چگونه می‌توان به روزنامه‌نگاران در معرض خطر زندانی شدن کمک نمود؟
ترجمه: آموزشکده‌ی توانا
روزنامه‌نگاری حرفه‌ای است که افراد مشغول به آن در کشورهای غیردموکراتیک مرتبا در معرض تقابل با حکومت و خطر دستگیر شدن قرار دارند. بخش قابل توجهی از زندانیان سیاسی در کشورهایی که آزادی مطبوعات در آن‌ها نقض می‌شود، خبرنگاران، و نویسندگان نشریات هستند. الهه محمدی و نیلوفر حامدی دو روزنامه‌نگار ایرانی این‌روزها باید در دادگاه حکومت اسلامی به عنوان متهم حاضر باشند. شاید تصور کنیم اغلب کاری از ما برای پشتیبانی از روزنامه‌نگاران شجاع ساخته نیست. اما چنین نیست.
ما چگونه می‌توانیم از روزنامه‌نگاران، که چشم بینا و گوش شنوای مردم هستند حمایت کنیم؟ این موارد صرفا چند پیشنهاد در این راستا هستند:
– دنبال کردن فعالان رسانه‌ای شجاع و قابل اعتماد می‌تواند حمایتی موثر از امنیت و فعالیت آنان باشد. حمله به افراد ناشناس ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر است.
– از منابع متنوعی خبرها را دریافت کنیم. با دنبال کردن خبرها از چند منبع، امکان تحلیل خبرها و تشخیص محتوای قابل اعتماد و درست از نادرست بیشتر می‌شود. به این ترتیب، اتهام زدن به افراد به عنوان "نشر اکاذیب" دشوارتر می‌شود. روزنامه‌نگارانی که به انتشار حقیقت و مبارزه به دروغ و اخبار جعلی پایبند هستند را یاری کرده‌ایم.
- کامنت‌های سازنده بنویسیم. گاهی ممکن است نوشتن یک کامنت هوشمندانه و مرتبط زیر یک مطلب منتشر شده، کمک بزرگی به نویسنده آن باشد. کامنت‌ها می‌توانند پشتیبانی عمومی از افراد را نشان دهند و به عنوان مانعی در برابر فشار بر آنان عمل کند. هم‌چنین در مقابل از درگیرشدن (و در نتیجه بیشتر دیده‌شدنِ) کامنت‌های نامناسب بپرهیزیم.
- احتمالا بهترین راه حمایت از فعالیت‌های رسانه‌ای شجاعانه روزنامه‌نگاران (و هم‌چنین سایر در معرض خطر زندانی شدن)، کمک به آن‌ها برای شنیده‌شدن و دیده‌شدن است. درباره آن‌ها با دوستان و خانواده و همکاران خود گفتگو کنید و بر اهمیت اطلاعات و آگاهی برای جامعه تاکید نمایید.
#ترجمه_توانا #یاری_مدنی_توانا #روزنامه‌نگاران
منابع:
https://www.cblohm.com/blog/education-pr-blog/journalism-advocacy-cba_pr/
https://bookriot.com/ways-to-support-journalists/
@Tavaana_TavaanaTech
ترجمه: آموزشکده‌ی توانا
روزنامه‌نگاری حرفه‌ای است که افراد مشغول به آن در کشورهای غیردموکراتیک مرتبا در معرض تقابل با حکومت و خطر دستگیر شدن قرار دارند. بخش قابل توجهی از زندانیان سیاسی در کشورهایی که آزادی مطبوعات در آن‌ها نقض می‌شود، خبرنگاران، و نویسندگان نشریات هستند. الهه محمدی و نیلوفر حامدی دو روزنامه‌نگار ایرانی این‌روزها باید در دادگاه حکومت اسلامی به عنوان متهم حاضر باشند. شاید تصور کنیم اغلب کاری از ما برای پشتیبانی از روزنامه‌نگاران شجاع ساخته نیست. اما چنین نیست.
ما چگونه می‌توانیم از روزنامه‌نگاران، که چشم بینا و گوش شنوای مردم هستند حمایت کنیم؟ این موارد صرفا چند پیشنهاد در این راستا هستند:
– دنبال کردن فعالان رسانه‌ای شجاع و قابل اعتماد می‌تواند حمایتی موثر از امنیت و فعالیت آنان باشد. حمله به افراد ناشناس ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر است.
– از منابع متنوعی خبرها را دریافت کنیم. با دنبال کردن خبرها از چند منبع، امکان تحلیل خبرها و تشخیص محتوای قابل اعتماد و درست از نادرست بیشتر می‌شود. به این ترتیب، اتهام زدن به افراد به عنوان "نشر اکاذیب" دشوارتر می‌شود. روزنامه‌نگارانی که به انتشار حقیقت و مبارزه به دروغ و اخبار جعلی پایبند هستند را یاری کرده‌ایم.
- کامنت‌های سازنده بنویسیم. گاهی ممکن است نوشتن یک کامنت هوشمندانه و مرتبط زیر یک مطلب منتشر شده، کمک بزرگی به نویسنده آن باشد. کامنت‌ها می‌توانند پشتیبانی عمومی از افراد را نشان دهند و به عنوان مانعی در برابر فشار بر آنان عمل کند. هم‌چنین در مقابل از درگیرشدن (و در نتیجه بیشتر دیده‌شدنِ) کامنت‌های نامناسب بپرهیزیم.
