در تشییع پیکر چیاکو یوسفی‌نژاد، شعار «ژن، ژیان، آزاای» سر داده شد و سرودهای انقلابی خوانده شد

پیکر چیاکو یوسفی‌نژاد، فعال محیط زیست که در آتش‌سوزی کوه آبیدر سنندج جانش را از دست داد، با حضور گسترده مردم سنندج در آرامستان بهشت محمدی به خاک سپرده شد.

چیاکو، قهرمان ایران در رشته‌های مچ‌اندازی و (MMA) و مربی باشگاه دالکورد سنندج بود. تنها سه ماه از نامزدی او و الهام می‌گذشت که شعلەهای بی‌کفایتی جمهوری‌اسلامی بهار زندگی‌شان را این‌چنین خاموش کرد.

اکثر مردم کردستان بر این باورند که آتش‌سوزی آبیدر عمدی بوده و نهادهای امنیتی مراتع این منطقه را به آتش کشیده‌اند. تاکنون، چند فعال محیط‌زیستی کُردستان، ازجمله #حمید_مرادی و #چیاکو_یوسفی_نژاد و #خبات_امینی، در این آتش‌سوزی کشتە شدەاند و چندین نفر نیز دچار سوختگی شدیدی شده‌اند.

#سنندج #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اعتراض زندانیان زن در زندان قرچک به تشدید اعدام‌ها

شامگاه پنجم مرداد، زندانیان سیاسی زندان قرچک مراسمی را به‌منظور بزرگداشت مهدی حسنی و بهروز احسانی، که در سحرگاه همان روز اعدام شده بودند، برگزار کردند. در این مراسم، ضمن محکومیت حمله‌ وحشیانه به زندانیان سیاسی زندان قزل‌حصار، نگرانی خود را نسبت به وضعیت آنان ابراز داشتند.

مراسم ساعت ۹ شب در راهروی قرنطینه‌ زندان قرچک با اجرای سرودهایی چون «خون ارغوان‌ها» آغاز شد و با شعارهایی نظیر «تا لغو حکم اعدام ایستاده‌ایم، تا پایان»، «مرگ بر دیکتاتور»، و «حکومت اعدامی نابود باید گردد» ادامه یافت.

در ادامه، زندانیان فاجعه‌ انسانی روز شنبه ۴ مرداد در زندان قزل‌حصار را بازگو کردند؛ رویدادی که منجر به تبعید سعید ماسوری به زندان زاهدان شد و با اعمال خشونت علیه سایر زندانیان سیاسی همراه بود؛
از جمله ضرب‌وشتم، بستن دست و پا، کشیدن کیسه بر سر و انتقال به سلول انفرادی.

پس از این روایت، با سردادن شعار «مرگ بر دیکتاتور» به داخل بند بازگشتند و در کنار یکدیگر درباره‌ ضرورت لغو احکام اعدام، مقاومت در برابر دیکتاتوری و خشونت عریان جمهوری اسلامی، و همچنین کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به گفت‌وگو پرداختند. آنان این روند غیرانسانی و نفرت‌انگیز علیه زندانیان سیاسی قزل‌حصار را محکوم کرده و بار دیگر نگرانی عمیق خود را اعلام کردند.

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی
#ژن_ژيان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@Tavaana_TavaanaTech

هنرمندان جلال داودی و کمال قادری در تشییع پیکر چیاکو یوسفی‌نژاد

در تشییع پیکر چیاکو یوسفی‌نژاد، شعار «ژن، ژیان، آزادی» سر داده شد و سرودهای انقلابی خوانده شد، هنرمندان کردستان ترانه‌های سوزناکی اجرا کردند.

پیکر چیاکو یوسفی‌نژاد، فعال محیط زیست که در آتش‌سوزی کوه آبیدر سنندج جانش را از دست داد، با حضور گسترده مردم سنندج در آرامستان بهشت محمدی به خاک سپرده شد.

چیاکو، قهرمان ایران در رشته‌های مچ‌اندازی و (MMA) و مربی باشگاه دالکورد سنندج بود. تنها سه ماه از نامزدی او و الهام می‌گذشت که شعلەهای بی‌کفایتی جمهوری‌اسلامی بهار زندگی‌شان را این‌چنین خاموش کرد.

اکثر مردم کردستان بر این باورند که آتش‌سوزی آبیدر عمدی بوده و نهادهای امنیتی مراتع این منطقه را به آتش کشیده‌اند. تاکنون، چند فعال محیط‌زیستی کُردستان، ازجمله #حمید_مرادی و #چیاکو_یوسفی_نژاد و #خبات_امینی، در این آتش‌سوزی کشتە شدەاند و چندین نفر نیز دچار سوختگی شدیدی شده‌اند.

#سنندج #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‼️ بی‌خبری مطلق از زندانیان سیاسی واحد ۴ #زندان_قزل‌حصار؛ کسی پاسخگو نیست

پس از یورش وحشیانه به بند سیاسی زندان قزلحصار و انتقال و اعدام مهدی حسنی و بهروز احسانی و تبعید سعید ماسوری به زندان مرکزی زاهدان، همچنان از سرنوشت سایر زندانیان بند سیاسی واحد ۴ زندان قزلحصار اطلاعی در دست نیست. امروز دوشنبه ۶ مرداد وقتی مانند هر هفته شماری از خانواده‌های زندانیان برای ملاقات به زندان مراجعه کردند هیچ‌کس به آن‌ها پاسخی نداد؛ نه اجازه‌ی ملاقات داده شد و نه کوچک‌ترین توضیحی درباره‌ی وضعیت نگهداری و سلامت زندانیان ارائه شد. از روز جمعه ۳ مرداد تا امروز و زمان تنظیم این خبر هیچ یک از زندانیان واحد ۴ با خانواده‌ها تماس نگرفته‌اند. خبرها از انتقال همراه با خشونت آن‌ها به مکانی نامعلوم است. جان زندانیان سیاسی زندان قزل‌حصار در خطر جدی است.

از اینستاگرام احمدرضا حائری

#نه_به_اعدام #سعید_ماسوری #زندان_قزلحصار #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جعفر پناهی، کارگردان، با انتشار تصاویری از حمله مسلحانه به خانه علی احمدزاده، کارگردان، خبر داد. او نوشت:

«یورش مسلحانه پنجاه‌نفره به خانه علی احمدزاده، آن‌هم بدون هیچ حکم قضایی، نه فقط یک حمله، که سند رسمی ورشکستگی و جنون حکومتی‌ست که دیگر حتی تظاهر به قانون را هم کنار گذاشته. این حمله‌ نه به یک فرد، که به موجودیت سینمای مستقل ایران بود؛ به دوربین، به داستان، به نفسِ خلاقیت.»
او به تهدید و سرقت لوازم این کارگردان اشاره کرد و نوشت:
«آن‌ها با تفنگ وارد خانهٔ یک هنرمند شدند، دوربین و لپ‌تاپ و تابلو و چمدانش را دزدیدند و در پایان، با اسلحه بالای سرش ایستادند و گفتند: «فردا بیا وزارت اطلاعات». این نامش حکومت نیست—تروریسم حکومتی‌ست.»

