نرگس محمدی:
«روز یاد بود رئیسی در سازمان ملل به‌واقع روز گرامی‌داشت چوبه‌های دار، اعدام و کشتار جمعی علیه مردم ایران است.»

نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح، در بیانیه‌ای از زندان نسبت به برگزاری مراسم یادبود برای ابراهیم رئیسی در سازمان ملل اعتراض کرد.

در این نامه که در صفحه اینستاگرام این فعال حقوق‌بشر منتشر شده، آمده است:
«وقتی دولت‌های جهان، ناقض فاحش حقوق‌بشر و جلاد تاریخ سرزمین ایران را که تا روز مرگش ابزار سرکوب یک ملت بود، در جایگاهی قرار می‌دهند که گویی انسانی صلح‌طلب و دموکرات را از دست داده‌اند، دیگر نباید انتظار داشت که دیکتاتورها، سرکوبگران، ناقضان حقوق‌بشر ، شکنجه‌گران و جلادان مرگ‌آفرین دیگری در جاهای دیگر جهان سر برنیاورند.»

خانم محمدی در انتهای نامه نوشته:
«برای حقوق‌بشر که تنها و بی‌پناه مانده، برای صلح که بی‌صدا مانده و برای مردم ایران، نگرانم.»
یادآور می‌شویم سازمان ملل متحد، در واکنش به کشته‌شدن ابراهیم رئیسی، پرچم این سازمان را به درخواست جمهوری اسلامی به حالت نیمه‌افراشته درآورد، همچنین روز جمعه، ۴ خرداد، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، با حضور در نمایندگی جمهوری اسلامی در نیویورک، در دفتر یادبود برای ابراهیم رئیسی و حسین امیرعبداللهیان پیام احترام و یادبود درج کرد.

#بیانیه
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#یاری_مدنی_توانا
#رئیسی
#نه_به_اعدام

@Tavaana_TavaanaTech

رضا شهابی و داوود رضوی، کارگران زندانی، در نامه‌ای به‌ نمایندگان تشکلات‌ کارگری جهان در صد و دوازدهمین کنفرانس سازمان بین‌المللی کار، نسبت به عدم حمایت جهانی از کارگران زندانی در ایران، اعتراض کردند.

آن‌ها در این نامه نوشته‌اند: «پرونده‌سازی، اخراج و ‌اذیت و آزار و حبس‌های طولانی خود و بسیاری فعالان کارگری و همچنین نقض مقاوله‌نامه‌های (کنوانسیون‌های) بین‌المللی در مورد آزادی تشکل‌ها، پیمان‌های دسته‌جمعی، حق کار و زندگی و ایمنی کار در ایران موضوع پنهانی نیست.»

رضا شهابی، از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران در تاریخ ۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
آقای شهابی توسط دادگاه بدوی، از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» مجموعا به ۶ سال حبس تعزیری و از بابت مجازات تکمیلی به ممنوعیت خروج از کشور، عضویت در احزاب و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و منع اقامت در تهران و استان‌های مجاور به مدت ۲ سال محکوم شده بود. این حکم در اواخر دی ماه سال گذشته، در دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد.
وی پیش از این هم به دلیل فعالیت‌های صنفی سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.

داوود رضوی هم عضو سندیکای کارگران شرکت واحد است که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می کند، او از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده‌ است.
داوود رضوی از بیماری‌های گوارشی و چشم و زانو رنج می‌برد و همچنان موفق به اخذ مرخصی درمانی نشده است.

متن کامل بیانیه را اینجا بخوانید

#یاری_حقوقی_توانا
#رضا_شهابی
#کارگران
#بیانیه
#داوود_رضوی
@Tavaana_TavaanaTech

با وجود روند آزار و سرکوب زندانیان سیاسی؛ کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» وارد هجدهمین هفته خود شد.

بنا بر اطلاع منابع موثق زندانیان سیاسی در چند زندان کشور برای هجدهیمن هفته پیاپی در اعتراض به صدور و اجرای احکام غیرانسانی اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.

امروز سه شنبه ۸ خرداد ۱۴۰۳، زندانیان سیاسی در زندان‌های اوین، قزلحصار، کرج، خرم‌آباد و... در ادامه کارزار جمعی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» برای هجدهیمن هفته پیاپی دست به اعتصاب غذای اعتراضی زدند.

ادامه این کارزار اعتراضی در حالی است که مقامات زندان در زندان قزلحصار کرج که در یک سال گذشته بزرگترین مرکز اجرای حکم اعدام در کشور بوده؛ هفته گذشته احمدرضا حائری و زرتشت احمدی راغب از جمله زندانیان شرکت‌کننده در این کارزار را به سلول‌های انفرادی واحد سه (محل نگهداری زندانیان زیر حکم اعدام) منتقل کردند.

احمدرضا حائری روز یک‌شنبه شش خرداد پس از یک هفته به بند عمومی بازگردانده شد، اما زرتشت احمدی راغب که شنبه پنج خرداد به سلول انفرادی منتقل شده هنوز به بند عمومی بازگردانده نشده است.

منابع موثق نزدیک به خانواده زندانیان سیاسی از اعلام اعتصاب غذای زرتشت احمدی راغب خبر داده و با توجه به بیماری‌های متعدد این زندانی سیاسی ۶۴ ساله نسبت به در خطر قرار گرفتن سلامتی وی ابراز نگرانی کردند.

شایان ذکر است که در هفته‌های گذشته هم دو نفر از زندانیان سیاسی به نامهای محمد و مهدی خداکرمی در زندان خرم آباد را به دلیل شرکت در همین کارزار سه شنبه‌های نه به اعدام به انفرادی و بعدا به زندان پارسیلون همین شهر تبعیدکردند.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در شرایطی ادامه دارد که آمار صدور و اجرای احکام اعدام در زندان‌های جمهوری اسلامی در سه ماهه نخست امسال به شدت افزایش یافته است.

#نه_به_اعدام #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیش از ۶۰۰ نفر از  خانواده‌های دادخواهان، فعالان سیاسی، کنشگران مدنی، هنرمندان  و شاعران و نویسندگان، طی بیانیه‌ای از آقای دنیس فرانسیس، رئیس هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، خواستند که از برگزاری هرگونه مراسم برای ابراهیم رئیسی(رئیس جمهور سابق جمهوری اسلامی ایران) در سازمان ملل، خودداری کند.
آن‌ها در این بیانیه با اشاره به نقش ابراهیم رئیسی در کشتارهای سال ۶۷، شکنجه هزاران معترض، اعمال خشونت‌های ممتد و روزافزون  نسبت به زنان به خاطر حجاب اجباری و نقض‌های مکرر حقوق بشر در ایران، عملکرد این نهاد را منافی ماهیت سازمان ملل دانسته و آن را بدعتی می‌دانند که اصل سیاست را بر حق مسلم آدمی، برتر می‌دارد.
افراد شناخته شده‌ای چون شیرین عبادی، سعید دهقان، مهرانگیز کار، رضوان مقدم، نیره توحیدی، بانو صابری، بهاره منشی رودسری، فرح کریمی، لاله بازرگان، فرح مدائن، لادن بازرگان، خاطره معینی، پروین اردلان، منصوره شجاعی، گیتی پورفاضل، نيلوفر بيضايی، فهیمه فرسایی، شعله پاکروان، الهه امانی، کاظم کردوانی، نیره انصاری، ناهید انتصاری، کوثر افتخاری و بسیاری دیگر از چهره‌های سرشناس کنشگر مدنی و سیاسی از امضا کنندگان این نامه هستند.


