🎥 قسمت اول: «چشم‌هایش؛ یحیی سرخانی، شلیک به چشمی که زیر شکنجه نابینا شده بود»

«یحیی سرخانی»، فعال مدنی و محیط زیستی اهل مهاباد چهار سال از عمرش را بین سال‌های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۵ زیر شکنجه و در زندان‌های ایران گذراند. چشم یحیی زیر شکنجه صدمه دید و در همان دوران حبس تخلیه شد. او که سال ۱۴۰۱ به اعتراضات سراسری پیوسته بود، دو بار مورد شلیک سلاح ساچمه‌ای قرار گرفت و چشمش که دیگر پروتز داشت، هدف این شلیک‌ها بود.

شکنجه‌های دوران بازجویی و چهار سال زندان در غیرانسانی‌ترین شرایط باعث نشدند که یحیی در خیزش «زن، زندگی، آزادی» قدم به خیابان نگذارد. او که از جمله هماهنگ‌کنندگان کمیته اعتراضات مهاباد بود، همراه با معترضان قدم به خیابان گذاشت، اعتراض خود را به سیستم جمهوری اسلامی فریاد کشید، شناسایی شد و مورد شلیک سلاح ساچمه‌ای قرار گرفت.

نسخه کامل گزارش را، می‌توانید در وب‌سایت «ایران‌وایر» مطالعه فرمایید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #تیراندازی_به_چشم #علیه_فراموشی

@Farsi_Iranwire

🎥 قسمت دوم: «چشم‌هایش؛ یحیی سرخانی، شلیک به چشمی که زیر شکنجه نابینا شده بود»

مدتی است که با یحیی سرخانی در ارتباط هستم. هنوز هیچ گروه حقوق بشری نتوانسته است او را از شرایط ناامنی که در زمستان سرد امسال می‌گذارند، نجات دهد. هم‌چنان خانواده‌اش در ایران و برخی نهادهای حقوق بشری در تلاش هستند تا بلکه بتوانند به یحیی دارو برسانند. چشم او درد می‌کند و به نظر می‌رسد دچار عفونت شده است.

یحیی از پیش از بازداشت نخست، با نهادهای بین‌المللی حقوق بشری در ارتباط بود و به آن‌ها از شرایط زندان‌ها و سرکوب‌ها اطلاع‌رسانی می‌کرد اما چنان به خطر افتاد که پا به دنیای سخت و بی‌رحم پناه‌جویی گذاشت.

او پس از بازداشت و ۵۸ روز انفرادی و شکنجه، به چهار سال حبس محکوم شد: «قاضی جوادی‌کیا من را به اجتماع و تبانی، تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام متهم و در حکم بدوی به هفت سال زندان محکوم کرد. من چهار سال را در زندان مرکزی مهاباد بودم.»

نسخه کامل گزارش را، می‌توانید در وب‌سایت «ایران‌وایر» مطالعه فرمایید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #تیراندازی_به_چشم #علیه_فراموشی

@Farsi_Iranwire

🎥 قسمت سوم: «چشم‌هایش؛ یحیی سرخانی، شلیک به چشمی که زیر شکنجه نابینا شده بود»

یحیی می‌گوید: «بازجویم اسم مستعارش حامدی بود؛ مردی هیکلی، بلند قد و زوردار. موقع بازجویی از پشت که سرم را به پایین فشار می‌داد، فحش هم می‌داد. من را از بازجویی به انفرادی می‌بردند و فریاد می‌زد که تو اقرار نکردی و می‌دونیم باهات چه‌کار کنیم! نمی‌دانم چه طور بگویم، یک لحظه در سمت چپ صورتم احساس گرما کردم. او از پشت‌سر با مشت زد توی صورتم. تصورم این بود که چیزی نشده است. ۴۵ روز من را بدون دکتر و دارو زیر بازجویی در انفرادی نگه داشتند. ۱۵ روز آخر درخواست ملاقات با بهداری را دادم که قبول نکردند. هشت روز اعتصاب غذا کردم. به زندان مرکزی که آمدم، رفتم بهداری و گفتند کاری از دست ما ساخته نیست.»


