🔹 شناسایی ۱۱۵۳ بیمار جدید کووید۱۹ در کشور/ ثبت نام دو میلیون و ۲۷۰ هزار #واحد صنفی و صنعتی در سامانه salamat.gov.ir
دکتر جهانپور سخنگوی وزارت بهداشت:
🔸از دیروز تا امروز ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی ۱۱۵۳ #بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شد
🔸مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به ۹۰۴۸۱ نفر رسید
🔸متاسفانه در طول ۲۴ ساعت گذشته، ۶۰ #بیمار کووید۱۹ جان خود را از دست دادند
🔸مجموع جان باختگان این بیماری به ۵۷۱۰ نفر رسید
🔸خوشبختانه تا کنون ۶۹۶۵۷ نفر از بیماران، #بهبود یافته و ترخیص شده اند
🔸 ۳۰۷۹ نفر از بیماران مبتلا به کووید۱۹ در #وضعیت شدید این بیماری تحت مراقبت قرار دارند
🔸تا کنون ۴۲۱ هزار و ۳۱۳ آزمایش تشخیص کووید۱۹ در کشور انجام شده است
🔸حدود دو میلیون و ۲۷۰ هزار واحد صنفی و صنعتی در سامانه salamat.gov.ir ثبت نام کرده اند
🔻بیشترین موارد ثبت نام در این سامانه #مربوط به استانهای تهران، اصفهان و خراسان رضوی و از نظر فعالیت مربوط به صنایع، صنوف کوچک، محیط های اداری و مراکز تهیه مواد غذایی بوده است.
༻༠༺༻🦋༺༻༠༺
📡 @amilii ☜ دنیزسسی
༻༠༺༻🦋༺༻༠༺
دنیزسسی را در اینستاگرام دنبال کنید👇
https://www.instagram.com/Deniz.sasi
دکتر جهانپور سخنگوی وزارت بهداشت:
🔸از دیروز تا امروز ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی ۱۱۵۳ #بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شد
🔸مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به ۹۰۴۸۱ نفر رسید
🔸متاسفانه در طول ۲۴ ساعت گذشته، ۶۰ #بیمار کووید۱۹ جان خود را از دست دادند
🔸مجموع جان باختگان این بیماری به ۵۷۱۰ نفر رسید
🔸خوشبختانه تا کنون ۶۹۶۵۷ نفر از بیماران، #بهبود یافته و ترخیص شده اند
🔸 ۳۰۷۹ نفر از بیماران مبتلا به کووید۱۹ در #وضعیت شدید این بیماری تحت مراقبت قرار دارند
🔸تا کنون ۴۲۱ هزار و ۳۱۳ آزمایش تشخیص کووید۱۹ در کشور انجام شده است
🔸حدود دو میلیون و ۲۷۰ هزار واحد صنفی و صنعتی در سامانه salamat.gov.ir ثبت نام کرده اند
🔻بیشترین موارد ثبت نام در این سامانه #مربوط به استانهای تهران، اصفهان و خراسان رضوی و از نظر فعالیت مربوط به صنایع، صنوف کوچک، محیط های اداری و مراکز تهیه مواد غذایی بوده است.
༻༠༺༻🦋༺༻༠༺
📡 @amilii ☜ دنیزسسی
༻༠༺༻🦋༺༻༠༺
دنیزسسی را در اینستاگرام دنبال کنید👇
https://www.instagram.com/Deniz.sasi
#معرفی_کتاب📚
#بهبود
اثر: جوآن سیلبر
📡 @amilii ☜ دنیزسسی
#پیج_دنیزسسی_در_اینستاگرام👇
https://www.instagram.com/denizsessi
#بهبود
اثر: جوآن سیلبر
📡 @amilii ☜ دنیزسسی
#پیج_دنیزسسی_در_اینستاگرام👇
https://www.instagram.com/denizsessi
دنیز سسی
#معرفی_کتاب📚 #بهبود اثر: جوآن سیلبر 📡 @amilii ☜ دنیزسسی #پیج_دنیزسسی_در_اینستاگرام👇 https://www.instagram.com/denizsessi
به وقت کتاب📚
#بهبود
اثر: جوآن سیلبر
رمان «بهبود» در سه بخش و هشت فصل تدوین شده است؛ قستی از داستان از نگاه دانای کل و بخشی دیگر از دید سوم شخص روایت می شود. این داستان جغرافیای خاصی را در نظر نمی گیرد، به نیویورک، ترکیه و آلمان نیز سرکی می کشد و بخشی از داستان را در این کشورها تصویر می کند.
