تا به امروز نیروهای #ائتلاف_بین_المللی به رهبری آمریکا بیشتر از ۱۳۰۰۰ حمله در عراق و بیشتر از ۱۱۰۰۰ حمله در سوریه علیه نیرو های #داعش انجام داده اند.
#ضد_داعش
t.co/qqVIh8Uw7O
صلح پایدار
@Twitter
#ضد_داعش
t.co/qqVIh8Uw7O
صلح پایدار
برای اولین بار در تاریخ عربستان؛
ولیعهد سعودی ورود مشروبات الکلی به عربستان را آزاد می کند!
#رنسانس_در_سرزمین_محمد
#ائتلاف_نیروهای_اپوزیسیون_ایران
t.co/DP1mKlBhbw
Izad Tus
@TwitterMamnoe
ولیعهد سعودی ورود مشروبات الکلی به عربستان را آزاد می کند!
#رنسانس_در_سرزمین_محمد
#ائتلاف_نیروهای_اپوزیسیون_ایران
t.co/DP1mKlBhbw
Izad Tus
@TwitterMamnoe
فقط شخصیت و پرستیژ رضا پهلوی رو با امثال حسینی و عبدالرضایی و زم و فخر آور مقایسه کنید.
پیش وجدان خودتون قضاوت کنید! راضی میشین ایران رو بسپارید دست این خل مشنگا؟اصلا چطور روتون میشه بگید این خل و چلا لیدرتونه؟
بحث احمقانه #ائتلاف_براندازان رو دیگه مطرح نکنید، بهتون میخندن!
https://twitter.com/AtheistTerme/status/1038525679007158278?s=19
پیش وجدان خودتون قضاوت کنید! راضی میشین ایران رو بسپارید دست این خل مشنگا؟اصلا چطور روتون میشه بگید این خل و چلا لیدرتونه؟
بحث احمقانه #ائتلاف_براندازان رو دیگه مطرح نکنید، بهتون میخندن!
https://twitter.com/AtheistTerme/status/1038525679007158278?s=19
Twitter
🇮🇱ترمه آتئیست🇸🇦
فقط شخصیت و پرستیژ رضا پهلوی رو با امثال حسینی و عبدالرضایی و زم و فخر آور مقایسه کنید. پیش وجدان خودتون قضاوت کنید! راضی میشین ایران رو بسپارید دست این خل مشنگا؟اصلا چطور روتون میشه بگید این خل و چلا لیدرتونه؟ بحث احمقانه #ائتلاف_براندازان رو دیگه مطرح نکنید،…
اتحاد یا ائتلاف؟
این بحث بی سرانجام تا زمانی که بطور صریح و همه فهم صورتبندی نشود، همچنان باعث اختلاف و بدآموزی خواهد شد. اتحاد واژه ای زیبا و مثبت است و از اینرو افراد بدون اینکه معنی آنرا بفهمند به سمتش کشش پیدا میکنند، خصوصاً برای ما که قربانیان پراکندگی هستیم.
از لحاظ تاریخی، در میدان سیاست اتحاد هیچگاه شکل نگرفته و عملاً نمیتواند شکل بگیرد. آنچه بنام "متحدین" و "متفقین" در جنگ دوم دیدیم، "ائتلاف" بود نه اتحاد.
تفکرات سیاسی گاه متضاد، چون اهداف متضادی دارند، نمیتوانند اصول خود را زیر پا بگذارند. این اصل بازدارنده در اتحاد است.
در میدان اپوزیسیون ایرانی و از لحاظ متدیک، اتحاد هدفش همکاسه کردن نیروهایی است که وزن های متفاوتی دارند. در این اتحاد، به پادشاهی ایرانزمین یک کرسی داده میشود و به فدایی خلق هم یک کرسی! به همین خاطر، چنین اتحادی گروه بزرگتر را در کوچکتر حل میکند و "وزن زدایی" میکند.
