درباره شلیک موشکهای یمنی به قلب ابوظبی

🔸 تا پیش ازشروع جنگ هم، یمن فقیرترین کشور خاورمیانه بود. اما پس از شروع جنگ، عربستان و امارات با هدف گرفتن عامدانه تمام زیرساختهای این کشور، یمن را ویرانه‌ای کردند که از فقر به فلاکت رسیده‌. تولید ناخالص ملی‌ یمن با بیست و هفت میلیون جمعیت از چهل و پنج میلیارد دلار چند سال پپش حالا به بیست و پنج میلیارد دلار رسیده‌. یعنی هیچ. بمباران و جنگ توسط چه کسانی؟ عربستانی که تولید ناخالص ملیش در سال گذشته ششصد و پنجاه میلیارد دلار بود. و امارات متحده عربی که تولید ناخالص ملیش سیصد و پنجاه میلیارد دلار بود.

🔹 یعنی به طور متوسط هر اماراتی در سال سی و هشت برابر یک یمنی درامد دارد. یعنی همان داستان قدیمی. زورگوترین ثروتمندان منطقه در یک سو و فقیرترین ملت منطقه در سوی دیگر. دورتادور یمن را محاصره کرده‌اند و در روز روشن نمیگذارند حتی غذا و دارو به کسی برسد و در قرن بیست و یکم رسما ملتی را دارند با گرسنگی زجرکُش میکنند. گاردین از هفت میلیون نفر در استانه قحطی نوشته است و عکسهای کودکانی که استخوانهایشان بیرون زده و در حال مرگ هستند را بالاخره چاپ کرده.

🔸 سازمان بهداشت جهانی میگوید شیوع وبا در یمن، بدترین اپیدمی وبای «تاریخ» است. هشتصد و پانزده هزار نفر مورد مشکوک به وبا، و روزی چهار هزار مورد جدید و دوهزار و دویست مرگ تا همین جا. درها را بسته اند و به قصد مرگ یک ملت را میزنند و حتی مانع رسیدن کمکهای بشردوستانه سازمان ملل شده‌اند و بعد میگویند ایران به حوثی ها کمک میکنند. حرفشان ساده است: باید دنیا ساکت و منفعل تماشا کند تا سعودیها یک ملت را نابود کنند. و از قضا دنیا هم دارد دقیقا همین کار را میکند.

🔹 سعودیهای به ظاهر مسلمان با مسلمانان یمن کاری کردند که اسراییلیهای صهیونیست جرات نکردند با غزه و فلسطین کنند. و هنوز هستند کسانی که گمان میکنند با این کثیف‌ترین حکومت تاریخ منطقه میشود مذاکره کرد.

🔸 اما این تنها نیمی از ماجراست. آن سوی دیگر، این جماعت پابرهنه (این استعاره نیست. در بیشتر عکسها آنها واقعا پابرهنه و یا با دمپایی ساده‌ای هستند) نه فقط یک هفته‌ای شکست نخوردند که دو سال و نیم و بعد از هزینه‌های سرسام آور عربستان که اقتصاد سعودی را هم به بحران کشانده، حالا قوی‌تر شده‌اند. چند هفته پیش موشکی به نزدیکی ریاض زدند و امروز موشک کروزی به سمت تاسیسات هسته‌ای ابوظبی.

🔹 میگویند موشکها از ایران آمده. خودشان می‌دانند دروغ میگویند و میدانند منفذی برای ورود سلاح باقی نگذاشته‌اند. به قول صفا الاحمد مستندساز بی‌بی‌سی جهانی در برنامه اکنون دموکراسی، پیدا کردن نشانه‌های حضور ادم فضایی‌ها در یمن اسان تر از پیدا کردن ردپای ایران است. حوثی ها چیز دیگری از انقلاب ایران وارد کردند. همان چیزی که ایران در دهه شصت به حزب الله لبنان هم صادر کرد. چیزی فراتر از اسلحه یا کمک مالی : استقلال خواهی و ایمان به خود و مقاومت. چیزهایی که هیچ مرزی نمی‌تواند جلویشان را بگیرند.

🔹🔸 پانوشت: هزار و یک نقد که به مسایل داخل داشته باشیم کسی نمی‌تواند منکر درخشش مقاومت و استقلال خواهی‌ما در چهل سال گذشته شود. و من عمیقا معتقدم مقاومت چهل ساله‌ ما به عنوان اولین ملت غرب آسیا که مقابل نظم مسلط جهانی ایستاد و جاده بازکن استقلال خواهی شد، به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه، الگوی ذهنی ملتهای دیگر این منطقه شده است.

https://www.instagram.com/p/BcP5ax8hYEa

⚫️ شورش علیه استثنایی سازی زیست ایرانی/ بعداز کاسبان جنگ و تحریم حالا نوبت کاسبان غم است

✍️ علی علیزاده
https://goo.gl/cTG9XL

◾️ محاصره شده‌ایم. در سرسامی بی‌پایان. دورتادورمان را صدای عربده شبانه روزی ایران‌ستیزان و ایران‌فروشان و ایران‌هراسان گرفته. آنقدر بلند که اجازه عزای عزیزانمان را هم نمیدهد.


