🔴 بخش اول از نامه‌ی تحلیلیِ جمعی از مسئولین تشکل‌های انقلابی و فعالین دانشگاهی و حوزوی کشور به مقام معظم رهبری
◀️1️⃣ علت نگارش این نامه به رهبری و تبیینِ دو رویکرد به امیدآفرینی در کشور
بسم الله الرحمن الرحیم
محضر مقام معظم رهبری، آیت الله خامنه‌ای
ضمن عرض سلام و تبریک سال نو و آرزوی توفیق در سال پیشِ رو
🔻با آغاز سال 1397، در حالی وارد چهلمین سال انقلاب اسلامی مردم ایران شده‌ایم که ملت ایران با همان اراده و استواریِ سال 1357 و البته باتجربه‌تر و با سطحِ آگاهیِ بالاتر و مطالباتی رشدیافته، در مسیرِ تحققِ آرمان‌های انقلابِ خود گام برمی‌دارد. از طرفی حفظِ دستاوردهای انقلاب و مجاهدت‌ها و فداکاری‌های فراوانِ نسل‌های قبل در حوزه‌های مختلف را وظیفه‌ای مهم بر دوش خود احساس می‌کند، و از طرف دیگر از وضع فعلی کشور رضایت ندارد و آن‌را قابلِ دفاع نمی‌داند.
🔻دوازدهم فروردین امسال در شرایطی خاطراتِ پیروزیِ ملت، و شوق‌ها و امیدهای فراوانِ ناشی از حرکت در جهت آرمان‌هامان را مرور کردیم و وارد چهل سالگیِ جمهوری اسلامی ایران شدیم که نگرانی عمومی نسبت به آینده‌ی کشور، گسست بین مردم و حاکمیت، و تردید نسبت به امکان تحقق آرمان‌های انقلاب در ساختار سیاسی فعلی و سازوکارهای موجود، به بالاترین سطح خود در چهار دهه‌ی گذشته رسیده است. بشارت انقلاب ما برای ملت‌های جهان برپایی حکومتی بود با بنیان‌هایی در قلب توده‌های مردم، اما متأسفانه روند تحولات کلان کشور خصوصاً در چند سال اخیر به گونه‌ای رقم خورده است که روز به روز این بنیان‌ها و علقه‌های قلبی سست‌تر و سطحی‌تر گردیده، و بیم آن می‌رود که در صورت تداوم روال فعلی، نظام جمهوری اسلامی که با خون پاک صدها هزار شهید بنا گردیده و قرار بود الگویی برای ملت‌ها باشد، به تجربه‌ای ناموفق برای آیندگان تبدیل گردد.
🔻نویسندگان این نامه که از مسئولین تشکل‌های انقلابی و فعالین دانشگاهی و حوزویِ دغدغه‌مند آرمان‌های انقلاب اسلامی بوده و در سالیان اخیر به پیگیری وظایف و مسئولیت‌های ناشی از ارادت خود به این راه مبارک پرداخته‌اند، تاکنون علیرغم نوشتن ده‌ها نامه و بیانیه در جهت حل مشکلات و معضلات مختلف کشور، هیچ‌گاه اقدام به نوشتن نامه به حضرتعالی نکرده بودند. اما در شرایط فعلی که کلیتِ نظام روز به روز به پیکری بی‌جان و از درون شکننده شبیه‌تر شده، و با توجه به این‌که کشور نیازمند آغاز اصلاحات اساسی و بنیادینی است که مطابق قانون اساسی بر عهده‌ی رهبری بوده و مقام مسئول دیگری امکان و اختیار آن را ندارد، ما نگارش نامه به دیگر مسئولین کشور و درخواست از کسی غیر از حضرتعالی را کاری بی‌فایده و ناشی از بی‌توجهی به عمقِ بحرانِ موجود و صرفاً سرگرمی‌ای برای ارضای حسِ نگرانیِ خود دانستیم.