برنده جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن، در ادامه از جامعه خواست سکوت نکند و نوشت:
«آن‌چه بر علی احمدزاده رفت، یک سرقت مسلحانه نبود—یک ترور روانی بود. حمله‌ای بود با هدف له‌کردن اراده، تخریب امید، شکستن دوربین. اما آن‌ها نمی‌دانند که هیچ حکومتی با تفنگ و ترس نمی‌تواند رویا را متوقف کند.

این همان حکومتی‌ست که رئیس‌جمهورش جلوی دوربین، با ژستی دروغین از «گفت‌وگو با اپوزیسیون» دم می‌زند و وزیر ارشادش خواب بازگشت هنرمندان تبعیدی را می‌بیند. آیا قرار است آن‌ها هم به محض ورود به کشور، با یورش مسلحانه از سوی آدم‌ربایان حکومتی «استقبال» شوند؟ یا لابد اول باید قسم بخورند که دیگر چیزی نسازند، چیزی نگویند، چیزی احساس نکنند

این لحظه، لحظهٔ آزمون ماست. اگر امروز سکوت کنیم، فردا نوبت به تک‌تک سینماگران ایرانی ، حتی آنهایی که با مجوز فیلم می‌سازند خواهد‌ رسید.»

علی احمدزاده کارگردان ایرانی است که سابقه بازداشت هم داشته است او در سال ۱۴۰۱ یک بار بازداشت شد و همچنین پس از اعتراضات سال ۱۳۹۶ انتقادات فراوانی را به حکومت مطرح کرد.


#علی_احمدزاده #سینمای_ایران #سینمای_مستقل #ایران #ایرانی #جعفرپناهی
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

محمد یزدی از جنایتکارانی بود که در ساختار جمهوری اسلامی به ریاست قوه قضاییه رسید او از نزدیک‌ترین افراد به شخص رهبر جمهوری اسلامی محسوب می‌شد تا جایی که توانست به ریاست مجلس خبرگان رهبری هم برسد. شیخ محمد یزدی در آذرماه سال ۱۳۹۹ بدون محاکمه عادلانه و بررسی جنایاتی که مرتکب شد از دنیا رفت.
یزدی از مرداد ۱۳۶۸ تا مرداد ۱۳۷۸ رییس قوه قضاییه بود و در این جایگاه به تعبیر مخالفان خود، «دلال مرجعیت» نیز بود. وقتی در سال ۱۳۷۳ جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خامنه‌ای را به عنوان مرجع تقلید اعلام کرد، یزدی مامور سرکوب کسانی شد که با این اقدام مخالف بودند. محمد یزدی بود که برای خامنه‌ای شعار «هم مرجعی هم رهبری» را ساخت.

البته محمد یزدی را نمی‌توان تنها به دوران حضور سراسر فاجعه‌بار او در قوه قضاییه خلاصه کرد و زندگی سیاسی او شرحی مفصل و دراز دارد اما اشاره به آنچه او در قوه قضاییه انجام داد و نیز اشاره به نوع نگاه او به مسائل قضایی و دادگسترانه، خود می‌تواند پرده از نگاه کلان او در حوزه سیاست نیز بردارد.
محمود هاشمی شاهرودی، جانشین محمد یزدی در قوه قضاییه که سال ۷۸ به ریاست این قوه رسید، در توصیف عملکرد محمد یزدی گفته بود که یک «ویرانه» تحویل گرفته است. این توصیف از آن رو مهم است که خود هاشمی شاهرودی نیز فردی فاسد و ناقض حقوق بشر بود.

در دوره ریاست محمد یزدی بر قوه قضاییه و در سال ۱۳۷۳ بود که دادسراها حذف شدند. قوه قضاییه جمهوری اسلامی خود دارای ایرادات جدی ساختاری است و حذف دادسراها اما به این ایرادات عمق بیشتری بخشید. تا جایی که دکتر عبدالله شمس، عضو هیئت علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، حذف دادسراها را «ضربه‌ای اساسی و مهلک بر نظام قضایی ایران» قلمداد کرده بود.

بیش‌تر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Mohamad_Yazdi

#محمد_یزدی #قوه_قضاییه #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

زوم: جمهوری اسلامی چه بر سر کارآفرینان آورد؟

از کارآفرینان عصر پهلوی چه می‌دانید؟ افرادی چون برادران خیامی، حبیب‌الله القانیان و محمدتقی برخوردار. تلاش‌گران خلاقی که عمری در راه رونق‌دادن صنعت در ایران خدمت کردند ولی با پیروزی انقلاب اسلامی زندگی‌شان از این رو به آن رو شد؛ تمام دار و ندارشان مصادره شد و خودشان کشته یا تبعید شدند. حکومت اسلامی به نابودی زندگی خصوصی و تاراج اموال این نخبگان، بسنده نکرد؛ بلکه تشکیلات و زحمات پرثمرشان را هم با بی‌لیاقتی و سوءمدیریت به باد داد و میدان را در اختیار افراد نالایق و بی‌هویتی مثل جزایری و زنجانی گذاشت. با سرنوشت شماری از این کارآفرینان آشنا شوید.

لینک یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=zmjfW_Xj-io&t=4s

#زوم #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حمید مرادی
چیاکو یوسفی‌نژاد
خبات امینی
فعالان محیط‌زیستی که جان عزیزان‌شان را در راه مهار آتش کوه آبیدر سنندج از دست دادند.

امروز دوشنبه ششم خبات امینی، یکی دیگر از فعالان زیست‌محیطی که برای مهار آتش کوه آبیدر سنندج رفته بود، جان باخت و شمار جان‌باختگان این حادثه به سه نفر رسید.
آنها پنج‌شنبه گذشته حین مهار آتش‌سوزی آبیدر دچار سوختگی شدید شده بودند، و با وضعیتی وخیم در بیمارستان کوثر سنندج بستری شده بودند که همان روز حادثه حمید مرادی جان باخت و یکشنبه روز گذشته ۵ مردادماه چیاکو یوسفی‌نژاد جان باخت و امروز هم خبات امینی.

جوانانی که می‌توانستند در ایرانی آزاد و آباد برای آبادانی ایرانا تلاش کنند اسیر حریقی شدند که به باور فعالان محیط زیست به عمد و توسط سپاه شروع شده بود یا حداقل این‌که جمهوری اسلامی به‌عمد مانع گسترش حریق نشد بالگرد ارسال نکرد و تلاشی برای مهار آتش نکرد و این جوانان خود دست به کار شدند و در این راه جان‌شان را از دست دادند.