- احتمالا بهترین راه حمایت از فعالیت‌های رسانه‌ای شجاعانه روزنامه‌نگاران (و هم‌چنین سایر در معرض خطر زندانی شدن)، کمک به آن‌ها برای شنیده‌شدن و دیده‌شدن است. درباره آن‌ها با دوستان و خانواده و همکاران خود گفتگو کنید و بر اهمیت اطلاعات و آگاهی برای جامعه تاکید نمایید.
#ترجمه_توانا #یاری_مدنی_توانا #روزنامه‌نگاران
منابع:
https://www.cblohm.com/blog/education-pr-blog/journalism-advocacy-cba_pr/
https://bookriot.com/ways-to-support-journalists/
@Tavaana_TavaanaTech
👍33🔥3🕊2
براون در برابر هیئت آموزشی توپکا: چگونه نظام قضایی مستقل، از شهروندان آسیب‌پذیر در برابر حکومت دفاع می‌کند؟
ترجمه: آموزشکده توانا
وقتی یک مدرسه ابتدایی دولتی در کانزاس در ایالات متحده، حاضر نشد لیندا براون را به خاطر سیاه‌پوست بودنش ثبت‌نام کند، الیور براون پدر لیندا تصمیم گرفت برای احقاق حق دخترش از دادگاه کمک بگیرد. پرونده‌ای که او به دادگاه ارائه کرد در نهایت به یکی از مهم‌ترین احکام دادگاه ایالات متحده آمریکا تبدیل شد و راه را برای پایان دادن به تبعیض در پذیرش دانش‌آموزان هموار نمود.
براون و سایر کسانی که موافق رفع تبعیض بودند، استدلال می‌کردند که مدارسی که از نظر نژادی تفکیک شده باشند، مغایر اصلاحیه چهاردهم قانون اساسی آمریکا هستند که تساوی برابر قانون تضمین می کند. در هفدهم می 1954، أعضاء دادگاه عالی ایالات متحده به اتفاق آرا (9 در برابر صفر) حکم دادند که مدارس دولتی که از نظر نژادی جدا شده اند، خلاف قانون اساسی هستند. این رای با این وجود صادر شد که دادگاه اولیه در کانزاس بر أساس دیدگاه "جدا اما برابر"، با رفع تبعیض موافقت نکرده بود. دادگاه در تصمیم تاریخی خود اعلام کرد که مدارس تفکیک شده باعث ایجاد احساس حقارت در میان کودکان سیاه‌پوست می شود و بنابراین از أساس موجب نابرابری میان شهروندان آمریکایی خواهند بود. این حکم جداسازی نژادی را نه تنها در آموزش، بلکه در سایر زمینه های زندگی عمومی نیز به چالش کشید. این پرونده به عنوان نقطه عطفی در تاریخ حقوقی آمریکا باقی مانده است و گواهی بر قدرت قانون اساسی کارا و یک قوه‌قضاییه مستقل و سازمان‌یافته، در پیشبرد پیشرفت اجتماعی، پاسداری از ارزش‌های برابری و عدالت، و حفاظت از شهروندان آسیب‌پذیر در برابر قدرت دستگاه‌های حکومتی یا نهادهای دیگر است.
#ترجمه_توانا #نظام_قضایی_مستقل #یاری_حقوقی_توانا
منبع: https://www.history.com/
@Tavaana_TavaanaTech
ترجمه: آموزشکده توانا
وقتی یک مدرسه ابتدایی دولتی در کانزاس در ایالات متحده، حاضر نشد لیندا براون را به خاطر سیاه‌پوست بودنش ثبت‌نام کند، الیور براون پدر لیندا تصمیم گرفت برای احقاق حق دخترش از دادگاه کمک بگیرد. پرونده‌ای که او به دادگاه ارائه کرد در نهایت به یکی از مهم‌ترین احکام دادگاه ایالات متحده آمریکا تبدیل شد و راه را برای پایان دادن به تبعیض در پذیرش دانش‌آموزان هموار نمود.
براون و سایر کسانی که موافق رفع تبعیض بودند، استدلال می‌کردند که مدارسی که از نظر نژادی تفکیک شده باشند، مغایر اصلاحیه چهاردهم قانون اساسی آمریکا هستند که تساوی برابر قانون تضمین می کند. در هفدهم می 1954، أعضاء دادگاه عالی ایالات متحده به اتفاق آرا (9 در برابر صفر) حکم دادند که مدارس دولتی که از نظر نژادی جدا شده اند، خلاف قانون اساسی هستند. این رای با این وجود صادر شد که دادگاه اولیه در کانزاس بر أساس دیدگاه "جدا اما برابر"، با رفع تبعیض موافقت نکرده بود. دادگاه در تصمیم تاریخی خود اعلام کرد که مدارس تفکیک شده باعث ایجاد احساس حقارت در میان کودکان سیاه‌پوست می شود و بنابراین از أساس موجب نابرابری میان شهروندان آمریکایی خواهند بود. این حکم جداسازی نژادی را نه تنها در آموزش، بلکه در سایر زمینه های زندگی عمومی نیز به چالش کشید. این پرونده به عنوان نقطه عطفی در تاریخ حقوقی آمریکا باقی مانده است و گواهی بر قدرت قانون اساسی کارا و یک قوه‌قضاییه مستقل و سازمان‌یافته، در پیشبرد پیشرفت اجتماعی، پاسداری از ارزش‌های برابری و عدالت، و حفاظت از شهروندان آسیب‌پذیر در برابر قدرت دستگاه‌های حکومتی یا نهادهای دیگر است.
#ترجمه_توانا #نظام_قضایی_مستقل #یاری_حقوقی_توانا
منبع: https://www.history.com/
@Tavaana_TavaanaTech
👍48❤3👏1