✔️وقتي رقص، وقاحت و تعرض به زنان، شجاعت است
✍🏼دکتر رويا زراعت پيشه؛ حقوقدان و مدرس دانشگاه:
🔅ديدگاه هاي سنتي به زنان، ويژگي هاي زيستي آنان را به نقش هاي اجتماعيشان نسبت داده و از آنان به عنوان موجوداتي كه يگانه رسالت از خلقتشان فرزندآوري و اجابت اميال شهواني مردان است، ياد ميكند.
🔅در اين ديدگاه، زنان موجوداتي وابسته، ضعيف و منفعل هستند كه نميتوان جز ظرافت و زيبايي ظاهري، #لوندي و #عشوه گري، برايشان نقشي متصور شد
🔅در مقابل، مردان در طول تاريخ در نقش افرادي سلطه جو، خشن و قدرت طلب توصيف شده اند كه بروز هرگونه رفتار زنانه اي از آنان، ميتواند مردانگيشان را تحت الشعاع قرار داده و از #قدرت مردانه آنان بكاهد.
🔅تحت تاثير چنين ديدگاههايي، عجيب نيست كه حركات موزون و رفتارهاي خالي از خشونتي كه در #رقص وجود دارد، زنانه تلقي شده و ورود مردان به اين عرصه چه در قالب يك فعاليت هنري حرفه اي و چه در بستر طنز، به وقاحت تعبير شده و با واكنش مردان ديگر روبرو باشد.
🔅خواستگاه انتقادات #سعيد_راد از رقص رضا عطاران و جوادعزتي در سكانسي از فيلم "نهنگ عنبر٢" را نيز مي توان در آنچه كه شرح آن رفت جست و جو نمود.
🔅الگوهاي رفتاري زنانه و مردانه از آغاز حيات به كودك آموخته ميشود و با پيوستن كودك به زندگي جمعي در مدارس و نهادهاي اجتماعي بزرگتر به طور مداوم تكرار و تثبيت ميشوند.
🔅در اين ميان، #رسانه هاي جمعي نيز با بازنمايي الگوهاي حاكم بر زندگي اجتماعي در قالب اجراهاي نمايش گونه، عملا نقش برسازنده و بازتوليد كننده اين الگوها را در زندگي اجتماعي امروزي به عهده ميگيرند.
آن ها با ارائه تصويري خاص از مناسبات ميان دو جنس، مي توانند نقش مهمي در نهادينه شدن چهارچوب معنايي آن تصوير خاص داشته باشند.
🔅رسانه، قدرتمندترين ابزار انتقال فرهنگ، هم، ميتواند به وسيله بازنمايي تصاويري كليشه اي از زنان يك جامعه، در جهت بازتوليد و تثبيت نابرابري ها و #خشونت عليه آنان گام بردارد و هم با اصلاح ديدگاههاي سنتي، به تغيير جايگاه زنان از موقعيتي پست و فرودست، به مقامي برابر با مردان كمك نمايد.
🔅به نظر مي رسد رسانه هاي پيش از انقلاب اسلامي، به نحو محسوسي با #بدن هاي زنانه و #هوس هاي مردانه آميخته بوده و با بازنمايي تصاويري از نابرابري جنسيتي در جامعه، در جهت بازتوليد و تثبيت اين نابرابري قدم نهادند..
🔅آن ها از طريق تحقير زنان در برابر مردان، برتري يك جنس بر جنس ديگر را به نمايش گذاشته و ارزش ها و هنجارهاي جنسيتي را به وسيله به نمايش گذاشتن قدرت مردان در دست اندازي و تعرض به زنان، تاييد نمودند.
🔅به تصوير كشيدن #برهنگي زنان و اشتياق مردان براي بهره جنسي و التذاذ از آنان، در رسانه هاي آن دوران، به گونه اي سازگار با ديدگاههاي كليشه پيرامون مردانگي( خشونت طلبي و قدرت مداري) و زنانگي( لوندي و زيبايي) بوده و اينچنين است كه بازي گردانان آن نمايش ها به اين دليل كه مردانگي را در خطر نيافتند، هرگز دم بر نياورده و امروز به نمايش رقص مردان ايراد وارد نموده و آن را " وقاحت" توصيف ميكنند..