هر یک لحظه که از عمر ننگین جمهوری اسلامی و ایادی آن بگذرد به زیان ایران و ایرانی خواهد بود.

صدای ایران باشیم

#خبات_امینی #حمید_مرادی #چیاکو_یوسفی_نژاد #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مراسم خاکسپاری خبات امینی در آرامستان بهشت محمدی سنندج با حضور خانواده‌های دادخواه و مردم برگزار شد.
امروز دوشنبه ۶ مردادماه ۱۴۰۴ بعدازظهر مردم سنندج پیکر خبات امینی را بدرقه کردند خانواده‌های دادخواه انقلاب زن زندگی آزادی عکس عزیزان‌شان را در دست داشتند.
ایران زیبا می‌توانست شاهد برگزاری جشن‌های باشکوه باشد فستیوال‌های شاد جشن انار جشن تیرگان جشن امردادگان ... باشد هم‌وطنان‌مان این روزها باید برای جشن امردادگان آماده می‌شدند.
اما مدت‌ها ست که جمهوری اسلامی گرد غم و مرگ و سوگ را بر خاک‌مان افشانده و صدای هر اعتراضی را هم خاموش می‌کند.

مسئول مستقیم مرگ این عزیزان جمهوری اسلامی است. کشوری به پهناوری و گستردگی ایران با جنگل‌های انبوه بالگرد برای اطفای حریق ندارد؟ مگر ممکن است؟ ثروتی که باید برای آبادی ایران هزینه شود خرج تسلیح تروریست‌ها و موشک‌پراکنی و تهدید دیگر کشورها می‌شود.


#خبات_امینی #حمید_مرادی #چیاکو_یوسفی_نژاد #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

🔴 فریادهای خاموش، مقاومت‌های زنده
      (به کارزار حمایت از زندانیان سیاسی بپیوندیم)

✍️ #اسماعیل_عبدی

مقدمه: مقاومت در عصر پاک‌سازی حافظه
در تحلیل‌های معاصر علوم اجتماعی، زندان صرفاً مکان سلب آزادی فردی نیست؛ بلکه نهادی سیاسی و نمادین است که به مهندسی حافظه جمعی و بازتولید روابط قدرت می‌پردازد. در جوامعی که شکاف طبقاتی و اقتدارگرایی ساختاری تثبیت شده، زندان به آینه‌ای بدل می‌شود که میزان تحمل نظام سیاسی در برابر مقاومت مدنی را آشکار می‌کند.
حوادث اخیر پیرامون زندان اوین – از حمله موشکی و آوار سنگین بر جان انسان‌ها تا انتقال تحقیرآمیز زندانیان به مکان‌هایی فاقد حداقل استانداردهای بهداشتی و امنیتی – مصداقی روشن از پروژه‌ای عمیق‌تر است: تلاش برای پاک‌سازی نمادهای مقاومت، حذف حافظه مبارزات جمعی و بازنویسی تاریخ بر اساس منطق قدرت.
وقتی زمزمه‌های تغییر کاربری اوین به مراکز تجاری و تفریحی شنیده می‌شود، پیام روشن است: «مقاومت را فراموش کنید، تاریخ را خاموش کنید». اما جامعه‌ای که حافظه خود را از دست بدهد، قدرت مقاومت و بازسازی خود را نیز از دست خواهد داد. پایداری تاریخی، همان بازداشتن قدرت از حذف حافظه است.

چارچوب حقوقی: قوانین چه می‌گویند؟
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل ۳۹: «هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده باشد، به هر صورت که باشد ممنوع و موجب مجازات است.»
آیین‌نامه سازمان زندان‌ها، ماده ۱۱۳: «زندان‌ها باید مجهز به امکانات بهداشتی و درمانی کافی بوده و شرایط زندگی زندانیان به نحوی باشد که کرامت انسانی آنان محفوظ بماند.»
اعلامیه جهانی حقوق بشر، ماده ۵: «هیچ‌کس نباید مورد شکنجه یا رفتار یا مجازات ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.»
میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، ماده ۱۰: «با همه اشخاصی که از آزادی محروم شده‌اند باید با انسانیت و احترام به شأن ذاتی شخص انسانی رفتار شود.»
انتقال زندانیان در شرایط غیرانسانی، محرومیت از خدمات درمانی، زنجیر کردن انسان‌ها و قطع تماس آنان با خانواده، نقض آشکار این قوانین داخلی و تعهدات بین‌المللی است. این وضعیت نشان می‌دهد که دفاع از زندانیان، نه فقط یک امر اخلاقی بلکه وظیفه‌ای حقوقی و مدنی است.

چرا امروز باید بایستیم؟
زندانیان سیاسی، صنفی و مدنی نمایندگان همان ارزش‌هایی‌اند که هر جامعه‌ای برای زیست شرافتمندانه بدان نیاز دارد: عدالت، آزادی، برابری و کرامت انسانی. آنان معلمان، کارگران، زنان، دانشجویان و فعالانی هستند که به‌جای سکوت، انتخاب کردند که بایستند و سخن بگویند؛ و اکنون به دلیل همین انتخاب، در زنجیر و زیر آوار تحقیر قرار دارند.
بی‌تفاوتی در برابر رنج آنان، یعنی پذیرش این پیام که «اعتراض جرم است و عدالت‌خواهی خطرناک». سکوت، فقط زندان را تنگ‌تر نمی‌کند؛ سکوت، تاریخ را پاک می‌کند و آینده را به اسارت می‌برد.

مطالبات ما در فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران:
۱. توقف فوری هرگونه تغییر کاربری زندان اوین به‌عنوان بخشی از حافظه تاریخی مقاومت مردم ایران.
۲. انتقال زندانیان به محل‌هایی ایمن و انسانی، در چارچوب اصل تفکیک جرائم و رعایت آیین‌نامه سازمان زندان‌ها.
۳. تشکیل هیأتی مستقل و مردمی برای بررسی وقایع حمله و نحوه انتقال زندانیان.
۴. تضمین حقوق اولیه زندانیان، از جمله دسترسی به خدمات درمانی، وکیل و تماس با خانواده.
۵. آزادی فوری زندانیان بیمار و سالخورده، براساس اصل عدم تحمل کیفر (ماده ۵۰۲ آیین دادرسی کیفری).
۶. آزادی بی‌قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی، صنفی و مدنی که صرفاً به دلیل تلاش برای آزادی و عدالت در بند هستند.

