سم هریس در اینجا استدلال می‌کند که وقتی یک سوی یک جنگ، روی تقید سوی مقابل به هنجارهای مسلط، مانند ممنوعیت حمله به غیرنظامیان حساب می‌کند، تا در جنگ پیروز شود، معادل‌سازی اخلاقی میان این دو سو، گناه‌آلود است.

ایرانیان همگی نطق خمینی را شنیده‌اند که به وضوح در آن می‌گوید که حتی اگر از مسلمانان سپر انسانی ساختید تا از اسلام دفاع کنید، شرعاً جایز است! مردم ایران و مردم اسرائیل، با کسانی روبه‌رو هستند که چنین استدلال می‌کنند! بنابراین این اختلاف را می‌توان اختلافی بر سر ارزش جان انسان‌ها هم تلقی کرد: یک سوی این جنگ، جان انسان را به حکم اینکه انسان است، ارزشمند نمی‌شمرد! اما اگر همین انسان برای اعتلای کلیت ایدئولوژی - در اینجا اسلام - بمیرد یا کشته شود، آنگاه پس از مرگ به عنوان «شهید» از او تجلیل خواهد شد!

هریس متوجه است و خود به تفصیل اشاره می‌کند که خوار شمردن جان انسان‌ها، در تاریخ سیاره، منحصر به اسلام‌گرایان نیست؛ بلکه از ارتش‌های غربی هم دست‌کم در مقاطعی از تاریخ، رفتارهایی خلاف هنجارهای امروزی سر زده است.

برای مطالعه‌ی متن مکتوب استدلال هریس به صفحه‌ی گفت‌وشنود رجوع کنید:

‏ https://dialog.tavaana.org/podcast-sam-harris/

برای تماشای این مستند در یوتیوب از لینک زیر استفاده کنید:

‏ https://youtu.be/bVvnJamFWjE?si=3swhFIuCQxZ0Z40o

شما در مورد کلیت استدلال سم هریس و اشارات تاریخی‌اش، چه فکر می‌کنید؟ خروجی‌های گفت‌وشنود به بازتاب نظرات شما علاقه‌مند و شایق است. نظرات خود را برای ما بنویسید.

#امر_اخلاقی #معادل_سازی_اخلاقی #نابرابری_اخلاقی #انسان #انسان_دوستی #اومانیسم #ایدئولوژی

‏ @Dialogue1402