برگی از تاریخ #جنبش_کارگری جهانی
#در_چنین_روزی ۱۲ فوریه ۱۹۲۰، اولین اعتصاب زنان در کلمبیا در کارخانه نساجی شهر آنتیوکیا* آغاز شد. آنها توانستند به خواستشان یعنی #دستمزد برابر با مردان و پرداخت مستقیم به خودشان و نه شوهر یا پدرشان و پایان دادن به آزار و اذیت جنسی مدیران، برسند.
صبح ۱۲ فوریه، ۴۰۰ نفر از زنان کارخانه نساجی دست از کار کشیدند و تولید کل کارخانه را مختل کردند. نام اصلی ترین سازماندهان شامل بود از ترزا تامایو، آدلینا گونزالس، کارمن آگودلو، ترزا پیدراهیتا، ماتیلدا مونتویو و بتسابل اسپینوزا که او را در عکس مشاهده میکنید.
آنها خواستار برابری دستمزد با مردان، پایان آزار و پایان گرفتن آزار و اذیت جنسی مدیران بالادستی، جریمه مرخصی استعلاجی و پرداخت حقوق به «والد» آنها یعنی همسران یا پدرشان، کاهش نظارتی مراقبتی بودند. آنها با خشونت پلیس و حتی سنگ اندازی بسیاری از مردان برای شکستن اعتصاب مواجه شدند. اما کارگران زن که حمایت مالی و معنوی شهر را پشتشان داشتند توانستند در ۴ مارس به اکثر خواستههای خود برسند.
#در_چنین_روزی ۱۲ فوریه ۱۹۲۰، اولین اعتصاب زنان در کلمبیا در کارخانه نساجی شهر آنتیوکیا* آغاز شد. آنها توانستند به خواستشان یعنی #دستمزد برابر با مردان و پرداخت مستقیم به خودشان و نه شوهر یا پدرشان و پایان دادن به آزار و اذیت جنسی مدیران، برسند.
صبح ۱۲ فوریه، ۴۰۰ نفر از زنان کارخانه نساجی دست از کار کشیدند و تولید کل کارخانه را مختل کردند. نام اصلی ترین سازماندهان شامل بود از ترزا تامایو، آدلینا گونزالس، کارمن آگودلو، ترزا پیدراهیتا، ماتیلدا مونتویو و بتسابل اسپینوزا که او را در عکس مشاهده میکنید.
آنها خواستار برابری دستمزد با مردان، پایان آزار و پایان گرفتن آزار و اذیت جنسی مدیران بالادستی، جریمه مرخصی استعلاجی و پرداخت حقوق به «والد» آنها یعنی همسران یا پدرشان، کاهش نظارتی مراقبتی بودند. آنها با خشونت پلیس و حتی سنگ اندازی بسیاری از مردان برای شکستن اعتصاب مواجه شدند. اما کارگران زن که حمایت مالی و معنوی شهر را پشتشان داشتند توانستند در ۴ مارس به اکثر خواستههای خود برسند.
Forwarded from عکس نگار
🔴 تاریخ طبقه کارگر
#در_چنین_روزی ۱۶ فوریه ۱۹۳۷، گروهی از زنان کارخانه سیگار در دیترویت برای افزایش ۱۰٪ حقوق تحصن کردند که به سرعت گسترش یافت. با وجود سرکوب زنان اتحادیه خود را شکل دادند و به خواستههای خود رسیدند.
این کنش چند روز بعد از پیروزی تاریخی دو کارگر کارخانهی خودرو که ابزار خود را تسخیر کردند و موجب شناخت اتحادیه کارگران متحد خودروسازی شدند. زنانی که در شرایط ناخوشایند و ناایمن برای دستمزدی که بعد از رکود بزرگ اقتصادی ۱۹۳۰ به شدت کاهش یافته بود و خشونت جنسی رایج توسط سرکارگران کار میکردند. آنها از مدیریت تقاضای افزایش دستمزد داشتند ولی پاسخی دریافت نکردند. زنان همچنین مکرراً از بخش مربوط به دخانیات فدراسیون آمریکایی کار درخواست کمک کردند ولی فدراسیون آنها را نادیده گرفت.
