Forwarded from همسایگی
🔴نسبت "سرباز" با "رسمی" و "مردم" با "مسئول"
(یادداشتی پیرامون تشابهات روابط حاکم در پادگان با جامعه امروز...)
:::::::::::::
🔸شاید بتوان با جرأت گفت که در پادگان های نظامی، اشل کوچکی از "جامعه" در حال پیاده شدن است. اگر "سرباز" را مجاز از "مردم" و "نیروی رسمی" را مجاز از "مسئول" در نظر بگیریم، می توانیم به برخی شباهت های این اجتماع انسانیِ کوچک، با جامعه امروزمان اشاره کنیم.
🔻بنده برخی مناسبات حاکم در پادگان را برای شما تشریح می کنم، یافتن وجه تشابه آن با جامعه امروز، با شما!
🔸در پادگان اغلب کارهای اساسی بر دوش سربازان است، به گونه ای که اگر یک روز سربازان به محل خدمت نروند، قطعا تمام کارهای پادگان فشل می شود، اما اصل حقوق و مزایا برای نیروهای رسمی در نظر گرفته می شود. به عبارتی در پادگان عده کثیری(سربازان) دائم در حال تلاش و زحمت و انجام وظیفه اند، اما عده قلیلی(نیروهای رسمی) شایسته دریافت حقوق و مزایا هستند؛ عده ای می کارند، عده دیگری برداشت میکنند.
🔸در پادگان اغلب سرباز باید فقط کار کند، انتظار تشویق و ... نداشته باشد، اگر "رسمی" صلاح دید با "منت" تشویقی به او ارزانی می کند.
🔸در پادگان سرباز حق بحث و یکی بدو ندارد، که اگر این کار را انجام دهد "تمرد" کرده است و با قوانین نظامی با او برخورد می شود، سرباز فقط باید بشنود و "چرا" نیاورد.
🔸در پادگان "رسمی" بیشتر از روح پادگان، که همان "سربازان" می باشند، به فکر تأمین امنیت "جسم" پادگان است. بر اساس همین دغدغه که "به هر صورتی پادگان، باید تأمین امنیت شود"، سرباز باید بی چون و چرا در سرما و گرما، شب و روز پستِ نگهبانی دهد؛ حال اگر این سرباز بعدا به خاطر همین نگهبانی ها دچار افسردگی شود، مهم نیست، اگر بلایی سر خودش بیاورد، مهم نیست، مهم فقط تأمین امنیت پادگان است.
🔸در پادگان متناسب با نیازهای سربازان، خدمات ارائه نمی شود، بلکه از جانب "رسمی" خدماتی ارائه می شود و سرباز باید به هر صورتی خود را با این خدمات هماهنگ کند.
🔸در پادگان ارتباط بین سرباز و رسمی یک طرفه است؛ یعنی جلسات سخنرانی متنوعی در پادگان برای "توجیه" سیاسی و عقیدتی سربازان برگزار می شود، اما حدوداً هیچ جلسه ای برای شنیدن صداها و دغدغه های سربازان، وجود ندارد. "رسمی" خود را بی نیاز از این میداند که به سخنان سربازان گوش فرا دهد، سرباز نباید حرف بزند و اعتراض کند، باید گوش نماید و عمل کند...
🔸در پادگان اگر"رسمی" متوجه بروز یک معضل در سربازان می شود، می خواهد با ساده ترین و دم دستی ترین راه ممکن، آن را حل کند؛ به عنوان مثال چندی پیش چند تن از سربازان در پادگان، متاسفانه بدلایل مختلفی "خودکشی" کردند؛ شما فکر می کنید راه حل "نیروهای رسمی" برای حل این معضل چه بود: بخشنامه. بخشنامه زدند که چند وقتیست سربازان دارند خودشان را می کشند، از شما می خواهیم که به بندهای زیر عمل کنید: 1) با سربازان دوست شوید 2)....
🔸همانگونه که گفتم اکثر کارهای اساسی در پادگان بر دوش سربازان است، اما نمی دانم چه سنت غلطی وجود دارد که هر "رسمی" به بهانه ای می خواهد به "سرباز" گیر دهد. یک روز به طور ناگهانی از "قضایی" سراغ سربازان بدبخت می روند می گردنشان که نکند خدای ناکرده چیزی، موبایلی، سیگاری همراهش باشد، کافی است چیزی پیدا کنند، واویلاست. روز دیگر سرباز را به خاطر غیبت پستی بازداشت می کنند، روز دیگر به خاطر اینکه فلان سرباز پوتینش کثیف است، عذرش را می خواهند و تهدیدش می کنند، روز دیگر کافیست جلو فلان سرهنگ احترام نظامی نگذاری، یا باید پست تنبیهی بدهی یا بروی بازداشت یا ممنوع الخروج از پادگان می شوی...خلاصه اینکه سرباز باید اصل کارها را بدون کوچک ترین انتظاری انجام دهد، بعد بیشترین مسئولیت ها و پاسخگوئی ها هم گردن همین سرباز است، بعد همزمان تأمین امنیت پادگان و ... هم تماماً بر دوش اوست...