◾️ کاسبان جنگ و کاسبان تحریم و کاسبان ناامیدی و حالا کاسبان فاجعه و کاسبان غم و عزای مردم در لندن و پاریس و واشنگتن و تل‌آویو و تازگی‌ها ریاض، با پول آمریکایی و اسراییلی و بریتانیایی و سعودی، همه یک چیز میگویند: «ای ایرانیان، شما در وضعیتی استثنایی قرار گرفته‌اید. زندگی‌تان سراسر فاجعه است. زندگی‌تان سراسر مرگ است. از میان دویست ملت جهان فقط شما می‌میرید. فقط ساختمان شما در پلاسکو آتش میگیرد و فقط کشتی سانچی شما غرق میشود و فقط شما در زلزله مدفون میشوید و فقط جامعه‌ شما دچار شورش میشود و فقط اقتصاد شما فساد می‌پذیرد.»


◾️ در حالیکه مشابه این اتفاقات هرروز در کشورهای دیگر میفتد. مو به مو. تک به تک. در ابعادی بزرگتر. در اشکالی دردناکتر. (فقط برای یک مثال در حاشیه بگویم اگر پلاسکو در تهران اتفاقا افتاد درست چهار ماه بعدش برج گرنفل در محله کنزینگتون لندن به این علت در آتش فرورفت که شهرداری در پول بازسازی خانه این فقیران میخواسته پنج هزار پوند، یعنی بیست و پنج میلیون تومن، صرفه جویی کند. یعنی همان شهرداری انگلیسی همان محلی که یک میلیون پوند یعنی پنج میلیارد تومن برای اپرای ثروتمندانش خرج کرده بود، بخاطر دزدیدن بیست و پنج میلیون تومن از جیب فقرایش هفتاد انسان بی گناه را جزغاله و جنازه‌هایشان را غیرقابل تشخیص کرد. و مسلما این خبر را از بی‌بی‌سی فارسی نشنیده‌اید چرا که وظیفه این بزرگترین کارخانه ایرانهراسی که یک جناح سیاسی در ایران به صورت رسمی آن را تریبون خود کرده است، تیغ انداختن فعالانه به صورت زیست اجتماعی ایرانیان است و نه انتشار متوازن حقیقت.)


◾️ آری. این اتفاقات هرروز در کشورهای دیگر میفتد و هیچ کس به آنها نمیگوید شما استثنایی هستید، هیچ کس به چشمهای مردمی هشتاد میلیون نفری که هشت سال جنگ و چهل سال خصومت غرب را تاب آورده‌اند زل نمیزند و از قلب لندن و نیویورک نمیگوید: «شما مفلوک و بدبخت و بی چاره هستید.» و عزت و کرامت ملی ما کجاست که اجازه میدهیم با ما اینگونه سخن بگویند؟


◾️ اما این خطیبان بی شرم ساخته و فربه شده در غرب از منبرهای مدرنشان بالا میروند و میگویند: «شما تنها ملت نفرین شده‌اید. چرا که عذاب بر ملتی فرومیریزد که از قانون تسلیم مقابل آمریکا سرباز بزند و بر شریعت امپراطوری خروج کند.» اینها سربازان و سرجوخه‌ها و سرهنگ‌های امپراطوری اند که به هیات و صورت دلسوزان و خبرنگاران و امینان مردم درآمده‌اند و هوایمان را چنان سیاه کرده‌اند که ما نمیتوانیم با وقایعی که هر روز هر مردم دیگر هم گرفتارش می شوند روبرو شویم و چشمهای ما نمی توانند به وضوح آنچه اتفاق میفتد را ببینند. ما نمی توانیم حتی مثل هر مردم دیگری عزادار عزیزانمان باشیم و بعد پرسش کنیم و بعد بهتر شویم. آنچه باید بر آن شورید، بیش از هر چیز و پیش از هر کس، این راویان دروغین تزریق کننده ناتوانی به مایند. این تحمیل کنندگان استضعاف و این تیغ کشانندگان به چهره هویت ملی ما و این کلنگی سازان اراده جمعی ما برای زیستن در کنار یکدیگر و تغییر و اصلاح و فهم حرکت تاریخی خود تا اینجای مسیر و ادامه این حرکت.


◾️ باید دورتادور ایران را و دورتادور فضای ذهنی ایرانیان را زنجیره‌ای انسانی تشکیل دهیم و دیوار دفاع نرم ملی بسازیم تا مردم بتوانند بی هراس از تسلیحاتی شدن هر موضوع ساده‌ای توسط غرب، نقد کنند و وقتی عزیزانی قربانی شدند گریه کنند و وقتی چیزی و جایی ویران شد آوارهایشان را بدون ترس از نگاه‌های هیز و امواج دشمن کنار بزنند و وقتی فسادی کشف کردند بدون ترس از غلو و بزرگنمایی دشمن درمانش کنند. هیچ چیز ما استثنایی نیست. به جز دشمنی و کینه غرب با ما. زمانی نفت ما را به تاراج و غارت میبردند و حالا امید و همبستگی ملی ما را و حتی غم و اندوه و عزای ملی ما. اشکهای ما را هم به غارت میبرند و از آنها در کارخانه‌های جنگ نرم شان، فشنگ و بمب علیه ما میسازند. اما مقابلشان خواهیم ایستاد و از ایران و افکار عمومیش دفاع خواهیم کرد.


