مخالفت شما برای من ارزشی ندارد.
#بخش ( ۲ / ۲ )
به او گفتم : من خواهان معامله گری با اسلام گرایان نیستم ، شما دارای یک درک آرگانیک و #ضد_مدرنیته هستید و برای من مبارزه فکری علیه اسلام و #شیعه_گری، یک اولویت فرهنگی و فلسفی و جامعه شناختی است .
روزی در یک گفتگو ، یک کنشگر سیاسی چپ سندیکایی با لحنی به شدت اعتراضی گفت : شما در یک نوشته داستان محمد و مناسبات جنسی او با یک دختر جوان نابالغ را مطرح می کنید و این امر در جامعه بمثابه توهین است و تخریب کننده است . به او گفتم یکم اینکه درباره #عقد_عایشه در شش سالگی و ازدواج در ۹ سالگی در رساله های اسلام گرایان آمده است و این امر بیانگر مناسبات سنتی مردسالار حجاز و زیاده خواهی پاتولوژیک جنسی پیامبر اسلام است و دوم اینکه درک عقب افتاده شماست، سیاست ارعاب شما نسبت به #آزاداندیشان و تلاش شما برای جلوگیری از نقد قرآن و دین و خرافه مذهبی ، دیگر کارساز نیست و بیش از پیش جامعه خواستار نقد علمی بی مهابا و منظم است.
روزی با دانشجویان خود درباره فرهنگ و ادبیات و اندیشه سخن میگفتم . یکی از دانشجویان دوره مهندسی که عرب تبار است گفت : شما خیلی کتاب میخوانید: بله اما شما چه؟؟ آیا کتاب های ادبی میخوانید؟؟ گفت: بله من در حال خواندن قرآن هستم . گفتم : من از ادبیات سخن می‌گویم و شما از دین خود صحبت می‌کنید. او گفت خواندن قرآن مهم است، گفتم: شما یک سال دیگر مهندس می‌شود و مسئولیت خواهید داشت و گفته امروز شما نشان می‌دهد که دارای ذهنیت باز نیستید. با صراحت به او گفتم شما درست قدیمی و دینی باقی مانده اید، عرصه فرهنگی شما تنگ است و شما باید ادبیات بخوانید و کتاب های علمی را مطالعه کنید. در نبودن فرهنگ باز ، تکرار در کتاب دینی ، قرآن، تولید عقب ماندگی می‌کند و تعصب پرور است.
در جامعه اینگونه واکنش ها فراوانند. متاسفانه در بیشتر خانواده های #اسلام گرا ادبیات و دانش و #جامعه_شناسی تاریخ و هنر جایی ندارد. در این ساختارهای خانوادگی فرهنگ شفاهی رایج است و این فرهنگ با دین اسلام بطور کامل در هم آمیخته است. این امر برای مسلمانان #عرب_تبار کاملا جنبه هویتی و ساختاری دارد. در این رفتار فرهنگی ، دنیا و هرچه در آن است برپایه اسلام مشروعیت دارد. هر پدیده ای فقط به اعتبار اسلام قابل احترام است. هستی تاریخی و فرهنگ فقط با اسلام معنا می یابد . جهان به حق و باطل تقسیم می شود و این حکم فقط به حکم قرآنی بستگی دارد . در این شرایط روان انسان محافظه کار و دین خو و #متعصب هست . نزد این افراد گرایش به #دانش و هنر و #فلسفه بسیار ناتوان است. این زمینه دینی و روانی براحتی افراد را به طعمه ای برای اسلام سیاسی و ایدئولوژیک های دینی تبدیل می کند.
نویسنده: #دکتر_جلال_ایجادی
استاد جامعه شناس دانشگاه فرانسه
⚡️@bardegi57
#بخش ( ۲ / ۲ )
به او گفتم : من خواهان معامله گری با اسلام گرایان نیستم ، شما دارای یک درک آرگانیک و #ضد_مدرنیته هستید و برای من مبارزه فکری علیه اسلام و #شیعه_گری، یک اولویت فرهنگی و فلسفی و جامعه شناختی است .
روزی در یک گفتگو ، یک کنشگر سیاسی چپ سندیکایی با لحنی به شدت اعتراضی گفت : شما در یک نوشته داستان محمد و مناسبات جنسی او با یک دختر جوان نابالغ را مطرح می کنید و این امر در جامعه بمثابه توهین است و تخریب کننده است . به او گفتم یکم اینکه درباره #عقد_عایشه در شش سالگی و ازدواج در ۹ سالگی در رساله های اسلام گرایان آمده است و این امر بیانگر مناسبات سنتی مردسالار حجاز و زیاده خواهی پاتولوژیک جنسی پیامبر اسلام است و دوم اینکه درک عقب افتاده شماست، سیاست ارعاب شما نسبت به #آزاداندیشان و تلاش شما برای جلوگیری از نقد قرآن و دین و خرافه مذهبی ، دیگر کارساز نیست و بیش از پیش جامعه خواستار نقد علمی بی مهابا و منظم است.
روزی با دانشجویان خود درباره فرهنگ و ادبیات و اندیشه سخن میگفتم . یکی از دانشجویان دوره مهندسی که عرب تبار است گفت : شما خیلی کتاب میخوانید: بله اما شما چه؟؟ آیا کتاب های ادبی میخوانید؟؟ گفت: بله من در حال خواندن قرآن هستم . گفتم : من از ادبیات سخن می‌گویم و شما از دین خود صحبت می‌کنید. او گفت خواندن قرآن مهم است، گفتم: شما یک سال دیگر مهندس می‌شود و مسئولیت خواهید داشت و گفته امروز شما نشان می‌دهد که دارای ذهنیت باز نیستید. با صراحت به او گفتم شما درست قدیمی و دینی باقی مانده اید، عرصه فرهنگی شما تنگ است و شما باید ادبیات بخوانید و کتاب های علمی را مطالعه کنید. در نبودن فرهنگ باز ، تکرار در کتاب دینی ، قرآن، تولید عقب ماندگی می‌کند و تعصب پرور است.
در جامعه اینگونه واکنش ها فراوانند. متاسفانه در بیشتر خانواده های #اسلام گرا ادبیات و دانش و #جامعه_شناسی تاریخ و هنر جایی ندارد. در این ساختارهای خانوادگی فرهنگ شفاهی رایج است و این فرهنگ با دین اسلام بطور کامل در هم آمیخته است. این امر برای مسلمانان #عرب_تبار کاملا جنبه هویتی و ساختاری دارد. در این رفتار فرهنگی ، دنیا و هرچه در آن است برپایه اسلام مشروعیت دارد. هر پدیده ای فقط به اعتبار اسلام قابل احترام است. هستی تاریخی و فرهنگ فقط با اسلام معنا می یابد . جهان به حق و باطل تقسیم می شود و این حکم فقط به حکم قرآنی بستگی دارد . در این شرایط روان انسان محافظه کار و دین خو و #متعصب هست . نزد این افراد گرایش به #دانش و هنر و #فلسفه بسیار ناتوان است. این زمینه دینی و روانی براحتی افراد را به طعمه ای برای اسلام سیاسی و ایدئولوژیک های دینی تبدیل می کند.
نویسنده: #دکتر_جلال_ایجادی
استاد جامعه شناس دانشگاه فرانسه
⚡️@bardegi57