فراخوان انسانی
من، اسماعیل عبدی، معلم و کنشگر صنفی، که خود تجربه زندان را از سر گذرانده‌ام، به‌خوبی می‌دانم که رنج زندانی، فقط رنج او نیست؛ این زخم، زخمی بر پیکر جامعه است.
با توجه به اعدام‌های اخیر، آزار سیستماتیک زندانیان و فرستادن آنها به انفرادی همراه با ضرب و شتم و انتقال‌های ناعادلانه، بدیهی است اگر امروز از کرامت آنان دفاع نکنیم، فردا کرامت همه ما زیر سؤال خواهد رفت.
از شما مردم شریف، فعالان صنفی، دانشجویان، کارگران، زنان و همه آنان که باور دارند «انسان شایسته زندگی در کرامت است» می‌خواهم با امضای این کارزار، صدای جمعی ما را بلندتر و رساتر کنید.

یادمان باشد: مقاومت با اتحاد زنده می‌ماند و فراموشی، بزرگ‌ترین پیروزی استبداد است.

با احترام و همبستگی
اسماعیل عبدی – معلم و کنشگر صنفی

📎 متن این یادداشت را می‌توانید در لینک زیر نیز بخوانید:
https://tinyurl.com/33fhzae9

لینک امضا:
https://forms.gle/QksTfqtabigYm5zbA

#زندانی_سیاسی #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

رسول بداغی، زندانی سیاسی سابق، امروز ششم مردادماه ۱۴۰۴ به زندگی خود پایان داد.
او شنبه ۱۹ اسفندماه ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه از زندان شیبان اهواز آزاد شده بود. اتهاماتی که به او نسبت داده بودند «افساد فی‌الارض، محاربه و عضویت در گروه‌های مخالف نظام» بود. رسول بداغی در زمان بازداشت تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روحی قرار گرفته بود.
رسول بداغی از بازداشت‌شدگان انقلاب ۱۴۰۱ بود که امروز ششم مردادماه ۱۴۰۴ تحت تاثیر شکنجه‌های جسمی و روحی در زندان و تاثیر داروهایی که در زندان به او داده شده بود دست به خودکشی زد و جان خود را از دست داد.

جمهوری اسلامی مسئول مرگ این جوان است. توصیه می‌کنیم به خانواده‌های زندانیان سیاسی و شخص زندانی سیاسی، به محض آزادشدن از زندان برای درمان روان‌پزشکی به متخصص مراجعه کنید.
اگر نیاز به درمان روانشناسی دارید با ادمین در تماس باشید گروهی از متخصصان در همکاری با توانا کار درمان زندانیان سیاسی را به صورت رایگان انجام می‌دهند.

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #رسول_بداغی


@Tavaana_TavaanaTech

‌
کانال ۱۱ تلویزیون اسرائیل از بازداشت دو شهروند یهودی آمریکایی در ایران در جریان جنگ ۱۲ روزه خبر داد که یکی از آن‌ها همچنان زندانی است.
کانال ۱۱ تلویزیون اسرائیل دوشنبه ۶ مرداد گزارش داد دو شهروند آمریکایی در میان دست‌کم ۳۵ یهودی هستند که پس از جنگ ۱۲ روزه، در ایران به ظن جاسوسی برای اسرائیل بازداشت شده‌اند. بر اساس این گزارش، یکی از این دو شهروند آمریکایی در روزهای گذشته با قرار وثیقه آزاد شده و دیگری همچنان در زندان به سر می‌برد.

کانال ۱۱ گزارش داد فردی که آزاد شده، یک یهودیِ ایرانی‌تبار و ساکن لس‌آنجلس است و فرد دیگر حدود ۳۰ سال پیش ایران را ترک کرده و به نیویورک رفته است.

گفته می‌شود هر دو برای دیدار با بستگانشان به ایران سفر کرده بودند.

یک منبع که در تلاش‌ها برای آزادی این دو یهودی آمریکایی دخیل است، گفت: «این دو آمریکایی در زمان و مکان اشتباهی وارد ایران شدند.»

بر اساس این گزارش، مقام‌های جمهوری اسلامی در روزهای اخیر ۱۱ عضو جامعه یهودیان را که به جاسوسی برای اسرائیل متهم شده بودند، آزاد کرده‌اند.

کانال ۱۱ افزود شمار یهودیانی که همچنان در ایران به اتهام جاسوسی بازداشت هستند، اکنون به پنج نفر رسیده است.

همچنین رسانه‌های اسرائیل شامگاه یک‌شنبه، پنجم مرداد، به نقل از همایون سامه‌یح نجف‌آبادی، نماینده کلیمیان در مجلس شورای اسلامی ایران، نوشتند که شماری از یهودیان ایران هنوز در بازداشت جمهوری اسلامی ایران هستند.بر اساس این گزارش‌های رسانه‌ای، ۱۱ تن از یهودیان بازداشتی، شامل پنج زن و شش مرد، هفته گذشته با قرار وثیقه در استان البرز و به دنبال پیگیری‌های او آزاد شدند و پیش از این گروه نیز سه مرد دیگر آزاد شده و «اتهام جاسوسی علیه تمامی بازداشت‌های تهران رد و برطرف شد».

#یهودیان_ایران #دوتابعیتی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

بیانیه‌ی جمعی از زندانیان سیاسی: "جمهوری اسلامی حتی از کشتن کودکان نیز پروایی ندارد" | قتل رها شیخی، گواهی دیگر بر شکست‌های امنیتی و خشونت نظام‌مند است


جمعی از زندانیان سیاسی و مدنی در بیانیه‌ای مشترک، نسبت به قتل رها شیخی، کودک سه‌ساله‌ای که در خمین همراه خانواده‌اش به دست مأموران جمهوری اسلامی کشته شد، واکنش نشان دادند و آن را نشانه‌ی بارزی از خشونت ساختاری حاکمیت دانستند.
در این بیانیه با اشاره به تبلیغات گسترده‌ی جمهوری اسلامی درباره وحدت ملی پس از جنگ اخیر با اسرائیل آمده است: «جز شلیک مأموران امنیتی به یک کودک سه‌ساله و خانواده‌اش، به صرف عدم توجه به فرمان ایست، چه نشانی از انسجام ملی می‌توان یافت؟»
امضاکنندگان با اشاره به سیاست دوگانه‌ی جمهوری اسلامی نسبت به کودکان فلسطینی و کودکان ایرانی نوشتند: «جمهوری اسلامی در جایی که بقای خود را در خطر می‌بیند، پروایی از کشتن کودکان ندارد. از کارون حاجی‌زاده تا کیان پیرفلک، نیکا شاکرمی، اسرا پناهی، سارینا اسماعیل‌زاده و... همچنین کودکانی که در سرنگونی هواپیمای اوکراینی کشته شدند، همه قربانیان بی‌پروایی جمهوری اسلامی‌اند.»