متن بیانیه به شرح زیر است:

بزرگداشت کسی که متهم به جنایت علیه بشریت است نقض حقوق بشر است

جناب آقای دنیس فرانسیس رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد
بر اساس اطلاعیه‌ای که سازمان ملل متحد منتشر کرده است، این نهاد برنامه دارد در 30 ماه مه 2024 مراسمی در یادبود «رییس جمهور سابق» جمهوری اسلامی، ابراهیم رییسی برگزارکند!
ما جمعی از خانواده‌های دادخواه، فعالان حقوق زنان و حقوق بشر ایرانی از شما و کلیه دست اندر کاران در سازمان ملل متحد می‌خواهیم که از برگزاری هر گونه مراسمی برای مرگ ریسی یکی ازعوامل موثر و تصمیم گیرنده در کشتار دگراندیشان و معترضان به سیاست‌های جمهوری اسلامی در بیش از چهار دهه درحکومت اسلامی در ایران اکیدا خودداری کنید.
شما به‌عنوان یک مقام حقوق بشری لازم است آگاه باشید که ابراهیم رئیسی سال ۱۳۵۹ و در ۲۰ سالگی به عنوان دادستان کل کرج منصوب شد. در تابستان ۱۳۶۷ عضو هیئت مرگ بوده و در کشتار حدود ۵۰۰۰ زندانی نقش کلیدی داشته است و باید به عنوان یکی از ناقضان حقوق بشر و جنایت علیه بشریت، محاکمه می‌شد. نام ابراهیم  رئیسی در هیئت مرگ در دادگاه حمید نوری به عنوان مقام بالادستی ذکر شده و شهادت‌های شاهدان در این پرونده مبنی بر دست داشتن ابراهیم رئیسی درجنایت علیه بشریت در کشتار ۶۷ موجود است.
رئیسی درطول ۴۵ سال تاریخ جمهوری اسلامی، به طور مستقیم در ناپدیدسازی‌های قهری و اعدام‌های فراقضایی هزاران مخالف سیاسی در دهه شصت، در کشتار معترضان جنبش زن زندگی آزادی، در قتل، بازداشت خودسرانه، ناپدیدسازی قهری و شکنجه هزاران معترض و آزار و اذیت خشونت‌آمیز زنان و دخترانی که از حجاب اجباری سرپیچی می‌کردند، و دیگر نقض‌های جدی حقوق بشر، مستقیما دست داشته یا بر آن‌ها نظارت داشته است.
ما خانواده‌های دادخواه، فعالان حقوق زنان و حقوق بشر از شما می‌پرسیم آیا اگر هیتلر در سانحه هوایی کشته می‌شد برایش مراسم بزرگداشت در سازمان ملل برگزار می‌کردید؟
بعید می‌دانیم که  شما و سایر مقامات سازمان ملل متحد از گزارش کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد که به تازگی موارد نقض حقوق بشر و خشونت‌های اعمال شده توسط جمهوری اسلامی را در سطح «جنایت علیه بشریت» برشمرده است و همچنین گزارش‌های اقای جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران در مورد نقض گسترده حقوق بشر در ایران بی اطلاع باشید.

ما خانواده‌های دادخواه و فعالان حقوق زنان و حقوق بشر از شما به عنوان رئیس هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد می‌خواهیم : از ادای احترام به ابراهیم رییسی که میان مردم ایران با القابی چون «آیت الله قتل عام»، «جلاد ایران»، «قصاب تهران» و عامل اعدام هزاران زندانی سیاسی وعقیدتی معروف است خود داری کنید. بار دیگر تاکید می‌کنیم که سازمان ملل متحد به عنوان حافظ حقوق بشر جهانی، هیچ  شخصی را در هر مقام و منصبی که متهم به جنایت علیه بشریت است نباید تایید یا تجلیل کند.

#ابراهیم_رئیسی #بیانیه #حقوق_بشر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌پیام نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل برای کنفرانس آزادی بیان - ۲۰۲۴


آزادی بیان تضمین‌کننده دموکراسی است اما گاه دموکراسی‌ها به بهانه جنگ امور سیاسی و جانبداری‌های مبتنی بر منافع و روابط ضامن بقای خود را کم توان می‌کنند و البته استبداد همواره بر آزادی بیان می‌تازد. جمهوری اسلامی طی ۴۵ سال تلاش کرده تا هرگونه مظهر و جلوه‌ای از بیان را سرکوب کند. سرکوب آزادی بیان سیاست پایان‌ناپذیری برای بقاء استبداد از زمان تأسیس نظام دینی بوده که تاکنون ادامه یافته است. هر چند مردم ایران نیز گرچه با بهایی سنگین اما مقاوم در برابر استبداد ایستاده‌اند. شما شاهد تقلای سرسختانه و باورمندانه مردم ایران در جنبش زن، زندگی، آزادی و شاهد مرگ مهسا، نیکا، غزاله و ...بوده‌اید شما اعتراض ما عليه تجاوز، تعرض و اذیت و آزار جنسی زنان و روایت‌های هولناک از سر گذرانده‌ی ما را شنیده‌اید. شما شاهد اعدام جوانان این سرزمین بوده‌اید. اعدام محسن شکاری فقط ۷۵ روز پس از بازداشت و فقط به اتهام گذاشتن یک سطل زباله در خیابان و بند آوردن تردد ماشین‌ها اتفاق افتاد.

اعدام بهای این جلوه مدنی از بیان اعتراض بود.

روسری برداشتن آرمیتا در راه مدرسه جلوه‌ای از بیان فکر نوجوان ۱۶ ساله‌ای بود که به رهایی از انقیاد و تبعیض و ستم حکومت می‌اندیشید که در زیر خروارها خاک مدفون شد.

قامت نیکا با شالی آتش گرفته در دستانش نه فقط جلوه‌ای از بیان بلکه به طور واضح و قدرتمند یک اندیشه در قالب آن تصویر برای برابری بود.

در نظام جمهوری اسلامی که تجسم بیان ظلم دروغ و فریب است از آزادی بیان ،گفتن به خطر انداختن حیاتی ترین حقوق انسانی است حقوقی که در فقدان آنها "انسان" معنا ندارد.

این روزها شاهدید که زنان در مقابل یک جنگ تمام عیار حکومت قامت کشیده‌اند و دیوار ترک خورده‌ی ترس را فرو می‌ریزند.

نوشتن از آزادی بیان در سرزمینی که سلب آزادی بیان مهم‌ترین وظیفه و عملکرد حکومت تلقی میشود و حکومت رفتارش را فریبکارانه و دغل کارانه بر اساس مفاهیمی برگرفته از دین ارزشهای جامعه و باورهای مردم توجیه می‌کند و در مجامع بین‌المللی حقیقت را انکار کرده و چشم در چشم جهانیان دروغ می‌گوید، بس دشوار و هراس آلود است.