🔻وضع امروز کشور و فاصله‌ی بسیار آن با آن‌چه «قرار بود باشد»، همچنین با آن‌چه که در صورت وجود رویکردهای کلان صحیح و استفاده از ظرفیت‌های عظیم موجود در کشور و ملت ایران قطعاً امروز «می‌توانست باشد»، امری پوشیده نیست. توجه جدی به ناشایست و ناگوار بودن این وضع و بیان صادقانه‌ی آن، گامی ضروری و آرامشبخش در جهت ایجاد امید در جامعه برای اصلاح امور و امکانِ ساختنِ آیندهای بهتر است. بر خلاف آن‌چه تبلیغ می‌شود، بیان مطالبی که مردم در زندگی خود آن را حس می‌کنند، القاء ناامیدی نیست. بلکه به عکس، ندیدن این وضعِ ناگوار، یا تقلیل دادن آن به وجودِ مشکلات سطحی و معضلات جزئی، یا القاء مستقیم یا غیرمستقیم این تصور که وضع امروز ملت ایران چندان بهتر از این نمی‌توانست و نمی‌تواند باشد، آن چیزی است که امیدِ مردم برای بهبودِ اوضاع و داشتنِ زندگی‌ای شایسته ذیل جمهوری اسلامی را از بین می‌برد.
🔻امیدِ اجتماعی مهم‌ترین عامل حیات و پیشرفت یک کشور است، و قطعاً هر فرد دانا و دلسوز کشور، روشن کردن شعله‌های امید در دل آحاد ملت را از مهم‌ترین وظایف خود می‌داند، اما نباید ایجاد و تقویت حقیقیِ امیدِ اجتماعی را با امیدآفرینی‌های زبانیِ بی‌تناسب با مشاهداتِ ملت و درکِ عمومیِ جامعه اشتباه گرفت. از سوی دیگر باید توجه داشت که این رویکردِ غلط به امیدآفرینی در گفتمانِ رسمیِ کشور، و جدی تلقی نکردن و سرپوش گذاشتن بر مشکلات اساسی و روندهای غلطِ حاکمیتیِ موجود، موجب بی‌تحرکی، باز نشدنِ راهِ اصلاح، و عامل اصلیِ انسداد و رکودی است که بر کشور ما حاکم شده است.
#ادامه_دارد
@antioligarchie
◀️1️⃣ علت نگارش این نامه به رهبری و تبیینِ دو رویکرد به امیدآفرینی در کشور
بسم الله الرحمن الرحیم
محضر مقام معظم رهبری، آیت الله خامنه‌ای
ضمن عرض سلام و تبریک سال نو و آرزوی توفیق در سال پیشِ رو
🔻با آغاز سال 1397، در حالی وارد چهلمین سال انقلاب اسلامی مردم ایران شده‌ایم که ملت ایران با همان اراده و استواریِ سال 1357 و البته باتجربه‌تر و با سطحِ آگاهیِ بالاتر و مطالباتی رشدیافته، در مسیرِ تحققِ آرمان‌های انقلابِ خود گام برمی‌دارد. از طرفی حفظِ دستاوردهای انقلاب و مجاهدت‌ها و فداکاری‌های فراوانِ نسل‌های قبل در حوزه‌های مختلف را وظیفه‌ای مهم بر دوش خود احساس می‌کند، و از طرف دیگر از وضع فعلی کشور رضایت ندارد و آن‌را قابلِ دفاع نمی‌داند.
🔻دوازدهم فروردین امسال در شرایطی خاطراتِ پیروزیِ ملت، و شوق‌ها و امیدهای فراوانِ ناشی از حرکت در جهت آرمان‌هامان را مرور کردیم و وارد چهل سالگیِ جمهوری اسلامی ایران شدیم که نگرانی عمومی نسبت به آینده‌ی کشور، گسست بین مردم و حاکمیت، و تردید نسبت به امکان تحقق آرمان‌های انقلاب در ساختار سیاسی فعلی و سازوکارهای موجود، به بالاترین سطح خود در چهار دهه‌ی گذشته رسیده است. بشارت انقلاب ما برای ملت‌های جهان برپایی حکومتی بود با بنیان‌هایی در قلب توده‌های مردم، اما متأسفانه روند تحولات کلان کشور خصوصاً در چند سال اخیر به گونه‌ای رقم خورده است که روز به روز این بنیان‌ها و علقه‌های قلبی سست‌تر و سطحی‌تر گردیده، و بیم آن می‌رود که در صورت تداوم روال فعلی، نظام جمهوری اسلامی که با خون پاک صدها هزار شهید بنا گردیده و قرار بود الگویی برای ملت‌ها باشد، به تجربه‌ای ناموفق برای آیندگان تبدیل گردد.