این بیانیه تصریح دارد که: «در فاجعه‌ی مربوط به رها و خانواده‌اش کاملاً آشکار است که مأمور یا مأموران مخاطی، آموزش لازم برای مقررات ایست بازرسی ندیده‌اند. از آن مهم‌تر، مقررات استفاده از سلاح را نیز حتی در حد بدیهیات نمی‌دانستند؛ و گرنه دست به چنین جنایتی نمی‌زدند.»

زندانیان تأکید کردند که تبلیغ انسجام ملی از سوی مسئولان در حالی است که: «آنچه مشاهده می‌شود، شکاف بین ملت و حاکمیت است، نه اتحاد آن دو.» و افزودند: «اگر ادعای مسئولان را در باب اتحاد و انسجام جدی فرض کنیم، بر این ادعا چه نقیضی بزرگتر از شلیک نیم‌خشاب گلوله‌ی جنگی به مردم همین کشور و کشتن طفلی سه‌ساله به مجازات توقف نکردن راننده می‌توان یافت؟»

بیانیه با هشدار نسبت به گسترش کنترل امنیتی در سطح کشور تصریح می‌کند: «در جبران شکست‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی در شناسایی رخنه‌های امنیتی در جنگ ۱۲روزه، گشت‌های ایست بازرسی دیگر باره و به طور وسیع‌تر برقرار شده‌اند تا بلکه جاسوسان اسرائیل و ابزارهای آنان کشف شوند.»

امضاکنندگان با یادآوری تجربه‌های مشابه گشت ارشاد و مرگ مهسا امینی نوشتند: «این بیت عیار به لباسی دیگر درآمده است... اما جمهوری اسلامی، مردمان این مرز و بوم را چنین مرگ ارزان می‌پندارد.»

در پایان، این زندانیان سیاسی خاطرنشان کرده‌اند: «رفتار سهل‌انگارانه و بلکه جنایت‌کارانه جمهوری اسلامی از فاجعه‌ی هواپیمای اوکراینی و پیش از آن، تا قتل رهای ایران و متأسفانه احتمالاً بعد از آن، به شدت محکوم می‌شود. ما خواستار محاکمه‌ی فوری عاملان و آمران این فاجعه و تغییر اساسی رفتار جمهوری اسلامی با جان بی‌نهایت ارزشمند فرزندان ایرانیم.»

امضاکنندگان این بیانیه این زندانیان هستند: امک ابراهیمی
مطلب احمدیان
سعید احمدی دلجو
سجاد ایمان نژاد
محمود اوجاقلو
محمدباقر بختیار
شهریار براتی
مرتضی پروین
سید مصطفی تاج زاده
خشایار سفیدی
حسین شنبه زاده
سید محمد رضا فقیهی
ابوالفضل قدیانی
محسن قشقایی
مهدی محمودیان
محمد نجفی


متن کامل بیانیه را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/2m77xhps


#بیانیه #رها_شیخی #نه_به_جمهوری_اسلامی #ج_ا_یعنی_جنگ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بازداشت نوید کلهرودی؛ حکومت صدای منتقد حتی از درون را نیز برنمی‌تابد

نوید کلهرودی، فعال سیاسی و دانش‌آموخته دکترای علوم سیاسی، شامگاه شنبه ۴ مرداد ۱۴۰۴، در پی یورش مأموران امنیتی به منزلش در تهران بازداشت شد. به گزارش امتداد، مأموران ضمن دستگیری وی، برخی از لوازم شخصی از جمله تلفن همراه او را نیز توقیف کردند.
بازداشت کلهرودی پس از انتشار گسترده ویدئوهای اعتراضی او در برنامه «دیالوگ» صورت گرفت. همزمان، محمد احمدی فیض‌آبادی، کارگردان این برنامه نیز در بازداشت به‌سر می‌برد.
با وجود ارتباط‌های پیشین کلهرودی با برخی چهره‌ها و نهادهای نزدیک به حاکمیت، از جمله همکاری با مرکز مطالعاتی وابسته به نهادهای امنیتی، و نزدیکی خانوادگی‌اش با یکی از نمایندگان سابق مجلس، حاکمیت نشان داد که حتی نقد از درون را نیز تاب نمی‌آورد.
تا لحظه تنظیم این خبر، اطلاعاتی درباره نهاد بازداشت‌کننده یا جزئیات اتهامات مطرح نشده است.

نوید کلهرودی، متولد بهمن ۱۳۷۳ و اهل ورامین، دانش‌آموخته رشته علوم سیاسی از دانشگاه خوارزمی است.
از دوران دانشجویی با چهره‌های سیاسی ارتباط نزدیکی داشت. حدود یازده سال پیش به عنوان برگزارکننده جلسات سیاسی وارد دفتر محمدرضا عارف، معاون کنونی مسعود پزشکیان، شد.
پدر او روابط نزدیکی با نقوی حسینی، نماینده فاسد سابق ورامین، داشته است که از آن به‌عنوان یکی از عوامل تسهیل‌کننده مسیر رشد سیاسی وی یاد می‌شود.
او سابقه همکاری با انتشارات علمی‌فرهنگی و همچنین با نهادهای فرهنگی و آموزشی مرتبط با وزارت ارشاد را در کارنامه دارد.
در سال‌های اخیر، با حمایت علنی از مسعود پزشکیان در مصاحبه‌هایی از جمله با بی‌بی‌سی فارسی و همچنین مناظره‌هایی در دانشگاه تهران، به چهره‌ای فعال در دعوت به انتخابات حکومت و فضای سیاسی بدل شد.
کافه «شب‌های روشن» او در ورامین، محل رفت‌وآمد برخی چهره‌های دانشگاهی و سیاسی نزدیک به حکومت بوده و او در این دوره ارتباط‌هایی کاری و پروژه‌ای با مراکز مطالعاتی وابسته به نهادهای امنیتی مانند مرکز مطالعات خاورمیانه نیز داشته است.

#نوید_کلهرودی #محمد_احمدی #دیالوگ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پس از یورش وحشیانه به بند زندانیان سیاسی و اعدام مهدی حسنی و بهروز احسانی، زندانیان سیاسی اعضای کارزار به مکانی نامعلوم منتقل شده‌ و گفته می‌شود سعید ماسوری به زندان زاهدان تبعید شده است. اما هیچ یک از آنان، تا کنون تماسی با خانواده خود نداشته‌اند.
این زندانیان کجا هستند؟
زرتشت احمدی راغب
آرشام رضایی
افشین بایمانی
احمد رضا حائری
لقمان امین‌پور
مصطفی رمضانی
سعید ماسوری
خسرو رهنما
رضا سلمانزاده
محمد شافعی
سپهر امام جمعه
اسدالله هادی
ابوالحسن منتظر
اکبرباقری
علی معزی
میثم دهبان زاده
حمزه سواری
صلاح الدین ضیایی
رضا محمد حسینی

جان زندانیان سیاسی در خطر است.
صدایشان باشیم.