نسخه کامل گزارش را، می‌توانید در وب‌سایت «ایران‌وایر» مطالعه فرمایید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #تیراندازی_به_چشم #علیه_فراموشی


@Farsi_Iranwire

🎥 قسمت چهارم: «چشم‌هایش؛ یحیی سرخانی، شلیک به چشمی که زیر شکنجه نابینا شده بود»

«در خیزش زن، زندگی، آزادی همه‌چیز از نو شروع شد.»یحیی جملاتش را در ادامه روایت‌هایش چنین آغاز می‌کند. او پس از آزادی از زندان، همیشه با نهادهای حقوق بشری و کمیته‌های شهرهای دیگر در ارتباط بوده است. آن‌ها تصمیم گرفته بودند پس از قتل «مهسا [ژينا] امینی» در ۲۸ شهریور ۱۴۰۱، اعتراضات را در مهاباد راه بیندازند اما خیابان‌ها مملو از نیروهای سرکوب بوده‌اند.

قرار آن‌ها ساعت چهار عصر بود. مردم کم‌کم جمع شدند. اکثر شرکت‌کنندگان به روایت سرخانی، زن بودند. حدود ساعت شش عصر آن‌ها خبردار شدند که نیروهای گارد ویژه ارومیه به مهاباد می‌آیند. ساعت ۹ و نیم شب، نیروهای گارد ویژه معترضان را هدف گرفته بود: «من با چشم خودم دیدم که شلیک‌ها کمر به بالا بودند. می‌خواستم از جلوی سطلی که آتش گرفته بود عبور کنم که احساس کردم چیزی به من اصابت کرد. کفشم پر از خون بود. یکی از بچه‌ها گفت برو.»

نسخه کامل گزارش را، می‌توانید در وب‌سایت «ایران‌وایر» مطالعه فرمایید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #تیراندازی_به_چشم #علیه_فراموشی


@Farsi_Iranwire

🎥 قسمت پنجم: «چشم‌هایش؛ یحیی سرخانی، شلیک به چشمی که زیر شکنجه نابینا شده بود»

یحیی می‌گوید تا روزی که ایران را ترک کرد، یعنی اول جولای ۲۰۲۳، به خانه شخصی‌ خود مراجعه نکرده بود: «بازجویم به اسم خلیل‌زاده دو بار در خیابان من را شناخت و دستم را گرفت و گفت که باید بازداشت شوی. تلفن پشت تلفن. دو بار خانه را گشته بودند. دوربین و لپ‌تاپ و پاسپورتم را با خودشان برده بودند. از محل کارم هم وسایلی را برده بودند. ناچار شدم از ایران خارج شدم.»‌

یحیی سرخانی صحبت‌هایش را چنین پایان می‌دهد که حالا خارج از ایران، دادخواه است؛ نه فقط دادخواه خودش بلکه دادخواه همه آن‌هایی است که اذیت شده‌اند: «به دختری ۲۰ ساله تجاوز شده است به دلیل حضور در خیابان. افسردگی گرفته است. من این را واقعا پی‌گیری می‌کنم و امیدوارم خیلی زود بتوانم برگردم؛ برگردم و آن‌جایی که دلم می‌خواهد، زندگی و کار کنم.»‌

نسخه کامل گزارش را، می‌توانید در وب‌سایت «ایران‌وایر» مطالعه فرمایید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #تیراندازی_به_چشم #علیه_فراموشی


@Farsi_Iranwire

🎥 قسمت اول: «چشم‌هایش؛ پروفسور پرستا؛ منجی آسیب‌دیدگان چشم، ادای دین به خانواده و وطن»

پروفسور «امیرمبارز پرستا»، جراح چشم ایرانی-آلمانی و رییس مرکز چشم‌پزشکی مونیخ، بخش مهمی از زندگی خود را به نجات آسیب‌دیدگان ایرانی که طی اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ چشم یا چشم‌های خود را از دست دادند، اختصاص داده است.

دکتر پرستا می‌گوید: «آرایش جراحت هم همین را نشان می‌دهد که [ضارب] تصمیم گرفته است به کدام چشم شلیک کند، گاهی هم دو بار هر دو چشم را بزند. در اکثر پرونده‌ها شلیک به چشم‌ از فاصله زیر ۱۰ متر اتفاق افتاده است.»

