اش را ویران کرده بود؛ خانه ای نو بسازند و این مورد نیز ناتمام مانده است.
از مردم و خیرین عزیز درخواست نمودند همچنان کمکمهای خود را مانند گذشته ادامه دهند و نگذارند خللی در این مورد ایجاد شود.

#داود_فرهادپور

@Tavaana_TavaanaTech

سحر منم، سحر تویی، سحر صدای بودنت به آسمان رسیده است...

آواز هنگامه برچی برای سحر خدایاری، دختر آبی

شعر از مهتاب قربانی

#دختر_آبی #سحر_خدایاری

@Tavaana_TavaanaTech

زیر بار ستم نمی‌کنیم زندگی
جان فدامی‌کنیم در ره آزادگی

#کارگران_هپکو اراک امروز دوشنبه در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان مسیر راه‌آهن شمال-جنوب را بستند. این #کارگران به خصولتی‌سازی کارخانه معترضند.

برخی منابع از حمله‌ی خشونت‌بار نیروهای گارد به کارگران #هپکو خبر داده‌اند.

@Tavaana_TavaanaTech

محمدعلی زحمتکش از زندان عادل آباد شیراز آزاد شد

محمدعلی زحمتکش، فعال صنفی معلمان عصر امروز با پایان مدت محکومیت خود از زندان عادل آباد شیراز آزاد شد. آقای زحمتکش از اردیبهشت ماه سال جاری جهت تحمل حبس راهی این زندان شد. وی در مرحله بدوی توسط دادگاه انقلاب شیراز در کنار سایر مجازات‌ها به ۲ سال حبس محکوم شده بود، این حکم در دادگاه تجدید نظر به ۸ ماه حبس کاهش یافت.

منبع: هرانا

@Tavaana_TavaanaTech

نشستم روی ریل تا یار آید
به دیدار من استاندار آید
شده بیکار هپکو، ندارد یار هپکو

سینه‌زنی کارگران هپکو روی ریل راه‌آهن شمال- جنوب

کارگران معترض امروز در اعتراض به معوقات مزدی و نیز خصولتی‌سازی شرکت تجمع کرده و مسیر راه‌آهن را بسته بودند.

بعد از ظهر امروز این کارگران با حمله‌ی خشونت‌بار نیروهای گارد مواجه شدند و تعدادی از آنها مجروح شدند.

@Tavaana_TavaanaTech

کارگران معترض هپکوی اراک بعدازظهر امروز مورد حمله نیروهای نظامی قرار گرفتند.
برخی منابع اعلام کرده‌اند که ۴۰ نفر از کارگران دستگیر شده‌اند و تعداد زیادی هم مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته‌اند که در بیمارستان بستری شده‌اند.
.
سال گذشته هم ۱۵ نفر از کارگران معترض هپکو محکوم به زندان و شلاق شده بودند.

هپکو در سال ۱۳۵۱ در زمینی به وسعت ۹۰ هکتار با هدف مونتاژ ماشین‌آلات راه‌سازی در اراک توسط خانواده رضایی تاسیس شد و از سال ۱۳۵۴ شروع به فعالیت کرد. پس از انقلاب سال ۵۷ این شرکت توسط انقلابیون مصادره شد. و خانواده رضایی مجبور به ترک ایران شدند.

شرکت هپکو در اوج پیشرفت و بالندگی در سال ۱۳۸۵ به‌ بخش خصوصی واگذار شد. و اکنون چند سالی است که دچار مشکل مالی شده است و حتی ماه‌ها ست که کارخانه تولید ندارد. کارگران به تعطیلی کارخانه و عدم پرداخت معوقات مزدی خود معترض هستند.

@Tavaana_TavaanaTech

سالگرد درگذشت واروژان، موسیقی‌دان و آهنگ‌ساز ِ خاطره‌ساز
goo.gl/hQtLZ7

واروژان در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.

واروژ هاخباندیان که با نام هنری واروژان شناخته می‌شود در ۱۳ آذرماه ۱۳۱۵ در خانواده‌ای ارمنی در قزوین متولد شد. دو ساله بود که مادرش را از دست داد.

واروژان پس از پایان تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه‌ي عالی موسیقی تهران شد و موسیقی را تحت آموزش استادانی هم‌چون روبن گریگوریان و لودویک وازل فراگرفت. پس از این واروژان با بورسیه ی رادیو و تلویزیون برای مدت چهار سال به مدرسه‌ی عالی موسیقی آمریکا رفت.

