‍ 💫عباس عزیز، همسر مهربان و دربندم،
مردم عزیز، مظلوم و اسیر ایران،

هزاران درود به پیشگاه شما خوبان و صلح‌جویان
زمستان رخت بر بست و بهار طبیعت فرا رسید و سیه‌چردگی بر چهره زمستان باقی ماند.

آغاز سال نو و قرن جدید را به همسرم عزیز و همرزمم، به یگانه بهانه زنده بودنم و به یکایک شما هموطنان و مبارزان و بخصوص به همرزمانم چه داخل و چه خارج ایران شادباش می‌گویم.

عباس عزیزم؛ آنانی که اراده می‌کنند به آسانی جان می‌ستانند، بر آن شدند تا هر سال یکی از ما را در ایام نوروز دربند کنند!
سال گذشته من در اسارت بودم و اینک تو! اما زهی خیال باطل که نبود جسمت کنارم به معنی نبودنت همراهم نیست چرا که؛

ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم
چند روزیست که هرشب به تو می اندیشم
به تو آری به تو یعنی به همان منظر دور
به همان سبز صمیمی به همان باغ بلور

به همان سایه همان وهم همان تصویری
که سراغش ز غزلهای خودم می گیری
به همان زل زدن از فاصله ی دور به هم
یعنی آن شیوه ی فهماندن منظور به هم

به تبسم به تکلم به دل آرایی تو
به خموشی به تماشا به شکیبایی تو
به نفس های تو در سایه سنگین سکوت
به سخن های تو با لهجه  ی شیرین سکوت

شبحی چند شب است آفت جانم شده است
اول نام کسی ورد زبانم شده است
در من انگار کسی در پی انکار من است
یک نفر مثل خودم عاشق دیدار من است

قلم از نوشتن عاجز است و زبان قاصر از بیان آنچه، بر آزادیخواهان می‌رود اما به رسم احترام به پیشگاه مردم آزادیخواه و مبارز ایران، پیامت نوروزی‌ات را به اطلاع مردم مظلوم ایران می‌رسانم. گرچه پیامت بدلیل شرایط زندان، دیرتر از موعد به دستم رسید.

باشد که به زودی شاهد آزادی همه اسیران دربند بخصوص تو همسر نازنینم باشیم.

شهلا جهان بین
#نوروز ۱۴۰۱

پی نوشت: پیام نوروزی عباس واحدیان شاهرودی در پست بعد منتشر خواهد شد.

#عباس_واحدیان_شاهرودی
#پیام_نوروزی
#شهلا_جهانبین
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#بیانیه۱۴

https://t.me/ghalamban1398