🔸در پادگان "رسمی" صرفا بدنبال پیش رفتن کارهایش است، حتی اگر به قیمت نابودی و شکستگی و حقارت سرباز تمام شود...
🔸البته نباید بی انصافی کرد،حتما بین "رسمی" ها استثنائاتی هم وجود دارد، اما غرض حقیر، اصل و روال و سیستم حاکم بر این مناسبات است.
🔸در پادگان، هیئت رئیسه که اصولاً در دسترس نیستند، پاسخگویی و شفاف سازی ای که پیرامونش صحبت کردم، پیرامون "رسمی" های میانی پادگان است، وگرنه هیئت رئیسه که شأنشان اجل از این حرفهاست...
🔸در پادگان روابط از بالا به پایین، خطی، بخشنامه ای، تحمیلی و شکننده است؛ سیاست ها عموماً "پادگان محور" چیده می شوند نه "سرباز محور".
♦️حرف بسیار است، شاید پیرامون این تشابهات در آینده بیشتر بنویسم، فعلا به همین مقدار اکتفا می کنم....
#خدمت_بیگاری_و_اجباری_سربازی
✌به رسم "همسایگی"...
@hamsayegi_shiraz
(یادداشتی پیرامون تشابهات روابط حاکم در پادگان با جامعه امروز...)
:::::::::::::
🔸شاید بتوان با جرأت گفت که در پادگان های نظامی، اشل کوچکی از "جامعه" در حال پیاده شدن است. اگر "سرباز" را مجاز از "مردم" و "نیروی رسمی" را مجاز از "مسئول" در نظر بگیریم، می توانیم به برخی شباهت های این اجتماع انسانیِ کوچک، با جامعه امروزمان اشاره کنیم.
🔻بنده برخی مناسبات حاکم در پادگان را برای شما تشریح می کنم، یافتن وجه تشابه آن با جامعه امروز، با شما!
🔸در پادگان اغلب کارهای اساسی بر دوش سربازان است، به گونه ای که اگر یک روز سربازان به محل خدمت نروند، قطعا تمام کارهای پادگان فشل می شود، اما اصل حقوق و مزایا برای نیروهای رسمی در نظر گرفته می شود. به عبارتی در پادگان عده کثیری(سربازان) دائم در حال تلاش و زحمت و انجام وظیفه اند، اما عده قلیلی(نیروهای رسمی) شایسته دریافت حقوق و مزایا هستند؛ عده ای می کارند، عده دیگری برداشت میکنند.
🔸در پادگان اغلب سرباز باید فقط کار کند، انتظار تشویق و ... نداشته باشد، اگر "رسمی" صلاح دید با "منت" تشویقی به او ارزانی می کند.
🔸در پادگان سرباز حق بحث و یکی بدو ندارد، که اگر این کار را انجام دهد "تمرد" کرده است و با قوانین نظامی با او برخورد می شود، سرباز فقط باید بشنود و "چرا" نیاورد.
🔸در پادگان "رسمی" بیشتر از روح پادگان، که همان "سربازان" می باشند، به فکر تأمین امنیت "جسم" پادگان است. بر اساس همین دغدغه که "به هر صورتی پادگان، باید تأمین امنیت شود"، سرباز باید بی چون و چرا در سرما و گرما، شب و روز پستِ نگهبانی دهد؛ حال اگر این سرباز بعدا به خاطر همین نگهبانی ها دچار افسردگی شود، مهم نیست، اگر بلایی سر خودش بیاورد، مهم نیست، مهم فقط تأمین امنیت پادگان است.
🔸در پادگان متناسب با نیازهای سربازان، خدمات ارائه نمی شود، بلکه از جانب "رسمی" خدماتی ارائه می شود و سرباز باید به هر صورتی خود را با این خدمات هماهنگ کند.
🔸در پادگان ارتباط بین سرباز و رسمی یک طرفه است؛ یعنی جلسات سخنرانی متنوعی در پادگان برای "توجیه" سیاسی و عقیدتی سربازان برگزار می شود، اما حدوداً هیچ جلسه ای برای شنیدن صداها و دغدغه های سربازان، وجود ندارد. "رسمی" خود را بی نیاز از این میداند که به سخنان سربازان گوش فرا دهد، سرباز نباید حرف بزند و اعتراض کند، باید گوش نماید و عمل کند...
🔸در پادگان اگر"رسمی" متوجه بروز یک معضل در سربازان می شود، می خواهد با ساده ترین و دم دستی ترین راه ممکن، آن را حل کند؛ به عنوان مثال چندی پیش چند تن از سربازان در پادگان، متاسفانه بدلایل مختلفی "خودکشی" کردند؛ شما فکر می کنید راه حل "نیروهای رسمی" برای حل این معضل چه بود: بخشنامه. بخشنامه زدند که چند وقتیست سربازان دارند خودشان را می کشند، از شما می خواهیم که به بندهای زیر عمل کنید: 1) با سربازان دوست شوید 2)....