هدف گروه های چپ و کلاً جمهوری خواهان از مطرح کردن اتحاد، گرفتن محوریت از دست پادشاهی خواهان و سوارشدن بر گفتمان اصلی است. وقتی همه در یک کلاس درس کنار هم بنشینند، شناسنامه سیاسی افراد دیگر مطرح نیست! امتیازدهی در چنین اتحادی، بر روی باورهای بدنه اجتماع شالوده ریخته نشده.
گفتمان اصلی امروز، گفتمان پادشاهی خواهی است. هیچ گروه، نحله، سازمان و تفکر سیاسی وزن پادشاهی خواهان را ندارد. از لحاظ عقلی، گروه برتر سیاسی خود را به اندازه گروه کوچکتر فرو نمی کاهد، حتا اگر هدف شان یکی باشد. از اینرو استراتژی اتحاد جایش میدان سیاست نیست. پس چاره چیست؟
دقت شود که ما اینجا درباره باورهای مردم حرف نمیزنم، چه باور فردی هر انسانی در جای خود محترم است. اشاره این یادداشت صرفاً به اپوزیسیون است.
از لحاظ تاریخی، کاربردی و استراتژیک تنها سیستمی که برای #براندازی جواب میدهد #ائتلاف است.
در ائتلاف، جایگاه گروه های سیاسی بر اساس وزن آنها تعیین میشود. در سیستم های دموکراتیک، کارکرد مجلس دقیقاً همینگونه است.
گروه هایی که وزن کمتری دارند، دور محوریت آن گروهی که وزن بیشتری دارد جمع میشوند. گروه بزرگتر هم حقوقی را برای کوچکترها قائل میشود.
بسیاری در پشت مطرح کردن "اتحاد" اهداف دیگری را دنبال میکند که مهمترین آن هضم کردن روایت اصلی اپوزیسیون در شکم کوچکترها و قدرت زدایی/وزن زدایی از آن است. اهل دقت میدانند مهمترین هدف این افراد در این میان، دشمنی نهادن/آشکار با همان روایت اصلی است، یعنی دشمنی با پادشاهی!
در ائتلاف، یک هدف اصلی وجود دارد و چند هدف فرعی. ائتلاف "همیشه" دور گروه اصلی شکل میگیرد و گروه اصلی بیشترین/تعیین کننده ترین کرسی ها را در اختیار میگیرد. گروه اصلی نیز در مقابل امکان مشارکت در فضای سیاسی را برای دیگر گروه ها فراهم میکند، صرفاً بر اساس دایره تاثیرگذاری آنها.
هدف اصلی ما پادشاهی خواهان -که بزرگترین گروه هستیم- صرفاً براندازی نیست؛ بازگرداندن سیستم پادشاهی است. دیگر #براندازان "واقعی" نه #فیک ها، میتوانند کنار ما قرار بگیرند و مطمئن باشند در فردای #ایران در سیاست حق مشارکت خواهند داشت. ولی باید نخست بزرگتربودن ما را بپذیرند.
در ائتلاف یک راس هرم داریم و تعدادی زیرمجموعه. زیرمجموعه نمیتواند ساز خودش را بزند!
زیرمجموعه هدفگذاری اش را بر اساس هدف راس هرم کوک میکند، و راس هرم به خواست زیرمجموعه احترام میگذارد و با آنها رایزنی میکند. این واقعیت دنیای سیاست است: روشی کاربردی، شدنی و مفید برای همه.
Majid Zohari
@TwitterMamnoe
این بحث بی سرانجام تا زمانی که بطور صریح و همه فهم صورتبندی نشود، همچنان باعث اختلاف و بدآموزی خواهد شد. اتحاد واژه ای زیبا و مثبت است و از اینرو افراد بدون اینکه معنی آنرا بفهمند به سمتش کشش پیدا میکنند، خصوصاً برای ما که قربانیان پراکندگی هستیم.
از لحاظ تاریخی، در میدان سیاست اتحاد هیچگاه شکل نگرفته و عملاً نمیتواند شکل بگیرد. آنچه بنام "متحدین" و "متفقین" در جنگ دوم دیدیم، "ائتلاف" بود نه اتحاد.
