#آموزش_متنی. نحوه نشستن یک فرد نابینا در جلسات رسمی.
به نام‌خدا با سلام خدمت تمامی دوستان نابینا،
یکی از مشکلاتی که دوستان بر اثر نابینایی با آن مواجه هستند؛ چگونگی نشستن در مراسمات و سمینار های رسمی می باشد
منظور از نشستن در اینجا نحوه ی قرار دادن دست ها، چگونگی گذاشتن پا ها و ثابت نگه داشتن سر می باشد.
متاسفانه برخی از دوستان در هنگام حضور در این جلسات و مراسمات دست های خود را به حالت بازی در آورده و یا آنها را در جیب های خود قرار میدهند که در جلسات مخصوصا جلساتی با جمعیت اندک این عمل وجهه ی خوبی نخواهد داشت؛ بهترین حالت دست ها در این مراسمات این است که آنان را قلاب کرده و به سینه بچسبانید که به اصطلاح نشستن به حالت دست به سینه میگویند همچنین میتوان آنها را بر روی یکی از پاهایتان ) قسمت ران( قرار دهید.
نحوه ی قرار گرفتن پا ها نیز کاملا عادی و بدون هیچ تکان خوردنی می باشد.
بعضی از دوستان به دلیل تیک های عصبی و یا بر سر عادت های غلط اندام بدن خود را به حالت مداوم تکان میدهند مانند: سر، کمر، پاها و همچنین عزیزانی که ساختمان چشمشان سالم است تند تند پلک میزنند؛ این نوع رفتار ها باعث انگشت نما شدن فرد نابینا در سمینار ها، کنفرانس ها و... میشود؛ بهتر آن است که نابینایان در این مراسمات عضو سر را به صورت مستقیم نگه دارند.
چند نکته:
۱# نشستن به صورت دست به سینه اقتضا به جو مراسم دارد؛ اگر جلسه ی مشورتیست این نوع مناسب نمیباشد زیرا حالتی طلب کارانه به فرد میبخشد.
۲# مستقیم نگه داشتن سر برای مدت طولانی خوشایند به نظر نمیرسد پس هر چند دقیقه یک بار سر را تکان داده و اصطلاح مشغول دید زدن محیط اطراف شوید.
۳# داشتن عینک در چنین مراسماتی در صورت حضور برای بار اول الزامیست.
۴# در صورت کشیدن خمیازه، عدصه و... در چنین اماکنی بایستی حتما دستان خود را جلوی دهان گذاشته و تا حد الامکان بدون صدا این کار را انجام بدهید.
۵# کار کردن با تلفن همراه در این مراسمات شایسته نیست اگر جزء افرادی هستید که تماس های زیادی دارید بهتر است که قبل از ورود موبایل خود را خاموش کرده.
امیدوارم که این نکات به دردتون خورده باشه.
با تشکر
ر ق
با شما، تا رسیدن به استقلال کامل. شناسه ی دریافت پیشنهاد و محتوای آموزشی:
@Blind_shop
. لینک کانال:
@blindness_skills
به نام‌خدا با سلام خدمت تمامی دوستان نابینا،
یکی از مشکلاتی که دوستان بر اثر نابینایی با آن مواجه هستند؛ چگونگی نشستن در مراسمات و سمینار های رسمی می باشد
منظور از نشستن در اینجا نحوه ی قرار دادن دست ها، چگونگی گذاشتن پا ها و ثابت نگه داشتن سر می باشد.
متاسفانه برخی از دوستان در هنگام حضور در این جلسات و مراسمات دست های خود را به حالت بازی در آورده و یا آنها را در جیب های خود قرار میدهند که در جلسات مخصوصا جلساتی با جمعیت اندک این عمل وجهه ی خوبی نخواهد داشت؛ بهترین حالت دست ها در این مراسمات این است که آنان را قلاب کرده و به سینه بچسبانید که به اصطلاح نشستن به حالت دست به سینه میگویند همچنین میتوان آنها را بر روی یکی از پاهایتان ) قسمت ران( قرار دهید.
نحوه ی قرار گرفتن پا ها نیز کاملا عادی و بدون هیچ تکان خوردنی می باشد.
بعضی از دوستان به دلیل تیک های عصبی و یا بر سر عادت های غلط اندام بدن خود را به حالت مداوم تکان میدهند مانند: سر، کمر، پاها و همچنین عزیزانی که ساختمان چشمشان سالم است تند تند پلک میزنند؛ این نوع رفتار ها باعث انگشت نما شدن فرد نابینا در سمینار ها، کنفرانس ها و... میشود؛ بهتر آن است که نابینایان در این مراسمات عضو سر را به صورت مستقیم نگه دارند.
چند نکته:
۱# نشستن به صورت دست به سینه اقتضا به جو مراسم دارد؛ اگر جلسه ی مشورتیست این نوع مناسب نمیباشد زیرا حالتی طلب کارانه به فرد میبخشد.
۲# مستقیم نگه داشتن سر برای مدت طولانی خوشایند به نظر نمیرسد پس هر چند دقیقه یک بار سر را تکان داده و اصطلاح مشغول دید زدن محیط اطراف شوید.
