✳️ تفریح و مسافرت به بهانه #کرونا!
◀️ با ورود ویروس #کرونا به ایران، توصیه‌ای که بیش از همه بر آن تاکید شد ماندن در منزل بود که تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها، همایش‌ها و کنسرت‌ها نیز در راستای همین توصیه‌ها بود اما بر خلاف تصور شاهد موج جدید #مسافرت‌ها به شمال یا جنوب کشور بودیم.
◀️ در نگاه اول، این موج گسترده مسافرت‌ها غیرعادی و عجیب جلوه می‌کند اما اگر با منشا چنین پدیده‌ای بیشتر آشنا شویم خواهیم فهمید که اتفاقا پدیده عجیبی نیست.
◀️ با شروع #انقلاب_صنعتی و محور قرار گرفتن تولید حداکثری برای سود حداکثری، کارگران کارخانجات دیگر وقتی برای اوقات فراغت نداشتند و همه زندگی در یک چیز خلاصه می‌شد؛ کار مداوم. اگر می‌بینید که در ایام تعطیلات حتی تعطیلات ۲ - ۳ روزه موج گسترده‌ای از سفرهای شمال آغاز می‌شود حاصل همین جاری شدن #سرمایه_داری در زندگی ماست.
📌متن زیر برشی از کتاب «سرمایه داری» نوشته «جیمز فالچر» در تبیین نسبت #اوقات_فراغت با سرمایه‌داری است که خواندنش در این زمان خالی از لطف نیست:
🔹سرمایه داری صنعتی نه فقط کار، بلکه «فراغت» را نیز به معنای امروزی آن ایجاد کرد. البته شاید این نکته قدری عجیب به نظر برسد، چرا که مالكان صنایع نخ ریسی در آن اوایل می‌خواستند ماشین‌هایشان تا آنجا که امکان داشت بی وقفه کار کند و به کارگران خود فشار می‌آوردند که ساعت‌های مدید مشغول کار باشند.
🔸با وجود این، کارفرمایان با الزام کارگران به کار بی وقفه و منع هرگونه فعالیت غیرکاری در طول ساعات کار، عملا اوقات فراغت را از اوقات کار جدا کرده بودند. برخی کارفرمایان به این جدایی صورتی کاملا صریح دادند، به این ترتیب که کارخانه را در دوره‌های مشخصی تعطیل می‌کردند، چرا که به هر حال این کار بهتر از مختل شدن روند تولید به دلیل غیبت‌های نامنظم کارگران بود.
🔹«فراغت» به معنای زمان مشخص غیرکاری، چه به شکل روزهای تعطیل و چه به شکل تعطیلات آخر هفته و فراغت شبانه، محصول به وجود آمدن ساعات کاری منظم و اجباری در نتیجه #تولید_سرمایه_دارانه بود.
🔸فراغت از یک جنبه دیگر نیز محصول سرمایه داری بود: از جنبه #تجاری_شدن. فراغت دیگر به معنای پرداختن به ورزش‌ها و تفریحات متداول نبود. کارگران حالا برای فعالیت‌های تفریحی‌ای که بنگاه‌های سرمایه داری برایشان سازمان داده بودند پول می‌پرداختند.
🔹حال سفرهای دسته جمعی برای تماشای مسابقات ورزشی، به ویژه فوتبال و اسب دوانی، که تماشاچیان باید برای تماشای آنها ورودیه می‌پرداختند، ممکن شده بود. از اهمیت این مسئله هرچه بگوییم کم گفته‌ایم، چرا که صنعتی کاملا جدید برای توسعه و بهره برداری از بازار فراغت در حال شکل گیری بود که بعدها به منبع عظیم مصرف، اشتغال و سودآوری مبدل شد.
🔸تولید سرمایه دارانه زندگی کاری و اوقات فراغت مردم را متحول ساخت. فعالیت‌های غیرکاری از ساعات کار حذف و به اوقات فراغت منتقل شده بود و زندگی روزانه تقسیم بندی دقیقی پیدا کرده بود: کار و فراغت.