🔻نویسندگان این نامه که از مسئولین تشکل‌های انقلابی و فعالین دانشگاهی و حوزویِ دغدغه‌مند آرمان‌های انقلاب اسلامی بوده و در سالیان اخیر به پیگیری وظایف و مسئولیت‌های ناشی از ارادت خود به این راه مبارک پرداخته‌اند، تاکنون علیرغم نوشتن ده‌ها نامه و بیانیه در جهت حل مشکلات و معضلات مختلف کشور، هیچ‌گاه اقدام به نوشتن نامه به حضرتعالی نکرده بودند. اما در شرایط فعلی که کلیتِ نظام روز به روز به پیکری بی‌جان و از درون شکننده شبیه‌تر شده، و با توجه به این‌که کشور نیازمند آغاز اصلاحات اساسی و بنیادینی است که مطابق قانون اساسی بر عهده‌ی رهبری بوده و مقام مسئول دیگری امکان و اختیار آن را ندارد، ما نگارش نامه به دیگر مسئولین کشور و درخواست از کسی غیر از حضرتعالی را کاری بی‌فایده و ناشی از بی‌توجهی به عمقِ بحرانِ موجود و صرفاً سرگرمی‌ای برای ارضای حسِ نگرانیِ خود دانستیم.
🔻وضع امروز کشور و فاصله‌ی بسیار آن با آن‌چه «قرار بود باشد»، همچنین با آن‌چه که در صورت وجود رویکردهای کلان صحیح و استفاده از ظرفیت‌های عظیم موجود در کشور و ملت ایران قطعاً امروز «می‌توانست باشد»، امری پوشیده نیست. توجه جدی به ناشایست و ناگوار بودن این وضع و بیان صادقانه‌ی آن، گامی ضروری و آرامشبخش در جهت ایجاد امید در جامعه برای اصلاح امور و امکانِ ساختنِ آیندهای بهتر است. بر خلاف آن‌چه تبلیغ می‌شود، بیان مطالبی که مردم در زندگی خود آن را حس می‌کنند، القاء ناامیدی نیست. بلکه به عکس، ندیدن این وضعِ ناگوار، یا تقلیل دادن آن به وجودِ مشکلات سطحی و معضلات جزئی، یا القاء مستقیم یا غیرمستقیم این تصور که وضع امروز ملت ایران چندان بهتر از این نمی‌توانست و نمی‌تواند باشد، آن چیزی است که امیدِ مردم برای بهبودِ اوضاع و داشتنِ زندگی‌ای شایسته ذیل جمهوری اسلامی را از بین می‌برد.
🔻امیدِ اجتماعی مهم‌ترین عامل حیات و پیشرفت یک کشور است، و قطعاً هر فرد دانا و دلسوز کشور، روشن کردن شعله‌های امید در دل آحاد ملت را از مهم‌ترین وظایف خود می‌داند، اما نباید ایجاد و تقویت حقیقیِ امیدِ اجتماعی را با امیدآفرینی‌های زبانیِ بی‌تناسب با مشاهداتِ ملت و درکِ عمومیِ جامعه اشتباه گرفت. از سوی دیگر باید توجه داشت که این رویکردِ غلط به امیدآفرینی در گفتمانِ رسمیِ کشور، و جدی تلقی نکردن و سرپوش گذاشتن بر مشکلات اساسی و روندهای غلطِ حاکمیتیِ موجود، موجب بی‌تحرکی، باز نشدنِ راهِ اصلاح، و عامل اصلیِ انسداد و رکودی است که بر کشور ما حاکم شده است.
#ادامه_دارد
@antioligarchie
#طاغوت #طاعو
❌ریشه شناسی لفظ #طاغوت در قران و نسبت آن با "روحانیت"
✍اکبر جباری
🔻در حکومتهـای #طاغوتـی برغـم فقـر و ظلـم و فسـاد
در میـان تـوده مـردم، مناسـک و شـعایر دینی بسـیار
رونـق دارد و از رهگـذر این شـعایر و مناسـک، قدرت
و ثــروت #طاغوتیــان و روحانیــان افزایــش می یابــد.
