ابعاد مغفول مانده سیاسی_اجتماعی طرح های مدیریت منابع آب

@WaterDiplomacy
🔹بر اساس آمار رسمی منتشر شده بین 300 تا 400 هزار حلقه چاه غیرمجاز در کشور وجود دارد که دولت تصمیم دارد بر اساسِ بخشی از طرحی به نام "طرح احیا و #تعادل_بخشی منابع #آب_زیرزمینی" این چاه های غیر مجاز را مسدود نماید*.

🔹اما مساله مهم مغفول مانده در این خصوص عدم توجه به ابعاد سیاسی و اجتماعی این طرح است. برای مثال، اگر فرض کنیم هر #چاه #غیرمجاز، تنها زندگی چهارخانوار کشاورز را تأمین می کند و جمعیت هر خانواده روستایی کشاورز 4 نفر باشد (حداکثر دو فرزند)؛ در صورت اجرای این پروژه، زندگی و تأمین معاش حدود 5 میلیون نفر از جمعیت کشور به خطر افتاده و یا از بین می رود که با توجه به وضعیت اقتصادی و معیشتی جامعه، مطمیناً مشکلات و چالش های متعددی را در کشور بوجود می آورد و تبعات اجتماعی و حتی سیاسی را در جامعه به وجود خواهد آورد.

🔹هر چند که اجرای موفقیت آمیز این طرح، بدلیل نگاه های جزیی نگر و صرفاً بالا به پایین و رویکردهای سخت با تردید جدی مواجه است ولی سوالی که مطرح است این است که آیا متولیان و مجریان این طرح، به ابعاد #اجتماعی و #سیاسی و #هیدروپلیتیکی مغفول مانده این طرح ها اندیشیده اند؟

🔹آیا صرفِ بستن چاه های #غیرمجاز و عدم برنامه ریزی برای جبران ویا ایجاد راهی برای تأمین معیشت این افراد می تواند متضمن اجرای موفق یک پروژه بزرگ با ابعاد ملی باشد؟ اگر فرض کنیم با ایجاد صدها گروه گشت و بازرسی، موفق به مسدود کردن تمام این چاه ها شدیم اما سرنوشت بعدی این افراد چه خواهد شد؟ آیا آنها مجبور به کوچ و مهاجرت به شهرها و افزایش جمعیت شهری و مشکلات اجتماعی و امنیتی حاصل از حاشیه نشینی نخواهند شد؟

🔹این مسایل بخشی از ابعاد و جنبه های مغفول مانده ی اجتماعی، سیاسی وهیدروپلیتیکی طرح های مدیریت منابع آب است که اگر به آنها توجه کافی نشود مطمیناً نه تنها سبب شکست این پروژه ها و طرح ها خواهد شد، بلکه می تواند مشکلات و چالش های متعدد دیگری را در سایر بخش ها در کشور ایجاد نماید.

🔹از سوی دیگر در کنار نقد به دولتمردان، باید نقدی جدی تر به سیستم دانشگاهی داشت. در حالیکه درس هایی همچون "آب های زیرزمینی" و "آب های زیرزمینی پیشرفته" جزء دروس اجباری رشته های "مهندسی و مدیریت منابع آب" در مقاطع مختلف ارائه می شوند ولی متأسفانه تا کنون حتی یک واحد درسی در خصوص ابعاد اجتماعی آب های زیرزمینی در این رشته ها و گرایش ها ارائه نگردیده و اساتید دانشگاهی صاحبنظر در حوزه آب های زیرزمینی، راه کار و یا اظهار نظر تخصصی در این زمینه نکرده اند.
—------------—
🔸پ.ن: این مطلب و ویدئوی ضمیمه شده آن به معنای مخالفت با مسدود کردن چاه های غیرمجاز نیست بلکه صحبت بر سر الزامات یک "مطالعه جامع" در طرح های منابع ابی و توجه به ابعاد #سیاسی و #اجتماعی و #هیدروپلیتیکی طرح های مدیریت منابع آب است و گرنه تمام مسوولین می گویند که باید چاه های غیرمجاز مسدود شود ولی متأسفانه کسی نمی گوید چگونه؟ آیا تنها با زور نیروی انتظامی و یگان ویژه؟

* اين طرح و مجموعه پروژه‌هاي آن که مجموعاً شامل 15 پروژه است، در پانزدهمين جلسه شوراي عالی آب به تصويب رسید.

@WaterDiplomacy

https://t.me/upmp4/2

✳️ نظام سیاسی و مرداب حجاب اجباری!
....
....

🔷پس از تصویب قانون حجاب اجباری در اوایل دهه شصت، حجاب مطلوب تبلیغی ج.اسلامی، حجاب شرعی کامل (پوشاندن کل بدن بجز گردی صورت و مچ دست به پایین ) همراه با چادر بود. این سیاست تا پایان جنگ بخاطر وجود فضای جنگ و جهاد با کمترین چالشی با موفقیت ادامه يافت و زن های متمرد از این قانون در اقلیت محض جامعه بودند.