وقتی از سلب آزادی بیان توسط یک رژیم می‌گوییم بحث از ستیز و جدال آشکار یک حکومت با انسانی است که با قلم، کلام یا هنر می‌اندیشد.

تصور بر این نیست که اگر بیان را از انسان سلب کنند صرفاً ابزار اظهار اندیشه را از او گرفته‌اند بلکه باور بر این است که به رویش و نوآفرینی اندیشه حد زده‌اند.

.
سانسور هر یک کلمه حذف یک معنا، فقدان یک مفهوم و نبود اندیشه است.

من از شما مدافعان حقوق بشر و صلح و آزادی بیان تقاضا دارم زبان ما در بیان و صدای ما در فریاد اندیشه و طرح دموکراسی، آزادی و برابری برای آینده‌ی سرزمینمان و شکست و نابودی رژیم دینی استبدادی باشید.

تقاضا دارم پیش برنده‌ی تلاش ما برای جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی در سازمان ملل متحد باشید.

یقین دارم روزی نه چندان دور ما مردم ایران نیز جلوه‌ای باشکوه قامتی بلند و صدایی رسا در منظر جهانیان خواهیم شد.

به صف پرشمار و قدرتمند ما بپیوندید.

نرگس محمدی زندان اوین خرداد ۱۴۰۳»

#نرگس_محمدی #آزادی_بیان #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ندا میهن‌دوست، خواهر کارگردان و زندانی سیاسی نوید میهن‌دوست، نامه‌ای از او را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است.
این نامه به شرح زیر است:

«نامه‌ای از اوین: صادقانه و بی تعارف بگویم یکی از عذاب‌آورترین معضلات حضور در زندان اوین، اجبار به تماشای برنامه‌های صداوسیمای جمهوری اسلامی است. متاسفانه وقتی در اتاقی در کنار ده دوازده نفر دیگر با سلایق مختلف مجبور به زندگی هستید، لزوم تعامل جمعی ایجاب می‌کند به علایق هم اتاقی‌های عزیز احترام بگذارید و صدا و تصویر بسیاری از برنامه‌های تلویزیون را که از شدت بی کیفیتی، سوهان روح و اعصاب هستند را تحمل کنید. به همین خاطر کم کم مجبور شده‌ام برای کاستن از آثار این شکنجه‌های سمعی و بصری، اوقات کمتری را در اتاق و زمان بیشتری را در سالن ورزش و محوطه حیاط و کتابخانه بگذرانم. که البته این مورد آخر (کتابخانه) را در اعتراض به عملکردهای احمقانه و برخوردهای کودکانه مسئول فرهنگی زندان، تحریم کرده‌ام. در یکی از اوقات محدود حضور در اتاق متوجه شدم که شبکه آی فیلم، آخرین مینی سریالی که سال‌ها پیش برای تلویزیون ساختم را در حال پخش مجدد دارد. نمی‌دانم آیا مسئولین صداوسیما از سرنوشت کارگردان آن سریال که به خاطر ساخت مستند، با حکم عادلانه (!) سه سال زندان روبرو شده است خبر دارند یا نه ولی سازنده آن سریال آنقدر جرات و جسارت دارد که از ساخت این سریال و سایر سریال‌هایی که برای تلویزیون ساخته اظهار ندامت و پشیمانی نماید. علی رغم این که در تمام سال‌های همکاری با تلویزیون در دهه‌های هفتاد تا نود، سعی کردم بسیاری از کارها را به خاطر فیلمنامه‌های ضعیف و گاها ابلهانه انجام ندهم و همچنان می‌توانم از کارهایی که برای تلویزیون ساخته یا نوشته‌ام به اندازه وسع و نقشی که در آن‌ها داشته‌ام دفاع کنم ولی بازهم نمی‌توانم پشیمانی‌ام را از ساختشان پنهان کنم. این ندامت بیشتر به خاطر انرژی و عمری است که برایشان هدر داده‌ام. زمان‌ها و عمری که می‌توانستم برای ساخت آثاری بهتر در سینما صرف کنم و نه در چهارچوب‌های آزاردهنده و گاه مضحک صداوسیمای جمهوری اسلامی. همزمان با پخش این سریال خبری دریافت کرده‌ام که حسی دلچسب به همراه داشت: یکی از بازیگران اصلی فیلم آخرم (کافه)، #ستاره_ملکی، که در فیلم «دانه انجیر مقدس» (محمد رسول اف) بازی کرده؛ به همراه این فیلم در جشنواره کن حاضر شده است. شادی‌ام وقتی بیشتر شد که خبر کسب جایزه ویژه هیات داوران برای این فیلم را شنیدم.

این دو مطلب به ظاهر بی ربط را نوشتم که بگویم چرا بابت زمانی که برای ساخت کارهای تلویزیونی هدر داده‌ام متاسفم. شاید اگر همان تصمیمی که از سال ۹۸، مبنی بر صرف انرژی برای ساخت آثاری مطابق سلیقه‌ام گرفتم را زودتر گرفته بودم الان راضی‌تر بودم.

نتیجه آن تصمیم ساخت فیلم کافه بود که موفق به حضور در جشنواره تسالونیکی شد و همچنان به نمایشش در خارج از ایران ادامه می‌دهد.

جالب اینجاست که در طول فعالیت حرفه‌ایم با بسیاری از بازیگرانی که اولین فیلمشان را تجربه می‌کردند و اکنون تبدیل به بازیگرانی مطرح و پرکار شده‌اند، کار کرده‌ام. از همکارانی چون مریم پالیزیان، اشکان خطیبی، نگار جواهریان، بابک حمیدیان و مینا ساداتی گرفته تا ستاره ملکی. هر یک از این عزیزان هم اکنون در جاهای مختلف دنیا به فعالیت‌های هنری خود ادامه می‌دهند و شاید بی‌خبر باشند همکاری که نخستین حضور تصویری‌شان را با او تجربه کرده‌اند اکنون به خاطر ساخت فیلم (تاکید می‌کنم به خاطر ساخت فیلم) در زندان به سر می‌برد.
افزون بر این حرف‌ها برای همه آنها مانند ستاره ملکی عزیز آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم هر جا که هستند با آزادی و اختیار تام و تمام به کارهایی مشغول باشند که به خاطرش افتخار کنند و هیچگاه تاسف نخورند.
نوید میهن‌دوست-زندان اوین»


نوید میهن‌دوست (زاده ۷ تیر ۱۳۵۱ در نوشهر) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس سینما و تلویزیون. او در ۱۳ آذر ۱۳۹۸ توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی دستگیر شد و در بند ۲۰۹ زندان اوین به مدت حدود دو ماه در بازداشت بود و در ۱۴ بهمن با تودیع وثیقه ۸۵۰ میلیون تومانی به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد. او برای اجرای حکم از ۲۹ مرداد ۱۴۰۲ به زندان اوین فراخوانده شد و هم‌اکنون در زندان اوین زندانی است.
علت بازداشت و صدور حکم علیه او، دوستی‌اش با برادر خانم مسیح علی‌نژاد و پیگیری وضعیت او و همراهی با خانواده‌اش در مراجعات به نهادهای قضایی بوده است.