به راستي كدام يك وقيح ترند؟
@Tehranonline_ir
✍🏼دکتر رويا زراعت پيشه؛ حقوقدان و مدرس دانشگاه:
🔅ديدگاه هاي سنتي به زنان، ويژگي هاي زيستي آنان را به نقش هاي اجتماعيشان نسبت داده و از آنان به عنوان موجوداتي كه يگانه رسالت از خلقتشان فرزندآوري و اجابت اميال شهواني مردان است، ياد ميكند.
🔅در اين ديدگاه، زنان موجوداتي وابسته، ضعيف و منفعل هستند كه نميتوان جز ظرافت و زيبايي ظاهري، #لوندي و #عشوه گري، برايشان نقشي متصور شد
🔅در مقابل، مردان در طول تاريخ در نقش افرادي سلطه جو، خشن و قدرت طلب توصيف شده اند كه بروز هرگونه رفتار زنانه اي از آنان، ميتواند مردانگيشان را تحت الشعاع قرار داده و از #قدرت مردانه آنان بكاهد.
🔅تحت تاثير چنين ديدگاههايي، عجيب نيست كه حركات موزون و رفتارهاي خالي از خشونتي كه در #رقص وجود دارد، زنانه تلقي شده و ورود مردان به اين عرصه چه در قالب يك فعاليت هنري حرفه اي و چه در بستر طنز، به وقاحت تعبير شده و با واكنش مردان ديگر روبرو باشد.
🔅خواستگاه انتقادات #سعيد_راد از رقص رضا عطاران و جوادعزتي در سكانسي از فيلم "نهنگ عنبر٢" را نيز مي توان در آنچه كه شرح آن رفت جست و جو نمود.
🔅الگوهاي رفتاري زنانه و مردانه از آغاز حيات به كودك آموخته ميشود و با پيوستن كودك به زندگي جمعي در مدارس و نهادهاي اجتماعي بزرگتر به طور مداوم تكرار و تثبيت ميشوند.
🔅در اين ميان، #رسانه هاي جمعي نيز با بازنمايي الگوهاي حاكم بر زندگي اجتماعي در قالب اجراهاي نمايش گونه، عملا نقش برسازنده و بازتوليد كننده اين الگوها را در زندگي اجتماعي امروزي به عهده ميگيرند.
آن ها با ارائه تصويري خاص از مناسبات ميان دو جنس، مي توانند نقش مهمي در نهادينه شدن چهارچوب معنايي آن تصوير خاص داشته باشند.
🔅رسانه، قدرتمندترين ابزار انتقال فرهنگ، هم، ميتواند به وسيله بازنمايي تصاويري كليشه اي از زنان يك جامعه، در جهت بازتوليد و تثبيت نابرابري ها و #خشونت عليه آنان گام بردارد و هم با اصلاح ديدگاههاي سنتي، به تغيير جايگاه زنان از موقعيتي پست و فرودست، به مقامي برابر با مردان كمك نمايد.
🔅به نظر مي رسد رسانه هاي پيش از انقلاب اسلامي، به نحو محسوسي با #بدن هاي زنانه و #هوس هاي مردانه آميخته بوده و با بازنمايي تصاويري از نابرابري جنسيتي در جامعه، در جهت بازتوليد و تثبيت اين نابرابري قدم نهادند..
🔅آن ها از طريق تحقير زنان در برابر مردان، برتري يك جنس بر جنس ديگر را به نمايش گذاشته و ارزش ها و هنجارهاي جنسيتي را به وسيله به نمايش گذاشتن قدرت مردان در دست اندازي و تعرض به زنان، تاييد نمودند.
🔅به تصوير كشيدن #برهنگي زنان و اشتياق مردان براي بهره جنسي و التذاذ از آنان، در رسانه هاي آن دوران، به گونه اي سازگار با ديدگاههاي كليشه پيرامون مردانگي( خشونت طلبي و قدرت مداري) و زنانگي( لوندي و زيبايي) بوده و اينچنين است كه بازي گردانان آن نمايش ها به اين دليل كه مردانگي را در خطر نيافتند، هرگز دم بر نياورده و امروز به نمايش رقص مردان ايراد وارد نموده و آن را " وقاحت" توصيف ميكنند..
به راستي كدام يك وقيح ترند؟
@Tehranonline_ir
Telegram
attach 📎