🟥 داود رضوی بعد از پنج روز مرخصی در ساعت هفت و نیم شب دوشنبه یکم اردیبهشت ۱۴۰۴ به زندان اوین بازگشت

سندیکای کارگران شرکت واحد بشدت به تداوم‌ حبس داود رضوی، عضو هیئت مدیره سندیکا، معترض است. سندیکا خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط داود رضوی، ابراهیم مددی، و دیگر کارگران، معلمان، زنان و فعالان مدنی زندانی هستیم.

کارگر زندانی آزاد باید گردد.

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
اول اردیبهشت ۱۴۰۴

کانال رسمی تلگرامی سندیکا:
‏https://t.me/vahedsyndica‌
اکانت رسمی سندیکا در اینستاگرام
‏https://www.instagram.com/vahedsyndica/
اکانت رسمی سندیکا در توییتر
‏https://twitter.com/VahedSyndicate 
تماس با کانال تلگرامی سندیکا:
@Vahed_Syndica
ایمیل سندیکا:
vsyndica@gmail.com

🟥 بیانیه‌ی اعتراضی سندیکای کارگران شرکت واحد در محکومیت سیاست‌های سرکوبگرانه در مدارس و ‌ضرورت استعفای وزیر آموزش و پرورش

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نسبت به تفاهم‌نامه‌ی اخیر میان وزیر آموزش و پرورش و فرمانده نیروی انتظامی تهران درخصوص برخورد پلیسی و‌ امنیتی با دانش‌آموزان دختر به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری، نگرانی عمیق و مخالفت صریح خود را اعلام می‌کند.

این تصمیم، نه تنها حقوق اولیه‌ی دانش‌آموزان دختر را نقض می‌کند، بلکه فضای آموزشی را به جای محیطی امن برای یادگیری، به فضایی آکنده از ترس و تهدید برای دانش آموزان و‌ معلمان تبدیل خواهد کرد. ما بر این باوریم که علم و دانش باید به دور از هرگونه مداخله‌ی نیروهای پلیسی و امنیتی، آزادانه در محیط‌های آموزشی جریان یابد و در دسترس همگان در جامعه قرار گیرد. ورود نیروی انتظامی به مدارس و دانشگاه‌ها، تجاوزی آشکار به حریم آموزش و زندگی دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان است که نمی‌توان و‌ نباید آن را پذیرفت.

ما، به‌عنوان بخشی از جامعه‌ی کارگری کشور که فرزندان‌مان مستقیماً از تبعات ویرانگر این سیاست‌ها متأثر می‌شوند، قاطعانه خواستار لغو فوری و بی‌قید و شرط این تفاهم‌نامه‌ی سرکوبگرانه هستیم. چنین اقدامی، که با هدف پادگانی‌سازی مدارس انجام شده، نه‌تنها ناقض اصول تعلیم و تربیت است، بلکه نشان‌دهنده‌ی نگاه اقتدارگرایانه و امنیتی به فضای آموزشی کشور است. وزیر آموزش و پرورش، به‌دلیل نقش مستقیم در اجرای این تصمیم خطرناک و ضدآموزشی، باید فوراً از مقام خود استعفا دهد و پاسخ‌گوی افکار عمومی و جامعه‌ی معترض باشد. تصمیمات سرکوبگرانه‌ای که آزادی‌های فردی و اجتماعی از جمله حجاب اختیاری را محدود و جرم انگاری می‌کنند، قویا محکوم است و در برابر چنین اقدامات سرکوب‌گرانه‌ای نباید سکوت کرد.

از تمامی نهادها و تشکل‌های کارگری، صنفی و مدنی دعوت می‌کنیم که در کنار دانش آموزان، معلمان، و‌ دختران ما ایستاده و اعتراضات خود را به روش‌های مختلف نشان دهند. ما هشدار می‌دهیم که تداوم چنین سیاست‌هایی تنها موجب افزایش هر چه گسترده تر نارضایتی عمومی خواهد شد و بار دیگر پیامدهای سنگینی برای عاملان آن به همراه خواهد داشت.