در حقیقــت، #طاغــوت کــه از جملــه کلمــات غیــر عربــی
قــرآن اســت، بنابــر نظــر لغت شناســانی ماننــد #ســیوطی
بــه روحانیــت و روحانیونــی اطـلاق میشــد کــه خــود را نماینـدگان امـر قدسـی روی زمیـن میدانسـتند و در
برابـر #الله یـا #حـق می ایسـتادند. ایـن بدان معناسـت که مفهـوم #طاغـوت را می بایسـت از آن دسـته از کفـاری که
بـه طـور آشـکار در برابـر خـدا و رسـول او مـی ایسـتاده اند، جـدا کنیـم. در واقـع #طاغـوت آن دسـته از کفـاری بـوده و هسـتند کـه در ظاهـر نـه تنهـا ادعـای کفـر ندارنـد بلکـه خـود را از مؤمنـان میداننـد و حتـی مدعـی هدایـت مـردم
بـه سـمت دیـن نیـز هسـتند.
نگاهـی بـه تاریـخ دینـداری و دینـداران نیـز ایـن معنـا را تأییـد میکنـد. اغلـب #طاغوتهایـی کـه بـه ظلـم و فسـاد
مشـغول بـوده انـد، "طاعوهایـی" بودنـد کـه در کسـوت دیـن ظاهـر شـده بودنـد. از همیـن رو میبایسـت در فهـم
کلمـه #طاغـوت در قـرآن، به تاریخی بـودن آن توجه داشـته باشـیم. #طاغـوت و طاعوهـا، در هـر دوره ای بـه اسـم خـدا و حتـی خـدای خدایـان بـه ظلـم و فسـاد مشـغول بوده انـد.
بی سـبب نیسـت کـه در اسـاطیر یونانـی، خدایـان و زئـوس
کـه خـدای خدایـان اسـت، هـر نـوع توطئـه و دسیسـه ای می چیننـد و هـر نـوع فسـادی میکننـد. ایـن صفـت همه
#طاغوتهــا، طاعوهــا و کســانی اســت کــه خــود را نماینــده خدا می دانند .
#ادامه_دارد
@antioligarchie
❌ریشه شناسی لفظ #طاغوت در قران و نسبت آن با "روحانیت"
✍اکبر جباری
🔻در حکومتهـای #طاغوتـی برغـم فقـر و ظلـم و فسـاد
در میـان تـوده مـردم، مناسـک و شـعایر دینی بسـیار
رونـق دارد و از رهگـذر این شـعایر و مناسـک، قدرت
و ثــروت #طاغوتیــان و روحانیــان افزایــش می یابــد.
در حقیقــت، #طاغــوت کــه از جملــه کلمــات غیــر عربــی
قــرآن اســت، بنابــر نظــر لغت شناســانی ماننــد #ســیوطی
بــه روحانیــت و روحانیونــی اطـلاق میشــد کــه خــود را نماینـدگان امـر قدسـی روی زمیـن میدانسـتند و در
برابـر #الله یـا #حـق می ایسـتادند. ایـن بدان معناسـت که مفهـوم #طاغـوت را می بایسـت از آن دسـته از کفـاری که
بـه طـور آشـکار در برابـر خـدا و رسـول او مـی ایسـتاده اند، جـدا کنیـم. در واقـع #طاغـوت آن دسـته از کفـاری بـوده و هسـتند کـه در ظاهـر نـه تنهـا ادعـای کفـر ندارنـد بلکـه خـود را از مؤمنـان میداننـد و حتـی مدعـی هدایـت مـردم
بـه سـمت دیـن نیـز هسـتند.
نگاهـی بـه تاریـخ دینـداری و دینـداران نیـز ایـن معنـا را تأییـد میکنـد. اغلـب #طاغوتهایـی کـه بـه ظلـم و فسـاد
مشـغول بـوده انـد، "طاعوهایـی" بودنـد کـه در کسـوت دیـن ظاهـر شـده بودنـد. از همیـن رو میبایسـت در فهـم
کلمـه #طاغـوت در قـرآن، به تاریخی بـودن آن توجه داشـته باشـیم. #طاغـوت و طاعوهـا، در هـر دوره ای بـه اسـم خـدا و حتـی خـدای خدایـان بـه ظلـم و فسـاد مشـغول بوده انـد.
بی سـبب نیسـت کـه در اسـاطیر یونانـی، خدایـان و زئـوس
کـه خـدای خدایـان اسـت، هـر نـوع توطئـه و دسیسـه ای می چیننـد و هـر نـوع فسـادی میکننـد. ایـن صفـت همه
#طاغوتهــا، طاعوهــا و کســانی اســت کــه خــود را نماینــده خدا می دانند .
#ادامه_دارد
@antioligarchie