🔴انتخابات و دو نکته!
....
....
1:
در صورت نهایی شدن شکست جریان #راست، منتظر باشید تا یک عده ای بجای بازبینی آرا و افکار و عملکرد خودشان فحش نثار ملت کنند که شما #مردم_کوفه اید.
چنان هم با قوت بگویند که خودشان نه عبدالملک مروان، بلکه انگار امیرالمومنین بوده اند!
یک عده ای هم باد به گلو بیندازند که #ذائقه_مردم تغییر کرده است.
و یکی نیست بگوید، این ذائقه شما است که از خدمت به سمت قدرت تغییر کرده، و همین باعث عدم مقبولیت مردمی شما شده است.
این شما بوده اید که با انکار ضعف های انقلاب و برتابیدن مصالح کاذب، طی سال های سال، حقیقت انقلاب را به مذبح برده و قربانی منافع خودتان کردید.
این شما بوده اید که اسلام حکومتی را با حکومت اسلامی جعل کردید!
2:
این انتخابات و انتخابات مجلس پیشین به خوبی نشان داد که فرایند استحاله انقلاب با استفاده از صندوق آرا آغاز شده است.
سوال مهم این است که چرا از بی بی سی و صدای آمریکا و گوگوش و سروش که زمانی شرکت در انتخابات را تحریم می کردند، حالا مردم را به مشارکت دعوت می کنند؟
آنها انقلابی شده اند؟
پاسخ ساده است. چون سیاست های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی این چهار دهه جمهوری اسلامی به فربه شدن این طبقه و گرایش، و تحلیل ارزش های دینی و انقلابی، منجر شده، است.
انقلاب اسلامی برای سه هدف انجام شد:
دینداری
اخلاق
عدالت
طی این چند دهه، این سه اصل تقویت شده یا تحلیل رفته است؟
آیا اشرافیت، تبعیض، فحشا، دین گریزی اجتماعی، وضعیت آزادی های مدنی، در جهت این سه شاخص است یا ضد آن است؟
مردمی که شاهد بوده اند که از ارزش های دینی و ایرانی آنها ، سوء استفاده شده و شاخص های انقلابی، تبدیل به دکان گشته، چرا به افکار و آرا سکولار و غیر دینی ترغیب نگردند؟
وقتی انقلابی که برای محرومین و مستضعفین شکل می گیرد، به نفع طبقه سرمایه دار و بورژوا مصادره می شود، و ارزش های دینی، رنگ می بازند، دیگر چه توقعی دارید؟
نتیجه آنکه ، بی بی سی و فراری ها و ضد انقلاب، انقلابی نشده اند، جامعه ما بر اثر رفتار حاکمان، در حال #سکولار شدن است.
همین!
....
.....
@khamenism
....
....
1:
در صورت نهایی شدن شکست جریان #راست، منتظر باشید تا یک عده ای بجای بازبینی آرا و افکار و عملکرد خودشان فحش نثار ملت کنند که شما #مردم_کوفه اید.
چنان هم با قوت بگویند که خودشان نه عبدالملک مروان، بلکه انگار امیرالمومنین بوده اند!
یک عده ای هم باد به گلو بیندازند که #ذائقه_مردم تغییر کرده است.
و یکی نیست بگوید، این ذائقه شما است که از خدمت به سمت قدرت تغییر کرده، و همین باعث عدم مقبولیت مردمی شما شده است.
این شما بوده اید که با انکار ضعف های انقلاب و برتابیدن مصالح کاذب، طی سال های سال، حقیقت انقلاب را به مذبح برده و قربانی منافع خودتان کردید.
این شما بوده اید که اسلام حکومتی را با حکومت اسلامی جعل کردید!
2:
این انتخابات و انتخابات مجلس پیشین به خوبی نشان داد که فرایند استحاله انقلاب با استفاده از صندوق آرا آغاز شده است.
سوال مهم این است که چرا از بی بی سی و صدای آمریکا و گوگوش و سروش که زمانی شرکت در انتخابات را تحریم می کردند، حالا مردم را به مشارکت دعوت می کنند؟
آنها انقلابی شده اند؟
پاسخ ساده است. چون سیاست های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی این چهار دهه جمهوری اسلامی به فربه شدن این طبقه و گرایش، و تحلیل ارزش های دینی و انقلابی، منجر شده، است.