👇🏿 پانوشت: فیلم از مراسم زیبای دمام و سنج بوشهر در کنارهای آب های خلیج فارس برای قربانیان سانچی است. تکه‌ای از فرهنگ جنوبمان که اینگونه سوگوارانه و جمعی و هم‌بسته، دریا را به بازپس فرستادن جنازه عزیزان می خوانند. مراسمی نمادین از همبستگی ملی این مردم در سرتاسر این کشور.

@bultannews

از نتانیاهو چه می‌توان آموخت؟

🔸 هفته گذشته نتانیاهو سفری رسمی به هند داشت. برای محکم کردن جای پای رژیم تبعیض نژادی اسراییل در بازار یک میلیارد و سیصد میلیونی هند؛ و برای تحکیم اتحاد سیاسی با نارندرا مودی نخست وزیر هند که بنیادگرایی هندو با گرایش آشکار مسلمان ستیزی است.

🔹نتانیاهو در این سفر مثل همیشه در مقام ژنرال جنگ نرم کشورش ظاهر شد. با چهره‌های مهم بالیوود دیدار کرد. به آنها وعده سرمایه گذاری مالی داد و از آنها خواست فیلم‌های خود را در اسراییل فیلمبرداری کنند. با آمیتا باچام و عروسش اییشواریا رای، دو غول بالیوود، سلفی گرفت و به صورت نمادین دوره جدیدی از نفوذ تصویری اسراییل را رونمایی کرد.

🔸نتانیاهو میداند جنگ تصویرها به اندازه جنگ موشکها مهم است. او میداند تصویرها میتوانند حق را باطل نشان دهند و کودک کشی اسراییل را دفاع از خود. و او امیدوار است رقص و آواز هنرپیشگان بالیوود در خیابانهای تل آویو و اورشلیم صدای ضجه مادران غزه را بپوشاند. او میخواهد صنعت سرگرمی، زندگی در استثنایی ترین اشغال نظامی تاریخ را عادی نشان دهد. (همان نتانیاهویی که با سرمایه‌گذاری در رسانه‌های اپوزیسیون ایرانی، هرروز زندگی در ایران را استثنایی نشان میدهد)

🔹 اسراییل از آغاز تاسیس، جنگ نرم را پا بپای جنگ سخت پیش برده‌. صهیونیستها اهمیت حضور، نفوذ، مالکیت و در صورت امکان، انحصارتولید خبر و تصویر را به خوبی دانسته‌اند. آنها در بزرگترین کارخانه تولید تصویر و رویای جهان یعنی هالیوود سهام عمده‌ دارند. صاحبان بسیاری روزنامه‌های اصلی غربند و در خبرگزاریهای مهم نفوذ جدی دارند. و این یعنی امروز خواب کودکان خاورمیانه و منطق رویاپردازی مردمان کشورهای مسلمان هم تحت نفوذ نسبی صهیونیستهاست، یعنی اخباری که روزانه جهان را در ذهن هفت میلیارد انسان میسازد از فیلتر ایدئولوژی آنها رد شده و این یعنی دشواری نقد اسراییل در جهان رسانه.

🔸 ذهنیت خود قربانی پندار ترجیح میدهد سر خود را زیر تئوری‌های توطئه مخفی کند و ناکارآمدی های خود را در هاله‌ای از راز توجیه کند. اما رازی در کار نیست. نفوذ اسرایيل و صهیونیسم از فضا نازل نشده و با هفتاد سال لابی و کمپین و مذاکره و فشار و شبکه سازی و نفوذ و سرمایه‌گذاری کارآمد به دست آمده‌است.

🔹جنگ نرم برای ما پروپاگاندا و دروغ سازی نیست و موظفیم همانطور که در انقلاب وعده دادیم متعهد به حقیقت مظلومان جهان بمانیم. اما برای اینکه صدای حقیقت این مظلومان، از ایران تا فلسطین و از یمن تا عمق اقلیتهای تبعیض کشیده در غرب، از سد رسانه‌های غالب جهان عبور کند، باید به منطق امروزی رسانه و تصویر مسلح شویم. در حالیکه منطق سخن گفتن ما نه فقط مخالفان را دعوت نمیکند که حتی نیروهای خاکستری جامعه خودمان هم انگار روی سخن و تخاطب ما نیستند. نگاه ما به رسانه، موعظه کردن خودی هایی است که اصلا نیازی به اقناع و موعظه ندارند.