پس در مقابل، در ۱۶ فوریه، زنان خودشان کار را ترک کردند و به قرارگاه یواِیدبلیو رفتند و بست نشستند تا یک سازماندهنده لهستانی، استنلی نواک**، پذیرفت در سازماندهی کارگران کارخانههای سیگار در بین صنایع شهر کمک کند. ظرف چند ساعت اعتصابکنندگان خودشان را سازمان دادند و کمیتههایی برای مفصلبندی مطالبات، تأمین غذا و مراقبت از کودکان شکل دادند. در طول چند روز بعد زنان در ۵ کارخانه سیگار دیگر محل کارشان را تسخیر کردند و گردهمایی و تظاهرات گسترده شکل دادند. یکی از کارگران گذر زنان را این گونه توصیف کرد: «بعضی اینجا نشسته در حال بافتن چیزهای زیبا، دیگران در حال کارتبازی، بعضی در آشپزخانه مشغول پخت نودل. موسیقی نواخته میشود و دختران جوانتر با ربانهای رنگارنگ در موهایشان میرقصند».
در ماه مارس، در حالی که برخی کارمندان سرکار برگشتند اما دیگران امتناع کردند. در ۲۰ مارس در جریان تلاشی برای پایان اعتصاب، پلیسها وحشیانه به کارخانهها هجوم بردند، به زنان حمله کردند، موهایشان را کشیدند، لباسهایشان را پاره کردند و ناظران را از جمله یک زن باردار بیرون خانهاش، مورد ضرب و شتم قرار دادند. کارگران خودروسازی تهدید به اعتصاب عمومی کردند تا خشونت پلیس متوقف شد. نهایتا در ۲۲ آوریل زنان به مطالباتشان دست یافتند و اتحادیه خود را شکل دادند./ تاریخ طبقه کارگر
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
#در_چنین_روزی ۱۶ فوریه ۱۹۳۷، گروهی از زنان کارخانه سیگار در دیترویت برای افزایش ۱۰٪ حقوق تحصن کردند که به سرعت گسترش یافت. با وجود سرکوب زنان اتحادیه خود را شکل دادند و به خواستههای خود رسیدند.
این کنش چند روز بعد از پیروزی تاریخی دو کارگر کارخانهی خودرو که ابزار خود را تسخیر کردند و موجب شناخت اتحادیه کارگران متحد خودروسازی شدند. زنانی که در شرایط ناخوشایند و ناایمن برای دستمزدی که بعد از رکود بزرگ اقتصادی ۱۹۳۰ به شدت کاهش یافته بود و خشونت جنسی رایج توسط سرکارگران کار میکردند. آنها از مدیریت تقاضای افزایش دستمزد داشتند ولی پاسخی دریافت نکردند. زنان همچنین مکرراً از بخش مربوط به دخانیات فدراسیون آمریکایی کار درخواست کمک کردند ولی فدراسیون آنها را نادیده گرفت.
پس در مقابل، در ۱۶ فوریه، زنان خودشان کار را ترک کردند و به قرارگاه یواِیدبلیو رفتند و بست نشستند تا یک سازماندهنده لهستانی، استنلی نواک**، پذیرفت در سازماندهی کارگران کارخانههای سیگار در بین صنایع شهر کمک کند. ظرف چند ساعت اعتصابکنندگان خودشان را سازمان دادند و کمیتههایی برای مفصلبندی مطالبات، تأمین غذا و مراقبت از کودکان شکل دادند. در طول چند روز بعد زنان در ۵ کارخانه سیگار دیگر محل کارشان را تسخیر کردند و گردهمایی و تظاهرات گسترده شکل دادند. یکی از کارگران گذر زنان را این گونه توصیف کرد: «بعضی اینجا نشسته در حال بافتن چیزهای زیبا، دیگران در حال کارتبازی، بعضی در آشپزخانه مشغول پخت نودل. موسیقی نواخته میشود و دختران جوانتر با ربانهای رنگارنگ در موهایشان میرقصند».
در ماه مارس، در حالی که برخی کارمندان سرکار برگشتند اما دیگران امتناع کردند. در ۲۰ مارس در جریان تلاشی برای پایان اعتصاب، پلیسها وحشیانه به کارخانهها هجوم بردند، به زنان حمله کردند، موهایشان را کشیدند، لباسهایشان را پاره کردند و ناظران را از جمله یک زن باردار بیرون خانهاش، مورد ضرب و شتم قرار دادند. کارگران خودروسازی تهدید به اعتصاب عمومی کردند تا خشونت پلیس متوقف شد. نهایتا در ۲۲ آوریل زنان به مطالباتشان دست یافتند و اتحادیه خود را شکل دادند./ تاریخ طبقه کارگر
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
🔴#در_چنین_روزی ۲۸ فوریه ۲۰۲۲، اتحادیه کارگران استارباکس تشکیل شد. هدف باریستاها افزایش #دستمزد، بازگرداندن پاداشها، کاهش ساعات شیفتهای ۱۲ ساعته و به دست گرفتن کنترل محل کار خود است.