«بهبود» حکایت افرادی است که زندگی‌شان در هم تندیده است و به گونه‌ای بهم ربط پیدا می کند. سیلبر از غم و شادی، شکست و ایستادگی در برابر هر شکست می گوید و اشخاص در این رمان دنبال بهبود اوضاع در زندگی خود به طرق مختلف هستند؛ جوآن سیلبر، شخصیت‌های مختلف را از دهه‌های مختلف کنار یکدیگر قرار داده و داستان خود را روایت می کند. این کتاب با زبانی ساده و روان نوشته شده است و مخاطب برای خواندن آن دچار چالش نمی شود.
«بهبود» داستان زندگی زنی خودمختار است که در برهه‌ای از زندگی خود مشغول بافتن قالی در یکی از شهرهای ترکیه بود و پس از آن به کشور خود آمریکا برگشته و به جاهای مختلف سفر می کند؛ این زن، شخصیتی نا آرام دارد و نمی تواند ساکن یک شهر و کشور باشد. طرح جلد این کتاب نیز نقش و نگاری از قالی است. نویسنده در این رمان سوال هایی از زندگی شخصیت اصلی داستان مطرح می کند و بلافاصله پس از آن نیز به آن پاسخ می دهد؛ در واقع بخشی از داستان را به صورت سوال و جواب پیش می برد.
>>> ویژگی های کتاب بهبود
• برنده ی جایزه ی پن فاکنر سال 2018
• برنده ی جایزه حلقه ی منتقدین کتاب آمریکا سال 2017
📡 @amilii ☜ دنیزسسی
#پیج_دنیزسسی_در_اینستاگرام👇
https://www.instagram.com/denizsessi
#بهبود
اثر: جوآن سیلبر
رمان «بهبود» در سه بخش و هشت فصل تدوین شده است؛ قستی از داستان از نگاه دانای کل و بخشی دیگر از دید سوم شخص روایت می شود. این داستان جغرافیای خاصی را در نظر نمی گیرد، به نیویورک، ترکیه و آلمان نیز سرکی می کشد و بخشی از داستان را در این کشورها تصویر می کند.
«بهبود» حکایت افرادی است که زندگی‌شان در هم تندیده است و به گونه‌ای بهم ربط پیدا می کند. سیلبر از غم و شادی، شکست و ایستادگی در برابر هر شکست می گوید و اشخاص در این رمان دنبال بهبود اوضاع در زندگی خود به طرق مختلف هستند؛ جوآن سیلبر، شخصیت‌های مختلف را از دهه‌های مختلف کنار یکدیگر قرار داده و داستان خود را روایت می کند. این کتاب با زبانی ساده و روان نوشته شده است و مخاطب برای خواندن آن دچار چالش نمی شود.
«بهبود» داستان زندگی زنی خودمختار است که در برهه‌ای از زندگی خود مشغول بافتن قالی در یکی از شهرهای ترکیه بود و پس از آن به کشور خود آمریکا برگشته و به جاهای مختلف سفر می کند؛ این زن، شخصیتی نا آرام دارد و نمی تواند ساکن یک شهر و کشور باشد. طرح جلد این کتاب نیز نقش و نگاری از قالی است. نویسنده در این رمان سوال هایی از زندگی شخصیت اصلی داستان مطرح می کند و بلافاصله پس از آن نیز به آن پاسخ می دهد؛ در واقع بخشی از داستان را به صورت سوال و جواب پیش می برد.
>>> ویژگی های کتاب بهبود
• برنده ی جایزه ی پن فاکنر سال 2018
• برنده ی جایزه حلقه ی منتقدین کتاب آمریکا سال 2017
📡 @amilii ☜ دنیزسسی
#پیج_دنیزسسی_در_اینستاگرام👇
https://www.instagram.com/denizsessi
⭕️یاداشت روز
♨️دست از سر «حجاب و عفاف» برداریم! ‼️
اگر بفهمید قرار است توی این یاداشت دربارهٔ «حجاب و عفاف» بنویسم، چقدر طول می‌کشد تا این صفحه را ببندید؟ سه سوت؟ چند ثانیه؟ بعد از یک نگاه کلی؟ یا بعد از خواندن کل مطلب؟
من باشم احتمالاً به احترام نویسنده کمی نگاه می‌کنم و...بعد می‌بندم. راحت‌تر بگویم؛ من ِ رسانه ای ِ، طرفدار حجاب، آلرژی پیدا کرده‌ام به عبارت «حجاب و عفاف» از بس که هر کسی از راه رسید شعار حجاب و عفاف داد و «طرح».