🔷پس از جنگ و با زنده شدن ارزش های سازندگی و سیاست های باز سرمایه داری، پوشش زن های معترض به حجاب اجباری شرعی، یک قدم پیش گذاشته و با کنار گذاشتن چادر، به سوی مانتوی بلند حرکت کرد.

واکنش نظام سیاسی چه بود؟ تقبیح مانتو و همچنان اصرار بر حجاب شرعی چادر و اینجا گشت های خودسر کار برخورد با زنان دارای این پوشش را بر عهده گرفتند.

واکنش جامعه اما به این تحمیل با روی کار آمدن جریان اصلاحات، حالت انفجاری گرفت و پوشش زنان معترض به سوی مانتوهای مدل دار و پوشیدن روسری رنگی (به جای مقنعه تیره ) پیش رفت.

🔷در این مرحله نظام با یک عقب نشینی، حاضر به پذیرش همان مانتو و مغنعه شد اما جامعه یک گام هم پیش رفته بود و عقب باز نمی گشت.

🔷با پیشرفت زمان و رواج فضای دیجیتال و اینترنت، و اصرار پایاپای نظام بر پوشیدن کل بدن با مانتو گشاد که با تسلط گشت های رسمی ارشاد همراه بود، پوشش خانم ها یک قدم دیگر در واکنش به این فشارها پیش رفت و مانتوهای جلو باز و شال (به جای روسری) به مد روز تبدیل شد.

🔷در این مرحله، مسئله حجاب دیگر امری #شرعی و #فرهنگی نبود بلکه سیستم حکمرانی دینی ، با روش های غلط آن را به مسئله ای #امنیتی و #سیاسی تبدیل کرد تا مخالفت با حجاب اجباری، نوعی مخالفت نمادین با سیستم حکمرانی نیز تلقی شود.

🔷این مرحله اوج نزاع و مبارزه دوطیف با یکدیگر بود. و مردم همواره کلیپ های برخورد خشن گشت های ارشاد با زنان دارای پوشش های اینچنینی را دست به دست می کردند تا بیش از قبل انبار خشم و نفرت اجتماعی آماده تر گردد تا در ماجرای سپیده رشنو و مرگ مهسا امینی، این انبار ناگهان منفجر شده و با خون ریزی و بلوای بسیار، همان مانتو و شال کنار رفته و کشف حجاب کامل تبدیل به نماد تازه مبارزه مدنی مبدل شود و حال ما زنان بسیاری را می بینیم که بی پروا و مصمم، بدون حجاب سر، گاه با بلوز و شلوار، در خیابان تردد می کنند.

🔷 در این مرحله واکنش نظام چه بوده؟
مثل سابق، یک قدم عقب نشینی که همراه با از دست دادن داشته های اندکش هم بوده و ادمه اصرار بر حجاب، اما نه حجاب شرعی.

الان نظام و حامیان حجاب اجباری، به همان حجاب مرحوم #مهسا_امینی (که بخاطرش او را بازداشت کردند) و حتی شل و ول تر از آن نیز قانع هستند و سنگرشان را عقب تر برده و با روش های نظارتی دیجیتال و اعمال جریمه های اجتماعی، رسما می گوید صرفا با کشف حجاب مخالف است.

نظام حتی گشت ارشاد را هم تقریبا تعطیل کرده اما وظیفه آن را به اصناف و اماکن واگذار نموده تا به زنانی که کشف حجاب کرده اند خدمات ندهند و برخی جریان ها سیستم هایی راه انداخته اند که مردم گزارش بی حجاب ها را به نهادهای انتظامی گزارش نمایند.

🔷 در تمام این چهل و چند سال، ج. اسلامی در مقوله حجاب دائم عقب نشینی کرده و دائم امتیاز داده و هیچ نفعی جز افزایش شکاف و خشم عمومی و حتی به خطر افکندن بقای نظام، نبرده است اما پرسش این است که واکنش جامعه به فشارهای تازه و نو با دوربین های تشخیص چهره و مقابل هم قرار دادن مردم با هم چیست؟

🔷مرحله بعدی واکنش عمومی در صورت شکست طرح تازه (که شکست آن قطعی و مفتضحانه تر است ) از نظر بنده بسیار بد و ناهنجار خواهد بود، افزايش تظاهر به برهنگی است.

🔷این عواقب سیاستی است حجاب را از مقوله فرهنگ و عرف به مقوله سیاست و قدرت وارد نمود. سیاستی که هرچند با شعار مبارزه با برهنگی رایج شد، لاجرم به همین امر در حال منتهی شدن است.

🔷طی این سال ها قانون اجباری حجاب، همانند مردابی عمل کرده که مجریان آن هرچه بیشتر تقلا و جنبش کردند، بیشتر در آن فرو رفتند.

#سلمان_کدیور

.....
....
@Falaakhon