جنبش اتحادیههای کارگران استارباکس به خصوص زمانی شروع شد که کارفرما نتوانسته بود در دوران کرونا با برقراری پروتکلها بهداشتی مناسب از سلامت آنها حفاظت کند، که این امر به خشم آنها افزود.
این سومین شعبه استارباکس بود که #کارگران آن در دو ماه منتهی به مارس، با وجود تمام ممانعتها و مخالفتهای وکلای کمپانی استارباکس توانسته بودند #اتحادیه خود را به ثبت رسمی برسانند. حتی بسیاری از کارگران در گذشته به دلیل تلاش برای تشکیل چنین اتحادیه ای اخراج شدند.
بر اساس نظر سنجی گالوپ ۷۷ درصد جوانان ۱۸ تا ۳۴ ساله آمریکایی طرفدار تشکیل اتحادیههای کارگری هستند که چنین محبوبیتی از پیش از دوران جنگ سرد بیسابقه بوده است.
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
جنبش اتحادیههای کارگران استارباکس به خصوص زمانی شروع شد که کارفرما نتوانسته بود در دوران کرونا با برقراری پروتکلها بهداشتی مناسب از سلامت آنها حفاظت کند، که این امر به خشم آنها افزود.
این سومین شعبه استارباکس بود که #کارگران آن در دو ماه منتهی به مارس، با وجود تمام ممانعتها و مخالفتهای وکلای کمپانی استارباکس توانسته بودند #اتحادیه خود را به ثبت رسمی برسانند. حتی بسیاری از کارگران در گذشته به دلیل تلاش برای تشکیل چنین اتحادیه ای اخراج شدند.
بر اساس نظر سنجی گالوپ ۷۷ درصد جوانان ۱۸ تا ۳۴ ساله آمریکایی طرفدار تشکیل اتحادیههای کارگری هستند که چنین محبوبیتی از پیش از دوران جنگ سرد بیسابقه بوده است.
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
#در_چنین_روزی ۵ مارس ۱۹۸۴، اعتصاب ملی یکساله معدنچیان بریتانیا آغاز شد. سرکوب این اعتصاب توسط دولت محافظه کار تاچر نقطه عطفی برای طبقه کارگر و شروع استقرار برنامههای اقتصادی بازار آزاد بود.
اعتصاب عظیم زمانی آغاز شد كه معدنچیان معدن زغال كورتونوود* در پاسخ به طرح بسته شدن معدن از طرف دولت محافظهکار، دست از کار کشیدند. معدنچیان معدنهای دیگر هم در اختلافات دیگری اعتصاب کرده بودند، اما پس از گسترش اعتصابها، اتحادیه ملی کارگران معدن اعتصاب ملی اعلام کرد که اکثریت معدنچیان در سراسر کشور به آن پیوستند. زنان که بیشتر آنها همسران معدنچیان بودند، در حمایت از اعتصاب نقش مهمی داشتند و به کارگران کمک کردند تا نزدیک یک سال اعتصاب را ادامه دهند.
نخست وزیر مارگارت تاچر و دولت او مصمم بودند قدرت سازمانهای کارگری را بشکنند و خصوصیسازی و اصلاحات بازار آزاد را اعمال کنند. اما آنها که از شکستهای قبلی خود در اعتصاب معدنچیان در سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۴ آموخته بودند این بار توانستن معدنچیان و حامیان آنها را شکستن دهند.
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
اعتصاب عظیم زمانی آغاز شد كه معدنچیان معدن زغال كورتونوود* در پاسخ به طرح بسته شدن معدن از طرف دولت محافظهکار، دست از کار کشیدند. معدنچیان معدنهای دیگر هم در اختلافات دیگری اعتصاب کرده بودند، اما پس از گسترش اعتصابها، اتحادیه ملی کارگران معدن اعتصاب ملی اعلام کرد که اکثریت معدنچیان در سراسر کشور به آن پیوستند. زنان که بیشتر آنها همسران معدنچیان بودند، در حمایت از اعتصاب نقش مهمی داشتند و به کارگران کمک کردند تا نزدیک یک سال اعتصاب را ادامه دهند.