#زندانیان_سیاسی #زندان_قزلحصار #کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

گلرخ ایرایی از زندان قرچک: چه سخت جان شدیم ما

«خبر آمد.
از آن‌جا.
از آنان.
پیراهن‌شان پاکیزه بود و خم بر ابرو نداشتند...»

صبح پنج مرداد ۱۴۰۴ خبر قتل حکومتی دو زندانی سیاسی در زیرنویس شبکه خبر اعلام شد. بچه‌ها زیر تلویزیون قرنطینه زندان قرچک به خط شده بودند. کسی را یارای سخن گفتن نبود. اندوهی جمع را فراگرفته بود. چشم‌ها تر می‌شدند و نگاه‌ها مبهوت مانده بود. کمی بعد در اخبار تکمیلی اسامی مهدی و بهروز به زیرنویس خبر اضافه شد. مهدی حسنی و بهروز احسانی.
نه دیده بودیمشان و نه صدایشان را شنیده بودیم. اما چه خویشی و قرابتی بین‌مان شکل گرفته بود. گویی پاره‌های تن‌مان سربه‌دار شده بودند و به واقع نیز چنین بود. در ماه‌های اخیر به کرات نام‌شان را همراه با شعارها و سرودهای‌مان در «سه‌شنبه‌های نه اعدام» فریاد کرده بودیم و هر بار به همراه دیگر خویشان و رفقای در اسارت سرکوب و زیر حکم مرگ مرورشان کرده بودیم. حالا سربه‌دار شده بودند و اندوه نبودن‌شان سینه را از خشم و کینه مالامال می‌کرد. با خود زمزمه می‌کردیم
«می‌دانیم ایستادگی کردند و صبوری...» از این حجم از توحش در حیرت بودیم. اگرچه دیر آشنا بود.
نیروی سرکوب همبندیان بهروز و مهدی را با ضرب‌وشتم و با غل و زنجیر ربوده بودند. سعید ماسوری نماد مقاومت و ایستادگی را پس از ۲۵ سال حبس بی‌وقفه به زندانی دیگر منتقل کرده بودند و بهروز و مهدی را به قتل‌گاه برده بودند. چه سخت جان شدیم ما.
تا شب غبار اندوه از چهره و بغض از نگاه زدودیم و بر ریشخندهای گزنده انگشت‌شمار همبندیان دریده‌چشم که جان را می‌خراشید نیز غلبه کردیم. دست در دست هم سرود مقاومت سر دادیم و یاد آن سربه‌داران را گرامی داشتیم. آنان که تا آخرین دم، جان کلام «ناظم حکمت» را زیسته بودند.
«می‌دانم که پوزخندزنان می‌نگریستند خصم را. خم بر ابرو نداشتند...»
یادشان گرامی و مسیر آزادگی‌شان  پر رهرو.

گلرخ ایرایی
زندان قرچک
مرداد ۱۴۰۴

#بهروز_احسانی
#مهدی_حسنی
#نه_به_اعدام
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#زندان_قزلحصار
#بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ترامپ خطاب به جمهوری اسلامی: چقدر می‌توانید احمق باشید که باز از غنی‌سازی می‌گویید؟

عباس عراقچی، وزیر امورخارجه اسلامی روز دوشنبه در بیانیه‌ای تهدید‌آمیز گفت اگر بار دیگر حملاتی به جمهوری اسلامی صورت بگیرد، حکومت او واکنشی «قاطع‌تر» نشان خواهد داد که «لاپوشانی آن غیرممکن باشد.»
اظهارات عراقچی تنها ساعاتی پس از آن بیان شد که رئیس جمهوری آمریکا، دونالد ترامپ، در جریان سفر خود به بریتانیا، به خبرنگاران در زمین گلف‌ خود در اسکاتلند گفت: جمهوری اسلامی طوری «له» شد که «فکر نمی‌کنم خودشان حتی این را فهمیده باشند.»
دونالد ترامپ اصرار جمهوری اسلامی بر غنی‌سازی را «احمقانه» خواند.
او گفت جمهوری اسلامی اجازه ندارد به بمب هسته‌ای دست پیدا کند اما باز از غنی‌سازی اورانیوم می‌گوید.
ترامپ گفت: «کدام آدمی چنین کاری می‌کند؟ از یک وضعیت بسیار بدی (جنگ) تازه خارج شدید و می‌گویید ما می‌خواهیم به غنی‌سازی ادامه دهیم! چه کسی چنین چیزی می‌گوید؟ چقدر یک فرد باید احمق باشد که چنین چیزی بگوید؟»
رئیس جمهوری آمریکا گفت «ما اجازه» غنی‌سازی اورانیوم در جمهوری اسلامی نخواهیم داد.
دونالد ترامپ پیشتر نیز گفته بود که مانع مرگ «خفت‌بار» علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در جریان جنگ ۱۲ روزه شد چرا که او اجازه کشتن خامنه‌ای را نداد.
سخنان تازه عباس عراقچی در حالی است که ارتش اسرائيل در عملیات «طلوع شیران» با برتری کامل هوایی به صدها هدف نظامی و هسته‌ای در جمهوری اسلامی حمله کرد و عملا نشان داد که پدافند هوایی و نیروی هوایی جمهوری اسلامی توان مقابله با آن را ندارند. ارتش آمریکا نیز سه سایت هسته‌ای فردو، نظنز و اصفهان را در عملیات «چکش نیمه‌شب» بمباران کرد.

متن از صدای آمریکا

#ج_ا_یعنی_جنگ #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری__مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۴۸ زندان کشور – هفته هفتادونهم

اعدام ۲ زندانی سیاسی مهدی حسنی و بهروز احسانی اسلاملو از اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام

با وجود حمله‌ای وحشیانه به قلب کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان قزلحصار، این کارزار همچنان با مقاومت و انسجام ادامه دارد.

