خبرنامه سینما انقلاب
🎙#مصاحبه_اختصاصی سینما انقلاب با «ابوالحسن داوودی» کارگردان #هزارپا 🔻 از ایده شکل گیری فیلم و علت اینکه سراغ کمدی رفتید برای خوانندگان ما بگویید. ✅ 18 سال بود که از سینمای کمدی فاصله گرفته بودم و بیشتر سراغ زمینه‌هایی که برایم جذاب‌تر بود یعنی سینمای اجتماعی…
🔻 علت ازدیاد #شوخی_های_جنسی در فیلم چیست؟ این‌جور که ما احساس کردیم یکسری #ممیزی هایی هم خورد که به تیتراژ فیلم منتقل شد،
✅ اولاً به فیلم ممیزی عمده‌ای نخورد. چون ابتدا وقتی فیلم ساخته شد قرار بود دو قسمت شود حدود 185 دقیقه زمان داشت ولی به خاطر اینکه در فیلم اول داستان ناتمام می‌ماند فکر کردیم در یک نسخه ارائه شود. از فیلم چیزی حدود 60 دقیقه، از خرده داستان‌های فیلم توسط خودم کنار گذاشته شد نه به‌عنوان ممیزی. این چیزهایی که می‌بینیم بخش‌های خیلی کوچکی از آن هستند فقط به خاطر اینکه تماشاچی بداند این قصه ابعاد دیگری هم داشته و یک نمونه‌هایی از آن در قسمت آخر آمده است.
در مورد بخش اول صحبت شما هم، واقعیت این است که ملت ما یک ملت #طناز است. از دوره‌های تاریخی هم نگاه کنید زبان ما بیشتر زبان طنز، تمثیل و استعاره بوده است. به‌خصوص در فضای کمدی این زبان استعاره، معمولاً پهلوهای مختلف دارد که یکی از آن می‌تواند، #مسائل_خصوصی_تر باشد و به نظرم این پالوده‌ترین شکلی است که الآن می‌توانیم از زبان معمول کوچه و خیابان استفاده کنیم و در یک فیلم بیاوریم که قواعد #جمهوری_اسلامی هم در آن رعایت شده باشد. کافی است شما در خیابان راه بروید و به نوع دیالوگ مردم توجه کنید، #فضای_مجازی را باز کنید و ارتباط_بسیار_بی‌پروا و صریحی که مردم باهم دارند را نگاه کنید و ببینید این زبان به نسبت آن چقدر پالوده‌تر و چقدر کمتر از آن فضاها استفاده کرده است.
نکته دیگر اینکه به‌هرحال فیلم کمدی، بر موقعیتهای واقعی ارتباط مردم ساخته می‌شود نبش کردن این‌ها دردی را از جامعه دوا نمی‌کند فقط باید بهترین و پالوده‌ترین شکل آن را آورد که خیلی مثل آن چیزهایی که به‌کرات در کف خیابان می‌بینیم آزاردهنده نباشد.
🔻 آیا فکر نمی‌کنید خود جانبازان دچار کمی استهزاء و #مسخرگی شده باشند و اگر فیلم را ببینند احساس کنند که مورد تمسخر قرارگرفته‌اند؟
✅ بنده واقعاً این احساس را نمی‌کنم. فکر می‌کنم اتفاقاً تصویری که از آن قشر ویژه جانبازان که هنوز هم هست، از دهه‌ای که همه‌چیزشان را برای #اعتقاد و وطنشان گذاشتند، به نظرم خلوص نیت و پاکی رفتار آن‌ها را بیشتر نشان می‌دهد. بنده قبل از این بارها در آسایشگاه‌های مختلف رفتم و نسبت به تک‌تک آدم‌هایی که آنجا بودند تحقیق و صحبت کردم. نمونه‌های رفتاری که آنجا دیدم خیلی‌ها در همین قصه استفاده شده است. مثلاً آسایشگاهی که در خیابان مقدس اردبیلی است چند جلسه با دوستان صحبت کردم، خیلی از مایه‌های طنز داستان این بخش را، از خودشان گرفتم، بنابراین اصلاً تصور نمی‌کنم و فکر می‌کنم محترم‌ترین قشری هستند که در این فیلم به آن پرداخته شده است.
🔸لینک عضویت در سینما انقلاب👇
http://telegram.me/joinchat/AAAAADwdg_ziqjaBTL9bkA
✅ اولاً به فیلم ممیزی عمده‌ای نخورد. چون ابتدا وقتی فیلم ساخته شد قرار بود دو قسمت شود حدود 185 دقیقه زمان داشت ولی به خاطر اینکه در فیلم اول داستان ناتمام می‌ماند فکر کردیم در یک نسخه ارائه شود. از فیلم چیزی حدود 60 دقیقه، از خرده داستان‌های فیلم توسط خودم کنار گذاشته شد نه به‌عنوان ممیزی. این چیزهایی که می‌بینیم بخش‌های خیلی کوچکی از آن هستند فقط به خاطر اینکه تماشاچی بداند این قصه ابعاد دیگری هم داشته و یک نمونه‌هایی از آن در قسمت آخر آمده است.
در مورد بخش اول صحبت شما هم، واقعیت این است که ملت ما یک ملت #طناز است. از دوره‌های تاریخی هم نگاه کنید زبان ما بیشتر زبان طنز، تمثیل و استعاره بوده است. به‌خصوص در فضای کمدی این زبان استعاره، معمولاً پهلوهای مختلف دارد که یکی از آن می‌تواند، #مسائل_خصوصی_تر باشد و به نظرم این پالوده‌ترین شکلی است که الآن می‌توانیم از زبان معمول کوچه و خیابان استفاده کنیم و در یک فیلم بیاوریم که قواعد #جمهوری_اسلامی هم در آن رعایت شده باشد. کافی است شما در خیابان راه بروید و به نوع دیالوگ مردم توجه کنید، #فضای_مجازی را باز کنید و ارتباط_بسیار_بی‌پروا و صریحی که مردم باهم دارند را نگاه کنید و ببینید این زبان به نسبت آن چقدر پالوده‌تر و چقدر کمتر از آن فضاها استفاده کرده است.
نکته دیگر اینکه به‌هرحال فیلم کمدی، بر موقعیتهای واقعی ارتباط مردم ساخته می‌شود نبش کردن این‌ها دردی را از جامعه دوا نمی‌کند فقط باید بهترین و پالوده‌ترین شکل آن را آورد که خیلی مثل آن چیزهایی که به‌کرات در کف خیابان می‌بینیم آزاردهنده نباشد.
🔻 آیا فکر نمی‌کنید خود جانبازان دچار کمی استهزاء و #مسخرگی شده باشند و اگر فیلم را ببینند احساس کنند که مورد تمسخر قرارگرفته‌اند؟
✅ بنده واقعاً این احساس را نمی‌کنم. فکر می‌کنم اتفاقاً تصویری که از آن قشر ویژه جانبازان که هنوز هم هست، از دهه‌ای که همه‌چیزشان را برای #اعتقاد و وطنشان گذاشتند، به نظرم خلوص نیت و پاکی رفتار آن‌ها را بیشتر نشان می‌دهد. بنده قبل از این بارها در آسایشگاه‌های مختلف رفتم و نسبت به تک‌تک آدم‌هایی که آنجا بودند تحقیق و صحبت کردم. نمونه‌های رفتاری که آنجا دیدم خیلی‌ها در همین قصه استفاده شده است. مثلاً آسایشگاهی که در خیابان مقدس اردبیلی است چند جلسه با دوستان صحبت کردم، خیلی از مایه‌های طنز داستان این بخش را، از خودشان گرفتم، بنابراین اصلاً تصور نمی‌کنم و فکر می‌کنم محترم‌ترین قشری هستند که در این فیلم به آن پرداخته شده است.
🔸لینک عضویت در سینما انقلاب👇
http://telegram.me/joinchat/AAAAADwdg_ziqjaBTL9bkA