تفکرات سیاسی گاه متضاد، چون اهداف متضادی دارند، نمیتوانند اصول خود را زیر پا بگذارند. این اصل بازدارنده در اتحاد است.
در میدان اپوزیسیون ایرانی و از لحاظ متدیک، اتحاد هدفش همکاسه کردن نیروهایی است که وزن های متفاوتی دارند. در این اتحاد، به پادشاهی ایرانزمین یک کرسی داده میشود و به فدایی خلق هم یک کرسی! به همین خاطر، چنین اتحادی گروه بزرگتر را در کوچکتر حل میکند و "وزن زدایی" میکند.
هدف گروه های چپ و کلاً جمهوری خواهان از مطرح کردن اتحاد، گرفتن محوریت از دست پادشاهی خواهان و سوارشدن بر گفتمان اصلی است. وقتی همه در یک کلاس درس کنار هم بنشینند، شناسنامه سیاسی افراد دیگر مطرح نیست! امتیازدهی در چنین اتحادی، بر روی باورهای بدنه اجتماع شالوده ریخته نشده.
گفتمان اصلی امروز، گفتمان پادشاهی خواهی است. هیچ گروه، نحله، سازمان و تفکر سیاسی وزن پادشاهی خواهان را ندارد. از لحاظ عقلی، گروه برتر سیاسی خود را به اندازه گروه کوچکتر فرو نمی کاهد، حتا اگر هدف شان یکی باشد. از اینرو استراتژی اتحاد جایش میدان سیاست نیست. پس چاره چیست؟
دقت شود که ما اینجا درباره باورهای مردم حرف نمیزنم، چه باور فردی هر انسانی در جای خود محترم است. اشاره این یادداشت صرفاً به اپوزیسیون است.
از لحاظ تاریخی، کاربردی و استراتژیک تنها سیستمی که برای #براندازی جواب میدهد #ائتلاف است.
در ائتلاف، جایگاه گروه های سیاسی بر اساس وزن آنها تعیین میشود. در سیستم های دموکراتیک، کارکرد مجلس دقیقاً همینگونه است.
گروه هایی که وزن کمتری دارند، دور محوریت آن گروهی که وزن بیشتری دارد جمع میشوند. گروه بزرگتر هم حقوقی را برای کوچکترها قائل میشود.
بسیاری در پشت مطرح کردن "اتحاد" اهداف دیگری را دنبال میکند که مهمترین آن هضم کردن روایت اصلی اپوزیسیون در شکم کوچکترها و قدرت زدایی/وزن زدایی از آن است. اهل دقت میدانند مهمترین هدف این افراد در این میان، دشمنی نهادن/آشکار با همان روایت اصلی است، یعنی دشمنی با پادشاهی!
در ائتلاف، یک هدف اصلی وجود دارد و چند هدف فرعی. ائتلاف "همیشه" دور گروه اصلی شکل میگیرد و گروه اصلی بیشترین/تعیین کننده ترین کرسی ها را در اختیار میگیرد. گروه اصلی نیز در مقابل امکان مشارکت در فضای سیاسی را برای دیگر گروه ها فراهم میکند، صرفاً بر اساس دایره تاثیرگذاری آنها.
هدف اصلی ما پادشاهی خواهان -که بزرگترین گروه هستیم- صرفاً براندازی نیست؛ بازگرداندن سیستم پادشاهی است. دیگر #براندازان "واقعی" نه #فیک ها، میتوانند کنار ما قرار بگیرند و مطمئن باشند در فردای #ایران در سیاست حق مشارکت خواهند داشت. ولی باید نخست بزرگتربودن ما را بپذیرند.
در ائتلاف یک راس هرم داریم و تعدادی زیرمجموعه. زیرمجموعه نمیتواند ساز خودش را بزند!
زیرمجموعه هدفگذاری اش را بر اساس هدف راس هرم کوک میکند، و راس هرم به خواست زیرمجموعه احترام میگذارد و با آنها رایزنی میکند. این واقعیت دنیای سیاست است: روشی کاربردی، شدنی و مفید برای همه.
