🔸هانا آرنت، توتالیتاریسم و ابتذال شر در کتاب «آیشمن در اورشلیم»

✔️حکومت‌های توتالیتر چگونه به قدرت رسیدند؟

✔️حکومت‌های توتالیتر چگونه قدرت را حفظ می‌کنند؟

✔️نگاهی به کتاب آیشمن در اورشلیم (ابتذال شر)

#هانا_آرنت
#توتالیتاریسم

⚡️@bardegi57

هانا آرنت و نظرش درباره‌ی مفهوم «مامور و معذور» در حکومت‌های تمامیت‌خواه در جریان محاکمه و اعدام آدولف آیشمن؛ افسر آلمان نازی، به اتهام ارتکاب جنایت علیه بشریت

#هانا_آرنت


⚡️@bardegi57

آنان می‌کوشند تا فرق میان واقعیت و پروپاگاندا، حقیقت و توهم، از میان برود. این نظام‌ها با دستکاری حقیقت، برای خود مشروعیت جعلی می‌سازند تا به واسطه آن، هم ادعای حمایت مردمی (توده‌ای بی‌شکل و بی‌آواز که گویا صدایی جز جارچیان رژیم ندارند) از خود را با نیرنگ عوام‌فریبانه بر کرسی نشانند، و هم مخالفان و منتقدانی را که از توانایی شوراندن مردم علیه دستگاه حاکم برخوردارند، سرکوب کنند.

این نیاز از آن رو مطرح می‌شود که حکومت‌های خودکامه معاصر، به خاطر محبوبیت دموکراسی، مدعی مردم سالاری‌اند و برای توجیه نظم سرکوبگر سیاسی و اجتماعی خود، نه به خشونت برهنه بلکه به برساختن «رژیم حقیقت» توسل می‌جویند که هم اعمال خشونت و سرکوب را توجیه کنند، هم بخش‌هایی از جامعه را نسبت به اعتبار خود قانع نمایند.

#هانا_آرنت


⚡️@bardegi57

📺 توتالیتاریسم
✍️ هانا آرنت


پروپاگاندای ترس و دروغ
ابزارهای کنترل ذهن در حکومت‌های توتالیتر!




#هانا_آرنت


⚡️@bardegi57

°
هرگاه که تغییر اجتماعی
آغاز گردد، دیگر نمی‌تواند به عقب بازگردد.

آن که را خواندن آموخته،
نمی‌ توانید بی‌ سواد کنید.

کسی را که احساس غرور کرده،
نمی‌ توانید تحقیر کنید.

نمی‌ توانید مردمی را که دیگر ترسی ندارند، سرکوب کنید.

ما آینده را دیده‌ ایم و آینده از آن ماست...



#هانا_آرنت
#زنده_باد_زاپاتا
#الیا_کازان


⚡️@bardegi57

🔍 چگونه حکومت‌های توتالیتر
ذهن ما را کنترل می‌کنند؟


❓آیا دموکراسی همیشگی است یا جوامع ممکن است دوباره به سمت دیکتاتوری بروند؟

در این اپیزود، به بررسی کتاب خاستگاه‌های توتالیتاریسم (عناصر و خاستگاه‌های حاکمیت توتالیتر) هانا آرنت می‌پردازیم تا ببینیم که چگونه حکومت‌های توتالیتر شکل می‌گیرند، چرا مردم به آن‌ها تن می‌دهند، و چه شباهت‌هایی بین گذشته و جهان امروز وجود دارد.

✍️ هانا آرنت
📕 توتالیتاریسم



#هانا_آرنت
#توتالیتاریسم
#خاستگاه‌های_توتالیتاریسم

⚡️@bardegi57

‍

⭕️ فرمان‌ برداری در سایه استبداد

چرا مردم از حاکمان مستبد اطاعت میکنند؟

در تاریخ سیاسی جهان، یکی از پرسش‌ های کلیدی که ذهن اندیشمندان علوم اجتماعی و سیاسی را به خود مشغول کرده این است:
چرا مردم در بسیاری از جوامع، در برابر دستورات ظالمانه و غیرعادلانه رهبران مستبد، نه تنها سکوت می‌کنند، بلکه گاه با تمام وجود اطاعت می‌کنند؟ آیا این پدیده صرفا نتیجه زور و سرکوب است یا ریشه‌ های عمیق‌ تری در روانشناسی فردی و ساختار اجتماعی دارد؟


🔹۱. ترس، ابزار ابتدایی اما موثر
اولین و ساده‌ ترین پاسخ، ترس از مجازات است. حکومت‌ های استبدادی با اتکاء به دستگاه‌ های امنیتی و قضایی، فضای رعب و وحشت ایجاد میکنند. شهروندان میدانند که کوچک‌ ترین اعتراض ممکن است با نتایج سنگینی همراه شود از اخراج و ممنوعیت اجتماعی گرفته تا شکنجه و مرگ.