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
دوم اردیبهشت ۱۴۰۴

کانال رسمی تلگرامی سندیکا:
‏https://t.me/vahedsyndica‌
اکانت رسمی سندیکا در اینستاگرام
‏https://www.instagram.com/vahedsyndica/
اکانت رسمی سندیکا در توییتر
‏https://twitter.com/VahedSyndicate 
تماس با کانال تلگرامی سندیکا:
@Vahed_Syndica
ایمیل سندیکا:
vsyndica@gmail.c

🟥 ناکارآمدی مدیریت شرکت واحد در پرداخت ۴ درصدی رانندگان و کارگران بازنشسته به سازمان تامین اجتماعی

با توجه به بازنشست شدن تعداد کثیری از رانندگان و کارگران شرکت واحد در اواخر سال ۴۰۳ و عدم پرداختی ۴ درصد مشاغل سخت و زیان آور ایشان از طرف مدیریت به سازمان تامین اجتماعی همچنان این رانندگان به صورت بلاتکلیف و سردرگم مانده اند.

طبق گزارشات ارسالی از طرف همکاران بازنشسته به سندیکا و پیگیری های مداومی که برخی از همکاران از اداره مرکزی شرکت در طول این چند روز انجام داده اند هیچ پاسخ قانع کننده ای از طرف معاونت مالی و معاونت اجرائی شرکت دریافت نکردند مسئولین به جای پیگیری حق وحقوق این عزیزان فقط وعده های پوچ و توخالی به رانندگان ارائه دادند آنهم صرفا به خاطر اینکه از سر خودشان باز کنند تا رانندگان به صورت دسته جمعی برای اعتراض به اداره مرکزی و شهرداری مراجعه نکنند.

شورای فرمایشی اسلامی کار که خود را به دروغ نماینده کارگران معرفی می‌کند، هیچ تلاشی برای پیگیری حقوق رانندگان نکرده و کوچک‌ترین قدمی هم در این زمینه برنداشته است، چرا که هیچ منفعتی برای خود در آن نمی‌بیند و تنها به دستورات بالادستی متعهد است.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به مدیریت هشدار می‌دهد تا هر چه سریعتر برای پرداخت ۴ درصد مشاغل سخت و زیان آور رانندگان اقدام کند تا رانندگان برای تسویه حساب و مراحل بعدی بازنشستگی اقدام کنند و همچنین سندیکا از تمامی همکاران بازنشسته می‌خواهد برای پرداخت حق وحقوق خودشان از طرف مدیریت هر گونه اعتراض را برای خودشان محفوظ بدارند.

چاره کارگران وحدت و‌ تشکیلات است!

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۷ اردیبهشت ۱۴۰۴

کانال رسمی تلگرامی سندیکا:
‏https://t.me/vahedsyndica‌
اکانت رسمی سندیکا در اینستاگرام
‏https://www.instagram.com/vahedsyndica/
اکانت رسمی سندیکا در توییتر
‏https://twitter.com/VahedSyndicate 
تماس با کانال تلگرامی سندیکا:
@Vahed_Syndica
ایمیل سندیکا:
vsyndica@gmail.com

▪️ بیانیه همدردی و اعتراض سندیکای کارگران شرکت واحد درباره جان‌باختن کارگران بندر رجایی

با کمال تأسف و تأثر، وقوع فاجعه دلخراش انفجار در بندر رجایی که منجر به جان‌باختن تعدادی از کارگران و کارکنان شریف این بندر و مصدومیت تعدادی دیگر از آن‌ها شد، موجب اندوه عمیق ما گردید.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ضمن محکومیت قاطع این فاجعه دلخراش، که از جمله ناشی از بی‌توجهی به مسائل ایمنی و حقوق کارگری و انسانی در محیط کار بوده است، مراتب همدردی خود را به خانواده‌های داغدار و مصدومان این فاجعه ابراز می‌دارد.

ما به‌طور قاطع اعتقاد داریم که حفظ جان و ایمنی کارگران باید اولویت نخست در تمامی فعالیت‌های صنعتی و اقتصادی باشد. بی‌توجهی، بی‌مسئولیتی و سهل‌انگاری نهادهای مسئول در تأمین امنیت شغلی و جانی کارگران و شهروندان جامعه، نه تنها غیرقابل بخشش است، بلکه یک جنایت آشکار و عمدی است که باید بدون هیچ‌گونه مماشات و با شدت هرچه بیشتر پیگیری، محاکمه و مجازات گردد.