انقلاب اسلامی برای سه هدف انجام شد:
دینداری
اخلاق
عدالت
طی این چند دهه، این سه اصل تقویت شده یا تحلیل رفته است؟
آیا اشرافیت، تبعیض، فحشا، دین گریزی اجتماعی، وضعیت آزادی های مدنی، در جهت این سه شاخص است یا ضد آن است؟
مردمی که شاهد بوده اند که از ارزش های دینی و ایرانی آنها ، سوء استفاده شده و شاخص های انقلابی، تبدیل به دکان گشته، چرا به افکار و آرا سکولار و غیر دینی ترغیب نگردند؟
وقتی انقلابی که برای محرومین و مستضعفین شکل می گیرد، به نفع طبقه سرمایه دار و بورژوا مصادره می شود، و ارزش های دینی، رنگ می بازند، دیگر چه توقعی دارید؟
نتیجه آنکه ، بی بی سی و فراری ها و ضد انقلاب، انقلابی نشده اند، جامعه ما بر اثر رفتار حاکمان، در حال #سکولار شدن است.
همین!
....
.....
@khamenism
#معرفی_کتاب
🔴 رسیدن به بلوغِ «ما کیستیم؟»
📝 نویسنده: #محمد_قائم_خانی
.....
....
🔸انتشار دو کتاب «بی‌کتابی» و «وقت معلوم» توسط انتشارات شهرستان ادب را باید نقطه عطفی در جریان شناسی فکری ادبیات داستانی بعد از انقلاب دانست.
🔸جریانی که خود را متعلق به #گفتمان_انقلاب می‌داند، از همان ابتدا دغدغه ادبیات داستانی داشته است، ولی توقع نویسندگان این جریان از خویش، در موضع فهم «کیستی» خویش نبوده است. از دیدگاه‌های مختلف، ازجمله آنچه #هگل درباره نسبت تاریخ و روان توضیح می‌دهد، باید خودآگاهی عقل (که در اینجا همان عقلانیت انقلاب کننده در ایران است) را مرحله ویژه‌ای از بلوغ عقل در نظر گرفت. این‌که عقل به خود توجه کند و فهمی از خویش پیدا کند، مرحله‌ای بسیار مهم در فهم مراحل تکامل عقلانیت است.
🔸«#بی_کتابی» نوشته محمدرضا شرفی خبوشان، نگاهی است نقادانه به ماجرای مشروطه‌خواهی و حمله #لیاخوف روس به مجلس، از منظر عقلانیتی که #عدالت، #آزادی و دین را یکجا می‌خواهد، یعنی عقلانیتی که به پیروزی انقلاب سال ۵۷ منجر شد.
«#وقت_معلوم» نوشته مهدی کفاش هم از منظر همین عقلانیت، بر دهه پنجاه تمرکز کرده و قاجاریه، دول استعماری، حوزه علمیه و تشکیلات اتوپیامحور گوناگون شکل‌گرفته در آن دهه را مورد کنکاش قرار می‌دهد. نکته مهم این دو کتاب این است که موضوع شناخت را نه جریان‌های سیاسی- فکری ایران به‌مثابه «دیگری»، بلکه ایران به‌عنوان فاعل انقلاب ۵۷ قرار داده‌اند. این دو کتاب به دنبال نقاط ضعفی درگذشته می‌گردند که به ما نشان دهد چه چیزی درگذشته ما بوده که بحران‌های امروز را برای ما ایجاد کرده است.
در کنار این دو کتاب، حتماً باید از کتاب «آلوت» که توسط انتشارات نگاه منتشرشده هم اسم آورد. برخلاف دو کتاب گذشته، «آلوت» از بیرون به این تاریخ می‌نگرد و سعی در یافتن ریشه‌های ناکامی می‌کند. آلوت از این نظر کتاب مهمی است که بر سنت دینی دیگری استوار است. «آلوت» نوشته امیر خداوردی، منظری فقهی – کلامی به سیاست و فکر در جهان اسلام – ازجمله ایران- دارد. او از جایگاهی به تحولات سیاسی می‌نگرد که داعیه‌ای برای باز کردن راه نظری جدیدی پیرامون مسائل سیاسی دنیای جدید نداشته و در تمام دوران معاصر، در موقعیت تدافعی حفظ داشته‌های سلف قرار داشته است. در مورد این رمان هم نقطه اساسی، همان «خود»نگری تفصیلی است که تا پیش‌ازاین وجود نداشته. #آلوت هم چشم را به ریشه سنت فقهی خویش دوخته و سعی در فهم و جداسازی نقاط قوت و ضعف دارد؛ هرچند که در نهایت به‌صورت هجویه‌ای درباره ابعاد سیاست ورزی سنت فقهی – کلامی درآمده است. این کتاب هم نشانه بلوغ جزئی‌نگری عقلانیت فقهی – کلامی در اسلام است، و هم آینه‌ای است که امکان بازنگری در خویشتن را به عقلانیت انقلابی می‌دهد. «آلوت» از منظر ارتباط #سنت_اسلامی با دنیای مدرن، «دیگری» مهمی برای عقلانیت انقلابی است که امروزه بخش مهمی از حوزه‌های درس و بحث علوم دینی را به‌ویژه در قم در اختیار خویش دارد.