🔸در جنگ سخت، هزاران کیلومتر دورتر از مرزهایمان دفاع میکنیم ولی در جنگ نرم در خانه خود هم تنها در حال دفاع و واکنشیم. باید بدون تعارف بپرسیم نفوذ تصویری و نفوذ رسانه‌ای ما داخل کشور چقدرست؟ در منطقه چقدر است؟ در میان کشورهای جهان سوم چقدر؟ در غرب چقدرست؟ محسن حججی های جنگ نرم فراوانند. اما قاسم سلیمانی های ما چرا در عرصه رسانه هنوز پدیدار نشده‌اند؟ و مگر نه آنکه تعهد داده‌ بودیم هرآنچه از نیرو میتوانیم فراهم کنیم تا دشمنان را بترسانیم؟

🔹 توضیح درباره عکسهای زیر: در چند روز گذشته، هندیهای طرفدار فلسطین در شبکه های اجتماعی سلفی نتانیاهو و بالیوود را با پس‌زمینه جنایتهای اسراییل تلفیق و به عنوان اعتراض منتشر کرده‌اند.

https://www.instagram.com/p/BeNo8wthVk3/

نئولیبرالیسم و تاریخ شرمنده

🔸 سی سال پیش نئولیبرالها غره از تک قطبی کردن نظم جهان، میگفتند به سرمایه داری اگر کمی وقت بدهید خودش را متوازن و متعادل میکند. میگفتند سرمایه آن هم در شکل جهانی شده اش مثل «قانون ظروف مرتبطه» عمل میکند و از کشوری به کشور دیگر میرود، از جایی به جایی دیگر و با خود کار و شغل می‌آورد و به تدریج مساوات و برابری بیشتری به ارمغان می‌آورد. هرگونه نقد سرمایه داری را با برچسبی به سوسیالیسم استبدادی و غیرانسانی شوروی میچسباندند و میگفتند هرگونه آلترناتیو نظام سرمایه داری نوعی تقسیم فقر است ولی سرمایه داری با تولید ثروت در نهایت وضع فقرای جامعه را هم بهتر میکند.

🔹آنها دروغ میگفتند. آنها این کلمات را برای خفه کردن دهان هرگونه منتقد و مطالبه هرگونه عدالت نسبی و رفاه نسبی میگفتند. منظور آنها از سرمایه داری، نئولیبرالیسم بود، سرمایه داری افسار گسیخته و مطلقا بدون لجام و قید و بند. منظور آنها از آزادی، آزادی مطلق بازار و آزادی ثروتمندان برای استفاده از ارزان‌ترین نیروی کار و نپرداختن مالیات بود. حالا جهانی شدن به آنها اسلحه‌ای داده بود که با آن هر دولت و هر نهاد حامی مردم عادی را هم تهدید میکردند. میگفتند: «مالیات ما را بالا میبرید؟ نمیگذارید با کنار گذاشتن قانون کار، نیروی کارگرانتان را ارزان کنیم؟ قهر میکنیم و میرویم به ویتنام، میرویم به اندونزی، میرویم به کشوری در قلب آفریقا، میرویم به جایی که کار و جان آدمی قیمتش نزدیک صفر باشد و دولتهای فاسد یک دلار مالیات از ما نگیرند»

🔸 مشابه این بحثها در ایران هم بود. تا سخنی از لزوم مهار دست و پای آلوده سرمایه‌داران میشد میگفتند اینها هدفشان ایجاد کره شمالی است. تا سخنی از لزوم تعدیل نابرابریهای اقتصادی میشد میگفتند اینها سوسیالیست هستند و میخواهند فقر را تقسیم کنند. تا سخنی از افزایش مالیات ثروتمندان میشد میگفتند اینها باعث فرار سرمایه میشوند. هیچ کدام از چهار دولت پس از جنگ، یعنی آقایان هاشمی رفسنجانی، خاتمی، احمدی نژاد و روحانی، هرگز توضیح ندادند چطور در دهه شصت و در زیر بمباران، و در زیر محاصره‌ای که نفت هم نمی‌توانستیم بفروشیم، کسی در این کشور گرسنه سر زمین نمیگذاشت و احساس عدم تبعیض مبنای همبستگی و اتحاد ملی بود که چنان حماسه‌ای را خلق کرد.

🔹حالا امروز گاردین به نقل از خیریه آکسفم نوشته چهل و دو نفر بالانشین این سیاره معادل سه میلیارد و هفتصد میلیون نفر فرودست این سیاره ثروت دارند. نوشته هر یک روز در میان یک میلیاردر (میلیارد دلار یعنی کسی که ثروتش حداقل چهار هزار و ششصد میلیارد تومن باشد) به جمع میلیاردرهای زمین افزوده شده. نوشته هشت میلیاردر بزرگ جهان معادل نصف جمعیت زمین ثروت دارند. نوشته در یکسال گذشته به ثروت پنجاه درصد فرودست زمین یک ریال اضافه نشده. نوشته هشتاد و دو درصد ثروت جهان در سال گذشته به جیب یک درصد جمعیت پولدار آن رفته است. نوشته ثروت صاحب سایت آمازون فقط در ده روز اول سال گذشته شش میلیارد دلار بالا رفته.