۳# داشتن عینک در چنین مراسماتی در صورت حضور برای بار اول الزامیست.
۴# در صورت کشیدن خمیازه، عدصه و... در چنین اماکنی بایستی حتما دستان خود را جلوی دهان گذاشته و تا حد الامکان بدون صدا این کار را انجام بدهید.
۵# کار کردن با تلفن همراه در این مراسمات شایسته نیست اگر جزء افرادی هستید که تماس های زیادی دارید بهتر است که قبل از ورود موبایل خود را خاموش کرده.
امیدوارم که این نکات به دردتون خورده باشه.
با تشکر
ر ق
با شما، تا رسیدن به استقلال کامل. شناسه ی دریافت پیشنهاد و محتوای آموزشی:
@Blind_shop
. لینک کانال:
@blindness_skills
#آموزش متنی
به نام خدا
عرض سلام و وقت بخیر خدمت تمامی دوستانی که این نوشته را می خوانند.
یکی دیگر از مشکلات ظاهری که دوستان نابینا به دلیل عدم وجود قدرت بینایی با آن مواجه هستند؛ چگونگی رسیدگی به صورت و موهای خود می باشد
برای شروع آموزش بهتر است که از ابتدای روز یعنی زمانی که یک نابینا از خواب بلند می شود آغاز کنیم.
نکته ۱# زمانی که شما خواب هستید ممکن است که مو هایتان به دلیل چرخش و غلت زدن در خواب حالت خود را از دست داده و به صورت شکسته و به اصطلاح ژولیده در آید که شما مانند افراد بینا آن را در آیینه مشاهده نمیکنید و متوجه ی آن نمیشوید؛ افراد نابینا بایستی اول صبح قبل از خروج از خانه و حضور در اجتماع از یک فرد بینا بخواهند که اگر موهایشان بهم ریخته است به آنان بگویند و یا خود شخث با دست کشیدن از وضعیت مو های خود مطلع شود که در صورت بهم ریختگی، دست را خیس کرده و به موهایتان میکشید تا به حالت اولیه در آید و بعد از آن هر حالتی که میخوایید به آن بدهید.
نکته ۲# چشمان در هنگام خواب به دلیل بسته بودن و یا فشاری که ناشی از چرخش به آنان وارد میشود به صورت پف کرده در میآید و ممکن است که آب که از چشم خارج می شود و یا مژه هایی که کنده میشود، همگی در اطراف چشم جمع شوند و حالتی زشت پدید بیاید و یا آب دهانی که دور دهان جمع می شود و به صورت خطی سفید رنگ اطراف دهان پخش می شود، چهره را ناخوشایند و نامعمول میگرداند؛ فرد نابینا به هنگام شستن صورت حتما باید این قسمت ها را با انگشت تمیز کند برای مثال پس از اینکه چند مشت آب به صورتتان زدید با انگشت شست و یا اشاره ) انگشتی که ما بین شست و انگشت بزرگ قرار دارد به گوشه ی چشم که منتهی به بینی است، بکشید و تمیز کنید و بعد انگشت را مجددا خیس کرده و زیر چشم نیز چند بار بکشید همچنین با انگشت شست اطراف دهان خود را تمیز کنید که آن حاله ی کف آلود اط
از بین برود. قابل ذکر است که که بایستی در اول صبح صورت را با آب سرد شست و شو دهید زیرا باعث بازگشت چشمان از آن حالت پف کرده به حالت اول میگردد.
نکته‌ی ۳# پس از شستن صورت آن را با حوله و هر شی دیگری خشک کنید زیرا در صورت انجام ندادن این کار ممکن است که آب صورت روی صورت به صورت خشکیده درآید.
آموزش این مهارت هم به پایان رسید امیدوارم مطالب رو بتونید استفاده کنید
با تشکر
ر ق
با شما، تا رسیدن به استقلال کامل. شناسه ی دریافت پیشنهاد و محتوای آموزشی:
@Blind_shop
. لینک کانال:
@blindness_skills
به نام خدا
عرض سلام و وقت بخیر خدمت تمامی دوستانی که این نوشته را می خوانند.
یکی دیگر از مشکلات ظاهری که دوستان نابینا به دلیل عدم وجود قدرت بینایی با آن مواجه هستند؛ چگونگی رسیدگی به صورت و موهای خود می باشد
برای شروع آموزش بهتر است که از ابتدای روز یعنی زمانی که یک نابینا از خواب بلند می شود آغاز کنیم.
نکته ۱# زمانی که شما خواب هستید ممکن است که مو هایتان به دلیل چرخش و غلت زدن در خواب حالت خود را از دست داده و به صورت شکسته و به اصطلاح ژولیده در آید که شما مانند افراد بینا آن را در آیینه مشاهده نمیکنید و متوجه ی آن نمیشوید؛ افراد نابینا بایستی اول صبح قبل از خروج از خانه و حضور در اجتماع از یک فرد بینا بخواهند که اگر موهایشان بهم ریخته است به آنان بگویند و یا خود شخث با دست کشیدن از وضعیت مو های خود مطلع شود که در صورت بهم ریختگی، دست را خیس کرده و به موهایتان میکشید تا به حالت اولیه در آید و بعد از آن هر حالتی که میخوایید به آن بدهید.