#نوید_میهن_دوست #بیانیه #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

گسترش کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در نوزدهمین هفته؛
پیوستن ۸ زندانی سیاسی _عقیدتی واحد۳ زندان قزلحصار به کارزار نه به اعدام

در چندماه اخیر به دنبال موج اعدام‌ها که تیغ برنده آن برگردن زندانیان عادی نشسته بود، درتاریخ ۹بهمن ۱۴۰۲جمعی از زندانیان عادی قزلحصار با تشریح شرایط خود از همه زندانیان در زندانهای سراسر کشور درخواست همراهی و حمایت کردند. این شرایط مرگبار زندانیان عادی توسط انبوهی زندانیان سیاسی در زندانهای مختلف مورد توجه و حمایت قرار گرفت. چرا که از نظر زندانیان سیاسی کاملا واضح بود که اعدام زندانیان سیاسی مقدمه اجرای اعدامهای بیشتر درمیان زندانیان عادی و اعدام زندانیان عادی وسیله‌ای برای سرکوب و ارعاب همه اقشار جامعه و لاپوشانی اعدام‌های سیاسی است؛ لذا بلافاصله استمداد زندانیان عادی از بقیه زندانیان ابتدا توسط زندانیان سیاسی قزلحصار وسپس سایر زندانیان مورد اجابت قرار گرفت.

در شرایطی که زندانیان عادی سالن هفت واحد یک قزلحصار هم در هفته گذشته طی یک فیلم چند دقیقه‌ای از انبوه اعدامها(هفته‌ای ۱۰_۲۰اعدام) خبردادند...شرایط زندان‌ها و اعدام‌ها عینی تر شد.

از طرفی طی ماه‌های اخیر زندانیان اعتصابی  به طور متناوب به قتل عام زندانیان اهل سنت هم پرداخته و نسبت به اعدام هشدار داده‌ بودند اما متاسفانه قاسم آبسته، داوود عبدالهی، ایوب کریمی، فرهاد سلیمی، انور خضری و خسرو بشارت اعدام شدند و تنها بازمانده این پرونده کامران شیخه که در خطر اجرای حکم اعدام است به دلایل نامعلوم به تازگی از زندان قزلحصار به زندان مهاباد منتقل شده‌است.
در هفته نوزدهم کارزار زندانیان عقیدتی_سیاسی اهل سنت و همبندیان این زندانیان جان‌باخته در واحد ۳ زندان قزلحصار، در پیامی به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام اعلام کرده‌اند به کارزار می‌پیوندند.
اسامی آن‌ها به شرح زیر است :
فریدون ذاکری نسب، صلاح الدین ضیایی، عیدو شه‌بخش،سلیمان شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، محمد صالح زیادالله، عبدالله وریا، عبدالکریم قنبرزهی

لازم به ذکر است که این زندانیان در شرایطی غیره انسانی در سالنی مشهور به "سوئیت" (انفرادی‌های مخصوص زندانیان زیر حکم اعدام) نگه داری می‌شوند. خاصه اینکه چهار تن از این زندانیان یعنی آقایان :عیدو شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، سلیمان شه‌بخش وعبدالکریم قنبرزهی هم اکنون محکوم به اعدام و در معرض اجرای حکم هستند.

درحال حاظر زندانیان در زندان‌های قزلحصار ، اوین، مرکزی کرج، خرم‌آباد، خوی و نقده سه شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۳ برای نوزدهمین هفته است که هر سه‌شنبه‌ در این کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام اعتصاب غذا می‌کنند. زندانیان اعتصابی در این زندان‌ها خواستار توجه به وضعیت این زندانیان و حمایت از آن‌ها هستند.


#نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل، اخیرا به علت افشاگری در خصوص آزار جنسی بازداشت‌شدگان و زندانیان سیاسی توسط مأموران حکومت، متهم به تبلیغ علیه نظام شد و به زودی محاکمه می‌شود.

صفحه خانم محمدی، این بیانیه را منتشر کرد و از مردم درخواست کرد تا علیه آزار جنسی زندانیان همصدا شوند.

«دعوت پیوستن به کارزار هم صدایی علیه آزار جنسی

اولین کارزار هم صدایی علیه تعرض و آزار جنسی

شاهدان روایت کنند و مردم قضاوت

تجاوز و تعرض جنسی به هرگونه آن می‌تواند به عنوان ابزاری ویرانگر علیه هر آن کس که توسط برخی رژیم های سیاسی،  دیگری تلقی می‌شود، مورد استفاده قرار بگیرد. چنانکه تاریخ معاصر ایران نیز بر چنین استفاده هولناکی شهادت می‌دهد. در دهه ۶۰ و در فاجعه کهریزک حتی برخی مقامات مسئول وقت جمهوری اسلامی نیز به آزار جنسی زندانیان و بازداشت‌شدگان اقرار کرده‌اند.
از سویی هیچگاه دیده نشده آمران و عاملان چنین فجایع انسانی در پیشگاه ملت ایران محاکمه شوند. درحالی که روایتگران و افشاکنندگان آزار جنسی همواره محاکمه و مجازات شده‌اند. مجازات روایتگران خود نشان از اراده برای به سکوت کشاندن همه کسانی دارد که آسیب‌دیدگان و بازماندگان اینگونه از سرکوب هستند و قطعا تعداد نامعلومی به همین دلیل لب به سخن نگشوده‌اند. همین طور نشان دهنده عدم استقلال سیستم قضایی در جمهوری اسلامی است.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر تا کنون سه بار تنها برای روایتگری آزار در دادگاه محکوم شده است و اکنون چهارمین بار است که به همین دلیل در ۱۹ خرداد ۱۴۰۳ بار دیگر محاکمه‌ می‌شود.
ما بر این باوریم که تعرض، تجاوز و اذیت و آزار جنسی ابزار شکنجه، تهدید و اعتراف گیری در دست حکومتی است که سعی در عقب راندن جنبش های اعتراضی مردمی و خانه نشین کردن معترضان دارد.
ما به روایتگری، دادخواهی و حمایت از آسیب دیدگان ادامه خواهیم داد.
ما تعرض و آزار جنسی را متوقف خواهیم‌کرد.

لینک امضا :

https://chng.it/zbTJTCFk66

شما نیز برای همراهی به منظور توقف هرگونه آزار جنسی حکومت علیه معترضان، می‌توانید به لینک بالا مراجعه کنید»


لازم به ذکر است، چند روز پیش سی و شش نفر از زنان زندانی سیاسی، عقیدتی زندان اوین درخواست کرده‌اند دادگاه نرگس محمدی در تاریخ ۱۹ خرداد شعبه‌ی ۲۹ دادگاه انقلاب برای رسیدگی به اتهام واهی "تبلیغ علیه نظام" به علت روایت او از تعرض جنسی به زنان بازداشت‌شده و زندانی بصورت "علنی" و با حضور رسانه‌ها برگزار شود.

#نرگس_محمدی #بیانیه #آزار_جنسی #شکنجه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«ماموران متعرض به زنان را محاکمه کنید.»
این صدای رسای صدیقه وسمقی ست. بانویی ایستاده در کنار مردم.
ایشان با توجه به تعرض به زنان در زندان‌ها و خیابان‌های ایران نوشته‌اند:
«به جای نرگس محمدی که با شهامت صدای اعتراض خود را نسبت به حرمت شکنی‌های یک مامور حکومتی بلند کرده آن مامور و ماموران مانند او را محاکمه کند.»