تزریق ترس به جامعه و فلج کردن نیروی مبارز، ازجمله اهداف شلیک هدفمند به چشم‌های معترضان است: «خیلی‌ها حاضرند بمیرند، ولی کور نشوند؛ یک چیزی بالاتر از مرگ است. کسی که هر دو چشم خود را از دست می‌دهد، زندگی‌اش زیر سوال می‌رود. پشت آن افسردگی، از بین رفتن انرژی زندگی و از بین رفتن نیروی کار است. »

نسخه کامل گزارش را، می‌توانید در وب‌سایت «ایران‌وایر» مطالعه فرمایید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #تیراندازی_به_چشم #علیه_فراموشی

@Farsi_Iranwire

🎥 قسمت دوم: «چشم‌هایش؛ پروفسور پرستا؛ منجی آسیب‌دیدگان چشم، ادای دین به خانواده و وطن»

با دکتر پرستا به مزار پدر او که چند ماه پیش از مصاحبه ما فوت کرده بود رفتیم، تا از پدرش برای ما بگوید و دلیل شخصی‌‌ای که باعث شد جراحی چشم را نه فقط به‌عنوان یک حرفه، بلکه انگار به‌عنوان ادای دینی به خانواده و وطن‌اش انتخاب کند.

به گفته دکتر پرستا، «محمدجواد» پدر او، حقوقدان و روشنفکری مذهبی و مشاور وزیر بود. او پیش از انقلاب ۱۳۵۷ فکر می‌کرد می‌تواند قانون اساسی‌ای ارائه دهد که با اسلام هم‌خوانی داشته باشد. انقلاب شد. حزب «جمهوری اسلامی» او را که حقوقدان بود، فراخواند. و به‌مرور پدر دکتر پرستا متوجه شد که تصور او از اسلام در قدرت، با آن‌چه آیت‌الله «روح‌الله خمینی»، بنیان‌گذار این نظام و اعضای حزب جمهوری اسلامی در سر دارند، کاملا متفاوت است و آن‌ها به‌دنبال دیکتاتوری مذهبی با عنوان «ولایت فقیه» هستند.

نسخه کامل گزارش را، می‌توانید در وب‌سایت «ایران‌وایر» مطالعه فرمایید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #تیراندازی_به_چشم #علیه_فراموشی

@Farsi_Iranwi

🎥 قسمت سوم: «چشم‌هایش؛ پروفسور پرستا؛ منجی آسیب‌دیدگان چشم، ادای دین به خانواده و وطن»

چند ماه پس از ترورو ناموفق برادرش،امیرمبارز پرستا همراه پدرش و دو برادرش، برای درمان از ایران خارج شدند، دکتر پرستا توانست در یکی از سخت‌ترین رشته‌های پزشکی جراح شود، و بعدها یکی از مهم‌ترین کلینیک‌های تخصصی چشم‌پزشکی را در آلمان به راه اندازد. اما شاید هیچ‌گاه فکر نمی‌کرد که جمهوری اسلامی یک‌بار دیگر به زندگی‌اش این‌چنین قدم بگذارد. حالا او بود که به نجات برمی‌خاست، در مقابل حکومتی که جز رنج به مردمان ایران نداده است.

نسخه کامل گزارش را، می‌توانید در وب‌سایت «ایران‌وایر» مطالعه فرمایید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #تیراندازی_به_چشم #علیه_فراموشی

@Farsi_Iranwire

🎥 قسمت چهارم: «چشم‌هایش؛ پروفسور پرستا؛ منجی آسیب‌دیدگان چشم، ادای دین به خانواده و وطن»

دکتر پرستا آرایش جراحت ناشی از استفاده از این سلاح‌ها را توضیح می‌دهد: «شکی در این نیست که پینت‌بال هم کوری می‌آورد، ولی وقتی از پینت‌بال به ساچمه رسیدیم، تقریبا هر اصابتی، کوری داده است. وقتی اصابت با پینت‌بال از نزدیک بوده است، تمام گوی چشم به علت نرم‌تر بودن، پاره شده است، ولی وقتی از ساچمه استفاده شده است، ساچمه از کره چشم رد می‌شود و صددرصد به شبکیه و عصب اصابت می‌کند و در نتیجه، کوری تقریبا حتمی است. [آسیب‌های چشمی] اغلب یک آرایش دارند. قرنیه و عدسی آسیب دیده و شبکیه پاره شده است.»