و از بس که در پس ِ کارهای سطحی ِ کارشناسی نشده،آدم‌ها را زده کرده‌ایم نسبت به حجاب؛
توی کاریکاتورهای‌مان بدحجابان را شیطانی و آتشین، و چادری‌ها را فرشته‌سان کشیدیم؛
شاخه‌گل دست #خوش‌حجاب‌ها دادیم و آن‌ها را آدم‌تر ازبدحجابان فرض کردیم وبا مأمورین نیروی انتظامی به استقبال #بدحجاب‌ها رفتیم!
هر وقت بحثِ کار کردن روی حجاب و عفاف می‌شد،خودم را کنار می‌کشیدم.#می‌گفتم این‌طوری نمی‌شود.شروع کار باید با یک تحقیق میدانی علمی باشد.شالودهٔ کار باید نتایج یک آسیب‌شناسی علمی و درست و درمان باشد.با کاریکاتور و شعر و بنر نمی‌شود فرهنگ‌سازی کرد. نه که نشودها؛ کار عمیق و وسیعی نمی‌شود کرد؛ تأثیرگذاری‌ش آن‌طور که باید، ماندگار نیست. مخاطبِ این طور چیزها اغلب کسانی هستند که به حجاب معتقدند،نه آن‌ها که گروه هدف هستند.
💢کار فرهنگی #اتیکت ندارد‼️
کار فرهنگی یک حرکت زیر پوستی است. یواشکی باید به مخاطبت خوراک بدهی، نه که بسته‌بندی کنی و رویش اتیکت بزنی «بستهٔ حجاب و عفاف» و تقدیمش کنی! کار فرهنگی اگر لو برود نصف بیشتر اثر خودش را از دست می‌دهد.به همین روندِ #هجمهٔ فرهنگی غرب نگاه کنید.اگر غرب می‌خواست مدل ما کار کند تک و توک آدمی پیدا می‌کردکه جام زهرآگینش را از دستش بگیرند و صاف بریزند توی حلقشان.
کار فرهنگی، یعنی نهادینه کردن یک #باور. اغلب باورها یک شبه شکل نمی‌گیرند.نهادینه کردن نیاز به زمان دارد؛ یک پروژهٔ بلندمدت است.مگر آن‌ها که حجاب‌شان را #برداشتند یک شبه بی‌حجاب شده‌اند که یک روزه، با یک همایش و یک نمایشگاه و یک شاخه گل و چند تا پوستر #باحجاب شوند؟
این ساده‌اندیشی است که خیال کنیم با این طرح‌های کوتاه‌مدت #ظاهری و پوسته‌ای یا با گشت ارشاد و تذکر و گرفتن و بردن و امضا و تعهد، وضع پوشش در جامعه اصلاح می‌شود‼️
باید رو آورد به حرکت‌های اساسی و حساب‌شدهٔ زیرساختی ، که البته بعضی رو آورده‌اند. اما بخشی از کارهای فرهنگی در کشور ما، یا به دلیل جوان بودن جمعیت و کم‌شکیبایی‌ای که جوان‌ها عموماً دارند، یا به خاطر ژست‌های سیاسی و پر کردن رزومهٔ کاری و کارنامهٔ افتخارات، به صورت کوتاه‌مدت و مقطعی انجام می‌گیرد که به همین دلیل کم‌اثر و فانی است.
💢به حجاب #گیر ندهیم‼️
باید بجای کار مستقیم روی حجاب و پوشش، رفت سراغ چیزهای دیگری که اگر باشند، خودبه‌خود مسئلهٔ پوشش هم ، اگر نگوییم حل می‌شود ، #بهبود پیدا می‌کند؛ چیزهایی که مسبب بدپوششی‌اند.
یکی از راه‌هایش، کار کردن روی حل مشکلات #خانواده است. به جای صرف این همه هزینه برای برپایی نمایشگاه و همایش و کارهایی از این دست، اگر آن هزینه را روی خانواده‌ها سرمایه‌گذاری کنیم و سعی کنیم هر خانواده را با مشاور روانشناس #مجربی آشنا کنیم و یادشان بدهیم که از همان ابتدا با همکاری مشاور ضعف‌های زندگی‌شان را، نقاط برخوردشان را رفع کنند، فرداروز به #مشکلات حادتری دچار نمی‌شوند که نتیجه‌اش بشود بی‌توجهی به فرزند و شخصیت و هویت و خواسته‌هایش.