حاکمیت، ناتوان از حل بحران‌های داخلی و خارجی، بیش از گذشته علیه مردم تیغ کشیده است. در همین راستا، حکومت اعدام و سرکوب، صبح روز یکشنبه ۵ مرداد، دو تن از اعضای این کارزار، زندانیان سیاسی بهروز احسانی و مهدی حسنی را در زندان قزلحصار، در روندی ناعادلانه، بدون اطلاع قبلی و بدون ملاقات آخر با خانواده‌هایشان، اعدام کرد.
پیش از آن، روز شنبه ۴ مرداد، با دستور رئیس زندان قزلحصار، الله‌کرم عزیزی، و معاونان او، حسن قبادی و اسماعیل فرج‌نژاد، بیش از ۱۰۰ مأمور مسلح گارد زندان و نیروهای اطلاعاتی به سالن زندانیان سیاسی در واحد ۴ این زندان یورش بردند. مأموران، تمام زندانیان سیاسی این واحد را با دستبند، پابند و کیسه بر سر، به سلول‌های انفرادی منتقل کردند. در پی این حمله، سعید ماسوری، از امضاکنندگان اولیه فراخوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، برای تبعید به زندان زاهدان منتقل گردید.
در واکنش به این اقدام جنایتکارانه، زندانیان مقاوم در زندان‌های قرچک و تهران بزرگ با سردادن شعار و برگزاری مراسم، بر عهد خود برای توقف اعدام پافشاری کردند.
همچنین در هفته گذشته، زندانی سیاسی یعقوب درخشان که پیش‌تر به اتهام تبلیغ علیه نظام دستگیر شده بود، در زندان لاکان رشت به اعدام محکوم شد.
در هفته گذشته، دست‌کم ۲۰ نفر در زندان‌های مختلف کشور اعدام شدند. همچنین، در دوره یک‌ساله ریاست‌جمهوری پزشکیان، آمار اعدام‌ها حداقل به ۱۴۷۷ تن بالغ می‌شود؛ آماری که بیشتر از سال‌های گذشته و به‌ویژه بسیار بیشتر از دوران رئیسی است.
محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه، تشدید سرکوب را در نشست خبری هفته گذشته خود علناً اعلام کرد. او گفت بیش از ۲ هزار نفر را فقط در جریان «جنگ ۱۲ روزه» دستگیر کرده است.
ما، اعضای کارزار، بر این باوریم که هدف حاکمیت از این خشونت‌های بی‌وقفه، ایجاد وحشت و به سکوت کشاندن جامعه‌ای است که با وجود همه‌ی فشارها، همچنان بر خواست برحق خود برای عدالت، آزادی، کرامت انسانی و حق سرنوشت خویش پافشاری می‌کند.
ما، اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۴۸ زندان کشور، سرکوب و اعدام‌های غیرانسانی و ظالمانه‌ی زندانیان را محکوم می‌کنیم. از عموم وجدان‌های بیدار و آزادی‌خواه داخلی و بین‌المللی می‌خواهیم که فریاد «نه به اعدام» را با حمایت فعال خود از کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، هرچه بلندتر سازند و گسترش این کارزار را – علیرغم تلاش حکومت – با تمام امکانات در دستور کار خود قرار دهند.
ما نگرانی عمیق خود را از وضعیت زندانیان سیاسی عضو کارزار که نقش بی‌بدیلی در آغاز این جنبش داشته‌اند و به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند، اعلام می‌کنیم. از همه می‌خواهیم خانواده‌های زندانیان اعدام‌شده و اعضای کارزار را تنها نگذارند. جان زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار و دیگر زندان‌های ایران در خطر جدی است.
از زندانیان می‌خواهیم با الهام از زندانیان و زنان مقاوم در قرچک و زندان تهران بزرگ، با برگزاری مراسم، اجازه ندهند خون سرفرازان به‌دار آویخته، پایمال شده و صدای پایه‌گذاران کارزار در بی‌خبری و سکوت خاموش گردد.
رمز پیروزی برای آزادی و برابری و عقب‌راندن استبداد و ارتجاع، در اتحاد و همبستگی جمعی است.
اعتصاب غذای هفته هفتادونهم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۷ مرداد ۱۴۰۴ در این ۴۸ زندان برگزار خواهد شد:
زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائم‌شهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران.
هفته هفتادونهم – ۷ مرداد ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام

#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام
#بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه خانواده اکبر محمدی به مناسبت نوزدهمین سالگرد جان‌باختن اکبر محمدی

ترور بیولوژیکی اکبر محمدی در زندان اوین به‌ دستور وزیر اطلاعات وقت، غلامحسین محسنی اژه‌ای در دولت احمدی‌نژاد

امروز نوزدهمین سال از ترور بیولوژیکی مظلومانه اکبر محمدی، زندانی سیاسی و یکی از رهبران جبهه متحد دانشجویی و زندانی جنبش دانشجویی کوی دانشگاه تهران در تیرماه ۱۳۷۸ می‌گذرد؛ جوانی که در راه آزادی، استقلال و حقوق بشر جان خویش را فدا کرد.

اکبر محمدی به‌ همراه برادرش منوچهر محمدی، از سوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی به اتهام «براندازی نظام» به شکلی فجیع دستگیر و بازداشت شدند. پس از محاکمه‌ای فرمایشی، اکبر ابتدا به حکم اعدام محکوم شد. این حکم، تحت فشار افکار عمومی بین‌المللی، یک سال بعد به ۱۵ سال حبس تعزیری کاهش یافت.

او پس از ۷ سال و ۲ ماه تحمل حبس سنگین و شکنجه‌های مکرر، در حالی‌ که در اعتصاب غذای اعتراضی به‌ سر می‌برد، به بهداری زندان اوین منتقل شد.

در شامگاه هشتم مرداد ۱۳۸۵، به‌ دستور مستقیم غلامحسین محسنی اژه‌ای، وزیر وقت اطلاعات در دولت محمود احمدی‌نژاد، گروهی از مأموران ویژه وزارت اطلاعات وارد بهداری اوین شدند و او را به شیوه‌ای هدفمند و برنامه‌ریزی‌ شده، تحت عملیات ترور بیولوژیکی قرار دادند.

این مأموران، پس از اجرای مأموریت با هماهنگی مسئولان وقت زندان، به‌ سرعت محل را ترک کردند. تنها چند ساعت بعد، اکبر محمدی که به‌ طرز مشکوکی به بند کارگری منتقل شده بود، در حالی‌ که دچار علائم حاد تنفسی، تشنج و نفس‌نفس‌ زدن‌های عمیق بود، در برانکارد جان باخت. تمامی شواهد نشان می‌داد که ترور بیولوژیکی با آگاهی کامل رهبر جمهوری اسلامی، همراهی رئیس‌جمهور وقت احمدی‌نژاد و به‌ دستور مستقیم محسنی اژه‌ای اجرا شده است.

چند سال پیش از این حادثه، محسنی اژه‌ای که آن زمان نماینده رئیس قوه قضاییه، محمود هاشمی شاهرودی، در امور زندانیان سیاسی بود، به‌ همراه هیأتی به بند سیاسی زندان اوین وارد شد. در مسجد سالن ۳، پس از آن‌که چند زندانی سیاسی شکایات خود را بیان کردند، نوبت به منوچهر و اکبر محمدی رسید. آن‌ها با صراحت از شکنجه‌ها، وضعیت غیرانسانی زندان و فشارهای امنیتی و حبس طولانی ناعادلانه خود سخن گفتند.