نکته ۲# چشمان در هنگام خواب به دلیل بسته بودن و یا فشاری که ناشی از چرخش به آنان وارد میشود به صورت پف کرده در میآید و ممکن است که آب که از چشم خارج می شود و یا مژه هایی که کنده میشود، همگی در اطراف چشم جمع شوند و حالتی زشت پدید بیاید و یا آب دهانی که دور دهان جمع می شود و به صورت خطی سفید رنگ اطراف دهان پخش می شود، چهره را ناخوشایند و نامعمول میگرداند؛ فرد نابینا به هنگام شستن صورت حتما باید این قسمت ها را با انگشت تمیز کند برای مثال پس از اینکه چند مشت آب به صورتتان زدید با انگشت شست و یا اشاره ) انگشتی که ما بین شست و انگشت بزرگ قرار دارد به گوشه ی چشم که منتهی به بینی است، بکشید و تمیز کنید و بعد انگشت را مجددا خیس کرده و زیر چشم نیز چند بار بکشید همچنین با انگشت شست اطراف دهان خود را تمیز کنید که آن حاله ی کف آلود اط
از بین برود. قابل ذکر است که که بایستی در اول صبح صورت را با آب سرد شست و شو دهید زیرا باعث بازگشت چشمان از آن حالت پف کرده به حالت اول میگردد.
نکته‌ی ۳# پس از شستن صورت آن را با حوله و هر شی دیگری خشک کنید زیرا در صورت انجام ندادن این کار ممکن است که آب صورت روی صورت به صورت خشکیده درآید.
آموزش این مهارت هم به پایان رسید امیدوارم مطالب رو بتونید استفاده کنید
با تشکر
ر ق
با شما، تا رسیدن به استقلال کامل. شناسه ی دریافت پیشنهاد و محتوای آموزشی:
@Blind_shop
. لینک کانال:
@blindness_skills
👍1
#آموزش_متنی.
تشویق کودک نابینا توسط والدین جهت استفاده از عصا و استقلال. چه بکنیم؟ چه نکنیم؟ بخش اول.
ترجمه، مجتبی خادمی.
پدر و مادر گرامی که فرزند نابینا دارید، به یاد داشته باشید پله برقی برای کودک دلبند شما جذاب است و می توانید از همان دوران کودکی به فرزندتان یاد بدهید چطور بفهمد که کی سوار پله برقی بشود و کی پیاده شود.
از این جذابیت ها در رفت و آمد برای علاقه‌مند کردن بچه به پیاده رفتن استفاده کنید.
و حالا برویم سراغ باید ها و نباید های تشویق و آموزش کودک نابینا در استفاده از عصا و سفر با آن:
اول از همه، شما خودتان باید مهارت های اولیه و فوت و فن های ساده ی استفاده از عصا را یاد بگیرید تا وقتی کودک دلبندتان یک تکنیک درست را به کار میبرد بتوانید او را تشویق کنید.
نق زدن و سرزنش، کودکتان را از عصا متنفر میکند ولی اگر او را تشویق کنید، به عصا علاقه‌مند می شود.
برای کودکتان مرتب قبل از اینکه عصایش با چیزی برخورد کند، پیشگویی نکنید که عصایش به او چه خواهد گفت و تا چند لحظه ی دیگر به چه چیزی برخورد خواهد کرد.
اگر مدام به بچه بگویید که مواظب جلوی پایش باشد، اگر مدام او را برای برخورد با تیر برق و موانع دیگر هشدار دهید، نه شما به عصا اعتماد خواهید کرد و نه کودکتان.
خوب است گاهی وقت ها از بچه بپرسید که الان عصایت چه چیزی به تو می گوید؟ یا عصا را چطور باید میگرفتی؟
البته شاید مهربانیتان شما را بر آن دارد که اشیایی که عصای بچه تشخیص نمیدهد را به او گوشزد کنید. مثلا شاخه ی آویزان درخت که عصا قادر به تشخیص آن نیست.
این دیگر به شما بستگی دارد که در این موارد چه تصمیمی بگیرید ولی به یاد داشته باشید اگر بچه به خاطر عدم توجه به عصا و نحوه ی استفاده اش چند بار به جایی برخورد بکند و زخم بردارد، برای او یک درس زندگی خواهد بود و تأثیرش بسیار بیشتر از نق زدن ها و سرزنش های شماست.
ادامه دارد.
با شما، تا رسیدن به استقلال کامل. شناسه ی دریافت پیشنهاد و محتوای آموزشی:
@Blind_shop
. لینک کانال:
@blindness_skills
تشویق کودک نابینا توسط والدین جهت استفاده از عصا و استقلال. چه بکنیم؟ چه نکنیم؟ بخش اول.
ترجمه، مجتبی خادمی.
پدر و مادر گرامی که فرزند نابینا دارید، به یاد داشته باشید پله برقی برای کودک دلبند شما جذاب است و می توانید از همان دوران کودکی به فرزندتان یاد بدهید چطور بفهمد که کی سوار پله برقی بشود و کی پیاده شود.