صدیقه وسمقی در حمایت از جامعه ایران هم پیشتر نوشته بود:
«حاکمیت دینی بیش از چهار دهه است که به نام خدا و فرامین او در این کشور فاجعه می‌آفریند… سیاست‌های افراطی و بی‌پایه در ارتباط با پوشش زنان پیش چشم مردم ایران و جهان بارها و بارها فجایعی نابخشودنی و فراموش‌ناشدنی آفریده است. خلق فاجعه بس است!
سیاست حجاب اجباری یک سیاستِ شکست خورده است که ادامه دادنِ آن جز به بروز رفتارهای منحط از سوی ماموران حکومتی به چیز دیگری منجر نخواهد شد.»

خانم دکتر صدیقه وسمقی، نویسنده، شاعر، اسلام‌پژوه و فقیه هستند، ایشان کتاب‌های متعددی نوشته‌اند که در آن‌ها نگرش نوینی به مبانی شریعت داشته‌اند. خانم وسمقی انسانی عملگرا است، او علاوه بر نامه‌های انتقادی خطاب به رهبر جمهوری اسلامی، در اعتراض به قتل مهسا امینی و سرکوب‌های پس از آن روسری را از سر برداشته و در انظار بدون روسری حضور یافته است.
ایشان از زنان بازداشت نیز سرکوب نکردند و در برابر زورگویی حکومت سر خم نکردند و صدای سایر زندانیان هم بوده‌اند.

آموزشکده توانا، اخیر مصاحبه‌ای با ایشان انجام داده بود که فایل آن را می‌توانید در آدرس زیر ببینید یا بشنوید:
https://dialog.tavaana.org/sedigheh-vasmaghi/


#صدیقه_وسمقی #بیانیه #نه_به_حجاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

زندانیان سیاسی شرکت‌کننده در کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، در بیستمین هفته این کارزار بیانیه‌ای به شرح زیر صادر کردند:

💥 بیستمین هفته اعتصاب غذای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام

در بحبوحه نمایش انتخابات، جمهوری اسلامی برای مهار بحران‌هایش همچنان به سرکوب مردم و اعدام زندانیان ادامه می‌دهد از طرفی حکومت به این نمایش نیازمند است از طرفی نگران آن است که در خلال انتخابات و بالا گرفتن اختلافات جناحی با اعتراضات روبرو شود به خاطر همین به دستگیری فعالان و معترضان و جنگ علیه زنان ادامه می‌دهد و احکام سنگین صادر می‌کند و حتی در شرایط انتخابات با اعدام های بیشتر یکی از پایه های خود یعنی سرکوب را محکم می‌کند.

طبق گزارش شورای حقوق بشر، جمهوری اسلامی ۷۵ درصد اعدامهای جهان را به خود اختصاص داده و رکوردار اعدام در جهان است.
در همین راستا در هفته گذشته با اعدام دست‌کم ۸ زندانی با جرایم مختلف و همچنین صدور  حکم اعدام برای زندانی سیاسی ماموستا محمدحضرنژاد که از جنبش به حق مردم در سال۱۴۰۱ دفاع کرده بود، برای هزارمین بار ثابت کرد که در هیچ شرایطی دست از اعدام بر نمی‌دارد.

در اعتراض به موج سرکوب و اعدام زندانیان اعتصابی کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در زندانهای اوین(بندهای زنان، ۴و۶، ۸)، قزلحصار(واحد۳و۴)، مرکزی کرج، خرم‌آباد، خوی، نقده، مشهد و سقز اعلام کرده‌اند برای بیستمین هفته در روز سه‌شنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ اعتصاب غذا می‌کنند آنان خواهان لغو اعدام ماموستا محمد خضرنژاد و دیگر محکومان زیر حکم اعدام هستند و برای چندمین بار از مخالفان اعدام می‌خواهند صدای آنان باشند.

زندانیان اعتصابی سه‌شنبه‌های نه به اعدام ۲۲ خرداد ۱۴۰۳


#بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #سیرک_انتخابات #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه کنشگران مستقل به کنوانسیون جهانی حقوق افراد دارای معلولیت

روز گذشته رییس سازمان بهزیستی در سازمان ملل درباره حقوق افراد دارای معلولیت در ایران سخنرانی کرده و دروغ‌های زیادی به جهانیان گفته است. از این رو گروهی از کنشگران مستقل حقوق معلولیت نامه‌ای خطاب به سازمان ملل و کنوانسیون جهانی نوشتند و خواستار پاسخگو‌کردن رییس بهزیستی نسبت به موارد نقض حقوق بشر شدند.
متن این نامه به شرح زیر است:

«اعضای محترم کنوانسیون جهانی حقوق افراد دارای معلولیت

ما گروهی از کنشگران مستقل حقوق افراد دارای معلولیت از ایران به استحضار میرسانیم که علی محمد قادری، رئیس سازمان بهزیستی جمهوری اسلامی ایران در حالی در هفدهمین اجلاس کنفرانس COSP17 شرکت کرده که جمهوری اسلامی ایران ضمن بی‌اعتنایی به مفاد کنوانسیون جهانی ۲۰۰۶ و ملاحظات ارسال‌شده کنوانسیون به ایران، حتی قانون حمایت از حقوق معلولان مصوب ۱۳۹۶ در داخل کشور را نیز اجرا نکرده است. ما فقط به گوشه‌هایی از موارد نقض حقوق معلولیت اشاره می‌کنیم:

جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر، قانون حمایت از حقوق معلولان ۱۳۹۶ را در بودجه سالانه کشور لحاظ نکرده و هیچ ضمانت اجرایی برای آن در نظر نگرفته است. در نتیجه قانون موجود نه تنها به تمامی اجرا نمی‌شود، بلکه فقط چند بند محدود آن گهگاه به شکلی بسیار نامنظم و ناکافی به اجرا درمی‌آید.

همچنین جمهوری اسلامی هیچ برنامه مشخصی برای رفع بدیهی‌ترین و اساسی‌ترین حقوق و نیازهای اولیه افراد دارای معلولیت، از جمله دارو و درمان، توانبخشی، رفاه و معیشت روزانه، حمل و نقل عمومی، شغل و مسکن ندارد و از این رو، وضعیت زندگی افراد دارای معلولیت در ایران هر روز بدتر و بدتر می‌شود. نرخ تورم بطور روزانه در حال صعود است و گروه‌های بیشتری از افراد دارای معلولیت به زیر خط فقر رانده می‌شوند.

قوانین عمومی در جمهوری اسلامی هیچ‌کدام حاوی بند ممنوعیت تبعیض نسبت به معلولیت و ممنوعیت رویکردهای ایبلیستی نیستند واز این رو، افراد دارای معلولیت در همه شئون زندگی مورد تبعیض سیستماتیک قرار می‌گیرند، بدون آن که مرجعی برای رسیدگی حقوقی به موارد نقض حقوق معلولیت در نظر گرفته شده باشد. این موضوع وقتی وحشتناک‌تر می‌شود که بدانید که در نظام جمهوری اسلامی، قوانینی معلول‌ستیز تدوین شده‌اند؛ از جمله قانون ممنوعیت نمایندگی مجلس برای افراد نابینا به دلیل نابینا بودن، مردود شدن افراد دارای معلولیت در آزمون‌های استخدامی به دلیل معلولیت، و قوانین نانوشته‌ای که زبان اشاره را از جامعه افراد ناشنوا دریغ کرده و در رویکردی ایبلیستی، آنها را مجبور به لبخوانی می‌کند.