نخست وزیر مارگارت تاچر و دولت او مصمم بودند قدرت سازمانهای کارگری را بشکنند و خصوصیسازی و اصلاحات بازار آزاد را اعمال کنند. اما آنها که از شکستهای قبلی خود در اعتصاب معدنچیان در سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۴ آموخته بودند این بار توانستن معدنچیان و حامیان آنها را شکستن دهند.
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
🔴تاریخ طبقه کارگر
#در_چنین_روزی ۱۲ مارس ۱۹۱۲، #اعتصاب عظیم #کارگران عمدتاً زن کارخانه نساجی لورنس ماساچوست به پیروزی رسید. و برای اولین بار شعار معروف «نان و گل سرخ» طنین انداز شد که مطالبهای برای محترم شمردن شرایط مادی، و روانی کارگران است.
کارخانه نساجی در آن زمان بسیار پر سود گشته بود ولی در ازای این سود کلان به دلیل #مهاجرت مردم از کشورها و مناطق دیگر میتوانست دستمزد بسیار ناچیزی را پرداخت کند. به علاوه به این دلیل که مهاجرین مدارک حقوقی لازم را نداشتند کارخانه توانسته بود که با شرایط بسیار نامطلوب و خطرناک زنان و کودکان را استخدام کند. به نحوی که کودکان و زنان بیش از نصف کارگران را تشکیل میدادند و حدود یک سوم کارگران تا قبل از سن ۲۵ سالگی جان خود را در کار از دست داده بودند.
اول ماه ژانویه قانون جدیدی در آمریکا به عمل آمد که ۲ ساعت از ۵۶ ساعت کار در هفته، یعنی ۸ ساعت کار در روز بدون تعطیلی، کاهش داد. کارخانه برای آنکه سود خود را ثابت نگهدارد در پاسخ #دستمزد کارگران را کاهش داد. وقتی که کارگران از کاهش دستمزد خود خبردار شدند، بیش از ۲۵۰۰ کارگر دست به اعتصاب زدند.
نیروهای سرکوب دولتی و خصوصی کارخانه برای شکستن اعتصاب با باتوم، تفنگ و سنگ به جان کارگران افتاد و بسیاری از آنها را بازداشت کردند. همزمان سه نفر از سازماندهان کارگران صنعتی جهان با نامهای ژوزف اتور، آرتورو جیوانتی و الیزابت گورلی به ماساچوست آمدند تا کارگران را برای اعتصاب آماده و با دادن تجهیزات لازم از آنها پشتیبانی کنند. آنها کمیتههای اعتصاب متشکل از ۲ نماینده از هر اقلیت قومی مهاجرین تشکیل دهند.
به علاوه عکسهای اعتصاب که دیگر نام «نان و گل سرخ» را به خود گرفته بود بین نظر عمومی محبوب شده بود. که این امر نماینده کنگره را مجبور کرد که روی مالک کارخانه نساجی که تن به خواستهی کارگران بدهد. و نهایتاً بعد از دو ماه کارگران توانستند به تمامی خواستههای خود یعنی افزایش دستمزد و برابری دستمزدی برسند.
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
#در_چنین_روزی ۱۲ مارس ۱۹۱۲، #اعتصاب عظیم #کارگران عمدتاً زن کارخانه نساجی لورنس ماساچوست به پیروزی رسید. و برای اولین بار شعار معروف «نان و گل سرخ» طنین انداز شد که مطالبهای برای محترم شمردن شرایط مادی، و روانی کارگران است.
کارخانه نساجی در آن زمان بسیار پر سود گشته بود ولی در ازای این سود کلان به دلیل #مهاجرت مردم از کشورها و مناطق دیگر میتوانست دستمزد بسیار ناچیزی را پرداخت کند. به علاوه به این دلیل که مهاجرین مدارک حقوقی لازم را نداشتند کارخانه توانسته بود که با شرایط بسیار نامطلوب و خطرناک زنان و کودکان را استخدام کند. به نحوی که کودکان و زنان بیش از نصف کارگران را تشکیل میدادند و حدود یک سوم کارگران تا قبل از سن ۲۵ سالگی جان خود را در کار از دست داده بودند.
اول ماه ژانویه قانون جدیدی در آمریکا به عمل آمد که ۲ ساعت از ۵۶ ساعت کار در هفته، یعنی ۸ ساعت کار در روز بدون تعطیلی، کاهش داد. کارخانه برای آنکه سود خود را ثابت نگهدارد در پاسخ #دستمزد کارگران را کاهش داد. وقتی که کارگران از کاهش دستمزد خود خبردار شدند، بیش از ۲۵۰۰ کارگر دست به اعتصاب زدند.