از این جذابیت ها در رفت و آمد برای علاقه‌مند کردن بچه به پیاده رفتن استفاده کنید.
و حالا برویم سراغ باید ها و نباید های تشویق و آموزش کودک نابینا در استفاده از عصا و سفر با آن:
اول از همه، شما خودتان باید مهارت های اولیه و فوت و فن های ساده ی استفاده از عصا را یاد بگیرید تا وقتی کودک دلبندتان یک تکنیک درست را به کار میبرد بتوانید او را تشویق کنید.
نق زدن و سرزنش، کودکتان را از عصا متنفر میکند ولی اگر او را تشویق کنید، به عصا علاقه‌مند می شود.
برای کودکتان مرتب قبل از اینکه عصایش با چیزی برخورد کند، پیشگویی نکنید که عصایش به او چه خواهد گفت و تا چند لحظه ی دیگر به چه چیزی برخورد خواهد کرد.
اگر مدام به بچه بگویید که مواظب جلوی پایش باشد، اگر مدام او را برای برخورد با تیر برق و موانع دیگر هشدار دهید، نه شما به عصا اعتماد خواهید کرد و نه کودکتان.
خوب است گاهی وقت ها از بچه بپرسید که الان عصایت چه چیزی به تو می گوید؟ یا عصا را چطور باید میگرفتی؟
البته شاید مهربانیتان شما را بر آن دارد که اشیایی که عصای بچه تشخیص نمیدهد را به او گوشزد کنید. مثلا شاخه ی آویزان درخت که عصا قادر به تشخیص آن نیست.
این دیگر به شما بستگی دارد که در این موارد چه تصمیمی بگیرید ولی به یاد داشته باشید اگر بچه به خاطر عدم توجه به عصا و نحوه ی استفاده اش چند بار به جایی برخورد بکند و زخم بردارد، برای او یک درس زندگی خواهد بود و تأثیرش بسیار بیشتر از نق زدن ها و سرزنش های شماست.
ادامه دارد.
با شما، تا رسیدن به استقلال کامل. شناسه ی دریافت پیشنهاد و محتوای آموزشی:
@Blind_shop
. لینک کانال:
@blindness_skills
#آموزش_متنی.
تشویق کودک نابینا توسط والدین جهت استفاده از عصا و استقلال. چه بکنیم؟ چه نکنیم؟ بخش دوم.
ترجمه، مجتبی خادمی.
فرزندتان را به شمردن قدم هایش عادت ندهید. اگر فرزندتان استفاده ی صحیح از عصا را بلد باشد، عصایش او را از رسیدن به بالا یا پایین پله ها و رسیدن به مقصد مورد نظرش آگاه خواهد کرد.
شمردن بیش از حد قدم ها یک عادت نادرست است که در تمرکز بر روی صدا ها، بو ها و مرزنما ها که نسبت به شمردن، نشانه های با‌ارزشتری هستند، اختلال ایجاد می کند.
هرگز اجازه ندهید خودتان و کودکتان به خاطر استفاده از عصای سفید در مکان های عمومی یا کلا هر مکانی خجالت بکشید.
فرد نابینا، فردی قابل احترام است و عصای سفید و بلند، نماد عادی‌بودن و استقلال نابینایان است.
چنانچه شما و کودکتان یاد بگیرید همین حس را داشته باشید و از عصا خجالت نکشید، رفته رفته، نگاه های مردم به شما کمتر می شود، مردم از نشان دادن شما به یکدیگر خودداری می کنند و به جای دلسوزی و ترحم، با ادب و احترام با نابینایان رفتار خواهند کرد.
به کودکتان کمک کنید وقتی از عصا استفاده نمی کند آن را به درستی در جایی مناسب قرار دهد. در اتومبیل میشود عصا را قبل از سوار شدن، وارد ماشین کرد یا بعدا به داخل ماشین آورد. حتی در ماشین هایی که اتاق های کوچکی دارند، با کمی تلاش میتوان عصا را در امتداد یا مابین صندلی و درب یا کنار ماشین، قرار داد. باز اگر این کار مقدور نباشد، کودک میتواند عصا را با زاویه، روی شانه اش قرار دهد. در کلاس، رستوران، سینما و اماکن عمومی، میتوان عصا را طوری که بیرون نزند و مزاحم رفت و آمد نشود، در زیر میز یا صندلی قرار داد. همچنین میتوان عصا را به راحتی در گوشه ای یا به دیوار، تکیه داد.
اگر هیچ کدام از مواردی که گفتیم ممکن نبود، کودکتان میتواند عصا را کنار خودش به شانه اش تکیه دهد.
عصا به راحتی و بدون زحمت قابل نگهداریست.
توضیح تصویر: وقتی بدانید کودکتان از عصا برای رفت و آمد ایمن استفاده می کند، به او اجازه می دهید جلوتر از شما بدود.
ادامه دارد.
با شما، تا رسیدن به استقلال کامل. شناسه ی دریافت پیشنهاد و محتوای آموزشی:
@Blind_shop
. لینک کانال:
@blindness_skills
تشویق کودک نابینا توسط والدین جهت استفاده از عصا و استقلال. چه بکنیم؟ چه نکنیم؟ بخش دوم.