🔺@barahoot_TV
◀️ با ورود ویروس #کرونا به ایران، توصیه‌ای که بیش از همه بر آن تاکید شد ماندن در منزل بود که تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها، همایش‌ها و کنسرت‌ها نیز در راستای همین توصیه‌ها بود اما بر خلاف تصور شاهد موج جدید #مسافرت‌ها به شمال یا جنوب کشور بودیم.
◀️ در نگاه اول، این موج گسترده مسافرت‌ها غیرعادی و عجیب جلوه می‌کند اما اگر با منشا چنین پدیده‌ای بیشتر آشنا شویم خواهیم فهمید که اتفاقا پدیده عجیبی نیست.
◀️ با شروع #انقلاب_صنعتی و محور قرار گرفتن تولید حداکثری برای سود حداکثری، کارگران کارخانجات دیگر وقتی برای اوقات فراغت نداشتند و همه زندگی در یک چیز خلاصه می‌شد؛ کار مداوم. اگر می‌بینید که در ایام تعطیلات حتی تعطیلات ۲ - ۳ روزه موج گسترده‌ای از سفرهای شمال آغاز می‌شود حاصل همین جاری شدن #سرمایه_داری در زندگی ماست.
📌متن زیر برشی از کتاب «سرمایه داری» نوشته «جیمز فالچر» در تبیین نسبت #اوقات_فراغت با سرمایه‌داری است که خواندنش در این زمان خالی از لطف نیست:
🔹سرمایه داری صنعتی نه فقط کار، بلکه «فراغت» را نیز به معنای امروزی آن ایجاد کرد. البته شاید این نکته قدری عجیب به نظر برسد، چرا که مالكان صنایع نخ ریسی در آن اوایل می‌خواستند ماشین‌هایشان تا آنجا که امکان داشت بی وقفه کار کند و به کارگران خود فشار می‌آوردند که ساعت‌های مدید مشغول کار باشند.
🔸با وجود این، کارفرمایان با الزام کارگران به کار بی وقفه و منع هرگونه فعالیت غیرکاری در طول ساعات کار، عملا اوقات فراغت را از اوقات کار جدا کرده بودند. برخی کارفرمایان به این جدایی صورتی کاملا صریح دادند، به این ترتیب که کارخانه را در دوره‌های مشخصی تعطیل می‌کردند، چرا که به هر حال این کار بهتر از مختل شدن روند تولید به دلیل غیبت‌های نامنظم کارگران بود.
🔹«فراغت» به معنای زمان مشخص غیرکاری، چه به شکل روزهای تعطیل و چه به شکل تعطیلات آخر هفته و فراغت شبانه، محصول به وجود آمدن ساعات کاری منظم و اجباری در نتیجه #تولید_سرمایه_دارانه بود.
🔸فراغت از یک جنبه دیگر نیز محصول سرمایه داری بود: از جنبه #تجاری_شدن. فراغت دیگر به معنای پرداختن به ورزش‌ها و تفریحات متداول نبود. کارگران حالا برای فعالیت‌های تفریحی‌ای که بنگاه‌های سرمایه داری برایشان سازمان داده بودند پول می‌پرداختند.
🔹حال سفرهای دسته جمعی برای تماشای مسابقات ورزشی، به ویژه فوتبال و اسب دوانی، که تماشاچیان باید برای تماشای آنها ورودیه می‌پرداختند، ممکن شده بود. از اهمیت این مسئله هرچه بگوییم کم گفته‌ایم، چرا که صنعتی کاملا جدید برای توسعه و بهره برداری از بازار فراغت در حال شکل گیری بود که بعدها به منبع عظیم مصرف، اشتغال و سودآوری مبدل شد.
🔸تولید سرمایه دارانه زندگی کاری و اوقات فراغت مردم را متحول ساخت. فعالیت‌های غیرکاری از ساعات کار حذف و به اوقات فراغت منتقل شده بود و زندگی روزانه تقسیم بندی دقیقی پیدا کرده بود: کار و فراغت.
🔺@barahoot_TV