شهرداری‌ها، دهداری‌ها و سازمان‌های مربوط هیچ تلاشی برای مناسب‌سازی معابر و ساختمان‌های عمومی و دسترس‌پذیرکردن سیستم حمل و نقل عمومی برای افراد دارای معلولیت نمی‌کنند. از این رو، اکثریت قریب به اتفاق معابر و حمل و نقل عمومی در شهرها و روستاهای سراسر کشور همچنان برای افراد دارای معلولیت دسترس‌پذیر نیستند.

نظام جمهوری اسلامی نه تنها به تامین حقوق بشر و شهروندی افراد دارای معلولیت پایبند نیست، بلکه حتی در جریان خیزش عمومی پس از کشته‌شدن مهسا امینی در سال ۲۰۲۲ با شلیک مستقیم گلوله به صورت و چشمان معترضان و حتی ناظرانِ تظاهرات، صدها نفر را نابینا کرد. در نتیجه‌ی شلیک‌ها و شکنجه‌های معترضان دستگیرشده، شمار زیادی از آنها مجروح و برای همیشه معلول و بیمار شدند. رویه‌ی برخورد شدید با معترضان حتی به افراد دارای معلولیت نیز کشیده شده و رژیم جمهوری اسلامی، هر گونه کنشگری در حیطه حقوق معلولیت را موضوعی امنیتی تلقی کرده و به تهدید و دستگیری کسانی پرداخته که در اجتماعات صلح‌آمیز اعتراضی برای احقاق حقوق خود شرکت کرده‌اند.

فهرست موارد نقض حقوق افراد دارای معلولیت از این نیز بیشتر است، به طوری که می‌توان برای هر بند کنوانسیون ۲۰۰۶ و حتی قانون حمایت از حقوق معلولان ۱۳۹۶ ده‌ها و صدها مورد عینی نقض حقوق افراد دارای معلولیت پیدا کرد.

از شما اعضای محترم کنوانسیون خواهشمندیم که سازمان بهزیستی جمهوری اسلامی را وادار به پاسخگویی در مورد همه این موارد نقض حقوق بشر و حقوق معلولیت کنید. ضمنا گزارش‌های جمهوری اسلامی در زمینه تامین حقوق معلولیت در ایران را پیش از پذیرفتن، بطور کارشناسی بررسی و راستی‌آزمایی کنید.

با تشکر از توجه شما

از طرف گروهی از کنشگران مستقل حقوق معلولیت

#معلولیت #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی دست به جعل زده است!
این وزارت عنوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان را با هدف سوءاستفاده از اعتبار تشکل‌های مستقل فرهنگی به منظور مشروعیت‌بخشی به انتخابات نمایشی جمهوری اسلامی جعل کرده است.
هرچند جمهوری اسلامی پیشتر هم با اسامی مشابه دست به جعل گروه‌های مختلف فرهنگیان یا دانشجویان زده بود اما این بار شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان در بیانیه‌ای تند به این موضوع واکنش نشان داد.
این شورا حرکت وزارت آموزش‌وپرورش را محکوم کرد و نوشت:

«وزارت عریض و طویل آموزش‌وپرورش و سازمان‌های زیرمجموعه‌ آن، با صرف بودجه‌های هنگفت آشکار و پنهان تبلیغاتی، به کمک صدا و سیمای میلی و تأسیس تشکل‌های زرد منسوب به معلمان، در سایه‌ فضای امنیتی و سرکوب، نتوانسته‌است اندک‌اعتبار و اعتمادی را به خود جلب کند.
به همین دلیل در شرایط حساسی چون انتخابات، به جعل از عنوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، برای مشروعیت‌بخشی به انتخابات استفاده کرده است.
از این رو شورای هماهنگی اعلام می‌دارد:
با توجه به این‌که مصالح معلمان و دانش‌آموزان، برای هیچ دولتی در جمهوری اسلامی اولویت نبوده و نیست، لذا شورای هماهنگی بیانیه‌ای مبنی بر شرکت یا عدم شرکت معلمان و دانش‌آموزان و اولیای آنها، صادر نکرده است و این شورا مسئولیتی در قبال این بیانیه ندارد.

به اطلاع فرهنگیان و همه مردم شریف ایران‌ می‌رسانیم تنها مرجع رسمی و قانونی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران کانال رسمی شورا در تلگرام با آدرس:
@kashowra
می‌باشد و هرنوع مرجع دیگری از نظر شورای هماهنگی فاقد اعتبار، وجاهت و مشروعیت قانونی است.»

#یاری_مدنی_توانا
#بیانیه
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

«محاکمه عادلانه حمید نوری، نقطه‌ای روشن در تاریخ دادخواهی است.»

شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، در واکنش به خبر معاوضه حمید نوری با گروگان‌ها، در بیانیه‌ای نوشت:
«در دنیایی که عدالت به مسلخ مصلحت‌اندیشی سیاست‌مداران می‌رود، دشوارترین کار بر عهده‌ی دادخواهان است.
حمید نوری پس از ۹۳ جلسه محاکمه‌ای که ۹ ماه به طول انجامید و در آن به حبس ابد محکوم گردید قرار است آزاد شود و به محل جنایات خود بازگردد.

شکی نیست آزادی حمید نوری دادیار سابق زندان گوهردشت که جنایاتش به اثبات رسیده بود، خاک پاشیدن در چشم عدالت است. اما با این وجود، محاکمه‌ی عادلانه‌ی او نقطه‌ای روشن در تاریخ دادخواهی خواهد بود.»

@ShirinEbadiofficial

واکنش شما به این خبر چیست؟

#بیانیه
#یاری_مدنی_توانا
#گروگانگیری
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#حمید_نوری
@Tavaana_TavaanaTech

سهیل عربی، زندانی سیاسی سابق و تبعیدی کنونی، فایلی از همسر زندانی سیاسی و عقیدتی، آقای علی‌اکبر رز را منتشر کرده که او علاوه بر توضیح درباره پرونده‌سازی علیه همسرش، درباره شرایط غیراخلاقی و غیرقانونی بازرسی‌های بدنی زندان قزل‌حصار افشاگری می‌کند. او و دختر ۱۴ ساله‌اش را به طرز فجیعی بازرسی کردند به طوری که کارشان به بیمارستان کشیده شد.

سهیل عربی ضمن انتشار این فایل در کانال تلگرامش، نوشت:

«همسر اکبر رز، زندانی عقیدتی-سیاسی، درباره اوضاع فجیع بازرسی به ویژه از زنان و دختران خردسال در زندان می‌گوید.

با اینکه کارکنان زندان طبق آیین‌نامه حق ندارند حین بازرسی بدن افراد را لمس کنند و موظفند که با دستگاه‌های الکترونیکی این کار را انجام دهند، اما به این بهانه که تحریم هستیم و باطری‌های این دستگاه‌ها وارد نمی‌شود، به شکل بسیار غیر اخلاقی و غیر قانونی با دست کردن در رحم و مقعد افراد "بازرسی" را انجام می‌دهند.