محسنی اژه‌ای در پاسخ با لحنی تهدیدآمیز گفت:

“شما دو برادر باید کلاه‌تان را به هوا بیندازید که اعدام نشدید. اگر من جای قاضی بودم، حکم اعدام برای‌تان صادر می‌کردم تا درس عبرتی برای تمام ضدانقلاب‌ها باشید که هرگز در برابر نظام مقدس اسلامی نایستند.”

و چنین بود که چندی بعد، با در اختیار گرفتن وزارت اطلاعات، فرصت اجرای وعده خود را یافت و به‌ قول خودش عمل کرد.

غلامحسین محسنی اژه‌ای، که امروز ریاست قوه قضائیه جمهوری اسلامی را در دست دارد، همان فردی است که سوابق تاریکی چون گاز گرفتن یک فعال سیاسی در جلسه رسمی، صدور صدها حکم اعدام، سرکوب وحشیانه معترضان و نیز بیش از ۶۰۰ حکم اعدام پس از جنگ ۱۱ روزه ایران و اسرائیل را در کارنامه ننگین خود دارد. به‌ اعتقاد بسیاری از ناظران مستقل، او یکی از مسئولان مستقیم نقض گسترده حقوق بشر در جمهوری اسلامی است.

اکبر محمدی، نه فقط یک فعال دانشجویی، بلکه نماد جوانان عدالت‌خواه، آزادی‌طلب و شجاع ایرانی بود که در برابر استبداد دینی ایستاد. او در دفاع از آرمان‌های انسانی و باور به آینده‌ای آزاد برای ایران، جان خود را فدا کرد؛

ترور بیولوژیکی اکبر محمدی، سندی زنده بر چهره بی‌رحم و تاریک حکومت است. این قتل سازمان‌ یافته، نه‌ تنها از حافظه‌ی تاریخ پاک نخواهد شد، بلکه صدای خاموش‌ نشدنی مظلومیتی است که نسل‌ به‌ نسل شنیده خواهد شد.

ما، خانواده‌ی اکبر محمدی، او را فراموش نمی‌کنیم. نه فقط به‌ خاطر رنج و شکنجه‌ای که کشید، بلکه به‌ خاطر مقاومت شریف و مرگ شرافتمندانه‌ای که در برابر دیکتاتوری داشت.

باشد که روزی، عدالت برای اکبر و همه قربانیان این نظام ظلم و سرکوب محقق شود.
باشد که قاتلان او در دادگاه‌های مردمی و بین‌المللی پاسخ‌گو باشند.
و باشد که راهش، الهام‌بخش نسلی باشد که هنوز برای ایران آزاد ایستاده است.

اکبر زنده است، چون آرمانش زنده است.
یادش گرامی، راهش پررهرو.

نوزدهمین سالگرد شهادت اکبر محمدی، مرداد ۱۴۰۴
خانواده‌ی زنده‌یاد اکبر محمدی

#اکبر_محمدی #نه_به_جمهوری_اسلامی #کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پرفورمنس «نه به اعدام!»

آرمین مختاری و پارسا مصلحی‌فرد
۲۷ تیرماه ۱۴۰۴
سه‌شنبه‌های نه به اعدام


عزیزم، دخترم!
آنان
برای دشمنی با من
برای دشمنی با تو
برای دشمنی با راستی
اعدامشان کردند!
و هنگامی که یاران
با سرود زندگی بر لب
به‌ سوی مرگ می‌رفتند،
امیدی آشنا می‌زد چو گُل در چشمشان لبخند
به‌ شوق زندگی آواز می‌خواندند
و تا پایان به‌ راه روشن خود باوفا ماندند.
عزیزم!
پاک کن از چهره اشکت را
ز جا برخیز!
تو در من زنده‌ای، من در تو، ما هرگز نمی‌میریم
من و تو با هزاران دگر
این راه را دنبال می‌گیریم
از آنِ ماست پیروزی
از آنِ ماست فردا با همه شادی و بهروزی
عزیزم!
کار دنیا رو به آبادی‌ست
و هر لاله که از خون شهیدان می‌دمد امروز،
نوید روز آزادی‌ست.

ه.ا.سایه



فهرست اسامی زندانیان سیاسی محکوم به اعدام:

١. احمدرضا جلالی
٢. ادهم نارویی
٣. اکبر دانشورکار
٤. امیر رحیم‌پور
٥. امیرحسین مقصودلو (تتلو)
٦. امیرمحمّد خوش‌اقبال
٧. افشین قربانی میشایی
٨. بابک علی‌پور
٩. یعقوب درخشان
١٠. پخشان عزیزی
١١. پژمان سلطانی
١٢. پویا قبادی بیستونی
١٣. پیمان (مهران) فرح‌آور
١٤. تیفور سلیمی بابامیری
١٥. حاتم اوزدمیر
١٦. حبیب دریس
١٧. حسین نعمتی
١٨. رزگار بیگ‌زاده بابامیری
١٩. روزبه وادی
٢٠. سامان محمّدی خیاره
٢١. سالم موسوی
٢٢. سلیمان شه‌بخش
٢٣. سیّد ابوالحسن منتظر
٢٤. سیّد محمّد تقوی سنگ‌دهی
٢٥. شاهین بسامی
٢٦. شریفه محمّدی
٢٧. عبّاس دریس
٢٨. عبدالرحیم قنبر زهی گرگیج (رحیم میربلوچ)
٢٩. عبدالغنی شه‌بخش
٣٠. عدنان غبیشاوی
٣١. علیرضا برمرزپورناک
٣٢. علیرضا کفایی
٣٣. علیرضا مرداسی
٣٤. علی عبیداوی
٣٥. علی مجدم
٣٦. علی (سوران) قاسمی
٣٧. عیدو شه‌بخش
٣٨. عیسی عیدمحمّدی
٣٩. فرشاد اعتمادی‌فر
٤٠. فرشید حسن‌ زهی
٤١. کاوه صالحی
٤٢. مالک داورشناس (سیّد مالک موسوی)
٤٣. محراب (مهران) عبدالله‌زاده
٤٤. محمّد زین‌الدینی
٤٥. محمّدرضا مقدّم
٤٦. محمّدجواد وفایی‌ثانی
٤٧. محمّدمهدی سلیمانی
٤٨. مسعود جامعی
٤٩. معین خنفری
٥٠. منوچهر فلّاح
٥١. یوسف احمدی
٥٢. میلاد آرمون
٥٣. نوید نجاران
٥٤. وحید بنی‌عامریان
٥٥. وریشه مرادی
۵۶. بابک شهبازی
۵۷. .....


#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech