"روزهای اول مدرسه برای من با ترس خاصی همراه بود. هراس از درس، تکلیف و معلم بداخلاق ترس همه دانش آموزان بود، ولی من یک ترس دیگر هم داشتم؛ ترسی که با ترس بچه های دیگر خیلی فرق داشت. .
که اگر معلم این سال جدید از نظر مذهبی متعصب باشد و بفهمد که من بهاییم، عکس العملش چگونه است و چه رفتاری با من می کند؟ که اگر معلم پرورشی پارسال، امسال هم در همین مدرسه باشد، دوباره همان داستان همیشگی اتفاق می‌افتد؟ که من را وقت و بی وقت از کلاس به اتاقش احضار می‌کند و باز سوالهای عجیب و غریب می‌پرسد؟
.
روزهای اول مدرسه، وقتی معلم کلاس حاضر غایب و اسم مرا صدا می کرد، با هراس به معلم نگاه می‌کردم، و روی صورتش دقیق می‌شدم. اگر با عصبانیت نگاهم می کرد، فکر می‌کردم بخاطر این است که من بهاییم و از حضور من در کلاس خوشحال نیست. تمام این هراسها ادامه داشت تا وقتی که معلم را خوب بشناسم!
.
روزهای اول مدرسه برای من اینگونه می‌گذشت!"
.
یادداشتی از خانم فرانک ثابتیان، شهروند بهایی ایرانی که عکسی از کودکی خود بمتن الصاق کرده‌اند.
.
#زندگی_در_تبعیض #بهائی #بهاییان_ایران
#ایران_بدون_نفرت

@Tavaana_TavaanaTech

‏کاربران توییتر با هشتگ ‎#ایران_بدون_نفرت از ستم‌های سیستماتیکی می‌نویسند که به بهاییان ایران از جانب جمهوری‌اسلامی می‌رود.

شما هم می‌توانید در این مورد، کوتاه بنویسید.

@Tavaana_TavaanaTech