Majid Zohari
@TwitterMamnoe
Forwarded from پادشاهی‌خواهان توئیتر
اتحاد یا ائتلاف؟
این بحث بی سرانجام تا زمانی که بطور صریح و همه فهم صورتبندی نشود، همچنان باعث اختلاف و بدآموزی خواهد شد. اتحاد واژه ای زیبا و مثبت است و از اینرو افراد بدون اینکه معنی آنرا بفهمند به سمتش کشش پیدا میکنند، خصوصاً برای ما که قربانیان پراکندگی هستیم.
از لحاظ تاریخی، در میدان سیاست اتحاد هیچگاه شکل نگرفته و عملاً نمیتواند شکل بگیرد. آنچه بنام "متحدین" و "متفقین" در جنگ دوم دیدیم، "ائتلاف" بود نه اتحاد.
تفکرات سیاسی گاه متضاد، چون اهداف متضادی دارند، نمیتوانند اصول خود را زیر پا بگذارند. این اصل بازدارنده در اتحاد است.
در میدان اپوزیسیون ایرانی و از لحاظ متدیک، اتحاد هدفش همکاسه کردن نیروهایی است که وزن های متفاوتی دارند. در این اتحاد، به پادشاهی ایرانزمین یک کرسی داده میشود و به فدایی خلق هم یک کرسی! به همین خاطر، چنین اتحادی گروه بزرگتر را در کوچکتر حل میکند و "وزن زدایی" میکند.
هدف گروه های چپ و کلاً جمهوری خواهان از مطرح کردن اتحاد، گرفتن محوریت از دست پادشاهی خواهان و سوارشدن بر گفتمان اصلی است. وقتی همه در یک کلاس درس کنار هم بنشینند، شناسنامه سیاسی افراد دیگر مطرح نیست! امتیازدهی در چنین اتحادی، بر روی باورهای بدنه اجتماع شالوده ریخته نشده.
گفتمان اصلی امروز، گفتمان پادشاهی خواهی است. هیچ گروه، نحله، سازمان و تفکر سیاسی وزن پادشاهی خواهان را ندارد. از لحاظ عقلی، گروه برتر سیاسی خود را به اندازه گروه کوچکتر فرو نمی کاهد، حتا اگر هدف شان یکی باشد. از اینرو استراتژی اتحاد جایش میدان سیاست نیست. پس چاره چیست؟
دقت شود که ما اینجا درباره باورهای مردم حرف نمیزنم، چه باور فردی هر انسانی در جای خود محترم است. اشاره این یادداشت صرفاً به اپوزیسیون است.
از لحاظ تاریخی، کاربردی و استراتژیک تنها سیستمی که برای #براندازی جواب میدهد #ائتلاف است.
در ائتلاف، جایگاه گروه های سیاسی بر اساس وزن آنها تعیین میشود. در سیستم های دموکراتیک، کارکرد مجلس دقیقاً همینگونه است.
گروه هایی که وزن کمتری دارند، دور محوریت آن گروهی که وزن بیشتری دارد جمع میشوند. گروه بزرگتر هم حقوقی را برای کوچکترها قائل میشود.
بسیاری در پشت مطرح کردن "اتحاد" اهداف دیگری را دنبال میکند که مهمترین آن هضم کردن روایت اصلی اپوزیسیون در شکم کوچکترها و قدرت زدایی/وزن زدایی از آن است. اهل دقت میدانند مهمترین هدف این افراد در این میان، دشمنی نهادن/آشکار با همان روایت اصلی است، یعنی دشمنی با پادشاهی!
در ائتلاف، یک هدف اصلی وجود دارد و چند هدف فرعی. ائتلاف "همیشه" دور گروه اصلی شکل میگیرد و گروه اصلی بیشترین/تعیین کننده ترین کرسی ها را در اختیار میگیرد. گروه اصلی نیز در مقابل امکان مشارکت در فضای سیاسی را برای دیگر گروه ها فراهم میکند، صرفاً بر اساس دایره تاثیرگذاری آنها.
هدف اصلی ما پادشاهی خواهان -که بزرگترین گروه هستیم- صرفاً براندازی نیست؛ بازگرداندن سیستم پادشاهی است. دیگر #براندازان "واقعی" نه #فیک ها، میتوانند کنار ما قرار بگیرند و مطمئن باشند در فردای #ایران در سیاست حق مشارکت خواهند داشت. ولی باید نخست بزرگتربودن ما را بپذیرند.
در ائتلاف یک راس هرم داریم و تعدادی زیرمجموعه. زیرمجموعه نمیتواند ساز خودش را بزند!
زیرمجموعه هدفگذاری اش را بر اساس هدف راس هرم کوک میکند، و راس هرم به خواست زیرمجموعه احترام میگذارد و با آنها رایزنی میکند. این واقعیت دنیای سیاست است: روشی کاربردی، شدنی و مفید برای همه.
Majid Zohari
@TwitterMamnoe
این بحث بی سرانجام تا زمانی که بطور صریح و همه فهم صورتبندی نشود، همچنان باعث اختلاف و بدآموزی خواهد شد. اتحاد واژه ای زیبا و مثبت است و از اینرو افراد بدون اینکه معنی آنرا بفهمند به سمتش کشش پیدا میکنند، خصوصاً برای ما که قربانیان پراکندگی هستیم.
از لحاظ تاریخی، در میدان سیاست اتحاد هیچگاه شکل نگرفته و عملاً نمیتواند شکل بگیرد. آنچه بنام "متحدین" و "متفقین" در جنگ دوم دیدیم، "ائتلاف" بود نه اتحاد.
تفکرات سیاسی گاه متضاد، چون اهداف متضادی دارند، نمیتوانند اصول خود را زیر پا بگذارند. این اصل بازدارنده در اتحاد است.
در میدان اپوزیسیون ایرانی و از لحاظ متدیک، اتحاد هدفش همکاسه کردن نیروهایی است که وزن های متفاوتی دارند. در این اتحاد، به پادشاهی ایرانزمین یک کرسی داده میشود و به فدایی خلق هم یک کرسی! به همین خاطر، چنین اتحادی گروه بزرگتر را در کوچکتر حل میکند و "وزن زدایی" میکند.
هدف گروه های چپ و کلاً جمهوری خواهان از مطرح کردن اتحاد، گرفتن محوریت از دست پادشاهی خواهان و سوارشدن بر گفتمان اصلی است. وقتی همه در یک کلاس درس کنار هم بنشینند، شناسنامه سیاسی افراد دیگر مطرح نیست! امتیازدهی در چنین اتحادی، بر روی باورهای بدنه اجتماع شالوده ریخته نشده.
گفتمان اصلی امروز، گفتمان پادشاهی خواهی است. هیچ گروه، نحله، سازمان و تفکر سیاسی وزن پادشاهی خواهان را ندارد. از لحاظ عقلی، گروه برتر سیاسی خود را به اندازه گروه کوچکتر فرو نمی کاهد، حتا اگر هدف شان یکی باشد. از اینرو استراتژی اتحاد جایش میدان سیاست نیست. پس چاره چیست؟
دقت شود که ما اینجا درباره باورهای مردم حرف نمیزنم، چه باور فردی هر انسانی در جای خود محترم است. اشاره این یادداشت صرفاً به اپوزیسیون است.
از لحاظ تاریخی، کاربردی و استراتژیک تنها سیستمی که برای #براندازی جواب میدهد #ائتلاف است.
در ائتلاف، جایگاه گروه های سیاسی بر اساس وزن آنها تعیین میشود. در سیستم های دموکراتیک، کارکرد مجلس دقیقاً همینگونه است.
گروه هایی که وزن کمتری دارند، دور محوریت آن گروهی که وزن بیشتری دارد جمع میشوند. گروه بزرگتر هم حقوقی را برای کوچکترها قائل میشود.
