دیکتاتوری عقاید اکثریت، روح شهروندان اقلیت را به بند می‌کشد

تاملی بر تاملات جان استوارت میل

دیکتاتوری اکثریت از جمله مفاهیمی است که همیشه مورد تامل اندیشمندان بزرگ سیاسی بوده است. جان استوارت میل فیلسوف بزرگ انگلیسی از جمله این اندیشمندان بوده است.

او نسبت به دیکتاتوری اکثریت دید انتقادی دارد و قائل به محدوده‌گذاری برای آن است. زیرا به باور او دخالت حکومت اکثریت در جزئیات زندگی مردم به مراتب بیشتر است.

او بر این باور است که دیکتاتوری عقاید اکثریت «روح شهروندان» را به بردگی می‌کشند. به همین دلیل، او بر آن است که مصونیت شهروند از تعرضات دیکتاتوری قدرت‌مداران صرفا کفایت نمی‌کند بلکه شهروندان بایستی از «دیکتاتوری عقاید حاکم اکثریت» و «احساسات و عواطف حاکم اکثریت» در امان بوده و مصونیت داشته باشند.

جان استوارت میل به درستی اشاره می‌‌کند که دیکتاتوری اکثریت تمایل دارد تا هر جا که امکانش وجود داشته باشد، از شکل‌گیری هر نوع فردیتی که راهش در تطابق و هماهنگی با خواست و راه اکثریت نباشد، جلوگیری کند.

به گفته این اندیشمند بزرگ انگلیسی: «حکومت اکثریتی میخواهد همه را، هر شخصیتی را، مجبور کند بنا بر نمونه و الگوی او بیندیشد و رفتار کند».

بر این اساس او پیشنهاد می‌دهد که: «باید برای دخالت امیال و علایق اکثریت در امور مربوط به استقلال فرد و اقلیت‌ها حد و مرزی وجود داشته باشد. پیداکردن و دستیابی به این مرز و دفاع از آن در برابر تعرضات حکومت‌گران، با هدف تامین و حفظ امنیت زندگی همه اعضای جامعه به همان میزان مصونیت در برابر استبداد و دیکتاتوری سیاسی مهم و اجتناب‌ناپذیر و غیر قابل چشم‌پوشی است».

نظر شما درباره دیدگاه جان استوارت میل چیست؟

#گفتگو_توانا #دیکتاتوری_اکثریت #انقلاب_۵۷ #حکومت_دموکراتیک

@Dialogue1402

کانال دیالوگ را دنبال کنید

@Dialogue1402

الکسی توکویل، سیاستمدار و اندیشمند بزرگ فرانسوی است که در سال ۱۸۳۵ در قالب ماموریتی دولتی به آمریکا سفر کرد. ماموریت او این بود که نظام زندان‌های آمریکا را مورد تامل قرار دهد.

او در این سفر و بر اساس مشاهدات خود، کتابی به نام «درباره دموکراسی در آمریکا» نوشت که کتابی دوران‌ساز شد و تاملات مندرج در آن هنوز که هنوز است و پس از نزدیک به ۲۰۰ سال در کشورهای مختلف جهان - از جمله ایران - محل بحث و گفتگو است.

توکویل فردی عمیقا باورمند به دموکراسی بود و بر این باور بود که دموکراسی آینده محتوم جهان خواهد بود اما در عین‌حال نگران تهدیداتی بود که دموکراسی را با تهدید روبرو می‌کرد. از جمله این تهدیدات به گفته او، دیکتانوری اکثریت بود.

او در بخشی از تاملات خود چنین می‌گوید: «من این اصل را که در حوزه حکومت (دولت) گویا اکثریت ملت دارای این حق است که هرچه خواست انجام دهد، غیر قابل پذیرش، نادرست و بسیار منفور می‌دانم. اما با این وجود معتقدم که منشاء قوای حکومت خواست و اراده اکثریت ملت است. آیا من سخنی متضاد می‌گویم؟ قانون عمومی و کلی وجود دارد که نه منتج از اراده اکثریت یک ملت، بلکه منتج از اراده اکثریت انسان‌ها است؛ منظور من از این قانون نانوشته عدالت است. حد و مرز و محدوده حقوق هر ملتی، یک نظم منصفانه و عدالت است. [...] به این دلیل، اگر من از پذیرش قانونی که ناعادلانه است سرپیچی کنم، این امر هرگز به معنای سلب حق از اکثریت ملت یا نادیده انگاشتن حق حاکمیت او نیست؛ زیرا من در اینجا نه به حق حاکمیت ملت، بلکه تنها به حق حاکمیت انسانیت رجوع و استناد می‌کنم».

درباره تاملات این اندیشمند بزرگ فرانسوی درباره دیکتاتوری اکثریت چگونه می‌اندیشید؟

به نظر شما این تاملات چه نسبتی با وضعیت کنونی ما ایرانیان دارد؟

#گفتگو_توانا #دیکتاتوری_اکثریت #انقلاب_۵۷ #حکومت_دموکراتیک

@Dialogue1402