واروژان از عکس و فیلم بیزار بود و حتا کم‌تر حاضر به مصاحبه بود. او در عمر هنری خود برای ۲۵ فیلم موسیقی ساخت و هم‌چنین برای دو مجموعه‌ی تلویزیونی نیز موسیقی ساخت. آخرین اثر واروژان در آهنگ‌سازی، ساخت ترانه‌ای با نام «اجازه» بود که مرگ اجازه‌ی ساخت به این هنرمندان جوان نداد.او در شهریور سال ۱۳۵۶ در حال ضبط موسیقی فیلم «بر فراز آسمان‌ها» بود که سکته کرد و روز شنبه ۵:۳۰ صبح ۲۶ شهریورماه ۱۳۵۶ پس از ده روز بستری‌بودن در بیمارستان جم در سن ۴۱ سالگی درگذشت.

فعالیت‌های واروژان با گوگوش و شهیار قنبری توانست درخشان‌ترین ترانه‌های تاریخ موسیقی پاپ ایران را به وجود آورد. ترانه‌ی «حرف» یکی از این ترانه‌ها است که در سال ۱۳۵۴ عنوان به‌ترین آهنگ‌ساز سال را برای واروژان به ارمغان آورد.

ایرج جنتی عطایی در مورد آهنگ‌سازی واروژان می‌گوید: «واروژان از آن‌جایی که در تنظیم و ارکستراسیون بی‌همتا بود، خیلی زود به یک آهنگ‌ساز و تنظیم‌کننده‌ی بی‌نظیر بدل شد. در واقع می‌توان گفت واروژان اعتبار ترانه‌ی نوین ایران بود.» شهیار قنبری، ترانه‌سرا، واروزان را هنرمندی می‌شناسد که با زبان موسیقی روز جهان آشنا بود.

داریوش از واروژان با ذکر خاطره‌ای این‌گونه یاد می‌کند: «با آهنگ‌های او ترانه‌های بسیار خواندم و از او چیزهای زیادی آموختم، یک روز برای تمرین ترانه «بوی خوب گندم» به منزل او رفته بودم و در حالی که پیانو می‌نواخت چشمم به قاب عکسی افتاد که بالای پیانو بود. عکس یه پسر بچه‌ای که با چشمان گریان به اطراف خود خیره شده بود نظرم را جلب کرد و به او گفتم: واروژ ببین این بچه هم از نواختن تو به گریه افتاده که او در پاسخ گفت: اتفاقاً این آهنگ از گریه‌های او ساخته شده و واقعاً موسیقی پاپ به او بدهکار است و به راستی جایش خالی است.»

بیش‌تر بخوانید:

https://goo.gl/il5H9O

@Tavaana_TavaanaTech

خوابم یا بیدارم

خواننده گوگوش
ترانه‌سرا ایرج جنتی عطایی
آهنگساز واروژان

درباره‌ی واروژان آهنگساز این ترانه، بخوانید:
https://goo.gl/il5H9O

@Tavaana_TavaanaTech

خوابم یا بیدارم (با کیفیت بهتر)

خواننده گوگوش
ترانه‌سرا ایرج جنتی عطایی
آهنگساز واروژان

درباره‌ی واروژان آهنگساز این ترانه، بخوانید:
https://goo.gl/il5H9O

@Tavaana_TavaanaTech

باور کن

خواننده گوگوش
ترانه‌سرا ایرج جنتی عطایی
آهنگساز واروژان

درباره‌ی واروژان آهنگساز این ترانه، بخوانید:
https://goo.gl/il5H9O

@Tavaana_TavaanaTech

واروژان؛ اعتبار ترانه نوین در ایران

واروژ هاخباندیان که با نام هنری واروژان شناخته می‌شود در ۱۳ آذرماه ۱۳۱۵ در خانواده‌ای ارمنی در قزوین متولد شد. دو ساله بود که مادرش را از دست داد. واروژان پس از پایان تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه‌ي عالی موسیقی تهران شد و موسیقی را تحت آموزش استادانی هم‌چون روبن گریگوریان و لودویک وازل فراگرفت. پس از این واروژان با بورسیه ی رادیو و تلویزیون برای مدت چهار سال به مدرسه‌ی عالی موسیقی آمریکا رفت. در سال چهارم به ایران بازگشت و از آن‌جا که در رادیو و تلویزیون به او گفتند که اگر بورسیه را جبران نکند، نمی‌تواند فعالیتی داشته باشد مجبور شد برای مدت دو سال به اهواز برود و موسیقی تدریس کند. فعالیت‌های واروژان با گوگوش و شهیار قنبری توانست درخشان‌ترین ترانه‌های تاریخ موسیقی پاپ ایران را به وجود آورد. ترانه‌ی «حرف» یکی از این ترانه‌ها است که در سال ۱۳۵۴ عنوان به‌ترین آهنگ‌ساز سال را برای واروژان به ارمغان آورد.