نسخه کامل گزارش را، می‌توانید در وب‌سایت «ایران‌وایر» مطالعه فرمایید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #تیراندازی_به_چشم #علیه_فراموشی

@Farsi_Iranwire

🎥 قسمت پنجم: «چشم‌هایش؛ پروفسور پرستا؛ منجی آسیب‌دیدگان چشم، ادای دین به خانواده و وطن»

پس از کشتار و معلول کردن معترضان در جنبش «زن، زندگی، آزادی»، دکتر پرستا و همراهان او در گروه «مونیخ سیرکل» به چندین معترض آسیب‌دیده کمک کردند تا در کشور «آلمان» اقامت بشردوستانه بگیرند. همراهی با معترضان آسیب‌دیده از ناحیه چشم و لمس کردن رنج‌ آن‌ها، به دکتر پرستا انگیزه‌ای تازه برای فعالیت داده است، انگیزه‌ای برای دادخواهی و اجرای عدالت، با امید به روزی که سرکوبگران در دادگاهی عادلانه محاکمه شوند و او به‌عنوان چشم‌پزشک و کارشناس، در آن دادگاه حاضر شود.

در اتاق معاینه می‌گوید: «خیلی سخت است. ولی باید شفاف با آن‌ها حقیقت را مطرح کنم. این جراحت، فقط جراحت عضوی نیست، بلکه جراحت روحی است، جراحت زندگی است؛ چون اثر بزرگی روی زندگی آن‌ها دارد. این‌ها به خیابان آمدند برای آنکه آینده خود را نجات بدهند و این اتفاق‌ها روی آینده‌ آن‌ها اثر بسیار بدی داشته است.»

نسخه کامل گزارش را، می‌توانید در وب‌سایت «ایران‌وایر» مطالعه فرمایید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #تیراندازی_به_چشم #علیه_فراموشی

@Farsi_Iranwire

🎥 #مرسده_شاهین‌کار از آسیب‌دیدگان اعتراضات مردمی سال ۱۴۰۱ با انتشار ویدیویی در اینستاگرامش از معاینه مجدد چشم خود خبر داده است.
او نوشته: « بعد از معاینه از شدت درد از اعماق وجودم گفتم خدا لعنتت کنه خامنه‌ و آرزومه مرگت رو با همین یک چشم سالمم ببینم.»
مرسده شاهین‌کار، از جمله زنانی است که در پی اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، چشم‌اش هدف شلیک گلوله سرکوبگران قرار گرفت.
او مربی فیتنس است که تا پیش از آسیب چشمش، صفحه خود را به آموزش بدن‌سازی و تغذیه سالم، خصوصا برای زنان اختصاص داده بود. او ۲۳ مهر ۱۴۰۱ هدف شلیک گلوله ماموران سرکوب جمهوری اسلامی قرار گرفت و یک چشمش را از دست داد.

#علیه_فراموشی #اعتراضات_سراسری #چشم‌هایش
@Farsi_Iranwire

🎥 «بهمن» یکی از آسیب‌دیدگان چشمی اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» با انتشار این ویدیو در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «بعد از گذشت ۲سال و چند ماه هنوز زخم داریم و روند درمان و عمل ما هنوز زنده‌ایم ولی زندگی نمی کنیم. دچاریم به دردی بی پایان و بوسه‌ای به دردی که برای آزادی باشد و قسم به امیدی که می‌روید از جای بریدگی زخم در تن.
بعد از این همه بارون خون بالاخره پیداش میشه رنگین کمون»

#چشم‌هایش #اعتراضات_سراسری #زن_زندگی_آزادی
@Farsi_Iranwire

🎥 فیروز میرانی آسیب دیده چشم اعتراضات زن زندگی آزادی که از ناحیه هر دو چشم مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود روز ۲۵ دی‌ماه ۱۴۰۳ برای هشتمین بار در یکی از بیمارستان‌های شهر مونیخ آلمان تحت عمل جراحی چشم قرار گرفت، بنا به نظر یک تیم متخصص چشم پزشکی در آلمان عمل روز گذشته چشم راست فیروز برای ترمیم شبکیه چشم بوده و از نظر پزشکان این جراحی یکی از دشوارترین جراحی های چشم است. فیروز میرانی در حال حاضر فقط ۱۰ درصد بینایی دارد و بینایی چشم چپ خود را کاملا از دست داده است. او در یک پیام ویدیوی نسبت به تائید حکم اعدام پخشان عزیزی واکنش نشان داد و گفت؛ تائید حکم اعدام یک زن آزادی خواە کرد بار دیگر نشان داد کە سیستم سرکوبگر جمهوری اسلامی از هیچ ابزاری برای خاموش کردن صدای حق طلبی مردم ایران دریغ نمی‌کند. اما بدانید کە هیچ زخم و هیچ زندان و هیچ حکم نمی تواند شعلەهای انقلاب زن زندگی آزادی و صدای زنان مبارز را خاموش کند.

#چشم‌هایش #فیروز_میرانی #پخشان_عزیزی #شهروندخبرنگار
@Farsi_Iranwire

📸 مهبانو (کوثر) خشنودی‌کیا، ملی‌‌پوش سابق تیراندازی با کمان ایران و از آسیب‌دیدگان چشمی اعتراضات ۱۴۰۱ با انتشار متنی در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی اینستاگرام نوشت: «این مدت متوجه شدم تعداد آدم‌هایی که نیاز دارند پروتز استفاده کنند خیلی زیاد است؛ چه کسانی که بر اثر ظلم و جنایت آسیب دیدند، چه بر اثر سانحه و اتفاق و چه از بدو تولد.»
این ملی‌پوش سابق تیراندازی نوشته است: «بعد از ۴۵ روز خبر از دست دادن چشمم رسانه‌ای شد. این‌که چرا قبل از اون ۴۵ روز نخواستم به جز تعداد محدودی از نزدیکانم مطلع باشند بماند برای یه وقت بهتر...
هر صفحه‌ای رو باز میکردم عکس و اسم من بود.
هر کانالی که میزدم ویدیو حرف‌های من بود که توضیح داده بودم چه اتفاقی افتاده، همون ویدیویی که آخرش پد چشمم رو برداشتم و گفتم سر خم قدغن، همونی که داستان بمیرد دلی که بترسد رو توضیح میدادم :)

چشم مهبانو خشنودی‌کیا در آذر ۱۴۰۱ هدف سلاح سرکوب‌گران جنبش «زن، زندگی، آزادی» شد و او یک چشم خود را برای همیشه از دست داد.

#چشم‌هایش #اعتراضات_۱۴۰۱

@Farsi_Iranwire

مهبانو خشنودی‌کیا از آسیب‌دیدگان چشمی اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» روایت ۸۸۳ روز زندگی پس از شلیک گلوله به چشم و از دست دادن بینایی خود را در حساب اینستاگرامش منتشر کرده است.
او از روزهایی که هر کدام برای او فرصتی دوباره برای ادامه دادن بوده‌اند نوشته و از زخمی حرف زده که «هرگز التیام نیافته»، اما در دل همین زخم‌ها، تلاش کرده نوری باشد برای دیگران، حتی زمانی که خودش از نفس افتاده.
مهبانو خشنودی‌کیا تأکید کرده است که حتی اگر حضورش در رسانه‌های اجتماعی کمرنگ شود، دلیلش «ایستادگی در طوفان‌هاست، نه شکست در برابر آن‌ها.»
#چشمهایش
@Farsi_Iranwire

«سید متین منانی»، در ۲۵ سالگی و در نخستین روزهای آغاز اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، هر دو چشم خود را در هدف‌گیری نیروهایی مسلح به سلاح ساچمه‌ای از دست داد. او، که حالا در پی آن فاجعه با نابینایی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) زندگی می‌کند، از روزی می‌گوید که همه‌چیز ناگهان تاریک شد. او حالا با کابوس‌های شبانه، داروهای آرامبخش، و زخم‌هایی که درونش جای گرفته‌اند، برای زنده ماندن و ادامه زندگی می‌جنگد.
متین منانی در حساب اینستاگرامش نوشته است « ما با همیم. من در دل این جنگ بی‌پایان زندگی می‌کنم، با ترس‌هایم، با کابوس‌هایم، و با آن نیرویی که مرا به حرکت در می‌آورد. شاید شب‌ها خواب راحتی نداشته باشم، اما هیچ‌گاه از جنگیدن دست نخواهم کشید.»
#چشمهایش