ما قاطعانه خواهان آن هستیم که فوراً و بدون هیچ‌گونه تعلل، اقدامات عملی و مؤثری برای حمایت از خانواده‌های قربانیان و مصدومان این فاجعه انجام شود و همچنین تحقیقات فوری، محاکمه و مجازات شدید عاملان این فاجعه دلخراش در دستور کار قرار گیرد.

چاره کارگران وحدت و‌ تشکیلات است!

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۷ اردیبهشت ۱۴۰۴

کانال رسمی تلگرامی سندیکا:
‏https://t.me/vahedsyndica‌
اکانت رسمی سندیکا در اینستاگرام
‏https://www.instagram.com/vahedsyndica/
اکانت رسمی سندیکا در توییتر
‏https://twitter.com/VahedSyndicate 
تماس با کانال تلگرامی سندیکا:
@Vahed_Syndica
ایمیل سندیکا:
vsyndica@gmail.com

🟥 به مناسبت روز جهانی یادبود کارگران جان‌باخته ۲۰۲۵ –
۲۸ آوریل برابر با ۸ اردیبهشت

فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل:
یاد جان‌باختگان را گرامی می‌داریم، برای زندگان مبارزه می‌کنیم!

هر ساله هزاران کارگر در سراسر جهان قربانی بی‌توجهی و سودجویی کارفرمایان شده و جان خود را در محیط‌های کار ناایمن از دست می‌دهند. میلیون‌ها کارگر دیگر نیز دچار آسیب‌ها و جراحات سنگین می‌شوند.

فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل، که سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نیز از اعضای آن است، در روز جهانی یادبود کارگران جان‌باخته اعلام کرده است:
«در روز جهانی یادبود کارگران، ما یاد آنان را گرامی می‌داریم و متعهد می‌شویم که برای زندگی و حقوق کارگران مبارزه کنیم… نه به غفلت! نه به استثمار! نه به سکوت!»

فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل در این بیانیه تأکید کرده است که ایمنی و بهداشت شغلی یک حق بنیادی و غیرقابل مذاکره است و تا تحقق کامل این حق برای هر کارگر، در هر بخش از حمل‌ونقل و در هر گوشه‌ای از جهان، به مبارزه بی‌امان خود ادامه خواهد داد.

در کشور ما، ایران، روزانه شاهد صدها حادثه در محیط‌های کار و فجایع انسانی هستیم. نمونه‌ی اخیر از غفلت جنایتکارانه کارفرمایان نسبت به استانداردهای ایمنی، فاجعه‌ی دلخراش انفجار در بندر رجایی بود که منجر به کشته شدن دهها نفر و زخمی شدن صدها نفر از کارگران شریف این بندر شد. سندیکای کارگران شرکت واحد در بیانیه‌ای رسمی و جداگانه، ضمن ابراز همدردی عمیق با خانواده‌های داغدار، این جنایت را محکوم کرده و خواستار محاکمه فوری و مجازات بدون مماشات عاملان این فاجعه گردیده است.

بار دیگر تأکید می‌کنیم:
بی‌توجهی به جان کارگران، جنایت ساختاری است و کلیه مسئولان باید پاسخگو باشند!

لینک به بیانیه فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل:
https://www.itfglobal.org/en/news/international-workers-memorial-day-2025-remember-dead-fight-living

چاره‌ی کارگران وحدت و تشکیلات است!

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۸ اردیبهشت ۱۴۰۴

🟥 بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر

اول ماه مه، نماد مبارزه‌ی جهانی طبقه‌ی کارگر در برابر نظام سرمایه‌داری و مناسبات استثمارگرانه و ضدانسانی‌ای است که در تمامی کشورها، فارغ از نوع دولت‌های حاکم، برقرار است. کارگران جهان در این مسیر، سرکوب، زندان، شکنجه و حتی اعدام را تحمل کرده‌اند، اما همچنان ایستادگی می‌کنند.

سندیکای کارگران شرکت واحد در حالی بیانیه‌ی روز جهانی کارگر ۱۴۰۴ را منتشر می‌کند که همچنان دو تن از اعضای قدیمی هیئت‌مدیره، ابراهیم مددی و داود رضوی، در زندان به‌سر می‌برند و دیگر اعضای حق‌طلب سندیکا و فعالان کارگری نیز تحت فشار و کنترل نیروهای امنیتی قرار دارند. از زمان بازگشایی سندیکا در سال ۱۳۸۴ تاکنون، هیچ اول ماه مه‌ای را بدون تجربه‌ی حبس، تهدید، اخراج و سرکوب اعضای سندیکا و دیگر کارگران معترض پشت سر نگذاشته‌ایم. سرکوب تشکل‌های مستقل و انکار ابتدایی‌ترین مطالبات طبقه‌ی کارگر، همواره بخشی جدایی‌ناپذیر از سیاست‌های حاکمیت بوده است.

چهار تن از اعضای حق‌طلب سندیکا — رضا شهابی، حسن سعیدی، ناصر محرم‌زاده و حسین کریمی سبزوار — در مسیر مطالبه‌گری، بهای سنگینی پرداخته‌اند؛ از اخراج و آسیب به خانواده‌هایشان تا بازداشت‌های متعدد و محکومیت‌های طولانی‌مدت. حکومت موظف است پاسخگوی این ظلم‌ها و فشارهای وارده بر این کارگران و خانواده‌های آنان باشد و باید بدون قید و شرط، با توجه به حقوق انسانی و قوانین کار داخلی و بین‌المللی، آنان را به کار بازگرداند.

ایران عضو سازمان بین‌المللی کار است و طبق مقاوله‌نامه‌های بنیادی این سازمان، دولت‌ها تحت هیچ شرایطی حق ندارند کارگران را به دلیل فعالیت‌های صنفی و سندیکایی مورد پیگرد قرار دهند. با این حال، نه‌تنها امکان برگزاری مراسم‌های علنی و مستقل روز جهانی کارگر از کارگران سلب شده، بلکه در همین روز و ایام پیرامون آن، کارگران در خیابان‌ها یا حتی در دید و بازدیدهای شخصی نیز هدف بازداشت و تهدید قرار می‌گیرند. حاکمیت در تمامی دولت‌های تاکنونی نشان داده است که از اتحاد و سازمان‌یافتگی کارگران هراس دارد و برای سرکوب آن از هیچ ابزاری فروگذار نمی‌کند.

ما تأکید می‌کنیم که مراسم‌های روز جهانی کارگر باید آزادانه برگزار شود و شرکت در کنفرانس سالانه‌ی سازمان بین‌المللی کار، تنها باید به نمایندگان واقعی و مستقل کارگران اختصاص داشته باشد. حضور تشکل‌های دست‌ساز دولتی به نام کارگران ایران در چنین مجامعی باید متوقف شود.

مطالبات ما در این روز، بر پایه‌ی اصول عدالت اقتصادی و اجتماعی، کرامت انسانی، آزادی‌های صنفی و سیاسی، نفی استثمار، و مبارزه با هرگونه تبعیض و سرکوب استوار است. ما دستمزدهای اعلام‌شده برای سال جاری را توهینی آشکار به شأن کارگران می‌دانیم؛ دستمزدی که با تورم سرسام‌آور و سقوط ارزش پول ملی، چند برابر زیر خط فقر قرار دارد. افزایش فوری دستمزدها بر اساس سبد واقعی معیشت، تأمین بیمه‌های درمانی و بیکاری کارآمد، انحلال شرکت‌های پیمانکاری و حذف واسطه‌گری نیروی کار، به رسمیت شناختن حق ایجاد تشکل‌های مستقل، و آزادی بی‌قید و شرط همه‌ی کارگران زندانی و فعالان صنفی، مدنی و سیاسی از مطالبات اساسی ماست.

همچنین، بار دیگر با قاطعیت خواهان لغو کامل مجازات غیرانسانی اعدام، به هر اتهام و بهانه‌ای، و توقف اجرای احکام ظالمانه‌ی اعدام، از جمله علیه شریفه محمدی، وریشه مرادی و پخشان عزیزی، هستیم.