ترجمه، مجتبی خادمی.
فرزندتان را به شمردن قدم هایش عادت ندهید. اگر فرزندتان استفاده ی صحیح از عصا را بلد باشد، عصایش او را از رسیدن به بالا یا پایین پله ها و رسیدن به مقصد مورد نظرش آگاه خواهد کرد.
شمردن بیش از حد قدم ها یک عادت نادرست است که در تمرکز بر روی صدا ها، بو ها و مرزنما ها که نسبت به شمردن، نشانه های با‌ارزشتری هستند، اختلال ایجاد می کند.
هرگز اجازه ندهید خودتان و کودکتان به خاطر استفاده از عصای سفید در مکان های عمومی یا کلا هر مکانی خجالت بکشید.
فرد نابینا، فردی قابل احترام است و عصای سفید و بلند، نماد عادی‌بودن و استقلال نابینایان است.
چنانچه شما و کودکتان یاد بگیرید همین حس را داشته باشید و از عصا خجالت نکشید، رفته رفته، نگاه های مردم به شما کمتر می شود، مردم از نشان دادن شما به یکدیگر خودداری می کنند و به جای دلسوزی و ترحم، با ادب و احترام با نابینایان رفتار خواهند کرد.
به کودکتان کمک کنید وقتی از عصا استفاده نمی کند آن را به درستی در جایی مناسب قرار دهد. در اتومبیل میشود عصا را قبل از سوار شدن، وارد ماشین کرد یا بعدا به داخل ماشین آورد. حتی در ماشین هایی که اتاق های کوچکی دارند، با کمی تلاش میتوان عصا را در امتداد یا مابین صندلی و درب یا کنار ماشین، قرار داد. باز اگر این کار مقدور نباشد، کودک میتواند عصا را با زاویه، روی شانه اش قرار دهد. در کلاس، رستوران، سینما و اماکن عمومی، میتوان عصا را طوری که بیرون نزند و مزاحم رفت و آمد نشود، در زیر میز یا صندلی قرار داد. همچنین میتوان عصا را به راحتی در گوشه ای یا به دیوار، تکیه داد.
اگر هیچ کدام از مواردی که گفتیم ممکن نبود، کودکتان میتواند عصا را کنار خودش به شانه اش تکیه دهد.
عصا به راحتی و بدون زحمت قابل نگهداریست.
توضیح تصویر: وقتی بدانید کودکتان از عصا برای رفت و آمد ایمن استفاده می کند، به او اجازه می دهید جلوتر از شما بدود.
ادامه دارد.
با شما، تا رسیدن به استقلال کامل. شناسه ی دریافت پیشنهاد و محتوای آموزشی:
@Blind_shop
. لینک کانال:
@blindness_skills
تشویق کودک نابینا توسط والدین جهت استفاده از عصا و استقلال. چه بکنیم؟ چه نکنیم؟ بخش سوم.
ترجمه، مجتبی خادمی.
پدر ها و مادر ها، درود سوم ما را در مقاله ی باید ها و نباید های تشویق کودک نابینا به استفاده از عصا، پذیرا باشید. تا به حال، شش نکته ی مهم و کلیدی را برای استفاده ی بهتر کودک دلبندتان از عصا گفتیم. در بخش سوم و پایانی این مقاله، چند نکته ی کلیدی دیگر را نیز متذکر می شویم.
یادگیری شیوه ی عصا زدن توسط شما، تأکید بر استفاده ی کودک از عصا در همه جا، عدم پیشگویی موانعی که عصا تشخیص می دهد توسط شما، جلوگیری از شمارش قدم ها توسط فرزندتان، خجالت نکشیدن در استفاده از عصا و آموزش نحوه جاسازی عصا به فرزند توسط شما، شش نکته ای بودند که تا به حال به آنها اشاره کردیم. جهت مطالعه ی مفصل بحث به
بخش اول:
https://t.me/blindness_skills/35
و
بخش دوم:
https://t.me/blindness_skills/39
همین مقاله مراجعه کنید. چنانچه شما که این مقاله را مطالعه می‌کنید دانش‌آموز هستید یا دانش‌آموزانی را می‌شناسید که خودشان یا والدین‌شان به این مقاله احتیاج دارند، حتما این مقاله را به دست ایشان برسانید.
در ادامه، از فرزندتان انتظار داشته باشید زمانی که از عصا استفاده می کند، کار های روزمره ی مناسب سنش را انجام دهد. مثلا باید بتواند انواع درب ها را برای خودش و برای دیگران باز کند، به شما در حمل خرید ها کمک کند، همپای شما در خیابان، قدم بزند یا بدود، بتواند قبل از اینکه شما چیزی به او بگویید لحظه ی عبور از خیابان را تشخیص بدهد، زمانی که شما در اتومبیل، منتظر هستید، از مغازه های محل، شیر و نان بخرد، با دوستانش یا به تنهایی برای رفتن به یک مرکز خرید یا برای شرکت در فعالیت های مدرسه، تاکسی یا اتوبوس بگیرد و خلاصه اینکه بتواند تمام کار هایی که همسالان بینایش انجام می دهند را انجام دهد. اگر فرزندتان یاد بگیرد در حالی که با یک دستش عصا را گرفته با دست دیگرش چیز دیگری حمل کند یا کار های دیگر را انجام دهد، یک مهارت ارزشمند برای تمام عمرش کسب کرده است.
