#سخن_شما
* چرا پادشاهی مشروطه؟
مهم‌ترین دلیل من برای گزینش پادشاهی، به عنوان فرم نظام حکومتی آینده ایران این است که نهاد پادشاهی، مهم‌ترین «میراث فرهنگی» این سرزمین محسوب می‌گردد؛ همان‌طور که تخت جمشید، چغازنبیل، نقش‌و‌نگارهای معماری ایرانی، سنتور و بربت، رسوم و سنت‌های قومی نواحی، شاهنامه و دیوان حافظ، میراث‌های فرهنگی و تاریخی ایران‌مان هستند.
* چرا پادشاهی، مهم‌ترین میراث فرهنگی است؟
با مطالعه تاریخ ایران، درمی‌یابیم که تکیه‌گاه و پناهگاه همه شاخه‌های مربوط به فرهنگ و هنر این سرزمین، در طول تاریخ، عنصر پادشاهی بوده است. موسیقی، در دربار پادشاهان سلسله‌های مختلف حفظ شده و اشاعه یافته‌است؛ تخت‌جمشید و مسجد شیخ‌لطف‌الله که جلوه های پرشکوه معماری ایرانی هستند به فرمان شاهان وقت بنا شده‌اند؛ شاهنامه در کتابخانه‌های دربار شاهان حفظ و نگهداری شده و این‌گونه تا دوران ظهور صنعت چاپ و نشر، از گزند دیو و ددان تاراج‌گر مصون مانده‌است؛ و... . لذا، نهاد پادشاهی را می‌توان ستون نگه‌دارنده و محور رشد و بالندگی مظاهر فرهنگ و هنر ایران قلمداد کرد.
* حضور نهاد پادشاهی، به قیمت بازتولید استبداد؟
خیر؛ به هیچ عنوان! برای پیشگیری از #خودکامگی شخصی که در این جایگاه قرار می‌گیرد، در دوران معاصر، فرم #مشروطه ارائه شده‌است. طبق قانون مشروطه، پادشاه صرفن مقامی تشریفاتی است؛ در واقع، در فرم پادشاهی مشروطه، هیچ مقام غیرانتخابی (شخص پادشاه و شخصیت‌های مربوط به دربار و منصوبان پادشاه) نمی‌تواند مسئولیت «اجرایی» در اداره امور مملکت داشته باشد.
* چه تضمینی برای اجرای تمام و کمال #قانون اساسی مشروطه وجود دارد؟
در حالت کلی، حکومت هر شکلی که داشته باشد، برای حرکت کشور و جامعه به سمت تعالی و آرمان مدنظر، تنها و تنها یک تضمین وجود دارد و دیگر هیچ! آن هم «هوشیاری و آگاهی حداقلی سیاسی و اجتماعی» مردم است! در طول تاریخ، هر گاه که ما مردم با رهبران‌مان رابطه‌ای مرید و مرادی داشته‌ایم به شکست خود و استبداد ایشان رسیده‌ایم. مثال مسلّمش، انقلابیون ۵۷ و خمینی. انقلاب ۵۷، ورای این‌که در اصل و اساس، اشتباهی تاریخی و فاجعه‌ای ایران-ویران-کن بود اما به هر روی، در صورت هوشیاری مردم می‌توانست به این دیکتاتوری خفقان آور بدل نشود و راه برای اعمال تغییرات سطحی یا بنیادی در فرم یا حتی محتوای حکومت، برای مردم همواره باز بماند.
@TwitterMamnoe
* چرا پادشاهی مشروطه؟
مهم‌ترین دلیل من برای گزینش پادشاهی، به عنوان فرم نظام حکومتی آینده ایران این است که نهاد پادشاهی، مهم‌ترین «میراث فرهنگی» این سرزمین محسوب می‌گردد؛ همان‌طور که تخت جمشید، چغازنبیل، نقش‌و‌نگارهای معماری ایرانی، سنتور و بربت، رسوم و سنت‌های قومی نواحی، شاهنامه و دیوان حافظ، میراث‌های فرهنگی و تاریخی ایران‌مان هستند.
* چرا پادشاهی، مهم‌ترین میراث فرهنگی است؟
با مطالعه تاریخ ایران، درمی‌یابیم که تکیه‌گاه و پناهگاه همه شاخه‌های مربوط به فرهنگ و هنر این سرزمین، در طول تاریخ، عنصر پادشاهی بوده است. موسیقی، در دربار پادشاهان سلسله‌های مختلف حفظ شده و اشاعه یافته‌است؛ تخت‌جمشید و مسجد شیخ‌لطف‌الله که جلوه های پرشکوه معماری ایرانی هستند به فرمان شاهان وقت بنا شده‌اند؛ شاهنامه در کتابخانه‌های دربار شاهان حفظ و نگهداری شده و این‌گونه تا دوران ظهور صنعت چاپ و نشر، از گزند دیو و ددان تاراج‌گر مصون مانده‌است؛ و... . لذا، نهاد پادشاهی را می‌توان ستون نگه‌دارنده و محور رشد و بالندگی مظاهر فرهنگ و هنر ایران قلمداد کرد.
* حضور نهاد پادشاهی، به قیمت بازتولید استبداد؟
خیر؛ به هیچ عنوان! برای پیشگیری از #خودکامگی شخصی که در این جایگاه قرار می‌گیرد، در دوران معاصر، فرم #مشروطه ارائه شده‌است. طبق قانون مشروطه، پادشاه صرفن مقامی تشریفاتی است؛ در واقع، در فرم پادشاهی مشروطه، هیچ مقام غیرانتخابی (شخص پادشاه و شخصیت‌های مربوط به دربار و منصوبان پادشاه) نمی‌تواند مسئولیت «اجرایی» در اداره امور مملکت داشته باشد.
* چه تضمینی برای اجرای تمام و کمال #قانون اساسی مشروطه وجود دارد؟
در حالت کلی، حکومت هر شکلی که داشته باشد، برای حرکت کشور و جامعه به سمت تعالی و آرمان مدنظر، تنها و تنها یک تضمین وجود دارد و دیگر هیچ! آن هم «هوشیاری و آگاهی حداقلی سیاسی و اجتماعی» مردم است! در طول تاریخ، هر گاه که ما مردم با رهبران‌مان رابطه‌ای مرید و مرادی داشته‌ایم به شکست خود و استبداد ایشان رسیده‌ایم. مثال مسلّمش، انقلابیون ۵۷ و خمینی. انقلاب ۵۷، ورای این‌که در اصل و اساس، اشتباهی تاریخی و فاجعه‌ای ایران-ویران-کن بود اما به هر روی، در صورت هوشیاری مردم می‌توانست به این دیکتاتوری خفقان آور بدل نشود و راه برای اعمال تغییرات سطحی یا بنیادی در فرم یا حتی محتوای حکومت، برای مردم همواره باز بماند.
@TwitterMamnoe