بسیاری در پشت مطرح کردن "اتحاد" اهداف دیگری را دنبال میکند که مهمترین آن هضم کردن روایت اصلی اپوزیسیون در شکم کوچکترها و قدرت زدایی/وزن زدایی از آن است. اهل دقت میدانند مهمترین هدف این افراد در این میان، دشمنی نهادن/آشکار با همان روایت اصلی است، یعنی دشمنی با پادشاهی!
در ائتلاف، یک هدف اصلی وجود دارد و چند هدف فرعی. ائتلاف "همیشه" دور گروه اصلی شکل میگیرد و گروه اصلی بیشترین/تعیین کننده ترین کرسی ها را در اختیار میگیرد. گروه اصلی نیز در مقابل امکان مشارکت در فضای سیاسی را برای دیگر گروه ها فراهم میکند، صرفاً بر اساس دایره تاثیرگذاری آنها.
هدف اصلی ما پادشاهی خواهان -که بزرگترین گروه هستیم- صرفاً براندازی نیست؛ بازگرداندن سیستم پادشاهی است. دیگر #براندازان "واقعی" نه #فیک ها، میتوانند کنار ما قرار بگیرند و مطمئن باشند در فردای #ایران در سیاست حق مشارکت خواهند داشت. ولی باید نخست بزرگتربودن ما را بپذیرند.
در ائتلاف یک راس هرم داریم و تعدادی زیرمجموعه. زیرمجموعه نمیتواند ساز خودش را بزند!
زیرمجموعه هدفگذاری اش را بر اساس هدف راس هرم کوک میکند، و راس هرم به خواست زیرمجموعه احترام میگذارد و با آنها رایزنی میکند. این واقعیت دنیای سیاست است: روشی کاربردی، شدنی و مفید برای همه.
Majid Zohari
@TwitterMamnoe
Forwarded from پادشاهی‌خواهان توئیتر
اتحاد یا ائتلاف؟
این بحث بی سرانجام تا زمانی که بطور صریح و همه فهم صورتبندی نشود، همچنان باعث اختلاف و بدآموزی خواهد شد. اتحاد واژه ای زیبا و مثبت است و از اینرو افراد بدون اینکه معنی آنرا بفهمند به سمتش کشش پیدا میکنند، خصوصاً برای ما که قربانیان پراکندگی هستیم.
از لحاظ تاریخی، در میدان سیاست اتحاد هیچگاه شکل نگرفته و عملاً نمیتواند شکل بگیرد. آنچه بنام "متحدین" و "متفقین" در جنگ دوم دیدیم، "ائتلاف" بود نه اتحاد.
تفکرات سیاسی گاه متضاد، چون اهداف متضادی دارند، نمیتوانند اصول خود را زیر پا بگذارند. این اصل بازدارنده در اتحاد است.
در میدان اپوزیسیون ایرانی و از لحاظ متدیک، اتحاد هدفش همکاسه کردن نیروهایی است که وزن های متفاوتی دارند. در این اتحاد، به پادشاهی ایرانزمین یک کرسی داده میشود و به فدایی خلق هم یک کرسی! به همین خاطر، چنین اتحادی گروه بزرگتر را در کوچکتر حل میکند و "وزن زدایی" میکند.
هدف گروه های چپ و کلاً جمهوری خواهان از مطرح کردن اتحاد، گرفتن محوریت از دست پادشاهی خواهان و سوارشدن بر گفتمان اصلی است. وقتی همه در یک کلاس درس کنار هم بنشینند، شناسنامه سیاسی افراد دیگر مطرح نیست! امتیازدهی در چنین اتحادی، بر روی باورهای بدنه اجتماع شالوده ریخته نشده.
گفتمان اصلی امروز، گفتمان پادشاهی خواهی است. هیچ گروه، نحله، سازمان و تفکر سیاسی وزن پادشاهی خواهان را ندارد. از لحاظ عقلی، گروه برتر سیاسی خود را به اندازه گروه کوچکتر فرو نمی کاهد، حتا اگر هدف شان یکی باشد. از اینرو استراتژی اتحاد جایش میدان سیاست نیست. پس چاره چیست؟
دقت شود که ما اینجا درباره باورهای مردم حرف نمیزنم، چه باور فردی هر انسانی در جای خود محترم است. اشاره این یادداشت صرفاً به اپوزیسیون است.