bit.ly/2phWzYJ
لینک یوتیوب:
bit.ly/2xk0B7j
#اسلایدشو

@Tavaana_TavaanaTech

می‌خواهید بدانید که چه کسانی مخفیانه به پروفایل شما سر زده‌اند؟

آیا می‌خواهید بدانید که در تلفن فرزندان یا دوست شما چه پیام‌هایی رد و بدل می‌شود و با کجا تماس می‌گیرند؟ آیا دوست دارید شما هم به دایرکت دوستان خود دسترسی داشته باشید؟
.
دوستان عزیز، تمامی این تبلیغات و تبلیغات مشابه این که روزانه با آن برخورد می‌کنید، کذب محض هستند. نه تنها این تبلیغات همگی دروغ هستند بلکه این موارد تجاوز به حریم شخصی دیگران است.
.
.
#حریم_خصوصی #اینترنت #پیامک #تواناتک #بشکن


@tavaanatech

یکی از همراهان آموزشکده توانا در واکنش به بحث‌های درگرفته پیرامون انتخابات پیش‌رو در جمهوری‌اسلامی، چنین ویدئویی ارسال کرده است.

او تاکید می‌کند شرکت در انتخابات به معنای موافقت با استبداد دینی و اعمال ضد حقوق‌بشری این رژیم است. شما با او موافق هستید؟ چه می‌اندیشید؟
#رای_بی_رای

@tavaanatech

کدام مراجع تقلید مخالف ورود زنان به ورزشگاه‌ها هستند؟ چه می‌گویند؟

حسینعلی نوری همدانی نیز از دیگر مراجع تقلید برجسته مخالف حضور زنان در ورزشگاه‌ها است. استدلال او برای مخالفت با حضور زنان در ورزشگاه‌ها این است که در چنین موقعیت‌هایی، زنان نمی‌توانند «به خوبی» حجاب خود را حفظ کنند.
.
نوری همدانی که از جمله کسانی‌ست که تجلیل‌هایی خاص از خامنه‌ای به عمل می‌آورد، درباره ورود زنان به ورزشگاه‌ها گفته بود: «حضور زنان و مردان در یک صحنه ورزشی جایز نیست چون زن در چنین موقعیتی نمی‌تواند به خوبی حجاب خود را حفظ کند... چنانچه در ورزشگاه‌ها فقط زنان حضور داشته باشند مشکلی و ایرادی ندارد اما جایی که مختلط باشد جایز نیست».
.
جعفر سبحانی از دیگر مراجع تقلید و اساتید حوزه علمیه است که با پیوند دادن بحث عفاف با ورود زنان به ورزشگاه و با به میان کشیدن پای خامنه‌ای، سعی کرده است ورود زنان به ورزشگاه‌ها را نافی عفاف و تقوی بر بشمارد.
.
او در اعتراض به طرح بحث ورود زنان به ورزشگاه‌ها گفته بود: «امروز مقام معظم رهبری، مجلس و دیگر ارکان نظام همه سعی می‌کنند که با بدحجابی مقابله کرده و عفاف را گسترش بدهند. آیا حضور هزاران دختر و زن در یک طرف و هزاران جوان در طرف دیگر با این تلاش و هدف مهم نظام سازگاری دارد؟ آیا پس از پایان یافتن برنامه، این نوع اختلاط‌ها چه وضعی را به دنبال خواهد داشت؟ آیا این اجتماع بر عفاف و تقوی کمک می‌کند یا بر خلاف آن؟ هیچ فرد آگاهی نمی‌تواند مدعی شود که چنین اجتماعی با تقویت اصل عفاف هماهنگ است».
.
ناصر مکارم شیرازی هم گفته بود: «جو حاکم در ورزشگاه‌ها برای حضور زنان مناسب نیست و شکی نیست که اختلاط جوانان سرچشمه مشکلات زیادی از نظر اخلاقی و اجتماعی می‌شود. اضافه بر این در بعضی انواع ورزش، مردان پوشش مناسبی در برابر زنان ندارند. بنابراین لازم است از حضور در این برنامه‌ها خودداری کنند؛ به خصوص این که این برنامه‌ها را از رسانه‌ها می‌توانند ببینند و حضور آنها ضرورتی ندارد».
.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/34MFREj