🔸 گاردین نوشته فقط افزایش ثروت میلیاردرهای جهان در سال گذشته هفت برابر پولی است که برای از بین بردن فقر مطلق لازم است. نه خود ثروت. بلکه اگر میلیاردرهای جهان فقط یک هفتم افزوده ثروت یکسال گذشته شان را خرج کنند، کودکی از فقر بهداشتی نمیمیرد و کسی سر گرسنه به بالین نمیگذارد. آن سه میلیارد و هفتصد میلیون نفر عدد نیستند. انسانهایی هستند که در سال دو هزارو هجده، مثل بردگان پیش از تاریخ کار میکنند و در سنین پایین از فقر بهداشتی و غذایی می‌میرند. اما پولدارها پول خردشان را هم برای خاموش کردن صدای گریه این گرسنگان بیرون نمی‌اورند. به جایش دیوارهای دور خانه‌شان را بلندتر و امن تر میسازند.

🔹 این سیاره برای بقا هم نیازمند «نجات» است. برای منفجر نشدن نیازمند حرکت به سوی عدالت است. نیازمند به یاد آوردن وعده انقلاب مستضعفین و محرومین است. برای آنکه کلیت تاریخ از هستی خویش شرمنده نشود. و من و تو خود بخشی از آن وعده‌ایم.

https://www.instagram.com/p/BeQIU5SBsmH/

جنگ نرم و مادران عزادار آمریکایی

🔸 پسر پانزده ساله وارد کلاس درس شده، رگبار تفنگ را باز کرده. یک دختر پانزده ساله و یک پسر پانزده ساله دیگر کشته شده‌اند و هفده نفر جراحتهای جدی برداشته‌اند که به نقص عضو جدی و دایمی منجر خواهد شد.
🔹 عددها باور کردنی نیستند. این سومین تیراندازی مدرسه‌ای فقط در هفته گذشته است. این تیراندازی یازدهمین مورد در ماه ژانویه است که هنوز یک هفته تا پایانش مانده. سال گذشته شصت و پنج مورد تیراندازی مدرسه ای رخ داده. و در چهار سال گذشته سیصد مورد.
🔸 سال گذشته شصت و یک هزار حادثه مسلحانه رخ داده و پانزده هزار نفر کشته شده‌اند. در چند سال گذشته به طور متوسط سالی چهار هزار کودک و نوجوان زیر هفده سال با اسلحه کشته و مجروح شده‌اند. تعداد کشتارهای فله‌ای در مدرسه و سینما و کنسرت بیشتر شده. و مسلمانان هم در کار نیستند تا سرزنش شوند و بهانه حمله به خاورمیانه را فراهم کنند.
🔹 چند روزی کشور به عزا می‌نشیند و قصه‌های تراژیک از آخرین گفتگوی تلفنی مقتولان که زیر نیمکت و یا در اتاقی در انتظار پیدا شدن وکشته شدن مخفی شده‌اند با پدران و مادران و عزیزانشان رسانه‌های آمریکا را پر میکند. و باز کسی زورش به لابی اسلحه نمیرسد. و باز روز از نو روزی از نو.
🔸 مادر بیچاره آمریکایی وقتی بچه‌اش صبح به صبح میرود مدرسه دلش طوری شور میزند انگار رفته میدان جنگ.‌ مردم آمریکا توان دفاع از خود را ندارند چون لابی‌های قدرتمند اسلحه همه راه‌های حقوقی و اعتراضی را یا بسته‌اند یا خنثی و بی‌اثر کرده‌اند.
🔹 در این میان اما اعتراض دولت ایران کجاست؟ اگر برعکس بود آیا آمریکا ایران را به شورای امنیت سازمان ملل نبرده‌بود؟ آیا میتوان بی‌تفاوت و منفعل از کنار این شکاف عظیم که بخش عمده‌ای از جامعه آمریکا را عصبانی و خشمگین و ناراضی میکند گذشت؟ اگر برعکس بود آیا تا به حال بی‌بی‌سی فارسی برنامه‌های خود را بیست و چهارساعته به قربانیان اختصاص نداده‌بود؟ آیا با استفاده از روزنامه‌نگاران ناراضی کمپین های اعتراضی ایجاد نشده بود؟ ایا تلاش نشده بود که در چند خیابان ناآرامی و شورش برگزار شود؟ آیا غم مادران عزاداران ابزار دخالت سیاسی و مقدمه تحریم اقتصادی نشده بود؟
🔸آیا نباید به معترضان آمریکایی کمک رسانه‌ای و مالی برسانیم؟ و اینجاست که می‌پرسم نفوذ ما در میان جامعه مدنی آمریکا چقدر است؟ قدرت و برد رسانه‌ای ما در آن کشور چقدرست؟ آیا صدای کمک خواهی مظلومان آن جامعه را نمیشنویم و شکافهای فزاینده اجتماعیشان را نمی‌بینیم؟
🔹 آنها که جلوی کدخدا و ارباب مودبانه و چهارزانو می‌نشینند حسابشان جداست. روی سخن با آنانی است که می‌دانند با نظام سلطه جز از راه مقابله نمی‌توان برآمد. می‌پرسم تا کی نگاهمان به مقوله جنگ نرم دفاعی و واکنشی است؟ آیا زمان آن نرسیده که در عرصه تهاجمی شویم؟ مگر نه آنکه بهترین دفاع حمله است؟ آیا زمان آن نرسیده که جنگ را به زمین خودشان بکشانیم؟

https://www.instagram.com/p/BeYQTaSH5FY

نقشه مستاجران و احتکار خانه‌های خالی

🔹 در عکس زیر نقشه‌ی نسبت اجاره نشینی سال هشتاد و‌پنج را با دهسال بعدترش یعنی سال نود و پنج مقایسه کنید. تعداد مستاجران به شدت افزایش یافته است.
🔸 عده‌ای معتقدند دلیل این افزایش رسیدن بوم جمعیتی دهه شصت به مرحله تشکیل خانواده و بالا رفتن تقاضا برای خانه مستقل است. اما آمار سال نود میگوید تعداد خانه‌های کل کشور از تعداد خانواده‌های کل کشور چهارصدهزار دستگاه بیشتر بوده. یعنی مساله تولید مسکن نبوده‌ توزیع مسکن بوده‌. در همین سال نود تعداد خانه‌های خالی یک میلیون و ششصد هزار دستگاه بوده‌. یعنی یک میلیون و ششصد هزار خانه «احتکار» شده‌است. *
🔹 آنچه این روند را نگران کننده تر میکند آن است که تعداد خانه‌های خالی در سال نود و پنج نسبت به سال نود باز هم بیشتر شده و تقریبا دو برابر شده و به عدد دو میلیون و ششصد هزار رسیده‌است.
🔸 افزایش تعداد مستاجران یعنی خلع مالکیت از طبقات فرودستی که بسیاری‌شان پس از انقلاب مالک زمین یا مسکن خود شده‌بودند. افزایش تعداد مستاجران یعنی صاحب خانه دوم و سوم و چهارم و پنجم شدن طبقات بالا. یعنی فقیرتر شدن دهکهای پایینی و انباشت بیشتر ثروت و زمین و خانه در دستان بالایی ها.
🔹و افزایش مستاجران و فربه شدن صاحب خانه‌ها یعنی از دست رفتن قدرت چانه زنی مستاجران درباره قیمت اجاره. و این دقیقا اتفاقی است که در دو دهه گذشته افتاده است. خانواده ایرانی در سال هفتاد و شش، بیست و شش درصد درامد خود را خرج مسکن میکرده، در سال هشتاد و شش سی و سه درصد و در سال نود و شش سی و شش درصد. در تهران این رقم از سال هشتاد و شش تا نود و پنج از سی و چهار درصد به چهل و هفت درصد رسیده‌است.
🔸 طرفداران بازار آزاد همیشه مدعی کنترل طبیعی قیمتها از طریق نسبت عرضه و تقاضا هستند. در حالیکه اجاره ها برغم دو و نیم میلیون دستگاه خانه‌ خالی بالا رفته است و باز هم در حال بالا رفتن است. حالا شاید بتوان دلیل اینهمه خانه‌های خالی را بهتر فهمید: کنترل قیمتها از طریق انحصار و مونوپولی. همان احتکار که جز جدایی ناپذیر سرمایه‌داری است. (کانال تلگرام علی علیزاده
🔹 این روند، روندی لزوما ایرانی نیست. با کمی اختلاف همان روند سی ساله نئولیبرالیسم جهانی در خلع مالکیت از اکثریت شهروندان عادی جهان است که به افزایش بی‌سابقه اختلاف طبقاتی در جهان منجر شده‌است. در همین بریتانیایی که من زندگی میکنم براساس آمار گاردین در سال هشتاد و دو مستاجران چهل و هشت درصد درامد ماهیانه‌شان را خرج اجاره میکردند و امروز پنجاه و دو درصد. اگر در تهران مستاجران نیمی از حقوق خود را برای اجاره میدهند در لندن این رقم امروز به هفتاد و دو درصد درامد کل ماهیانه رسیده‌است.* این به معنای بهتر و بدتر بودن ایران و بریتانیا نیست. به معنای نشان دادن تاثیرات کم شدن تعداد خانه‌های دولتی و روند خصوصی سازی شدن بخش مسکن است. یعنی امری که حسن روحانی با اشتیاق بر آن تاکید دارد و حتی زمان بحرانی زلزله را از تاکید بر آن از دست نمی‌دهد.
🔸 امروز آسان است که با اشاره به نحوه اجرای پروژه مسکن مهر کل آن را مورد حمله قرار داد. اما باید بیاد آورد که حملات منتقدان مسکن مهر از همان ابتدای این پروژه و پیش از ساخته شدن حتی یک دستگاه آن شروع شده‌بود. علت اصلی مخالفت خود ایده انبوه سازی برای دهکهای پایین جامعه بود. فساد و ناکارآمدی در اجرای این پروژه تنها به لیست بهانه‌های مخالفت اضافه کرد وگرنه علت اصلی مخالفت نگاه ایدئولوژیک نئولیبرالهای ایرانی به مقوله عدالت اجتماعی بود. ‌اینجاست که برغم همه اشتباهاتش، باید خطر کرد و از اصل پروژه مسکن مهر، یعنی بازتوزیع مالیکت دفاع کرد.
🔹چهل سال از انقلابی گذشته که عدالتخواهی بخشی از دی‌.ان.ای یا ژن اولیه‌اش بود. چگونه می‌توانیم بپذیریم صاحب‌خانه و مستاجر بودن که نوعی رابطه ارباب رعیتی است رو به رشد باشد نه رو به زوال؟
https://www.instagram.com/p/Be0PgqkhYcn/

@Bultannews

درباره مکر «خاورمیانه جدید»

🔸 چهار سال پیش این روزها، سقوط سوریه چنان غیرقابل اجتناب و نجاتش چنان غیرممکن شده بود که بسیاری در داخل نظام ایران صحبت از تغییر سیاست میکردند و میگفتند باید به تدریج حمایت خود را از دولت اسد قطع کنیم تا در فردای سوریه کمتر متضرر شویم.
🔹 تا دو سال پیش غرب و عربستان و ترکیه به چیزی کمتر از سقوط کامل اسد راضی نبودند. تا یکسال و نیم پیش هیچ یک از طرفهای غربی و عربی صاحب نفع در سوریه قبول نمیکرد ایران حتی در مذاکرات صلح حاضر باشد. و یکسال پیش، امکان بازگشت ثبات به نظام سوریه را مقابل هر تحلیلگر و اندیشکده غربی میگذاشتید میگفتند متوهمید.
🔸 و در داخل هم که یا با توهین و تهمت به سربازان رعنا و شجاع این کشور در سوریه یا از طریق بزرگنمایی هزینه دفاع ایران در سوریه که در تمام این شش سال جنگ، معادل یکماه خرید تسلیحاتی عربستان و قطر نبوده، وضعیت را دشوار تر و موانع را برای ایران و محور مقاومتش بلندتر میکردند.
🔹 نابودی سوریه که به قیمت مرگ صدها هزار انسان بیگناه و آوارگی میلیونها برادر و خواهر سوری انجامید، بخشی از نقشه آمریکا برای «خاورمیانه جدید» بود که با اشغال عراق و افغانستان کلید خورده بود. و این بار در دولت به ظاهر ملایم تر باراک اوباما و به دست هیلاری کلینتون. منطقه غرب آسیایی چنان ویران که کسی ظلم اسراییل بر فلسطینیان را به یاد نمی‌آورد.
🔸 و حالا این نقشه به ضد خود بدل شده. و‌حالا از زمان صلح دروغین اسلو در سال هفتاد و دو شمسی تا به امروز اسراییل خوابش برای اولین بار آشفته شده. و‌ آنها مکر کردند. و مکرشان به خودشان بازگشت

https://www.instagram.com/p/BfBOA12hxNn/

فریاد بیعت با انقلاب در میان پچپچه پشیمانان

🔹 از انقلاب اسلامی پشیمان ست. میگوید انتقادها و اعتراضها به وضعیت موجود را از خواص نظام و بزرگان هر دو جناح گرفته تا مردم عادی کوچه و خیابان نمیشنوی؟ میگویم اگر این چهار دهه هیچ دستاورد دیگری نداشت آیا همین همه گیر شدن روحیه اعتراض و انتقاد در میان عادی ترین لایه های جامعه بهترین دلیل برای دفاع تمام قد از انقلاب نبود؟
🔸 میگویم فراموش کرده‌ای که مطالبه‌گری و حق‌خواهی ایرانیان در ابعاد کلان اصلا محصول انقلاب و چهل سال ادامه آن است و روح اعتراضی ما اصلا متولد پنجاه و هفت. و میگویم فراموش کرده‌ای که قبل از انقلاب به جز معدودی نخبگان مبارز، ما بردگان خاموش و سربراه شاهنشاهی بودیم که حتی در خلوت خود جسارت پرسش و به چالش کشیدن قدرت نداشتیم که اصلا زبان و کلمات این پرسشگری را در اختیار نداشتیم و قدرت سیاسی اصلا «مساله» مان نبود.
🔹 و فراموش کرده‌ای که حتی خود «شاهنشاه» هم از خود اختیاری نداشت و برده و مطیع آمریکا بود و چیزی جز آن نظم مسلط جهانی در ذهنش خطور نمیکرد و حداکثر هر از گاهی درون آن نظم برای گرفتن امتیازی بیشتر گلایه و غرولندی میکرد. و مگر ندیدی چگونه به دستور جای پدرش را گرفت و چگونه به کودتا بازگشت و حتی در توهم افزایش توانش به واسطه جهش نفتی دهه پنجاه چگونه باز به دستور رفت.
🔸 و میگویم آیا نمی‌دانی حتی لحظه‌ای که احساس نبودن آزادی میکنی یا احساس میکنی عدالتی برقرار نشده و یا ظلمی رخ داده و این پرسشها به سرت هجوم می‌آورد و خود را مقید و مجبور به اعتراض می‌بینی، این حس خود مرهون و مدیون انقلاب اسلامی است. چرا که پیش از آن اصلا به حقوق خود آگاه نبویم تا از زایل یا مخدوش شدن آن حق احساس ظلم کنیم.
🔹 میگوید تاریخ را به خوشایند فاتحان می‌نویسی وگرنه مشروطه چه؟ میگویم از انقلاب مشروطه و ملی شدن نفت و پانزدهم خرداد مسلما پیشتر تمرین‌های فراوان یا به قول اصحاب نمایش ریهرسال هایی در ابعاد کوچک داشتیم تا یک ملت خود-بسنده و خود-آگاه و خود-اتکا یا به طور خلاصه ملتی مستقل شویم. اما مشروطه که هیچ، آیا میدانی که برخلاف انقلاب کبیر فرانسه و روسیه که با کمتر از یک درصد جمعیت رخ داد، انقلاب ایران با مشارکت ده درصد جمعیتش، دموکراتیک و عمومی ترین حادثه تاریخ انسان مدرن است. یعنی روز اجرای رسمی ملت شدن ما در ابعاد میلیونی، روز تولد ما به عنوان انسانهایی که تاریخ خود را خود میسازند و روایت چگونه شدن و چگونه باید بودن خود را از واشنگتن و مسکو و لندن و پاریس وارد نمیکنند، تنها و تنها بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت بود.
🔸و بیست و دوم بهمت یعنی روزی که با یکی شدن در دیگری و با ذوب شدن توانهای فردی مان در جمعیت بواسطه آن پیرمردی که از هیچ نیروی مادی فرمان نمی‌برد، رخداد انقلاب را رقم زدیم و بواسطه انقلاب «جهشی» تاریخی کردیم و از حیواناتی مطیع که به نواله ناگزیر گردن کج میکنند، و از رعایایی که قدرت حاکم داخلی و قدرت نظم جهانی غربی-شرقی را اموری طبیعی می‌پندارند به مقام «انسان سیاسی» صاحب حق و به پرسش کشنده قدرت داخلی از یکسو و به مقام ملت مستقل و آزاد و رها شده از بند سلطه و بهم زننده نظم جهانی استعمار از سوی دیگر خود را ارتقا دادیم و برای نخستین بار حق تعیین سرنوشت در این ابعاد کلان را یافتیم.
🔹 پشیمانان و نادمان و از انقلاب برگشته‌ها و توبه کنندگان نمی‌دانند، این «جهش» تغییری کیفی و ماهوی است و ده‌ها سال اصلاح تدریجی هرگز نمی‌توانست چنین تغییر و رشدی در ما بوجود بیاورد. و نمیدانند هزینه این چهار دهه، هزینه آزاد بودن از قید ارباب فکری و اقتصادی و سیاسی و هزینه استقلال داشتن و ساختن دولت و ملت، گیرم با هزار اشکال و ایراد و فساد اما به دست خود است. و دقیقا در همینجا، در مقابل آنان که از روز نخست ضدانقلاب بودند و در مقابل اصحاب پیشین انقلاب که امروز پشیمان شده‌اند، در میان تمام این هجمه به اصل انقلاب اسلامی، باید به آن برگشت و با آن وفادارانه تر از همیشه بیعت کرد. چرا که آینده ما و امکان تغییر، نه از نظریه‌های فرنگی و اجنبی که تنها و تنها از فهم و تبیین همین تاریخ چهل ساله انقلاب و احیای ارزشهای آن می‌آید.

🔸 پانوشت: یکی از عکسهای محبوب من از انقلاب از عکاس معروف آمریکایی دیوید برنت از دیماه پنجاه وهفت در دانشگاه تهران، از مستمعین سخنرانی مرحوم طالقانی. ادغام آن بدنهای سیاسی و یکی شدن آن چهره‌های گوناگون از لایه‌های گوناگون اجتماعی و فرهنگی و آن نور خیره‌کننده رستگاری در قسمت بالای چپ عکس.

به کانال تلگرام علی علیزاده بپوندید @jedaal
https://www.instagram.com/p/BfERG5DBK6I/

⭕️ اعتراض، ضامن امنیت است؛ نه مخل امنیت!

🎥 #علی_علیزاده:

🔹 #انجمن_صنفی_کارگران ساختاری است که بخشی از کارگران به آن اعتماد دارند. این ساختار می‌تواند پل ارتباطی بین حاکمیت و کارگران باشد برای روز مبادا؛ و شما دارید این پل ارتباطی را خراب می‌کنید! این یعنی حکمرانی بد!

🔸 تجمع کسانی که اینقدر دارند در چارچوب نظام کار می‌کنند را اگر نپذیرید، فضا برای اغتشاش باز می‌شود و این کار شما بازی با #امنیت ایران است.

🔹 #کارگران می‌خواهند نمایش دموکراسی بدهند؛ نمایش بدهند که درون #جمهوری_اسلامی کارگران می‌توانند بیایند گفتگو کنند، حق خودشان را هم بگیرند، پس این نظام اصلاح‌پذیر است و دارد کار می‌کند.

🔸 همانطور که در اغتشاشات مقابل بی‌بی‌سی و ایران‌اینترنشنال و... ایستادیم، اینجا هم در کنار شما (انجمن صنفی کارگران) هستیم چرا که معتقدیم شما سربازان امنیت ملی ایران هستید. شما باعث می‌شوید که هم پالایشگاه عسلویه از کار باز نماند، هم مسیح علی‌نژاد و bbc نتواند کاری کند و هم حق اولیه کارگران ضایع نشود.

https://www.bultannews.com/fa/news/816886