ما خواهان لغو کامل هرگونه تبعیض جنسی، جنسیتی، نژادی، ملی، مذهبی، عقیدتی و طبقاتی هستیم؛ خواستار آموزش رایگان برای همه، لغو کار کودک، برابری کامل حقوقی و اجتماعی زنان و دیگر اقشار تحت ستم، لغو حجاب اجباری، و نیز تحقیق مستقل و محاکمه‌ی عاملان کشتار کارگران در محیط‌های کار، از جمله در فاجعه‌ی دلخراش بندر رجایی، می‌باشیم.

ما گسترش فضای افغان‌ستیزی در کشور را سیاستی مخرب می‌دانیم که تنها به سود حاکمان، سرمایه‌داران و دشمنان طبقه‌ی کارگر تمام می‌شود و از همکاران و کارگران سراسر کشور می‌خواهیم تمرکز خود را بر نوع‌دوستی، اتحاد و ایجاد تشکل‌های فراگیر قرار دهند. در فقدان تشکل‌های سراسری طبقه‌ی کارگر، تنها ما کارگران متضرر خواهیم شد، در حالی که سرمایه‌داران همچنان به سود خود خواهند افزود و از تفرقه و پراکندگی ما بهره خواهند برد.

ما مخالفت قاطع خود را با جنگ‌های تجاوزکارانه، گسترش میلیتاریسم، کشتار و نسل‌کشی در منطقه و دیگر نقاط جهان اعلام می‌کنیم و از جنبش کارگری بین‌المللی، و نیز جنبش‌های آزادی‌خواه، ضد جنگ، صلح‌طلب، برابری‌طلب و عدالت‌محور در سراسر جهان حمایت می‌نماییم.

زنده باد اول ماه مه، روز جهانی کارگر!

چاره‌ی کارگران، وحدت و تشکیلات

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ (برابر با اول ماه مه ۲۰۲۵)

#گزارش

🔴 احضار، تهدید، بازداشت و سرکوب، پاسخ حاکمیت به فراخوان تجمع شورای هماهنگی

بنابر اخبار موثق، از روز سه‌شنبه نیروهای امنیتی در یک تقسیم‌کار فشرده، در شهرها و استان‌های مختلف با احضار حضوری و تهدید تلفنی کوشیدند فراخوان تجمع شورای هماهنگی را به محاق ببرند.

فعالان صنفی در استان‌های #قزوین، #کردستان، #فارس، #خوزستان، #مازندران و #کرمانشاه ، #گیلان، #مشهد ... با انواع شیوه‌ها مورد تهدید قرار گرفتند. حتی برای معلمان پیامک ارسال کردند و تاکید کردند که تجمع غیرقانونی است و نباید در آن شرکت نمایند.

این تلاش‌های مذبوحانه و از روی ضعف اما مانع نشد که شورا در فراخوان خود تجدید نظر نماید. و روز پنجشنبه در شهرهای مختلف معلمان به خیابان آمدند

در تهران با جو پلیسی امنیتی حاکم تعدادی از معلمان بازنشسته و شاغل تجمع را شکل دادند اما با یورش نیروهای امنیتی و بازداشت حداقل ۴ نفر تجمع سرکوب شد. با وجود این نیروهای امنیتی تا ساعت ۱۳ در محل حضور داشتند.
اسامی فرهنگیان بازداشت شده در تجمع امروز در تهران

ولی میرزاسیدی
فراحی شاندیز
احمد حیدری
صادقی

این معلمان با ضرب و شتم و برخوردهای امنیتی شدید ، بازداشت شده و تاکنون خبری از محل نگهداری و اخرین وضعیت  آنها بدست کانال شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران نرسیده است .

در #بوشهر علی‌رغم فضای امنیتی، جمعی از معلمان آزادی‌خواه موفق شدند تجمع را شکل دهند. در #کرمانشاه، #اسلام‌آباد_غرب و #هرسین، #شیراز، #نور_آباد_ممسنی، تجمع زیر سایه سنگین پلیس شکل گرفت.

🔴 این گزارش تکمیل خواهد شد .

