✳️ ناحقی به نام «#حق_وتو»


🔹 مدتی‌ست که سر خط همه خبرهای جهان، حمله روسیه به اوکراین است. حمله‌ای که چند روز پس از آن، اعضای #شورای_امنیت_سازمان_ملل دور هم جمع شدند تا قطع‌نامه‌ای علیه روسیه صادر کنند.

🔸 پس از بحث و گفت‌و‌گوهای خصوصی و علنی، پیش‌نویس قطع‌نامه آماده شد. پیش‌نویسی که به شدیدترین شکل ممکن، حمله روسیه به #اوکراین را محکوم و آن را ناقضِ بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد می‌دانست. بر اساس آن، روسیه خیلی فوری باید استفاده از زور علیه اوکراین را متوقف می‌کرد.

🔹 اما #روسیه که ریاست شورای امنیت را در ماه جاری میلادی (فوریه) برعهده دارد، قطعنامه پیشنهادی آمریکا علیه خود را وتو کرد.

🔸 وتو، اصطلاحی در زبان لاتین به معنای "منع می‌کنم" است. این واژه برای لغو یک‌طرفه یک قانون به کار می‌رود و به این ترتیب وتو قدرت نامحدودی است که می‌تواند سبب جلوگیری از (و نه تصویب) تغییرات خاص شود.

🔹 شورای امنیت پنج عضو دائم و ده عضو انتخابی دارد. پنج عضو دائم این شورا در تصمیم‌ها و رای‌گیری‌های شورا #حق_وتو دارند. آمریکا، بریتانیا، چین، روسیه و فرانسه اعضای دائم این شورا هستند.

🔸 ۱۰ عضو انتخابی شورا توسط مجمع عمومی برای یک دوره دوساله (که از ۱ ژانویه آغاز می‌شود) انتخاب می‌شوند. ریاست شورای امنیت نوبتی است (به‌ترتیب الفبای انگلیسی) و طول مدت آن یک ماه ریاست می‌باشد.

🔹 امتیازِ حق وتو در کنفرانس یالتا در سال ۱۹۴۵ به پیشنهاد فرانکلین روزولت، رئیس جمهور وقت آمریکا مطرح شد و به موافقت رهبران انگلیس و شوروی رسید.

🔸 در واقع حق وتو امتیازی بود که رئیس جمهور وقت آمریکا برای رضایت قدرت‌های جهانی به آن‌ها اعطا کرد تا نظر موافق آن‌ها را برای عضویت در این سازمان جهانی جلب کند. با این وجود، قدرت‌های جهانی تا توانستند از این ابزار به نفع خود و متحدانشان بهره بردند.

🔹 از سال ۱۹۷۰ میلادی تاکنون بیشترین استفاده از حق وتو (معادل ۵۱ درصد) از سوی آمریکا انجام شده است. همچنین ۲۷ درصد تمامی حق وتو‌های شورای امنیت (۳۰ مورد) تنها برای موضوع رژیم صهیونیستی توسط آمریکا انجام شد.

🔺 در واقع آمریکا تاکنون تمامی قطعنامه‌ها علیه تل آویو را وتو کرده است. همچنین واشنگتن در این مدت ۱۰ بار قطعنامه‌های مربوط به تجاوز #اسراییل به لبنان را وتو کرده است.

🔺@barahoot_TV

✳️ چه کسانی #اوکراین را خلعِ سلاح کردند؟


🔹 با فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱، سلاح‌های هسته‌ای شوروی به ۴ کشور روسیه، بلاروس، قزاقستان و اوکراین به ارث رسید. کشورهای روسیه، آمریکا و انگلیس با تکیه به پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، خواستار خلع #سلاح_هسته‌ای کشورهای بلاروس، قزاقستان و اوکراین شدند.

🔸 بلاروس ۱۰۰، قزاقستان ۱۴۰۰ و اوکراین تقریبا ۹۰۰۰ سلاح هسته‌ای را از اتحاد جماهیر شوروی به ارث برده بودند. اوکراین همچنین دارای ۱۷۶ #موشک_بالستیک قاره‌پیمای SS19 و SS24 بود.

🔹 هر کدام از این موشک‌های هسته‌ای حدودا ۳۰ برابر بمب اتمی هیروشیما و ناکازاکی قدرت داشتند. علاوه بر اینها اوکراین دارای ۴۴ #بمب‌_افکن استراتژیک نیز بود.

🔸 بلاروس و قزاقستان پذیرفتند که زرادخانه‌های هسته‌ای خود را به روسیه منتقل کنند. اوکراین در ازای از بین بردن بازدارنده هسته‌ای خود، سه خواسته مهم داشت:

1️⃣ اورانیوم موجود در کلاهک‌های هسته‌ای ارزش بالایی داشتند و اوکراین خواهان دریافت غرامت مالی بابت واگذاری این اورانیوم بود. روسیه با این موضوع موافقت کرد.

2️⃣ از بین بردن موشک‌ها و تجهیزات نظامی هزینه مالی زیادی برای دولت اوکراین داشت. دولت اوکراین خواستار دریافت کمک مالی برای حذف این تسلیحات بود که ایالات متحده هزینه آن را پرداخت کرد.

3️⃣ با این اقدامات، کشورهای اوکراین، بلاروس و قزاقستان توان بازدارندگی نظامی خود را از دست می‌دادند و ممکن بود در آینده با تهدید نظامی روبه‌رو شوند. این کشورها خواستار ارائه تضمین‌های لازم برای امنیت دفاعی در مقابل تهدیدها بودند.

🔹 بر همین اساس #توافق_بوداپست در ۵ دسامبر ۱۹۹۴ توسط لئونید کوچیما (رئیس جمهور اوکراین)، بوریس یلتسین (رئیس جمهور روسیه)، جان ماژور (نخست وزیر بریتانیا) و بیل کلینتون (رئیس جمهور ایالات متحده) امضا شد.

🔸 مهمترین بند تفاهم‌نامه بوداپست این بود که در صورت تجاوز نظامی علیه هر کدام از این ۴ کشور، #شورای_امنیت برای ارائه کمک اقدام فوری انجام دهد.

🔹 این تفاهم‌نامه صرفا به‌صورت سیاسی مورد مذاکره قرار گرفت و به تضمین‌ها اشاره داشت اما تعهد قانونی کمک نظامی را برای طرفین خود تحمیل نمی‌کند و کسی را مجبور به اقدام در دفاع از اوکراین نمی‌کرد.

🔺 با حمله روسیه به اوکراین، بسیاری استدلال می‌کنند که کشورهایِ طرفِ این توافق، روح توافق را زیر پا گذاشته‌اند و اقدامی برای حمایت از اوکراین و تمامیت ارضی آن کشور انجام نداده‌اند.

🔺@barahoot_TV