خیلی از همین کسانی که رو آورده‌اند به تبرّج و #خودنمایی (نمی‌گویم «همه‌شان»)، به خاطر این است که در خانواده جدی گرفته نشده‌اند.‼️ #حساب نمی‌شوند. نظراتشان هیچ‌وقت دیده نمی‌شود همیشه به‌شان به عنوان «#بچه»ای که توان درک و تشخیص ندارد نگاه می‌شده و اجازهٔ حرف زدن نداشته‌اند به هزاران طریق #تحقیر شده‌اند و در نهایت، شرایط خانواده طوری بوده است که حالا از بودن در منزل احساس آرامش و رضایت نمی‌کنند.
وقتی خواسته‌های اولیه، در خانواده که #مهم‌ترین نهاد و مرکز شکل‌گیری شخصیت و احساسات است،تأمین نشود،طبیعی است که آدم جای دیگری دنبال رفع و رجوعش باشد کم‌ترینش همین #خودنمایی است.
یک راه حل دیگر، ایجاد و پرورش تفکر انتقادی در افراد است اگر بچه‌ها از همان دوران کودکی، در خانه و مهد و مدرسه یادبگیرند که برای هر چیزی دلیلی را جست‌وجو کنند و دیدی #پرسشگر به اطراف‌شان داشته باشند، دیگر به راحتی مصرف‌کنندهٔ هر تفکر و هر روشی نخواهند بود. یکی‌ش همین مُدهای پوشش.
این راه‌های زیرساختی و غیرمستقیم زیاد است. افزایش اعتماد به نفس؛ ابراز علاقهٔ پدرومادر به یکدیگر در مقابل فرزندان؛به زبان آوردن و تحسین زیبایی‌های ظاهری و اخلاقی دختر توسط پدر وبرادر ومحارمش؛ و...
امیدوارم مسئولان کمی عمیق فکر کنند‼️
🛑ابراهیم ایلخانی/خبرنگارصداو سیمادر شهرستان شبستر
♨️دست از سر «حجاب و عفاف» برداریم! ‼️
اگر بفهمید قرار است توی این یاداشت دربارهٔ «حجاب و عفاف» بنویسم، چقدر طول می‌کشد تا این صفحه را ببندید؟ سه سوت؟ چند ثانیه؟ بعد از یک نگاه کلی؟ یا بعد از خواندن کل مطلب؟
من باشم احتمالاً به احترام نویسنده کمی نگاه می‌کنم و...بعد می‌بندم. راحت‌تر بگویم؛ من ِ رسانه ای ِ، طرفدار حجاب، آلرژی پیدا کرده‌ام به عبارت «حجاب و عفاف» از بس که هر کسی از راه رسید شعار حجاب و عفاف داد و «طرح».
و از بس که در پس ِ کارهای سطحی ِ کارشناسی نشده،آدم‌ها را زده کرده‌ایم نسبت به حجاب؛
توی کاریکاتورهای‌مان بدحجابان را شیطانی و آتشین، و چادری‌ها را فرشته‌سان کشیدیم؛
شاخه‌گل دست #خوش‌حجاب‌ها دادیم و آن‌ها را آدم‌تر ازبدحجابان فرض کردیم وبا مأمورین نیروی انتظامی به استقبال #بدحجاب‌ها رفتیم!
هر وقت بحثِ کار کردن روی حجاب و عفاف می‌شد،خودم را کنار می‌کشیدم.#می‌گفتم این‌طوری نمی‌شود.شروع کار باید با یک تحقیق میدانی علمی باشد.شالودهٔ کار باید نتایج یک آسیب‌شناسی علمی و درست و درمان باشد.با کاریکاتور و شعر و بنر نمی‌شود فرهنگ‌سازی کرد. نه که نشودها؛ کار عمیق و وسیعی نمی‌شود کرد؛ تأثیرگذاری‌ش آن‌طور که باید، ماندگار نیست. مخاطبِ این طور چیزها اغلب کسانی هستند که به حجاب معتقدند،نه آن‌ها که گروه هدف هستند.
💢کار فرهنگی #اتیکت ندارد‼️
کار فرهنگی یک حرکت زیر پوستی است. یواشکی باید به مخاطبت خوراک بدهی، نه که بسته‌بندی کنی و رویش اتیکت بزنی «بستهٔ حجاب و عفاف» و تقدیمش کنی! کار فرهنگی اگر لو برود نصف بیشتر اثر خودش را از دست می‌دهد.به همین روندِ #هجمهٔ فرهنگی غرب نگاه کنید.اگر غرب می‌خواست مدل ما کار کند تک و توک آدمی پیدا می‌کردکه جام زهرآگینش را از دستش بگیرند و صاف بریزند توی حلقشان.