🔸همانگونه که گفتم اکثر کارهای اساسی در پادگان بر دوش سربازان است، اما نمی دانم چه سنت غلطی وجود دارد که هر "رسمی" به بهانه ای می خواهد به "سرباز" گیر دهد. یک روز به طور ناگهانی از "قضایی" سراغ سربازان بدبخت می روند می گردنشان که نکند خدای ناکرده چیزی، موبایلی، سیگاری همراهش باشد، کافی است چیزی پیدا کنند، واویلاست. روز دیگر سرباز را به خاطر غیبت پستی بازداشت می کنند، روز دیگر به خاطر اینکه فلان سرباز پوتینش کثیف است، عذرش را می خواهند و تهدیدش می کنند، روز دیگر کافیست جلو فلان سرهنگ احترام نظامی نگذاری، یا باید پست تنبیهی بدهی یا بروی بازداشت یا ممنوع الخروج از پادگان می شوی...خلاصه اینکه سرباز باید اصل کارها را بدون کوچک ترین انتظاری انجام دهد، بعد بیشترین مسئولیت ها و پاسخگوئی ها هم گردن همین سرباز است، بعد همزمان تأمین امنیت پادگان و ... هم تماماً بر دوش اوست...
🔸در پادگان "رسمی" صرفا بدنبال پیش رفتن کارهایش است، حتی اگر به قیمت نابودی و شکستگی و حقارت سرباز تمام شود...
🔸البته نباید بی انصافی کرد،حتما بین "رسمی" ها استثنائاتی هم وجود دارد، اما غرض حقیر، اصل و روال و سیستم حاکم بر این مناسبات است.
🔸در پادگان، هیئت رئیسه که اصولاً در دسترس نیستند، پاسخگویی و شفاف سازی ای که پیرامونش صحبت کردم، پیرامون "رسمی" های میانی پادگان است، وگرنه هیئت رئیسه که شأنشان اجل از این حرفهاست...
🔸در پادگان روابط از بالا به پایین، خطی، بخشنامه ای، تحمیلی و شکننده است؛ سیاست ها عموماً "پادگان محور" چیده می شوند نه "سرباز محور".
♦️حرف بسیار است، شاید پیرامون این تشابهات در آینده بیشتر بنویسم، فعلا به همین مقدار اکتفا می کنم....
#خدمت_بیگاری_و_اجباری_سربازی
✌به رسم "همسایگی"...
@hamsayegi_shiraz
Forwarded from مجمع دانشجویان عدالت‌خواه
👈🏻 رفتار دینی یعنی #گسترش_عدالت در جامعه و #خدمت به آحاد مردم، در اسلام خدمت به انسانها، حتی انسانهای #غیرمومن هم موردنظر است.
۸۳/۱/۲
#حرف_رهبر
👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @edalatkhah_student
۸۳/۱/۲
#حرف_رهبر
👇🏻👇🏻👇🏻
🆔 @edalatkhah_student
Forwarded from دین، فرهنگ، جامعه | محسن‌حسام مظاهری (محسن‌حسام مظاهری)
.
سربازی اجباری نیز مانند حجاب اجباری سیاستی شکست‌خورده و جامعه‌ستیز است و محصول حکمرانی اراده‌گرایی است که می‌خواهد جامعه را به میل خود «بسازد» و مهندسی کند.
معلوم نیست چقدر دیگر باید هزینه‌های گزاف و جبران‌ناپذیری از جنس مرگ نیروی انسانی جوان بر جامعه تحمیل شود تا حاکمیت خطابودن سیاست سربازی اجباری را بپذیرد و آن را اصلاح کند؟
به‌جای سوگواری و مرثیه‌سرایی بر خون این جوانان مظلوم وطن، باید اصلاح قانون نظام وظیفه و تغییر مدل سربازی اجباری همه‌گانی به سربازی داوطلبانه‌ی حرفه‌ای را از حاکمیت مطالبه کرد. تا این چرخه‌ی خونبار متوقف شود.
#خدمت_نامقدس
#نه_به_سربازی_اجباری
✍ محسن‌حسام مظاهری
@mohsenhesammazaheri
سربازی اجباری نیز مانند حجاب اجباری سیاستی شکست‌خورده و جامعه‌ستیز است و محصول حکمرانی اراده‌گرایی است که می‌خواهد جامعه را به میل خود «بسازد» و مهندسی کند.
معلوم نیست چقدر دیگر باید هزینه‌های گزاف و جبران‌ناپذیری از جنس مرگ نیروی انسانی جوان بر جامعه تحمیل شود تا حاکمیت خطابودن سیاست سربازی اجباری را بپذیرد و آن را اصلاح کند؟
به‌جای سوگواری و مرثیه‌سرایی بر خون این جوانان مظلوم وطن، باید اصلاح قانون نظام وظیفه و تغییر مدل سربازی اجباری همه‌گانی به سربازی داوطلبانه‌ی حرفه‌ای را از حاکمیت مطالبه کرد. تا این چرخه‌ی خونبار متوقف شود.
#خدمت_نامقدس
#نه_به_سربازی_اجباری
✍ محسن‌حسام مظاهری
@mohsenhesammazaheri