فرزند کم‌بینای‌تان را به استفاده از آموزش های جهتیابی که با چشم‌بند انجام می شوند ترغیب کنید. فراگیری رفت و آمد با چشم‌بند، مزایایی دارد. اول از همه، اگر سعی بر این باشد که به باقیمانده ی بینایی تکیه نشود، یادگیری و اعتماد به مهارت ها سریعتر و آسانتر خواهد بود. در ثانی، وقتی فرد بداند که حتی بدون استفاده از بینایی می تواند به صورت کارآمد و ایمن سفر کند، اعتماد به نفسش افزایش مییابد. در نهایت پس از آن که فرزند نوجوان شما ترفند های غیر بصری را یاد گرفت، می تواند در شرایطی که همیشه از کمبود بیناییش می‌ترسیده، با ترکیب بیناییش با ترفند هایی که یاد گرفته، مطمئن، امن و کارآمد سفر کند. هشدار: مقدار کمی از آموزش با چشم‌بند زیر نظر مربی ای که رغبتی به انجام این کار ندارد یا آشکارا با این ایده مخالف است، نه تنها ترس و ناامنی رفت و آمد را کاهش نمی دهد بلکه موجب افزایش آن نیز می شود. در این مواقع، به برنامه های آموزشی تابستانه ای بیندیشید که با مربیانی با تجربه و رویکرد مثبت در یک دوره ی زمانی، آموزشی مداوم را فراهم می کنند.
اجازه ندهید صرفا به این علت که فرزندتان نمی تواند مهارت خاصی را به خوبی انجام دهد، آموزشش فرسایشی شود. مادری با این پیشفرض که آموزش مقدماتی عصا زدن به پسر هفت ساله اش کوتاه خواهد بود و آموزش اصلی به زودی شروع می شود، برای آموزش فرزندش رضایت داد ولی وقتی متوجه شد پس از گذشت چند هفته هیچ پیشرفتی حاصل نشده، نگران شد. او با معلم بچه، تماس گرفت. معلم اصرار داشت که تا بچه مفاهیم و مهارت هایی که یاد گرفته را عملا به کار نبرد نمیتواند آموزش را به جلو ببرد. مادر با پسرش صحبت کرد و دریافت که بچه آنقدر از کل قضیه ناراضی بوده که عمدا کار ها را نادرست انجام می داده تا کلاس هایش را قدری برای خودش جذاب کند. پر واضح است که مادر بچه به سرعت اوضاع را سر و سامان داد و بچه در عرض یک هفته عصایش را به دست گرفت.
در مورد استفاده از شیوه های راهنمایی مبتنی بر چشم (که توسط فرد بینا انجام می شود)، خوب فکر کنید و تنها مواقعی که ضرورت ایجاب می کند، او را راهنمایی کنید. بله. – شاید اکنون — این سریعترین راه باشد ولی آیا با خود اندیشیده اید این موضوع، در طول زمان، تا چه اندازه بر پیشرفت فرزندتان تأثیر می گزارد؟ البته که اگر خودتان بند کفش هایش را ببندید، اسباب‌بازی هایش را جمع کنید، رختخوابش را آن‌کارد کنید، لباس هایش را بپوشانید و ظرف هایش را بشویید، برای شما بسیار سریعتر است ولی بالاخره در جایی باید این کار را خاتمه دهید و در طول روز، زمان هایی را به او اختصاص دهید و به او اجازه دهید تا بتواند نحوه ی انجام این امور را خود یاد بگیرد. این مسئله در مورد عصای سفید نیز صدق می کند. اگر قرار است فرزند شما مهارت و اعتماد به نفس برای ب
ترجمه، مجتبی خادمی.
پدر ها و مادر ها، درود سوم ما را در مقاله ی باید ها و نباید های تشویق کودک نابینا به استفاده از عصا، پذیرا باشید. تا به حال، شش نکته ی مهم و کلیدی را برای استفاده ی بهتر کودک دلبندتان از عصا گفتیم. در بخش سوم و پایانی این مقاله، چند نکته ی کلیدی دیگر را نیز متذکر می شویم.
یادگیری شیوه ی عصا زدن توسط شما، تأکید بر استفاده ی کودک از عصا در همه جا، عدم پیشگویی موانعی که عصا تشخیص می دهد توسط شما، جلوگیری از شمارش قدم ها توسط فرزندتان، خجالت نکشیدن در استفاده از عصا و آموزش نحوه جاسازی عصا به فرزند توسط شما، شش نکته ای بودند که تا به حال به آنها اشاره کردیم. جهت مطالعه ی مفصل بحث به
بخش اول:
https://t.me/blindness_skills/35
و
بخش دوم:
https://t.me/blindness_skills/39
همین مقاله مراجعه کنید. چنانچه شما که این مقاله را مطالعه می‌کنید دانش‌آموز هستید یا دانش‌آموزانی را می‌شناسید که خودشان یا والدین‌شان به این مقاله احتیاج دارند، حتما این مقاله را به دست ایشان برسانید.