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

📍اخبار، نظرات و انتقادات صنفی و آموزشی:
🆔 @kashowranews

🚩 به مناسب یک می روز جهانی کارگر و دوازدهم اردیبهشت روز ملی معلم

محسن عمرانی (صمد جنوب )✍️

به مناسبت روز جهانی کارکر درود می‌فرستیم به همه‌ی آنان که با نیروی اندیشه، بازو، و وجدان، چرخ‌های جامعه را به گردش درمی‌آورند. در این میان، معلمان نیز، بعنوان کارگرانِ اندیشه و پرورش، جایگاهی درخور دارند؛ چرا که دانش را به نسل‌ها منتقل می‌کنند و بنیان‌های آگاهی اجتماعی را می‌سازند.

با این حال، در جهانی که آموزش نیز به کالایی در بازار بدل شده، معلم بیش از همیشه در معرض استثمار قرار دارد؛ چه در استخدام‌های دولتی با ساختارهای سلسله‌مراتبی و ناکارآمد، و چه در مدارس خصوصی‌ که با منطق سود حداکثری، حرمت انسانی معلم را نادیده می‌گیرند. کار معلم، هرچند در ظاهر غیرمادی و فرهنگی است، اما در واقع، شکلی از «کار خدماتی» است که ارزش‌افزوده‌ای عظیم برای جامعه خلق می‌کند؛ بی‌آنکه مزد و منزلتی متناسب دریافت کند.

🚩از نگاه مارکسی، کارِ بیگانه‌شده تنها به کارخانه‌ها محدود نمی‌شود؛ کلاس درس نیز به جایی بدل شده که معلم، محصول اندیشه و عشق خود را از خود بیگانه می‌بیند، چرا که آن را تحت قیومیت نظامی می‌بیند که آن را در قالب استانداردها، بخش‌نامه‌ها، و بودجه‌های ریاضتی می‌ریزد.

در ضمن امروز ، نباید بازنشستگان را نیز از دایره‌ی این همبستگی فراموش کنیم؛ آنان که یک عمر نیروی کار خود را فروختند، جسم و جانشان را فرسوده کردند، و اکنون، در پایان مسیر، با دستانی خالی و حقوقی ناچیز، همچنان ناگزیر به کار و تلاش‌اند. جامعه‌ای که از کارگرانِ دیروزش حمایت نکند، آینده‌ای برای کارگرانِ امروز نخواهد داشت.

🔴 پس روز کارگر، تنها روز تجلیل نیست؛ روز بازاندیشی در مناسبات ناعادلانه، روز طرح خواست‌های بنیادین، و روز همبستگی میان همه‌ی کسانی است که با رنج خود، امکان زندگی انسانی را برای دیگران فراهم می‌آورند.

معلمان، کارگران، و بازنشستگان—ستون‌های فراموش‌شده‌ی تمدن—شایسته‌ی جهانی‌ هستند که حرمت کار را با عدالت و کرامت گره بزند.

زنده باد اتحاد کارگران
محسن عمرانی
(صمد جنوب )
دوازدهم اردیلهشت هزار و چهارصد و‌ چهار
🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺

کانال کانون‌صنفی معلمان استان بوشهر

https://t.me/KSMbushehr

https://t.me/KSMbushehr/658

🟥 یادی در روز کارگر از ریحانه انصاری‌‌نژاد، فعال کارگری زندانی و برخاسته از دل فقر، تبعیض و سرکوب

‏یادداشتی از مریم یحیوی، هم‌بند پیشین ریحانه انصاری‌نژاد

«#ریحانه_انصاری_نژاد⁩ کسی که فقر، تبعیض و سرکوب جامعه کارگری را نه در تئوری، بلکه در زیست روزمره‌اش لمس کرده.
‏اهل نمایش و خودنمایی نیست، و سلبریتی شدن را آفت جنبش کارگری می‌داند.»

‏«نوشتن از رفقای نزدیکی که در بند زنان اوین با هم زندگی کردیم، شاید یکی از سخت‌ترین کارها باشد. اما امروز، به مناسبت روز جهانی کارگر، می‌خواهم از ریحانه انصاری‌نژاد بنویسم؛ زنی پرتلاش و استوار، کارگری که دفاع از حقوق کارگران و تشکل‌های صنفی و اجتماعی از اصلی‌ترین دغدغه‌های زندگی‌اش بوده و هست.