#زنان_ورزشگاه #دختر_آبی #سحر_خدایاری #روحانیت #مراجع_تقلید #ورزش_زنان

@Tavaana_TavaanaTech

در تجمع دیروز کارگران هپکو نیروهای انتظامی با آن‌ها درگیر شدند و تعدادی از کارگران این شرکت زخمی شدند.
طبق گزارش‌های رسیده حداقل ۲۰ کارگر بازداشت شده و ۱۵ کارگر زخمی شدند.

امروز هم کارگران هپکو، این بار در برابر در کارخانه تجمع کردند. امروز هم نیروهای گارد مقابل کارگران صف‌آرایی کردند.

ویدئو: سرکوب کارگران هپکو ۲۵ شهریور
منبع ویدئو: کانال شبکه من و تو

@Tavaana_TavaanaTech

در خیزش اعتراضی سال ۸۸، یکی از وجوه بسیار برجسته آن خیزش، تصنیفی بود که محمدرضا شجریان همراه و همدم آن ساخت: «تفنگت را زمین بگذار». تصنیفی که خطابی انتقادی اعتراضی به سوی حکومت داشت و موجب شد رابطه محمدرضا شجریان با صداسیمای جمهوری‌اسلامی به طور کامل گسسته شود.
.
این جدای از آوازهای میهن‌پرستانه ایرانی همچون «ای ایران! ای مرز پرگهر» یا «همه جان و دلم! وطنم وطنم وطنم» است که از دهان‌های مختلف به صورت موزیکال سر داده شده‌اند. در اینجا می‌خواهیم تجربه کشوری را به میان بیاوریم که اساسا انقلاب استقلال‌خواهانه اش به انقلاب آواز شهره گشت.
.
استونی کشوری بود که آواز‌های میهن‌پرستانه زیادی را در خود به یادگار داشت. آوازهایی که هویت جمعی مردمان استونی را بیان می‌کرد و حتی فستیوالی سالانه برای آوازخوانی این آوازهای جمعی وجود داشت. در دوره استیلای حکومت شوروی بر استونی که بیش از ۵۰ سال طول کشید، حکومت شوروی به دشمنی این آوازهای ملی‌گرایانه رفت و صرفا به آوازهایی اجازه انتشار و همخوانی می‌داد که کمونیسم یا شوروی تجلیل کنند؛ طبیعی بود که این آوازها هیچ‌گاه از یاد مردم استونی نروند.
.
چنانکه وقتی در اواخر دهه ۸۰ میلادی، اند‌ک اندک اعتراض‌ها علیه سلطه شوروی آغاز شد و رویای استقلال در ذهن و ضمیر اهالی استونی ریشه دوانید، این آوازهای میهن‌پرستانه چنان محور و زبان گویای این استقلال‌خواهی بودند که اساسا انقلاب استونی به انقلاب آواز شهره گشت. انقلابی که از ۱۹۸۸ آغاز شد و در ۱۹۹۱ پیروز شد. سه سالی که جشنواره‌های مختلف مردمی، جشنواره‌های شور و آواز بودند.
.
درواقع کنسرت‌ها و مجامع آوازخوانی تبدیل شده بودند به مکان‌هایی برای تظاهرات پرجمعیت. ابتکارات نیز در این میان جایگاه خود را داشت؛ چنانکه وقتی حکومت شوروی، نشان‌دادن پرچم استونی را ممنوع کرد، تظاهرات‌کنندگان استونیایی، پلاکاردهایی به رنگ‌های آبی، سیاه و سفید را تکان می‌داند که رنگ‌های پرچم ملی‌شان بود. در تابستان ۱۹۸۸ در یک جشنواره در تالین در استونی، ۱۰۰ هزار شرکت‌کننده تا صبح آوازهای میهن‌پرستانه خواندند و وقتی عوامل حکومتی این جشنواره را توقیف کردند، جمعیت به جای دیگری رفتند و همچنان آواز خواندند.
.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/34RNWHA

@Tavaana_TavaanaTech