در ادامه، از فرزندتان انتظار داشته باشید زمانی که از عصا استفاده می کند، کار های روزمره ی مناسب سنش را انجام دهد. مثلا باید بتواند انواع درب ها را برای خودش و برای دیگران باز کند، به شما در حمل خرید ها کمک کند، همپای شما در خیابان، قدم بزند یا بدود، بتواند قبل از اینکه شما چیزی به او بگویید لحظه ی عبور از خیابان را تشخیص بدهد، زمانی که شما در اتومبیل، منتظر هستید، از مغازه های محل، شیر و نان بخرد، با دوستانش یا به تنهایی برای رفتن به یک مرکز خرید یا برای شرکت در فعالیت های مدرسه، تاکسی یا اتوبوس بگیرد و خلاصه اینکه بتواند تمام کار هایی که همسالان بینایش انجام می دهند را انجام دهد. اگر فرزندتان یاد بگیرد در حالی که با یک دستش عصا را گرفته با دست دیگرش چیز دیگری حمل کند یا کار های دیگر را انجام دهد، یک مهارت ارزشمند برای تمام عمرش کسب کرده است.
فرزند کم‌بینای‌تان را به استفاده از آموزش های جهتیابی که با چشم‌بند انجام می شوند ترغیب کنید. فراگیری رفت و آمد با چشم‌بند، مزایایی دارد. اول از همه، اگر سعی بر این باشد که به باقیمانده ی بینایی تکیه نشود، یادگیری و اعتماد به مهارت ها سریعتر و آسانتر خواهد بود. در ثانی، وقتی فرد بداند که حتی بدون استفاده از بینایی می تواند به صورت کارآمد و ایمن سفر کند، اعتماد به نفسش افزایش مییابد. در نهایت پس از آن که فرزند نوجوان شما ترفند های غیر بصری را یاد گرفت، می تواند در شرایطی که همیشه از کمبود بیناییش می‌ترسیده، با ترکیب بیناییش با ترفند هایی که یاد گرفته، مطمئن، امن و کارآمد سفر کند. هشدار: مقدار کمی از آموزش با چشم‌بند زیر نظر مربی ای که رغبتی به انجام این کار ندارد یا آشکارا با این ایده مخالف است، نه تنها ترس و ناامنی رفت و آمد را کاهش نمی دهد بلکه موجب افزایش آن نیز می شود. در این مواقع، به برنامه های آموزشی تابستانه ای بیندیشید که با مربیانی با تجربه و رویکرد مثبت در یک دوره ی زمانی، آموزشی مداوم را فراهم می کنند.
اجازه ندهید صرفا به این علت که فرزندتان نمی تواند مهارت خاصی را به خوبی انجام دهد، آموزشش فرسایشی شود. مادری با این پیشفرض که آموزش مقدماتی عصا زدن به پسر هفت ساله اش کوتاه خواهد بود و آموزش اصلی به زودی شروع می شود، برای آموزش فرزندش رضایت داد ولی وقتی متوجه شد پس از گذشت چند هفته هیچ پیشرفتی حاصل نشده، نگران شد. او با معلم بچه، تماس گرفت. معلم اصرار داشت که تا بچه مفاهیم و مهارت هایی که یاد گرفته را عملا به کار نبرد نمیتواند آموزش را به جلو ببرد. مادر با پسرش صحبت کرد و دریافت که بچه آنقدر از کل قضیه ناراضی بوده که عمدا کار ها را نادرست انجام می داده تا کلاس هایش را قدری برای خودش جذاب کند. پر واضح است که مادر بچه به سرعت اوضاع را سر و سامان داد و بچه در عرض یک هفته عصایش را به دست گرفت.
در مورد استفاده از شیوه های راهنمایی مبتنی بر چشم (که توسط فرد بینا انجام می شود)، خوب فکر کنید و تنها مواقعی که ضرورت ایجاب می کند، او را راهنمایی کنید. بله. – شاید اکنون — این سریعترین راه باشد ولی آیا با خود اندیشیده اید این موضوع، در طول زمان، تا چه اندازه بر پیشرفت فرزندتان تأثیر می گزارد؟ البته که اگر خودتان بند کفش هایش را ببندید، اسباب‌بازی هایش را جمع کنید، رختخوابش را آن‌کارد کنید، لباس هایش را بپوشانید و ظرف هایش را بشویید، برای شما بسیار سریعتر است ولی بالاخره در جایی باید این کار را خاتمه دهید و در طول روز، زمان هایی را به او اختصاص دهید و به او اجازه دهید تا بتواند نحوه ی انجام این امور را خود یاد بگیرد. این مسئله در مورد عصای سفید نیز صدق می کند. اگر قرار است فرزند شما مهارت و اعتماد به نفس برای ب
Telegram
blindness skills
#آموزش_متنی.