🔸این تکامل در دو سنت معرفی‌شده را باید با «خویشتن» شناسی #هدایت و #آل_احمد در دو جریان روشنفکری #سکولار و دینی مقایسه کرد. همان‌طور که خودشناسی هدایت، باعث تعمیق نگاه روشنفکری ادبیات داستانی ایران به مسائل کلان کشور شد، و همان‌طور که خودشناسی جلال آل احمد باعث به حاشیه رفتن جریان #روشنفکری ادبیات داستانی نسبت به قدرت و دور شدن آن جریان از فهم ایران به‌مثابه یک کل شد، سه کتاب معرفی‌شده هم می‌توانند به سرنوشتی مشابه دچار شوند. هم می‌توانند باعث رشد عقلانیت ایرانی و کنشگری درگیرانه با واقعیت شوند، و هم به سقوط و خزیدن به کنج انزوای ناشی از درون‌نگری محض بینجامند. هیچ‌کس هم نمی‌تواند تضمینی برای نحوه خاصی از شدن برای آینده ادبیات بدهد، اما این ابهام نباید ما را بترساند و به مراحل قبلی عقب براند. نویسندگان ایرانی، به هر جریان فکری و ادبی‌ای که تعلق دارند، باید چنین فهمی را ارج بنهند و خودشناسی را به‌عنوان پایه‌ای مهم برای صعود به مراحل آتی در نظر بگیرند. به امید روزی که #ادبیات_داستانی بتواند باکلیت #عقلانیت ایرانی پیوند بیاید و نقش اساسی خویش را در تکامل ایران اسلامی بر عهده بگیرد.
#ادبیات
🔻لینک مطلب :
🌐 yon.ir/wGZiz
✨ اندیشکده مهاجر :
🆔 @mohajer_ThinkTank
🌐 mohaajer.ir
....
...
@khamenism
🔴 رسیدن به بلوغِ «ما کیستیم؟»
📝 نویسنده: #محمد_قائم_خانی
.....
....
🔸انتشار دو کتاب «بی‌کتابی» و «وقت معلوم» توسط انتشارات شهرستان ادب را باید نقطه عطفی در جریان شناسی فکری ادبیات داستانی بعد از انقلاب دانست.
🔸جریانی که خود را متعلق به #گفتمان_انقلاب می‌داند، از همان ابتدا دغدغه ادبیات داستانی داشته است، ولی توقع نویسندگان این جریان از خویش، در موضع فهم «کیستی» خویش نبوده است. از دیدگاه‌های مختلف، ازجمله آنچه #هگل درباره نسبت تاریخ و روان توضیح می‌دهد، باید خودآگاهی عقل (که در اینجا همان عقلانیت انقلاب کننده در ایران است) را مرحله ویژه‌ای از بلوغ عقل در نظر گرفت. این‌که عقل به خود توجه کند و فهمی از خویش پیدا کند، مرحله‌ای بسیار مهم در فهم مراحل تکامل عقلانیت است.
🔸«#بی_کتابی» نوشته محمدرضا شرفی خبوشان، نگاهی است نقادانه به ماجرای مشروطه‌خواهی و حمله #لیاخوف روس به مجلس، از منظر عقلانیتی که #عدالت، #آزادی و دین را یکجا می‌خواهد، یعنی عقلانیتی که به پیروزی انقلاب سال ۵۷ منجر شد.