بارها به این اوضاع شکایت کردیم اما متاسفانه رسیدگی نشده و خیلی از افراد به دلیل همین اوضاع به ملاقات نمی روند تا همسر و دخترشان آسیب نبیند.
اگرچه که همه می‌دانیم مواد مخدر و دیگر وسایل ممنوعه به طور عمده توسط کارکنان زندان و به ویژه حاج آقاهای حفاظت اطلاعات و اطلاعات سپاه وارد زندان می‌شود.
قیمت یک موبایل در زندان بیش از پانصد ملیون است، موبایلی که بیرون زندان کمتر از ده ملیون ارزش دارد.
مصرف یک هفته هروئین یک بند دویست نفری بیش از نیم کیلو است، کدام زندانی یا ملاقات کننده می‌تواند چنین حجم از مواد مخدر را وارد کند؟
شیشه،قرص ب دو و دیگر مواد مخدر و موبایل را خود مأموران وارد می‌کنند.»

- بارها از زندانیان شنیده‌ایم که مسئولان زندان مواد مخدر را به داخل زندان وارد می‌کنند و درآمد زیادی از این راه دارند. اما تا کنون در این خصوص اقدامی نشده است. زندانیان پس از بازگشت از مرخصی و خانواده‌هایشان پیش از ملاقات حضوری، به طرزی غیراخلاقی بازرسی بدنی می‌شوند. این قضیه روی روان افراد به ویژه فرزندان آن‌ها تاثیر بسیار بدی می‌گذارد.

#اکبر_رز
#افشاگری #بیانیه
#زندان #زندان_قزلحصار #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ضرب و شتم مظاهر حیدری، در زندان شهرکرد، توسط اشرار

مظاهر حیدری، درویش گنابادی و کشاورز معترض، چندی پیش توسط نیروهای اطلاعاتی بازداشت شد.

در این فایل صوتی او از نحوه بازداشت خود و آزار دیدن همسر و فرزندانش سخن می‌گوید.

آن‌طور که آقای حیدری می‌گوید اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به او نسبت داده شده که مصداق آن کوهنوردی با جمعی از دوستانش و سر دادن شعار «جانم فدای ایران» ذکر شده است.
دادگاه او غیابی و بدون دسترسی به وکیل برگزار شده و به او ۳۲ ماه حکم داده‌اند. به آقای حیدری فشار آوردند تا «تسلیم به رای» را بپذیرد، اما او می‌گوید من گناهی نکرده‌ام که بخواهم تسلیم به رای شوم، اگر تسلیم شوم یعنی جرم را پذیرفته‌ام.

آقای حیدری همچنین خبر می‌دهد که او را به اتاق زندانیان با اتهام شرارت فرستادند و توسط این زندانیان مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفته به طوری که نمی‌تواند درست راه برود.

مظاهر حیدری، درویش گنابادی و از بازداشت‌شدگانخیژش انقلابی ۱۴۰۱ است. او از درویشان گنابادی بود که چند سال پیش، به خاطر وقایع «گلستان هفتم» در تهران بازداشت شد و یک سال را در زندان سپری کرد.

غالبا ضرب و شتم زندانیان سیاسی توسط زندانیان جرایم خشن، با دستور و چراغ سبز مسئولان امنیتی انجام می‌شود.

جان مظاهر حیدری، در خطر است، صدای او باشیم.

#مظاهر_حیدری #درویش_گنابادی #زندانی_سیاسی #شهرکرد #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

#گلرخ_ایرایی، زندانی سیاسی، در نامه‌ای از زندان، با یادآوری رفتار «اصلاح‌طلبان» در دهه‌ها و سال‌های گذشته به شدت از آن‌ها انتقاد کرد.

او در بخشی از این نامه نوشته:

«از یاد نمی‌بریم، تثبیتِ قدرتِ جمهوری اسلامی و کشتار فاجعه‌بار جوانان در دهه شصت را؛ در روزهایی که شما حزب‌اللهی‌ها و خط امامی‌ها در رأس امور بودید.

انقلاب فرهنگی و اخراج و خانه‌نشین کردنِ دانشجویان و اساتید؛ و برتری دادن به سفاهت در برابر لیاقت را؛ کشتار، شکنجه، تجاوز، تواب‌سازی و وادار کردن زندانیانِ سیاسی به تیرِ خلاص زدن به رفقایشان در زندان‌های دهه شصت را؛ و قتل‌های زنجیره‌ای را که توسط شما و گماشتگانتان در وزارت اطلاعاتِ تحت نفوذتان رُخ داد. وقتی در قتل‌های زنجیره‌ای نزدیک به هزار نفر طی چند سال سلاخی شدند، شما یک تدارکات‌چیِ ساده شدید تا از پاسخگویی شانه خالی کنید و وقتی به جوانان در کوی دانشگاه حمله شد، دست از حمایتشان در خیابان و زندان‌ها کشیدید تا توسط انصار حزب‌الله به خاک و خون کشیده شوند و از پشت بام‌ها به زمین پرت شوند و مفقود شوند بازماندگانشان به حبس‌های طویل‌المدت محکوم شوند.

وقتی در عاشورای ۱۳۸۸ شکل اعتراضات از راهپیماییِ سکوت فراتر رفت و شعارها از مرزهای تعیینی‌تان عبور کرد؛ مردمی که به واسطه‌ی فضای ایجاد شده توسط شما و ادعای رأی‌های مفقود شده‌تان به خیابان آمده بودند را رها کردید تا کشته شوند و به اعدام محکوم شوند و در زندان‌ها مورد شکنجه قرار بگیرند.

هشتادوهشت را مشخصاً شما رقم زدید. برای برگشتن به عرصه‌ی قدرتی که از آن بیرونتان رانده بودند. اما حتی آن زمان هم به صندوق رأی پشت نکردید و روی خونِ مصطفی‌ها و بچه‌های کهریزک «حماسه‌ی دماوند» را آفریدید.
ما مردمِ کف خیابان همیشه سیاهی لشکرتان بودیم تا از پایین فشار بیاوریم و شما از بالا چانه بزنید تا بلکه به بازی قدرت دوباره راهتان دهند.

مردم از اصلاحات گذر کرده‌اند و شما هنوز بر جنازه‌های تلنبار شده‌ی جوانان ایران، وعده‌های محمد خاتمی را دوره می‌کنید. او در سال ١٣٩٨ پس از کشتار معترضان، ما مردم را امواج مخرب خواند و قدردان مقام عظما شد. حالا دوباره به میدان آمده‌اید تا نوجوانی و جوانی نسل‌های بعد از ما را نیز همچون ما تباه کنید. بعد از آن همه فراز و فرود و بعد از افزایش بینش سیاسی جامعه در سال‌های اخیر، باز به میدان آمدید تا با فریب افکار عمومی شعبده‌ای دیگر به راه اندازید. اما از پشت میله‌های زندان هم دیده می‌شود که نه برای پیروزی در انتخابات بلکه برای شکست مردم به میدان آمده‌اید.»