🔹#هانا_آرنت، فیلسوف آلمانی، در کتاب ریشه‌ های توتالیتاریسم توضیح میدهد که:
" ترس نه تنها باعث سکوت میشود، بلکه حس انزوا، بی‌ قدرتی و بی‌ معنایی را در میان مردم تقویت میکند. این انزوا، مانع شکل‌ گیری مقاومت جمعی میشود."
🔹۲. نظام اطاعت و آموزش دروغین
بسیاری از حکومت‌ های مستبد، از کودکی با نظام آموزشی کنترل‌ شده و جهت‌ دار، نوعی از اطاعت کورکورانه را در مردم نهادینه میکنند. مدارس، رسانه‌ ها و حتی نهادهای مذهبی به جای پرورش تفکر انتقادی، وفاداری، سکوت و تابعیت را ترویج میدهند. در چنین جامعه‌ای، پرسشگری یک ضد ارزش تلقی میشود.

🔹#اریک_فروم، روانکاو و فیلسوف اجتماعی، در کتاب ترس از آزادی نشان میدهد که بسیاری از انسان‌ها از آزادی وحشت دارند، چون آزادی نیازمند مسئولیت است. او می‌نویسد:
"در شرایط فشار، انسانها تمایل دارند به آغوش یک قدرت قوی پناه ببرند، ولو مستبد."


🔹۳. شست‌ وشوی مغزی با پروپاگاندا
یکی از ستون‌ های حکومت استبدادی، تبلیغات مستمر و سازمان‌ یافته است. از طریق رسانه‌ های دولتی، رهبر به‌ عنوان شخصیتی فراتر از بشر، "رهبر کبیر"،رهبر مذهبی "" یا "فرستاده خدا" معرفی میشود. هر گونه مخالفت با او، نه مخالفت سیاسی، بلکه خیانت به کشور، دین یا ملت جلوه داده میشود.

نمونه بارز این پدیده را میتوان در دوران نازی‌ ها در ایران، آلمان یا کره شمالی امروزی دید؛ جایی که رهبر با القاب مذهبی و اسطوره‌ ای توصیف میشود و مردم به ستایش او آموزش می‌ بینند.


🔹۴. فرهنگ تاریخی استبداد و اطاعت
در جوامعی که سنت‌ های دیرینه‌، حکمرانی از بالا به پایین، و تقدس قدرت وجود داشته، مردم به نوعی عادت تاریخی به اطاعت دارند. در این فرهنگ‌ ها، اطاعت از بالا یک "وظیفه اخلاقی" محسوب میشود و فرمان‌ برداری فضیلت است. به تعبیر #ماکس_وبر:

این نوع قدرت را میتوان در قالب "اقتدار سنتی" تحلیل کرد، قدرتی که مشروعیتش را از سنت و نه عقلانیت یا رضایت عمومی میگیرد.

🔹۵. نبود نهادهای مدنی و سازوکارهای اعتراض
در یک جامعه دموکراتیک، مردم از طریق احزاب، رسانه‌ ها، اتحادیه‌ ها و نهادهای مردمی میتوانند مطالبات خود را بیان و پیگیری کنند. اما در حکومت‌ های استبدادی، این نهادها یا نابود شده‌ اند یا به‌شدت کنترل میشوند. در نتیجه، مردم هیچ مجرای ایمنی برای اعتراض یا مطالبه ندارند. حتی اگر بخواهند، نمیدانند چگونه یا از کجا باید آغاز کنند.

🔹۶. همراهی فرصت‌ طلبان و نخبگان وابسته
همیشه بخشی از جامعه، به‌ ویژه در طبقه نخبگان سیاسی، فرهنگی یا اقتصادی، به دلیل منافع شخصی یا موقعیت‌ های ویژه، با حاکم مستبد همراهی میکنند. این گروه‌ ها به استبداد مشروعیت و استمرار میبخشند. آنها یا از ثروت، قدرت و رانت بهره‌ مندند، یا از حذف توسط حکومت هراس دارند.


🔹۷. توهم امنیت در ازای آزادی
گاهی مردم تصور میکنند که در قبال از دست دادن آزادی‌ های سیاسی، امنیت، ثبات و رفاه بیشتری به‌دست می‌ آورند. به همین دلیل، حتی اگر از حکومت ناراضی باشند، ترجیح میدهند با وضعیت موجود کنار بیایند تا اینکه خطر بی‌ثباتی یا جنگ داخلی را تجربه کنند.


♦️اطاعت، همیشه نشانه رضایت نیست
اطاعت مردم از دستورات مستبدانه، به معنای مشروعیت آن حکومت نیست. این اطاعت میتواند ناشی از ترس، تربیت فرهنگی، ناآگاهی، انزوا یا منفعت‌ طلبی باشد. تا زمانی که یک جامعه از ترس، اطاعت، و بی‌ قدرتی عبور نکند و به سمت آموزش انتقادی، سازمان‌ یابی مدنی و مطالبه‌ گری آگاهانه حرکت نکند، فرمان‌ برداری ادامه خواهد داشت.


⚡️@bardegi57