«#وقت_معلوم» نوشته مهدی کفاش هم از منظر همین عقلانیت، بر دهه پنجاه تمرکز کرده و قاجاریه، دول استعماری، حوزه علمیه و تشکیلات اتوپیامحور گوناگون شکل‌گرفته در آن دهه را مورد کنکاش قرار می‌دهد. نکته مهم این دو کتاب این است که موضوع شناخت را نه جریان‌های سیاسی- فکری ایران به‌مثابه «دیگری»، بلکه ایران به‌عنوان فاعل انقلاب ۵۷ قرار داده‌اند. این دو کتاب به دنبال نقاط ضعفی درگذشته می‌گردند که به ما نشان دهد چه چیزی درگذشته ما بوده که بحران‌های امروز را برای ما ایجاد کرده است.
در کنار این دو کتاب، حتماً باید از کتاب «آلوت» که توسط انتشارات نگاه منتشرشده هم اسم آورد. برخلاف دو کتاب گذشته، «آلوت» از بیرون به این تاریخ می‌نگرد و سعی در یافتن ریشه‌های ناکامی می‌کند. آلوت از این نظر کتاب مهمی است که بر سنت دینی دیگری استوار است. «آلوت» نوشته امیر خداوردی، منظری فقهی – کلامی به سیاست و فکر در جهان اسلام – ازجمله ایران- دارد. او از جایگاهی به تحولات سیاسی می‌نگرد که داعیه‌ای برای باز کردن راه نظری جدیدی پیرامون مسائل سیاسی دنیای جدید نداشته و در تمام دوران معاصر، در موقعیت تدافعی حفظ داشته‌های سلف قرار داشته است. در مورد این رمان هم نقطه اساسی، همان «خود»نگری تفصیلی است که تا پیش‌ازاین وجود نداشته. #آلوت هم چشم را به ریشه سنت فقهی خویش دوخته و سعی در فهم و جداسازی نقاط قوت و ضعف دارد؛ هرچند که در نهایت به‌صورت هجویه‌ای درباره ابعاد سیاست ورزی سنت فقهی – کلامی درآمده است. این کتاب هم نشانه بلوغ جزئی‌نگری عقلانیت فقهی – کلامی در اسلام است، و هم آینه‌ای است که امکان بازنگری در خویشتن را به عقلانیت انقلابی می‌دهد. «آلوت» از منظر ارتباط #سنت_اسلامی با دنیای مدرن، «دیگری» مهمی برای عقلانیت انقلابی است که امروزه بخش مهمی از حوزه‌های درس و بحث علوم دینی را به‌ویژه در قم در اختیار خویش دارد.
🔸این تکامل در دو سنت معرفی‌شده را باید با «خویشتن» شناسی #هدایت و #آل_احمد در دو جریان روشنفکری #سکولار و دینی مقایسه کرد. همان‌طور که خودشناسی هدایت، باعث تعمیق نگاه روشنفکری ادبیات داستانی ایران به مسائل کلان کشور شد، و همان‌طور که خودشناسی جلال آل احمد باعث به حاشیه رفتن جریان #روشنفکری ادبیات داستانی نسبت به قدرت و دور شدن آن جریان از فهم ایران به‌مثابه یک کل شد، سه کتاب معرفی‌شده هم می‌توانند به سرنوشتی مشابه دچار شوند. هم می‌توانند باعث رشد عقلانیت ایرانی و کنشگری درگیرانه با واقعیت شوند، و هم به سقوط و خزیدن به کنج انزوای ناشی از درون‌نگری محض بینجامند. هیچ‌کس هم نمی‌تواند تضمینی برای نحوه خاصی از شدن برای آینده ادبیات بدهد، اما این ابهام نباید ما را بترساند و به مراحل قبلی عقب براند. نویسندگان ایرانی، به هر جریان فکری و ادبی‌ای که تعلق دارند، باید چنین فهمی را ارج بنهند و خودشناسی را به‌عنوان پایه‌ای مهم برای صعود به مراحل آتی در نظر بگیرند. به امید روزی که #ادبیات_داستانی بتواند باکلیت #عقلانیت ایرانی پیوند بیاید و نقش اساسی خویش را در تکامل ایران اسلامی بر عهده بگیرد.
#ادبیات
🔻لینک مطلب :
🌐 yon.ir/wGZiz
✨ اندیشکده مهاجر :
🆔 @mohajer_ThinkTank
🌐 mohaajer.ir
....
...
@khamenism