@Farsi_Iranwire

🎥 مامور جمهوری اسلامی، از نیروهای محلی بود. لباس کُردی به تن داشت. فیروز میرانی، از آسیب‌دیدگان چشمی جنبش ژینا، به خوبی آن لحظه را به یاد دارد. مامور سرکوب‌گر روی زانو‌های‌ خود نشست. انگار که می‌خواهد پرنده‌ای را هدف بگیرد. فیروز حتی چین‌خوردگی شلوار مامور محلی جمهوری اسلامی را هم به یاد می‌آورد: «پنج ثانیه طول کشید. فکر می‌کردم این چرا روی زانو نشسته و هدف گرفته. مستقیم داشتم نگاه‌اش می‌کردم. او هم مستقیم چشم‌ام را زد.» همان لحظه شلیک، نور از چشمان فیروز رفت. بچه‌ها را صدا کرد که تیر خورده است: «اولین لحظه‌ای که من را زدند، شهادتین گفتم. فکر کردم الان که سرد شدم، می‌میرم.»

گفت‌وگوی کامل را در وب‌سایت «ایران‌وایر» بخوانید و ببینید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_۱۴۰۱ #حقوق_بشر

🎥 فیروز میرانی، از آسیب‌دیدگان چشمی اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» برای تامین مخارج خوانندگی و انتشار آلبوم‌، خودش یک ماه کولبری کرده بود. تجربه‌ای که انگار حتی کلمات هم یاری بیان حقیقت آن را نداشتند: «فقر و فلاکتی است که جمهوری اسلامی سازماندهی‌ کرده است برای تحقیر مردم کرد. این‌که سی کیلو کوله برای دو میلیون‌ تومان برای ساعت‌ها روی کول تو باشد، درک‌شدنی نیست. رفتن‌ات با خودت و برگشتن‌ات نامعلوم است. ریسکی است برای دو تومان. اگر این مردم دست‌شان به دهن‌شان برسد، همچون ریسکی می‌کنند؟ این‌ها همه از اجبار فقر و نداری است.»‌
فیروز اهل «پاوه» استان «کرمانشاه» است، شهری که همواره به‌دلیل هم‌مرز بودن با کشور عراق، چتری امنیتی از سوی جمهوری اسلامی بر آن حایل بوده و مردمانش مثل بسیاری از مناطق مرزی و کُردنشین، با محرومیت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مواجه‌اند و بسیاری از حقوق ابتدایی‌شان از آن‌ها گرفته شده است.
گفت‌وگوی کامل را در وب‌سایت «ایران‌وایر» بخوانید و ببینید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_۱۴۰۱ #حقوق_بشر

@Farsi_Iranwire

🎥 در روزهای پایانی آبان ۱۴۰۱ مردم «جوانرود» از شهرهای پرجمعیت استان «کرمانشاه» به خیابان آمدند. طی سه روز سرکوب‌گران مردم معترض را در جوانرود و برخی شهرهای کُردنشین به خون کشیدند. چنان خشونتی جاری شده بود که در دیگر شهرهای کُردنشین هم مردم به پا خاستند. همان جنایتی که فیروز میرانی، آسیب‌دیده چشمی جنبش «زن، زندگی، آزادی» را به خیابان کشاند: «دست‌کم هفت نفر را در یک روز کشتند. چرا؟ من در جامعه‌ای زندگی می‌کنم که کشورم همه‌چیز دارد و می‌توانم در این کشور بهتر و آزادانه‌تر زندگی کنم. اما جواب این مردم چه بود؟ اسلحه، کشتار و اعدام بود.»

گفت‌وگوی کامل را در وب‌سایت «ایران‌وایر» بخوانید و ببینید.

#چشم‌هایش #اعتراضات_۱۴۰۱ #حقوق_بشر

@Farsi_Iranwire