‏ریحانه رفیقی است صریح، روشن و مسئول. با دلسوزی نقد می‌کند و اگر احساس کند نیاز به همراهی داری، مشتاقانه در کنارت می‌ماند. او مادری است که به تنهایی سرپرستی دخترش، فرزانه، را بر عهده دارد و دل‌نگرانی‌های مادرانه‌اش برای فرزندش همیشه آشکار است.

‏آشنایی نزدیک‌ترم با ریحانه برمی‌گردد به روز جهانی کارگر سال گذشته. حدود دو هفته پیش از آن روز، جمعی از زنان علاقه‌مند و دغدغه‌مندِ حوزه کارگری، تصمیم گرفتیم مراسمی به این مناسبت برگزار کنیم. کارها را تقسیم کردیم و قرار شد من و ریحانه پوسترهایی درباره صد سال مبارزه کارگران و تشکل‌های کارگری تهیه کنیم. زمان محدود بود و منابع‌مان فقط کتابخانه کوچک بند و حافظه تاریخی‌مان. اما شروع کردیم. ریحانه هنگام بازگو کردن وقایع مربوط به جنبش کارگری، با چنان شور و شفافیتی حرف می‌زد که انگار آن اتفاقات همین دیروز رخ داده‌اند. چشمانش برق می‌زد، و گاه صدایش از اندوه می‌لرزید. در گفت‌وگوهای‌مان درباره «چه باید کرد»، نقدهای عملکردی، و آینده جنبش، اشتراک‌های بسیاری داشتیم.

‏او مسئولیت‌پذیر، جدی، و هم‌زمان مهربان است. خود را یک کارگر و فعال کارگری می‌داند؛ کسی که فقر، تبعیض و سرکوب جامعه کارگری را نه در تئوری، بلکه در زیست روزمره‌اش لمس کرده. سال‌هاست برای بهبود شرایط کارگران تلاش کرده. هنوز روزی که خبر حکم اعدام شریفه را شنیدیم از خاطرم نرفته؛ اشک‌های در چشمانش حلقه زده بود و خشم‌اش را در سکوتی عمیق فرو خورده بود.

‏ریحانه باور داشت که نباید در برابر بی‌عدالتی سکوت کرد، و منش و رفتارش در زندان گواه همین باور بود. ماه‌ها از ملاقات با فرزندش و تماس تلفنی محروم بود، اما همچنان ایستادگی کرد. اهل نمایش و خودنمایی نیست، و سلبریتی شدن را آفت جنبش کارگری می‌داند.

‏او با اتهام واهی «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی» به چهار سال زندان محکوم شده و از آبان ۱۴۰۲ دوران محکومیت خود را در اوین می‌گذراند. با دردهای جسمی در نواحی مفاصل، گواتر و مشکلات گوارشی دست و پنجه نرم می‌کند. روند درمانش ناکافی و اعزام‌های پزشکی‌اش یا انجام نمی‌شود یا آن‌قدر با تأخیر و بی‌نظم است که موجب تشدید بیماری‌ها شده.

‏من به رفاقت با ریحانه و مبارزاتش افتخار می‌کنم و به او خسته نباشید می‌گویم.

‏اما روز جهانی کارگر فقط یک روز نیست. کارگری که هر روز سفره‌اش کوچک‌تر می‌شود، امنیت شغلی و جانی ندارد و زیر چرخ‌های سرمایه‌داریِ متکی به قدرت و ثروت له می‌شود، صدایش به گوش حاکمان نمی‌رسد. نادیده گرفته می‌شود. بنابراین مبارزه با این ستم طبقاتی، تبعیض ساختاری و سرکوب سیستماتیک وظیفه‌ای هرروزه است.

‏تهدیدها، فشارها، زندان‌ها، و احکام ناعادلانه همچون اعدام، ابزاری برای ایجاد رعب در جامعه و در هم شکستن تشکل‌های صنفی و اجتماعی‌اند. اما تنها راه ایستادگی در برابر این ماشین سرکوب، اتحاد، آگاهی و ایجاد تشکل‌های مستقل است؛ برای برهم زدن بازی‌ای که زورمندان برای‌مان طراحی کرده‌اند.»