#سیرک_انتخابات #رای_بی_رای #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نيره انصارى، حقوق‌دان و كارشناس حقوق بين‌الملل، در بیانیه‌ای نسبت به معاوضه حمید نوری با دو گروگان نوشت:

«حميدنوری یا حمید عباسی بنا بر اسناد و مدارک و شواهد مستند، در دادگاهى با روند دادرسيِ عادلانه که چهار سال به طول انجامید، مجرم و مرتكب جرائم جنگى، قتل عمد و شكنجه زندانيان سياسی در تابستان ١٣٦٧، شناخته شد. او آزاد نشد، بل، مورد معاوضه و مبادله قرار گرفت!

استرداد مجرمین فرآیندی است که مستلزم تعاون و همکاریی قضایی بین‌المللی بوده و اجرای موفق آن می‌تواند ضامن عدالت قضایی و جلوگیری از «بی‌کیفرمانی و فرار مجرمان و متهمان» احتمالی به کشورهای دور از محل وقوع جرم گردد.
اساسا از منظر حقوق بین‌الملل، استرداد در انحصار قوه‌‌قضائیه است و دولت نمی‌تواند در این رسیدگی دخالت کند. اما گاهی دو دولت با مذاکرات و تماس‌های غیرعلنی توافق می‌کنند که متهمی را که در قلمرو یکی از دو دولت است، ‌بدون رعایت تشریفات قانونی و قضائی به طور نهانی به دولت دیگر تحویل دهد.
در عمل این نوع استرداد امری اداری تلقی می‌شود که کشور فرستنده تحت عناوین «اخراج و راندن»، ‌ فرد را به ترک سرزمین کشوری وادار می‌کند. در اين مسير وزارت اطلاعات و امنيت رژيم اسلامى يك سوى اين توافق و… بوده أست!
مبارزه با ناقضان فاحش‌ حقوق‌بشر و كرامت انسانی و حيثيت انسان‌ها ادامه دارد!»

و البته از یاد نبریم که صدای احمدرضا جلالی و هزاران زندانی در زندان‌های جمهوری اسلامی باشیم.

#یاری_مدنی_توانا
#حمید_نوری
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#بیانیه
@Tavaana_TavaanaTech

محبوبه رضایی، زندانی سیاسی: جمهوری اسلامی هیچ مشروعیتی ندارد

محبوبه رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، از ارتباط با نمایش انتخابات پیش رو و اعلام حضور بخشی از اصلاح‌طلبان در آن بیانیه‌ای به شرح زیر صادر کرد:

«ملتِ آگاه و متحد هرگز شکست نمی‌خورد.

بار دیگر حکومت اسلامی با سواستفاده از احساسات مردم و ایجاد فرصت برای انتخابِ بین بد و بدتر، که سالها شیوه‌ی اصلاح طلبان بوده؛ در پیِ کسب مشروعیت است.
خوب می‌دانیم جمهوری اسلامی هیچ مشروعیتی ندارد و این شرط بندی بر اسبِ بازنده‌ی حکومت است و تکرار اشتباهات پیشین.
در حکومت‌های دیکتاتوری و توتالیتر، اگر انتخابات تاثیرگذار بود، قطعا حق انتخاب به مردم داده نمی‌شد. تجربه‌ی دولت‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا در سالیان پیش نشان داده است هیچ تفاوتی بین این دو نیست.
به آن عده از هموطنانی که دل در گروِ این حکومت دارند و هنوز امید به بهبود شرایطِ نابسامانِ ایران عزیزمان دارند می‌گویم، انتخاباتِ نمایشی و انتصاباتِ فرمایشی راه حلِ مناسبی نیست. ما جز گذر از جمهوری اسلامی و ایجاد تغییر در کلیه‌ی سطوح و ساختارهای قدرت، راه دیگری در پیش نداریم. مشروعیتِ از دست رفته‌ی این رژیم بعد از چهار دهه جنایت به دست نخواهد آمد.
ما هرگز آبان خونین و خیزش خونین ۱۴۰۱ را از یاد نخواهیم برد. نه به جمهوری اسلامی.

پاینده ایران و ایرانی

محبوبه رضائی
خرداد ۱۴۰۳
زندان اوین»

- محبوبه رضایی به ۲۶ سال حبس محکوم شده است که با توجه به تجمیع جرائم، حکم اشد یعنی هفت سال و نه ماه از آن قابل اجرا است.


#محبوبه_رضایی #رای_بی_رای #سیرک_انتخابات #نه_به_جمهورى_اسلامى #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

متن بیانیه زندانیان شرکت کننده در بیست‌و یکمین هفته اعتصاب غذا در “کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام” به شرح زیر است:
 
«سیاست گروگانی‌گیری جمهوری اسلامی و مماشات غربی‌ها، خنجری بر پیکر حقوق‌بشر و خطری برای افزایش اعدام‌ها»
 
این هفته را در حالی دست به اعتصاب غذا زدیم، که شاهد دستگیری شمار زیادی از زنان، فعالان سیاسی، معلمان و بازنشستگان شریف کشورمان هستیم که تنها بدلیل تن ندادن به قوانین ظالمانه دست به اعتراض مسالمت آمیز زده‌‌اند.

هم‌زمان در راستای سیاست گروگانگیری مردم ایران (شهروندان دوتابعیتی) و اتباع خارجی توسط حکومت و نهادهای امنیتی آن و مماشات کشورهای غربی، شاهد معامله ننگین حمید‌ نوری بودیم که یکی از عوامل کشتارهای دهه ۶۰ بوده و در روندی عادلانه و دادرسی منصفانه به جنایت علیه بشریت محکوم شده بود.
این مماشات غربی‌ها  را می‌توان در حکم خنجری بر پیکر حقوق بشر، مدافعان آن و عموم مردم ایران دانست که کمترین اثر آن جری‌تر شدن جمهوری اسلامی در نقض حقوق بنیادین مردم و به ویژه زندانیان زیر حکم اعدام خواهد بود.

اگر چه نباید دستاوردهای جنبش دادخواهی در این سالیان را نادیده گرفت. اما این معامله نشان داد مردم ایران در راستای استیفای حقوق‌شان فقط باید متکی به خود بوده و نسبت به سیاست‌های مماشتگران غربی دچار توهم نشوند.

با وجود افزایش فشارها، از قبیل “قطع تلفن و ملاقات‌های زندانیان در واحد سه زندان قزلحصار” یا ” انتقال شماری از زندانیان سیاسی به انفرادی در برخی زندان‌ها” که با هدف ساکت کردن صدای “نه به اعدام” در زندان‌ها انجام گرفته است؛ ما زندانیان کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” ضمن محکوم کردن بازداشت‌های غیرقانونی اخیر و تداوم سیاست گروگان‌گیری جمهوری اسلامی و مماشات کشورهای غربی با آن، سه‌شنبه این هفته مورخ ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ را نیز برای بیست و یکمین هفته علیه صدور و اجرای احکام غیر انسانی اعدام در زندانهای قزلحصار (واحد۳و۴)، اوین (بندزنان،۴،۶،۸)، خرم آباد، مرکزی کرج، خوی، نقده، مشهد و سقز در اعتصاب غذا به‌سر خواهیم برد.
 
زندانیان سیاسی اعتصابی کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام”


#نه_به_اعدام #نه_به_جمهورى_اسلامى #بیانیه #حمید_نوری #گروگانگیری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech