🔴دانشجویان #کم‌شنوا و #ناشنوا در دانشگاه‌ها چه مشکلاتی دارند؟
🔶در میان هیاهوی ناشی از شروع ترمی جدید و آماده شدن مجدد برای رقابت درسی ، سکوتی هم وجود دارد البته اگر به آن گوش فرا دهیم.سکوتی که حرف‌های زیادی در خود دارد ولی کمتر کسی آنها را درمی‌آبد.
🔶این قصه‌ی تکراری ولی جدید،هر ترم شروع می‌شود و بر شانه‌هایمان سنگینی می‌کند. این قصه‌ایست از طرف تمامی دانشجویان #کم‌شنوا و #ناشنوا ی سرزمینم که اکنون من بر آن شدم تا این قصه را با سایرین درمیان بگذارم.
🔶بعد از سختی کشیدن‌های فراوان شبانه‌روزی ( که هرچه از سختی کشیدن‌مان بنویسم،باز هم درک نشدنی است و " کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها " ) توانستیم بر محدودیت‌های خود غلبه کنیم و در دانشگاه‌های خوبی قبول شویم.در دانشگاه مدتی طول کشید تا با محیط جدید آشنا شویم و تطابق از دست رفته‌ی خود را باز بیابیم ولی به مشکلاتی جدید و ناشناخته برخوردیم.از تعداد زیاد اساتید گرفته تا چند منبعی شدن دروس و ناآگاهی اطرافیان در نحوه‌ی برخورد با ما.
🔶به هر طریقی که بود،توانستیم خود را در این راه نگه داریم و هر روز ثابت‌قدم‌تر از پیش باشیم هرچند که بی‌مهری و بدداوری‌های دیگران ما را آزرده ساخت و آتش اشتیاق به پیشرفت را در وجودمان کمرنگ گرداند .
🔶امید است با گفتن این قصه و رسیدن صدای سکوت‌مان به بقیه ، رفتارهای غلط و ناآگاهانه‌ی جامعه در قبال ما کاسته شود.ما نیز به اندازه‌ی افراد شنوا توانمند هستیم و حتی بی اغراق بگویم،می‌توانیم در خیلی از زمینه‌ها از سایرین برتر باشیم.
🔶تنها نکته این است که ارتباط با ما ، شرایط خاصی از جمله #لبخوانی را می‌طلبد . ما محتاج به #لبخوانی هستیم و صدا را ممکن است نتوانیم به خوبی بقیه درک کنیم و همین موضوع ، عامل اصلی تفاوت ما با افراد شنوا است .
🔶 به‌عنوان مثال وقتی استاد درس می‌دهد ، دائما دست خود را روی دهانش می‌گذارد و یا جابجا می‌شود و ما نمی‌توانیم از سخنان استاد همچون سایرین ، بهره‌ی کامل را ببریم .
🔶موضوع دیگر ، صحبت دانشجویان در وسط کلاس است که ما چون آنها را نمی‌بینیم و سخنانشان را نمی‌فهمیم ، از شرکت در بحث باز می‌مانیم.از سویی دیگر ، #اساتید گرامی مایل به استفاده از #اف_ام نیستند و به این نکته توجه نمی‌کنند که اف ام یک وسیله‌ای برای درک بهتر سخنان آنها است و باعث می‌شود که از لحاظ شنیداری ارتقا پیدا کنیم.همچنین اگر به استاد مشکل خود را بگوییم و از او درخواست همکاری کنیم، وی این را یک توجه ویژه می‌پندارد و از ما توقع دارد که ما در عوض نیز در درس او نمره‌ی برتر را کسب کنیم در حالی که به این نکته توجه ندارد که تلاش مهم است نه نتیجه و ما قطعا تلاشمان از خیلی از دانشجویان بیشتر است . حتی پیش آمده است که بزرگواری تحصیل کرده و دارای مدرک دکترا و فوق دکترا از ما بازخواست نموده که چرا به این رشته آمده‌ایم و این رشته به درد ما نمی‌خورد .هرچند این اتفاق‌ها ما را به شدت آزرده می‌کند ولی ما همچنان در مسیر خود می‌مانیم و تا آخر مقاومت می‌کنیم تا به نتیجه‌ی زحمات‌مان برسیم. ( به قول شاعر : گویند سنگ لعل شود در مقام صبر / آری شود ولی به خون جگر شود )
🔶آن چه گفتم،قطره‌ای اندک بود از دریایی که بر ما گذشت و هر چقدر بگویم باز هم حق مطلب ادا نمی‌شود و " در یکی نامه محال است که تقریر کنم ".