🟥 فاجعه‌ی مرگبار بندر رجایی؛ تداوم بی‌مسئولیتی و پاسخ‌ندادن نهادها

فاجعه‌ دلخراش انفجار در بندر شهید رجایی تاکنون منجر به جان‌باختن نزدیک به ۱۰۰ نفر، مفقود شدن ده‌ها تن، و مجروح شدن بیش از ۱۰۰۰ نفر شده است. گزارش‌ها تأکید می‌کنند که دست‌کم ۹۰ درصد قربانیان این فاجعه از میان کارگران بوده‌اند. در مواردی حتی امکان شناسایی یا یافتن اجساد برخی قربانیان وجود ندارد.

این انفجار مهیب، خسارات سنگین و جبران‌ناپذیری به رانندگان و کامیون‌داران وارد کرده است. شمار زیادی از رانندگان در جریان این حادثه مصدوم، مفقود یا جان‌باخته‌اند. ده‌ها کامیون نیز در اثر موج انفجار یا آتش‌سوزی از بین رفته یا آسیب جدی دیده‌اند. بسیاری از این رانندگان، به دلیل نداشتن بیمه تأمین اجتماعی و عدم پوشش بیمه‌ای کامل برای وسایل نقلیه‌شان، اکنون در شرایطی بحرانی و بی‌پناه قرار دارند. شرکت‌های بیمه نیز از پرداخت خسارات کامل سر باز زده‌اند.

با گذشت بیش از یک هفته از این فاجعه، هیچ نهاد رسمی پاسخگوی وضعیت رانندگان و خسارات وارده به آنان نبوده است. این فاجعه‌سازی و‌ همزمان بی‌تفاوتی و سکوت مسئولان، موجب نگرانی و خشم عمیق رانندگان و خانواده‌هایشان شده است.

سندیکای کارگران شرکت واحد ضمن ابراز همدردی دوباره با تمام قربانیان این فاجعه، از جمله همکاران راننده، بعنوان بخشی از جنبش کارگران‌حمل و‌ نقل قاطعانه خواهان برخورداری کلیه رانندگان از بیمه‌ی کامل خودرو و پوشش بیمه‌ی تأمین اجتماعی است. همچنین، ما بر لزوم پرداخت کامل حقوق و مزایای ایام بیماری و بلاتکلیفی به‌ کلیه‌کارگران از سوی کارفرمایان و شرکت‌های بیمه تأکید می‌کنیم.

اعتراضات رانندگان و رژه‌ی کامیون‌ها در شهرهای مختلف کشور، نماد روشنی از همبستگی طبقاتی و نیز اعتراض به فاجعه سازی و سهل‌انگاری‌های مرگ‌بار مسئولان است. این حرکت‌ها نه‌تنها ابراز همدلی با هم‌قطاران داغ‌دیده، بلکه فریادی علیه فاجعه‌ای‌ست که می‌توانست با حداقل تدبیر قابل پیشگیری باشد.

این فاجعه بار دیگر نشان داد که فقدان تشکل‌های مستقل، سراسری و نیرومند کارگری، و نبود نظام بیمه‌ای فراگیر و عادلانه، کارگران از جمله رانندگان را در لحظات بحرانی کاملاً بی‌پناه و آسیب‌پذیر می‌سازد. بر همین اساس، ما خواهان آن هستیم که نهادهای مسئول فوراً پاسخگوی این فاجعه شوند، خسارات وارده را جبران کرده، و برای تأمین امنیت شغلی، جانی و بیمه‌ای کلیه کارگران از جمله رانندگان‌کامیون اقدامات فوری و عملی انجام دهند.

چاره کارگران وحدت و تشکیلات است.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴

کانال رسمی تلگرامی سندیکا:
‏https://t.me/vahedsyndica‌
اکانت رسمی سندیکا در اینستاگرام
‏https://www.instagram.com/vahedsyndica/
اکانت رسمی سندیکا در توییتر
‏https://twitter.com/VahedSyndicate 
تماس با کانال تلگرامی سندیکا:
Vahed_Syndica@
ایمیل سندیکا:
vsyndica@gmail.com