نیروهای سرکوب دولتی و خصوصی کارخانه برای شکستن اعتصاب با باتوم، تفنگ و سنگ به جان کارگران افتاد و بسیاری از آنها را بازداشت کردند. همزمان سه نفر از سازماندهان کارگران صنعتی جهان با نامهای ژوزف اتور، آرتورو جیوانتی و الیزابت گورلی به ماساچوست آمدند تا کارگران را برای اعتصاب آماده و با دادن تجهیزات لازم از آنها پشتیبانی کنند. آنها کمیتههای اعتصاب متشکل از ۲ نماینده از هر اقلیت قومی مهاجرین تشکیل دهند.
به علاوه عکسهای اعتصاب که دیگر نام «نان و گل سرخ» را به خود گرفته بود بین نظر عمومی محبوب شده بود. که این امر نماینده کنگره را مجبور کرد که روی مالک کارخانه نساجی که تن به خواستهی کارگران بدهد. و نهایتاً بعد از دو ماه کارگران توانستند به تمامی خواستههای خود یعنی افزایش دستمزد و برابری دستمزدی برسند.
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
🔴تاریخ طبقه کارگر:
#در_چنین_روزی ۲۵ مارس ۱۹۱۱، فاجعه آتشسوزی کارخانه شرتویست تراینگل به دلیل شرایط اسفناک کاری در نیویورک رخ داد که منجر به کشته شدن ۱۴۷ کارگر شد.
قربانیان بیشتر زنان و دختران جوان ۱۳ تا ۲۳ ساله و مهاجران ایتالیایی و یهودی بودند که در شرایط سخت مورد بهره کشی قرار می گرفتند. عدهای در آتش سوختند و دیگران زیر پا له شدند. آنها قبل از مرگ سعی داشتند از راه پله های خروجی فرار کنند ولی این راه در حرکتی مخالف قوانین، برای جلوگیری از «اخلال در کار» بسته شده بود. همچنین ۵۰ نفر برای فرار از شعلههای آتش از ساختمان مرتفع پایین پریدند.
صاحبان شرکت به ۷ مورد کشتار غیرقانونی متهم شده اما در نهایت بیگناه شناخته شدند. از سمت شرکتهای بیمه به بیشتر قربانیان چیزی تعلق نگرفت اما شرکت غرامت قابل ملاحظهای دریافت کرد.
کیفیت پارچه و لباسهای آمریکایی در دهههای ۲۰ تا ۴۰ اغلب مورد تحسین و توجه کلکسیوندارها قرار میگیرد. این کیفیت حاصل کارگاههایی بهره کشانه با شرایط کاری دشوار و اعمال شاقه است.
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20
#در_چنین_روزی ۲۵ مارس ۱۹۱۱، فاجعه آتشسوزی کارخانه شرتویست تراینگل به دلیل شرایط اسفناک کاری در نیویورک رخ داد که منجر به کشته شدن ۱۴۷ کارگر شد.
قربانیان بیشتر زنان و دختران جوان ۱۳ تا ۲۳ ساله و مهاجران ایتالیایی و یهودی بودند که در شرایط سخت مورد بهره کشی قرار می گرفتند. عدهای در آتش سوختند و دیگران زیر پا له شدند. آنها قبل از مرگ سعی داشتند از راه پله های خروجی فرار کنند ولی این راه در حرکتی مخالف قوانین، برای جلوگیری از «اخلال در کار» بسته شده بود. همچنین ۵۰ نفر برای فرار از شعلههای آتش از ساختمان مرتفع پایین پریدند.
صاحبان شرکت به ۷ مورد کشتار غیرقانونی متهم شده اما در نهایت بیگناه شناخته شدند. از سمت شرکتهای بیمه به بیشتر قربانیان چیزی تعلق نگرفت اما شرکت غرامت قابل ملاحظهای دریافت کرد.
کیفیت پارچه و لباسهای آمریکایی در دهههای ۲۰ تا ۴۰ اغلب مورد تحسین و توجه کلکسیوندارها قرار میگیرد. این کیفیت حاصل کارگاههایی بهره کشانه با شرایط کاری دشوار و اعمال شاقه است.
🆔
https://t.me/ettehad
✉️ 🔚 tamas
https://t.me/Ettehadyeh20