کار فرهنگی، یعنی نهادینه کردن یک #باور. اغلب باورها یک شبه شکل نمی‌گیرند.نهادینه کردن نیاز به زمان دارد؛ یک پروژهٔ بلندمدت است.مگر آن‌ها که حجاب‌شان را #برداشتند یک شبه بی‌حجاب شده‌اند که یک روزه، با یک همایش و یک نمایشگاه و یک شاخه گل و چند تا پوستر #باحجاب شوند؟
این ساده‌اندیشی است که خیال کنیم با این طرح‌های کوتاه‌مدت #ظاهری و پوسته‌ای یا با گشت ارشاد و تذکر و گرفتن و بردن و امضا و تعهد، وضع پوشش در جامعه اصلاح می‌شود‼️
باید رو آورد به حرکت‌های اساسی و حساب‌شدهٔ زیرساختی ، که البته بعضی رو آورده‌اند. اما بخشی از کارهای فرهنگی در کشور ما، یا به دلیل جوان بودن جمعیت و کم‌شکیبایی‌ای که جوان‌ها عموماً دارند، یا به خاطر ژست‌های سیاسی و پر کردن رزومهٔ کاری و کارنامهٔ افتخارات، به صورت کوتاه‌مدت و مقطعی انجام می‌گیرد که به همین دلیل کم‌اثر و فانی است.
💢به حجاب #گیر ندهیم‼️
باید بجای کار مستقیم روی حجاب و پوشش، رفت سراغ چیزهای دیگری که اگر باشند، خودبه‌خود مسئلهٔ پوشش هم ، اگر نگوییم حل می‌شود ، #بهبود پیدا می‌کند؛ چیزهایی که مسبب بدپوششی‌اند.
یکی از راه‌هایش، کار کردن روی حل مشکلات #خانواده است. به جای صرف این همه هزینه برای برپایی نمایشگاه و همایش و کارهایی از این دست، اگر آن هزینه را روی خانواده‌ها سرمایه‌گذاری کنیم و سعی کنیم هر خانواده را با مشاور روانشناس #مجربی آشنا کنیم و یادشان بدهیم که از همان ابتدا با همکاری مشاور ضعف‌های زندگی‌شان را، نقاط برخوردشان را رفع کنند، فرداروز به #مشکلات حادتری دچار نمی‌شوند که نتیجه‌اش بشود بی‌توجهی به فرزند و شخصیت و هویت و خواسته‌هایش.
خیلی از همین کسانی که رو آورده‌اند به تبرّج و #خودنمایی (نمی‌گویم «همه‌شان»)، به خاطر این است که در خانواده جدی گرفته نشده‌اند.‼️ #حساب نمی‌شوند. نظراتشان هیچ‌وقت دیده نمی‌شود همیشه به‌شان به عنوان «#بچه»ای که توان درک و تشخیص ندارد نگاه می‌شده و اجازهٔ حرف زدن نداشته‌اند به هزاران طریق #تحقیر شده‌اند و در نهایت، شرایط خانواده طوری بوده است که حالا از بودن در منزل احساس آرامش و رضایت نمی‌کنند.
وقتی خواسته‌های اولیه، در خانواده که #مهم‌ترین نهاد و مرکز شکل‌گیری شخصیت و احساسات است،تأمین نشود،طبیعی است که آدم جای دیگری دنبال رفع و رجوعش باشد کم‌ترینش همین #خودنمایی است.
یک راه حل دیگر، ایجاد و پرورش تفکر انتقادی در افراد است اگر بچه‌ها از همان دوران کودکی، در خانه و مهد و مدرسه یادبگیرند که برای هر چیزی دلیلی را جست‌وجو کنند و دیدی #پرسشگر به اطراف‌شان داشته باشند، دیگر به راحتی مصرف‌کنندهٔ هر تفکر و هر روشی نخواهند بود. یکی‌ش همین مُدهای پوشش.
این راه‌های زیرساختی و غیرمستقیم زیاد است. افزایش اعتماد به نفس؛ ابراز علاقهٔ پدرومادر به یکدیگر در مقابل فرزندان؛به زبان آوردن و تحسین زیبایی‌های ظاهری و اخلاقی دختر توسط پدر وبرادر ومحارمش؛ و...
امیدوارم مسئولان کمی عمیق فکر کنند‼️
🛑ابراهیم ایلخانی/خبرنگارصداو سیمادر شهرستان شبستر