✍️به‌قلم : #فاطمه_بهرام‌پور به نمایندگی از سه دانشجوی علوم پزشکی
⚖️@dscampaign
🔶در میان هیاهوی ناشی از شروع ترمی جدید و آماده شدن مجدد برای رقابت درسی ، سکوتی هم وجود دارد البته اگر به آن گوش فرا دهیم.سکوتی که حرف‌های زیادی در خود دارد ولی کمتر کسی آنها را درمی‌آبد.
🔶این قصه‌ی تکراری ولی جدید،هر ترم شروع می‌شود و بر شانه‌هایمان سنگینی می‌کند. این قصه‌ایست از طرف تمامی دانشجویان #کم‌شنوا و #ناشنوا ی سرزمینم که اکنون من بر آن شدم تا این قصه را با سایرین درمیان بگذارم.
🔶بعد از سختی کشیدن‌های فراوان شبانه‌روزی ( که هرچه از سختی کشیدن‌مان بنویسم،باز هم درک نشدنی است و " کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها " ) توانستیم بر محدودیت‌های خود غلبه کنیم و در دانشگاه‌های خوبی قبول شویم.در دانشگاه مدتی طول کشید تا با محیط جدید آشنا شویم و تطابق از دست رفته‌ی خود را باز بیابیم ولی به مشکلاتی جدید و ناشناخته برخوردیم.از تعداد زیاد اساتید گرفته تا چند منبعی شدن دروس و ناآگاهی اطرافیان در نحوه‌ی برخورد با ما.
🔶به هر طریقی که بود،توانستیم خود را در این راه نگه داریم و هر روز ثابت‌قدم‌تر از پیش باشیم هرچند که بی‌مهری و بدداوری‌های دیگران ما را آزرده ساخت و آتش اشتیاق به پیشرفت را در وجودمان کمرنگ گرداند .
🔶امید است با گفتن این قصه و رسیدن صدای سکوت‌مان به بقیه ، رفتارهای غلط و ناآگاهانه‌ی جامعه در قبال ما کاسته شود.ما نیز به اندازه‌ی افراد شنوا توانمند هستیم و حتی بی اغراق بگویم،می‌توانیم در خیلی از زمینه‌ها از سایرین برتر باشیم.
🔶تنها نکته این است که ارتباط با ما ، شرایط خاصی از جمله #لبخوانی را می‌طلبد . ما محتاج به #لبخوانی هستیم و صدا را ممکن است نتوانیم به خوبی بقیه درک کنیم و همین موضوع ، عامل اصلی تفاوت ما با افراد شنوا است .
🔶 به‌عنوان مثال وقتی استاد درس می‌دهد ، دائما دست خود را روی دهانش می‌گذارد و یا جابجا می‌شود و ما نمی‌توانیم از سخنان استاد همچون سایرین ، بهره‌ی کامل را ببریم .
🔶موضوع دیگر ، صحبت دانشجویان در وسط کلاس است که ما چون آنها را نمی‌بینیم و سخنانشان را نمی‌فهمیم ، از شرکت در بحث باز می‌مانیم.از سویی دیگر ، #اساتید گرامی مایل به استفاده از #اف_ام نیستند و به این نکته توجه نمی‌کنند که اف ام یک وسیله‌ای برای درک بهتر سخنان آنها است و باعث می‌شود که از لحاظ شنیداری ارتقا پیدا کنیم.همچنین اگر به استاد مشکل خود را بگوییم و از او درخواست همکاری کنیم، وی این را یک توجه ویژه می‌پندارد و از ما توقع دارد که ما در عوض نیز در درس او نمره‌ی برتر را کسب کنیم در حالی که به این نکته توجه ندارد که تلاش مهم است نه نتیجه و ما قطعا تلاشمان از خیلی از دانشجویان بیشتر است . حتی پیش آمده است که بزرگواری تحصیل کرده و دارای مدرک دکترا و فوق دکترا از ما بازخواست نموده که چرا به این رشته آمده‌ایم و این رشته به درد ما نمی‌خورد .هرچند این اتفاق‌ها ما را به شدت آزرده می‌کند ولی ما همچنان در مسیر خود می‌مانیم و تا آخر مقاومت می‌کنیم تا به نتیجه‌ی زحمات‌مان برسیم. ( به قول شاعر : گویند سنگ لعل شود در مقام صبر / آری شود ولی به خون جگر شود )
🔶آن چه گفتم،قطره‌ای اندک بود از دریایی که بر ما گذشت و هر چقدر بگویم باز هم حق مطلب ادا نمی‌شود و " در یکی نامه محال است که تقریر کنم ".
✍️به‌قلم : #فاطمه_بهرام‌پور به نمایندگی از سه دانشجوی علوم پزشکی
⚖️@dscampaign