از لحاظ تاریخی، کاربردی و استراتژیک تنها سیستمی که برای #براندازی جواب میدهد #ائتلاف است.
در ائتلاف، جایگاه گروه های سیاسی بر اساس وزن آنها تعیین میشود. در سیستم های دموکراتیک، کارکرد مجلس دقیقاً همینگونه است.
گروه هایی که وزن کمتری دارند، دور محوریت آن گروهی که وزن بیشتری دارد جمع میشوند. گروه بزرگتر هم حقوقی را برای کوچکترها قائل میشود.
بسیاری در پشت مطرح کردن "اتحاد" اهداف دیگری را دنبال میکند که مهمترین آن هضم کردن روایت اصلی اپوزیسیون در شکم کوچکترها و قدرت زدایی/وزن زدایی از آن است. اهل دقت میدانند مهمترین هدف این افراد در این میان، دشمنی نهادن/آشکار با همان روایت اصلی است، یعنی دشمنی با پادشاهی!
در ائتلاف، یک هدف اصلی وجود دارد و چند هدف فرعی. ائتلاف "همیشه" دور گروه اصلی شکل میگیرد و گروه اصلی بیشترین/تعیین کننده ترین کرسی ها را در اختیار میگیرد. گروه اصلی نیز در مقابل امکان مشارکت در فضای سیاسی را برای دیگر گروه ها فراهم میکند، صرفاً بر اساس دایره تاثیرگذاری آنها.
هدف اصلی ما پادشاهی خواهان -که بزرگترین گروه هستیم- صرفاً براندازی نیست؛ بازگرداندن سیستم پادشاهی است. دیگر #براندازان "واقعی" نه #فیک ها، میتوانند کنار ما قرار بگیرند و مطمئن باشند در فردای #ایران در سیاست حق مشارکت خواهند داشت. ولی باید نخست بزرگتربودن ما را بپذیرند.
در ائتلاف یک راس هرم داریم و تعدادی زیرمجموعه. زیرمجموعه نمیتواند ساز خودش را بزند!
زیرمجموعه هدفگذاری اش را بر اساس هدف راس هرم کوک میکند، و راس هرم به خواست زیرمجموعه احترام میگذارد و با آنها رایزنی میکند. این واقعیت دنیای سیاست است: روشی کاربردی، شدنی و مفید برای همه.
Majid Zohari
@TwitterMamnoe
این بحث بی سرانجام تا زمانی که بطور صریح و همه فهم صورتبندی نشود، همچنان باعث اختلاف و بدآموزی خواهد شد. اتحاد واژه ای زیبا و مثبت است و از اینرو افراد بدون اینکه معنی آنرا بفهمند به سمتش کشش پیدا میکنند، خصوصاً برای ما که قربانیان پراکندگی هستیم.
از لحاظ تاریخی، در میدان سیاست اتحاد هیچگاه شکل نگرفته و عملاً نمیتواند شکل بگیرد. آنچه بنام "متحدین" و "متفقین" در جنگ دوم دیدیم، "ائتلاف" بود نه اتحاد.
تفکرات سیاسی گاه متضاد، چون اهداف متضادی دارند، نمیتوانند اصول خود را زیر پا بگذارند. این اصل بازدارنده در اتحاد است.
در میدان اپوزیسیون ایرانی و از لحاظ متدیک، اتحاد هدفش همکاسه کردن نیروهایی است که وزن های متفاوتی دارند. در این اتحاد، به پادشاهی ایرانزمین یک کرسی داده میشود و به فدایی خلق هم یک کرسی! به همین خاطر، چنین اتحادی گروه بزرگتر را در کوچکتر حل میکند و "وزن زدایی" میکند.