تشویق کودک نابینا توسط والدین جهت استفاده از عصا و استقلال. چه بکنیم؟ چه نکنیم؟ بخش اول.
ترجمه، مجتبی خادمی.
پدر و مادر گرامی که فرزند نابینا دارید، به یاد داشته باشید پله برقی برای کودک دلبند شما جذاب است و می توانید از همان دوران کودکی به…
تشویق کودک نابینا توسط والدین جهت استفاده از عصا و استقلال. چه بکنیم؟ چه نکنیم؟ بخش اول.
ترجمه، مجتبی خادمی.
پدر و مادر گرامی که فرزند نابینا دارید، به یاد داشته باشید پله برقی برای کودک دلبند شما جذاب است و می توانید از همان دوران کودکی به…
#آموزش متنی. #کاسترد از شیدا لهراسبی. سلام دوستان
وقتتون بخیر
طبق قولی که در گذشته دادم دسر کاسترد رو درست کردم و در اینجا تصویر و طرز تهیش رو قرار میدم.
مواد لازم
۲ قاشق پودر کاسترد سر پر
۲ الی ۳ قاشق شکر بسته به ذائقه
۲ لیوان شیر
طرز تهیه
۱. ابتدا در ظرفی ۲ قاشق پودر رو با ۴ ۵ قاشق از شیرمون مخلوط میکنیم تا یه دست بشه و قلمبه قلمبه نمونه.
۲. بقیه شیر را با شکر در ظرف ریخته و مخلوط میکنیم سپس روی حرارت قرار میدیم تا شیر جوش بیاد.
۳ بعد از اینکه شیر جوش اومد مخلوط کاسترد که با مقداری از شیرمون یه دستش کردیمو بهش اضافه میکنیم.
۴. سپس اونقدر ملایم هم میزنیم تا مخلوط غلیظی به دست بیاد.
نکته یادمون باشه از هم زدن دست نکشیم که ته نگیره.
کمتر از یک ربع کاستردمون آمادست.
دوستان به دو شکل مصرف میشه این دسر
۱. بعد از برداشتن از روی گاز در ظرف مورد نظر میریزیم و پس از آن که کمی ولرم شد قابل خوردن است.
۲. بعد از ریختن در ظرف مورد نظر بین ۲ تا ۴ ساعت در یخچال قرارش میدیم.
برای تزئین این دسر من از گردو و پودر پسته استفاده کردم ولی اصلا محدودیتی وجود نداره برای تزئینش.
این دسر میتواند در کنار ژله هم سرو شود
این رو هم در پایان بگم
این پودر خارجی است و اخیرا من در مغازه دیدم ۳۵ تومن قیمت خورده.
نام روی قوطی tiara نوشته شده ولی به پودر کاسترد یا
Custard powder معروف است.
نوش جان و موفق باشید
با شما، تا رسیدن به استقلال کامل. شناسه ی دریافت پیشنهاد و محتوای آموزشی:
@Blind_shop
. لینک کانال:
@blindness_skills
وقتتون بخیر
طبق قولی که در گذشته دادم دسر کاسترد رو درست کردم و در اینجا تصویر و طرز تهیش رو قرار میدم.
مواد لازم
۲ قاشق پودر کاسترد سر پر
۲ الی ۳ قاشق شکر بسته به ذائقه
۲ لیوان شیر
طرز تهیه
۱. ابتدا در ظرفی ۲ قاشق پودر رو با ۴ ۵ قاشق از شیرمون مخلوط میکنیم تا یه دست بشه و قلمبه قلمبه نمونه.
۲. بقیه شیر را با شکر در ظرف ریخته و مخلوط میکنیم سپس روی حرارت قرار میدیم تا شیر جوش بیاد.
۳ بعد از اینکه شیر جوش اومد مخلوط کاسترد که با مقداری از شیرمون یه دستش کردیمو بهش اضافه میکنیم.
۴. سپس اونقدر ملایم هم میزنیم تا مخلوط غلیظی به دست بیاد.
نکته یادمون باشه از هم زدن دست نکشیم که ته نگیره.
کمتر از یک ربع کاستردمون آمادست.
دوستان به دو شکل مصرف میشه این دسر
۱. بعد از برداشتن از روی گاز در ظرف مورد نظر میریزیم و پس از آن که کمی ولرم شد قابل خوردن است.
۲. بعد از ریختن در ظرف مورد نظر بین ۲ تا ۴ ساعت در یخچال قرارش میدیم.
برای تزئین این دسر من از گردو و پودر پسته استفاده کردم ولی اصلا محدودیتی وجود نداره برای تزئینش.
این دسر میتواند در کنار ژله هم سرو شود
این رو هم در پایان بگم
این پودر خارجی است و اخیرا من در مغازه دیدم ۳۵ تومن قیمت خورده.
نام روی قوطی tiara نوشته شده ولی به پودر کاسترد یا
Custard powder معروف است.
نوش جان و موفق باشید
با شما، تا رسیدن به استقلال کامل. شناسه ی دریافت پیشنهاد و محتوای آموزشی:
@Blind_shop
. لینک کانال:
@blindness_skills
Telegram
attach 📎