هدف گروه های چپ و کلاً جمهوری خواهان از مطرح کردن اتحاد، گرفتن محوریت از دست پادشاهی خواهان و سوارشدن بر گفتمان اصلی است. وقتی همه در یک کلاس درس کنار هم بنشینند، شناسنامه سیاسی افراد دیگر مطرح نیست! امتیازدهی در چنین اتحادی، بر روی باورهای بدنه اجتماع شالوده ریخته نشده.
گفتمان اصلی امروز، گفتمان پادشاهی خواهی است. هیچ گروه، نحله، سازمان و تفکر سیاسی وزن پادشاهی خواهان را ندارد. از لحاظ عقلی، گروه برتر سیاسی خود را به اندازه گروه کوچکتر فرو نمی کاهد، حتا اگر هدف شان یکی باشد. از اینرو استراتژی اتحاد جایش میدان سیاست نیست. پس چاره چیست؟
دقت شود که ما اینجا درباره باورهای مردم حرف نمیزنم، چه باور فردی هر انسانی در جای خود محترم است. اشاره این یادداشت صرفاً به اپوزیسیون است.
از لحاظ تاریخی، کاربردی و استراتژیک تنها سیستمی که برای #براندازی جواب میدهد #ائتلاف است.
در ائتلاف، جایگاه گروه های سیاسی بر اساس وزن آنها تعیین میشود. در سیستم های دموکراتیک، کارکرد مجلس دقیقاً همینگونه است.
گروه هایی که وزن کمتری دارند، دور محوریت آن گروهی که وزن بیشتری دارد جمع میشوند. گروه بزرگتر هم حقوقی را برای کوچکترها قائل میشود.
بسیاری در پشت مطرح کردن "اتحاد" اهداف دیگری را دنبال میکند که مهمترین آن هضم کردن روایت اصلی اپوزیسیون در شکم کوچکترها و قدرت زدایی/وزن زدایی از آن است. اهل دقت میدانند مهمترین هدف این افراد در این میان، دشمنی نهادن/آشکار با همان روایت اصلی است، یعنی دشمنی با پادشاهی!
در ائتلاف، یک هدف اصلی وجود دارد و چند هدف فرعی. ائتلاف "همیشه" دور گروه اصلی شکل میگیرد و گروه اصلی بیشترین/تعیین کننده ترین کرسی ها را در اختیار میگیرد. گروه اصلی نیز در مقابل امکان مشارکت در فضای سیاسی را برای دیگر گروه ها فراهم میکند، صرفاً بر اساس دایره تاثیرگذاری آنها.
هدف اصلی ما پادشاهی خواهان -که بزرگترین گروه هستیم- صرفاً براندازی نیست؛ بازگرداندن سیستم پادشاهی است. دیگر #براندازان "واقعی" نه #فیک ها، میتوانند کنار ما قرار بگیرند و مطمئن باشند در فردای #ایران در سیاست حق مشارکت خواهند داشت. ولی باید نخست بزرگتربودن ما را بپذیرند.
در ائتلاف یک راس هرم داریم و تعدادی زیرمجموعه. زیرمجموعه نمیتواند ساز خودش را بزند!
زیرمجموعه هدفگذاری اش را بر اساس هدف راس هرم کوک میکند، و راس هرم به خواست زیرمجموعه احترام میگذارد و با آنها رایزنی میکند. این واقعیت دنیای سیاست است: روشی کاربردی، شدنی و مفید برای همه.
Majid Zohari
@TwitterMamnoe
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کسانی که #مشروطه_خواهان را متهم می کنند که مانعی بزرگ برای #ائتلاف با #حلبی_سازی های موازی پس از جریان #نه_به_جمهوری_اسلامی هستند و از پاسخ دادن روشن به زمینه کاری و افکار خود در دوران قبل، گذار و بعد از ج.ا طفره می روند، خوب به سخنان #دیوید_برنت عکاس مجله تایم توجه کنند!
Kian Wilson
@TwitterMamnoe
Kian Wilson
@TwitterMamnoe